சேக்கிழார் அருளிய

திருத்தொண்டர் புராணம் என்ற பெரிய புராணம்

பன்னிரண்டாம் திருமுறை

இரண்டாம் காண்டம்

6 வம்பறா வரிவண்டுச் சருக்கம் - திருஞான சம்பந்த சுவாமிகள் புராணம்

---

திருச்சிற்றம்பலம்

 

6 வம்பறா வரிவண்டுச் சருக்கம்

 

28 திருஞான சம்பந்த சுவாமிகள் புராணம்

 1. வேத நெறி தழைத்து ஓங்க மிகு சைவத் துறை விளங்கப்     1899-1

 பூத பரம்பரை பொலியப் புனித வாய் மலர்ந்து அழுத     1899-2

 சீத வள வயல் புகலித் திருஞான சம்பந்தர்      1899-3

 பாத மலர் தலைக் கொண்டு திருத் தொண்டு பரவுவாம்   1899-4

 

 2. சென்னி வளர் மதி அணிந்த சிலம்பு அணி சேவடியார் தம்     1900-1

 மன்னிய சைவத் துறையின் வழி வந்த குடி வளவர்     1900-2

 பொன்னி வளம் தரு நாடு பொலிவு எய்த நிலவியதால்   1900-3

 கன்னி மதில் மருங்கு முகில் நெருங்கும் கழுமல மூதூர் 1900-4

 

 3. அப் பதி தான் அந்தணர் தம் கிடைகள் அரு மறை முறையே 1901-1

 செப்பும் ஒலி வளர் பூகச் செழும் சோலை புறம் சூழ     1901-2

 ஒப்பில் நகர் ஓங்குதலால் உகக் கடை நாள் அன்றியே    1901-3

 எப்பொழுதும் கடல் மேலே மிதப்பது என இசைந்து உளதால்      1901-4

 

 4. அரி அயனே முதல் அமரர் அடங்க எழும் வெள்ளங்கள்        1902-1

 விரி சுடர் மா மணிப் பதணம் மீது எறிந்த திரை வரைகள்        1902-2

 புரிசை முதல் புறம் சூழ்வ பொங்கு ஓதம் கடை நாளில் 1902-3

 வரி அரவி மந்தரம் சூழ் வடம் போல வயங்குமால்      1902-4

 

 5. வளம் பயிலும் புறம் பணைப் பால் வாசப் பாசடை மிடைந்த 1903-1

 தளம் பொலியும் புனல் செந்தாமரைச் செவ்வித தட மலரால்     1903-2

 களம் பயில் நீர்க் கடல் மலர்வது ஒரு பரிதி எனக் கருதி 1903-3

 இளம் பரிதி பல மலர்ந்தாற் போல்ப உள இலஞ்சி பல   1903-4

 

 6. உளம் கொள் மறை வேதியர் தம் ஓமத் தூமத்து இரவும்      1904-1

 கிளர்ந்த திரு நீற்று ஒளியில் கெழுமிய நண் பகலும் அலர்ந்து     1904-2

 அளந்து அறியாப் பலூழி ஆற்றுதலால் அகல் இடத்து     1904-3

 விளங்கிய அம்மூதூர்க்கு வேறு இரவும் பகலும் மிகை    1904-4

 

 7. பரந்த விளைவயல் செய்ய பங்கயமாம் பொங்கு எரியில்      1905-1

 வரம்பில் வளர் தேமாவின் கனி கிழிந்த மது நறு நெய்   1905-2

 நிரந்தரம் நீள் இலைக் கடையால் ஒழுகுதலால் நெடிது அவ்வூர்   1905-3

 மரங்களும் ஆகுதி வேட்கும் தகைய என மணந்து உளதால்       1905-4

 

 8. வேலை அழல் கதிர் படிந்த வியன் கங்குல் வெண்மதியம்     1906-1

 சோலை தொறும் நுழைந்து புறப்படும் பொழுது துதைந்த மலர்ப் 1906-2

 பால் அணைந்து மதுத் தோய்ந்து தாது அளைந்து பயின்று அந்தி 1906-3

 மாலை எழும் செவ்வொளிய மதியம் போல் வதியுமால் 1906-4

 

 9. காமர் திருப்பதி அதன் கண் வேதியர் போல் கடி கமழும்       1907-1

 தாமரையும் புல்லிதமும் தயங்கிய நூலும் தாங்கித்       1907-2

 தூமரு நுண் துகள் அணிந்து துளி வருகண்ணீர் ததும்பித் 1907-3

 தேமரு மென் சுரும்பு இசையால் செழும் சாமம் பாடுமால்        1907-4

 

 10. புனைவார் பொன் குழை அசையப் பூந்தானை பின் போக்கி    1908-1

 வினை வாய்ந்த தழல் வேதி மெழுக்குற வெண் சுதை ஒழுக்கும் 1908-2

 கனை வானமுகில் கூந்தல் கதிர் செய் வடமீன் கற்பின்   1908-3

 மனை வாழ்க்கைக் குலமகளிர் வளம் பொலிவ மாடங்கள்        1908-4

 

 11. வேள்வி புரி சடங்கு அதனை விளையாட்டுப் பண்ணை தொறும்      1909-1

 பூழியுற வகுத்து அமைத்துப் பொன் புனை கிண்கிணி ஒலிப்ப      1909-2

 ஆழி மணிச் சிறு தேர் ஊர்ந்த அவ்விரதப் பொடியாடும்   1909-3

 வாழி வளர் மறைச் சிறார் நெருங்கியுள மணி மறுகு     1909-4

 

 12. விடு சுடர் நீள் மணி மறுகின் வெண் சுதை மாளிகை மேகம் 1910-1

 தொடு குடுமி நாசி தொறும் தொடுத்த கொடி சூழ் கங்குல்         1910-2

 உடுஎனு நாள் மலர் அலர உறு பகலில் பல நிறத்தால்    1910-3

 நெடு விசும்பு தளிப்பது என நெருங்கியுள மருங்கு எல்லாம்       1910-4

 

 13. மடை எங்கும் மணிக்குப்பை வயல் எங்கும் கயல் வெள்ளம் 1911-1

 புடை எங்கும் மலர்ப் பிறங்கல் புறம் எங்கும் மகப் பொலிவு      1911-2

 கிடை எங்கும் கலைச் சூழல் கிளர் எங்கும் முரல் அளிகள்        1911-3

 இடை எங்கும் முனிவர் குழாம் எயில் எங்கும் பயில் எழிலி      1911-4

 

 14. பிரமபுரம் வேணுபுரம் புகலி பெருவெம் குரு நீர்ப்     1912-1

 பொருவில் திருத் தோணிபுரம் பூம்தராய் சிரபுரம் முன்    1912-2

 வருபுறவம் சண்பை நகர் வளர் காழி கொச்சை வயம்    1912-3

 பரவு திருக் கழுமலமாம் பன்னிரண்டு திருப் பெயர்த்தால் 1912-4

 

 15. அப்பதியின் அந்தணர் தம் குடி முதல்வர் ஆசில் மறை       1913-1

 கைப்படுத்த சீலத்துக் கவுணியர் கோத்திரம் விளங்கச்     1913-2

 செப்பும் நெறி வழிவந்தார் சீவபாத இருதயர் என்று       1913-3

 இப் புவி வாழத் தவம் செய் இயல்பினார் உளர் ஆனார்   1913-4

 

 16. மற்றவர் தம் திரு மனையார் வாய்ந்த மரபின் வரு 1914-1

 பெற்றியினார் எவ்வுலகும் பெறற்கு அரிய பெருமையினார்        1914-2

 பொற்புடைய பகவதியார் எனப் போற்றும் பெயர் உடையார்       1914-3

 கற்பு மேம்படு சிறப்பால் கணவனார் கருத்து அமைந்தார் 1914-4

 

 17. மரபு இரண்டும் சைவ நெறி வழிவந்த கேண்மையினார்       1915-1

 அரவு அணிந்த சடை முடியார் அடியலால் அறியாது     1915-2

 பரவு திருநீற்று அன்பு பாலிக்கும் தன்மையராய்   1915-3

 விரவு மறை மனை வாழ்க்கை வியப்பு எய்த மேவு நாள்         1915-4

 

 18. மேதினி மேல் சமண் கையர் சாக்கியர் தம் பொய்ம்மிகுந்த    1916-1

 ஆதி அருமறை வழக்கம் அருகி அரன் அடியார் பால்     1916-2

 பூதி சாதன விளக்கம் போற்றல் பெறாது ஒழியக் கண்டு   1916-3

 ஏதமில் சீர் சிவ பாத இருதயர் தாம் இடர் உழந்தார்      1916-4

 

 19. மனை அறத்தில் இன்பம் உறு மகப் பெறுவான் விரும்புவார் 1917-1

 அனையநிலை தலை நின்றே ஆய சேவடிக் கமலம்      1917-2

 நினைவுற முன் பர சமயம் நிராகரித்து நீர் ஆக்கும்       1917-3

 புனை மணிப்பூண் காதலனைப் பெறப் போற்றும் தவம் புரிந்தார்   1917-4

 

 20. பெருத்து எழும் அன்பால் பெரிய நாச்சியார் உடன் புகலித்     1918-1

 திருத்தோணி வீற்று இருந்தார் சேவடிக் கீழ் வழிபட்டுக்   1918-2

 கருத்து முடிந்திடம் பரவும் காதலியார் மணி வயிற்றில்   1918-3

 உருத் தெரிய வரும் பெரும் பேறு உலகு உய்ய உளதாக 1918-4

 

 21.  ஆள் உடையாளுடன் தோணி அமர்ந்த பிரான் அருள் போற்றி        1919-1

 மூளும் மகிழ்ச்சியில் தங்கள் முதல் மறைநூல் முறைச் சடங்கு   1919-2

 நாள் உடைய ஈரைந்து திங்களினும் நலம் சிறப்பக்       1919-3

 கேளிர் உடன் செயல் புரிந்து பேர் இன்பம் கிளர்வ்வுறுநாள்        1919-4

 

 22. அருக்கன் முதல் கோன் அனைத்தும் அழகிய உச்சங்களிலே   1920-1

 பெருக்க வலியுடன் நிற்கப் பேணிய நல்லோரை எழத்    1920-2

 திருக்கிளரும் ஆதிரை நாள் திசை விளங்கப் பரசமயத்    1920-3

 தருக்கொழியச் சைவம் முதல் வைதிகமும் தழைத்து ஓங்க       1920-4

 

 23. தொண்டர் மனம் களி சிறப்பத் தூய திருநீற்று நெறி 1921-1

 எண் திசையும் தனி நடப்ப ஏழ் உலகும் குளிர் தூங்க     1921-2

 அண்டர் குலம் அதிசயிப்ப அந்தணர் ஆகுதி பெருக       1921-3

 வண் தமிழ் செய்தவம் நிரம்ப மாதவத்தோர் செயல் வாய்ப்ப      1921-4

 

 24. திசை அனைத்தின் பெருமை எலாம் தென் திசையே வென்று ஏற     1922-1

 மிசை உலகும் பிறவுலகும் மேதினியே தனி வெல்ல     1922-2

 அசைவில் செழும் தமிழ் வழக்கே அயல் வழக்கின் துறைவெல்ல         1922-3

 இசை முழுதும் மெய் அறிவும் இடம் கொள்ளும் நிலை பெருக   1922-4

 

 25. தாளுடைய படைப்பு என்னும் தொழில் தன்மை தலைமை பெற      1923-1

 நாளுடைய நிகழ்காலம் எதிர்காலம் நவை நீங்க 1923-2

 வாளுடைய மணிவீதி வளர்காழிப் பதிவாழ      1923-3

 ஆளுடைய திருத்தோணி அமர்ந்த பிரான் அருள் பெருக 1923-4

 

 26. அவம் பெருக்கும் புல் அறிவின் அமண் முதலாம் பரசமயப்   1924-1

 பவம் பெருக்கும் புரை நெறிகள் பாழ்பட நல் ஊழி தொறும்       1924-2

 தவம் பெருக்கும் சண்பையிலே தாவில் சராசரங்கள் எலாம்       1924-3

 சிவம் பெருக்கும் பிள்ளையார் திரு அவதாரம் செய்தார்   1924-4

 

 27. அப்பொழுது பொற்புறு திருக்கழு மலத்தோர் 1925-1

 எப்பெயரினோரும் அயல் எய்தும் இடையின்றி   1925-2

 மெய்ப்படு மயிர்ப் புளகம் மேவி அறியாமே      1925-3

 ஓப்பில் களி கூர்வதோர் உவப்புற உரைப்பார்     1925-4

 

 28. சிவன் அருள் எனப் பெருகும் சித்தம் மகிழ் தன்மை 1926-1

 இவண் இது நமக்கு வர எய்தியது என் என்பார்   1926-2

 கவுணியர் குலத்தில் ஒரு காதலன் உதித்தான்    1926-3

 அவன் வருநிமித்தம் இது என்று அதிசயித்தார்   1926-4

 

 29. பூ முகை அவிழ்ந்து மணம் மேவும் பொழில் எங்கும்        1927-1

 தே மருவு தாதோடு துதைந்த திசை எல்லாம்    1927-2

 தூ மருவு சோதி விரியத் துகள் அடக்கி 1927-3

 மா மலய மாருதமும் வந்து அசையும் அன்றே 1927-4

 

 30. மேலை இமையோர்களும் விருப்பொடு கரப்பில்      1928-1

 சோலை மலர் போல மலர் மா மழை சொரிந்தே        1928-2

 ஞாலம் மிசை வந்து வளர் காழி நகர் மேவும்    1928-3

 சீல மறையோர்கள் உடன் ஓம வினை செய்தார் 1928-4

 

 31. பூத கண நாதர் புவி வாழ அருள் செய்த    1929-1

 நாதன் அருளின் பெருமை கண்டு நலம் உய்ப்பார்        1929-2

 ஓதும் மறையோர் பிறிது உரைத்திடினும் ஓவா   1929-3

 வேத மொழியால் ஒலி விளங்கி எழும் எங்கும்   1929-4

 

 32. பயன் தருவ ப·றருவும் வல்லிகளும் மல்கித்        1930-1

 தயங்கு புனலும் தெளிவ தண்மையுடன் நண்ணும்        1930-2

 வயங்கு ஒளி விசும்பு மலினம் கழியும் மாறா    1930-3

 நயம் புரிவ புள் ஒலிகள் நல்ல திசை எல்லாம்   1930-4

 

 33. அம்கண் விழவில் பெருகு சண்பை அகல் மூதூர்ச்   1931-1

 சங்கம் படகம் கருவி தாரை முதலான   1931-2

 எங்கணும் இயற்றுபவர் இன்றியும் இயம்பும்      1931-3

 மங்கல முழக்கு ஒலி மலிந்த மறுகு எல்லாம்    1931-4

 

 34. இரும் புவனம் இத்தகைமை எய்த அவர் தம்மைத்   1932-1

 தரும் குல மறைத் தலைவர் தம் பவன முன்றில்        1932-2

 பெரும் களி வியப்பொடு பிரான் அருளினாலே   1932-3

 அரும் திரு மகப் பெற அணைந்த அணி செய்வார்       1932-4

 

 35. காதல் புரி சிந்தை மகிழக் களி சிறப்பார்     1933-1

 மீது அணியும் நெய் அணி விழாவொடு திளைப்பார்      1933-2

 சூத நிகழ் மங்கல வினைத் துழனி பொங்கச்     1933-3

 சாதக முறைப் பல சடங்கு வினை செய்வார்    1933-4

 

 36. மா மறை விழுக்குல மடந்தையர்கள் தமில் 1934-1

 தாம் உறு மகிழ்ச்சியோடு சாயல் மயில் என்னத் 1934-2

 தூ மணி விளக்கொடு சுடர்க் குழைகள் மின்னக் 1934-3

 காமர் திரு மாளிகை கவின் பொலிவு செய்வார் 1934-4

 

 37. சுண்ணமொடு தண் மலர் துதைந்த துகள் வீசி       1935-1

 உண்ணிறைந்த விருப்பின் உடன் ஓகை உரை செய்வார் 1935-2

 வெண் முளைய பாலிகைகள் வேதி தொறும் வைப்பார்   1935-3

 புண்ணிய நறும் புனல் கொள் பொன் குடம் நிரைப்பார்    1935-4

 

 38. செம் பொன் முதலான பல தான வினை செய்வார்   1936-1

 நம்பர் அடியார் அமுது செய்ய நலம் உய்ப்பார்   1936-2

 வம்பலர் நறும் தொடையல் வண்டொடு தொடுப்பர்       1936-3

 நிம்பம் முதலான கடி நீடு வினை செய்வார்     1936-4

 

 39. ஐயவி உடன் பல அமைத்த புகையாலும்    1937-1

 நெய் அகில் நறுங்குறை நிறைத்த புகையாலும்   1937-2

 வெய்ய தழல் ஆகுதி விழுப் புகையினாலும்     1937-3

 தெய்வ மணம் நாறவரு செய் தொழில் விளைப்பார்      1937-4

 

 40.  ஆய பல செய் தொழில்கள் அன்று முதல் விண்ணோர்      1938-1

 நாயகன் அருள் பெருமை கூறும் நலம் எய்த     1938-2

 தூய திரு மா மறை தொடர்ந்த நடை நூலின்    1938-3

 மேய விதி ஐயிரு தினத்தினும் விளைத்தார்     1938-4

 

 41. நாம கரணத்து அழகு நாள் பெற நிறுத்திச்   1939-1

 சேம உதயப் பரிதியில் திகழ் பிரானைத் 1939-2

 தாமரை மிசைத் தனி முதல் குழவி என்னத்     1939-3

 தூ மணி நிரைத்து அணி செய் தொட்டில் அமர்வித்தார்   1939-4

 

 42. பெரு மலை பயந்த கொடி பேணும் முலையின் பால்         1940-1

 அரு மறை குழைத்த அமுது செய்து அருளுவாரைத்     1940-2

 தருமிறைவியார் பரமர் தாள் பரவும் அன்பே     1940-3

 திருமுலை சுரந்து அமுது செய்து அருளுவித்தார்        1940-4

 

 43.  ஆறுலவு செய்ய சடை ஐயர் அருளாலே    1941-1

 பேறு உலகினுக்கு என வரும் பெரியவர்க்கு      1941-2

 வேறு பல காப்பு மிகை என்று அவை விரும்பார்         1941-3

 நீறு திரு நெற்றியில் நிறுத்தி நிறைவித்தார்      1941-4

 

 44. தாயர் திரு மடித்தலத்தும் தயங்கு மணித் தவிசினிலும்       1942-1

 தூய சுடர்த் தொட்டிலினும் தூங்கு மலர்ச் சயனத்தும்     1942-2

 சேய பொருள் திருமறையும் தீம் தமிழும் சிறக்க வரு    1942-3

 நாயகனைத் தாலாட்டும் நலம் பல பாராட்டினார் 1942-4

 

 45. வரும் முறைமைப் பருவத்தில் வளர் புகலிப் பிள்ளையார்    1943-1

 அரு மறைகள் தலை எடுப்ப ஆண்ட திருமுடி எடுத்துப்   1943-2

 பெரு மழுவர் தொண்டு அல்லால் பிரிது இசையோம் என்பார் போல்       1943-3

 திருமுக மண்டலம் அசையச் செங்கீரை ஆடினார்        1943-4

 

 46.  நாம் அறியோம் பர சமயம் உலகிர் எதிர் நாடாது    1944-1

 போம் அகல என்று அங்கை தட்டுவதும் புனிதன் பால்    1944-2

 காமரு தாளம் பெறுதற்கு ஒத்துவதும் காட்டுவ போல்    1944-3

 தாமரைச் செங்கை களினால் சப்பாணி கொட்டினார்      1944-4

 

 47. விதி தவறுபடும் வேற்றுச் சமயங்கள் இடை விழுந்து        1945-1

 கதி தவழ இரு விசும்பு நிறைந்த கடிவார் கங்கை        1945-2

 நதி தவழும் சடை முடியார் ஞானம் அளித்திட உரியார்   1945-3

 மதி தவழ் மாளிகை முன்றின் மருங்கு தவழ்ந்து அருளினார்      1945-4

 

 48. சூழ வரும் பெருஞ்சுற்றத்துத் தோகையரும் தாதியரும்       1946-1

 காழியர் தம் சீர் ஆட்டே கவுணியர் கற்பகமே என்று      1946-2

 ஏழ் இசையும் எவ் உலகும் தனித் தனியே       1946-3

 வாழ வரும் அவர் தம்மை வருக வருக என அழைப்ப   1946-4

 

 49. திரு நகையால் அழைத்து அவர் தம் செழு முகங்கள் மலர்வித்தும்    1947-1

 வருமகிழ்வு தலை சிறப்ப மற்றவர் மேல் செலவுகைத்தும்        1947-2

 உருகி மனம் கரைந்து அலைய உடன் அணைந்து தழுவியும் முன்        1947-3

 பெருகிய இன்புற அளித்தார் பெரும் புகலிப் பிள்ளையார் 1947-4

 

 50. வளர் பருவ முறை ஆண்டு வருவதன் முன் மலர் வரிவண்டு        1948-1

 உளர் கரு மென் சுருள் குஞ்சியுடன் அலையச் செந்நின்று         1948-2

 கிளர் ஒலி கிண்கிணி எடுப்பக் கீழ்மை நெறிச் சமயங்கள் 1948-3

 தளர் நடை இட்டு அறத் தாமும் தளர் நடை இட்டு அருளினார்    1948-4

 

 51. தாதியர் தங்கைப் பற்றித் தளர் நடையின் அசைவு ஒழிந்து    1949-1

 சோதி அணி மணிச் சதங்கை தொடுத்த வடம் புடை சூழ்ந்த      1949-2

 பாத மலர் நிலம் பொருந்தப் பருவ முறை ஆண்டு ஒன்றின்      1949-3

 மீது அணைய நடந்து அருளி விளையாடத் தொடங்கினார்        1949-4

 

 52. சிறு மணித்தேர் தொடர்ந்து உருட்டிச் செழுமணல் சிற்றில்கள் இழை 1950-1

 நறு நுதல் பேதையார் மழுங்கு நடந்து ஓடி அடர்ந்து அழித்தும்    1950-2

 குறு வியர்ப்புத் துளி அரும்பக் கொழும்பொடி ஆடிய கோல       1950-3

 மறுகு இடைப் பேர் ஒளி பரப்ப வந்து வளர்ந்து அருளினார்       1950-4

 

 53. மங்கையோடு உடன் ஆகி வளர் தோணி வீற்று இருந்த       1951-1

 திங்கள் சேர் சடையார் தம் திரு அருட்குச் செய் தவத்தின்        1951-2

 அங்குரம் போல் வளர்ந்து அருளி அரு மறையோடு உலகு உய்ய 1951-3

 எங்கள் பிரான் ஈர் ஆண்டின் மேல் ஓர் ஆண்டு எய்து தலும்      1951-4

 

 54. நாவாண்ட பல கலையும் நா மகளும் நலம் சிறப்பப் 1952-1

 பூவாண்ட திருமகளும் புண்ணியமும் பொலிவு எய்த      1952-2

 சேவாண்ட கொடியவர் தம் சிரபுரத்துச் சிறுவருக்கு       1952-3

 மூவாண்டில் உலகு உய்ய நிகழ்ந்தது அதனை மொழிகின்றேன்    1952-4

 

 55. பண்டு திருவடி மறவாப் பான்மையோர் தமைப் பரமர்        1953-1

 மண்டு தவ மறைக் குலத்தோர் வழிபாட்டின் அளித்து அருளத்    1953-2

 தொண்டின் நிலை தர வருவார் தொடர்ந்த பிரிவு உணர்வு ஒருகால்       1953-3

 கொண்டு எழலும் வெருக் கொண்டாற் போல் அழுவார் குறிப்பு அயலாய்   1953-4

 

 56. மேதகைய இந் நாளில் வேறு ஒரு நாள் வேத விதி 1954-1

 நீதி முறைச் சடங்கு நெறி முடிப்பதற்கு நீர் ஆடத்        1954-2

 தாதையார் போம் பொழுது தம் பெருமான் அருள் கூடச் 1954-3

 சோதி மணி மனை முன்றில் தொடர்ந்து அழுது பின் சென்றார்    1954-4

 

 57. பின் சென்ற பிள்ளையார் தமை நோக்கிப் பெருந்தவத்தோர்   1955-1

 முன்செல்கை தனை ஒழிந்து முனிவார் போல் விலக்குதலும்     1955-2

 மின் செய் பொலங் கிண் கிணிக் கால் கொட்டி அவர் மீளாமை    1955-3

 உன் செய்கை இது ஆகில் போ என்று அங்கு உடன் சென்றார்     1955-4

 

 58. கடை உகத்தில் தனி வெள்ளம் பல விரிக்கும் கருப்பம் போல்        1956-1

 இடை அறாப் பெரும் தீர்த்தம் எவற்றினுக்கும் பிறப்பு இடமாய்    1956-2

 விடை உயர்த்தார் திருத் தோணிப் பற்று விடா மேன்மை அதாம் 1956-3

 தடம் அதனில் துறை அணைந்தார் தருமத்தின் தலை நின்றார்    1956-4

 

 59. பிள்ளையார்தமைக் கரையில் வைத்துத் தாம் பிரிவு அஞ்சித் 1957-1

 தெள்ளு நீர்ப் புக மாட்டார் தேவியொடும் திருத்தோணி   1957-2

 வள்ளலார் இருந்தாரை எதிர் வணங்கி மணி வாவி       1957-3

 உள்ளிழிந்து புனல் புக்கார் உலகு உய்ய மகப் பெற்றார்    1957-4

 

 60. நீர் ஆடித் தருப் பிடித்து நியமங்கள் பல செய்வார்    1958-1

 நீர் ஆடும் திரு மகனார் காண்பதன் முன் செய்து அதன்பின்       1958-2

 ஆராத விருப்பினால் அகமர் உடம்படிய நீர்      1958-3

 பேராது மூழ்கினார் பெரும் காவல் பெற்றாராய்   1958-4

 

 61. மறை முனிவர் மூழ்குதலும் மற்றவர் தம்மைக் காணாது     1959-1

 இறை தெரியார் எனும் நிலைமை தலைக்கு ஈடா ஈசர் கழல்      1959-2

 முறை புரிந்த முன் உணர்வு மூள அழத் தொடங்கினார்   1959-3

 நிறை புனல் வாவிக் கரையில் நின்று அருளும் பிள்ளையார்      1959-4

 

 62. கண் மலர்கள் நீர் ததும்பக் கைம் மலர்களால் பிசைந்து       1960-1

 வண்ண மலர்ச் செங்கனிவாய் மணி அதரம் புடை துடிப்ப         1960-2

 எண்ணில் மறை ஒலி பெருக எவ் உயிரும் குதுகலிப்ப   1960-3

 புண்ணியக் கன்று அனையவர் தாம் பொருமி அமுது அருளினார் 1960-4

 

 63. மெய்ம் மேல் கண் துளி பனிப்ப வேறு எங்கும் பார்த்து அழுவார்      1961-1

 தம் மேலைச் சார்பு உணர்ந்தோ சாரும் பிள்ளை மைதானோ      1961-2

 செம் மேனி வெண் நீற்றார் திருத் தோணி சிகரம் பார்த்து         1961-3

 அம்மே அப்பா என்று என்று அழைத்து அருளி அழுது அருள      1961-4

 

 64. அந்நிலையில் திருத்தோணி வீற்று இருந்தார் அருள் நோக்கால்       1962-1

 முன் நிலைமைத் திருத் தொண்டு முன்னி அவர்க்கு அருள் புரிவான்      1962-2

 பொன் மலை வல்லியும் தாமும் பொருவிடை மேல் எழுந்து அருளிச்     1962-3

 சென்னி இளம் பிறை திகழச் செழும் பொய்கை மருங்கு அணைந்தார்     1962-4

 

 65. திரு மறைநூல் வேதியர்க்கும் தேவியர்க்கும் தாம் கொடுத்த 1963-1

 பெருகு வரம் நினைந்தோ தான் தம் பெருமை கழல் பேணும்     1963-2

 ஒரு நெறியில் வரு ஞானம் கொடுப்ப அதனுக்கு உடன் இருந்த   1963-3

 அரு மறையாள் உடையவளை அளித்து அருள அருள் செய்வார் 1963-4

 

 66. அழுகின்ற பிள்ளையார் தமை நோக்கி அருள் கருணை       1964-1

 எழுகின்ற திரு உள்ளத்து இறையவர் தாம் எவ்வுலகும்   1964-2

 தொழுகின்ற மலைக் கொடியைப் பார்த்து அருளித் துணை முலைகள்      1964-3

 பொழிகின்ற பால் அடிசில் பொன் வள்ளத்து ஊட்டு என்ன         1964-4

 

 67.  ஆரணமும் உலகு ஏழும் ஈன்று அருளி அனைத்தினுக்கும்   1965-1

 காரணமாய் வளம் பெருகு கருணை திருவடிவான        1965-2

 சீர் அணங்கு சிவபெருமான் அருளுதலும் சென்று அணைந்து      1965-3

 வார் இணங்கு திருமுலைப்பால் வள்ளத்துக் கறந்து அருளி       1965-4

 

 68. எண்ணரிய சிவஞானத்தின் இன் அமுதம் குழைத்து அருளி   1966-1

 உண் அடிசில் என ஊட்ட உமை அம்மை எதிர் நோக்கும் 1966-2

 கண் மலர் நீர் துடைத்து அருளிக் கையில் பொன் கிண்ணம் அளித்து      1966-3

 அண்ணலை அங்கு அழுகை தீர்த்த அங்கணனார் அருள் புரிந்தார் 1966-4

 

 69. யாவர்க்கும் தந்தை தாய் எனும் இவர் இப்படி அளித்தார்      1967-1

 ஆவதனால் ஆளுடையப் பிள்ளையாராய் அகில 1967-2

 தேவருக்கும் முனிவர்க்கும் தெரிஅரிய பொருளாகும்     1967-3

 தாவில் தனிச் சிவ ஞான சம்பந்தர் ஆயினார்    1967-4

 

 70. சிவன் அடியே சிந்திக்கும் திருப்பெருகு சிவஞானம்   1968-1

 பவம் அதனை அற மாற்றும் பாங்கினில் ஓங்கிய ஞானம்         1968-2

 உவமை இலாக் கலை ஞானம் உணர்வு அரிய மெய்ஞ் ஞானம்   1968-3

 தவ முதல்வர் சம்பந்தர் தாம் உணர்ந்தார் அந்நிலையில் 1968-4

 

 71.  எப்பொருளும் ஆக்குவான் ஈசனே எனும் உணர்வும் 1969-1

 அப்பொருள்தான் ஆளுடையார் அடியார்கள் எனும் அறிவும்       1969-2

 இப்படியால் இது அன்றித் தம் இசைவு கொண்டு இயலும்         1969-3

 துப்புரவில்லார் துணிவு துகளாகச் சூழ்ந்து எழுந்தார்      1969-4

 

 72. சீர் மறையோர் சிவபாத இருதயரும் சிறு பொழுதில் 1970-1

 நீர் மருவித் தாம் செய்யும் நியமங்கள் முடித்து ஏறி      1970-2

 பேர் உணர்வில் பொலிகின்ற பிள்ளையார்தமை நோக்கி   1970-3

 யார் அளித்த பால் அடிசில் உண்டது நீ என வெகுளா     1970-4

 

 73. எச்சில் மயங்கிட உனக்கு ஈது இட்டாரைக் காட்டு என்று      1971-1

 கைச் சிறியது ஒருமாறு கொண்டோச்சக் கால் எடுத்தே    1971-2

 அச் சிறிய பெருந்தகையார் ஆனந்தக் கண் துளி பெய்து   1971-3

 உச்சியினில் எடுத்து அருளும் ஒரு திருக்கை விரல் சுட்டி         1971-4

 

 74. விண் நிறைந்த பெருகு ஒளியால் விளங்கு மழ விடைமேல் 1972-1

 பண் நிறைந்த அருமறைகள் பணிந்து ஏத்தப் பாவை உடன்       1972-2

 எண் நிறைந்த கருணையினால் நின்றாரை எதிர் காட்டி   1972-3

 உள் நிறைந்து பொழிந்து எழுந்த உயர் ஞானத் திருமொழியால்    1972-4

 

 75. எல்லை இலா மறை முதல் மெய்யுடன் எடுத்த எழுது மறை 1973-1

 மல்லல் நெடும் தமிழால் இம் மா நிலத்தோர்க்கு உரை சிறப்ப    1973-2

 பல் உயிரும் களிகூரத் தம் பாடல் பரமர் பால்   1973-3

 செல்லு முறை பெறுவதற்குத் திருசெவியைச் சிறப்பித்து         1973-4

 

 76. செம்மை பெற எடுத்த திருத் தோடுடைய செவியன் எனும்   1974-1

 மெய்ம்மை மொழித் திருப்பதிகம் பிரமபுரம் மேவினார்    1974-2

 தம்மை அடையாளங்களுடன் சாற்றித் தாதையார்க்கு     1974-3

 எம்மை இது செய்த பிரான் இவன் அன்றே என இசைத்தார்       1974-4

 

 77. மண் உலகில் வாழ்வார்கள் பிழைத்தாலும் வந்தடையின்     1975-1

 கண் நுதலான் பெரும் கருணை கைக் கொள்ளும் எனக்காட்ட     1975-2

 எண்ணம் இலா வல் அரக்கன் எடுத்து முறிந்து இசைபாட         1975-3

 அண்ணல் அவற்கு அருள் புரிந்த ஆக்கப்பாடு அருள் செய்தார்     1975-4

 

 78. தொழுவார்க்கே அருளுவது சிவபெருமான் எனத் தொழார்     1976-1

 வழுவான மனத்தாலே மாலாய மால் அயனும்   1976-2

 இழிவாகும் கருவிலங்கும் பறவையுமாய் எய்தாமை      1976-3

 விழுவார்கள் அஞ்செழுத்தும் துதித்து உய்ந்த படி விரித்தார்       1976-4

 

 79. வேத காரணராய வெண் பிறை சேர் செய்ய சடை   1977-1

 நாதன் நெறி அறிந்து உய்யார் தம்மிலே நலம் கொள்ளும்         1977-2

 போதம் இலாச் சமண் கையர் புத்தர் வழியாக்கும்        1977-3

 ஏதமே என மொழிந்தார் எங்கள் பிரான் சம்பந்தர்         1977-4

 

 80. திருப்பதிகம் நிறைவித்துத் திருக்கடைக் காப்புச் சாத்தி        1978-1

 இருக்கு மொழிப் பிள்ளையார் எதிர் தொழுது நின்று அருள       1978-2

 அருள் கருணைத் திருவாளனார் அருள் கண்டு அமரர் எலாம்      1978-3

 பெருக்க விசும்பினில் ஆர்த்துப் பிரசமலர் மழை பொழிந்தார்      1978-4

 

 81. வந்து எழும் மங்கலமான வான் அகத் துந்துபி முழக்கும்     1979-1

 கந்தருவர் கின்னரர்கள் கான ஒலிக் கடல் முழக்கும்      1979-2

 இந்திரனே முதல் தேவர் எடுத்து ஏத்தும் இசைமுழக்கும் 1979-3

 அந்தம் இல் பல் கண நாதர் அர எனும் ஓசையின் அடங்க        1979-4

 

 82. மறைகள் கிளர்ந்து ஒலி வளர முழங்கிட வானோர் தம்       1980-1

 நிறை முடி உந்திய நிரை மணி சிந்திட நீள் வானத்து    1980-2

 உறை என வந்து உலகு அடைய நிறைந்திட ஓவாமெய்ப்         1980-3

 பொறை பெருகும் தவமுனிவர் எனும் கடல் புடை சூழ   1980-4

 

 83. அணைவுற வந்து எழும் அறிவு தொடங்கின அடியார் பால்    1981-1

 இணை இல் பவம் கிளர் கடல்கள் இகந்திட இரு தாளின் 1981-2

 புணை அருள் அங்கணர் பொருவிடை தங்கிய புணர் பாகத்து      1981-3

 துணையொடு அணைந்தனர் சுருதி தொடர்ந்த பெரும் தோணி     1981-4

 

 84. அண்ணல் அணைந்தமை கண்டு தொடர்ந்து எழும் அன்பாலே 1982-1

 மண்மிசை நின்ற மறைச் சிறு போதகம் அன்னாரும்      1982-2

 கண் வழி சென்ற கருத்து விடாது கலந்து ஏகப்   1982-3

 புண்ணியர் நண்ணிய பூமலி கோயிலின் உள் புக்கார்      1982-4

 

 85.  ஈறில் பெரும் தவம் முன் செய்து தாதை எனப் பெற்றார்    1983-1

 மாறு விழுந்த மலர்க்கை குவித்து மகிழ்ந்து ஆடி        1983-2

 வேறு விளைந்த வெருட்சி வியப்பு விருப்போடும்        1983-3

 கூறும் அரும் தமிழின் பொருளான குறிப் போவார்       1983-4

 

 86. தாணுவினைத் தனிகண்டு தொடர்ந்தவர் தம்மைப் போல்     1984-1

 காணுதல் பெற்றிலரேனும் நிகழ்ந்தன கண்டு உள்ளார்     1984-2

 தோணி புரத்திறை தன் அருள் ஆதல் துணிந்து ஆர்வம்   1984-3

 பேணும் மனத்தொடு முன்புகு காதலர் பின் சென்றார்     1984-4

 

 87. அப்பொழுது அங்கண் அணைந்தது கண்டவர் அல்லாதார்      1985-1

 முப்புரிநூல் மறையோர்கள் உரோமம் முகிழ்ப்பு எய்தி     1985-2

 இப்படி ஒப்பதோர் அற்புதம் எங்கு உளது என்று என்றே   1985-3

 துப்பு உறழ் வேணியர் கோயிலின் வாயில் புறம் சூழ     1985-4

 

 88. பொங்கு ஒளி மால் விடை மீது புகுந்து அணி பொன் தோணி        1986-1

 தங்கி இருந்த பெரும் திரு வாழ்வு தலைப்பட்டே         1986-2

 இங்கு எனை ஆளும் உடையான் உமையோடும் இருந்தான் என்று         1986-3

 அங்கு எதிர் நின்று புகன்றனர் ஞானத்து அமுது உண்டார் 1986-4

 

 89. இன் இசை ஏழும் இசைந்த செழும் தமிழ் ஈசற்கே   1987-1

 சொன்முறை பாடும் தொழும்பர் அருள் பெற்ற தொடக்கோடும்    1987-2

 பல் மறை வேதியர் காண விருப்பொடு பால் நாறும்      1987-3

 பொன்மணி வாயினர் கோயிலின் நின்று புறப்பட்டார்      1987-4

 

 90. பேணிய அற்புத நீடு அருள் பெற்ற பிரான் முன்னே 1988-1

 நீண் நிலையில் திகழ் கோபுர வாயிலின் நேர் எய்தி      1988-2

 வாண் நிலவில் திகழ் வேணியர் தொண்டர்கள் வாழ்வு எய்தும்    1988-3

 தோணி புரத்தவர் தாம் எதிர் கொண்டு துதிக்கின்றார்      1988-4

 

 91.  காழியர் தவமே கவுணியர் தனமே கலை ஞானத்து 1989-1

 ஆழிய கடலே அதன் இடை அமுதே அடியார் முன்      1989-2

 வாழிய வந்து இம்மண் மிசை வானோர் தனி நாதன்     1989-3

 ஏழ் இசை மொழியாள் தன் திரு அருள் பெற்று அனை என்பார்   1989-4

 

 92.  மறை வளர் திருவே வைதிக நிலையே வளர் ஞானப்       1990-1

 பொறை அணி முகிலே புகலியர் புகலே பொருபொன்னித் 1990-2

 துறை பெறு மணியே சுருதியின் ஒளியே வெளியே வந்து        1990-3

 இறையவன் உமையாள் உடன் அருள் தர எய்தினை என்பார்      1990-4

 

 93.  புண்ணிய முதலே புனை மணி அரை ஞாணொடு போதும்   1991-1

 கண் நிறை கதிரே கலை வளர் மதியே கவின் மேவும்    1991-2

 பண் இயல் கதியே பருவமது ஒரு மூவருடத்தே 1991-3

 எண்ணிய பொருளாய் நின்றவர் அருள் பெற்றனை என்பார்        1991-4

 

 94. என்று இனைய பல கூறி இருக்கு மொழி அந்தணரும் ஏனையோரும் 1992-1

 நின்று துதி செய்து அவர்தாள் நீள் முடிக்கண் மேல் ஏந்தி நிரந்த போது    1992-2

 சென்று அணைந்த தாதையர் சிவபாத இருதயர் தாம் தெய்வ ஞானக்      1992-3

 கன்றினை முன் புக்கு எடுத்துப் பியலின் மேல் கொண்டு களி கூர்ந்து செல்ல       1992-4

