ஒன்பதாவது திருமுறையான திருவிசைப்பாவைப் பாடிய ஒன்பது ஆசிரியர்களில் திருமாளிகைத்தேவர் முதன்மையானவர். அவர் சைவவேளாண் பாரம்பரியத்தில் பிறந்தவர். திருவிடைமருதூரில் வாழ்ந்த அவரது முன்னோர்கள் சோழ அரசர்களுக்கு சைவராயர் என்று அழைக்கப்படும் தீட்சை குருவாக இருந்தனர். (அவர் சிவாச்சாரியர் பாரம்பரியத்தில் வந்தவர் என்றும் கூறப்படுகிறது) அவரது முன்னோர்கள் மாளிகை மடம் என்ற இடத்தில் வாழ்ந்தனர். எனவே அவர் திரு மாளிகைத் தேவர் என்று அழைக்கப்படுகிறார். அவர் உலக விஷயங்களைத் துறந்தார், திருவாவடுதுறைக்குச் சென்றார், அங்கு அவர் அரசு மரத்தின் கீழ் துறவு கடைப்பிடித்தார் என்று கூறப்படுகிறது.

பின்னர் அவர் திருவாவடுதுறைக்கு தெற்கே ஒரு மடத்தை நிறுவி, தனது சிவ வழிபாட்டைத் தொடர்ந்தார். அவர் ஞானோபதேசம் சித்தர் போகநாதரிடம் இருந்து பெற்றார். அவர் சைவம் மற்றும் சித்தாந்தத்தை ஆராய்ந்து ஆதரித்தார். இவரோடு இருந்த போகருடைய சீடர்களில் கருவூர்ச் சித்தரும் ஒருவர்.

போகர் திருமாளிகைத் தேவருக்கு நடராசப் பெருமானைப் பூசை செய்யும் செயல் முறைகளையும், கருவூர்த்தேவருக்கு பராசக்தியைப் பூசை செய்யும் விதிமுறைகளையும் உபதேசித்தார். திருமாளிகைத்தேவர் தாம் பூசித்த நிர்மாலியத்தைக் கருவூர்த் தேவருக்குக் கொடுக்க அதனை அவர் வாங்கி உண்டார். அவ்வாறே கருவூர்த்தேவர் தாம் அம்பிகையைப் பூசித்த நிர்மாலியத்தைத் திரு மாளிகைத் தேவருக்குத் தர அவர் அதனை வாங்க மறுத்தார். கருவூர்ச் சித்தர் மனம் சலித்து போகரிடத்தில் நிகழ்ந்ததைக் கூறினார். போகர்,` திருமாளிகைத் தேவர் செய்ததே சரி` என்று கூறி `இறைவனைப் பூசிக்கின்ற பூசையே மிகச்சிறந்தது; அவர், நீர் தந்த பூசைப்பொருள்களை ஏற்றுக் கொள்ளாமல் இருந்தது குற்றமில்லை`, என்று கருவூர்த்தேவரைத் தேற்றினார். கருவூர்ச்சித்தர் தம் குருநாதருடைய உரையைக் கேட்டுத் தெளிந்து போகரையும், திருமாளிகைத் தேவரையும் வணங்கி அவர்களோடு உடன் உறைவார் ஆயினார்.

ஒருநாள் போகர் தம்முடைய பாதுகையைத் திருமாளிகைத் தேவரிடம் கொடுத்து `இதனைப் பூசித்துக்கொண்டு இத்திருவாவடு துறைத் தலத்திலேயே இருந்து அன்பர்களுக்கு அருள் வழங்குக` என ஆணை தந்து, தான் அத்தலத்தை விட்டுத் திருப்புகலூருக்குச் சென்றார். திருமாளிகைத் தேவர் அத்தலத்திலேயே அடியார்கள் பலரோடு மாசிலாமணியீசர் கோயிலுக்குத் தென்புறம் திருமடம் ஒன்று அமைத்துக்கொண்டு தங்கியிருந்தார். அவரது துறவறத்தின் மூலம் அவரது உடல் வசீகரமாக இருந்தது. சேந்தனாரோடு சிதம்பரம் சென்று திருவிசைப்பாப் பதிகங்களால் கூத்தப்பிரானைத் தோத்திரித்து மீண்டும் திருவாவடு துறைக்கு எழுந்தருளி மாசிலாமணி ஈசரையும் அம்பிகையையும் திருவிசைப்பாப் பதிகம் பாடிப் போற்றி அத்தலத்திலேயே தங்கியிருந்தார்.