 

 95. மா மறையோர் குழத்தின் உடன் மல்கு திருத் தொண்டர் குழாம் மருங்கு சூழ்ந்து 1993-1

 தாம் அறுவை உத்தரியம் தனி விசும்பில் எறிந்து ஆர்க்கும் தன்மையாலே         1993-2

 பூ மறுகு சிவானந்தப் பெருக்காறு போத அதன் மீது பொங்கும்    1993-3

 காமர் நுரைக் குமிழி எழுந்து இழிவன போல் விளங்கும் பெரும் காட்சித்தாக       1993-4

 

 96. நீடு திருக் கழுமலத்து நிலத்தேவர் மாளிகை மேல் நெருங்கி அங்கண் 1994-1

 மாடு நிறை மடவார்கள் மங்கலமாம் மொழிகளால் வாழ்த்தி வாசத்       1994-2

 தோடு மலி நறுமலரும் சுண்ணமும் வெண் பொரியினொடும் தூவிநிற்பர் 1994-3

 கோடு பயில் குல வரை மேல் மின் குலங்கள் புடை பெயரும் கொள்கைத்தாக     1994-4

 

 97. மங்கல தூர் இயந்து வைப்பர் மறைச் சாமம் பாடுவார் மருங்கு வேதிப்        1995-1

 பொங்கு மணி விளக்கு எடுத்து பூரண கும்பமும் நிரைப்பார் போற்றி செய்வார்     1995-2

 அங்கு அவர்கள் மனத்து எழுந்த அதிசயமும் பெருவிருப்பும் அன்பும் பொங்கத்     1995-3

 தங்கு திரு மலி வீதிச் சண்பை நகர் வலம் செய்து சாரும் காலை         1995-4

 

 98. தம் திரு மாளிகையின் கண் எழுந்து அருளிப் புகும் பொழுது சங்க நாதம்     1996-1

 அந்தர துந்துபி முதலா அளவில் பெருகு ஒலி தழைப்ப அணைந்து புக்கார்         1996-2

 சுந்தரப் பொன் தோணி மிசை இருந்த பிரானுடன் அமர்ந்த துணைவி ஆகும்       1996-3

 பைந்தொடியாள் திரு முலையின் பால் அறா மதுர மொழிப் பவள வாயார்        1996-4

 

 99. தூ மணி மாளிகையின் கண் அமர்ந்து அருளி அன்று இரவு தொல்லை நாத   1997-1

 மா மறைகள் திரண்ட பெரும் திருத் தோணி மன்னி வீற்று இருந்தார் செய்ய      1997-2

 கா மரு சேவடிக் கமலம் கருத்திலுற இடையறாக் காதல் கொண்டு        1997-3

 நாம நெடும் கதிர் உதிப்ப நண்ணினார் திருத் தோணி நம்பர் கோயில்      1997-4

 

 100. காதல் உடன் அணைந்து திருக் கழுமலத்துக் கலந்து வீற்று இருந்த தங்கள்   1998-1

 தாதை யாரையும் வெளியே தாங்க அரிய மெய்ஞ்ஞானம் தம்பால் வந்து   1998-2

 போதம் முலை சுரந்து அளித்த புண்ணியத் தாயாரையும் முன் வணங்கிப் போற்றி 1998-3

 மே தகைய அருள் பெற்றுத் திருக்கோலக் கா இறைஞ்ச விருப்பில் சென்றார்      1998-4

 

 101. பெருக் கோல் இட்டு அலை பிறங்கும் காவிரி நீர் பிரச மலர் தரளம் சிந்த    1999-1

 வரிக் கோல வண்டு ஆட மாதரார் குடைந்து ஆடும் மணி நீர் வாவி      1999-2

 திருக் கோலக்கா எய்திதித் தேவர்பிரான் கோயில் வலம் செய்து முன் நின்று       1999-3

 இருக்கோல் இட்டு அறிவு அரிய திருப்பாதம் ஏத்துவதற்கு எடுத்துக் கொள்வார்     1999-4

 

 102. மெய்ந் நிறைந்த செம் பொருளாம் வேதத்தின் விழுப் பொருளை வேணி மீது         2000-1

 பைந் நிறைந்த அரவுடனே பசுங்குழவித் திங்கள் பரித்து அருளுவானை    2000-2

 மைந் நிறைந்த மிடற்றானை மடையில் வாளைகள் பாய என்னும் வாக்கால்       2000-3

 கைந் நிறைந்த ஒத்து அறுத்துக் கலைப் பதிகம் கவுணியர் கோன் பாடும் காலை    2000-4

 

 103. கை அதனால் ஒத்து அறுத்துப் பாடுதலும் கண்டு அருளி கருணை கூர்ந்த     2001-1

 செய்ய சடை வானவர் தம் அஞ்செழுத்தும் எழுதிய நல் செம்பொன் தாளம்        2001-2

 ஐயர் அவர் திரு அருளால் எடுத்த பாடலுக்கு இசைந்த அளவால் ஒத்த    2001-3

 வையம் எல்லாம் உய்ய வரு மறைச் சிறுவர் கைத் தலத்து வந்தது அன்றே       2001-4

 

 104. காழி வரும் பெரும் தகையார் கையில் வரும் திருத் தாளக் கருவி கண்டு    2002-1

 வாழிய தம் திருமுடி மேல் கொண்டு அருளி மனம் களிப்ப மதுர வாயில் 2002-2

 ஏழ் இசையும் தழைத்து ஓங்க இன்னிசை வண் தமிழ்ப் பதிகம் எய்தப் பாடித்      2002-3

 தாழும் மணிக் குழையார் முன் தக்க திருக் கடைக் காப்புச் சாத்தி நின்றார்         2002-4

 

 105. உம்பர் உலகம் அதிசயிப்ப ஓங்கிய நாதத்து அளவின் உண்மை நோக்கித்     2003-1

 தும்புரு நாரதர் முதலாம் சுருதி இசைத் துறை உள்ளோர் துதித்து மண் மேல்      2003-2

 வம்பு அலர் மா மழை பொழிந்தார் மறை வாழ வந்து அருளும் மதலையாரும்    2003-3

 தம் பெருமான் அருள் போற்றி மீண்டு அருளிச் சண்பை நகர் சாரச் செல்வார்      2003-4

 

 106. செங்கமல மலர்க் கரத்துத் திருத் தாளத்துடன் நடந்து செல்லும் போது        2004-1

 தங்கள் குலத் தாதையார் தரியாது தோளின் மேல் தரித்துக் கொள்ள       2004-2

 அங்கு அவர் தம் தோளின் மிசை எழுந்து அருளி அணைந்தார் சூழ்ந்து அமரர் ஏத்தும் 2004-3

 திங்கள் அணிமணி மாடத் திருத் தோணி புரத் தோணிச் சிகரக் கோயில்   2004-4

 

 107. திருப் பெருகு பெரும் கோயில் சூழ வலம் கொண்டு அருளித் திருமுன் நின்றே 2005-1

 அருள் பெருகு திருப்பதிகம் எட்டு ஒரு கட்டளை ஆக்கி அவற்றுள் ஒன்று 2005-2

 விருப்புறு பொன் திருத்தோணி வீற்று இருந்தார் தமைப் பாட மேவும் காதல்       2005-3

 பொருத்தமுற அருள் பெற்றுப் போற்றி எடுத்து அருளினார் பூவார் கொன்றை       2005-4

 

 108. எடுத்த திருப் பதிகத்தின் இசை திருத் தாளத்தினால் இசைய ஒத்தி   2006-1

 அடுத்த நடை பெறப் பாடி ஆர்வமுற வணங்கிப் போந்து அலைநீர்ப் பொன்னி      2006-2

 மடுத்த வயல் பூந் தராய் அவர் வாழ மழ விளங் கோலத்துக் காட்சி       2006-3

 கொடுத்து அருளி வைகினார் குறைவு இலா நிறை ஞானக் கொண்டலார் தாம்      2006-4

 

 109. அந் நிலையில் ஆளுடைய பிள்ளையார் தமை முன்னம் அளித்த தாயார்     2007-1

 முன் உதிக்க முயன்ற தவத் திரு நன்னி பள்ளி முதல் மறையோர் எல்லாம்       2007-2

 மன்னு பெரு மகிழ்ச்சி உடன் மங்கல தூரியம் துவைப்ப மறைகள் ஓதிக்   2007-3

 கன்னி மதில் சண்பை நகர் வந்து அணைந்து கவுணியர் கோன் கழலில் தாழ்ந்தார் 2007-4

 

 110. மங்கலமாம் மெய்ஞ்ஞானம் மண் களிப்ப பெற்ற பெரு வார்த்தையாலே      2008-1

 எங்கணும் நீள் பதி மருங்கில் இரு பிறப்பாளரும் அல்லா ஏனையோரும்   2008-2

 பொங்கு திருத் தொண்டர்களும் அதிசயித்துக் குழாங் கொண்டு புகலியார் தம்       2008-3

 சிங்க இளஏற்றின் பால் வந்து அணைந்து கழல் பணியும் சிறப்பின் மிக்கார்        2008-4

 

 111. வந்த திருத் தொண்டர்க்கும் மல்கு செழு மறையவர்க்கும் மற்று உளோர்க்கும்        2009-1

 சிந்தை மகிழ்வுற மலர்ந்து திருவமுது முதல் ஆன சிறப்பின் செய்கை     2009-2

 தம் தம் அளவினில் விரும்பும் தகைமையினால் கடன் ஆற்றும் சண்பை மூதூர்   2009-3

 எந்தை பிரான் சிவலோகம் என விளங்கி எவ் உலகும் ஏத்தும் நாளில்     2009-4

 

 112. செழும் தரளப் பொன்னி சூழ் திரு நன்னி பள்ளி உள்ளோர் தொழுது திங்கள்   2010-1

 கொழுந்து அணியும் சடையாரை எங்கள் பதியினில் கும்பிட்டு அருள அங்கே      2010-2

 எழுந்து அருள வேண்டும் என இசைந்து அருளித் தோணி வீற்று இருந்தார்        2010-3

 பாதம் தொழும் தகைமையால் இறைஞ்சி அருள் பெற்றுப் பிறபதியும் தொழமுன் செல்வார் 2010-4

 

 113. தாது அவிழ் செந்தாமரையின் அக இதழ் போல் சீர் அடிகள் தரையின் மீது   2011-1

 போதுவதும் பிறர் ஒருவர் பொறுப்பதுவும் பொறா அன்பு புரிந்த சிந்தை    2011-2

 மாதவம் செய் தாதையார் வந்து எடுத்துத் தோளின்மேல் வைத்துக் கொள்ள       2011-3

 நாதர் கழல் தம் முடிமேல் கொண்ட கருத்து உடன் போந்தார் ஞானம் உண்டார்    2011-4

 

 114. தேன் அலரும் கொண்றையினார் திரு நன்னி பள்ளியினைச் சாரச் செல்வார் 2012-1

 வான் அணையும் மலர்ச் சோலை தோன்றுவது எப் பதி என்ன மகிழ்ச்சி எய்திப்    2012-2

 பானல் வயல் திரு நன்னி பள்ளி எனத் தாதையர் பணிப்பக் கேட்டு        2012-3

 ஞான போனகர் தொழுது நல் தமிழ்ச் சொல் தொடை மாலை நவிலல் உற்றார்    2012-4

 

 115.  காரைகள் கூகை முல்லை என நிகழ் கலை சேர் வாய்மைச்        2013-1

 சீர் இயல் பதிகம் பாடித் திருக் கடைக் காப்புத்தன்னில்    2013-2

 நாரியோர் பாகம் வைகும் நனி பள்ளி உள்குவார் தம்     2013-3

 பேர் இடர் கெடுதற்கு ஆணை நமது எனும் பெருமை வைத்தார்   2013-4

 

 116.  ஆதியார் கோயில் வாயில் அணைந்து புக்கு அன்பு கூர     2014-1

 நீதியால் பணிந்து போற்றி நீடிய அருள் முன் பெற்றுப்    2014-2

 போதுவார் தம்மைச் சூழ்ந்து பூசுரர் குழாங்கள் போற்றும் 2014-3

 காதல் கண்டு அங்கு அமர்ந்தார் கவுணியர் தலைவனார் தாம்     2014-4

 

 117. அம்பிகை அளித்த ஞானம் அகிலமும் உய்ய உண்ட         2015-1

 நம் பெரும் தகையார் தம்மை எதிர் கொண்டு நண்ண வேண்டி    2015-2

 உம்பரும் வணங்கும் மெய்ம்மை உயர் தவத் தொண்டரோடு      2015-3

 தம் பெரும் விருப்பால் வந்தார் தலைசை அந்தணர்கள் எல்லாம் 2015-4

 

 118. காவணம் எங்கும் இட்டுக் கமுகொடு கதலி நாட்டி   2016-1

 பூவணை தாமம் தூக்கிப் பூரண கும்பம் ஏந்தி     2016-2

 ஆவண வீதி எல்லாம் அலங்கரித்து அண்ணலாரை       2016-3

 மா அணை மலர் மென் சோலை வளம் பதி கொண்டு புக்கார்     2016-4

 

 119. திரு மறையோர்கள் சூழ்ந்து சிந்தையின் மகிழ்ச்சி பொங்கப் 2017-1

 பெரு மறை ஓசை மல்கப் பெரும் திருக் கோயில் எய்தி 2017-2

 அரு மறைப் பொருள் ஆனாரைப் பணிந்து அணிநல் சங்கத்தின்   2017-3

 தரு முறை நெறி அக் கோயில் சார்ந்தமை அருளிச் செய்தார்     2017-4

 

 120. கறை அணி கண்டர் கோயில் காதலால் பணிந்து பாடி போந்து       2018-1

 மறையவர் போற்ற வந்து திரு வலம் புரத்து மன்னும்    2018-2

 இறைவரைத் தொழுது பாடும் கொடியுடை ஏந்தி 2018-3

 நிறைபுனல் திருச் சாய்க்காடு தொழுதற்கு நினைந்து செல்வார்     2018-4

 

 121. பன்னகப் பூணினாரைப் பல்லவ னீச்சரத்துச் 2019-1

 சென்னியால் வணங்கி ஏத்தித் திருந்து இசைப்பதிகம் பாடி         2019-2

 பொன்னி சூழ் புகாரில் நீடு புனிர்தம் திருச்சாய்க் காட்டு   2019-3

 மன்னுசீர்த் தொண்டர் எல்லாம் மகிழ்ந்து எதிர் கொள்ளப் புக்கார்   2019-4

 

 122. வான் அளவு உயர்ந்த வாயில் உள் வலம் கொண்டு புக்குத் 2020-1

 தேன் அலர் கொன்றையார் தம் திருமுன்பு சென்று தாழ்ந்து       2020-2

 மானிடம் தரித்தார் தம்மைப் போற்றுவார் மண்புகார் என்று       2020-3

 ஊன் எலாம் உருக ஏத்தி உச்சி மேல் குவித்தார் செங்கை         2020-4

 

 123. சீரினில் திகழ்ந்த பாட்டில் திருக் கடைக் காப்புப் போற்றிப்    2021-1

 பாரினில் பொலிந்த தொண்டர் போற்றிடப் பயில்வார் பின்னும்    2021-2

 ஏர் இசைப் பதிகம் பாடி ஏத்திப் போந்து இறைவர் வெண்காடு     2021-3

 ஆரு மெய்க் காதலோடும் பணிவதற்கு அணைந்தார் அன்றே      2021-4

 

 124. பொன்னிதழ்க் கொன்றை வன்னி புனல் இள மதியம் நீடு     2022-1

 சென்னியர் திருவெண் காட்டுத் திருத் தொண்டர் எதிரே சென்று    2022-2

 இன்ன தன்மையர்கள் ஆனார் என ஒணா மகிழ்ச்சி பொங்க        2022-3

 மன்னுசீர் சண்பை ஆளும் மன்னரைக் கொண்டு புக்கார்   2022-4

 

 125. முத்தமிழ் விரகர் தாமும் முதல்வர் கோபுரத்து முன்னர்ச்    2023-1

 சித்த நீடு உவகை யோடும் சென்று தாழ்ந்து எழுந்து புக்குப்       2023-2

 பத்தராம் அடியார் சூழப் பரமர் கோயிலைச் சூழ் வந்து    2023-3

 நித்தனார் தம் முன்பு எய்தி நிலம் உறத் தொழுது வீழ்ந்தார்       2023-4

 

 126. மெய்ப் பொருள் ஆயினாரை வெண்காடு மேவினாரைச்      2024-1

 செப்பரும்பதிக மாலை கண் காட்டு நுதல் முன் சேர்த்தி   2024-2

 முப்புரம் செற்றார் பாதம் சேரும் முக்குளமும் பாடி      2024-3

 ஒப்பரும் ஞானம் உண்டார் உளம் மகிழ்ந்து ஏத்தி வாழ்ந்தார்      2024-4

 

 127. அருமையால் புறம்பு போந்து வணங்கி அங்கு அமரும் நாளில்       2025-1

 திருமுல்லை வாயில் எய்திச் செந்தமிழ் மாலை சாத்தி   2025-2

 மருவிய பதிகள் மற்றும் வணங்குவார் மறையோர் ஏத்தத்        2025-3

 தருமலி புகலி வந்து ஞானசம்பர் சார்ந்தார்       2025-4

 

 128. தோணி வீற்று இருந்தார் தம்மைத் தொழுது முன் நின்று தூய       2026-1

 ஆணியாம் பதிகம் பாடி அருள் பெரு வாழ்வு கூரச்       2026-2

 சேண் உயர் மாடம் ஓங்கும் திருப்பதி அதனில் செய்ய    2026-3

 வேணியார் தம்மை நாளும் போற்றிய விருப்பின் மிக்கார்         2026-4

 

 129. வைகும் அந்நாளில் கீழ் பால் மயேந்திரப் பள்ளி வாசம்     2027-1

 செய் பொழில் குருகா வூரும் திருமுல்லை வாயில் உள்ளிட்டு    2027-2

 எய்திய பதிகள் எல்லாம் இன்புற இறைஞ்சி ஏத்தித்       2027-3

 தையலாள் பாகர் தம்மைப் பாடினார் தமிழ்ச் சொல் மாலை       2027-4

 

 130. அவ்வகை மருங்கு சூழ்ந்த பதிகளில் அரனார் பொன் தாள்   2028-1

 மெய் வகை ஞானம் உண்ட வேதியர் விரவிப் போற்றி   2028-2

 உய் வகை மண் உளோருக்கு உதவிய பதிகம் பாடி       2028-3

 எவ்வகையோரும் ஏத்த இறைவரை ஏத்தும் நாளில்      2028-4

 

 131. திரு நீல கண்டத்துப் பெரும் பாணர் தெள் அமுதின்         2029-1

 வருநீர்மை இசைப்பாட்டு மதங்க சூளா மணியார்         2029-2

 ஒரு நீர்மையுடன் உடைய பிள்ளையார் கழல் வணங்கத் 2029-3

 தரு நீர்மை யாழ் கொண்டு சண்பையிலே வந்து அணைந்தார்     2029-4

 

 132. பெரும் பாணர் வரவு அறிந்து பிள்ளையார் எதிர் கொள்ளச்   2030-1

 சுரும்பு ஆர் கமல மலர்த் துணைப் பாதம் தொழுது எழுந்து       2030-2

 விரும்பு ஆர்வத்தோடும் ஏத்தி மெய்ம் மொழிகளால் துதித்து      2030-3

 வரும் பான்மை தரு வாழ்வு வந்து எய்த மகிழ் சிறந்தார்         2030-4

 

 133. அளவு இலா மகிழ்ச்சியினார் தமை நோக்கி ஐயா நீர்        2031-1

 உளம் மகிழ இங்கு அணைந்த உறுதி உடையோம் என்றே        2031-2

 இள நிலா நகை முகிழ்ப்ப இசைத்த அவரை உடன் கொண்டு      2031-3

 கள நிலவு நஞ்சு அணிந்தார் பால் அணையும் கவுணியனார்       2031-4

 

 134. கோயிலினில் புற முன்றில் கொடு புக்குக் கும்பிடுவித்து     2032-1

 ஏயும் இசை யாழ் உங்கள் இறைவருக்கு இங்கு இயற்றும் என    2032-2

 ஆய புகழ்ப் பிள்ளையார் அருள் பெற்ற அதற்கு இறைஞ்சி        2032-3

 மேய தொடைத் தந்திரி யாழ் வீக்கி இசை விரிக்கின்றார் 2032-4

 

 135. தான நிலைக் கோல் வடித்துப் படி முறைமைத் தகுதியினால்        2033-1

 ஆன இசை ஆராய்வுற்று அங்கணர் பாணியினை         2033-2

 மான முறைப் பாடினியார் உடன் பாடி வாசிக்க   2033-3

 ஞான போனகர் மகிழ்ந்தார் நான் மறையோர் அதிசயித்தார்        2033-4

 

 136. யாழில் எழும் ஓசையுடன் இருவர் மிடற்று இசை ஒன்றி    2034-1

 வாழி திருத் தோணி உளார் மருங்கு அணையும் மாட்சியினைத்   2034-2

 தாழும் இரு சிறைப் பறவை படிந்த தனி விசும்பு இடை நின்று    2034-3

 ஏழ் இசை நூல் கந்தருவர் விஞ்சையரும் எடுத்து இசைத்தார்     2034-4

 

 137. எண்ணரும் சீர் திருத்தோணி எம் பெருமான் கழல் பரவிப்   2035-1

 பண் அமையாழ் இசை கூடப்பெரும் பாணர் பாடிய பின் 2035-2

 கண் நுதலார் அருளினால் காழியர் கோன் கொடு போந்து 2035-3

 நண்ணி உறை இடம் சமைத்து நல் விருந்து சிறந்து அளிப்ப      2035-4

 

 138. பிள்ளையார் அருள் பெற்ற பெரும்பாணர் பிறை அணிந்த    2036-1

 வெள்ள நீர்ச் சடையாரை அவர் மொழிந்த மெய்ப் பதிகம்         2036-2

 உள்ளபடி கேட்டலுமே உருகு பெரு மகிழ்ச்சியராய்த்      2036-3

 தெள் அமிர்தம் அருந்தினர் போல் சிந்தை களிப்பு உறத் தொழுதார்        2036-4

 

 139. காழியர் தவப்பயனாம் கவுணியர் தம் தோன்றலார் 2037-1

 ஆழி விடம் உண்டவர் தம் அடி போற்றும் பதிக இசை   2037-2

 யாழின் முறைமையின் இட்டே எவ் உயிரும் மகிழ்வித்தார்       2037-3

 ஏழ் இசையும் பணி கொண்ட நீல கண்ட யாழ்ப்பாணர்    2037-4

 

 140. சிறிய மறைக் களிறு அளித்த திருப்பதிக இசை யாழின்      2038-1

 நெறியில் இடும் பெரும் பாணர் பின்னும் நீர் அருள் செய்யும்     2038-2

 அறிவரிய திருப்பதிக இசை யாழில் இட்டு அடியேன்      2038-3

 பிறிவு இன்றிச் சேவிக்கப் பெற வேண்டும் எனத் தொழுதார்       2038-4

 

 141. மற்றதற்குப் பிள்ளையார் மனம் மகிழ்வுற்று இசைந்து அருள        2039-1

 பெற்றவர் தாம் தம்பிரான் அருள் இதுவே எனப் பேணிச் 2039-2

 சொல் தமிழ் மாலையின் இசைகள் சுருதி யாழ் முறை தொடுத்தே        2039-3

 அற்றை நாள் போல் என்றும் அகலா நண்பு உடன் அமர்ந்தார்     2039-4

 

 142. சிரபுரத்தில் அமர்ந்து அருளும் திருஞான சம்பந்தர்   2040-1

 பரவு திருத் தில்லை நடம் பயில்வாரைப் பணிந்து ஏத்த 2040-2

 விரவி எழும் பெரும் காதல் வெள்ளத்தை உள்ளத்தில்    2040-3

 தர இசையும் குறிப்பு அறியத் தவ முனிவர்க்கு அருள் செய்தார்   2040-4

 

 143. பிள்ளையார் அருள் செய்யப் பெரும் தவத்தால் பெற்று எடுத்த       2041-1

 வள்ளலார் தாமும் உடன் செல்வதற்கு மனம் களிப்ப     2041-2

 வெள்ளி மால் வரை என்னத் திருத் தோணி வீற்று இருந்த       2041-3

 புள்ளி மான் உரியாரைத் தொழுது அருளால் புறப்பட்டார் 2041-4

 

 144. தாழ்வில் யாழ்ப் பாணரொடும் தாதையார் தம்மோடும்       2042-1

 மேவிய சீர் அடியார்கன் புடை வர வெம் குரு வேந்தர்   2042-2

 பூவின் மேல் அயன் போற்றும் புகலியினைக் கடந்து போய்த்      2042-3

 தேவர்கள் தம் பெரும் தேவர் திருத் தில்லை வழிச் செல்வார்     2042-4

 

 145. நள்ளிருட்கண் நின்று ஆடுவார் உறை பதி நடுவு கண்டன போற்றி    2043-1

 முள்ளிடைப் புற வெள் இதழ்க் கோதை முகிழ் விரி மணம் சூழப்         2043-2

 புள்ளிடைத் தடம் பழனமும் படு கரும்பு உடை கழிந்திடப் போந்து        2043-3

 கொள்ளிடத் திரு நதிக்கரை அணைந்தார் கவுணியர் குல தீபர்     2043-4

 

 146. வண்டிரைத்து எழு செழு மலர்ப் பிறங்கலும் மணியும் ஆரமும் உந்தித்       2044-1

 தண் தலைப் பல வளத்தொடும் வருபுனல் தாழ்ந்து சேவடித்தாழ 2044-2

 தெண் திரைக் கடல் பவழமும் பணிலமும் செழு மணித் திரள் முத்தும்   2044-3

 கொண்டிரட்டி வந்தோதமங்கெதிர் கொளக் கொள்ளிடம் கடந்து ஏறி        2044-4

 

 147. பல்கு தொண்டர் தம் குழாத் தொடும் உடன் வரும் பயில் மறையவர் சூழச் 2045-1

 செல் கதிப் பயன் காண்பவர் போல் களி சிந்தை கூர் தரக் கண்டு 2045-2

 மல்கு தேவரே முதல் அணைத்து உயிர்களும் வணங்க வேண்டின எல்லாம்        2045-3

 நல்கு தில்லை சூழ் திரு எல்லை பணிந்தனர் ஞான ஆரமுது உண்டார்     2045-4

 

 148. செங்கண் ஏற்றவர் தில்லையே நோக்கி இத் திருந்து உலகினிற்கு எல்லாம்    2046-1

 மங்கலம் தரு மழவிளம் போதகம் வரும் இரு மருங்கு எங்கும்   2046-2

 தங்கு புள்ளலி வாழ்த்து உரை எடுத்து முன் தாமரை மது வாசப் 2046-3

 பொங்கு செம்முகை கரம் குவித்து அலர் முகம் காட்டின புனல் பொய்கை 2046-4

 

 149. கலவ மென் மயில் இனம் களித்து தழைத்திடக் கடி மணக் குளிர் கால் வந்து        2047-1

 உலவி முன் பணிந்து எதிர் கொளக் கிளர்ந்து எழுந்து உடன் வரும் சுரும்பு ஆர்ப்ப 2047-2

 இலகு செந்தளிர் ஒளி நிறம் திகழ் தர இரு குழை புடை ஆட     2047-3

 மலர் முகம் பொலிந்து அசைய மென் கொம்பர் நின்று ஆடுவ மலர்ச் சோலை     2047-4

 

 150. இழைத் தடம் கொங்கை இமய மாமலைக் கொடி இன் அமுது என ஞானம்   2048-1

 குழைத்து அளித்திட அமுது செய்து அருளிய குருளையார் வரக் கண்டு    2048-2

 மழைத்த மந்த மருதத்தினால் நறு மலர் வண்ண நுண் துகள் தூவித்      2048-3

 தழைத்த பொங்கு எழில் முகம் செய்து வணங்கின தடம் பணை வயல் சாலி      2048-4

 

 151. ஞாலம் உய்ந்திட ஞானம் உண்டவர் எழுந்து அருளும் அந் நலம் கண்டு      2049-1

 சேல் அலம்பும் தண் புனல் தடம் படிந்து அணை சீத மாருதம் வீசச்       2049-2

 சாலவும் பல கண் பெறும் பயன் பெறும் தன்மையில் களி கூர்வ 2049-3

 போல் அசைந்து இரு புடைமிடைந்து ஆடின புறம்பு அணை நறும் பூகம்   2049-4

 

 152. பவம் தவிர்ப்பவர் தில்லை சூழ் எல்லையில் மறையவர் பயில் வேள்விச்    2050-1

 சிவம் தரும் பயன் உடைய ஆகுதிகளின் செழும் புகை பரப்பாலே 2050-2

 தவம் தழைப்ப வந்து அருளிய பிள்ளையார் தாம் அணைவுற முன்னே    2050-3

 நிவந்த நீல நுண் துகில் விதானத்தது போன்றது நெடுவானம்      2050-4

 

 153. கரும்பு செந்நெல் பைம் கமுகொடு கலந்து உயர் கழனி அம் பணை நீங்கி    2051-1

 அரும்பு மென் மலர் தளிர் பல மூலம் என்று அணைத்தின் ஆகரம் ஆன   2051-2

 மருங்கில் நந்தன வனம் பணிந்து அணைந்தனர் மாட மாளிகை ஓங்கி     2051-3

 நெருங்கு தில்லை சூழ் நெடுமதில் தென் திரு வாயில் நேர் அணித்தாக    2051-4

 

 154. பொங்கு கொங்கையில் கறந்த மெய் ஞானமாம் போனகம் பொன் குன்றம்    2052-1

 மங்கை செங்கையால் ஊட்ட உண்டு அருளிய மதலையார் வந்தார் என்று 2052-2

 அங்கண் வாழ் பெரும் திருத்தில்லை அந்தணர் அன்பர்களுடன் ஈண்டி      2052-3

 எங்கும் மங்கல அணிமிக அலங்கரித்து எதிர் கொள அணைவார்கள்       2052-4

 

 155. வேத நாதமும் மங்கல முழக்கமும் விசும்பு இடை நிறைந்து ஓங்க   2053-1

 சீத வாச நீர் நிறை குடம் தீபங்கள் திசை எலாம் நிறைந்து ஆரச் 2053-2

 சோதி மா மணி வாயிலின் புறம் சென்று சோபன ஆக்கமும் சொல்லிக்    2053-3

 கோதிலாதவர் ஞானசம்பந்தரை எதிர் கொண்டு புக்கார்    2053-4

 

 156. செல்வம் மல்கிய தில்லை மூதூரினில் தென் திசைத் திருவாயில்    2054-1

 எல்லை நீங்கி உள் புகும் திருமருங்கு நின்று எடுக்கும் ஏத்து ஒலி சூழ     2054-2

 மல்லல் ஆவண மறுகிடைக் கழிந்து போய் மறையவர் நிறை வாழ்க்கைத் 2054-3

 தொல்லை மாளிகை நிரைத் திரு வீதியைத் தொழுது அணைந்தனர் தூயோர்       2054-4

 

 157. மலர்ந்த பேர் ஒளி குளிர் தரச் சிவமணம் கமழ்ந்து வான் துகள் மாறிச்       2055-1

 சிலம்பு அலம்பு சேவடியவர் பயில் உறும் செம்மையால் திருத்தொண்டு    2055-2

 கலந்த அன்பர் தம் சிந்தையில் திகழ் திருவீதி கண் களி செய்யப் 2055-3

 பலன் கொள் மைந்தனார் எழுநிலைக் கோபுரம் பணிந்து எழுந்தனர் போற்றி        2055-4

 

 158. நீடுநீள் நிலைக் கோபுரத்துள் புக்கு நிலவிய திரு முன்றின்    2056-1

 மாடு செம் பொனின் மாளிகை வலம் கொண்டு வானுற வளர் திங்கள்     2056-2

 சூடுகின்ற பேரம்பலம் தொழுது போந்து அருமறை தொடர்ந்து ஏத்த        2056-3

 ஆடுகின்றவர் முன்புற அணைந்தனர் அணிகிளர் மணிவாயில்     2056-4

 

 159. நந்தி எம்பிரான் முதல் கண நாதர்கள் நலம் கொள்பவன் முறை கூட        2057-1

 அந்தம் இல்லவர் அணுகி முன் தொழுதிரு அணுக்கனாம் திருவாயில்      2057-2

 சிந்தை ஆர்வமும் பெருகிடச் சென்னியில் சிறிய செங்கை யேற   2057-3

 உய்ந்து வாழ் திரு நயனங்கள் களி கொள்ள உருகும் அன்பொடு புக்கார்    2057-4

 

 160. அண்ணலார் தமக்கு அளித்த மெய்ஞ் ஞானமே ஆன அம்பல முந்தம்        2058-1

 உள் நிறைந்த ஞானத்து எழும் ஆனந்த ஒரு பெரும் தனிக் கூத்தும்       2058-2

 கண்ணின் முன்புறக் கண்டு கும்பிட்டு எழும் களிப்பொடும் கடல் காழிப்    2058-3

 புண்ணியக் கொழுந்து அனையவர் போற்றுவார் புனிதர் ஆடிய பொற்பு     2058-4

 

 161. உணர்வின் நேர் பெற வரும் சிவ போகத்தை ஒழிவு இன்றி உருவின் கண்    2059-1

 அணையும் ஐம் பொறி அளவினும் எளிவர அருளினை எனப் போற்றி     2059-2

 இணை இல் வண் பெருங் கருணையே ஏத்தி முன் எடுத்த சொல் பதிகத்தில்       2059-3

 புணரும் இன் இசை பாடினர் ஆடினர் பொழிந்தனர் விழி மாரி     2059-4

 

 162.  ஊழி முதல்வர்க்கு உரிமைத் தொழில் சிறப்பால்   2060-1

 வாழி திருத் தில்லை வாழ் அந்தணரை முன் வைத்தே   2060-2

 ஏழ் இசையும் ஓங்க எடுத்தார் எமை ஆளும்     2060-3

 காழியர் தம் காவலனார் கற்றாங் கெரியோம்பி   2060-4

 

 163. பண்ணார் பதிகத் திருக் கடை காப்புப் பரவி         2061-1

 உள் நாடும் என்பும் உயிரும் கரைந்து உருகும்   2061-2

 விண் நாயகன் கூத்து வெட்ட வெளியே திளைத்துக்      2061-3

 கண்ணார் அமுது உண்டார் காலம் பெற அழுதார்        2061-4

 

 164. முன் மால் அயன் அறியா மூர்த்தியார் முன் நின்று 2062-1

 சொல் மாலையால் காலம் எல்லாம் துதித்து இறைஞ்சி   2062-2

 பல் மா மறை வெள்ளம் சூழ்ந்து பரவுகின்ற     2062-3

 பொன் மாளிகையை வலம் கொண்டு புறம் போந்தார்     2062-4

 

 165. செல்வத் திருமுன்றில் தாழ்ந்து எழுந்து தேவர் குழாம்      2063-1

 மல்கும் திருவாயில் வந்து இறைஞ்சி மா தவங்கள்      2063-2

 நல்கும் திரு வீதி நான்கும் தொழுது அங்கண்    2063-3

 அல்கும் திறம் அஞ்சுவார் சண்பை ஆண்டகையார்       2063-4

 

 166. செய்ய சடையார் திருவேட்களம் சென்று   2064-1

 கை தொழுது சொல் பதிகம் பாடிக் கழுமலக் கோன்      2064-2

 வைகி அருளும் இடம் அங்கு ஆக மன்றாடும்    2064-3

 ஐயன் திருக் கூத்துக் கும்பிட்டு அணை உறும் நாள்      2064-4

 

 167. கைம் மான் மறியார் கழிப்பாலை உள் அணைந்து   2065-1

 மெய்ம் மாலைச் சொல் பதிகம் பாடி விரைக் கொன்றைச்         2065-2

 செம்மாலை வேணித் திரு உச்சி மேவியுறை    2065-3

 அம்மானைக் கும்பிட்டு அரும் தமிழும் பாடினார் 2065-4

 

 168. பாடும் பதிக இசை யாழ்ப்பாணரும் பயிற்றி        2066-1

 நாடும் சிறப்பு எய்த நாளும் நடம் போற்றுவார்   2066-2

 நீடும் திருத்தில்லை அந்தணர்கள் நீள் மன்றுள்   2066-3

 ஆடும் கழற்கு அணுக்கராம் பேறு அதிசயிப்பார்   2066-4

 

 169.  ஆங்கு அவர் தம் சீலத்து அளவு இன்மையும் நினைந்தே   2067-1

 ஓங்கி எழும் காதல் ஒழியாத உள்ளத்தார்        2067-2

 தேன் கமழும் சோலைத் திருவேட்களம் கடந்து   2067-3

 பூங்கிடங்கு சூழ் புலியூர் புக்கு அணையும் போழ்தின்கண் 2067-4

 

 170. அண்டத்து இறைவர் அருளால் அணி தில்லை      2068-1

 முண்டத் திருநீற்று மூவாயிரவர்களும்   2068-2

 தொண்டத் தகைமைக் கண நாதராய்த் தோன்றக் 2068-3

 கண்ட அப் பரிசு பெரும் பாணர்க்கும் காட்டினார் 2068-4

 

 171. செல்வம் பிரிவு அறியாத் தில்லை வாழ் அந்தணரும் 2069-1

 எல்லையில் சீர்ச் சண்பை இளவேறு எழுந்து அருளி     2069-2

 ஒல்லை இறைஞ்சா முன் தாமும் உடன் இறைஞ்சி      2069-3

 மல்லல் அணி வீதி மருங்கு அணைய வந்தார்கள்        2069-4

 

 172. பொங்கி எழும் காதல் புலன் ஆகப் பூசுரர் தம்       2070-1

 சிங்கம் அனையார் திரு முடியின் மேல் குவித்த 2070-2

 பங்கயத்தின் செவ்வி பழித்து வனப்பு ஓங்கும்    2070-3

 செங்கையொடும் சென்று திருவாயில் உட்புக்கார் 2070-4

 

 173. ஒன்றிய சிந்தை உருக உயர் மேருக்       2071-1

 குன்று அனைய பேர் அம்பலம் மருங்கு கும்பிட்டு        2071-2

 மன்று உள் நிறைந்து ஆடும் மாணிக்கக் கூத்தர் எதிர்     2071-3

 சென்று அணைந்து தாழ்ந்தார் திருக்களிற்றுப் படிக் கீழ்   2071-4

 

 174.  ஆடினாய் நறு நெய்யொடு பால் தயிர் என்று எடுத்து ஆர்வத்தால்   2072-1

 பாடினார் பின்னும் அப்பதிகத்தினில் பரவிய பாட்டு ஒன்றில்       2072-2

 நீடு வாழ் தில்லை நான் மறையோர் தமைக் கண்ட அந் நிலை எல்லாம்   2072-3

 கூறுமாறு கோத்து அவர் தொழுது ஏத்துச் சிற்றம் பலம் எனக் கூறி        2072-4

 

 175. இன்ன தன்மையில் இன் இசைப் பதிகமும் திருக்கடைக் காப்பு ஏத்தி 2073-1

 மன்னும் ஆனந்த வெள்ளத்தில் திளைத்து எதிர் வந்து முன் நின்று ஆடும் 2073-2

 பின்னுவார் சடைக் கூத்தர் பேர் அருள் பெறப் பிரியாத விடைபெற்றுப்    2073-3

 பொன்னின் அம்பலம் சூழ்ந்து தாழ்ந்து எழுந்து போந்து அணைந்தனர் புறமுன்றில் 2073-4

 

 176. அப் புறத்து இடை வணங்கி அங்கு அருளுடன் அணிமணித் திருவாயில்      2074-1

 பொற்புறத் தொழுது எழுந்து உடன் போதரப் போற்றிய புகழ்ப் பாணர்      2074-2

 நற்பதம் தொழுது அடியனேன் பதி முதல் நதி நிவாக்கரை மேய   2074-3

 ஒப்பில் தானங்கள் பணிந்திட வேண்டும் என்று உரை செய அது நேர்வார் 2074-4

 

 177. பொங்கு தெண்திரைப் புனித நீர் நிவாக்கரைக் குடதிசை மிசைப் போந்து      2075-1

 தங்கு தந்தையாருடன் பரிசனங்களும் தவ முனிவரும் செல்லச்   2075-2

 செங்கை யாழ்த் திரு நீலக் கண்டப் பெரும் பாணருடன் சேர      2075-3

 மங்கையார் புகழ் மதங்க சூளாமணியாருடன் வரவந்தார் 2075-4

 