ஒரு நாள் அவர் காவிரி நதியில் புனித அபிஷேக நீர், பூக்கள் மற்றும் இறைவனின் வழிபாட்டிற்கான நிவேதனங்களுடன் குளித்துவிட்டுத் திரும்பும்போது, ​​மக்கள் ஒரு பிணத்தை மயானத்துக்குக் கொண்டு வந்து கொண்டிருந்தனர். இறந்த உடலால் வழிபாட்டுப் பொருள் ஆசாரம் கெடுவதைத் தவிர்க்க, அவர் பொருட்களை வானத்தில் எறிந்து, அவைகளை அங்கேயே  இருக்குமாறு கட்டளையிட்டார். மேலும் இறந்த உடலை கல்லறைக்கு நடக்குமாறு கட்டளையிட்டார். பின்னர் அவர் பூஜைப் பொருட்களை எடுத்துக்கொண்டு சிவபூஜை செய்தார்.

அவர் திருவிழிமிழலையில் இருந்தபோது, ​​உள்ளூர் மக்களால் இழுக்க முடியாத கோவில் தேரை, இழுக்க கயிறு கூட இல்லாமல் தானாக இயங்கச் செய்தார்!

திருமாளிகைத்தேவரை, பிள்ளைப்பேறு இல்லாத மாதர்கள் தங்கள் மனத்தால் தியானித்து அவர் அருளால் மகப்பேறு அடைந்தனர். அவர்கள் பெற்ற குழந்தைகள் எல்லாம் திருமாளிகைத் தேவரைப் போலவே இருந்தன.  இந்தப் பெரிய யோகியை மக்கள் சந்தேகப்பட்டு, பல்லவப் பேரரசர் கழற்சிங்கன் கீழ் சிறிய மாநிலத்தை ஆட்சி செய்த சிற்றரசனான நரசிங்கன் என்ற தங்கள் மன்னனிடத்தில் சென்று முறையிட்டனர். நரசிங்கன் உண்மைகளை ஆய்வு செய்யாமல் அவரைப் பிடிக்க தனது காவலர்களை அனுப்பினார். ஆனால் அவர்கள் அவருடைய மடத்திற்குச் சென்றபோது அவர்கள் அனைவரும் ஒருவரையொருவர் பிடித்துக்கொண்டு திரும்பினர். இதை அறிந்த மன்னன், நால்வகைச்சேனைகளோடும் தானே திருமாளிகைத்தேவர் மேல் படைதொடுத்து வந்தான். குழந்தை தாயிடம் சலுகை கேட்பதுபோலத் தேவர் ஒப்பிலா முலையம்மையிடம் சென்று விண்ணப்பித்தார். அம்பிகை மதில் நந்திகளையெல்லாம் அழைத்து ஒரு நந்தியாக்கி, நரசிங்க மன்னனை இழுத்து வருமாறு பணித்தாள். நந்தி தேவரும் அவ்வாறே சென்று அரசனது படைகளை யெல்லாம் அழித்து அரசனையும் அமைச்சர்களையும் இழுத்துவந்து நிறுத்தினார். அரசன் திருமாளிகைத்தேவரின் பெருமையை அறிந்து அவரை வணங்கிக் குற்றம் பொறுக்குமாறு குறை இரந்தான். திருக் கோயிலுக்குச் சென்று இறைவனைப் பணிந்து நின்றான். திரு மாளிகைத்தேவரும் தம்மை வணங்கிய மன்னனுக்கு அருள் புரிந்து இறைவன் திருவருளை எண்ணி வியந்து குருநாதர் திருவடிகளை வணங்கினார்; அரசன் அருள் பெற்றுச் சென்றான். இவ்வரசன் வந்து தங்கிய இடம் நரசிங்கன் பேட்டை என வழங்குகிறது. இவ்வரலாற்றுக் கேற்ப இன்றும் திருவாவடுதுறைத் திருக்கோயில் திருமதிலில் நந்திகள் இல்லை. பெருமான் திருமுன்புள்ள நந்தியின் உருவம் மிகப் பெரிய உருவத்தோடு விளங்கு கின்றது.

மயானத்தில் எரியும் உடல்களில் இருந்து வீசும் துர்நாற்றத்தை மாற்றுவது, கொங்கணவர் என்ற ஒரு சித்தரின் கமண்டலத்தில் என்றும் வற்றாத தண்ணீரை வற்றச்செய்தது, தனக்குக் கிடைத்த வேகவைத்த சுண்டலை  விதைத்து அறுவடை செய்தது எனப் பல அற்புதங்களைச் செய்தார்.

திருமாளிகைத்தேவர் தில்லைச் சிற்றம்பலத்துப் பெருமானைப் பாடியனவாகக் காணப்படும் திருவிசைப்பாத் திருப்பதிகங்கள் நான்கு ஆகும்.

திருவாவடுதுறை ஆதீனத்திருமடத்துள் திருமாளிகைத் தேவருக்குத் தனிக்கோயில் உள்ளது. அவருடைய திரு உருவம் நான்கு திருக்கைகளோடு கூடியதாய் அமைந்துள்ளது. இவர் குரு பணி விடை செய்யவும் சிவபூஜை செய்தற்பொருட்டும் தமது தவ வலிமை யால் வேறு இரண்டு திருக்கைகளை உண்டாக்கிக் கொண்டார் என்பது செவிவழிச் செய்தியாகும். ஷ்ரீ கோமுத்தீசுவரருக்கு உச்சிக் கால பூசை முடிந்தவுடன் திருமாளிகைத்தேவருக்கும் அச்சிவாசாரியராலேயே அபிஷேக ஆராதனைகள் செய்விக்கப்பெறுகின்றன. அதன் பின்னரே மடாலயத்தில் மாகேசுவர பூசை நடைபெறுவது வழக்கமாக இன்றும் இருந்து வருகிறது.

தஞ்சையில் இராசராசேச்சுரம் என்னும் பெரிய கோவிலை எழுப்பிய இராஜராஜசோழன் (கி.பி. 985 - 1014) அக்கோயிலின் கைங்கரியங்களுக்குத் தளிச்சேரிப் பெண்கள் (தேவர் அடியார்கள்) சிலரை நியமித்தான். அவர்களில் ஒருத்தி பெயர் `நீறணி பவளக் குன்றம்` என்பதாகும். இத்தொடர் திருமாளிகைத் தேவரின் திரு விசைப்பா முதற்பதிகத்து ஆறாம் பாட்டின் தொடக்கமாகும். எனவே திருமாளிகைத்தேவரின் காலம் 9 ஆம் நூற்றாண்டு எனக் கருதலாம்.

குடங்கர் விசும் பிடைநிறுவிக் குணபம் நடந் 
திட இயக்கிக் கொடிஞ்சிப் பொற்றேர் 
வடங்கழற்றி ஓட்டிமதில் நந்திகளை 
வர வழைத்து வரைநன் காட்டின் 
உடம்பின்எழு புகைமாற்றிக் கொங்கணர்பாத் 
திரம்சுவற்றி உணவ தாய் வெந் 
திடும்பயறு முளைசெய்தெமக்(கு) அருள் 
திருமாளிகைத்தேவர் இணைத்தாள் போற்றி. 
               - தொட்டிக்கலை சுப்பிரமணிய முனிவர்

மேலும் காண்க: 
1. கருவூர்த் தேவர்  
2. திருவிசைப்பா