 178. இரும் தடங்களும் பழனமும் கடந்து போய் எருக்கத்தம் புலியூரின்    2076-1

 மருங்கு சென்றுற நீல கண்டப் பெரும்பாணர் வணங்கிக் கார்      2076-2

 நெருங்கு சோலை சூழ் இப்பதி அடியேன்பதி என நெடிது இன்புற்று        2076-3

 அருங்கலைச் சிறு மழ இளங்களிறனார் அங்கணைந்து அருள் செய்வார்    2076-4

 

 179.  ஐயர் நீர் அவதரித்திட இப்பதி அளவில் மாதவம் முன்பு    2077-1

 செய்வாறு எனச் சிறப்பு உரைத்து அருளி அச் செழும்பதி இடம் கொண்ட 2077-2

 மை கொள் கண்டர் தம் கோயில் உட்புக்கு வலம் கொண்டு வணங்கி பார் 2077-3

 உய்ய வந்தவர் செழும் தமிழ்ப் பதிகம் அங்கு இசையுடன் உரை செய்தார் 2077-4

 

 180. அங்கு நின்று எழுந்து அருளி மற்றவருடன் அம்பொன்மா மலை வல்லி      2078-1

 பங்கர் தாம் இனிது உறையும் நற் பதி பல பரிவொடும் பணிந்து ஏத்தித்   2078-2

 துங்க வண்தமிழ்த் தொடை மலர் பாடிப் போய்த் தொல்லை வெங்குரு வேந்தர்     2078-3

 செங்கண் ஏற்றவர் திரு முது குன்றினைத் தொழுது சென்று அணைகின்றார்        2078-4

 

 181. மொய் கொள் மா மணிக் கொழித்து முத்தாறு சூழ் முது குன்றை அடைவோம் என்று 2079-1

 எய்து சொல் மலர் மாலை வண் பதிகத்தை இசையொடும் புனைந்து ஏத்தி         2079-2

 செய் தவத் திரு முனிவரும் தேவரும் திசையெலாம் நெருங்கப் புக்கு     2079-3

 ஐயர் சேவடி பணியும் அப் பொருப்பினில் ஆதரவுடன் சென்றார்   2079-4

 

 182. வான நாயகர் திருமுது குன்றினை வழிபட வலம் கொள்வார்        2080-1

 தூ நறும் தமிழ்ச் சொல் இருக்குக் குறள் துணை மலர் மொழிந்து ஏத்தி    2080-2

 ஞான போதகர் நம்பர் தம் கோயிலை நண்ணி அங்கு உள்புக்கு    2080-3

 தேன் அலம்பு தண் கொன்றை யார் சேவடி திளைத்த அன்பொடு தாழ்ந்தார்        2080-4

 

 183. தாழ்ந்து எழுந்து முன் முரசு அதிர்ந்து எழும் எனும் தண் தமிழ் தொடை சாத்தி       2081-1

 வாழ்ந்து போந்து அங்கண் வளம்பதி அதன் இடை வைகுவார் மணி வெற்புச்      2081-2

 சூழ்ந்த தண் புனல் சுலவு முத்தாறொடு தொடுத்த சொல் தொடை மாலை 2081-3

 வீழ்ந்த காதலால் பல முறை விளம்பியே மேவினார் சில நாள்கள்        2081-4

 

 184.  ஆங்கு நாதரைப் பணிந்து பெண்ணாகடம் அணைந்து அருமறை ஓசை      2082-1

 ஓங்கு தூங்கானை மாடத்துள் அமர்கின்ற ஒரு தனிப் பரஞ்சோதிப் 2082-2

 பாங்கு அணைந்து முன் வலம் கொண்டு பணிவுற்றுப் பரவு சொல் தமிழ் மாலை   2082-3

 தீங்கு நீங்குவீர் தொழுமின்கள் எனும் இசைப் பதிகமும் தெரிவித்தார்      2082-4

 

 185. கருவரைப்பில் புகாதவர் கை தொழும்      2083-1

 ஒருவரைத் தொழுது உள்ளம் உவந்து போய்ப்    2083-2

 பெருவரத்தினில் பெற்றவர் தம் உடன்   2083-3

 திரு அரத்துறை சேர்தும் என்று ஏகுவார்         2083-4

 

 186. முந்தை நாள்கள் ஒரோ ஒரு கால் முது    2084-1

 தந்தையார்பியல் மேல் இருப்பார் தவிர்ந்து       2084-2

 அந்தணாளர் அவர் அருகே செலச்       2084-3

 சிந்தை செய் விருப்போடு முன் சென்றனர்       2084-4

 

 187.  ஆதியார் தம் அரத்துறை நோக்கியே       2085-1

 காதலால் அணைவார் கடிது ஏகிட       2085-2

 தாதையாரும் பரிவுறச் சம்பந்தர்        2085-3

 பாத தாமரை நொந்தன பைப்பய        2085-4

 

 188. மறை அனைத்தும் ஒரு வடிவாம் என     2086-1

 நிறை மதிப் பிள்ளை நீள் நிலம் சேர்ந்து எனத்   2086-2

 துறை அலைக் கங்கை சூடும் அரத்துறை        2086-3

 இறைவரைத் தொழுவான் விரைந்து ஏகினார்     2086-4

 

 189. பாசம் அற்றிலர் ஆயினும் பார் மிசை      2087-1

 ஆசை சங்கரர்கு ஆயின தன்மையால்   2087-2

 தேசு மிக்க திருவுரு ஆனவர்    2087-3

 ஈசனைத் தொழுதே தொழுது ஏகினார்    2087-4

 

 190. இந்த மாநிலத்தின் இருள் நீங்கிட   2088-1

 வந்த வைதிக மாமணி ஆனவர்         2088-2

 சிந்தை ஆரமுதாகிய செம் சடைத்       2088-3

 தந்தையார் கழல் தாழ்ந்து எழுந்து ஏகினார்      2088-4

 

 191. மாறன் பாடி எனும் பதி வந்துற    2089-1

 ஆறு செல் வருத்தத்தின் அசைவினால் 2089-2

 வேறு செல்பவர் வெய் துறப் பிள்ளையார்       2089-3

 ஏறும் அஞ்செழுத்து ஓதி அங்கு எய்திட 2089-4

 

 192. உய்ய வந்த சம்பந்தர் உடன் வந்தார்க்கு    2090-1

 எய்து வெம்மை இளைப்பு அஞ்சினான் போலக்   2090-2

 கைகள் ஆயிரம் வாங்கிக் கரந்து போய் 2090-3

 வெய்யவன் சென்று மேல் கடல் வீழ்ந்தனன்     2090-4

 

 193. அற்றை நாள் இரவு அப்பதியின் இடைச்    2091-1

 சுற்று நீடிய தொண்டர்கள் போற்றிடப்    2091-2

 பெற்றம் ஊர்ந்த பிரான் கழல் பேணுவார்        2091-3

 வெற்றி மாதவத்தோருடன் மேவினார்   2091-4

 

 194. இந்நிலைக் கண் எழில் வளர் பூந்தராய்     2092-1

 மன்னனார் தம் வழி வருத்தத் தினை    2092-2

 அன்னம் ஆடும் துறை நீர் அரத்துறைச் 2092-3

 சென்னியாற்றர் திருவுளம் செய்தனர்     2092-4

 

 195.  ஏறுதற்குச் சிவிகை இடக்குடை   2093-1

 கூறி ஊதக் குலவு பொன் சின்னங்கள்    2093-2

 மாறில் முத்தின் படியினால் மன்னிய    2093-3

 நீறு வந்த நிமலர் அருளுவார்   2093-4

 

 196. நீடு வாழ் பதி யாகும் நெல் வயலின்       2094-1

 மாட மாமணை தோறும் மறையோர்க்குக்        2094-2

 கூடு கங்குல் கனவில் குலமறை        2094-3

 தேடு சேவடி தோன்ற முன் சென்று பின்        2094-4

 

 197.  ஞான சம்பந்தன் நம்பால் அணைகின்றான் 2095-1

 மான முகத்தின் சிவிகை மணிக் குடை 2095-2

 ஆன சின்னம் நம் பால் கொண்டு அருங்கலைக்   2095-3

 கோன் அவன் பால் அணைந்து கொடும் என     2095-4

 

 198. அந்தணாளர் உரைத்த அப்போழ்தினில்      2096-1

 வந்து கூடி மகிழ்ந்து அற்புதம் உறும்    2096-2

 சிந்தையோடும் செழுநீர் அரத்துறை      2096-3

 இந்து சேகரர் கோயில் வந்து எய்தினர்   2096-4

 

 199.  ஆங்கு மற்ற அருள் அடியாருடன்         2097-1

 ஓங்கு கோயில் உள்ளார்க்கும் உண்டாயின       2097-2

 ஈங்கு இது என்ன அதிசயம் என்பவர்    2097-3

 தாங்கள் அம்மறையோர்கள் முன் சாற்றினார்     2097-4

 

 200. சால மிக்க வியப்புறு தன்மையின் 2098-1

 பாலர் ஆதலும் பள்ளி எழுச்சியின்       2098-2

 காலம் எய்திடக் காதல் வழிப்படும்      2098-3

 சீல மிக்கார் திருக்காப்பு நீக்கினார்        2098-4

 

 201. திங்கள் நீர்மைச் செழுந் திரள் முத்தினால் 2099-1

 துங்க வெண் குடை தூய சிவிகையும்   2099-2

 பொங்க ஊதும் பொருவரும் சின்னமும் 2099-3

 அங்கண் நாதர் அருளினால் கண்டனர்    2099-4

 

 202. கண்டபின் அவர் கை தலை மேல் குவித்து         2100-1

 எண்திசைக்கும் விளக்கி இவையாம் எனத்       2100-2

 தொண்ட ரோடும் மறையவர் சூழ்ந்து எழுந்து    2100-3

 அண்டர் நாடும் அறிவுற ஆர்த்தனர்      2100-4

 

 203. சங்கு துந்துபி தாரை பேரி இம்முதல்      2101-1

 பொங்கு பல்லிய நாதம் பொலிந்து எழ   2101-2

 அங்கணன் அருளால் அவை கொண்டு உடன்     2101-3

 பொங்கு காதல் எதிர் கொளப் போதுவார்         2101-4

 

 204. மாசில் வாய்மை நெல் வாயின் மறையவர்         2102-1

 ஆசில் சீர்ச் சண்பை ஆண் தகையார்க்கு எதிர்    2102-2

 தேசுடைச் சிவிகை முதலாயின         2102-3

 ஈசர் இன் அருளால் தாங்கி ஏகினார்     2102-4

 

 205. இத்தலை இவர் இன்னணம் ஏகினார்        2103-1

 அத்தலைச் சண்பை நாதர்க்கும் அவ் இரா       2103-2

 முத்த நற் சிவிகை முதல் ஆயின      2103-3

 உய்த்து அளிக்கும் படி முன் உணர்த்துவார்      2103-4

 

 206. அள்ளல் நீர் வயல் சூழும் அரத்துறை      2104-1

 வள்ளலார் நாம் மகிழ்ந்து அளிக்கும் அவை      2104-2

 கொள்ளல் ஆகும் கொண்டு உய்த்தல் செய்வாய் என     2104-3

 உள்ளவாறு அருள் செய்ய உணர்ந்த பின்        2104-4

 

 207. சண்பை ஆளியார் தாம் கண்ட மெய் அருள்        2105-1

 பண்பு தந்தையார் தம்முடன் பாங்கமர்   2105-2

 தொண்டருக்கு அருள் செய்து தொழா முனம்    2105-3

 விண் புலப்பட வீங்கு இருள் நீங்கலும்   2105-4

 

 208. மாலை யாமம் புலர் உறும் வைகறை      2106-1

 வேலை செய்வினை முற்றி வெண் நீறு அணி   2106-2

 கோல மேனியர் ஆய்க் கைம் மலர் குவித்து     2106-3

 ஏல அஞ்செழுத்து ஓதி எழுந்தனர்       2106-4

 

 209. போத ஞானப் புகலிப் புனிதரைச்    2107-1

 சீத முத்தின் சிவிகை மேல் ஏற்றிடக்    2107-2

 காதல் செய்பவன் போலக் கருங்கடல்    2107-3

 மீது தேரின் வந்து எய்தினன் வெய்யவன்        2107-4

 

 210.  ஆய போழ்தின் அரவு எனும் ஆர்ப்புடன்   2108-1

 தூய முத்தின் சிவிகை சுடர்க் குடை     2108-2

 மேய சின்னங்கள் கொண்டு மெய் அன்ப ரோடு   2108-3

 ஏய அந்தணர் தாம் எதிர் தோன்றினார்   2108-4

 

 211. வந்து தோன்றிய அந்தணர் மாதவர்        2109-1

 கந்த வார் பொழில் காழி நல்ன்னாடர் முன்      2109-2

 அந்தமில் சீர் அரத்துறை ஆதியார்       2109-3

 தந்த பேர் அருள் தாங்குவீர் என்றனர்    2109-4

 

 212. என்று தங்களுக்கு ஈசர் அருள் செய்தது     2110-1

 ஒன்றும் அங்கு ஒழியாமை உரைத்து முன்      2110-2

 நின்று போற்றித் தொழுதிட நேர்ந்தது    2110-3

 மன்று உளரர் அருள் என்று வணங்கினார்        2110-4

 

 213. மெய்ம்மை போற்றி விடாத விருப்பினால் 2111-1

 தம்மை உன்னும் பரிசு தந்து ஆள்பவர் 2111-2

 செம்மை நித்தில ஆனச் சிறப்பு அருள்   2111-3

 எம்மை ஆளுவிப்பான் இன்று அளித்ததே        2111-4

 

 214.  எந்தை ஈசன் என எடுத்து இவ்வருள்      2112-1

 வந்தவாறு மற்று எவ் வணமோ என்று 2112-2

 சிந்தை செய்யும் திருப் பதிகத்து இசை 2112-3

 புந்தியார் அப் புகன்று எதிர் போற்றுவார் 2112-4

 

 215. பொடி அணிந்த புராணன் அரத்துறை       2113-1

 அடிகள் தம் அருளே இதுவாம் எனப்     2113-2

 படி இலாத சொல் மாலைகள் பாடியே   2113-3

 நெடிது போற்றிப் பதிகம் நிரப்பினார்     2113-4

 

 216. சோதி முத்தின் சிவிகை சூழ் வந்து பார்    2114-1

 மீது தாழ்ந்து வெண் நீற்று ஒளி போற்றி நின்று 2114-2

 ஆதியார் அருள் ஆதலின் அஞ்செஎழுத்து        2114-3

 ஓதி ஏறினார் உய்ய உலகு எலாம்       2114-4

 

 217. தொண்டர் ஆர்த்தனர் சுருதிகள் ஆர்த்தன தொல்லை         2115-1

 அண்டர் ஆர்த்தனர் அகிலமும் ஆர்ப்புடன் எய்தக் 2115-2

 கொண்டல் ஆர்த்தன முழவமும் ஆர்த்தன குழுமி        2115-3

 வண்டு அறாப் பொலி மலர் மழை ஆர்த்தது வானம்     2115-4

 

 218. விளையும் ஆர்த்தன வயிர்களும் ஆர்த்தன மறையின்       2116-1

 கிளையும் ஆர்த்தன கிளைஞரும் ஆர்த்தனர் கெழுவும்    2116-2

 களைகண் ஆர்த்ததொர் கருணையின் ஆர்த்தன முத்து    2116-3

 விளையும் மா கதிர் வெண்குடை ஆர்த்தது மிசையே     2116-4

 

 219. பல்கு வெண்கதிர்ப் பத்திசேர் நித்திலச் சிவிகைப்    2117-1

 புல்கு நீற்று ஒளியுடன் பொலி புகலி காவலனார் 2117-2

 அல்கு வெல் வளை அலைத்து எழு மணி நிரைத் தரங்கம்        2117-3

 மல்கு பால் கடல் வளர்மதி உதித்தது என வந்தார்       2117-4

 

 220. நீடு தொண்டர்கள் மறையவர் ஏனையோர் நெருங்கி 2118-1

 மாடு கொண்டு எழு மகிழ்ச்சியின் மலர்க்கை மேல் குவித்தே      2118-2

 ஆடு கின்றனர் அயர்ந்தனர் அளவில் ஆனந்தம்   2118-3

 கூடுகின்ற கண் பொழி புனல் வெள்ளத்தில் குளித்தார்     2118-4

 

 221. செய்ய பொன் புனை வெண்டரளத்து அணிசிறக்க    2119-1

 சைவ மா மறைத் தலைவர் பால் பெறும் தனிக் காளம்   2119-2

 வையம் ஏழுடன் மறைகளும் நிறை தவத்தோரும்       2119-3

 உய்ய ஞானசம்பந்தன் வந்தான் என ஊத        2119-4

 

 222. சுற்று மாமறைச் சுருதியின் பெருகு ஒலி நடுவே    2120-1

 தெற்றினார் புரம் எரித்தவர் தரு திருச்சின்னம்    2120-2

 முற்றும் ஆனவன் ஞானமே முலை சுரந்து ஊட்ட        2120-3

 பெற்ற பாலறா வாயன் வந்தான் எனப் பிடிக்க    2120-4

 

 223. புணர்ந்த மெய்த்தவக் குழாத்தொடும் போதுவார் முன்னே    2121-1

 இணைந்த நித்திலத்து இலங்கு ஒளி நலங்கிளர் தாரை    2121-2

 அணைந்த மாமறை முதல் கலை அகிலமும் ஓதாது     2121-3

 உணர்ந்த முத்தமிழ் விரகன் வந்தான் என ஊத   2121-4

 

 224. தெருளும் மெய்க்கலை விளங்கவும் பார் உளோர் சிந்தை    2122-1

 இருளும் நீங்கவும் எழுது சொன் மறை அளிப்பவர் தாம் 2122-2

 பொருளும் ஞானமும் போகமும் போற்றி என்பாருக்கு    2122-3

 அருளும் அங்கணர் திரு அரத் துறையை வந்து அணைந்தார்      2122-4

 

 225. வந்து கோபுர மணி நெடு வாயில் சேய்த்து ஆகச்   2123-1

 சந்த நித்திலச் சிவிகை நின்று இழிந்து தாழ்ந்து எழுந்து   2123-2

 சிந்தை ஆர்வமும் மகிழ்ச்சியும் பொங்கி முன் செல்ல    2123-3

 அந்தி நாண்மதி அணிந்தவர் கோயிலுள் அடைந்தார்      2123-4

 

 226. மன்னு கோயிலை வலம் கொண்டு திரு முன்பு வந்து       2124-1

 சென்னியில் கரம் குவித்து வீழ்ந்து அன்பொடு திளைப்பார்        2124-2

 என்னையும் பொருளாக இன் அருள் புரிந்து அருளும்     2124-3

 பொன் அடித்தலத் தாமரை போற்றி என்று எழுந்தார்      2124-4

 

 227. சூடினார் கர கமலங்கள் சொரிந்து இழி கண்ணீர்     2125-1

 ஆடினார் திரு மேனியில் அரத்துறை விரும்பி    2125-2

 நீடினார் திரு அருள் பெரும் கருணையே நிகழப் 2125-3

 பாடினார் திருப் பதிகம் ஏழ் இசையொடும் பயில 2125-4

 

 228. இசை விளங்கிட இயல்பினில் பாடி நின்று ஏத்தி    2126-1

 மிசை விளங்கு நீர் வேணியார் அருளினால் மீண்டு       2126-2

 திசை விளங்கிடத் திரு அருள் பெற்றவர் சில நாள்       2126-3

 அசைவில் சீர்த் தொண்டர் தம் உடன் அப்பதி அமர்ந்தார் 2126-4

 

 229. தேவர் தம்பிரான் திரு அரத் துறையினில் இறைஞ்சி        2127-1

 மேவு நாட்களில் விமலனார் நெல் வெண்ணெய் முதலாத்        2127-2

 தாவில் அன்பர்கள் தம் உடன் தொழுது பின் சண்பைக்   2127-3

 காவலர் அருள் பெற்று உடன் கலந்து மீண்டு அணைந்தார்        2127-4

 

 230. விளங்கு வேணு புரத்து திருத் தோணி வீற்று இருந்த       2128-1

 களம் கொள் கண்டர் தம் காதலியார் உடன் கூட 2128-2

 உளம் கொளப் புகுந்து உணர்வினில் வெளிப்பட உருகி    2128-3

 வளம் கொள் பூம் புனல் புகலிமேல் செல மனம் வைத்தார்        2128-4

 

 231. அண்ணலார் திரு அரத்துறை அடிகளை வணங்கி    2129-1

 நண்ணு பேர் அருளால் விடை கொண்டு போய் நடம் கொண்டு    2129-2

 உள் நிறைந்த பூங்கழல் இணை உச்சி மேல் கொண்டே   2129-3

 வெள் நிலா மலர் நித்திலச் சிவிகை மேல் கொண்டார்    2129-4

 

 232. சிவிகை முத்தினில் பெருகு ஒளி திசை எலாம் விளக்கப்    2130-1

 கவிகை வெண்மதிக் குளிர் ஒளி கதிர் செய்வான் கலப்பக்         2130-2

 குவிகை மேல் கொண்டு மறையவர் குணலை இட்டு ஆடப்       2130-3

 புவிகை மாறு இன்றிப் போற்ற வந்து அருளினார் போந்தார்       2130-4

 

 233. மறை முழங்கின தழங்கின வண்தமிழ் வயிரின்     2131-1

 குறை நரன்றன முரன்றன வளைக்குலம் காளம் 2131-2

 முறை இயம்பின இயம்பல ஒலித்தன முரசப்    2131-3

 பொறை கறங்கின பிறங்கின போற்றிசை அரவம் 2131-4

 

 234. உடைய பிள்ளையார் வரும் எல்லை உள்ள அப்பதியோர்    2132-1

 புடை இரண்டினும் கொடியொடு பூந்துகில் விதானம்      2132-2

 நடை செய் காவணம் தோரணம் பூகம் நல் கதலி        2132-3

 மிடையும் மாலைகள் நிறை குடம் விளக்கொடு நிரைத்தார்       2132-4

 

 235. அனைய செய்கையால் எதிர் கொளும் பதிகள் ஆனவற்றின் 2133-1

 வினை தரும் பவம் தீர்ப்பவர் கோயில்கள் மேவிப்       2133-2

 புனையும் வண் தமிழ் மொழிந்து அடி பணிந்து போந்து அணைந்தார்      2133-3

 பனை நெடும் கை மா உரித்தவர் மகிழ் பெரும் பழுவூர் 2133-4

 

 236. அங்கு அணைந்து இளம்பிறை அணிந்த சென்னியர் 2134-1

 பொங்கு எழில் கோபுரம் தொழுது புக்க பின்      2134-2

 துங்க நீள் விமானத்தைச் சூழ்ந்து வந்துமுன்     2134-3

 பங்கயச் சேவடி பணிந்து பாடுவார்      2134-4

 

 237. மண்ணினில் பொலி குலமலையர் தாம் தொழுது    2135-1

 எண் இல் சீர்ப் பணிகள் செய்து ஏத்தும் தன்மையில்     2135-2

 நண்ணிய வகை சிறப்பித்து நாதரைப்    2135-3

 பண்ணினில் திகழ் திருப்பதிகம் பாடினார்        2135-4

 

 238. பாவின இசை வழிபாடி அங்கு அகன்றி     2136-1

 யாவரும் தொழுது உடன் ஏத்த எய்தினார்        2136-2

 மூவுலகு உய்ய நஞ்சு உண்ட மூர்த்தியார்        2136-3

 மேவிய பெரும் திரு விசய மங்கையில்         2136-4

 

 239. அந்தணர் விசய மங்கையினில் அங்கணர்   2137-1

 தம் தனி ஆலயம் சூழ்ந்து தாழ்ந்து முன்        2137-2

 வந்தனை செய்து கோ தனத்தை மன்னிய        2137-3

 செந்தமிழ் மாலையில் சிறப்பித்து ஏத்தினார்     2137-4

 

 240. விசய மங்கையின் இடம் அகன்று மெய்யர் தாள்    2138-1

 அசைவில் வைகாவினில் அணைந்து பாடிப் போந்து      2138-2

 இசை வளர் ஞான சம்பந்தர் எய்தினார் 2138-3

 திசை உடை ஆடையர் திருப்புறம் பயம்         2138-4

 

 241. புறம் பயத்து இறைவரை வணங்கிப் போற்றி செய் 2139-1

 திறம் புரி நீர்மையில் பதிகச் செம்தமிழ் 2139-2

 நிறம் பயில் இசையுடன் பாடி நீடிய     2139-3

 அறம் தரு கொள்கையர் அமர்ந்து மேவினார்     2139-4

 

 242. அத் திருப்பதி பணிந்து அகன்று போய் அனல்       2140-1

 கைத் தலத்தவர் பதி பிறவும் கை தொழு        2140-2

 முத் தமிழ் விரபராம் முதல்வர் நண்ணினார்     2140-3

 செய்த் தலைப் பணிலம் முத்து ஈனும் சேய்ஞலூர்       2140-4

 

 243. திரு மலி புகலி மன் சேரச் சேய் ஞலூர்    2141-1

 அரு மறையவர் பதி அலங்கரித்து முன் 2141-2

 பெரு மறையொடு முழவு ஒலி பிறங்கவே       2141-3

 வருமுறை எதிர் கொள வந்து முந்தினார்        2141-4

 

 244. ஞான சம்பந்தரும் நாயனார் சடைத்        2142-1

 தூ நறும் தொடையல் முன் சூட்டும் பிள்ளையார்        2142-2

 பான்மையில் வரும் பதி என்று நித்தில 2142-3

 யானமுன் இழிந்து எதிர் இறைஞ்சி எய்தினார்    2142-4

 

 245. மா மறையாளர் வண் புகலிப் பிள்ளையார் 2143-1

 தாம் எழுந்து அருளிடத் தங்கள் பிள்ளையார்     2143-2

 காமரும் பதியில் வந்து அருளக் கண்டனர்       2143-3

 ஆ மகிழ் உடன் பணிந்து ஆடி ஆர்த்தனர்        2143-4

 

 246. களித்தனர் புண்ணியக் கரக வாசநீர்        2144-1

 தெளித்தனர் பொரிகளும் மலரும் சிந்தினர்       2144-2

 துளித்தனர் கண் மழை சுருதி ஆயிரம்   2144-3

 அளித்தவர் கோயிலுள் அவர் முன்பு எய்தினார்   2144-4

 

 247. வெங்குரு வேந்தரும் விளங்கு கோயிலைப்         2145-1

 பொங்கிய விருப்பினால் புடை வலம் கொடு     2145-2

 செங்கைகள் சென்னிமேல் குவித்துச் சென்று புக்கு        2145-3

 அங்கணர் முன்புற அணைந்து தாழ்ந்தனர்        2145-4

 

 248. வேதியர் சேய்ஞலூர் விமலர் தம் கழல்    2146-1

 காதலில் பணிந்தவர் கருணை போற்றுவார்      2146-2

 தாதை தாள் தடிந்த சண்டீசப் பிள்ளையார்       2146-3

 பாதகப் பயன் பெறும் பரிசு பாடினார்    2146-4

 

 249. இன் இசை வண் தமிழ் பாடி ஏத்தியே      2147-1

 நன்னெடும் பதி உளோர் நயக்க வைகிய 2147-2

 பின்னர் வெண்பிறை அணி வேணிப் பிஞ்ஞகர்   2147-3

 மன்னிய திருப்பனந்தாள் வணங்கினார்   2147-4

 

 250.  ஆங்கணி சொன் மலர் மாலை சாத்தி அப்         2148-1

 பாங்கு பந்தணை நலூர் பணிந்து பாடிப் போய்த் 2148-2

 தீங்கு தீர் மா மறைச் செம்மை அந்தணர்        2148-3

 ஓங்கும் ஓமாம் புலியூர் வந்து உற்றனர் 2148-4

 

 251. மற்ற நல் பதி வட தளியின் மேவிய       2149-1

 அற்புதர் அடி பணிந்து அலர்ந்த செந்தமிழ்ச்      2149-2

 சொல் தொடைபாடி அங்கு அகன்று சூழ் மதில்   2149-3

 பொன் பதி வாழ் கொளி புத்தூர் புக்கனர் 2149-4

 

 252. சீர் வளர் கோயிலை அணைந்து தேமலர்க் 2150-1

 கார் வளர் கண்டர் தாள் பணிந்து காண்பவர்     2150-2

 பார் புகழ் பதிகங்கள் பாடி நீடுவார்       2150-3

 வார் பொழில் கடம்பையும் வணங்கி வாழ்ந்தனர்         2150-4

 

 253. நம்பரை நலம் திகழ் நாரை ஊரினில்       2151-1

 கும்பிடும் விருப்பொடு குறுகிக் கூடிய   2151-2

 வம்பலர் செந்தமிழ் மாலை பாடி நின்று 2151-3

 எம்பிரான் கவுணியர் தலைவர் ஏத்தினார்        2151-4

 

 254. அப்பதி பணிந்து அரும் தமிழ் புனைந்து தம்        2152-1

 மெய்ப்படு விருப்பொடு மேவு நாள் அரன்        2152-2

 பொன் பதி பலவும் முன் பணிந்து போந்தனர்    2152-3

 பைப் பணியவர் கருப் பறியல் ஊரினில் 2152-4

 

 255. பரமர் தம் திருக் கருப் பறியல் ஊரினைச்   2153-1

 சிரபுரச் சிறுவர் கை தொழுது செந்தமிழ் 2153-2

 உரை இசை பாடி அம் மருங்கின் உள்ளவாம்     2153-3

 சுரர் தொழும் பதிகளும் தொழுது பாடினார்       2153-4

 

 256. மண் உலகு செய்த தவப் பயனாய் உள்ள வள்ளலார் அப்பதிகள் வணங்கி ஏகி        2154-1

 எணில் முரசு இரங்கி எழப் பணிலம் ஆர்ப்ப இலங்கிய காளம் சின்னம் எங்கும் ஊதக் 2154-2

 கண் வளர் மென் கரும்பு மிடை கதிர்ச் செம்சாலி கதலி கமுகு உடன் ஓங்கும் கழனி நாட்டுத் 2154-3

 தெண் நிலவு சூடிய தம் பெருமான் வைகும் திருப் பிரம புரம் சாரச் செல்லும்போது        2154-4

 

 257. பிள்ளையார் எழுந்து அருளக் கேட்ட செல்வப் பிரமபுரத்து அருமறையோர் பெருகு காதல்2155-1

 உள்ளம் மகிழ் சிறந்து ஓங்கத் தோணி மேவும் உமைப் பாகர் கழல் வணங்கி உவகை கூர 2155-2

 வெள்ள மறை ஒலிபெருகு மறுகு தோறும் மிடை மகர தோரணங்கள் கதலி பூகம் 2155-3

 தெள்ளுபுனல் நிறை குடங்கள் தீப தூபம் செழும் கொடிகள் நிரைத்து எதிர் கொள் சிறப்பில் செய்வார் 2155-4

 

 258.  ஆரணங்கள் மதுர ஒலி எழுந்து பொங்க அரசிலையும் தருப்பையும் பெய்து அணிந்த வாசப் 2156-1

 பூரண கும்பங்கள் நிறை கரகம் ஏந்திப் புது மலரும் நறும் துகளும் பொரியும் தூவி         2156-2

 வாரணங்கு முலை உமையாள் குழைத்த செம்பொன் வள்ளத்தில் அமுது உண்ட வள்ளலாரைச்         2156-3

 சீர் அணங்கு மணி முத்தின் சிவிகை மீது செழுந்தரளக் குடை நிழல் கீழ் சென்று கண்டார் 2156-4

 

 259. கண்ட பொழுதே கைகள் தலைமேல் கொண்டு கண் களிப்ப மனம் களிப்பக் காதல் பொங்கித்         2157-1

 தொண்டர்களும் மறையவரும் சென்று சூழ்ந்து சொல் இறந்த மகிழ்ச்சியினால் துதித்த ஓசை 2157-2

 எண் திசையும் நிறைவித்தார் ஆடை வீசி இரு விசும்பின் வெளி தூர்த்தார் ஏறு சீர்த்தி 2157-3

 வண்டமிழ் நாயகரும் இழிந்து எதிரே சென்று வணங்கி அவருடன் கூடி மகிழ்ந்து புக்கார் 2157-4

 

 260. திங்கள் அணி மணிமாடம் மிடைந்த வீதி சென்று அணைந்து தெய்வ மறைக் கற்பின் மாதர் 2158-1

 மங்கல வாழ்த்து இசை இரண்டு மருங்கு மல்க வானவர் நாயகர் கோயில் மருங்கு சார்ந்து 2158-2

 துங்க நிலைக் கோபுரத்தை இறைஞ்சி புக்குச் சூழ்ந்து திருத்தோணி மிசை மேவினார்கள் 2158-3

 தங்கள் திரு முன்பு தாழ்ந்து எழுந்து நின்று தமிழ் வேதம் பாடினார் தாளம் பெற்றார்        2158-4

 

 261. பரவு திருப்பதிக இசை பாடி நீடும் பரன் கருணைத் திருவருளின் பரிசு போற்றி 2159-1

 விரவு மலர்க் கண் பனிப்பப் கைகள் கூப்பி விழுந்து எழுந்து புறம் போந்து வேத வாய்மைச் 2159-2

 சிரபுரத்துப் பிள்ளையார் செல்லும் போது திரு நீல கண்ட யாழ்ப்பாணர் பின்னே    2159-3

 வர அவரை வளம் பெருகு மனையில் போக அருள் செய்து தம் திரு மாளிகையின் வந்தார் 2159-4

 

 262. மறையவர்கள் அடி போற்றத் தந்தையாரும் மருங்கு அணைய மாளிகையில் அணையும்போதில்         2160-1

 நிறை குடமும் மணி விளக்கும் முதலாய் உள்ள நீதி மறைக் குல மகளிர் நெருங்கி ஏந்த 2160-2

 இறைவர் திரு நீற்றுக் காப்பு ஏந்தி முன் சென்று ஈன்ற தாயார் சாத்தி இறைஞ்சி ஏத்த 2160-3

 முறைமை அவர்க்கு அருள் செய்து மடத்தில் புக்கார் முதல்வர் பால் மணி முத்தின் சிவிகை பெற்றார்         2160-4

 

 263. செல்வ நெடு மாளிகையில் அமர்ந்து நாளும் திருத் தோணி மிசையாரைச் சென்று தாழ்ந்து 2161-1

 மல்கு திருப் பதிகங்கள் பலவும் பாடி மனம் மகிழ்ந்து போற்றி இசைத்து வைகுநாளில் 2161-2

 ஒல்லை முறை உபநயனப் பருவம் எய்த உலகு இறந்த சிவஞானம் உணரப் பெற்றார் 2161-3

 தொல்லை மறை விதிச் சடங்கு மறையோர் செய்யத் தோலொடு நூல் தாங்கினார் சுரர்கள் போற்ற         2161-4

 

 264. ஒரு பிறப்பும் எய்தாமை உடையார்தம்மை உலகு இயல்பின் உபநயன முறைமையாகும் 2162-1

 இருபிறப்பின் நிலைமையினைச் சடங்கு காட்டி எய்துவிக்கும் மறை முனிவர் எதிரே நின்று 2162-2

 வரு திறத்தின் மறை நான்கும் தந்தோம் என்று மந்திரங்கள் மொழிந்தவர்க்கு மதுர வாக்கால் 2162-3

 பொருவு இறப்ப ஓதினார் புகலி வந்த புண்ணியனார் எண்ணிறந்த புனித வேதம்    2162-4

 

 265. சுருதி ஆயிரம் ஓதி அங்கம் ஆன தொல் கலைகள் எடுத்து இயம்பும் தோன்றலாரைப் 2163-1

 பரிதி ஆயிரம் கோடி விரிந்தால் என்னப் பரஞ்சோதி அருள் பெற்ற பான்மை மேன்மை 2163-2

 கருதி ஆதரவோடும் வியப்பு உற்று ஏத்தும் கலை மறையோர் கவுணியனார் தம்மைக் கண்முன் 2163-3

 வரும் தியானப் பொருள் என்று இறைஞ்சி தாம் முன் வல்ல மறை கேட்டு ஐயம் தீர்ந்து வாழ்ந்தார் 2163-4

 

 266. மந்திரங்கள் ஆன எல்லாம் அருளிச் செய்து மற்று அவற்றின் வைதிக நூல் சங்கின் வந்த 2164-1

 சிந்தை மயக்குறும் ஐயம் தெளிய எல்லாம் செழு மறையோர்க்கு அருளி அவர் தெருளும் ஆற்றால்         2164-2

 முந்தை முதல் மந்திரங்கள் எல்லாம் தோன்றும் முதல் ஆகும் முதல்வனார் எழுத்தஞ்சு என்பார்         2164-3

 அந்தியினுள் மந்திரம் அஞ்சு எழுத்துமே என்று அஞ்சு எழுத்தின் திருப்பதிகம் அருளிச்செய்தார்         2164-4

 

 267. அத்தகைமை பிள்ளையார் அருளிச் செய்ய அந்தணர்கள் அருள் தலைமேல் கொண்டு தாழ்ந்து         2165-1

 சித்தம்மகிழ்வொடு சிறப்பத் தாமும் தெய்வத் திருத்தோணி அமர்ந்தாரைச் சென்று தாழ்ந்து 2165-2

 மெய்த்த இசைப் பதிகங்கள் கொண்டு போற்றி விரை மலர்த்தாள் மனம் கொண்டு மீண்டு போந்து         2165-3

 பத்தர் உடன் இனிது அமரும் பண்பு கூடப் பரமர் தாள் பணிந்து ஏத்திப் பயிலும் நாளில் 2165-4

 

 268. பந்து அணை மெல் விரலாளும் பரமரும் பாய் விடை மீது 2166-1

 வந்து பொன் வள்ளத்து அளித்த வரம்பில் ஞானத்து அமுது உண்ட       2166-2

 செந்தமிழ் ஞான சம்பந்தர் திறம் கேட்டு இறைஞ்சு தற்காக       2166-3

 அந்தணர் பூந்தராய் தன்னில் அணைந்தனர் நாவுக் கரையர்        2166-4

 

 269.  வாக்கின் பெருவிறல் மன்னர் வந்து அணைந்தார் எனக் கேட்டு      2167-1

 பூக்கமழ் வாசத் தடம் சூழ் புகலிப் பெரும் தகையாரும்   2167-2

 ஆக்கிய நல் வினைப் பேறு என்று அன்பர் குழாத் தொடும் எய்தி 2167-3

 ஏற்கும் பெரு விருப்போடும் எதிர் கொள எய்தும் பொழுதில்      2167-4

 

 270. சிந்தை இடை அறா அன்பும் திருமேனி தன்னில் அசைவும் 2168-1

 கந்தம் மிகையாம் கருத்தும் கை உழவாரப் படையும்     2168-2

 வந்திழி கண்ணீர் மழையும் வடிவில் பொலி திரு நீறும்   2168-3

 அந்தம் இலாத் திரு வேடத்து அரசும் எதிர் வந்து அணைய       2168-4

 

 271. கண்ட கவுணியர்க் கன்றும் கருத்தில் பரவு மெய்க் காதல்    2169-1

 தொண்டர் திருவேடம் நேரே தோன்றியது என்று தொழுதே        2169-2

 அண்டரும் போற்ற அணைந்த அங்கு அரசும் எதிர் வந்து இறைஞ்ச       2169-3

 மண்டிய ஆர்வம் பெருக மதுர மொழி அருள் செய்தார்   2169-4

 

 272. பேர் இசை நாவுக்கு அரசைப் பிள்ளையார் கொண்டு உடன் போந்து   2170-1

 போர் விடையார் திருத்தோணிப் பொன் கோயில் உட்புகும் போதில்        2170-2

 ஆர்வம் பெருக அணையும் அவருடன் கும்பிட்டு அருளால்       2170-3

 சீர்வளர் தொண்டரைக் கொண்டு திருமாளிகையினில் சேர்ந்தார்    2170-4

 

 273. அணையும் திருத்தொண்டர் தம்மோடு ஆண்ட அரசுக்கும் அன்பால்   2171-1

 இணையில் திரு அமுது ஆக்கி இயல்பால் அமுது செய்வித்துப்   2171-2

 புணரும் பெருகு அன்பு நண்பும் பொங்கிய காதலில் கும்பிட்டு     2171-3

 உணரும் சொல் மாலைகள் சாத்தி உடன் மகிழ்வு எய்தி உறைந்தார்       2171-4

 

 274. அந்நாள் சில நாள்கள் செல்ல அருள் திருநாவுக்கு அரசர்    2172-1

 மின்னார் சடை அண்ணல் எங்கும் மேவிடம் கும்பிட வேண்டி     2172-2

 பொன் மார்பில் முந்நூல் புனைந்த புகலிப் பிரான் இசைவோடும்   2172-3

 பின்னாக எய்த இறைஞ்சிப் பிரியாத நண்பொடும் போந்தார்       2172-4

 

 275. வாக்கின் தனி மன்னர் ஏக மாறாத் திரு உளத்தோடும்       2173-1

 பூக்கமழ் பண்ணைகள் சூழ்ந்த புகலியின் மீண்டும் புகுந்து 2173-2

 தேக்கிய மாமறை வெள்ளத் திருத்தோணி வீற்று இருந்தாரைத்    2173-3

 தூக்கின் தமிழ் மாலை பாடித் தொழுது அங்கு உறைகின்ற நாளில்         2173-4

 

 276. செந்தமிழ் மாலை விகற்பச் செய்யுள்களான் மொழி மாற்றும்        2174-1

 வந்த சொல் சீர் மாலை மாற்றும் வழி மொழி எல்லா மடக்குச்   2174-2

 சந்த வியமகம் ஏகபாதம் தமிழ் இருக்குக் குறள் சாத்தி   2174-3

 எந்தைக்கு எழு கூற்றிருக்கை ஈரடி ஈரடி வைப்பு 2174-4

 

 277. நாலடி மேல் வைப்பு மேன்மை நடையின் முடுகும் இராகம் 2175-1

 சால்பினில் சக்கரம் ஆதி விகற்பங்கள் சாற்றும் பதிக     2175-2

 மூல இலக்கியமாக எல்லாப் பொருள்களும் முற்ற        2175-3

 ஞாலத்து உயர் காழியாரைப் பாடினார் ஞான சம்பந்தர்    2175-4

 

 278. இன்னிசை பாடின எல்லாம் யாழ்ப் பெரும் பாணனார் தாமும்        2176-1

 மன்னும் இசை வடிவான மதங்க சூளா மணியாரும்      2176-2

 பன்னிய ஏழ் இசை பற்றிப் பாடப் பதிகங்கள் பாடிப்       2176-3

 பொன்னின் திருத்தாளம் பெற்றார் புகலியில் போற்றி இருந்தார்    2176-4

 

 279. அங்கண் அமர் கின்ற நாளில் அரும் தமிழ் நாடு எத்தினுள்ளும்      2177-1

 திங்கள் சடை அண்ணலார்தம் திருப்பதி யாவையும் கும்பிட்டு     2177-2

 எங்கும் தமிழ் மாலை பாடி இங்கு எய்துவன் என்று      2177-3

 தம் குலத் தாதையா ரோடும் தவ முனிவர்க்கு அருள் செய்தார்    2177-4

 

 280. பெருகு விருப்புடன் நோக்கிப் பெற்ற குலத் தாதையாரும்    2178-1

 அருமையால் உம்மைப் பயந்த அதனால் பிரிந்து உறைவு ஆற்றேன்       2178-2

 இருமைக்கும் இன்பம் அளிக்கும் யாகமும் யான் செய வேண்டும் 2178-3

 ஒருமையால் இன்னம் சிலநாள் உடன் எய்துவேன் என்று உரைத்தார்      2178-4

 

 281.  ஆண்டகையாரும் இசைந்து அங்கு அம்பொன் திருத்தேணி மேவும் 2179-1

 நீண்ட சடையார் அடிக்கீழ் பணி உற்று நீடு அருள் பெற்றே       2179-2

 ஈண்டு புகழ்த் தாதையார் பின் எய்திட யாழ்ப்பாணரோடும்        2179-3

 காண் தகு காழி தொழுது காதலினால் புறம் போந்தார்    2179-4

 

 282. அத்திரு மூதூரின் உள்ளார் அமர்ந்து உடன்போதுவார் போத 2180-1

 மெய்த்தவர் அந்தணர் நீங்கா விடை கொண்டு மீள்வார்கள் மீள    2180-2

 முத்தின் சிவிகை மேல் கொண்டு மொய் ஒளித் தாமம் நிரத்த     2180-3

 நித்தில வெண்குடை மீது நிறை மதி போல நிழற்ற      2180-4

 

 283. சின்னம் தனிக் காளம் தாரை சிரபுரத்து ஆண்டகை வந்தார்   2181-1

 என்னும் தகைமை விளங்க ஏற்ற திருப் பெயர் சாற்ற    2181-2

 முன் எம்மருங்கும் நிரத்த முரசு உடைப் பல்லியம் ஆர்ப்ப        2181-3

 மன்னும் திருத்தொண்டனார் வந்து எதிர் கொண்டு வணங்க       2181-4

 

 284. சங்க நாதங்கள் ஒலிப்பத் தழங்கு பொன் கோடு முழங்க     2182-1

 மங்கல வாழ்த்து உரை எங்கும் மல்க மறை முன் இயம்பத்       2182-2

 திங்களும் பாம்பும் அணிந்தார் திருப்பதி எங்கும் முன் சென்று     2182-3

 பொங்கிய காதலில் போற்றப் புகலிக் கவுணியர் போந்தார் 2182-4

 

 285. திருமறைச் சபையர் ஆளி சிவனார் திருக்கண்ணார் கோயில்         2183-1

 பெரு விருப்பால் அணைந்து ஏத்திப் பிஞ்ஞகர் கோயில் பிறவும்   2183-2

 உருகிய அன்பால் இறைஞ்சி உயர் தமிழ் மாலை கொண்டு ஏத்தி 2183-3

 வரு புனல் பொன்னி வடபால் குட திசை நோக்கி வருவார்        2183-4

 

 286. போற்றிய காதல் பெருக புள்ளிருக்கும் திருவேளூர் 2184-1

 நால் தடம் தோளுடை மூன்று நயனப் பிரான் கோயில் நண்ணி   2184-2

 ஏற்ற அன்பு எய்த வணங்கி இருவர் புள் வேந்தர் இறைஞ்சி       2184-3

 ஆற்றிய பூசனை சாற்றி அஞ்சொற் பதிகம் அணிந்தார்    2184-4

 

 287. நீடு திரு நின்றி ஊரின் நிமலனார் நீள் கழல் ஏத்திக் 2185-1

 கூடிய காதலில் போற்றிக் கும்பிட்டு வண் தமிழ் கூறி    2185-2

 நாடு சீர் நீடூர் வணங்கி நம்பர் திருப் புன்கூர் நண்ணி     2185-3

 ஆடிய பாதம் இறைஞ்சி அரும் தமிழ் பாடி அமர்ந்தார்    2185-4

 

 288. அங்கு நின்று ஏகி அப்பாங்கில் அரனார் மகிழ் கோயில் ஆன 2186-1

 எங்கணும் சென்று பணிந்தே ஏத்தி இமவான் மடந்தை    2186-2

 பங்கர் உறை பழ மண்ணிப் படிக்கரைக் கோயில் வணங்கித்       2186-3

 தங்கு தமிழ் மாலை சாத்தித் திருக்குறுக்கைப் பதி சார்ந்தார்       2186-4

 

 289. திருக்குறுக்கைப் பதி மன்னித் திரு வீரட்டானத்து அமர்ந்த    2187-1

 பொருப்புவில்லாளரை ஏத்திப் போந்து அன்னியூர் சென்று போற்றிப்        2187-2

 பருக்கை வரை உரித்தார் தம் பந்தண நல்லூர் பணிந்து   2187-3

 விருப்புடன் பாடல் இசைந்தார் வேதம் தமிழால் விரித்தார்        2187-4

 

 290. அப்பதி போற்றி அகல்வார் அரனார் திருமணம் சேரி         2188-1

 செப்பரும் சீர்த் தொண்டரோடும் சென்று தொழுது இசை பாடி     2188-2

 எப்பொருளும் தரும் ஈசர் எதிர் கொள் பாடிப் பதி எய்தி   2188-3

 ஒப்பில் பதிகங்கள் பாடி ஓங்கு வேள்விக் குடி உற்றார்    2188-4

 

 291. செழுந்திரு வேள்விக் குடியில் திகழ் மணவாள நற்கோலம் 2189-1

 பொழிந்த புனல் பொன்னி மேவும் புனிதத் துருத்தி இரவில்        2189-2

 தழும்பிய தன்னைமையும் கூடத் தண் தமிழ் மாலையில் பாடிக்   2189-3

 கொழுந்து வெண் திங்கள் அணிந்தார் கோடிக் காவிற் சென்றடைந்தார் 2189-4

 

 292. திருக்கோடி காவில் அமர்ந்த தேவர் சிகாமணி தன்னை      2190-1

 எருக்கோடு இதழியும் பாம்பும் இசைந்து அணிந்தானை வெள்ளேனப்       2190-2

 பருக்கோடு பூண்ட பிரானைப் பணிந்து சொல் மாலைகள் பாடிக்   2190-3

 கருக்கோடி நீப்பார்கள் சேரும் கஞ்சனூர் கை தொழச் சென்றார்    2190-4

 

 293. கஞ்சனூர் ஆண்ட தம் கோவைக் கண் உற்று இறைஞ்சி முன் போந்து        2191-1

 மஞ்சணி மாமதில் சூழும் மாந்துறை வந்து வணங்கி     2191-2

 அஞ்சொல் தமிழ் மாலை சாத்தி அங்கு அகன்று அன்பர் முன்னாகச்       2191-3

 செஞ்சடை வேதியர் மன்னும் திருமங்கலக் குடி சேர்ந்தார்         2191-4

 

 294. வெங் கண் விடை மேல் வருவார் வியலூர் அடிகளைப் போற்றித்    2192-1

 தங்கிய இன்னிசை கூடும் தமிழ்ப் பதிகத் தொடை சாத்தி 2192-2

 அங்கண் அமர்வார் தம் முன்னே அருள் வேடம் காட்டத் தொழுது 2192-3

 செங்கண் மாலுக்கு அரியார் தந்திருந்து தேவன் குடி சேர்ந்தார்     2192-4

 

 295. திருந்து தேவன் குடி மன்னும் சிவ பெருமான் கோயில் எய்திப்       2193-1

 பொருந்திய காதலில் புக்குப் போற்றி வணங்கிப் புரிவார்   2193-2

 மருந்தொடு மந்திரம் ஆகி மற்றும் இவர் வேடமாம் என்று        2193-3

 அருந்தமிழ் மாலை புனைந்தார் அளவில் ஞானத்து அமுது உண்டார்      2193-4

 

 296. மொய் திகழ் சோலை அம் மூதூர் முன் அகன்று அந் நெறி செல்வார்        2194-1

 செய் தரு சாலி கரும்பு தெங்கு பைம் பூகத்து இடை போய்       2194-2

 மை திகழ் கண்டர் தம் கோயில் மருங்கு உள்ள எல்லாம் வணங்கி        2194-3

 எய்தினர் ஞானசம்பந்தர் இன்னம்பர் ஈசர்தம் கோயில்     2194-4

 

 297. இன்னம்பர் மன்னும் பிரானை இறைஞ்சி இடை மடக்கான   2195-1

 பன்னும் தமிழ்த் தொடை மாலைப் பாடல் புனைந்து பரவி        2195-2

 பொன்னங் கழல் இணை போற்றிப் புறம் போந்து அணைந்து புகுந்தார்     2195-3

 மன்னும் தடம் கரைப் பொன்னி வட குரங்காடுதுறையில் 2195-4

 

 298. வட குரங்காடுதுறையில் வாலியார் தாம் வழிபட்ட 2196-1

 அடைவும் திருப்பதிகத்தில் அறிய சிறப்பித்து அருளிப்    2196-2

 புடை கொண்டு இறைஞ்சினர் போந்து புறத்துள்ள தானங்கள் போற்றி      2196-3

 படை கொண்ட மூவிலை வேலர் பழனம் திருப்பதி சார்ந்தார்      2196-4

 

 299. பழனத்து மேவிய முக்கண் பரமேட்டியார் பயில் கோயில்    2197-1

 உழைபுக்கு இறைஞ்சி நின்று ஏத்தி உருகிய சிந்தையர் ஆகி       2197-2

 விழை சொல் பதிகம் விளம்பி விருப்புடன் மேவி அகல்வார்      2197-3

 அழனக்க பங்கய வாவி ஐயாறு சென்று அடைகின்றார்    2197-4

 

 300. மாட நிரை மணி வீதித் திருவையாற்றினில் வாழும் மல்கு தொண்டர்        2198-1

 நாடு உய்யப் புகலிவரு ஞான போனகர் வந்து நண்ணினார் என்று 2198-2

 ஆடலொடு பாடல் அறா அணி மூதூர் அடைய அலங்காரம் செய்து        2198-3

 நீடு மனக் களிப்பினொடும் எதிர் கொள்ள நித்தில யானத்து நீங்கி 2198-4

 

 301. வந்து அணைந்த திருத்தொண்டர் மருங்கு வர மான் ஏந்து கையர் தம்பால்   2199-1

 நந்தி திரு அருள் பெற்ற நல் நகரை முன் இறைஞ்சி நண்ணும் போதில்   2199-2

 ஐந்து புலன் நிலை கலங்கும் இடத்து அஞ்சேல் என்பார் தம் ஐயாறு என்று         2199-3

 புந்தி நிறை செந்தமிழின் சந்த இசை போற்றி இசைத்தார் புகலி வேந்தர்   2199-4

 

 302. மணி வீதி இடம் கடந்து மால் அயனுக்கு அரிய பிரான் மன்னும் கோயில்    2200-1

 அணி நீடு கோபுரத்தை அணைந்து இறைஞ்சி உள் எய்தி அளவில் காதல் 2200-2

 தணியாத கருத்தின் ஓடும் தம்பெருமான் கோயில் வலம் கொண்டு தாழ்ந்து        2200-3

 பணி சூடும் அவர் முன்பு பணிந்து வீழ்ந்து எழுந்து அன்பால் பரவுகின்றார் 2200-4

 

 303.  கோடல் கோங்கம் குளி கூவிளம் என்னும் திருப்பதிகக் குலவு மாலை       2201-1

 நீடு பெரும் திருக்கூத்து நிறைந்த திரு உள்ளத்து நிலைமை தோன்ற      2201-2

 ஆடுமாறு அது வல்லான் ஐயாற்று எம் ஐயனே என்று நின்று      2201-3

 பாடினார் ஆடினார் பண்பினொடும் கண் பொழி நீர் பரந்து பாய    2201-4

 

 304. பல முறையும் பணிந்து எழுந்து புறம் போந்து பரவு திருத் தொண்டரோடு    2202-1

 நிலவு திருப்பதி அதன் கண் நிகழும் நாள் நிகர் இலா நெடுநீர்க் கங்கை     2202-2

 அலையும் மதி முடியார் தம் பெரும்புலியூர் முதலான அணைந்து போற்றிக்        2202-3

 குலவு தமிழ்த் தொடை புனைந்து மீண்டு அணைந்து பெருகு ஆர்வம் கூரு நாளில் 2202-4

 

 305. குடதிசை மேல் போவதற்குக் கும்பிட்டு அங்கு அருள் பெற்றுக் குறிப்பின் ஓடும் 2203-1

 படரும் நெறி மேல் அணைவார் பரமர் திருநெய்த்தானப் பதியில் நண்ணி 2203-2

 அடையும் மனம் உற வணங்கி அரும் தமிழ் மாலைகள் பாடி அங்கு நின்றும்      2203-3

 புடைவளர் மென் கரும்பினொடு பூகம் இடை மழபாடி போற்றச் சென்றார் 2203-4

 

 306. செங்கை மான்மறியார் தம் திருமழபாடிப் புறத்துச் சேரச் செல்வார்   2204-1

 அங்கையார் அழல் என்னும் திருப்பதிகம் எடுத்து அருளி அணைந்த போழ்தில்      2204-2

 மங்கை வாழ் பாகத்தார் மழபாடி தலையினால் வணங்குவார்கள் 2204-3

 பொங்கு மா தவம் உடையார் எனத் தொழுது போற்றி இசைத்தே கோயில் புக்கார் 2204-4

 

 307. மழபாடி வயிர மணித் தூண் அமர்ந்து மகிழ் கோயில் வலம் கொண்டு எய்தி 2205-1

 செழுவாச மலர்க் கமலச் சேவடிக் கீழ்ச் சென்று தாழ்ந்து எழுந்து நின்று   2205-2

 தொழுது ஆடிப் பாடி நறும் சொல் மாலைத் தொடை அணிந்து துதித்துப் போந்தே 2205-3

 ஒழியாத நேசம் உடன் உடையவரைக் கும்பிட்டு அங்கு உறைந்தார் சின்னாள்      2205-4

 

 308. அதன் மருங்கு கடந்து அருளால் திருக்கானூர் பணிந்து ஏத்தி ஆன்ற சைவ   2206-1

 முதன் மறையோர் அன்பிலாந் துறையின் முன்னவனைத் தொழுது போற்றிப்      2206-2

 பதம் நிறை செந்தமிழ் பாடிச் சடைமுடியார் பயில் பதியும் பணிந்து பாடி 2206-3

 மத கரட வரை உரித்தார் வட கரை மாந்துறை அணைந்தார் மணி நூல் மார்பர்    2206-4

 

 309. சென்று திரு மாந்துறையில் திகழ்ந்து உறையும் துறை நதி வாழ் சென்னியார் தம் 2207-1

 முன்றில் பணிந்து அணி நெடு மாளிகை வலம் செய்து உள்புக்கு முன்பு தாழ்ந்து   2207-2

 துன்று கதிர்ப் பரிதிமதி மருந்துக்கள் தொழுது வழிபாடு செய்ய    2207-3

 நின்ற நிலை சிறப்பித்து நிறை தமிழில் சொல் மாலை நிகழப் பாடி        2207-4

 

 310. அங்கண் அகன்று அம் மருங்கில் அங்கணர் தம் பதி பிறவும் அணைந்து போற்றிச் 2208-1

 செங்கமலப் பொதி அவிழச் சேல் பாயும் வயல் மதுவால் சேறு மாறாப்   2208-2

 பொங்கு ஒலி நீர் மழ நாட்டுப் பொன்னி வட கரை மிசைப் போய்ப் புகலி வேந்தர் 2208-3

 நங்கள் பிரான் திருப்பாச்சிலாச்சிரமம் பணிய நண்ணும் போதில்   2208-4

 

 311. அந் நகரில் கொல்லி மழவன் பயந்த அரும் பெறல் ஆர் அமுத மென் சொல் 2209-1

 கன்னி இள மடப்பிணையாம் காமரு கோமளக் கொழுந்தின் கதிர் செய் மேனி      2209-2

 மன்னு பெரும் பிணியாகும் முயலகன் வந்து அணைவுற மெய் வருத்தம் எய்தித் 2209-3

 தன்னுடைய பெரும் சுற்றம் புலம்பு எய்தத் தானும் மனம் தளர்வு கொள்வான்      2209-4

 

 312. மற்று வேறு ஒருபரிசால் தவிராமை மறி வளரும் கையார் பாதம்   2210-1

 பற்றியே வரும் குலத்துப் பான்மையினான் ஆதலினால் பரிவு தீரப்        2210-2

 பொன் தொடியைக் கொடு வந்து போர் கோலச் சேவகராய் புரங்கள் மூன்றும்       2210-3

 செற்றவர் தம் கோயில் உட் கொடு புகுந்து திரு முன்பே இட்டு வைத்தான்         2210-4

 

 313. அவ்வளவில் ஆளுடைய பிள்ளையார் எழுந்து அருளி அணுக எய்தச்        2211-1

 செவ்விய மெய்ஞ் ஞானம் உணர் திருஞான சம்பந்தன் வந்தான் என்றே    2211-2

 எவ் உலகும் துயர் நீங்கப் பணி மாறும் தனிக் காளத்து எழுந்த ஓசை      2211-3

 எவ் உயிர்க்கும் அவன் கேளா மெல் இயலை விட்டு எதிரே விரைந்து செல்வான்   2211-4

 

 314.  மா நகரம் அலங்கரிமின் மகர தோரணம் நாட்டும் மணி நீர் வாசத் 2212-1

 தூ நறும் பூரண கும்பம் சோதி மணி விளக்கினொடு தூபம் ஏந்தும்        2212-2

 ஏனை அணி பிறவும் எலாம் எழில் பெருக இயற்றும் என ஏவித் தானும் 2212-3

 வானவர் நாயகர் மகனார் வருமுன்பு தொழுது அணைந்தான் மழவர் கோமான்     2212-4

 

 315.  பிள்ளையார் எழுந்தருளப் பெற்றேன் என்று ஆனந்தம் பெருகு காதல்        2213-1

 வெள்ளம் நீர் கண் பொழியத் திருமுத்தின் சிவிகையின் முன் வீழ்ந்த போது       2213-2

 வள்ளலார் எழுக என மலர்வித்த திருவாக்கால் மலர்க்கை சென்னி        2213-3

 கொள்ள மகிழ்ந்து உடன் சென்று குலப்பதியின் மணிவீதி கொண்டு புக்கான்        2213-4

 

 316. மங்க தூரியம் முழங்கும் மணி வீதி கடந்து மதிச் சடையார் கோயில்        2214-1

 பொங்கு சுடர்க் கோபுரத்துக்கு அணித்து ஆக புனை முத்தின் சிவிகை நின்றும்      2214-2

 அங்கண் இழிந்து அருளும் முறை இழிந்து அருளி அணிவாயில் பணிந்து புக்கு    2214-3

 தங்கள் பிரான் கோயில் வலம் கொண்டு திருமுன் வணங்கச் சாரும் காலை       2214-4

 

 317. கன்னி இளம் கொடி உணர்வு கழிந்து நிலம் சேர்ந்து அதனைக் கண்டு நோக்கி 2215-1

 என் இது என்று அருள் செய்ய மழவன்தான் எதிர் இறைஞ்சி அடியேன் பெற்ற     2215-2

 பொன் இவளை முயலகனாம் பொருவில் அரும்பிணி பொருந்தப் புனிதர் கோயில் 2215-3

 முன் அணையக் கொணர்வித்தேன் இது புகுந்தபடி என்று மொழிந்து நின்றான்      2215-4

 

 318. அணிகிளர் தார் அவன் சொன்ன மாற்றம் அருளடும் கேட்டு அந் நிலையின் நின்றே 2216-1

 பணி வளர் செஞ்சடைப் பாச்சின் மேய பரம் பொருள் ஆயினாரைப் பணிந்து       2216-2

 மணி வளர் கண்டரோ மங்கையை வாட மயல் செய்வதோ இவர் மாண்பது என்று 2216-3

 தணிவில் பிணி தவிர்க்கும் பதிகத் தண்தமிழ் பாடினார் சண்பை நாதர்     2216-4

 

 319. பன்னு தமிழ் மறையாம் பதிகம் பாடி திருக்கடைக் காப்புச் சாத்தி     2217-1

 மன்னும் கவுணியர் போற்றி நிற்க மழவன் பயந்த மழலை மென் சொல்   2217-2

 கன்னி உறு பிணி விட்டு நீங்கக் கதும் எனப் பார் மிசை நின்று எழுந்து    2217-3

 பொன்னின் கொடி என ஒல்கிவந்து பெருவலித் தாதை புடை அணைந்தாள்         2217-4

 

 320. வன்பிணி நீங்கு மகளைக் கண்ட மழவன் பெரு மகிழ்ச்சி பொங்கக்   2218-1

 தன்தனிப் பாவையும் தானும் கூடச் சண்பையர் காவலர் தாளில் வீழ      2218-2

 நின்ற அருமறைப் பிள்ளையாரும் நீர் அணிவேணி நிமலர் பாதம் 2218-3

 ஒன்றிய சிந்தை உடன் பணிந்தார் உம்பர் பிரான் திருத்தொண்டர் ஆர்த்தார்        2218-4

 

 321. நீடு திரு வாச்சிரமம் மன்னும் நேரிழை பாகத்தர் தாள் வணங்கிக்    2219-1

 கூடும் அருளுடன் அங்கு அமர்ந்து கும்பிடும் கொள்கை மேற்கொண்டு போந்தே    2219-2

 ஆடல் பயின்றார் பதிபிறவும் அணைந்து பணிந்து அடிபோற்றி ஏகிச்       2219-3

 சேடர்கள் வாழும் திருப்பைஞ்ஞீலிச் சிவபெருமானை இறைஞ்சச் சென்றார்         2219-4

 

 322. பண்பயில் வண்டு இனம்பாடும் சோலைப் பைஞ்ஞீலி வாணர் கழல் பணிந்து 2220-1

 மண் பரவும் தமிழ் மாலை பாடி வைகி வணங்கி மகிழ்ந்து போந்து        2220-2

 திண்பெரும் தெய்வக் கயிலையில் வாழ் சிவனார் பதி பல சென்று இறைஞ்சிச்     2220-3

 சண்பை வளம் தரும் நாடர் வந்து தடம் திரு ஈகோய் மலையைச் சார்ந்தார்       2220-4

 

 323. செங்கண் குறவரைத் தேவர் போற்றும் திகழ் திரு ஈங்கோய் மலையில் மேவும்       2221-1

 கங்கை சடையார் கழல் பணிந்து கலந்த இசைப் பதிகம் புனைந்து         2221-2

 பொங்கர்ப் பொழில் சூழ் மலையும் மற்றும் புறத்துள்ள தானங்கள் எல்லாம் போற்றிக் 2221-3

 கொங்கில் குட புலம் சென்று அணைந்தார் கோதில் மெய்ஞ்ஞான கொழுந்து அனையார் 2221-4

 

 324. அண்டர் பிரான் ஆலயங்கள் அம்மருங்கு உள்ளன பணிந்து   2222-1

 தெண்திரை நீர்த் தடம் பொன்னித் தென் கரையாம் கொங்கின் இடை       2222-2

 வண்டு அலையும் புனல் சடையார் மகிழ் இடங்கள் தொழுது அணைந்தார் 2222-3

 கொண்டல் பயில் நெடும் புரிசை கொடி மாடச் செங்குன்றூர்      2222-4

 

 325. அந் நகரில் வாழ்வாரும் அடியவரும் மனம் மகிழ்ந்து       2223-1

 பன்னெடுந்தோரணமுதலாப் பயில் அணிகள் பல அமைத்து       2223-2

 முன் உறவந்து எதிர் கொண்டு பணிந்து ஏத்திமொய் கரங்கள்      2223-3

 சென்னியுறக் கொண்டு அணைந்தார் சினவிடையார் செழுங்கோயில்       2223-4

 

 326. தம் பெருமான் கோயிலினுள் எழுந்து அருளித் தமிழ் விரகர் 2224-1

 நம்பரவர் திரு முன்பு தாழ்ந்து எழுந்து நலம் சிறக்க      2224-2

 இம்பரும் உம்பரும் ஏத்த இன்னிசை வண் தமிழ் பாடிக்   2224-3

 கும்பிடும் ஆதரவு உடன் அக் கோ நகரில் இனிது அமர்ந்தார்      2224-4

 

 327. அப்பாலைக் குட புலத்தில் ஆறணிந்தார் அமர் கோயில்      2225-1

 எப்பாலும் சென்று ஏத்தித் திரு நணாவினை இறைஞ்சிப் 2225-2

 பைப் பாந்தள் புணைந்த வரைப் பரவிப் பண்டு அமர்கின்ற        2225-3

 வைப்பான செங்குன்றூர் வந்து அணைந்து வைகினார்    2225-4

 

 328.  ஆங்கு உடைய பிள்ளையார் அமர்ந்து உறையும் நாளின்கண்       2226-1

 தூங்கு துளி முகில் குலங்கள் சுரந்து பெயல் ஒழிகாலை 2226-2

 வீங்கு ஒலி நீர் வைப்பு எல்லாம் வெயில் பெறா விருப்பு வரப்    2226-3

 பாங்கர் வரையும் குளிரும் பனிப் பருவம் எய்தியதால்    2226-4

 

 329. அளிக்குலங்கள் சுளித்து அகல அரவிந்தம் முகம் புலரப்     2227-1

 பளிங்கு மணி மரகத வல்லியில் கோத்த பான்மை எனத் 2227-2

 துளித் தலைமேல் அறுகு பனி தொடுத்து அசையச் சூழ் பனியால் 2227-3

 குளிர்க் குடைந்து வெண் படாம் போர்த்து அனைய குன்றுகளும்   2227-4

 

 330. மொய் பனி கூர் குளிர் வாடை முழுது உலவும் பொழுதேயாய்க்     2228-1

 கொய் தளிர் மென் சோலைகளும் குலைந்து அசைய குளிர்க்கு ஒதுங்கி    2228-2

 வெய்யவனும் கரம் நிமிர்க்க மாட்டான் போல் விசும்பின் இடை   2228-3

 ஐது வெயில் விரிப்பதுவும் அடங்குவதும் ஆகுமால்.     2228-4

 

 331. நீடிய அப் பதிகள் எலாம் நிறை மாடத் திறைகள் தொறும்   2229-1

 பேடையுடன் பவளக்கால் புறவு ஒடுங்கப் பித்திகையின்   2229-2

 தோடு அலர் மென் குழல் மடவார் துணைக் கலச வெம் முலையுள்       2229-3

 ஆடவர் தம் பணைத்தோளும் மணி மார்பும் அடங்குவன 2229-4

 

 332. அரிசனமும் குங்குமமும் அரைத்து அமைப்பார் அயல் எல்லாம்      2230-1

 பரிய அகில் குறை பிளந்து புகைப்பார்கள் பாங்கு எல்லாம்        2230-2

 எரி உமிழ் பேழ் வாய்த் தோணி இரும்பு ஈர்ப்பார் இடை எல்லாம் 2230-3

 விரி மலர் மென் புறவு அணிந்த மீப்புலத்து வைப்பு எல்லாம்     2230-4

 

 333. அந்நாளில் கொடி மாடச் செங் குன்றூர் அமர்ந்து இருந்த    2231-1

 மெய்ஞ்ஞானப் பிள்ளையாருடன் மேவும் பரிசனங்கள்     2231-2

 பன்னாளும் அந்நாட்டில் பயின்ற அதனால் பனித்த குளிர் 2231-3

 முன் ஆன பிணி வந்து மூள்வது போல் முடுகுதலும்     2231-4

 

 334. அந்நிலைமை ஆளுடைய பிள்ளையார்க்கு அவர்கள் எல்லாம்        2232-1

 முன் அறிவித்து இறைஞ்சுதலும் முதல்வனார் அருள் தொழுதே   2232-2

 இந்நிலத்தின் இயல்பு எனினும் நமக்கு எய்தப் பெறு என்று        2232-3

 சென்னி மதி அணிந்தாரைத் திருப்பதிகம் பாடுவார்       2232-4

 

 335.  அவ்வினைக்கு இவ்வினை என்று எடுத்து ஐயர் அமுது செய்த      2233-1

 வெவ்விடம் முன் தடுத்து எம் இடர் நீக்கிய வெற்றியினால்       2233-2

 எவ்விடத்தும் அடியார் இடர் காப்பது கண்டம் என்றே     2233-3

 செய்வினைத் தீண்டா திரு நீல கண்டம் எனச் செப்பினார்         2233-4

 

 336.  ஆய குறிப்பினில் ஆணை நிகழ அருளிச் செய்து   2234-1

 தூய பதிகத் திருக் கடைக் காப்புத் தொடுத்து அணிய     2234-2

 மேய அப்பொன்பதி வாழ்பவர்க்கே அன்றி மேவும் அந்நாள்        2234-3

 தீய பனிப் பிணி அந்நாட்டு அடங்கவும் தீர்ந்தது அன்றே 2234-4

 

 337. அப்பதியின் கண் அமர்ந்து சில நாளில் அங்கு அகன்று      2235-1

 துப்புறழ் வேணியர் தானம் பலவும் தொழுது அருளி      2235-2

 முப்புரி நூலுடன் தோல் அணி மார்பர் முனிவரொடும்    2235-3

 செப்பரும் சீர்த் திருப்பாண்டிக் கொடுமுடி சென்று அணைந்தார்    2235-4

 

 338. பருவம் அருப் பொன்னிப் பாண்டிக் கொடு முடியார் தம்பாதம்        2236-1

 மருவி வணங்கி வளத் தமிழ் மாலை மகிழ்ந்து சாத்தி    2236-2

 விரி சுடர் மாளிகை வெஞ்ச மாக் கூடல் விடையவர் தம்        2236-3

 பெருவில் தானம் பல போற்றிக் குணதிசைப் போதுகின்றார்       2236-4

 

 339. செல்வக் கருவூர்த் திருவானிலைக் கோயில் சென்று இறைஞ்சி      2237-1

 நல் இசை வண் தமிழ்ச் சொல் தொடை பாடி அந்நாடு அகன்று   2237-2

 மல்கிய மாணிக்க வெற்பு முதலா வணங்கி வந்து        2237-3

 மல்கு திரைப் பொன்னித் தென் கரைத் தானம் பல பணிவார்      2237-4

 

 340. பன்னெடும் குன்றும் படர் பெரும் கானும் பல பதியும்       2238-1

 அந் நிலைத் தானங்கள் ஆயின எல்லாம் அமர்ந்து இறைஞ்சி      2238-2

 மன்னு புகலியில் வைதிக வாய்மை மறையவனார்       2238-3

 பொன் இயல் வேணிப் புனிதர் பராய்த் துறையுள் புகுந்தார்        2238-4

 

 341. நீடும் பராயத் துறை நெற்றித் தனிக் கண்ணர் கோயில் நண்ணிக்     2239-1

 கூடும் கருத்தொடு கும்பிட்டுக் கோதில் தமிழ்ச் சொல் மாலை     2239-2

 பாடும் கவுணியர் கண்பனி மாரி பரந்து இழியச் 2239-3

 சூடும் கரதலத்து அஞ்சலி கோலித் தொழுது நின்றார்      2239-4

 

 342. தொழுது புறம்பு அணைந்து அங்கு நின்று ஏகிச் சுரர் பணிவு உற்று   2240-1

 எழு திரு ஆலந்துறை திருச்செந்துறையே முதலா        2240-2

 வழுவில் பல் கோயில்கள் சென்று வணங்கி மகிழ்ந்து அணைவார்         2240-3

 செழு மலர்ச் சோலைத் திருக் கற்குடி மலை சேர வந்தார்        2240-4

 

 343. கற்குடி மாமலை மேல் எழுந்த கனகக் கொழுந்தினைக் கால் வளையப்       2241-1

 பொன் திரள் மேருச் சிலை வளைத்த போர் விடையாளியைப் போற்றி இசைத்து   2241-2

 நற்றமிழ் மாலை புனைந்து அருளி ஞான சம்பந்தர் புலன்கள் ஐந்தும்      2241-3

 செற்றமிழ் மூக்கீச்சரம் பணிந்து திருச்சிராப் பள்ளிச் சிலம்பு அணைந்தார்   2241-4

 

 344. செம்மணி வாரி அருவி தூங்கும் சிராப் பள்ளி மேய செழும் சுடரை 2242-1

 கைம் மலை ஈருரி போர்வை சாத்தும் கண் நுதலாரைக் கழல் பணிந்து    2242-2

 மெய்ம் மகிழ்வு எய்தி உளம் குளிர விளங்கிய சொல் தமிழ் மாலை வேய்ந்து      2242-3

 மைம் மலர் கண்டர் தம் ஆனைக் காவை வணங்கும் விருப்பொடு வந்து அணைந்தார்      2242-4

 

 345. விண்ணவர் போற்றி செய் ஆனைக் காவில் வெண் நாவல் மேவிய மெய்ப் பொருளை 2243-1

 நண்ணி இறைஞ்சி முன் வீழ்ந்து எழுந்து நால் கோட்டு நாகம் பணிந்ததுவும்       2243-2

 அண்ணல் கோச் செங்கண் அரசன்செய்த அடிமையும் அஞ்சொல் தொடையில் வைத்துப்    2243-3

 பண் உறு செந்தமிழ் மாலைப் பாடி பரவி நின்று ஏத்தினர் பான்மையினால்        2243-4

 

 346. நாரணன் நான்முகன் காணா உண்மை வெண் நாவல் உண்மை மயேந்திரமும்        2244-1

 சீரணி நீடு திருக்கயிலை செல்வத் திருவாரூர் மேய பண்பும்      2244-2

 ஆரணத்து உட் பொருள் ஆயினாரை ஆனைக் காவின் கண் புகழ்ந்து பாடி 2244-3

 ஏர் அணியும் பொழில் சூழ்ந்த சண்பை ஏந்தலார் எல்லை இல் இன்பம் உற்றார்    2244-4

 

 347. கை தொழுது ஏத்திப் புறத்து அணைந்து காமர் பதி அதன் கண் சில நாள்     2245-1

 வைகி வணங்கி மகிழ்ந்து அணைவார் மன்னும் தவத்துறை வானவர் தாள்        2245-2

 எய்தி இறைஞ்சி எழுந்து நின்றே இன் தமிழ் மாலை கொண்டு ஏத்திப் போந்து      2245-3

 வைதிக மாமணி அம்மருங்கு மற்று உள்ள தானம் வழுத்திச் செல்வார்    2245-4

 

 348.  ஏறு உயர்த்தார் திருப்பாற்றுறையும் எறும்பியூர் மாமலையே முதலா        2246-1

 வேறு பதிகள் பலவும் போற்றி விரவும் திருத்தொண்டர் வந்து சூழ        2246-2

 ஈறில் புகழ்ச் சண்பை ஆளியார் தாம் எண் திசையோரும் தொழுது இறைஞ்ச      2246-3

 நீறணி செம்பவளப் பொருப்பின் நெடுங்கள மா நகர் சென்று சேர்ந்தார்     2246-4

 

 349. நெடுங்களத்து ஆதியை அன்பால் நின்பால் நெஞ்சம் செலாவகை நேர் விலக்கும் 2247-1

 இடும்பைகள் தீர்த்து அருள் செய்வாய் என்றும் இன் இசை மாலை கொண்டு ஏத்தி ஏகி 2247-2

 அடும் பணிச் செஞ்சடையார் பதிகள் அணைந்து பணிந்து நியமம் போற்றிக்        2247-3

 கடும் கைவரை உரித்தார் மகிழ்ந்த காட்டுப் பள்ளிப்பதி கை தொழுவார்    2247-4

 

 350. சென்று திகழ் திருக்காட்டு பள்ளிச் செம் சடை நம்பர் தம் கோயில் எய்தி     2248-1

 முன்றில் வலம் கொண்டு இறைஞ்சி வீழ்ந்து மொய் கழல் சேவடி கை தொழுவார் 2248-2

 கன்று அணை ஆவின் கருத்து வாய்ப்பக் கண் நுதலாரை முன் போற்றி செய்து     2248-3

 மன்றுள் நின்று ஆடல் மனத்துள் வைப்பார் வாரு மன்னும் முலை பாடி வாழ்ந்தார்        2248-4

 

 351. அங்கு அப்பதி நின்று எழுந்தருளி அணிந்திரு வாலம் பொழில் வணங்கி      2249-1

 பொங்கு புனல் பொன்னிப் பூந்துருத்தி பொய் இலியாரைப் பணிந்து போற்றி        2249-2

 எங்கும் நிகழ் திருத் தொண்டர் குழாம் எதிர் கொள்ள எப்பதியும் தொழுது 2249-3

 செங்கயல் பாய் வயல் ஓடை சூழ்ந்த திருக் கண்டியூர் தொழச் சென்று அணைந்தார் 2249-4

 

 352. கண்டியூர் வீரட்டர் கோயில் எய்திக் கலந்து அடியாருடன் காதல் பொங்கக்     2250-1

 கொண்ட விருப்புடன் தாழ்ந்து இறைஞ்சிக் குலவு மகிழ்ச்சியின் கொள்கையினால்   2250-2

 தொண்டர் குழாத்தினை நோக்கி நின்று தொடுத்த இசைத்தமிழ் மாலை தன்னில்    2250-3

 அண்டர் பிரான் தன் அருளின் வண்ணம் அடியார் பெருமையில் கேட்டு அருளி     2250-4

 

 353. வினவி எடுத்த திருப் பதிகம் மேவு திருக்கடைக் காப்பு தன்னில்      2251-1

 அனைய நினைவு அரியேன் செயலை அடியாரைக் கேட்டு மகிழ்ந்த தன்மை        2251-2

 புனைவுறு பாடலில் போற்றி செய்து போந்து புகலிக் கவுணியனார் 2251-3

 துனை புனல் பொன்னித் திரை வலம் கொள் சோற்றுத் துறை தொழச் சென்று அடைவார் 2251-4

 

 354.  அப்பர் சோற்றுத் துறை சென்று அடைவோம் என்று        2252-1

 ஒப்பில் வண் தமிழ் மாலை ஒருமையால்       2252-2

 செப்பியே சென்று சேர்ந்தனர் சேர்விலார்        2252-3

 முப்புரம் செற்ற முன்னவர் கோயில் முன்       2252-4

 

 355. தொல்லை நீள் திருச் சோற்றுத் துறை உறை       2253-1

 செல்வர் கோயில் வலம் கொண்டு தேவர்கள்     2253-2

 அல்லல் தீர்க்க நஞ்சு உண்ட பிரான் அடி        2253-3

 எல்லையில் அன்பு கூர இறைஞ்சினார்   2253-4

 

 356. இறைஞ்சி ஏத்தி எழுந்து நின்று இன் இசை 2254-1

 நிறைந்த செந்தமிழ் பாடி நிலாவி அங்கு         2254-2

 உறைந்து வந்து அடியாருடன் எய்தினார் 2254-3

 சிறந்த சீர்த் திரு வேதிக் குடியினில்     2254-4

 

 357. வேத வேதியர் வேதி குடியினில்   2255-1

 நாதர் கோயில் அணைந்து நலம் திகழ்   2255-2

 பாத பங்கயம் போற்றிப் பணிந்து எழுந்து        2255-3

 ஓதினார் தமிழ் வேதத்தின் ஓங்கு இசை 2255-4

 

 358. எழுது மா மறையாம் பதிகத்து இசை      2256-1

 முழுதும் பாடி முதல்வரைப் போற்றி முன்       2256-2

 தொழுது போந்து வந்து எய்தினார் சோலை சூழ் 2256-3

 பழுதில் சீர்த்திரு வெண்ணிப் பதியினில் 2256-4

 

 359. வெண்ணி மேய விடையவர் கோயிலை    2257-1

 நண்ணி நாடிய காதலின் நாண் மதிக்    2257-2

 கண்ணியார் தம் கழல் இணை போற்றியே       2257-3

 பண்ணில் நீடும் பதிக முன் பாடினார்    2257-4

 

 360. பாடி நின்று பரவிப் பணிந்து போய்         2258-1

 ஆடும் அங்கணர் கோயில் அங்கு உள்ளன       2258-2

 மாடு சென்று வணங்கி மகிழ்ந்தனர்      2258-3

 நீடு சண்பை நிறை புகழ் வேதியர்       2258-4

 

 361. மொய் தரும் சோலை சூழ் முளரி முள்ளடவி போய்        2259-1

 மெய் தரும் பரிவிலான் வேள்வியைப் பாழபடச் 2259-2

 செய்த சங்கரர் திருச்சக்கரப் பள்ளி முன் 2259-3

 பெய்தவம் அருளினார் இயல் இசைத் தலைவனார்       2259-4

 

 362. சக்கரப் பள்ளியார் தம் திருக் கோயில் உள் 2260-1

 புக்கு அருத்தியின் உடன் புனை மலர்த் தாள் பணிந்து    2260-2

 அக்கரைப் பரமர்பால் அன்பு உறும் பரிவு கூர்    2260-3

 மிக்க சொல் தமிழினால் வேதமும் பாடினார்     2260-4

 

 363. தலைவர் தம் சக்கரப் பள்ளி தன் இடை அகன்று    2261-1

 அலைபுனல் பணைகளின் அருகு போய் அருமறைப்      2261-2

 புலன் உறும் சிந்தையார் புள்ள மங்கைப் பதி     2261-3

 குலவும் ஆலந்துறைக் கோயிலைக் குறுகினார்   2261-4

 

 364. மன்னும் அக் கோயில் சேர் மான் மறிக் கையர்தம் 2262-1

 பொன் அடித்தலம் உறப் புரிவொடும் தொழுது எழுந்து    2262-2

 இன் இசைத் தமிழ் புனைந்து இறைவர் சேல் ஊருடன்    2262-3

 பன்னு பாலைத் துறைப் பதி பணிந்து ஏகினார்    2262-4

 

 365. காவின் மேல் முகில் எழும் கமழ் நறும் புறவு போய்        2263-1

 வாவி நீடு அலவன் வாழ் பெடை உடன் மலர் நறும்     2263-2

 பூவின் மேல் விழை உறும் புகலியார் தலைவனார்       2263-3

 சேவின் மேல் அண்ணலார் திருநலூர் நண்ணினார்       2263-4

 

 366. மன்றலங் கழனி சூழ் திரு நலூர் மறைவலோர்     2264-1

 துன்று மங்கல வினைத் துழனியால் எதிர் கொளப்       2264-2

 பொன் தயங்கு ஒளி மணிச் சிவிகையில் பொலிவு உறச் 2264-3

 சென்று அணைந்து அருளினார் சிரபுரச் செம்மலார்       2264-4

 

 367. நித்திலச் சிவிகை மேல் நின்று இழிந்து அருளியே   2265-1

 மொய்த்த அந்தணர் குழாம் முன் செலப் பின் செலும்    2265-2

 பத்தரும் பரிசனங்களும் உடன் பரவவே 2265-3

 அத்தர் தம் கோபுரம் தொழுது அணைந்து அருளினார்     2265-4

 

 368. வெள்ளி மால் வரையை நேர் விரிசுடர்க் கோயிலைப்       2266-1

 பிள்ளையார் வலம் வரும் பொழுதினில் பெருகு நீர்      2266-2

 வெள்ள ஆனந்தம் பொழிய மேல் ஏறி நீர்        2266-3

 துள்ளுவார் சடையரைத் தொழுது முன் பரவுவார்        2266-4

 

 369. பரவு சொல் பதிகம் முன் பாடினார் பரிவுதான்      2267-1

 வர அயர்த்து உருகு நேர் மனன் உடன் புறம் அணைந்து 2267-2

 அரவு உடைச் சடையர் பேர் அருள் பெறும் பெருமையால்        2267-3

 விரவும் அப்பதி அமர்ந்து அருளியே மேவினார்   2267-4

 

 370. அன்ன தன்மையில் அப்பதியினில் அமர்ந்து அருளி 2268-1

 மின் நெடும் சடை விமலர் தாள் விருப்பொடு வணங்கிப் 2268-2

 பன்னும் இன்னிசைப் பதிகமும் பல முறை பாடி 2268-3

 நல் நெடும் குல நான் மறையவர் தொழ நயந்தார்       2268-4

 

 371. நீடும் அப்பதி நீங்குவார் நிகழ் திருநல்லூர் 2269-1

 ஆடுவார் திரு அருள் பெற அகன்று போந்து அங்கண்     2269-2

 மாடும் உள்ளன வணங்கியே பரவி வந்து அணைந்தார்    2269-3

 தேடும் மால் அயற்கு அரியவர் திருக்கருகாவூர்   2269-4

 

 372. வந்து பந்தர் மாதவி மணம் கமழ் கருகாவூர்ச்      2270-1

 சந்த மாமறை தந்தவர் கழல் இணை தாழ்ந்தே   2270-2

 அந்தம் இல்லவர் வண்ணமார் அழல் வண்ணம் என்று    2270-3

 சிந்தை இன்புறப் பாடினார் செழும் தமிழ்ப் பதிகம்        2270-4

 

 373. பதிக இன் இசை பாடிப் போய்ப் பிறப்பதி பலவும்   2271-1

 நதி அணிந்தவர் கோயில்கள் நண்ணியே வணங்கி        2271-2

 மதுர முத்தமிழ் வாசகர் அணைந்தனர் மன்றுள் 2271-3

 அதிர் சிலம்பு அடியார் மகிழ் அவள் இவள் நல்லூர்       2271-4

 

 374. மன்னும் அப்பதி வானவர் போற்றவும் மகிழ்ந்த     2272-1

 தன்மையார் பயில் கோயில் உள் தம்பரிசு உடையார்     2272-2

 என்னும் நாமமும் நிகழ்ந்திட ஏத்தி முன் இறைஞ்சிப்     2272-3

 பன்னு சீர்ப் பதி பலவும் அப்பால் சென்று பணிவார்      2272-4

 

 375. பழுது இல் சீர்த் திருப் பரிதி நல் நியமும் பணிந்து அங்கு   2273-1

 எழுது மாமறையாம் பதிகத்து இசை போற்றி     2273-2

 முழுதும் ஆனவர் கோயில்கள் வணங்கியே முறைமை   2273-3

 வழுவு இலார் திருப்பூவனூர் வணங்கி வந்து அணைந்து 2273-4

 

 376. பொங்கு காதலில் போற்றி அங்கர் அருளுடன் போந்து       2274-1

 பங்கயத் தடம் பணைப் பதி பலவும் முன் பணிந்தே      2274-2

 எங்கும் அன்பர்கள் ஏத்து ஒலி எடுக்க வந்து அணைந்தார் 2274-3

 அங்கணர்க்கு இடம் ஆகிய பழம்பதி ஆவூர்      2274-4

 

 377. பணியும் அப்பதிப் பசுபதி ஈச்சரத்தின் இனிது இருந்த        2275-1

 மணியை உள் புக்கு வழிபடும் விருப்பினால் வணங்கித்   2275-2

 தணிவு இல் காதலினால் தண் தமிழ் மாலைகள் சாத்தி   2275-3

 அணி விளங்கிய திருநலூர் மீண்டும் வந்து அணைந்தார் 2275-4

 

 378. மறை விளங்கும் அப்பதியினில் மணிகண்டர் பொன் தாள்   2276-1

 நிறையும் அன்பொடு வணங்கியே நிகழ்பவர் நிலவும்     2276-2

 பிறை அணிந்தவர் அருள் பெறப் பிரச மென் மலர் வண்டு       2276-3

 அறை நறும் பொழில் திரு வலம் சுழியில் வந்து அணைந்தார்    2276-4

 

 379. மதி புணைந்தவர் வலம் சுழி மருவு மாதவத்து     2277-1

 முதிரும் அன்பர்கள் முத்தமிழ் விரகர் தம் முன் வந்து    2277-2

 எதிர் கொள் போழ்தினில் இழிந்தவர் எதிர் செல மதியைக்        2277-3

 கதிர் செய் வெண் முகில் குழாம் புடை சூழ்ந்தெனக் கலந்தார்     2277-4

 

 380. கலந்த அன்பர்கள் தொழுது எழக் கவுணிய தலைவர்        2278-1

 அலர்ந்த செம் கமலக் கரம் குவித்து உடன் அணைவார்   2278-2

 வலம் சுழிப் பெருமான் மகிழ் கோயில் வந்து எய்திப்     2278-3

 பொலம் கொள் நீள் சுடர்க் கோபுரம் இறைஞ்சி உள் புகுந்தார்      2278-4

 

 381. மருவலார் புரம் முனிந்தவர் திரு முன்றில் வலம் கொண்டு 2279-1

 உருகும் அன்புடன் உச்சி மேல் அஞ்சலியினராய்த்        2279-2

 திருவலம் சுழி உடையவர் சேவடித் தலத்தில்    2279-3

 பெருகும் ஆதரவு உடன் பணிந்து எழுந்தனர் பெரியோர்   2279-4

 

 382. ஞான போனகர் நம்பர் முன் தொழுது எழும் விருப்பால்     2280-1

 ஆன காதலில் அங்கணவர் தமை வினவும்      2280-2

 ஊனமில் இசையுடன் விளங்கிய திருப்பதிகம்     2280-3

 பான் அலார் மணிகண்டரைப் பாடினார் பரவி     2280-4

 

 383. புலன் கொள் இன் தமிழ் போற்றினர் புறத்தினில் அணைந்தே         2281-1

 இலங்கு நீர்ப் பொன்னி சூழ் திருப்பதியினில் இருந்து      2281-2

 நலம் கொள் காதலின் நாதர்தாள் நாள்தொறும் பரவி     2281-3

 வலம் சுழிப் பெருமான் தொண்டர் தம் உடன் மகிழ்ந்தார் 2281-4

 

 384. மகிழ்ந்த தன்தலை வாழும் அந் நாள் இடை வானில்        2282-1

 திகழ்ந்த ஞாயிறு துணைப் புணர் ஓரை உள் சேர்ந்து     2282-2

 நிகழ்ந்த தன்மையில் நிலவும் ஏழ் கடல் நீர்மை குன்ற   2282-3

 வெகுண்டு வெம் கதிர் பரப்பலின் முதிர்ந்தது வேனில்    2282-4

 

 385. தண் புனல் குளிர் கால் நறும் சந்தனத் தேய்வை    2283-1

 பண்பு நீடிய வாச மென் மலர் பொதி பனி நீர்    2283-2

 நண்புடைத் துணை நகை மணி முத்தணி நாளும்        2283-3

 உண்ப மாதுரியச் சுவை உலகு உளோர் விரும்ப         2283-4

 

 386. அறல் மலியும் கான் ஆற்றின் நீர் நசையால் அணையுமான் 2284-1

 பெறல் அரிய புனல் என்று பேத்தேரின் பின் தொடரும்   2284-2

 உறை உணவு கொள்ளும் புள் தேம்பிஅயல் இரை தேரும்        2284-3

 பறவை சிறை விரித்து ஒடுங்கப் பனிப் புறத்து வதியுமால்        2284-4

 

 387. நீண் நிலை மாளிகை மேலும் நிலா முன்றின் மருங்கினும்   2285-1

 வாண் நிழல் நல் சோலையிலும் மலர் வாவிக் கரை மாடும்      2285-2

 பூண் நிலவு முத்து அணிந்த பூங்குழலார் முலைத் தடத்தும்       2285-3

 காணும் மகிழ்ச்சியின் மலர்ந்து மாந்தர் கலந்து உறைவாரால்     2285-4

 

 388. மயில் ஒடுங்க வண்டு ஆட மலர்க் கமல முகை விரிய     2286-1

 குயில் ஒடுங்காச் சோலையின் மென் தளிர் கோதிக் கூவி எழத்   2286-2

 துயில் ஒடுங்கா உயிர் அனைத்தும் துயில் பயிலச் சுடர் வானில் 2286-3

 வெயில் ஒடுங்கா வெம்மை தரும் வேனில் விரி தரு நாளில்     2286-4

 

 389. சண்பை வரும் பிள்ளையார் சடா மகுடர் வலம் சுழியை    2287-1

 எண் பெருகத் தொழுது ஏத்திப் பழையாறை எய்துதற்கு   2287-2

 நண்பு உடைய அடியார்களுடன் போத நடந்து அருளி     2287-3

 விண் பொரு நீள் மதிள் ஆறை மேல் தளி சென்று எய்தினார்     2287-4

 

 390. திருவாறை மேல் தளியில் திகழ்ந்து இருந்த செந்தீயின்     2288-1

 உருவாளன் அடிவணங்கி உருகிய அன்பொடு போற்றி     2288-2

 மருவாரும் குழல் மலையாள் வழிபாடு செய்ய அருள்    2288-3

 தருவார் தம் திரு சத்தி முற்றத்தின் புறம் சேர்ந்தார்      2288-4

 

 391. திருச் சத்தி முற்றத்தில் சென்று எய்தித் திருமலையாள்     2289-1

 அருச்சித்த சேவடிகள் ஆர்வம் உறப் பணிந்து ஏத்திக்     2289-2

 கருச் சுற்றில் அடையாமல் கை தருவார் கழல் பாடி      2289-3

 விருப்பு உற்றுத் திருப் பட்டீச்சரம் பணிய மேவும் கால்   2289-4

 

 392. வெம்மை தரு வேனில் இடை வெயில் வெப்பம் தணிப்பதற்கு       2290-1

 மும்மை நிலைத் தமிழ் விரகர் முடிமீதே சிவபூதம்       2290-2

 தம்மை அறியாதபடி தண் தரளப் பந்தர் எடுத்து   2290-3

 எம்மை விடுத்து அருள் புரிந்தார் பட்டீசர் என்று இயம்ப 2290-4

 

 393. அவ்வுரையும் மணி முத்தின் பந்தரும் ஆகாயம் எழச்       2291-1

 செவ்விய மெய்ஞ்ஞானம் உணர் சிரபுரத்துப் பிள்ளையார் 2291-2

 இவ் வினைதான் ஈசர் திரு அருளால் ஆகில் இசைவது என      2291-3

 மெய் விரவு புளகம் உடன் மேதினியின் மிசைத் தாழ்ந்தார்        2291-4

 

 394. அது பொழுதே அணி முத்தின் பந்தரினை அருள் சிறக்கக்    2292-1

 கதிர் ஒளிய மணிக் காம்பு பரிசனங்கள் கைக் கொண்டார் 2292-2

 மதுர மொழி மறைத் தலைவர் மருங்கு இமையோர் பொழிவாசப் 2292-3

 புது மலரால் அப்பந்தர் பூம் பந்தரும் போலும்    2292-4

 

 395. தொண்டர் குழாம் ஆர்ப்பு எடுப்பச் சுருதிகளின் பெருந்துழனி 2293-1

 எண் திசையும் நிறைந்து ஓங்க எழுந்து அருளும் பிள்ளையார்    2293-2

 வெண் தரளப் பந்தர் நிழல் மீது அணையத் திருமன்றில் 2293-3

 அண்டர்பிரான் எடுத்த திருவடி நீழல் என அமர்ந்தார்     2293-4

 

 396. பாரின் மிசை அன்பர் உடன் வருகின்றார் பன்னகத்தின்       2294-1

 ஆரம் அணிந்தவர் தந்த அருள் கருணைத் திறம் போற்றி         2294-2

 ஈர மனம் களி தழைப்ப எதிர் கொள்ள முகம் மலர்ந்து   2294-3

 சேர வரும் தொண்டர் உடன் திருப்பட்டீச்சரம் அணைந்தார்       2294-4

 

 397. சென்று அணைந்து திருவாயில் புறத்து இறைஞ்சி உள்புக்கு 2295-1

 வென்றி விடையவர் கோயில் வலம் கொண்டு வெண் கோட்டுப்   2295-2

 பன்றி கிளைத்து அறியாத பாத தாமரை கண்டு   2295-3

 முன் தொழுது விழுந்து எழுந்து மொழி மாலை போற்றி இசைத்தார்       2295-4

 

 398. அருள் வெள்ளத் திறம் பரவி அளப்பரய ஆனந்தப்   2296-1

 பெரு வெள்ளத்து இடை மூழ்கிப் பேராத பெருங்காதல்    2296-2

 திரு உள்ளப் பரிவுடனே செம்பொன் மலை வல்லியார்    2296-3

 தரு வள்ளத்து அமுது உண்ட சம்பந்தர் புறத்து அணைந்தார்      2296-4

 

 399. அப்பதியில் அமர்கின்ற ஆளுடைய பிள்ளையார்     2297-1

 செப்பரும் சீர் திருவாறை வட தளியில் சென்று இறைஞ்சி        2297-2

 ஒப்பு அரிய தமிழ் பாடி உடன் அமரும் தொண்டரொடு    2297-3

 எப்பொருளுமாய் நின்றார் இரும் பூளை எய்தினார்        2297-4

 

 400. தேவர் பிரான் அமர்ந்த திரு இரும் பூளை சென்று எய்தக்    2298-1

 காவண நீள் தோரணங்கள் நாட்டி உடன் களி சிறப்பப்     2298-2

 பூவண மாலைகள் நாற்றிப் பூரண பொன் குடம் நிரைத்து அங்கு   2298-3

 யாவர்களும் போற்றி இசைப்பத் திருத் தொண்டர் எதிர் கொண்டார்        2298-4

 

 401. வண் தமிழின் மொழி விரகர் மணிமுத்தின் சிவிகையினைத்         2299-1

 தொண்டர் குழாத்து எதிர் இழிந்து அங்கு அவர் தொழத் தாமும் தொழுதே 2299-2

 அண்டர்பிரான் கோயிலினை அணைந்து இறைஞ்சி முன் நின்று    2299-3

 பண்டு அரும் இன் இசைப் பதிகம் பரம் பொருளைப் பாடுவார்     2299-4

 

 402. நிகர் இலா மேருவரை அணுவாக நீண்டானை       2300-1

 நுகர்கின்ற தொண்டர் தமக்கு அமுதாகி நொய்யானை     2300-2

 தகவு ஒன்ற அடியார்கள் தமை வினவித் தமிழ் விரகர்   2300-3

 பகர்கின்ற அருமறையின் பொருள் விரியப் பாடினார்      2300-4

 

 403. பாடும் அரதைப் பெரும் பாழியே முதலாகச்        2301-1

 சேடர் பயில் திருச்சேறை திருநாலூர் குட வாயில்       2301-2

 நாடிய சீர் நறையூர் தென் திருப்புத்தூர் நயந்து இறைஞ்சி 2301-3

 நீடு தமிழ் தொடை புனைந்து அந்நெடு நகரில் இனிது அமர்ந்தார் 2301-4

 

 404. அங்கண் இனிது அமரு நாள் அடல் வெள் ஏனத்து உருவாய்         2302-1

 செங்கண் நெடுமால் பணியும் சிவபுரத்துச் சென்று அடைந்து      2302-2

 கங்கைச் சடை கரந்தவர் தம் கழல் வணங்கிக் காதலினால்        2302-3

 பொங்குமிசைத் திருப்பதிகம் முன் நின்று போற்றி இசைத்தார்     2302-4

 

 405. போற்றி இசைத்துப் புனிதர் அருள் பெற்றுப் போந்து எவ் உயிரும்    2303-1

 தோற்றுவித்த அயன் போற்றும் தோணிபுரத்து அண்ணனார்        2303-2

 ஏற்றும் இசை ஏற்று உகந்த இறைவர் தமை ஏத்துதற்கு 2303-3

 நாற்றிசை யோர் பரவும் திருக் குடமூக்கு நண்ணினார்    2303-4

 

 406. தேமருவு மலர்ச் சோலைத்திரு குடமூக்கினில் செல்வ       2304-1

 மாமறையோர் பூந்தராய் வள்ளலார் வந்து அருளத்       2304-2

 தூமறையின் ஒலி பெருகத் தூரிய மங்கலம் முழங்க     2304-3

 கோ முறைமை எதிர் கொண்டு தம்பதி உள் கொடு புக்கார்        2304-4

 

 407. திருஞான சம்பந்தர் திருக்குட மூக்கினைச் சேர      2305-1

 வருவார் தம் பெருமானை வண் தமிழின் திருப்பதிகம்    2305-2

 உருகா நின்று உளம் மகிழ்க் குட மூக்கை உவந்து இருந்த        2305-3

 பெருமான் எம் இறை என்று பெருகு இசையால் பரவினார்        2305-4

 

 408. வந்து அணைந்து திருக்கீழ்க் கோட்டத்து இருந்த வான் பொருளை    2306-1

 சிந்தை மகிழ்வுற வணங்கித் திருத்தொண்டருடன் செல்வார்       2306-2

 அந்தணர்கள் புடை சூழ்ந்து போற்றி இசைப்ப அவரொடும்         2306-3

 கந்த மலர் பொழில் சூழ்ந்த காரோணம் சென்று அடைந்தார்       2306-4

 

 409. பூ மருவும் கங்கை முதல் புனிதமாம் பெரும் தீர்த்தம்       2307-1

 மா மகம் தான் ஆடுதற்கு வந்து வழிபடும் கோயில்      2307-2

 தூ மருவும் மலர்க் கையால் தொழுது வலம் கொண்டு அணைந்து         2307-3

 காமர் கெட நுதல் விழித்தார் கழல் பணிந்து கண் களித்தார்       2307-4

 

 410. கண்ணாரும் அருமணியைக் காரோணத்து ஆர் அமுதை     2308-1

 நண்ணாதார் புரம் எரித்த நான் மறையின் பொருளானைப்         2308-2

 பண் ஆர்ந்த திருப்பதிகம் பணிந்து ஏத்திப் பிறபதியும்     2308-3

 எண் ஆர்ந்த சீர் அடியார் உடன் பணிவுற்று எழுந்து அருளி       2308-4

 

 411. திரு நாசேச் சரத்து அமர்ந்த செங்கனகத் தனிக் குன்றை     2309-1

 கரு நாகத்து உரி புணைந்த கண் நுதலைச் சென்று இறைஞ்சி     2309-2

 அருஞானச் செந்தமிழின் திருப்பதிகம் அருள் செய்து      2309-3

 பெரு ஞான சம்பந்தர் பெருகு ஆர்வத்தின் புற்றார்        2309-4

 

 412. மா நாகம் அர்ச்சித்த மலர் கமலத் தாள் வணங்கி   2310-1

 நாள் நாளும் பரவுவார் பிணி தீர்க்கும் நலம் போற்றி     2310-2

 பால் நாறும் மணி வாயார் பரமர் திருவிடை மருதில்    2310-3

 பூ நாறும் புனல் பொன்னித் தடங்கரை போய் புகுகின்றார் 2310-4

 

 413.  ஓங்கு திருப்பதிகம் ஓடேகலன் என்று எடுத்து அருளித்      2311-1

 தாங்க அரிய பெருமகிழ்ச்சி தலை சிறக்கும் தன்மையினால்       2311-2

 ஈங்கு எனை ஆளுடைய பிரான் இடை மருது ஈதோ என்று       2311-3

 பாங்கு உடைய இன் இசையால் பாடி எழுந்து அருளினார்         2311-4

 

 414. அடியவர்கள் எதிர் கொள்ள எழுந்து அருளி அங்கு அணைந்து        2312-1

 முடிவில் பரம் பொருள் ஆனார் முதல் கோயில் முன் இறைஞ்சிப்        2312-2

 படியில் வலம் கொண்டு திரு முன்பு எய்திப் பார் மீது    2312-3

 நெடிது பணிந்து எழுந்து அன்பு நிறை கண்ணீர் நிரந்து இழிய      2312-4

 

 415. பரவுறு செந்தமிழ்ப் பதிகம் பாடி அமர்ந்த அப்பதியில்        2313-1

 விரவுவார் திருப்பதிகம் பல பாடி வெண் பதியோடு       2313-2

 அரவு சடைக்கு அணிந்தவர் தம் தாள் போற்றி ஆர்வத்தால்       2313-3

 உரவு திருத் தொண்டருடன் பணிந்து ஏத்தி உறையும் நாள்       2313-4

 

 416. மருங்கு உள நல் பதிகள் பல பணிந்து மா நதிக்கரை போய்க்        2314-1

 குரங்கு ஆடு துறை அணைந்து குழகனார் குரை கழல்கள்         2314-2

 பெரும் காதலினால் பணிந்து பேணிய இன்னிசை பெருக 2314-3

 அரும் கலை நூல் திருப்பதிகம் அருள் செய்து    2314-4

 

 417. அம் மலர்த் தடம் பதிபணிந்து அகன்று போந்து அருகு      2315-1

 கைம்மலர்க் களத்து இறைவர் தம் கோயில்கள் வணங்கி 2315-2

 நம் மலத்துயர் தீர்க்க வந்து அருளிய ஞானச்    2315-3

 செம்மலார் திரு ஆவடு துறையினைச் சேர்ந்தார் 2315-4

 

 418. மூவர்க்கு அறிவரும் பொருள் ஆகிய மூலத்        2316-1

 தேவர் தம் திரு ஆவடு துறைத் திருத் தொண்டர்        2316-2

 பூ அலம்பு தண் பொரு புனல் தடம் பணைப் புகலிக்      2316-3

 காவலர்க்கு எதிர் கொள்ளும் ஆதரவு உடன் கலந்தார்     2316-4

 

 419. வந்து அணைவார் தொழா முனம் மலர் புகழ்ச் சண்பை     2317-1

 அந்தணர்க்கு எலாம் அருமறைப் பொருள் என வந்தார்    2317-2

 சந்த நித்திலச் சிவிகை நின்று இழிந்து எதிர் தாழ்ந்தே    2317-3

 சிந்தை இன்புற இறைவர் தம் கோயில் முன் சென்றார்   2317-4

 

 420. நீடு கோபுரம் இறைஞ்சி உள் புகுந்து நீள் நிலையான்        2318-1

 மாடு சூழ் திரு மாளிகை வலம் கொண்டு வணங்கி       2318-2

 ஆடும் ஆதியை ஆவடு துறையுள் ஆர் அமுதை 2318-3

 நாடு காதலில் பணிந்து எழுந்து அரும் தமிழ் நவின்றார் 2318-4

 

 421. அன்பு நீடிய அருவி கண் பொழியும் ஆர்வத்தால்    2319-1

 முன்பு போற்றியே புறம்பு அணை முத்தமிழ் விரகர்      2319-2

 துன்பு போம் மனத் திருத்தொண்டர் தம்முடன் தொழுதே 2319-3

 இன்பம் மேவி அப்பதியினில் இனிது அமர்ந்து இருந்தார் 2319-4

 

 422. மேவி அங்கு உறை நாளினில் வேள்வி செய்வதனுக்கு      2320-1

 ஆவது ஆகிய காலம் வந்து அணை உற அணைந்து      2320-2

 தாவில் சண்பையர் தலைவர்க்குத் தாதையார் தாமும்    2320-3

 போவதற்கு அரும் பொருள் பெற எதிர் நின்று புகன்றார்   2320-4

 

 423. தந்தையார் மொழி கேட்டலும் புகலியார் தலைவர்   2321-1

 முந்தை நாளிலே மொழிந்தமை நினைந்து அருள் முன்னி        2321-2

 அந்தமில் பொருள் ஆவன ஆவடு துறையுள்     2321-3

 எந்தையார் அடித் தலங்கள் அன்றோ என எழுந்தார்       2321-4

 

 424. சென்று தேவர் தம்பிரான் மகிழ் கோயில் முன்பு எய்தி       2322-1

 நின்று போற்றுவார் நீள் நிதி வேண்டினார்க்கு ஈவது      2322-2

 ஒன்றும் மற்றிலேன் உன்னடி அல்லது ஒன்று அறியேன்   2322-3

 என்று பேர் அருள் வினவிய செந்தமிழ் எடுத்தார்         2322-4

 

 425. எடுத்த வண் தமிழ்ப் பதிக நால் அடியின் மேல் இரு சீர்     2323-1

 தொடுத்த வைப்பொடு தொடர்ந்த இன் இசையினால் துதிப்பார்     2323-2

 மடுத்த காதலில் வள்ளலார் அடி இணை வழுத்தி        2323-3

 அடுத்த சிந்தையால் ஆதரித்து அஞ்சலி அளித்தார்        2323-4

 

 426. நச்சி இன் தமிழ் பாடிய ஞான சம்பந்தர்    2324-1

 இச்சையே புரிந்து அருளிய இறைவர் இன் அருளால்     2324-2

 அச் சிறப்பு அருள் பூதம் முன் விரைந்த கல் பீடத்து      2324-3

 உச்சி வைத்தது பசும் பொன் ஆயிரக் கிழி ஒன்று        2324-4

 

 427. வைத்த பூதம் அங்கு அணைந்து முன் நின்று நல் வாக்கால் 2325-1

 உய்ந்த இக்கிழி பொன் உலவாக் கிழி உமக்கு     2325-2

 நித்தனார் அருள் செய்தது என்று உரைக்க நேர் தொழுதே         2325-3

 அத்தனார் திரு அருள் நினைந்து தவ மேனி மேல் பணிந்தார்     2325-4

 

 428. பணிந்து எழுந்து கை தொழுது முன் பனி மலர்ப் பீடத்து     2326-1

 அணைந்த ஆடகக் கிழிதலைக் கொண்டு அருமறைகள்    2326-2

 துணிந்த வான் பொருள் தரும் பொருள் தூய வாய்மையினால்    2326-3

 தணிந்த சிந்தை அத் தாதையார்க்கு அளித்து உரைசெய்வார்      2326-4

 

 429.  ஆதி மாமறை விதியினால் ஆறு சூழ் வேணி      2327-1

 நாதனாரை முன் ஆகவே புரியும் நல் வேள்வி   2327-2

 தீது நீங்க நீர் செய்யவும் திருக் கழுமலத்து      2327-3

 வேத வேதியர் அனைவரும் செய்யவும் மிகுமால்        2327-4

 

 430. என்று கூறி அங்கு அவர்தமை விடுத்த பின் அவரும்        2328-1

 நன்றும் இன்புறும் மனத்தொடும் புகலி மேல் நண்ண     2328-2

 வென்றி ஞான சம்பந்தரும் விருப்பொடு வணங்கி        2328-3

 மன்றல் ஆவடு துறையினில் மகிழ்ந்து இனிது இருந்தார் 2328-4

 

 431. அண்ணலார் திரு ஆவடுதுறை அமர்ந்தாரை        2329-1

 உள் நிலாவிய காலினால் பணிந்து உறைந்து     2329-2

 மண் எலாம் உய வந்தவர் போந்து வார் சடைமேல்      2329-3

 தெள் நிலா அணிவார் திருக் கோழம்பம் சேர்ந்தார்       2329-4

 

 432. கொன்றைவார் சடைமுடியரைக் கோழம்பத்து இறைஞ்சி     2330-1

 என்றும் நீடிய இன் இசைப் பதிகம் முன் இயம்பி         2330-2

 மன்று உளார் மகிழ் வைகல் மாடக் கோயில் மருங்கு    2330-3

 சென்று சார்ந்தனர் திருவளர் சிரபுரச் செல்வர்    2330-4

 

 433. வைகல் நீடு மாடக் கோயில் மன்னிய மருந்தைக்   2331-1

 கைகள் அஞ்சலி கொண்டு தாழ்ந்து எழுந்து கண் அருவி 2331-2

 செய்ய இன் இசைச் செந்தமிழ் மாலைகள் மொழிந்து     2331-3

 நையும் உள்ளத்தர் ஆய்த்திரு நல்லத்தில் நண்ணி        2331-4

 

 434. நிலவு மாளிகைத் திரு நல்லம் நீடு மாமணியை    2332-1

 இலகு சேவடி இறைஞ்சி இன் தமிழ் கொடு துதித்துப்     2332-2

 பலவும் ஈசர் தம் திருப்பதி பணிந்து செல்பவர் தாம்      2332-3

 அலை புனல் திருவழுந்தூர் மாடக் கோயில் அடைந்தார் 2332-4  

 

435. மன்னுமாடம் மகிழ்ந்த வான் பொருளினை வணங்கிப்        2333-1

 பன்னு பாடலில் பதிக இன் இசை கொடு பரவிப் 2333-2

 பொன்னி மா நதிக் கரையினில் மீண்டு போந்து அணைந்து        2333-3

 சொன்னவாறு அறிவார் தமைத் துருத்தியில் தொழுதார்   2333-4

 

 436. திரைத் தடம் புனல் பொன்னி சூழ் திருத்துருத்தியினில்      2334-1

 வரைத்தலைப் பசும் பொன் எனும் வண் தமிழ்ப்பதிகம்   2334-2

 உரைத்து மெய் உறப் பணிந்து போந்து உலவும் அந்நதியின்      2334-3

 கரைக் கண் மூவலூர்க் கண் நுதலார் கழல் பணிந்தார்    2334-4

 

 437. மூவலூர் உறை முதல்வரைப் பரவிய மொழியால் 2335-1

 மேவு காதலில் ஏத்தியே விருப்பொடும் போந்து   2335-2

 பூ அலம்பு தண் புனல் பணைப் புகலியார் தலைவர்       2335-3

 வாவி சூழ் திரு மயிலாடு துறையினில் வந்தார் 2335-4

 

 438. மல்கு தண் தலை மயிலாடு துறையினில் மருவும் 2336-1

 செல்வ வேதியர் தொண்டரொடு எதிர் கொளச் சென்று    2336-2

 கொல்லை மான்மறிக் கையரைக் கோயில் புக்கு இறைஞ்சி        2336-3

 எல்லை இல்லதோர் இன்பம் முன் பெருகிட எழுந்தார்    2336-4

 

 439. உள்ளம் இன்புற உணர் உறும் பரிவு கொண்டு உருகி        2337-1

 வெள்ளம் தாங்கிய சடையரை விளங்கு சொல் பதிகத்    2337-2

 தெள்ளும் இன்னிசைத் திளைப்பொடும் புறத்து அணைந்து அருளி 2337-3

 வள்ளலார் மற்ற வளம் பதி மருவுதல் மகிழ்ந்தார்        2337-4

 

 440. அத்திருப்பதி அன்று போய் அணிகிளர் சூலங்        2338-1

 கைத்தலப் படை வீரர் செம் பொன் பள்ளி கருதி 2338-2

 மெய்த்த காதலில் விள நகர் விடையவர் பாதம் 2338-3

 பத்தர் தம் உடன் பணிந்து இசைப் பதிகம் முன் பகர்ந்தார்        2338-4

 

 441. பாடும் அப்பதி பணிந்து போய்ப் பறியலூர் மேவும்   2339-1

 தோடு உலாம் மலர் இதழியும் தும்பையும் அடம்பும்      2339-2

 காடு கொண்ட செம் சடைமுடிக் கடவுளர் கருது 2339-3

 நீடு வீரட்டம் பணிந்தனர் நிறை மறை வேந்தர்   2339-4

 

 442. பரமர் தம் திருப் பறியலூர் வீரட்டம் பரவி 2340-1

 விரவு காதலின் வேலையின் கரையினை மேவி 2340-2

 அரவு அணிந்தவர் பதி பல அணைந்து முன் வணங்கிச்   2340-3

 சிரபுரத்தவர் திருத்தொண்டர் எதிர் கொளச் செல்வார்      2340-4

 

 443. அடியவர்கள் களி சிறப்பத் திருவேட்டக்குடி பணிந்து அங்கு அலைவாய்ப் போகிக் 2341-1

 கடி கமழும் மலர் பழனக் கழிநாடு அகன் பதிகள் கலந்து நீங்கிக்   2341-2

 கொடி மதில் சூழ் தரும புரம் குறுகினார் குண்டர் சாக்கியர் தம் கொள்கை 2341-3

 படி அறியப் பழுது என்றே மொழிந்து உய்யும் நெறி காட்டும் பவள வாயர்         2341-4

 

 444. தருமபுரம் பெரும்பாணர் திருத்தாயர் பிறப்பு இடம் ஆம் அதனால் சார        2342-1

 வரும் அவர் தம் சுற்றத்தார் வந்து எதிர் கொண்டு அடி வணங்கி வாழ்த்தக் கண்டு 2342-2

 பெருமை உடைப் பெரும்பாணர் அவர்க்கு உரைப்பார் பிள்ளையார் அருளிச் செய்த 2342-3

 அருமை உடைப் பதிகம் தாம் யாழினால் பயிற்றும் பேறு அருளிச் செய்தார்       2342-4

 

 445. கிளைஞரும் மற்று அது கேட்டுக் கெழுவு திரு பதிகத்திற்கு கிளர்ந்த ஓசை    2343-1

 அளவு பெறக் கருவியில் நீர் அமைத்து இயற்றும் அதனாலே அகிலம் எல்லாம்     2343-2

 வளர இசை நிகழ்வது என விளம்புதலும் வளம் புகலி மன்னர் பாதம்      2343-3

 உளம் நடுங்கிப் பணிந்து திருநீல கண்டப் பெரும்பாணர் உணர்த்து கின்றார்         2343-4

 

 446. அலகில் திருப்பதிக இசை அளவு படா வகை இவர்கள் அன்றி ஏயும் 2344-1

 உலகில் உளோரும் தெரிந்து அங்கு உண்மையினை அறிந்து உய்ய உணர்த்தும் பண்பால் 2344-2

 பலர் புகழும் திருப்பதிகம் பாடி அருளப் பெற்றால் பண்பு நீடி      2344-3

 இலகும் இசை யாழின்கண் அடங்காமையான் காட்டப் பெறுவன் என்றார்   2344-4

 

 447. வேத நெறி வளர்பவரும் விடையவர் முன் தொழுது திருப்பதிகத்து உண்மை 2345-1

 பூதலத்தோர் கண்டத்தும் கலத்தினிலும் நிலத்த நூல் புகன்ற பேத 2345-2

 நாத இசை முயற்சிகளால் அடங்காத வகை காட்ட நாட்டுகின்றார் 2345-3

 மாதர் மடப்பிடி பாடி வணங்கினார் வானவரும் வணங்கி ஏத்த     2345-4

 

 448. வண் புகலி வேதியனார் மாதர் மடப்பிடி எடுத்து வனப்பில் பாடிப்     2346-1

 பண் பயிலும் திருக்கடைக் காப்பு சாத்த அணைந்து பெரும் பாணர் தாம்   2346-2

 நண்புடை யாழ்க் கருவியினில் முன்பு போல் கைக்கொண்டு நடத்தப்புக்கு  2346-3

 எண் பெருகும் அப் பதிகத்து இசை நரம்பில் இட அடங்கிற்று இல்லை அன்றே     2346-4

 

 449. அப்பொழுது திருநீல கண்ட இசைப் பெரும்பாணர் அதனை விட்டு    2347-1

 மெய்ப் பயமும் பரிவும் உறப் பிள்ளையார் கழல் இணை வீழ்ந்து நோக்கி 2347-2

 இப்பெரியோர் அருள் செய்த திருப்பதிகத்து இசை யாழில் ஏற்பன் என்னச் 2347-3

 செப்பியது இக் கருவியை நான் தொடுதலின் நன்றோ என்று தெளிந்து செய்வார்    2347-4

 

 450.  வீக்கு நரம்பு உடையாழினால் விளைந்தது இது என்று அங்கு அதனைப் போக்க 2348-1

 ஓக்குதலும் தடுத்து அருளி ஐயரே உற்ற இசை அளவினால் நீர்   2348-2

 ஆக்கிய இக்கருவியினைத் தாரும் என வாங்கிக் கொண்டு அவனி செய்த   2348-3

 பாக்கியத்தின் மெய் வடிவாம் பால் அறா வாயர் பணித்து அருளுகின்றார்   2348-4

 

 451. ஐயர் நீர் யாழ் இதனை முரிக்கும் அதென்  ஆள் உடையாள் உடனே கூடச்   2349-1

 செய்ய சடையார் அளித்த திருவருளின் பெருமை எலாம் தெரிய நம்பால் 2349-2

 எய்திய இக் கருவியினில் அளவு படுமோ நம் தம் இயல்புக்கு ஏற்ப       2349-3

 வையகத்தோர் அறிவு உற இக்கருவி அளவையின் இயற்றல் வழக்கே என்றார்     2349-4

 

 452.  சிந்தையால் அளவு படா இசைப் பெருமை செயல் அளவில் எய்துமோ நீர்   2350-1

 இந்த யாழினைக் கொண்டே இறைவர் திருப் பதிக இசை இதனில் எய்த   2350-2

 வந்தவாறே பாடி வாசிப்பீர் எனக் கொடுப்பப் புகலி மன்னர்        2350-3

 தந்த யாழினைத் தொழுது கைக் கொண்டு பெரும் பாணர் தலை மேல் கொண்டார் 2350-4

 

 453. அணைவுறும் அக் கிளைஞர் உடன் பெரும் பாணர் ஆள் உடைய பிள்ளையார் தம் 2351-1

 துணை மலர்ச் சேவடி பணிந்து துதித்து அருளத் தோணிபுரத் தோன்றலாரும்       2351-2

 இணையில் பெரும் சிறப்பு அருளித் தொண்டருடன் அப்பதியில் இனிது மேவிப்    2351-3

 பணை நெடும் கை மதயானை உரித்தவர் தம் பதி பிறவும் பணியச் செல்வார்     2351-4

 

 454. பங்கய பாசடைத் தடம் சூழ் பழன நட்டு அகன் பதிகள் பலவும் நண்ணி      2352-1

 மங்கை ஒரு பாகத்தார் மகிழ் கோயில் எனைப் பலவும் வணங்கிப் போற்றித்       2352-2

 தங்கி இசை யாழ்ப் பெரும் பாணர் உடன் மறையோர் தலைவனார் சென்று சார்ந்தார் 2352-3

 செங்கை மான் மழு ஏந்தும் சின விடையார் அமர்ந்து அருளும் திரு நள்ளாறு      2352-4

 

 455. நள்ளாற்றில் எழுந்து அருள நம்பர் திருத்தொண்டர் குழாம் நயந்து சென்று    2353-1

 கொள்ளாற்றில் எதிர் கொண்டு குலவி உடன் சூழ்ந்து அணையக் குறுகிக் கங்கைத் 2353-2

 தெள்ளாற்று வேணியர் தம் திருவளர் கோபுரம் இறைஞ்சிச் செல்வக் கோயில்      2353-3

 உள்ளாற்ற வலம் கொண்டு திருமுன்பு தாழ்ந்து எழுந்தார் உணர்வின் மிக்கார்      2353-4

 

 456. உருகிய அன்புறு காதல் உள் உருகி நனை ஈரம் பெற்றால் போல     2354-1

 மருவு திருமேனி எலாம் முகிழ்த்து எழுந்த மயிர்ப் புளகம் வளர்க்கும் நீராய்       2354-2

 அருவி சொரி திரு நயனத்து ஆனந்த வெள்ளம் இழிந்து அலைய நின்று   2354-3

 பொருவில் பதிகம் போகம் ஆர்த்த பூண் முலையாள் என்று எடுத்துப் போற்றி      2354-4

 

 457. யாழ்நரம்பில் ஆர இயல் இசை கூடப் பாடியே எண்ணில் கற்பச்     2355-1

 சேணளவு பட ஓங்கும் திருக் கடைக் காப்பு சாத்திச் செங்கண் நாகப்       2355-2

 பூண் அகலத்தவர் பாதம் போற்றி இசைத்துப் புறத்து அணைந்து புவனம் ஏத்தும்    2355-3

 பாணனார் யாழில் இடப் பால் அறா வாயர் அருள் பணித்த போது         2355-4

 

 458. பிள்ளையார் திருத்தாளம் கொடு பாடப் பின்பு பெரும் பாணனார் தாம்        2356-1

 தெள் அமுத இன் இசையின் தேம் பொழி தந்திரி யாழை சிறக்க வீக்கிக்   2356-2

 கொள்ள இடும் பொழுதின் கண் குவலத்தோர் களிகூரக் குலவு சண்பை    2356-3

 வள்ளலார் திரு உள்ளம் மகிழ்ந்து திருத் தொண்டர் உடன் மருவும் காலை        2356-4

 

 459. மன்னு திரு நள்ளாற்று மருந்தை வணங்கிப் போந்து வாச நன்னீர்ப்   2357-1

 பொன்னி வளம் தரு நாட்டுப் புறம்பு அணை சூழ் திருப்பதிகள் பலவும் போற்றிச்   2357-2

 செந் நெல் வயல் செங்கமல முகம் மலரும் திருச் சாத்த மங்கை மூதூர்   2357-3

 தன்னில் எழுந்து அருளினார் சைவ சிகா மணியார் மெய்த் தவத்தோர் சூழ        2357-4

 

 460. நிறை செல்வத் திருச்சாத்த மங்கையினில் நீல நக்கர் தாமும் சைவ 2358-1

 மறையவனார் எழுந்து அருளும் படி கேட்டு வாழ்ந்து வழி விளக்கி எங்கும்        2358-2

 துறை மலி தோரணம் கதலி கமுகு நிறை குடம் தூப தீபம் ஆக்கி         2358-3

 முறைமையில் வந்து எதிர் கொள்ள உடன் அணைந்து முதல்வனார் கோயில் சார்ந்தார் 2358-4

 

 461. அயவந்தி அமர்ந்து அருளும் அங்கணர் தம் கோயில் மருங்கு அணைந்து வானோர் 2359-1

 உயவந்தித்து எழு முன்றில் புடை வலம் கொண்டு உள்புக்கு ஆறு ஒழுகும் செக்கர் 2359-2

 மய வந்தி மதிச் சடையார் முன் தாழ்ந்து மாதவம் இவ் வையம் எல்லாம்         2359-3

 செய வந்த அந்தணனார் செங்கைமேல் குவித்து எழுந்து திருமுன் நின்றார்        2359-4

 

 462. போற்றி இசைக்கும் பாடலினால் பொங்கி எழும் ஆதரவு பொழிந்து விம்ம    2360-1

 ஏற்றின் மிசை இருப்பவர் தம் எதிர் நின்று துதித்துப் போந்து எல்லை இல்லா      2360-2

 நீற்று நெறி மறையவனார் நீல நக்கர் மனையில் எழுந்து அருளி அன்பால்         2360-3

 ஆற்றும் விருந்தவர் அமைப்ப அன்பருடன் இன்புற்று அங்கு அமுது செய்தார்      2360-4

 

 463. நீடு திரு நீல நக்கர் நெடு மனையில் விருந்து அமுது செய்து நீர்மைப்       2361-1

 பாடும் யாழ்ப் பெரும் பாணரும் தங்க அங்கு இரவு பள்ளி மேவி 2361-2

 ஆடும் அவர் அயவந்தி பணிவதனுக்கு அன்பருடன் அணைந்து சென்று    2361-3

 நாடிய நண்புடை நீல நக்க அடிகளுடன் நாதர் கழலில் தாழ்ந்து    2361-4

 

 464. கோது இலா ஆர் அமுதைக் கோமளக் கொம்புடன் கூடக் கும்பிட்டு ஏத்தி     2362-1

 ஆதி ஆம் மறைப் பொருளால் அரும் தமிழின் திருப்பதிகம் அருளிச் செய்வார்     2362-2

 நீதியால் நிகழ்கின்ற நீல நக்கர் தம் பெரும் சீர் நிகழ வைத்துப்    2362-3

 பூதி சாதனர் பரவும் புனித இயல் இசைப் பதிகம் போற்றி செய்தார்        2362-4

 

 465. பரவிய காதலில் பணிந்து பால் அறா வாயர் புறத்து அணைந்து பண்பு        2363-1

 விரவிய நண்பு உடை அடிகள் விருப்பு உறு காதலில் தங்கி மேவும் நாளில்        2363-2

 அரவு அணிந்தார் பதி பிறவும் பணிய எழும் ஆதரவால் அணைந்து செல்வார்      2363-3

 உரவு மனக் கருத்து ஒன்றாம் உள்ளம் உடையவர்க்கு விடை உவந்து நல்கி       2363-4

 

 466. மற்றவர்தம் பெரும் கேண்மை மகிழ்ந்து கொண்டு மால் அயனுக்கு அரிய பிரான் மருவு தானம் 2364-1

 பற்பலவும் சென்று பணிந்து ஏத்திப் பாடிப் பரமர் திருத்தொண்டர் குழாம் பாங்கின் எய்தக் 2364-2

 கற்றவர் வாழ் கடல் நாகைக் காரோணத்துக் கண் நுதலைக் கைதொழுது கலந்த ஓசைச் 2364-3

 சொல் தமிழ் மாலைகள் பாடிச் சில நாள் வைகித் தொழுது அகன்றார் தோணி புரத் தோன்றலாம் தாம்         2364-4

 

 467. கழிக் கானல் மருங்கு அணையும் கடல் நாகை அது நீங்கிக் கங்கையாற்றுச்   2365-1

 சுழிக் கானல் வேணியர் தம் பதிபலவும் பரவிப் போய்த் தோகைமார் தம் 2365-2

 விழிக் காவி மலர் பழனக் கீழ் வேளூர் விமலர் கழல் வணங்கி ஏத்தி      2365-3

 மொழிக் காதல் தமிழ் மாலை புனைந்தருளி அங்கு அகன்றார் மூதூர் நின்றும்      2365-4

 

 468. அருகு அணையும் திருப்பதிகள் ஆனவெலாம் அங்கணரைப் பணிந்து போற்றிப் 2366-1

 பெருகிய ஞானம் பெற்ற பிள்ளையார் எழுந்து அருளும் பெருமை கேட்டுத்         2366-2

 திரு மருவு செங் காட்டங் குடி நின்றும் சிறுத் தொண்டரோடிச் சென்று அங்கு      2366-3

 குருகு மனம் களி சிறப்ப எதிர் கொண்டு தம் பதியுள் கொண்டு புக்கார்     2366-4

 

 469. சிறுத் தொண்டர் உடன் கூடச் செங்காட்டங் குடியில் எழுந்து அருளிச் சீர்த்தி 2367-1

 நிறுத்த எண் திக்கிலும் நிலவும் தொண்டர் அவர் நண்பு அமர்ந்து நீல கண்டம்      2367-2

 பொறுத்து அண்டர் உயக் கொண்டார் கணபதீச் சரத்தின் கண் போகம் எல்லாம்     2367-3

 வெறுத்து உண்டிப் பிச்சை நுகர் மெய்த் தொண்டருடன் அணைந்தார் வேதகீதர்     2367-4

 

 470. அங்கு அணைந்து கோயில் வலம் கொண்டு அருளி அரவு அணிந்தார் அடிக் கீழ் வீழ்ந்து 2368-1

 செங்கண் அருவிகள் பொழியத் திருமுன்பு பணிந்து எழுந்து செங்கை கூப்பித்      2368-2

 தங்கள் பெரும் தகையாரைச் சிறுத் தொண்டர் தொழ இருந்த தன்மை போற்றிப்    2368-3

 பொங்கி எழும் இசைபாடிப் போற்றி இசைத்து அங்கு ஒரு பரிசு புறம்பு போந்தார்   2368-4

 

 471. போந்து மா மாத்திரர் தம் போர் ஏற்றின் திருமனையில் புகுந்து சிந்தை       2369-1

 வாய்ந்த மாதவர் அவர் தாம் மகிழ்ந்து அருள அமர்ந்து அருளி மதில்கள் மூன்றும் 2369-2

 காய்ந்த மால் விடையார் தம் கணபதீச் சரம் பரவு காதல் கூர     2369-3

 ஏந்து நூல் அணி மார்பர் இன்புற்று அங்கு அன்பருடன் இருந்த நாளில்     2369-4

 

 472. திருமருகல் நகரின் கண் எழுந்து அருளித் திங்களுடன் செங்கண் பாம்பு       2370-1

 மருவு நெடும் சடைமவுலி மாணிக்க வண்ணார் கழல் வணங்கிப் போற்றி 2370-2

 உருகிய அன்புறு காதல் உள் அலைப்பத் தெள்ளும் இசையுடனே கூடப்    2370-3

 பெருகு தமிழ்த் தொடை சாத்தி அங்கு இருந்தார் பெரும் புகலிப் பிள்ளையார்தாம் 2370-4

 

 473. அந் நாளில் ஒரு வணிகன் பதிகன் ஆகி அணைவான் ஓர் கன்னியையும் உடன் கொண்டு 2371-1

 பொன்னார் மேருச் சிலையார் கோயில் மாடு புறத்தில் ஒரு மடத்து இரவு துயிலும் போது 2371-2

 மினார் வெள் எயிற்று அரவு கவ்வுதலும் கிளர்ந்த விட வேகம் கடிது தலை மீக் கொண்டு ஏறத் 2371-3

 தன் ஆவி நீங்கும் அவன் தன்மை கண்டு சாயல் இளம் கன்னி நிலை தளர்ந்து சோர்வான் 2371-4

 

 474. வாள் அரவு தீண்டவும் தான் தீண்ட கில்லாள் மறு மாற்றம் மற்று ஒருவர் கொடு பார் இன்றி 2372-1

 ஆளரியேறு அனையானை அணுக வீழ்ந்தே அசைந்த மலர்க்கொடி போல்வாள் அரற்றும் போது 2372-2

 கோள் உருமும் புள் அரசும் அனையார் எல்லாக் கொள்கையினாலும் தீர்க்கக் குறையாதாக 2372-3

 நீள் இரவு புலர் காலை மாலை வாச நெறி குழலாள் நெடிது அயர்ந்து புலம்புகின்றாள் 2372-4

 

 475.  அன்னையையும் அத்தனையும் பிரிந்து நின்னை அடைவாக உடன் போந்தேன் அரவால் வீடி 2373-1

 என்னை உயிர் விட்டு அகன்றாய் யான் என் செய்கேன் இவ்விடுக்கண் தீர்க்கின்றார் யாரும் இல்லை         2373-2

 மன்னிய சீர் வணிகர் குல மணியே யானும் வாழேன் என்று என்று அயர்வாள் மதியினாலே 2373-3

 சென்னி இளம் பிறை அணிவார் கோயில் வாயில் திசை நோக்கித் தொழுது அழுதாள் செயல் ஒன்று இல்லாள் 2373-4

 

 476.  அடியாராம் இமையவர் தம் கூட்டம் உய்ய அலை கடல் வாய் நஞ்சு உண்ட அமுதே செங்கண்         2374-1

 நெடியானும் நான்முகனும் காணாக் கோல நீலவிட அரவு அணிந்த நிமலா வெந்து 2374-2

 பொடியான காமன் உயிர் இரதி வேண்டப் புரிந்து அளித்த புண்ணியனே பொங்கர் வாசக் 2374-3

 கடியாரும் மலர்ச் சோலை மருங்கு சூழும் கவின் மருகற் பெருமானே காவாய் என்றும் 2374-4

 

 477. வந்து அடைந்த சிறு மறையோன் உயிர் மேல் சீறி வரும் காலன் பெருங்கால வலயம் போலும்         2375-1

 செந்தறு கண் வெள் எயிற்றுக் கரிய கோலம் சிதைந்து உருள உதைத்து அருளும் செய்யதாளா 2375-2

 இந்த விடக் கொடு வேகம் நீங்குமாறும் யான் இடுக்கண் குழி நின்றும் ஏறு மாறும்         2375-3

 அந்தி மதிக் குழவி வளர் செய்ய வேணி அணி மருகற் பெருமானே அருளாய் என்றும் 2375-4

 

 478. இத் தன்மை சிவன் அருளே சிந்தித்து ஏங்கும் இளங்கொடி போல் நுடங்கும் இடை ஏழை ஏத்தும்         2376-1

 அத் தன்மை ஓசை எழுந்து எங்கள் சண்பை ஆண்டகையார் கும்பிட வந்து அணைகின்றார் தம் 2376-2

 மெய்த் தன்மை விளங்கு திருச் செவியில் சார மேவுதலும் திரு உள்ளக் கருணை மேல் மேல் 2376-3

 வைத் தன்னம் என அயர்வாள் மாடு நீடு மா தவத்தோர் சூழ எழுந்து அருளி வந்தார்       2376-4

 

 479. சிரபுரத்து மறையவனார் சென்று நின்று சிவபெருமான் அருள் போற்றிச் சிந்தை நைந்து 2377-1

 பரிவுறுவாள் தனை நோக்கிப் பயப்படேல் நீ பருவரலும் நும் பரிசும் பகர்வாய் என்னக் 2377-2

 கரமலர் உச்சியின் மேல் குவித்துக் கொண்டு கண் அருவி சொரிந்து இழியக் காழி வேதப் 2377-3

 புரவலனார் சேவடிக் கீழ் வீழ்ந்து தாங்கள் போந்ததுவும் புகுந்ததுவும் புகலல் உற்றாள் 2377-4

 

 480. வளம் பொழில் சூழ் வைப்பூர் கோன் தாமன் எந்தை மருமகன் மற்று இவன் அவற்கு மகளிர்நல்ல     2378-1

 இளம் பிடியார் ஓர் எழுவர் இவரில் மூத்தாள் இவனுக்கு என்றே உரை செய்தே ஏதிலானுக்குக் 2378-2

 குளம் பெருகத் தனம் பெற்றுக் கொடுத்த பின்னும் ஓர் ஒருவராக எனை ஒழிய ஈந்தான் 2378-3

 தளர்ந்து அழியும் இவனுக்காத் தகவு செய்து அங்கு அவரை மறைத்து இவன் தனையே சார்ந்துபோந்தேன்       2378-4

 

 481. மற்று இவனும் வாள் அரவு தீண்ட மாண்டான் மறி கடலில் கலம் கவிழ்த்தால் போல்நின்றேன்         2379-1

 சுற்றத்தார் என வந்து தோன்றி என்பால் துயரம் எலாம் நீங்க அருள் செய்தீர் என்னக் 2379-2

 கற்றவர்கள் தொழுது ஏத்தும் காழி வேந்தர் கருணையினால் காரிகையாள் தனக்கு நல்கப் 2379-3

 பற்றியவாள் அரவு விடம் தீரு மாறு பணைமருகர் பெருமானைப் பாடலுற்றார்     2379-4

 

 482. சடையானை எவ்வுயிர்க்கும் தாயானானை சங்கரனை சசி கண்ட மவுலியானை 2380-1

 விடையானை வேதியனை வெண் நீற்றானை விரவாதார் புரம் மூன்றும் எரியச் செற்ற 2380-2

 படையானைப் பங்கயத்து மேவினானும் பாம்பு அணையில் துயின்றானும் பரவும் கோலம் 2380-3

 உடையானை உடையானே தகுமோ இந்த ஒள்ளிழையார் உள் மெலிவு என்று எடுத்துப் பாட 2380-4

 

 483. பொங்கு விடம் தீர்ந்து எழுந்து நின்றான் சூழ்ந்த பொருவில் திருத் தொண்டர் குழாம் பொலிய ஆர்ப்ப 2381-1

 அங்கையினை உச்சியின் மேல் குவித்துக் கொண்டு அங்கு அருள் காழிப் பிள்ளையார் அடியில்வீழ்ந்த         2381-2

 நங்கை அவள் தணை நயந்த நம்பியோடு நானிலத்தில் இன்புற்று வாழும் வண்ணம்        2381-3

 மங்குல் தவழ் சோலை மலி புகலி வேந்தர் மணம் புணரும் பெருவாழ்வு வகுத்து விட்டார் 2381-4

 

 484. மற்றவர்க்கு விடை கொடுத்து அங்கு அமரும் நாளில் மருகல் நகரினில் வந்து வலியபாசம்         2382-1

 சொற்ற புகழ்ச் சிறுத் தொண்டர் வேண்ட மீண்டும் செங்காட்டங் குடியில் எழுந்து அருள வேண்டிப்         2382-2

 பற்றி எழும் காதல் மிக மேல் மேல் சென்று பரமனார் திறத்து உன்னிப் பாங்கர் எங்கும் 2382-3

 சுற்றும் அருந்தவரோடும் கோயில் எய்திச் சுடர் மழு ஆண்டவர் பாதம் தொழுவான் புக்கார் 2382-4

 

 485. புக்கு இறைஞ்சி எதிர் நின்று போற்றுகின்றார் பொங்கு திரை நதிப்புனலும் பிறையும்சேர்ந்த         2383-1

 செக்கர் முடிச் சடை மவுலி வெண்ணீற்றார் தம் திருமேனி ஒரு பாகம் பசுமை ஆக        2383-2

 மைக் குலவு கண்டத்தார் மருகர் கோயில் மன்னு நிலை மனம் கொண்டு வணங்குவார் முன் 2383-3

 கைக் கனலார் கணபதீச் சரத்தின் மேவும் காட்சி கொடுத்து அருளுவான் காட்டக் கண்டார் 2383-4

 

 486. மருகல் அமர்ந்து நிறைந்த கோலம் மல்கு செங் காட்டங் குடியின் மன்னிப்   2384-1

 பெருகு கணபதி ஈச்சரத்தார் பீடு உடைக் கோலமே ஆகித் தோன்ற         2384-2

 உருகிய காதலும் மீது பொங்க உலகர் முன் கொள்ளும் உணர்வு நீட       2384-3

 அருவி கண் வார் உறப் பாடலுற்றார் அங்கமும் வேதமும் என்று எடுத்து 2384-4

 

 487. கண்டு எதிர் போற்றி வினவிப் பாடிக் கணபதி ஈச்சரம் காதலித்த     2385-1

 அண்டர் பிரானை வணங்கி வைகும் அப்பதியில் சில நாள் போற்றித்      2385-2

 தொண்டருடன் அருள் பெற்று மற்றத் தொல்லைத் திருப்பதி எல்லை நீங்கிப்       2385-3

 புண்டரிகத் தடம் சூழ் பழனப் பூம் புகலூர் தொழப் போதுகின்றார் 2385-4

 

 488. சீரின் மலிந்த சிறப்பின் மேவும் சிறுத் தொண்டர் நண்பருடன் செல்ல நல்ல   2386-1

 வேரி நறும் தொங்கல் மற்றவரும் விடை அருளப் பெற்று மீண்ட பின்பு   2386-2

 நீரின் மலிந்த சடையர் மேவி நிகழும் பதிகன் பல பணிந்து       2386-3

 பாரின் மலிந்து நிறைந்த செல்வம் பயில் புகலூர் நகர்ப் பாங்கு அணைந்தார்       2386-4

 

 489. திருப்புகலூர் திருத் தொண்டரோடும் செம்மை முருகனார் மெய்ம் மகிழ்ந்த    2387-1

 விருப்பொடு சென்று எதிர் கொள்ள வந்து வேத முதல்வர் தம் கோயில் எய்திப்    2387-2

 பொருப்பு உறழ் கோபுரத்து உட் புகுந்து பூமலி முன்றில் புடை வலம் கொண்டு     2387-3

 ஒருப் படு சிந்தையொடு உள் அணைந்தார் ஓதாது ஞானம் எலாம் உணர்ந்தார்     2387-4

 

 490. புக்கு எதிர் தாழ்ந்து விழுந்து எழுந்து பூம் புகலூர் மன்னு புண்ணியரை       2388-1

 நெக்கு உருகும் சிந்தை அன்பு பொங்க நிறை மலர் கண்ணீர் அருவி செய்ய        2388-2

 மிக்க தமிழ்த் தொடை மாலை சாத்தி மேவிய ஏழ் இசை பாடிப் போந்து   2388-3

 திக்கு நிறை சீர் முருகர் முன்பு செல்ல அவர் மடம் சென்று புக்கார்       2388-4

 

 491.  ஆங்கு அவர் போற்றும் சிறப்பின் மேவி அப் பதி தன்னில் அமரு நாளில்    2389-1

 வாங்கு மலைச் சிலையார் மகிழ்ந்த வர்த்த மானீச்சரம் தான் வணங்கி     2389-2

 ஓங்கிய அன்பின் முருகனார் தம் உயர் திருத்தொண்டு சிறப்பித்து ஓங்கும் 2389-3

 பாங்கு உடை வண்தமிழ் பாடி நாளும் பரமர் தம் பாதம் பணிந்து இருந்தார்        2389-4

 

 492. மற்றத் திருப்பதி வைகு நாளில் வாக்கின் பெரு விறல் மன்னனார் தாம்      2390-1

 புற்றிடம் கொண்டாரை வந்து இறைஞ்சிப் பொன் மதில் ஆரூர் புகழ்ந்து போற்றிச் 2390-2

 சிறு இடைப் பொன் தொடிப் பாங்கர் தங்கும் திருப்புகலூர் தொழச் சிந்தை செய்து 2390-3

 கொற்றவனார் அருள் பெற்ற தொண்டர் குழாத்துடன் அவ்வூர் குறுக வந்தார்       2390-4

 

 493. நாவுக்கு அரசர் எழுந்து அருளும் நல்ல திருவார்த்தை கேட்ட போதே         2391-1

 சேவில் திகழ்ந்தவர் மைந்தர் ஆன திருஞான சம்பந்தர் சிந்தை அன்பு      2391-2

 மேவுற்ற காதல் மிகப் பெருக விரைந்து எதிர் கொள்ள மெய் அன்பர் ஓடும் 2391-3

 பூவில் பொலி பொய்கை சூழ் புகலூர் புறம்பு அணை எல்லை கடந்து போந்தார் 2391-4

 

 494. அங்கணர் ஆரூர் வணங்கிப் போந்த அரசும் எதிர் வந்து அணைய வாசப்      2392-1

 பொங்கு புனல்தண் புகலி வந்த பூசுரர் சிங்கமும் பொற்பின் எய்தித்        2392-2

 தங்களின் அன்பின் முறைமை யாலே தாழ்ந்து வணங்கித் தனித் தனியே   2392-3

 மங்கலம் ஆகிய நல் வரவின் வாய்மை வினவி மகிழும் போது   2392-4

 

 495. மெய்த்திரு ஞான சம்பந்தர் வாக்கின் வேந்தரை விருப்பினாலே      2393-1

 அப்பரை இங்கு அணையப் பெறும் பேர் அருள் உடையோம் அந்தனர் ஆரூர்       2393-2

 எப்பரிசால் தொழுது உய்ந்தது என்று வினவிட ஈறில் பெரும் தவத்தோர்   2393-3

 செப்பிய வண் தமிழ் மாலையாலே திருவாதிரை நிகழ் செல்வம் சொன்னார்       2393-4

 

 496. அரசர் அருளிச் செய்த வாய்மை அப்பொழுதே அருள் ஞானம் உண்ட        2394-1

 சிரபுர வேந்தரும் சிந்தையின் கண் தென் திருவாரூர் வணங்குதற்கு        2394-2

 விரவிய காதலில் சென்று போற்றி மீண்டும் வந்து உம்முடன் மேவுவன் என்று     2394-3

 உரவு கடல் கல் மிதப்பின் வந்தார்க்கு உரைத்து உடன்பாடு கொண்டு ஒல்லை போந்தார் 2394-4

 

 497. சொல் பெரு வேந்தரும் தோணி மூதூர் தோன்றல் பின் காதல் தொடத் தாமும் 2395-1

 பொன் புகலூர் தொழச் சென்று அணைந்தார் புகலிப் பிரானும் புரிந்த சிந்தை       2395-2

 விற்குடி வீரட்டம் சென்று மேவி விடையவர் பாதம் பணிந்து போற்றிப்    2395-3

 பற்பல ஆயிரம் தொண்டரோடும் பாடலன் நான் மறைப் பாடிப் போந்தார்   2395-4

 

 498. துணர் இணர்ச் சோலையும் சாலி வேலித் துறை நீர்ப் பழனமும் சூழ் கரும்பின்       2396-1

 மண மலி கானமும் ஞானமும் உண்டார் மருங்கு உற நோக்கி மகிழ்ந்து அருளி    2396-2

 அணைபவர் அள்ளல் கழனி ஆரூர் அடைவோம் என மொழிந்து அன்பு பொங்கப்   2396-3

 புணர் இசைச் செந்தமிழ் கொண்டு போற்றிப் பொன் மதில் ஆரூர்ப் புறத்து அணைந்தார் 2396-4

 

 499. வான் உயர் செங்கதிர் மண்டலத்து மருங்கு அணையும் கொடி மன்னும் ஆரூர்        2397-1

 தான் ஒரு பொன் உலகு என்னத் தோன்றும் தயங்கு ஒளி முன் கண்டு சண்பை வந்த       2397-2

 பால் நிற நீற்றர் பருக்கையானைப் பதிகத் தமிழ் இசைபாடி ஆடித் 2397-3

 தேனொடு வண்டுமுரலும் சோலைத் திருப்பதி மற்று அதன் எல்லை சேர்ந்தார்     2397-4

 

 500. பொங்கிய சிந்தை விருப்பின் வெள்ளம் பொழிந்து புவிமேல் பொலிவது என்ன        2398-1

 எங்கும் குளிர் ஒளி வீசு முத்தின் இலங்கு சிவிகை இழிந்தருளிச் 2398-2

 செங்கை நிறை மலர் கொண்டு தூவித் திரு இருக் குறள் பாடி ஏத்தித்     2398-3

 தங்கள் பிரான் அருள் ஆளும் ஆரூர் தனைப் பணிவு உற்றார் தமிழ் விரகர்        2398-4

 

 501. படியில் ஞானம் உண்டு அருளிய பிள்ளையைப் பணிதற்கு   2399-1

 அடியர் சென்று எதிர் கொள எழுந்து அருளும் அஞ்ஞான்று        2399-2

 வடி கொள் சூலத்தர் மன்னிய பொன்மதில் ஆரூர்க்       2399-3

 கடி கொள் பேரணிப் பொலிவையார் முடிவுறக் காண்பார் 2399-4

 

 502. நான மான் மத நளிர் பெரும் சேற்று இடை நறும் பொன்    2400-1

 தூ நறுந்துகள் சொரிதலில் சுடர் ஒளிப் படலை   2400-2

 யான வீதிகள் அடி வலித்து அவை கரைந்தலைய        2400-3

 வான மாரியில் பொழிந்தது மலர் மது மாரி     2400-4

 

 503.  ஆடல் நீடுவ துகில் கொடி அணி குழல் கொடிகள் 2401-1

 தோடு சூழ்வன சுரும்பொடு தமனியத் தசும்பு     2401-2

 காடு கொண்டன கதலி தோரணம் நிரைக் கமுகு 2401-3

 மாட மாளிகை மண்டபங்களின் மருங்கு எல்லாம்        2401-4

 

 504. மாலை சூழ் புறம் கடைகளின் மணி நிரை விளக்கின்       2402-1

 கோல நீள் சுடர் ஒளியுடன் கோத்து இடை தூக்கும்       2402-2

 நீல மா மணி நிழல் பொர நிறம்புகர் படுக்கும்    2402-3

 பால வாயின பவன வேதிகை மலர்ப் பந்தர்     2402-4

 

 505. தழை மலர்த்தடம் சாலைகள் தெற்கள் சதுக்கம்     2403-1

 குழை முகத்தவர் ஆட அரங்கு இமையவர் குழாமும்     2403-2

 விழை சிறப்பின வியல் இடம் யாவையும் மிடைந்து     2403-3

 மழை முழக்கு என இயம்பின மங்கல இயங்கள் 2403-4

 

 506. விரவு பேர் அணி வேறு வேறு இன்னன விளங்கும் 2404-1

 பிரசமென்மலர் சோலை சூழ் பெரும் திருவாரூர் 2404-2

 அரசு அளிப்பவர் அருளினால் அடியவர் குழுவும் 2404-3

 புரிசனங்களும் புறத்து அணைந்து எதிர் கொள்ளும் பொழுது       2404-4

 

 507. வந்து இறைஞ்சும் மெய்த் தொண்டர் தம் குழாத்து எதிர் வணங்கிச்   2405-1

 சந்த முத்தமிழ் விரகராம் சண்பையர் தலைவர் 2405-2

 அந்தமாய் உலகு ஆதியாம் பதிகம் அங்கு எடுத்தே       2405-3

 எந்தை தான் எனை என்று கொள்ளும் கொல் என்று இசைத்தார்   2405-4

 

 508.  ஆன அத்திரு பதிகம் முன் பாடிவந்து அணையும் 2406-1

 ஞான வித்தகர் மெய்த்தவர் சூழ அந் நகரார்     2406-2

 தூ நறும் சுண்ண மலர் பொரி தூஉய்த் தொழுது ஏத்த    2406-3

 வான நாயகர் கோயில் வாயிலின் மருங்கு அணைந்தார் 2406-4

 

 509. மன்னு தோரண வாயில் முன் வணங்கி உள் புகுவார்       2407-1

 தன் உள் எவ்வகைப் பெருமையும் தாங்கிய தகைத்தாம் 2407-2

 பன் நெடும் சுடர்ப் படலையின் பரப்பினைப் பார்த்துச்     2407-3

 சென்னி தாழ்ந்து தேவ ஆசிரியன் தொழுது எழுந்தார்     2407-4

 

 510. மாடு சூழ் திரு மாளிகை வலம் கொண்டு வணங்கிக்        2408-1

 கூடு காதலில் கோபுரம் பணிந்து கை குவித்துத் 2408-2

 தேடு மால் அயர்க்கு அரியராய்ச் செழுமணிப் புற்றில்     2408-3

 நீடு வாழ் முன்பு நிலமுறப் பல முறை பணிந்தார்        2408-4

 

 511. பணிந்து வீழ்ந்தனர் பதைத்தனர் பரவிய புளகம்     2409-1

 அணிந்த மேனியோடு ஆடினர் பாடினர் அறிவில் 2409-2

 துணிந்த மெய்ப் பொருள் ஆனவர் தமைக் கண்டு துதிப்பார்       2409-3

 தணிந்த சிந்தையின் விரைந்து எழு வேட்கையில் தாழ்ந்தார்      2409-4

 

 512. செஞ் சொல் வண் தமிழ்த் திருப்பதிகத்து இசை எடுத்து     2410-1

 நஞ்சு போனகம் ஆக்கிய நம்பர் முன் பாடி       2410-2

 மஞ்சு சூழ் திரு மாளிகை வாயிலின் புறம் போந்து       2410-3

 அஞ்சு எழுத்தின் மெய் உணர்ந்தவர் திருமடத்து அணைந்தார்      2410-4

 

 513. அங்கு அணைந்து அமர்ந்து அருளுவார் அரன் நெறி அமர்ந்த        2411-1

 செங்கண் ஏற்றவர் சேவடி வணங்கி முன் திளைத்துப்     2411-2

 பொங்கு பேர் ஒளிப் புற்று இடம் கொண்டவர் புனிதப்     2411-3

 பங்கயப் பதம் தொழுது காலம் தொறும் பணிந்தார்       2411-4

 

 514. புற்றிடம் கொளும் புனிதரைப் போற்றி இசை பெருக         2412-1

 பற்றும் அன்பொடு பணிந்து இசைப் பதிகங்கள் பாடி      2412-2

 நல்தவத் திருத்தொண்டர்கள் ஒடு நலம் சிறப்ப   2412-3

 மற்ற வண்பதி தன் இடை வைகும் அந் நாளில் 2412-4

 

 515. மல்லல் நீடிய வலி வலம் கோளிலி முதலாத்       2413-1

 தொல்லை நான் மறை முதல்வர் தம் பதி பல தொழுதே 2413-2

 எல்லை இல் திருப்பதிகங்களால் பணிந்து ஏத்தி   2413-3

 அல்லல் தீர்ப்பவர் மீண்டும் ஆரூர் தொழ அணைந்தார்   2413-4

 

 516.  ஊறு காதலில் ஒளி வளர் புற்றிடம் கொண்ட      2414-1

 ஆறு உலாவிய சடை முடி ஐயரைப் பணிந்து    2414-2

 நீறு வாழ் என நிகழ் திருத் தொண்டர் களோடும் 2414-3

 ஈறிலாத் திரு ஞான சம்பந்தர் அங்கு இருந்தார்   2414-4

 

 517. அங்கு நன்மையில் வைகும் அந்நாள் சில அகல    2415-1

 நங்கள் தம் திரு நாவினுக்கு அரசரை நயந்து    2415-2

 பொங்கு சீர்ப் புகலூர் தொழ அருளினால் போவார்        2415-3

 தங்கும் அப்பதிப் புறம்பணை சார்ந்து அருள் செய்வார்    2415-4

 

 518. புவன ஆரூரினில் புறம் போந்து அதனையே நோக்கி நின்றே 2416-1

 அவம் இலா நெஞ்சமே அஞ்சல் நீ உய்யும் ஆறு அறிதி அன்றே   2416-2

 சிவனது ஆரூர் தொழாய் நீ மறவாது என்று செங்கை கூப்பி      2416-3

 பவனமாய்ச் சோடையாய் எனும் திருப்பதிகம் முன் பாடினாரே    2416-4

 

 519. காழியார் வாழ வந்து அருள் செயும் கவுணியப் பிள்ளையார் தாம்   2417-1

 ஆழியான் அறிஒணா அண்ணல் ஆரூர் பணிந்து அரிது செல்வார் 2417-2

 பாழி மால் யானையின் உரி புணைந்தார் பனையூர் பணிந்து      2417-3

 வாழி மாமறை இசைப் பதிகமும் பாடி அப் பதியினில் வைகி     2417-4

 

 520. அங்கு நின்று அரிது எழுந்து அருளுவார் அகில காரணமும் ஆனார்   2418-1

 தங்கு நல் பதிகளும் பிற பணிந்து அருளி வண் தமிழ் புனைந்தே 2418-2

 எங்கும் மெய்த்தவர் குழாம் எதிர் கொளத் தொழுது எழுந்து அருளி வந்தார்        2418-3

 பொங்கு தண் பாசடைப் பங்கயப் புனல் வயல் புகலூர் சார        2418-4

 

 521. நாவினுக்கு அரசரும் நம்பி சீர் முருகரும் மற்று நாமச்      2419-1

 சேவுகைத்தவர் திருத் தொண்டர் ஆனவர்கள் முன் சென்று சீதப்   2419-2

 பூவினில் பொலி புனல் புகலியார் போதகத்து எதிர் பணிந்தே       2419-3

 மேவ மற்று அவருடன் கூடவே விமலர் கோயிலை அடைந்தார்   2419-4

 

 522. தேவர் தம் தலைவனார் கோயில் புக்கு அனைவரும் சீர் நிலத்து உற வணங்கி        2420-1

 பாவரும் தமிழ் இசைப் பதிகமும் பாடி முன் பரவுவார் புறம்பு அணைந்தே 2420-2

 தாவில் சீர் முருகனார் திருமனைக்கு எய்தி அத் தனி முதல் தொண்டர் தாமே     2420-3

 யாவையும் குறை அறுத்து இட அமர்ந்து அருளுவார் இனிதின் அங்கு உறையும் நாளில் 2420-4

 

 523. நீல நக்க அடிகளும் நிகழ் சிறுத் தொண்டரும் உடன் அணைந்து எய்தும் நீர்மைச் 2421-1

 சீலம் மெய்த்தவர்களும் கூடவே கும்பிடும் செய்கை நேர் நின்று வாய்மை         2421-2

 சாலமிக்கு உயர் திருத் தொண்டின் உண்மை திறம் தன்னையே தெளிய நாடிக்      2421-3

 காலம் உய்த்தவர்களோடு அளவளாவிக் கலந்து அருளினார் காழி நாடார்   2421-4

 

 524. கும்பிடும் கொள்கையில் குறி கலந்து இசை எனும் பதிக முன் ஆன பாடல்   2422-1

 தம் பெரும் தலைமையால் நிலைமை சால் பதிய தன் பெருமை சால்புற விளம்பி 2422-2

 உம்பரும் பரவுதற்கு உரிய சொல் பிள்ளையார் உள்ளம் மெய்க் காதல் கூர        2422-3

 நம்பர் தம் பதிகள் ஆயின ஏனைப் பலவும் முன் நண்ணியே தொழ நயந்தார்      2422-4

 

 525. புள்ளல் அம்பு தண்புனல் புகலூர் உறை புனிதனார் அருள் பெற்றுப்    2423-1

 பிள்ளையார் உடன் நாவினுக்கு அரசரும் பிற பதி தொழச் செல்வார்      2423-2

 வள்ளலார் சிறுத் தொண்டரும் நீல நக்கரும் வளம் பதிக்கு ஏக    2423-3

 உள்ளம் அன்புறும் முருகர் அங்கு ஒழியவும் உடன்பட இசைவித்தார்      2423-4

 

 526. கண்ணகன் புகல் ஊரினைத் தொழுது போம் பொழுதினில் கடல் காழி        2424-1

 அண்ணலார் திரு நாவினுக்கு அரசர் தம் அருகு விட்டு அகலாதே 2424-2

 வண்ண நித்திலச் சிவிகையும் பின் வர வழிகொள உறும் காலை 2424-3

 எண்ணில் சீர்த்திரு நாவினுக்கு அரசரும் மற்று அவர்க்கு இசைக்கின்றார்   2424-4

 

 527.  நாயனார் உமக்கு அளித்து அருள் செய்த இந் நலம் கிளர் ஒளி முத்தின்     2425-1

 தூய யானத்தின் மிசை எழுந்து அருளுவீர் என்றலும் சுடர்த் திங்கள்       2425-2

 மேய வேணியர் அருளும் இவ்வாறு எனில் விரும்பு தொண்டர்களோடும்   2425-3

 போய தெங்குநீர் அங்கு யான் பின் வரப் போவது என் அருள் செய்தார்    2425-4

 

 528. என்று பிள்ளையார் மொழிந்து அருள் செய்திட இரும் தவத்து இறையோரும் 2426-1

 நன்று நீர் அருள் செய்ததே செய்வன் என்று அருள் செய்து நயப்பு உற்ற   2426-2

 அன்றை நாள் முதல் உடன் செல்லும் நாள் எலாம் அவ் இயல்பினில் செல்வார்    2426-3

 சென்று முன் உறத் திருவம்பர் அணைந்தனர் செய்தவக் குழாத்தோடும்    2426-4

 

 529. சண்பை மன்னரும் தம்பிரான் அருள் வழி நிற்பது தலைச் செல்வார் 2427-1

 பண்பு மேம் படு பனிக்கதிர் நித்திலச் சிவிகையில் பணிந்து ஏறி   2427-2

 வண் பெரும் புகல் ஊரினைக் கடந்து போய் வரும் பரிசனத்தோடும்       2427-3

 திண் பெரும் தவர் அணைந்தது எங்கு என்று போய்த் திருவம்பர் நகர் புக்கார்      2427-4

 

 530. அம்பர்மா நகர் அணைந்து மா காளத்தில் அண்ணலார் அமர்கின்ற    2428-1

 செம் பொன் மாமதில் கோயிலை வலம் கொண்டு திருமுன்பு பணிந்து ஏத்தி       2428-2

 வம்புலாம் மலர் தூவி முன் பரவியே வண் தமிழ் இசை மாலை 2428-3

 உம்பர் வாழ நஞ்சு உண்டவர் தமைப் பணிந்து உருகும் அன்பொடு தாழ்ந்தார்      2428-4

 

 531. தாழ்ந்து நாவினுக்கு அரசுடன் தம்பிரான் கோயில் முன்புறம் எய்திச் 2429-1

 சூழ்ந்த தொண்டரோடு அப்பதி அமர்பவர் சுரநதி முடிமீது 2429-2

 வீழ்ந்த வேணியர் தமைப் பெரும் காலங்கள் விரும்பினால் கும்பிட்டு     2429-3

 வாழ்ந்து இருந்தனர் காழியர் வாழ வந்து அருளிய மறை வேந்தர்         2429-4

 

 532. பொருவு இலாத சொல் புல்கு பொன் நிறம் முதல் பதிகங்களால் போற்றித்    2430-1

 திருவின் ஆர்ந்த கோச் செங்கணான் அந்நகர் செய்த கோயிலைச் சேர்ந்து 2430-2

 மருவு வாய்மை வண் தமிழ் மாலை அவ்வளவனைச் சிறப்பித்துப்        2430-3

 பெருகு காதலில் பணிந்து முன் பரவினார் பேணிய உணர்வோடும்        2430-4

 

 533. இன்ன வாறு சொல் மாலைகளால் துதித்து இறைஞ்சி அங்கு அமர் நாளில்    2431-1

 கன்னி மா மதில் திருக்கடவூர் தொழக் காதல் செய்து அருளிப்போய்       2431-2

 மன்னு கோயில்கள் பிறபதி வணங்கியே வாக்கின் மன்னவ ரோடும்        2431-3

 அந்நெடும்பதி அணை உறக் அயலரோடு அடியவர் எதிர்கொண்டார்        2431-4

 

 534. மற்ற வண் பதி அணைந்து வீர அட்டத்து மழவிடையார் கோயில்    2432-1

 சுற்று மாளிகை வலம் கொண்டு காலனை உதைத்து உருட்டிய செய்ய     2432-2

 பொன் சிலம்பு அணி தாமரை வணங்கிமுன் போற்றி உய்ந்து எதிர் நின்று 2432-3

 பற்று அறுப்பவர் சடை உடையான் எனும் பதிக இன் இசை பாடி 2432-4

 

 535. பரவி ஏத்தி அங்கு அரிதினில் போந்து பார் பரவு சீர் அரசோடு       2433-1

 விரவு நண்பு உடை குங்கிலிய பெருங் கலயர் தம் மனை மேவிக் 2433-2

 கரை இல் காதல் மற்று அவர் அமைத்து அருளிய விருந்து இனிது அமர்ந்து       2433-3

 சிரபுரத்தவர் திரு மயானமும் பணிந்து இருந்தனர் சிறப்பு எய்தி    2433-4

 

 536. சிறப்பு உடைத் திருப்பதி அதன் இடைச் சில நாள் அமர்ந்து அருளோடும்     2434-1

 விறல் பெரும் கரி உரித்தவர் கோயில்கள் தொழச் செல்வார்      2434-2

 மறைப் பெரும் திருக் கலயரும் உடன்பட வணங்கிய மகிழ்வோடும்       2434-3

 அறப் பெரும் பயன் அனைய அத் தொண்டரோடு அணைந்தனர் திருவாக்கூர்       2434-4

 

 537. தக்க அந்தணர் மேவும் அப் பதியினில் தான் தோன்றி மாடத்துச்     2435-1

 செக்கர் வார் சடை அண்ணலைப் பணிந்து இசைச் செந்தமிழ் தொடைபாடி         2435-2

 மிக்க கோயில்கள் பிறவுடன் தொழுது போய் மீச்சூர் பணிந்து ஏத்திப்       2435-3

 பக்கம் பாரிடம் பரவ நின்று ஆடுவார் பாம்புரம் நகர் சேர்ந்தார்     2435-4

 

 538. பாம்புரத் துறை பரமரைப் பணிந்து நல் பதிக இன் இசை பாடி       2436-1

 வாம்புனல் சடை முடியினார் மகிழ் இடம் மற்றும் உள்ளன போற்றிக்      2436-2

 காம்பினில் திகழ் கரும்பொடு செம் நெலின் கழனி அம்பணை நீங்கித்      2436-3

 தேம் பொழில் திரு வீழி நன் மிழலையின் மருங்கு உறச் செல்கிறார்      2436-4

 

 539. அப்பொழுதின் ஆண்ட அரசை எதிர் கொண்ட       2437-1

 மெய்ப் பெருமை அந்தணர்கள் வெங்குரு வாழ் வேந்தனார்        2437-2

 பிற்பட வந்து எய்தும் பெரும் பேறு கேட்டு உவப்பார்     2437-3

 எப் பரிசினால் வந்து அணைந்து அங்கு எதிர் கொண்டார் 2437-4

 

 540. நிறை குடம் தூபம் தீபம் நீட நிரைத்து ஏந்தி        2438-1

 நறை மலர் பொன் சுண்ணம் நறும் பொரியும் தூவி      2438-2

 மறை ஒலி போய் வான் அளப்ப மா முரசம் ஆர்ப்ப      2438-3

 இறைவர் திரு மைந்தர் தமை எதிர் கொள் வரவேற்றார் 2438-4

 

 541. வந்து திரு வீழி மிழலை மறை வல்ல     2439-1

 அந்தணர்கள் போற்றி இசைப்பத் தாமும் மணி முத்தின்   2439-2

 சந்த மணிச் சிவிகை நின்று இழிந்து தாழ்ந்து அருளி     2439-3

 உய்ந்த மறையோர் உடன் அணைந்து அங்கு உள் புகுவார்        2439-4

 

 542. அப்போது அரையார் விரிகோவண ஆடை 2440-1

 ஒப்பு ஓதரும் பதிகத்து ஓங்கும் இசைபாடி       2440-2

 மெய்ப் போதப் போது அமர்ந்தார் தம் கோயில் மேவினார்        2440-3

 கைப் போது சென்னியின் மேல் கொண்டு கவுணியர்      2440-4

 

 543. நாவின் தனி மன்னர் தாமும் உடன் நண்ண        2441-1

 மேவிய விண் இழிந்த கோயில் வலம் கொள்வார்        2441-2

 பூவியலும் உந்தியான் போற்றப் புவிக் கிழிந்த    2441-3

 தேவியலும் மெய் கண்டு சிந்தை வியப்பு எய்தினார்      2441-4

 

 544. வலம் கொண்டு புக்கு எதிரே வந்து வர நதியின்    2442-1

 சலம் கொண்ட வேணித் தனி முதலைத் தாழ்ந்து        2442-2

 நிலம் கொண்ட மேனியராய் நீடு பெரும் காதல்   2442-3

 புலம் கொண்ட சிந்தையினால் பொங்கி இசை மீப்பொழிந்தார்     2442-4

 

 545. போற்றிச் சடையார் புனல் உடையான் என்று எடுத்து        2443-1

 சாற்றிப் பதிகத் தமிழ் மாலை சந்த இசை       2443-2

 ஆற்ற மிகப் பாடி ஆனந்த வெள்ளத்தில் 2443-3

 நீற்றழகர் சேவடிக் கீழ் நின்று அலைந்து நீடினார்         2443-4

 

 546. நீடிய பேரன்பு உருகி உள்ளலைப்ப நேர் நின்று      2444-1

 பாடி எதிர் ஆடிப் பரவிப் பணிந்து எழுந்தே       2444-2

 ஆடிய சேவடிகள் ஆர்வம் உற உட்கொண்டு      2444-3

 மாடுயர் கோயில் புறத்து அரிது வந்து அணைந்தார்      2444-4

 

 547. வந்து அணைந்து வாழ்ந்து மதில்புறத்து ஓர் மா மடத்துச்    2445-1

 செம் தமிழ்ச் சொல் வேந்தரும் செய்தவரும் சேர்ந்து அருளச்     2445-2

 சந்த மணிக் கோபுரத்துச் சார்ந்த வடபால் சண்பை       2445-3

 அந்தணர் சூளா மணியார் அங்கு ஓர் மடத்து அமர்ந்தார் 2445-4

 

 548. அங்கண் அமர்வார் அரனார் அடி இணைக் கீழ்த்     2446-1

 தங்கிய காதலினால் காலங்கள் தப்பாமே 2446-2

 பொங்கு புகழ் வாகீசரும் கூடப் போற்றி இசைத்தே       2446-3

 எங்கும் இடர் தீர்ப்பார் இன்புற்று உறைகின்றார்   2446-4

 

 549.  ஓங்கு புனல் பேணு பெருந்துறையும் உள்ளிட்ட    2447-1

 பாங்கர் திலதைப் பதிமுற்றமும் பணிந்து        2447-2

 வீங்கு ஒலி நீர் வீழி மழலையினில் மீண்டும் அணைந்து 2447-3

 ஆங்கு இனிது கும்பிட்டு அமர்ந்து ஒழுகும் நாளில்       2447-4

 

 550. சேண் உயர் மாடப் புகலி உள்ளார் திரு ஞான சம்பந்தப் பிள்ளையாரைக்      2448-1

 காணும் விருப்பில் பெருகும் ஆசை கைம் மிகு காதல் கரை இகப்பப்      2448-2

 பூணும் மனத்தொடு தோணி மேவும் பொருவிடை யார் மலர்ப் பாதம் போற்றி      2448-3

 வேணு புரத்தை அகன்று போந்து வீழி மிழலையில் வந்து அணைந்தார்    2448-4

 

 551.  ஊழி முடிவில் உயர்ந்த வெள்ளத்து ஓங்கிய காழி உயர் பதியில்    2449-1

 வாழி மறையவர் தாங்கள் எல்லாம் வந்து மருங்கு அணைந்தார்கள் என்ன         2449-2

 வீழி மிழலையின் வேதியர்கள் கேட்டு மெய் ஞானம் உண்டாரை முன்னா 2449-3

 ஏழ் இசை சூழ்மறை எய்த ஓதி எதிர் கொள் முறைமையில் கொண்டு புக்கார்      2449-4

 

 552. சண்பைத் திருமறையோர்கள் எல்லாம் தம் பிரானாரைப் பணிந்து போந்து    2450-1

 நண்பில் பெருகிய காதல் கூர்ந்து ஞான சம்பந்தர் மடத்தில் எய்திப்        2450-2

 பண்பில் பெருகும் கழுமலத்தார் பிள்ளையார் பாதம் பணிந்து பூண்டே     2450-3

 எண் பெற்ற தோணிபுரத்தில் எம்மோடு எழுந்து அருளப் பெற வேண்டும் என்றார்   2450-4

 

 553. என்று அவர் விண்ணப்பம் செய்த போதில் ஈறு இல் சிவ ஞானப் பிள்ளை யாரும் 2451-1

 நன்று இது சாலவும் தோணி மேவும் நாதர் கழல் இணை நாம் இறைஞ்ச 2451-2

 இன்று கழித்து மிழலை மேவும் இறைவர் அருள் பெற்று போவது என்றே 2451-3

 அன்று புகலி அருமறையோர்க்கு அருள் செய்து அவர்க்கு முகம் அளித்தார்        2451-4

 

 554. மேற்பட்ட அந்தணர் சண்பை மேவும் வேதியர்க்கு ஆய விருந்து அளிப்ப     2452-1

 பால் பட்ட சிந்தையராய் மகிழ்ந்து பரம் பொருள் ஆனார் தமைப் பரவும்   2452-2

 சீர் பட்ட எல்லை இனிது செல்லத் திருத் தோணி மேவிய செல்வர் தாமே 2452-3

 கார் பட்ட வண்கைக் கவுணியர்க்கு கனவிடை முன் நின்று அருள் செய்கின்றார்    2452-4

 

 555.  தோணியில் நாம் அங்கு இருந்த வண்ணம் தூமறை வீழி மிழலை தன்னுள் 2453-1

 சேண் உயர் விண்ணினின்று இழிந்த இந்தச் சீர் கொள் விமானத்துக் காட்டுகின்றோம் 2453-2

 பேணும் படியால் அறிதி என்று பெயர்ந்து அருள் செய்யப் பெரும் தவங்கள்        2453-3

 வேணு புரத்தவர் செய்ய வந்தார் விரவும் புளகத் தொடும் உணர்ந்தார்     2453-4

 

 556. அறி உற்ற சிந்தையராய் எழுந்தே அதிசயித்து உச்சிமேல் அங்கை கூப்பி     2454-1

 வெறி உற்ற கொன்றையினார் மகிழ்ந்த விண் இழி கோயிலில் சென்று புக்கு       2454-2

 மறி உற்ற கையரைத் தோணி மேல் முன் வணங்கும்படி அங்குக் கண்டு வாழ்ந்து 2454-3

 குறியில் பெருகும் திருப்பதிகம் குலவிய கொள்கையில் பாடுகின்றார்      2454-4

 

 557.  மைம் மரு பூங்குழல் என்று எடுத்து மாறில் பெரும் திருத்தோணி தன் மேல்        2455-1

 கொம்மை முலையினாள் கூட நீடு கோலம் குலாவு மிழலை தன்னுள்     2455-2

 செம்மை தரு விண் இழிந்த கோயில் திகழ்ந்தபடி இது என் கொல் என்று 2455-3

 மெய்ம்மை விளங்கும் திருப்பதிகம் பாடி மகிழ்ந்தனர் வேதவாயர் 2455-4

 

 558. செஞ்சொல் மலர்ந்த திருப்பதிகம் பாடி திருக் கடைக் காப்புச் சாத்தி   2456-1

 அஞ்சலி கூப்பி விழுந்து எழுவார் ஆனந்த வெள்ளம் அலைப்பப் போந்து   2456-2

 மஞ்சிவர் சோலைப் புகலி மேவும் மா மறையோர் தமை நோக்கி வாய்மை        2456-3

 நெஞ்சில் நிறைந்த குறிப்பில் வந்த நீர்மை திறத்தை அருள் செய்கின்றார் 2456-4

 

 559. பிரம புரத்தில் அமர்ந்த முக்கண் பெரிய பிரான் பெருமாட்டி யோடும் 2457-1

 விரவிய தானங்கள் எங்கும் சென்று விரும்பிய கோலம் பணிந்து போற்றி 2457-2

 வருவது மேல் கொண்ட காதல் கண்டு அங்கு அமர்ந்த வகை இங்கு அளித்தது என்று 2457-3

 தெரிய உரைத் தருள் செய்து நீங்கள் சிரபுர மாநகர் செல்லும் என்றார்     2457-4

 

 560. என்று கவுணியப் பிள்ளையார் தாம் இயம்பப் பணிந்தருள் ஏற்றுக் கொண்டே 2458-1

 ஒன்றிய காதலின் உள்ளம் அம் கண் ஒழிய ஒருவாறு அகன்று போந்து    2458-2

 மன்றுள் நடம் புரிந்தார் மகிழ்ந்த தானம் பலவும் வணங்கிச் சென்று       2458-3

 நின்ற புகழ்த் தோணி நீடுவாரைப் பணியும் நியதியராய் உறைந்தார்       2458-4

 

 561. சிரபுரத்து அந்தணர் சென்ற பின்னைத் திருவீழி மேவிய செல்வர் பாதம்      2459-1

 பரவுதல் செய்து பணிந்து நாளும் பண்பின் வழாத் திருத் தொண்டர் சூழ   2459-2

 உரவுத் தமிழ்த் தொடை மாலை சாத்தி ஓங்கிய நாவுக்கு அரசரோடும்     2459-3

 விரவிப் பெருகிய நண்பு கூர மேவி இனிது அங்கு உறையும் நாளில்      2459-4

 

 562. மண்ணின் மிசை வான் பொய்த்து நதிகள் தப்பி மன் உயிர்கள் கண் சாம்பி உணவு மாறி 2460-1

 விண்ணவர்க்கும் சிறப்பில் வரும் பூசை ஆற்ற மிக்க பெரும் பசி உலகில் விரவக் கண்டு 2460-2

 பண் அமரும் மொழி உமையாள் முலையின் ஞானப் பால் அறா வாயருடன் அரசும் பார் மேல் 2460-3

 கண் நுதலான் திருநீற்றுச் சார் வினோர்க்கும் கவலை வருமோ என்று கருத்தில் கொண்டார் 2460-4

 

 563. வானாகி நிலனாகி அனலுமாகி மாருதமாய் இரு சுடராய் நீரும் ஆகி 2461-1

 ஊனாகி உயிராகி உணர்வுமாகி உலகங்கள் அனைத்தும் ஆய் உலகுக்கு அப்பால் 2461-2

 ஆனாத வடிவாகி நின்றார் செய்ய அடி பரவி அன்று இரவு துயிலும் போது        2461-3

 கான் ஆடு கங்காளர் மிழலை மூதூர் காதலித்தார் கனவில் அணைந்து அருளிச் செய்வார் 2461-4

 

 564. உலகியல்பு நிகழ்ச்சியால் அணைந்த தீய உறுபசி நோய் உமை அடையாது எனினும் உம்பால் 2462-1

 நிலவு சிவ நெறி சார்ந்தோர் தம்மை வாட்டம் நீங்குதற்கு நித்தம் ஓர் ஓர் காசு நீடும்       2462-2

 இலகு மணிப் பீடத்துக் குணக்கும் மேற்கும் உமக்கு இந்தக் காலம் தீர்ந்தால்       2462-3

 அலகில் புகழீர் தவிர்வ தாகும் என்றே அருள் புரிந்தார் திருவீழி மிழலை ஐயர்     2462-4

 

 565. தம்பிரான் அருள் புரிந்து கனவின் நீங்கச் சண்பையர் இள ஏறு தாமும் உணர்ந்து 2463-1

 நம்பிரான் அருள் இருந்த வண்ணம் என்றே நாவின் இசை அரசரொடும் கூட நண்ணி 2463-2

 வம்புலா மலர் இதழி வீழிநாதர் மணிக் கோயில் வலம் செய்யப் புகுந்த வேலி     2463-3

 அம்பிகா பதி அருளால் பிள்ளையார் தாம் அபிமுகத்துப் பீடிகை மேல் காசு கண்டார் 2463-4

 

 566. காதலொடும் தொழுது எடுத்துக் கொண்டு நின்று கை குவித்துப் பெரு மகிழ்ச்சி கலந்துபொங்க         2464-1

 நாதர் விரும்பு அடியார்கள் நாளும் நாளும் நல் விருந்தாய் உண்பதற்கு வருக என்று       2464-2

 தீது இல் பறை நிகழ்வித்துச் சென்ற தொண்டர் திருவமுது கறி நெய்பால் தயிர் என்று இன்ன 2464-3

 ஏதம் உறாது இனிது உண்ண ஊட்டி அங்கண் இருதிறத்து பெரும் தவரும் இருந்த நாளில்   2464-4

 

 567. நாவினுக்கு வேந்தர் திரு மடத்தில் தொண்டர் நாட் கூறு திரு அமுது செய்யக் கண்டு 2465-1

 சே உகைத்தார் அருள் பெற்ற பிள்ளையார் தம் திருமடத்தில் அமுது ஆக்குவாரை நோக்கித்         2465-2

 தீவினைக்கு நீர் என்றும் அடைவிலாதீர் திரு அமுது காலத்தால் ஆக்கி இங்கு      2465-3

 மேவு மிக்க அடியவருக்கு அளியா வண்ணம் விளைந்தவாறு என் கொலோ விளம்பும் என்றார் 2465-4

 

 568. திருமறையோர் தலைவர் தாம் அருளிச் செய்யத் திருமடத்தில் அமுது அமைப்போர் செப்புவார்கள்   2466-1

 ஒரு பரிசும் அறிந்திலோம் இதனை உம்மை உடையவர் பால் பெறும் படிக்காசு ஒன்றும் கொண்டு 2466-2

 கருதிய எல்லாம் கொள்ள வேண்டிச் சென்றால் காசு தனை வாசி பட வேண்டும் என்பார் 2466-3

 பெரு முனிவர் வாகீசர் பெற்ற காசு பேணியே கொள்வர் இது பிற்பாடு என்றார்     2466-4

 

 569. திரு ஞான சம்பந்தர் அதனைக் கேட்டுச் சிந்திப்பார் சிவபெருமான் நமக்குத் தந்த 2467-1

 ஒரு காசு வாசிபட மற்றக் காசு நன்று ஆகி வாசி படாது ஒழிவான் அந்தப்         2467-2

 பெரு வாய்மை திருநாவுக்கரசர் தொண்டால் பெறும் காசாம் ஆதலினால் பெரியோன் தன்னை 2467-3

 வருநாள்கள் தரும் காசு வாசி தீரப் பாடுவன் என்று எண்ணியது மனதுள் கொண்டார் 2467-4

 

 570. மற்றை நாள் தம்பிரான் கோயில் புக்கு வாசி தீர்த்து அருளும் எனப் பதிகம் பாடிப் 2468-1

 பெற்றபடி நல் காசு கொண்டு மாந்தர் பெயர்ந்து போய் ஆவண வீதியினில் காட்ட   2468-2

 நல் தவத்தீர் இக் காசு சால நன்று வேண்டுவன நாம் தருவோம் என்று நல்க       2468-3

 அற்றை நாள் தொடங்கி நாள் கூறு தன்னில் அடியவரை அமுது செய்வித்து ஆர்வம் மிக்கார் 2468-4

 

 571. அருவிலையில் பெரும் காசும் அவையே ஆகி அமுது செய்யத் தொண்டர் அளவு இறந்துபொங்கி         2469-1

 வரும் அவர்கள் எல்லார்க்கும் வந்தாருக்கும் மகிழ்ந்து உண்ண இன் அடிசில் மாளாது ஆகத் 2469-2

 திரு முடி மேல் திங்களடு கங்கை சூடும் சிவ பெருமான் அருள் செய்ய சிறப்பின் மிக்க 2469-3

 பெருமை தரு சண்பை நகர் வேந்தர் நாவுக்கு அரசர் இவர் பெரும் சோற்றுப் பிறங்கல் ஈந்தார் 2469-4

 

 572. அவனி மிசை மழை பொழிய உணவு மல்க்¢ அனைத்து உயிரும் துயர் நீங்கி அருளினாலே 2470-1

 புவனம் எலாம் பொலிவு எய்தும் காலம் எய்த புரி சடையார் கழல் பலநாள் போற்றி வைகிப் 2470-2

 தவ முனிவர் சொல் வேந்தரோடும் கூடத் தம்பிரான் அருள் பெற்றுத் தலத்தின் மீது        2470-3

 சிவன் மகிழும் தானங்கள் வணங்கப் போவார் தென் திருவாஞ்சிய மூதூர் சென்று சேர்ந்தார் 2470-4

 

 573. நீடு திரு வாஞ்சியத்தில் அமர்ந்த முக்கண் நீல மிடற்று அருமணியை வணங்கிப் போற்றிப் 2471-1

 பாடொலி நீர்த் தலையாலம்காடு மாடு பரமர் பெருவேளூரும் பணிந்து பாடி        2471-2

 நாடு புகழ்த் தனிச் சாத்தங் குடியில் நண்ணி நம்பர் திருக்கர் வீரம் நயந்து பாடித்   2471-3

 தேடு மறைக்கு அரியார் தம் விளமர் போற்றித் திருவாரூர் தொழ நினைந்து சென்று புக்கார் 2471-4

 

 574. நம்பர் மகிழ் திருவாரூர் வணங்கிப் போந்து நலம் கொள் திருக் காறாயில் நண்ணி ஏத்திப் 2472-1

 பைம் புனல் மென் பணைத்தேவூர் அணைந்து போற்றிப் பரமர் திருநெல்லிக்காப் பணிந்து பாடி 2472-2

 உம்பர் பிரான் கைச்சினமும் பரவித் தெங்கூர் ஓங்கு புகழ்த் திருக் கொள்ளிக்காடும் போற்றி 2472-3

 செம் பொன் மதில் கோட்டூரும் வணங்கி ஏத்தித் திரு மலி வெண் துறை தொழுவான் சென்று சேர்ந்தார்       2472-4

 

 575. மற்றவ்வூர் தொழுது ஏத்தி மகிழ்ந்து பாடி மால் அயனுக்கு அரிய பிரான் மருவும் தானம் 2473-1

 பற் பலவும் சென்று பணிந்து ஏத்திப் பாடிப் பரவும் திருத்தொண்டர் குழாம் பாங்கின் எய்தக் 2473-2

 கற்றவர் வாழ் தண்தலை நீள் நெறி உள்ளிட்ட கனக மதில் திருக் களரும் கருதார் வேள்வி         2473-3

 செற்றவர் சேர் பதி பிறவும் சென்று போற்றித் திருமறைக் காட்டு அதன் மருங்கு சேர்ந்தார் அன்றே         2473-4

 

 576. கார மண் வெஞ்சுரம் அருளால் கடந்தார் தாமும் கடல் காழி கவுணியர் தம் தலைவர் தாமும் 2474-1

 சேர எழுந்து அருளிய அப் பேறு கேட்டுத் திறை மறைக் காட்டு அகன்பதியோர் சிறப்பில் பொங்கி         2474-2

 ஊர் அடைய அலங்கரித்து விழவு கொள்ள உயர் கமுகு கதலி நிறை குடம் தீபங்கள்       2474-3

 வார் முரசம் மங்கள் நாள் தங்கள் மல்க எதிர் கொள்ள அடியாருடன் மகிழ்ந்து வந்தார்     2474-4

 

 577. முன் அணைந்த திருநாவுக்கு அரசர் தம்மை முறைமையால் எதிர் கொண்டு களிப்பின் மூழ்கிப்         2475-1

 பின் அணைய எழுந்து அருளும் பிள்ளையார் தம் பெருகிய பொன் காளத்தின் ஓசை கேட்டுச் 2475-2

 சென்னி மிசை கரம் குவித்து முன்பு சென்று சேண் நிலத்து வணங்குதலும் திருந்து சண்பை         2475-3

 மன்னவரும் மணிமுத்தின் சிவிகை நின்று வந்து இழிந்து வணங்கி மகிழ்ந்து உடன் போந்தார்         2475-4

 

 578. சொல் அரசர் உடன் கூடப் பிள்ளையாரும் தூமணி நீர் மறைக் காட்டுத் தொல்லை மூதூர் 2476-1

 மல்கு திரு மறுகின் கண் புகுந்த போது மாதவர்கள் மறையவர்கள் மற்றும் உள்ளோர்      2476-2

 எல்லை இல்லா வகை அர என்று எடுத்த ஓசை இரு விசும்பும் திசை எட்டும் நிறைந்து பொங்கி         2476-3

 ஒல் ஒலி நீர் வேலை ஒலி அடக்கி விண்மேல் உம்பர் நாட்டு அப்புறத்தும் உற்றது அன்றே 2476-4

 

 579. அடியவரும் பதியவரும் மருங்கு போற்ற அணி மறுகின் உடன் எய்தி அருகு சூழ்ந்த 2477-1

 கொடி நுடங்கு செழும் திரு மாளிகையின் முன்னர்க் கோபுரத்தைத் தாழ்ந்து இறைஞ்சிக்குறுகிப் புக்கு         2477-2

 முடிவில் இமையவர் முனிவர் நெருங்கும் தெய்வ முன்றில் வலம் கொண்டு நேர் சென்று முன்னாள்         2477-3

 படியின் மறை அருச்சித்துக் காப்பு செய்த பைம் பொன் மணித் திருவாயில் பாங்கு வந்தார் 2477-4

 

 580. அரு மறைகள் திருக் காப்புச் செய்து வைத்த அக்கதவம் திறந்திட அம் மறைகள் ஓதும் 2478-1

 பெருகிய அன்பு உடை அடியார் அணைந்து நீக்கப் பெருமையினால் அன்று முதலாகப் பின்னை         2478-2

 ஒரு புடை ஓர் வாயில் அமைத்து ஒழுகும் தன்மை உள்ளபடி கேட்டு அருளி உயர்ந்த சண்பைத்         2478-3

 திருமறையோர் தலைவர் வியப்பு எய்தி நின்று திருநாவுக்கு அரசருக்குச் செப்புகின்றார்      2478-4

 

 581.  அப்பரே வேத வனத்து ஐயர் தம்மை அபிமுகத்துத் திருவாயில் திறந்து புக்கே       2479-1

 எப்பரிசும் நாம் இறைஞ்ச வேண்டும் நீரே இவ்வாயில் திருக்காப்பு நீங்கு மாறு     2479-2

 மெய்ப் பொருள் வண் தமிழ் பாடி அருளும் என்ன விளங்கு மொழி வேந்தர் அது மேற்கொண்டு என்னை 2479-3

 இப்பரிசு நீர் அருளிச் செய்தீர் ஆகில் இது செய்வேன் எனப் பதிகம் எடுத்துப் பாட   2479-4

 

 582. பாடிய அப் பதிகப் பாட்டு ஆன பத்தும் பாடல் நிரம்பிய பின்னும் பைம் பொன் வாயில் 2480-1

 சேடு உயர் பொன் கதவு திருக் காப்பு நீங்காச் செய்கையினால் வாகீசர் சிந்தை நொந்து     2480-2

 நீடு திருக் கடைக் காப்பில் அரிது வேண்டி நின்று எடுக்கத் திருக்காப்பு நீக்கம் காட்ட        2480-3

 ஆடிய சேவடியார் தம் அடியார் விண்ணோர் ஆர்ப்பு எழுந்த அகிலாண்டம் அனைத்தும் மூழ்க        2480-4

 

 583. மற்றது கண்ட போதே வாக்கின் மன்னவரை நோக்கிப் 2481-1

 பொற்புறு புகலி மன்னர் போற்றிட அவரும் போற்றி      2481-2

 அற்பது நிலையினார்கள் அணி திரு மறைக்காடு ஆளும் 2481-3

 கொற்றவர் கோயில் வாயில் நேர்வழி குறுகிப் புக்கார்     2481-4

 

 584. கோயில் உட்புகுவார் உச்சி குவித்த செங்கைகளோடும்      2482-1

 தாயினும் இனிய தங்கள் தம்பிரானாரைக் கண்டார்       2482-2

 பாயும் நீர் அருவி கண்கள் தூங்கிடப் படியின் மீது        2482-3

 மேயின மெய்யர் ஆகி விதிர்புற்று விரைவின் வீழ்ந்தார் 2482-4

 

 585. அன்பினுக்கு அளவு காணார் ஆனந்த வெள்ளம் மூழ்கி      2483-1

 என்பு நெக்கு உருக நோக்கி இறைஞ்சி நேர் விழுந்து நம்பர்       2483-2

 முன்பு நிற்பதுவும் ஆற்றார் மொழி தடுமாற ஏத்தி        2483-3

 மின்புரை சடையார் தம்மைப் பதிகங்கள் விளம்பிப் போந்தார்     2483-4

 

 586. புறம்பு வந்து அணைந்த போது புகலி காவலரை நோக்கி     2484-1

 நிறம் கிளர் மணிக் கபாடம் நீக்கமும் அடைப்பும் நிற்கத் 2484-2

 திறிந்தவாறு அடைக்கப்பாடி அருளும் நீர் என்றார் தீய    2484-3

 மறம் புரி அமணர் செய்த வஞ்சனை கடக்க வல்லார்     2484-4

 

 587. அன்று அரசு அருளிச் செய்ய அருமறைப் பிள்ளையாரும்    2485-1

 வென்றி வெள் விடையார் தம்மை விருப்பினால் சதுரம் என்னும் 2485-2

 இன் தமிழ்ப் பதிகப் பாடல் இசைத்திட இரண்டு பாலும்   2485-3

 நின்ற அக் கதவு காப்பு நிரம்பிட அடைத்தது அன்றே      2485-4

 

 588. அடைத்திடக் கண்டு சண்பை ஆண்டகை யாரும் அஞ்சொல் 2486-1

 தொடைத் தமிழாளி யாரும் தொழுது எழத் தொண்டர் ஆர்த்தார்   2486-2

 புடைப்பு ஒழிந்து இழிந்தது எங்கும் பூ மழை புகலி வேந்தர்       2486-3

 நடைத் தமிழ்ப் பதிக மாலை நிரம்பிட நவின்று போற்றி 2486-4

 

 589. அத்திரு வாயில் தன்னில் அற்றை நாள் தொடங்கி நேரே    2487-1

 மெய்த்திரு மறைகள் போல மேதினி புக்குப் போற்ற      2487-2

 வைத்து எதிர் வழக்கம் செய்த வரம்பு இலாப் பெருமையோரை    2487-3

 கைத்தலம் குவித்துத் தாழ்ந்து வாழ்ந்தது கடல் சூழ் வையம்     2487-4

 

 590. அருமறை ஆன எல்லாம் அகல் இரு விசும்பில் ஆர்த்துப்    2488-1

 பெருமையின் முழங்கப் பஞ்ச நாதமும் பிறங்கி ஓங்க    2488-2

 இரு பெரும் தகையோர் தாமும் எதிர் எதிர் இறைஞ்சிப் போந்து   2488-3

 திரு மடங்களின் முன் புக்கார் செழும்பதி விழவு கொள்ள         2488-4

 

 591. வேதங்கள் எண்ணில் கோடி மிடைந்து செய் பணியை மிக்க 2489-1

 ஏதங்கள் நம்பால் நீப்பார் இருவரும் செய்து வைத்தார்    2489-2

 நாதம் கொள் வடிவாய் நின்ற நதி பொதி சடையார் செய்ய       2489-3

 பாதங்கள் போற்றும் மேலோர் பெருமையார் பகரும் நீரார்         2489-4

 

 592. திருமறை நம்பர் தாம் முன்பு அருள் செய்த அதனைச் செப்பும்       2490-1

 ஒருமையில் நின்ற தொண்டர் தம்பிரானார் பால் ஒக்க    2490-2

 வரும் அருள் செய்கை தாமே வகுத்திட வல்லோர் என்றால்      2490-3

 பெரு மறையுடன் மெய்த் தொண்டர்க்கு இடையீடு பெரிதாம் அன்றே      2490-4

 

 593. இவ்வகை திருமறைக் காட்டு இறையவர் அருளை உன்னி   2491-1

 மெய் வகை தெரிந்த வாக்கின் வேந்தர் தாம் துயிலும் போதில்    2491-2

 மை வளர் கண்டர் சைவ வேடத்தால் வந்து வாய்மூர்    2491-3

 அவ்விடை இருத்தும் அங்கோ வா என்று அங்கு அருளிப் போக   2491-4

 

 594. கண்ட அப்போதே கைகள் குவித்து உடன் கடிது செல்வார்   2492-1

 மண்டிய காதலோடு மருவுவார் போன்றும் காணார்       2492-2

 எண்திசை நோக்குவாருக்கு எய்துவார் போல எய்தா      2492-3

 அண்டர் தம்பிரானார் தம் பின் போயினார் ஆர்வத் தோடும்       2492-4

 

 595. அங்கு அவர் ஏகச் சண்பை ஆண்டகையாரும் அப்பர்        2493-1

 எங்கு உற்றது என்று கேட்ப எய்தினார் திருவாய்மூரில்    2493-2

 பொங்கிய காதலால் என்று உரைத்திடப் போன தன்மை   2493-3

 சங்கை உற்று என்கொல் என்று தாமும் அங்கு அணையப் போந்தார்       2493-4

 

 596. அந்நிலை அணைந்த போதில் அம்பிகை உடனே கூட       2494-1

 மன்னிய ஆடல் காட்டத் தளர் இளவள ரும் பாடிச்       2494-2

 சென்னியால் வணங்கி வாய்மூர் அரசொடும் சென்று புக்கு அங்கு 2494-3

 இன் இயல்பு உற முன் கூடி இருவரும் போற்றி செய்தார்         2494-4

 

 597. நீடு சீர்த் திருவாய் மூரில் நிலவிய சிவனார் தம்மைப்       2495-1

 பாடு சொல் பதிகம் தன்னால் பரவி அப் பதியில் வைகிக் 2495-2

 கூடு மெய் அன்பு பொங்க இருவரும் கூடி மீண்டு        2495-3

 தேடு மா மறைகள் கண்டார் திரு மறைக்காடு சேர்ந்தார் 2495-4

 

 598. சண்பை நாடு உடைய பிள்ளை தமிழ் மொழித் தலைவரோடு        2496-1

 மண் பயில் சீர்த்திச் செல்வ மா மறைக் காட்டு வைகிக் 2496-2

 கண் பயில் நெற்றியார் தம் கழல் இணை பணிந்து போற்றிப்      2496-3

 பண் பயில் பதிகம் பாடிப் பரவி அங்கு இருந்தார் அன்றே         2496-4

 

 599. இவ் வகை இவர்கள் அங்கண் இருந்தனர் ஆக இப்பால்      2497-1

 செய் வகை இடையே தப்பும் தென்னவன் பாண்டி நாட்டு 2497-2

 மெய் வகை நெறியில் நில்லா வினை அமண் சமயம் மிக்குக்     2497-3

 கை வகை முறைமைத் தன்மை கழிய முன் கலங்கும் காலை    2497-4

 

 600. தென்னவன் தானும் முன் செய் தீவினைப் பயத்தினாலே    2498-1

 அந் நெறிச் சார்வு தன்னை அறம் என நினைந்து நிற்ப    2498-2

 மன்னிய சைவ வாய்மை வைதிக வழக்கம் ஆகும்       2498-3

 நன் நெறி திரிந்து மாறி நவை நெறி நடந்தது அன்றே    2498-4

 

 601. பூழியர் தமிழ் நாட்டு உள்ள பொருவில் சீர்ப் பதிகள் எல்லாம்        2499-1

 பாழியும் அருகர் மேவும் பள்ளிகள் பலவும் ஆகிச்        2499-2

 சூழ் இருள் குழுக்கள் போலத் தொடை மயில் பீலி யோடு        2499-3

 மூழி நீர் கையில் பற்றி அமணரே ஆகி மொய்ப்ப        2499-4

 

 602. பறிமயிர்த் தலையும் பாயும் பீலியும் தடுக்கும் மேனிச்      2500-1

 செறியும் உக் குடையும் ஆகித் திரிபவர் எங்கும் ஆகி     2500-2

 அறியும் அச் சமய நூலின் அளவினில் அடங்கிச் சைவ   2500-3

 நெறியினில் சித்தம் செல்லா நிலைமையில் நிகழும் காலை       2500-4

 

 603. வரிச் சிலைத் தென்னவன் தான் உய்வதற்கு வளவர் கோமான்       2501-1

 திரு உயிர்த்து அருளும் செல்வப் பாண்டிமா தேவியாரும்        2501-2

 குரை கழல் அமைச்சனாராங் குலச் சிறையாரும் என்னும்        2501-3

 இருவர் தம் பாங்கும் அன்றிச் சைவம் அங்கு எய்தாதாக 2501-4

 

 604.  ஆங்கு அவர் தாங்கள் அம் கண் அரும் பெறல் தமிழ் நாடு உற்ற   2502-1

 தீங்கினுக்கு அளவு தேற்றாச் சிந்தையில் பரிவு கொண்டே        2502-2

 ஓங்கிய சைவ வாய்மை ஒழுக்கத்தில் நின்ற தன்மை     2502-3

 பூங்கழல் செழியன் முன்பு புலப்படா வகை கொண்டு உய்த்தார்    2502-4

 

 605. இந் நெறி ஒழுகு கின்றார் ஏழ் உலகு உய்ய வந்த   2503-1

 மன்னிய புகலி வேந்தர் வைதிக வாய்மைச் சைவச்      2503-2

 செந்நெறி விளக்கு கின்றார் திரு மறைக்காடு சேர்ந்த     2503-3

 நல்நிலை கன்னி நாட்டு நல்வினைப் பயத்தால் கேட்டார் 2503-4

 

 606. கேட்ட அப்பொழுதே சிந்தை கிளர்ந்து எழு மகிழ்ச்சி பொங்க 2504-1

 நாள் பொழுது அலர்ந்த செந்தாமரை நகை முகத்தர் ஆகி 2504-2

 வாள் படை அமைச்சனார் உம் மங்கையர்க்கு அரசியாரும்        2504-3

 சேட் படு புலத்தார் ஏனும் சென்று அடி பணிந்தார் ஒத்தார்        2504-4

 

 607. காதலால் மிக்கோர் தாங்கள் கை தொழும் கருத்தினாலே     2505-1

 போது அவிழ் சோலை வேலிப் புகலி காவலனார் செய்ய 2505-2

 பாதங்கள் பணிமின் என்று பரிசன மாக்கள் தன்மை      2505-3

 மா தவம் சுருதி செய்த மா மறைக் காட்டில் விட்டார்    2505-4

 

 608.  ஆங்கு அவர் விட முன் போந்த அறிவு உடைமாந்தர் அம் கண்     2506-1

 நீங்கி வண்தமிழ் நாட்டு எல்லை பின் பட நெறியின் ஏகி 2506-2

 ஞாங்கர் நீர் நாடும் காடும் நதிகளும் கடந்து வந்து        2506-3

 தேன் கமழ் கை தை நெய்தல் திருமறைக் காடு சேர்ந்தார்        2506-4

 

 609. திருமறைக்காடு நண்ணிச் சிரபுர நகரில் வந்த       2507-1

 அருமறைப் பிள்ளையார் தாம் அமர்ந்து இனிது அருளும் செல்வ 2507-2

 பெருமடத்து அணைய வந்து பெருகிய விருப்பில் தாங்கள்        2507-3

 வரு முறைத் தன்மை எல்லாம் வாயில் காவலர்க்குச் சொன்னார் 2507-4

 

 610. மற்றவர் சென்று புக்கு வளவர் கோன் மகளார் தென்னர்     2508-1

 கொற்றவன் தேவி யாரும் குலச்சிறையாரும் ஏவப்       2508-2

 பொற்கழல் பணிய வந்தோம் எனச் சிலர் புறத்து வந்து   2508-3

 சொற்றனர் என்று போற்றித் தொழுது விண்ணப்பம் செய்தார்      2508-4

 

 611. புகலி காவலர் தாம் கேட்டுப் பொருவிலா அருள் முன் கூர   2509-1

 அகம் மலர்ந்து அவர்கள் தம்மை அழையும் என்று அருளிச் செய்ய       2509-2

 நகை முகச் செவ்வி நோக்கி நல்தவ மாந்தர் கூவத்      2509-3

 தகவு உடை மாந்தர் புக்குத் தலையினால் வணங்கி நின்றார்      2509-4

 

 612. நின்றவர் தம்மை நோக்கி நிகரில் சீர்ச் சண்பை மன்னர்      2510-1

 மன்றல் அங்குழலியாராம் மானியார் தமக்கும் மானக்     2510-2

 குன்று என நின்ற மெய்ம்மை குலச் சிறையார் தமக்கும் 2510-3

 நன்று தான் வினவக் கூறி நல் பதம் போற்றுவார்கள்     2510-4

 

 613.  கன்னி நாடு அமணர் தம்பால் கட்டு அழிந்து இழிந்து தங்கள்        2511-1

 மன்னனும் அவர்கள் மாயத்து அழுந்த மா தேவியாரும்   2511-2

 கொன்னவில் அயில் வேல் வென்றிச் குலச் சிறையாரும் கூடி    2511-3

 இந்நிலை புகலி வேந்தர்க்கு இயம்பும் என்று இறைஞ்சி விட்டார்   2511-4

 

 614. என்று அவர்கள் விண்ணப்பம் செய்த பின்னர் ஏறு உயர்த்த சிவபெருமான் தொண்டர்எல்லாம்         2512-1

 நன்று நமை ஆள் உடைய நாதன் பாதம் நண்ணாத எண்ணில் அமண் குண்டர் தம்மை     2512-2

 வென்று அருளி வேதநூல் நெறியே ஆக்கி வெண்ணீறு வேந்தனையும் இடுவித்து அங்கு    2512-3

 நின்ற செயல் சிவனடியார் செயலே ஆக நினைந்து அருள வேண்டும் என நின்று போற்ற   2512-4

 

 615. மற்று அவர்கட்கு அருள் புரிந்து பிள்ளையாரும் வாகீச முனிவருடன் கூடச் சென்று 2513-1

 பெற்றம் உயர்த்தவர் பாதம் பணிந்து போந்து பெரிய திருக் கோபுரத்துள் இருந்து தென் நாடு 2513-2

 உற்ற செயல் பாண்டிமா தேவியாரும் உரிமை அமைச்சரும் உரைத்து விட்ட வார்த்தை    2513-3

 சொற்ற தனி மன்னவருக்குப் புகலி மன்னர் சொல்லி எழுந்து அருளுதற்குத் துணிந்தபோது 2513-4

 

 616. அரசர் அருளிச் செய்கிறார் பிள்ளாய் அந்த அமண் கையர் வஞ்சனைக்கு ஓர் அவதி இல்லை 2514-1

 உரை செய்வது உளது உறு கோள் தானும் தீய எழுந்து அருள உடன்படுவது ஒண்ணாது என்ன         2514-2

 பரசுவது நம் பெருமான் கழல்கள் என்றால் பழுது அணையாது எனப் பகர்ந்து பரமர் செய்ய 2514-3

 விரை செய் மலர்த்தாள் போற்றி புகலி வேந்தர் வேய் உறு தோளியை எடுத்து விளம்பினாரே         2514-4

 

 617. சிரபுரத்துப் பிள்ளையார் அருளிச் செய்த திருப்பதிகம் கேட்டு அதன் பின் திருந்து நாவுக்கு         2515-1

 அரசும் அதற்கு உடன்பாடு செய்து தாமும் அவர் முன்னே எழுந்து அருள அமைந்த போது 2515-2

 புரம் எரித்தார் திருமகனார் அப்பர் இந்தப் புனல் நாட்டில் எழுந்து அருளி இருப்பீர் என்று    2515-3

 கரகமலம் குவித்து இறைஞ்சித் தவிர்ப்ப வாக்கின் காவலரும் தொழுது அரிதாம் கருத்தில் நேர்ந்தார்        2515-4

 

 618. வேதம் வளர்க்கவும் சைவம் விளக்குதற்கும் வேதவனத்து அருமணியை மீண்டும் புக்குப்         2516-1

 பாதம் உறப் பணிந்து எழுந்து பாடிப் போற்றிப் பரசி அருள் பெற்று விடை கொண்டு போந்து 2516-2

 மா தவத்து வாகீசர் மாறாத வண்ணம் வணங்கி அருள் செய்து விடை கொடுத்து மன்னும் 2516-3

 காதலினால் அருமை உறக் கலந்து நீங்கிக் கதிர்ச் சிவிகை மருங்கு அணைந்தார் காழி நாதர் 2516-4

 

 619. திருநாவுக் கரசரும் அங்கு இருந்தார் இப்பால் திருஞான சம்பந்தர் செழுநீர் முத்தின்   2517-1

 பெருநாமச் சிவிகையின் மீது ஏறி பெற்றம் உயர்த்தவர் தாள் சென்னியின் மேல் பேணும் உள்ளத்து         2517-2

 ஒரு நாமத்து அஞ்சு எழுத்தும் ஓதி வெண்ணீற்று ஒளி விளங்கும் திருமேனி தொழுதார் நெஞ்சில் 2517-3

 வருநாமத்து அன்பு உருகும் கடலாம் என்ன மாதவர் ஆர்ப்பு ஒலி வையம் நிறைந்தது அன்றே 2517-4

 

 620. பொங்கி எழும் திருத்தொண்டர் போற்று எடுப்பார் நால் திசையும் 2518-1

 மங்கல தூரியம் தழங்க மறை முழங்க மழை முழங்கும் 2518-2

 சங்க படகம் பேரி தாரை காளம் தாளம் 2518-3

 எங்கும் எழுந்து எதிர் இயம்ப இரு விசும்பு கொடி தூர்ப்ப2518-4

 

 621. மலர் மாரி பொழிந்து இழிய மங்கல வாழ்த்து இனிது இசைப்ப      2519-1

 அலர் வாசப் புனல் குடங்கள் அணி விளக்குத் தூபம் உடன்       2519-2

 நிலை நீடு தோரணங்கள் நிரைத்து அடியார் எதிர் கொள்ளக்       2519-3

 கலை மாலை மதிச் சடையார் இடம் பலவும் கை தொழுவார்     2519-4

 

 622. தெண் திரை சூழ் கடல் கானல் திரு அகத்தியன் பள்ளி      2520-1

 அண்டர் பிரான் கழல் வணங்கி அருந்தமிழ் மா மறை பாடிக்      2520-2

 கொண்டல் பயில் மணல் கோடு சூழ் கோடிக் குழகர் தமைத்      2520-3

 தொண்டருடன் தொழுது அணைந்தார் தோணிபுரத் தோன்றலார்    2520-4

 

 623. கண் ஆர்ந்த திரு நுதலார் மகிழ்ந்த கடிக்குளம் இறைஞ்சி    2521-1

 எண் ஆர்ந்த திரு இடும்பா வனம் ஏத்தி எழுந்து அருளி   2521-2

 மண் ஆர்ந்த பதி பிறவும் மகிழ் தரும் அன்பால் வணங்கிப்       2521-3

 பண் ஆர்ந்த தமிழ் பாடிப் பரவியே செல்கின்றார் 2521-4

 

 624. திரு உசாத் தானத்துத் தேவர் பிரான் கழல் பணிந்து         2522-1

 மருவிய செந்தமிழ்ப் பதிகமால் போற்றும் படி பாடி      2522-2

 இரு வினையும் பற்று அறுப்பார் எண் இறந்த தொண்டருடன்     2522-3

 பெருகு விருப்பினர் ஆகிப் பிற பதியும் பணிந்து அருள்வார்       2522-4

 

 625. கருங்கழி வேலைப் பாலைக் கழி நெய்தல் கடந்து அருளித் 2523-1

 திருந்திய சீர் புனல் நாட்டுத் தென் மேல் பால் திசை நோக்கி      2523-2

 மருங்கு மிடை தடஞ் சாலி மாடு செறி குலத்தெங்கு     2523-3

 நெருங்கி வளர் கமுகு உடுத்த நிறை மருத வழிச் சென்றார்       2523-4

 

 626. சங்கங்கள் வயல் எங்கும் சாலி கழைக் கரும்பு எங்கும்      2524-1

 கொங்கு எங்கும் நிறை கமலக் குளிர் வாசத் தடம் எங்கும்        2524-2

 அங்கு அங்கே உழவர் குழாம் ஆர்க்கின்ற ஒலி எங்கும்   2524-3

 எங்கும் எங்கும் மலர்ப் படுகர் இவை கழிய எழுந்து அருளி       2524-4

 

 627. தடம் எங்கும் புனல் குடையும் தையலார் தொய்யில் நிறம் 2525-1

 இடம் எங்கும் அந்தணர்கள் ஓதும் இடையாக நிலை      2525-2

 மடம் எங்கும் தொண்டர் குழாம் மனை எங்கும் புனைவதுவை    2525-3

 நடம் எங்கும் ஒலி ஓவா நல் பதிகள் அவை கடந்து      2525-4

 

 628. நீர் நாடு கடந்து அருளி நெடும் புறவில் குறும்புதல்கள்      2526-1

 கார் நாடு முகை முல்லைக் கடி நாறு நிலம் கடந்து      2526-2

 போர் நாடும் சிலை மறவர் புன் புலவை பிடை போக்கிச் 2526-3

 சீர் நாடும் தென் பாண்டி நல் நாடு சென்று அணைவார்   2526-4

 

 629. மன்றல் மலர் பிறங்கல் மருங்கு எறிந்து வரும் நதிகள் பல 2527-1

 சென்று அணைந்து கடந்து ஏறித் திரி மருப்பின் கலை புணர்மான் 2527-2

 கன்று தெறித்தன உகைக்கும் கான அதர் கடந்து அணைந்தார்     2527-3

 கொன்றை நறும் சடை முடியார் மகிழ்ந்த திருக்கொடும் குன்றம் 2527-4

 

 630. கொடும் குன்றத்து இனிது அமர்ந்த கொழும்பவளச் செழுங் குன்றை 2528-1

 அடும் குன்றம் உரித்தானை வணங்கி அரும் தமிழ் பாடி 2528-2

 நெடும் குன்றும் படர் காணும் நிறை நாடும் கடந்து மதி 2528-3

 தொடும் குன்ற மதில் மதுரைத் தொன் நகர் வந்து அணைகின்றார்         2528-4

 

 631. இந்நிலை இவர் வந்து எய்த எண் பெரும் குன்றம் மேவும்   2529-1

 அந்நிலை அமணர் தங்கள் கழிவு முன் சாற்றல் உற்றுப் 2529-2

 பல்முறை வெருக் கொண்டு உள்ளம் பதைப்பத்தீக் கனாக்களோடும்        2529-3

 துன் நிமித்தங்கள் அங்கு நிகழ்ந்தன சொல்லல் உற்றாம்   2529-4

 

 632. பள்ளிகள் மேலும் மாடு பயில் அமண் பாழி மேலும்        2530-1

 ஓள்ளிதழ் அசோகின் மேலும் உணவு செய் கவளம் கையில்      2530-2

 கொள்ளு மண்டபங்கள் மேலும் கூகையோடு ஆந்தை தீய         2530-3

 புள் இனம் ஆன தம்மில் பூசல் இட்டு அழிவு சாற்றும்    2530-4

 

 633. பீலியும் தடுக்கும் பாயும் பிடித்தகை வழுவி வீழக் 2531-1

 கால்களும் தடுமாறும் ஆடிக் கண்களும் இடமே ஆடி     2531-2

 மேல் வரும் அழிவுக்கு ஆக வேறு காரணமும் காணார்   2531-3

 மால் உழந்து அறிவு கெட்டு மயங்கினர் அமணர் எல்லாம்        2531-4

 

 634. கந்தியர் தம்மில் தாமே கனன்று எழு கலாங்கள் கொள்ள     2532-1

 வந்தவாறு அமணர் தம்மில் மாறு கொண்டு ஊறு செய்ய 2532-2

 முந்தைய உரையில் கொண்ட பொறை முதல் வைப்பும் விட்டுச் 2532-3

 சிந்தையில் செற்றம் முன்னாத் தீக் குணம் தலை நின்றார்கள்     2532-4

 

 635. இப்படி அமணர் வைகும் எப் பெயர்ப் பதியும் எய்தும்       2533-1

 ஒப்பில் உற்பாதம் எல்லாம் ஒருவரின் ஒருவர் கூறி      2533-2

 மெய்ப்படு தீக்கனாவும் வேறு வேறு ஆகக் கண்டு        2533-3

 செப்புவான் புறத்து உளோரும் தென்னவன் மதுரை சேர்ந்தார்      2533-4

 

 636. அந்நகர் தன்னில் வாழ்வார் புறம் நின்று அணைவார் கூடி    2534-1

 மன்னவன் தனக்கும் கூறி மருண்ட உள்ளத்தர் ஆகித்     2534-2

 துன்னிய அழுக்கு மெய்யில் தூசு இலார் பலரும் ஈண்டி   2534-3

 இன்னன கனவு கண்டோம் என எடுத்து இயம்பல் உற்றார்         2534-4

 

 637.  சீர் மலி அசோகு தன் கீழ் இருந்த நம் தேவர் மேலே       2535-1

 வேரொடு சாய்ந்து வீழக் கண்டனம் அதன் பின் ஆக      2535-2

 ஏர் கொள் முக்குடையும் தாமும் எழுந்து கை நாற்றிப் போக      2535-3

 ஊர் உளோர் ஓடிக் காணக் கண்டனம் என்று உரைப்பார்   2535-4

 

 638. குண்டிகை தகர்த்துப் பாயும் பீறியோர் குரத்தி ஓடப் 2536-1

 பண்டிதர் பாழி நின்றும் கழுதை மேல் படர்வார் தம்பின் 2536-2

 ஒண்தொடி இயக்கி யாரும் உளை இட்டுப் புலம்பி ஓடக் 2536-3

 கண்டனம் என்று சொன்னார் கையறு கவலை உற்றார்    2536-4

 

 639.  கான் இடை நட்டம் ஆடும் கண் நுதல் தொண்டர் எல்லாம் 2537-1

 மீனவன் மதுரை தன்னில் விரவிடக் கண்டோம் என்பார் 2537-2

 கோன் அவன் தானும் வெய்ய கொடும் தழல் முழுகக் கண்டோம் 2537-3

 ஆனபின் எழவும் கண்டோம் அதிசயம் இதுவாம் என்பார் 2537-4

 

 640.  மழவிடை இளம் கன்று ஒன்று வந்து நம் கழகம் தன்னை 2538-1

 உழறிடச் சிதறி ஓடி ஒருவரும் தடுக்க அஞ்சி    2538-2

 விழ ஒரு புகலும் இன்றி மேதினி தன்னை விட்டு        2538-3

 நிழல் இலா மரங்கள் ஏறி நின்றிடக் கண்டோம் என்பர்    2538-4

 

 641.  ஆவது என் பாவிகாள் இக் கனாத்திறம் அடிகள் மார்க்கு    2539-1

 மேவிய தீங்கு தன்னை விளைப்பது திடமே என்று       2539-2

 நோவுறு மனத்தர் ஆகி நுகர் பெரும் பதமும் கொள்ளார் 2539-3

 யாவது செயல் என்று எண்ணி இடர் உழன்று அமுங்கினார்கள்    2539-4

 

 642. அவ்வகை அவர்கள் எல்லாம் அந்நிலைமையர்கள் ஆகச்     2540-1

 சைவ நன் மரபில் வந்த தட மயில் மட மென் சாயல்    2540-2

 பை வளர் அரவேர் அல்குல் பாண்டி மா தேவியார்க்கும் 2540-3

 மெய் வகை அமைச்சனார்க்கும் விளங்கும் நன் நிமித்தம் மேன் மேல்     2540-4

 

 643. அளவு இலா மகிழ்ச்சி காட்டும் அரும் பெரும் நிமித்தம் எய்த        2541-1

 உள மகிழ் உணரும் காலை உலகெலாம் உய்ய வந்த    2541-2

 வளர் ஒளி ஞானம் உண்டார் வந்து அணைந்து அருளும் வார்த்தை       2541-3

 கிளர் உறும் ஓகை கூறி வந்தவர் மொழியக் கேட்டார்    2541-4

 

 644. அம்மொழி விளம்பினோர்க்கு வேண்டுவ அடைய நல்கி      2542-1

 மெய்ம்மையில் விளங்கு காதல் விருப்புறு வெள்ளம் ஓங்கி       2542-2

 தம்மையும் அறியா வண்ணம் கை மிக்குத் தழைத்துப் பொங்கி    2542-3

 விம்மிய மகிழ்ச்சி கூர மேவிய சிறப்பின் மிக்கார்        2542-4

 

 645. மங்கையர்க் கரசியார் பால் வந்து அடி வணங்கி நின்ற       2543-1

 கொங்கு அலர் தெரியல் ஆராம் குலச்சிறை யாரை நோக்கி       2543-2

 நங்கள் தம்பிரானாராய ஞான போனகர் முன்பு எய்தி      2543-3

 இங்கு எழுந்து அருள உய்ந்தோம் என எர் கொள்ளும் என்றார்     2543-4

 

 646. மன்றலங் குழலினாரை வணங்கப் போந்த அமைச்சனாரும்   2544-1

 வென்றிவேல் அரசனுக்கும் உறுதியே என விரைந்து      2544-2

 பொன் திகழ் மாட வீதி மதுரையின் புறத்துப் போகி      2544-3

 இன் தமிழ் மறை தந்தாரை எதிர்கொள எய்தும் காலை   2544-4

 

 647. அம்புய மலராள் போல்வார் ஆலவாய் அமர்ந்தார் தம்மைக் 2545-1

 கும்பிட வேண்டும் என்று கொற்றவன் தனக்கும் கூறி     2545-2

 தம் பரிசனங்கள் சூழத் தனித் தடையோடும் சென்று      2545-3

 நம்பரை வணங்கித் தாமும் நல் வரவேற்று நின்றார்      2545-4

 

 648. திரு நிலவு மணி முத்தின் சிவிகையின் மேல் சேவித்து     2546-1

 வரு நிலவு தரு மதி போல் வளர் ஒளி வெண் குடை நிழற்றப்    2546-2

 பெருகு ஒளிய திரு நீற்றுத் தொண்டர் குழாம் பெருகிவர 2546-3

 அருள் பெருக வரும் ஞானத்து அமுது உண்டார் அணைகின்றார்   2546-4

 

 649. துந்துபிகள் முதலாய தூரியங்கள் கிளராமே         2547-1

 அந்தணராம் மாதவர்கள் ஆயிரம் மா மறை எடுப்ப       2547-2

 வந்து எழும் மங்கல நாத மாதிரம் உட்பட முழங்கச்      2547-3

 செந்தமிழ் மாருதம் எதிர் கொண்டு எம்மருங்கும் சேவிப்ப        2547-4

 

 650. பண்ணிய வஞ்சனைத் தவத்தால் பஞ்சவன் நாட்டு இடைப் பரந்த    2548-1

 எண்ணில் அமண் எனும் பாவ இருஞ்சேனை இரிந்து ஓட         2548-2

 மண் உலகமே அன்றி வான் உலகம் செய்த பெரும்      2548-3

 புண்ணியத்தின் படை எழுச்சி போல் எய்தும் பொலிவு எய்த       2548-4

 

 651. துன்னும் முழு உடற்றுகளால் சூழும் உணர்வின் இற்றுகளால்        2549-1

 அன்னெறியில் செறிந்து அடைந்த அமண் மாசு கழுவுதற்கு       2549-2

 மன்னி ஒளிர் வெண்மையினால் தூய்மையினால் வழுதியர் தம்   2549-3

 கன்னி நாட்டு இடைக் கங்கை அணைந்தது எனும் கவின் காட்ட   2549-4

 

 652. பானல் வயல் தமிழ் நாடு பழி நாடும்படி பரந்த     2550-1

 மானம் இலா அமண் என்னும் வல் இருள் போய் மாய்வதனுக்கு 2550-2

 ஆன பெருகு ஒளி பரப்பால் அண்டம் எலாம் கொண்டதொரு      2550-3

 ஞான மணி விளக்கு எழுந்து வருவது என நலம் படைப்ப        2550-4

 

 653. புரசை வயக் கட களிற்றுப் பூழியர் வண் தமிழ் நாட்டுத்     2551-1

 தரை செய் தவப் பயன் விளங்கச் சைவ நெறி தழைத்து ஓங்க    2551-2

 உரை செய்து இருப்போர் பலவும் ஊது மணிச் சின்னம் எலாம்    2551-3

 பர சமயக் கோளரி வந்தான் என்று பணிமாற    2551-4

 

 654. இப்பரிசு அணையும் சண்பையர் பெருமான் எழுந்து அருளும் பொழுது இசைக்கும் 2552-1

 ஒப்பில் நித்திலப் பொன் தனிப் பெரும் கானம் உலகு உய்ய ஒலித்து எழும் ஓசை 2552-2

 செப்பரும் பெருமைக் குலச் சிறையார் தம் செவி நிறை அமுது எனத் தேக்க      2552-3

 அப்பொழுது அறிந்து தலத்தின் மேல் பணிந்தே அளப்பு அரும் களிப்பினர் ஆனார்   2552-4

 

 655. அஞ்சலி குவித்த கரங்களும் தலைமேல் அணைந்திடக் கடிது சென்று அணைவார் 2553-1

 நஞ்சு அணி கண்டர் தம் திருமகனார் உடன் வரும் நல்தவக் கடலை      2553-2

 நெஞ்சினில் நிறைந்த ஆர்வம் முன் செல்லக் கண்டு நீள் நிலத்து இடைத் தாழ்ந்து 2553-3

 பஞ்சவர் பெருமான் மந்திரித் தலைவர் பாங்கு உற அணைந்து முன் பணிந்தார்    2553-4

 

 656. நிலமிசை பணிந்த குலச் சிறையாரை நீடிய பெரும் தவத் தொண்டர் 2554-1

 பலரும் முன் அணைந்து வணங்கி மற்று அவர்தாம் படியின் நின்று எழாவகை கண்டு      2554-2

 மலர் மிசைப் புத்தேள் வழிபடும் புகலி வைதிகச் சேகரர் பாதம்    2554-3

 குலவி அங்கு அணைந்தார் தென்னவன் அமைச்சர் குலச்சிறையார் எனக் கூற      2554-4

 

 657. சிரபுரச் செல்வர் அவர் உரை கேட்டுத் திருமுகத் தாமரை மலர்ந்து   2555-1

 விரவு ஒளி முத்தின் சிவிகை நின்று இழிந்து விரைந்து சென்றவர் தமை அணைந்து       2555-2

 கரகமலங்கள் பற்றியே எடுப்பக் கை தொழுது அவரும் முன் நிற்ப         2555-3

 வரமிகு தவத்தால் அவரையே நோக்கி வள்ளலார் மதுர வாக்கு அளிப்பார் 2555-4

 

 658.  செம்பியர் பெருமான் குல மகளார்க்கும் திருந்திய சிந்தையீர் உமக்கும்      2556-1

 நம் பெருமான் தன் திரு அருள் பெருகும் நன்மை தான் வாலிதே என்ன   2556-2

 வம்பு அலர் அலங்கல் மந்திரி யாரும் மண் மிசைதாழ்ந்து அடி வணங்கித் 2556-3

 தம் பெரும் தவத்தின் பயன் அனையார்க்குத் தன்மை ஆம் நிலை உரைக்கின்றார்   2556-4

 

 659. சென்ற காலத்தின் பழுது இலாத் திறமும் இனி எதிர் காலத்தின் சிறப்பும்      2557-1

 இன்று எழுந்து அருளப் பெற்ற பேறு இதனால் எற்றைக்கும் திரு அருள் உடையோம்       2557-2

 நன்றியில் நெறியில் அழுந்திய நாடும் நற்றமிழ் வேந்தனும் உய்ந்து       2557-3

 வென்றி கொள் திரு நீற்று ஒளியினால் விளங்கும் மேன்மையும் படைத்தனம் என்பார் 2557-4

 

 660. இங்கு எழுந்து அருளும் பெருமை கேட்டு அருளி எய்துதற்கு அரிய பேறு எய்தி 2558-1

 மங்கையர்க் கரசியாரும் நம்முடைய வாழ்வு எழுந்து அருளியது என்றே   2558-2

 அங்கு நீர் சென்று அடிபணிவீர் என்று அருள் செய்தார் எனத் தொழுதார்வம்        2558-3

 பொங்கிய களிப்பால் மீளவும் பணிந்து போற்றினார் புரவலன் அமைச்சர்   2558-4

 

 661. ஆங்ஙனம் போற்றி அடி பணிந்து அவர் மேல் அளவுஇலா அருள் புரி கருணை        2559-1

 தாங்கிய மொழியால் தகுவன விளம்பி தலை அளித்து அருளும் அப்பொழுதில்     2559-2

 ஓங்கு எயில் புகழ் சூழ் மதுரைத் தோன்றுதலும் உயர் தவ தொண்டரை நோக்கி    2559-3

 ஈங்கு நம் பெருமான் திரு ஆலவாய் மற்று எம்மருங்கினது என வினவ    2559-4

 

 662. அன்பராய் அவர் முன் பணிந்த சீர் அடியார் அண்ணலார் அடி இணை வணங்கி        2560-1

 முன்பு நின்று எடுத்த கைகளால் காட்டி முருகு அலர் சோலைகள் சூழ்ந்து 2560-2

 மின் பொலி விசும்பை அளக்கும் நீள் கொடி வியன் நெடும் கோபுரம் தோன்றும்    2560-3

 என்பு அணி அணிவார் இனிது அமர்ந்து அருளும் திருவாலவாய் இது என்றார்      2560-4

 

 663. தொண்டர்தாம் போற்றிக் காட்டிடக் கண்டு துணைமலர்க் கரம் குவித்து அருளி 2561-1

 மண்டு பேரன்பால் மண்மிசைப் பணிந்து மங்கையர்க்கரசி என்று எடுத்தே   2561-2

 எண் திசையும் பரவும் ஆலவாய் ஆவது இதுவே என்று இருவர் தம் பணியும்     2561-3

 கொண்டமை சிறப்பித்து அருளி நல் பதிகம் பாடினார் குவலயம் போற்ற   2561-4

 

 664. பாடிய பதிகம் பரவியே வந்து பண்பு உடை அடியவரோடும் 2562-1

 தேடுமால் அயனுக்கு அரியவர் மகிழ்ந்த திரு ஆலவாய் மருங்கு அணைந்து       2562-2

 நீடுயர் செல்வக் கோபுரம் இறைஞ்சி நிறை பெரு விருப்புடன் புக்கு        2562-3

 மாடு சூழ் வலம் கொண்டு உடையவர் கோயில் மந்திரியாருடன் புகுந்தார் 2562-4

 

 665.  ஆளும் அங்கணர் ஆலவாய் அமர்ந்து இனிது இருந்த       2563-1

 கான கண்டரைக் கண்களின் பயன் பெறக் கண்டு 2563-2

 நீள வந்து எழும் அன்பினால் பணிந்து எழ நிறையார்     2563-3

 மீளவும் பல முறை நிலம் உற விழுந்து எழுவார்        2563-4

 

 666. அங்கம் எட்டினும் ஐந்தினும் அளவு இன்றி வணங்கிப்       2564-1

 பொங்கு காதலின் மெய்ம் மயிர் புளகமும் பொழியும்     2564-2

 செம் கண் நீர் தரும் அருவியும் திகழ் திரு மேனி        2564-3

 எங்கும் ஆகி நின்று ஏத்தினார் புகலியர் இறைவர்         2564-4

 

 667.  நீல மா மிடற்று ஆலவாயான் என நிலவும்        2565-1

 மூலம் ஆகிய திரு இருக்குக் குறள் மொழிந்து   2565-2

 சீல மாதவத் திருத் தொண்டர் தம் ஒடும் திளைத்தார்    2565-3

 சாலும் மேன்மையில் தலைச்சங்கப் புலவனார் தம்முன்   2565-4

 

 668. சேர்த்தும் இன் இசைப் பதிகமும் திருக்கடைக் காப்புச்       2566-1

 சாத்தி நல் இசை தண் தமிழ் சொல் மலர் மாலை       2566-2

 பேர்த்தும் இன்புறப் பாடி வெண் பிறை அணி சென்னி    2566-3

 மூர்த்தியார் கழல் பரவியே திருமுன்றில் அணைய       2566-4

 

 669. பிள்ளையார் எழுந்து அருளி முன் புகுதும் அப் பொழுது     2567-1

 வெள்ள நீர் பொதி வேணியார் தம்மைத் தொழும் விருப்பால்     2567-2

 உள் அணைந்திட எதிர் செலாது ஒரு மருங்கு ஓங்கும்    2567-3

 தெள்ளு நீர் விழித் தெரிவையார் சென்று முன்பு எய்த    2567-4

 

 670. மருங்கின் மந்திரியார் பிள்ளையார் கழல் வணங்கிக்         2568-1

 கரும் குழல் கற்றை மேல் குவிகைத்து அருளி உடையார்        2568-2

 பருங்கை யானை வாழ் வளவர் கோன் பாவையார் என்னப்       2568-3

 பெரும் களிப்புடன் விரைந்து எதிர் பிள்ளையார் அணைந்தார்      2568-4

 

 671. தென்னவன் பெருந் தேவியார் சிவக் கன்றின் செய்ய        2569-1

 பொன்னடிக் கமலங்களில் பொருந்த முன் விழுந்தார்      2569-2

 மன்னு சண்பையர் வள்ளலார் மகிழ் சிறந்து அளிக்கும்   2569-3

 இன்னருட் பெரும் சிறப் பொடும் திருக்கையால் எடுத்தார்         2569-4

 

 672. ஞான போனகர் எதிர் தொழுது எழுந்த நல்தவத்து   2570-1

 மானியார் மனக் கருத்து முற்றியது என மதித்தே        2570-2

 பானலங் கண்கள் நீர் மல்கப் பவளவாய் குழறி   2570-3

 யானும் என் பதியும் செய்த தவம் என் கொல் என்றார்   2570-4

 

 673. யாழின் மென் மொழியார் மொழிந்து எதிர் கழல் வணங்கக் 2571-1

 காழி வாழ வந்து அருளிய கவுணியர் பிரானும் 2571-2

 சூழும் ஆகிய பர சமயத்து இடைத் தொண்டு     2571-3

 வாழும் நீர் மையீர் உமைக் காண வந்தனம் என்றார்     2571-4

 

 674. இன்னவாறு அருள் செய்திடத் தொழுது அடி வீழ்ந்தார்       2572-1

 மன்னும் மந்திரியார் வரும் திறம் எலாம் மொழிய       2572-2

 அன்ன மென் நடையார் தமக்கு அருள் செய்து போக்கித் 2572-3

 துன்னு மெய்த் தொண்டர் சூழ வந்து அருளும் அப் பொழுது      2572-4

 

 675. செல்வம் மல்கிய திரு ஆல வாயினில் பணி செய்து        2573-1

 அல்கு தொண்டர்கள் பிள்ளையார் மருங்கு அணைந்து இறைஞ்சி 2573-2

 மல்குகார்அமண் இருள் கெட ஈங்கு வந்து அருள        2573-3

 எல்லையில் தவம் செய்தனம் என எடுத்து இசைத்தார்    2573-4

 

 676. அத் திருத் தொண்டர் தங்களுக்கு அருள் முகம் அளித்து     2574-1

 மெய்த்த காதலின் அவரொடும் புறத்தினில் மேவிச்       2574-2

 சித்தம் இன்புறும் அமைச்சனார் திரு மடம் காட்டப்       2574-3

 பத்தர் போற்றிடப் பரிசனத்தொடும் இனிது அமர்ந்தார்     2574-4

 

 677. பரவு காதலில் பாண்டிமா தேவியார் அருளால்      2575-1

 விரவு நண்பொடு குலச் சிறையார் விருந்து அளிப்பக்     2575-2

 சிரபுரத்து வந்து அருளிய செல்வர் அங்கு இருந்தார்       2575-3

 இரவி மேல் கடல் அணைந்தனன் எல்லி வந்து அணைய 2575-4

 

 678. வழுதி மாநகர் அதன் இடை மாமறைத் தலைவர்   2576-1

 பழுதில் சீர் அடியாருடன் பகல் வரக் கண்ட      2576-2

 கழுது போல் வரும் கார் அமண் குண்டர்கள் கலங்கி      2576-3

 இழுது மை இருளுக்கு இருள் என ஈண்டினர் ஒரு பால்   2576-4

 

 679. அங்கண் மேவிய சமணர்கள் பிள்ளையார் அமர்ந்த 2577-1

 துங்க மா மடம் தன்னிடைத் தொண்டர் தம் குழாங்கள்   2577-2

 எங்கும் ஓதிய திருப்பதிகத்து இசை எடுத்த       2577-3

 பொங்கு பேர் ஒலி செவிப்புலம் புக்கிடப் பொறாராய்      2577-4

 

 680.  மற்றிவ் வான் பழி மன்னவன் மாறனை எய்திச்    2578-1

 சொற்றும் என்று தம் சூழ்ச்சியும் ஒரு படி துணிவார்     2578-2

 கொற்றவன் கடைக் காவலர் முன் சென்று குறுகி        2578-3

 வெற்றி வேலவர்க்கு எங்களை விளம்புவீர் என்றார்       2578-4

 

 681. வாயில் காவலர் மன்னவன் தனை எதிர் வணங்கி   2579-1

 ஆய மாகி வந்து அடிகள் மார் அணைந்தனர் என்ன       2579-2

 ஏயினான் அணைவா ரென அவரும் சென்று இசைத்தார் 2579-3

 பாயினால் உடல் மூடுவார் பதைப்புடன் புக்கார்   2579-4

 

 682. புக்க போது அவர் அழிவுறு மனத்து இடைப் புலர்ச்சி        2580-1

 மிக்க தன்மையை வேந்தனும் கண்டு எதிர் வினவி       2580-2

 ஒக்க நீர் திரண்டு அணைவதற்கு உற்றது என் என்னத்    2580-3

 தக்கது அல்ல தீங்கு அடுத்தது சாற்றுதற்கு என்றார்       2580-4

 

 683.  ஆவதேல் நுமக்கு அடுத்தது கூறுவீர் என்று        2581-1

 காவலன் பரிந்து உரைத்தலும் கார் அமண் கையர்        2581-2

 மாவலாய் உன் தன் மதுரையில் சைவ வேதியர் தாம்    2581-3

 மேவலால் இன்று கண்டுமுட்டியாம் என்று விளம்ப       2581-4

 

 684. என்று கூறலும் கேட்டு முட்டி யானும் என்று இயம்பி       2582-1

 நன்று நல் அறம் புரிந்தவா நான் என்று நகுவான்        2582-2

 கன்றும் உள்ளத்தன் ஆகி அக் கண் நுதல் அடியார்        2582-3

 இன்று இம் மாநகர் அணைந்தது என் அவர்கள் யார் என்றான்     2582-4

 

 685.  மாலை வெண் குடை வளவர் சோணாட்டு வண்புகலிச்     2583-1

 சூல பாணிபால் ஞானம் பெற்றான் என்று சுருதிப்         2583-2

 பாலன் அன்பர் தம் குழாத்தொடும் பனி முத்தின் சிவிகை         2583-3

 மேல் அணைந்தனன் எங்களை வாதினில் வெல்ல        2583-4

 

 686. என்று கூறுவார் இத்திறம் முன்பு தாம் அறிந்தது    2584-1

 ஒன்றும் அங்கு ஒழியா வகை உரைத்தலும் தென்னன்    2584-2

 மன்றலம் பொழில் சண்பையார் வள்ளலார் நாமம்        2584-3

 சென்று தன் செவி நிறைத்தலும் செயிர்த்து முன் கொல்வான்     2584-4

 

 687.  மற்ற மா மறை மைந்தன் இம் மருங்கு அணைந்தானேல்   2585-1

 உற்ற செய் தொழில் யாது செய்கோம் என உரைப்ப      2585-2

 செற்றம் மீக் கொண்ட சிந்தையும் செய்கையும் உடையோர்       2585-3

 கொற்ற மன்னவன் மொழிக்கு எதிர் குறித்து உரை செய்வார்      2585-4

 

 688. வந்த அந்தணன் தன்னை நாம் வலிது செய்து போக்கும்     2586-1

 சிந்தை அன்றி அச் சிறு மறையோன் உறை மடத்தில்    2586-2

 வெம் தழல் பட விஞ்சை மந்திரத் தொழில் விளைத்தால்        2586-3

 இந்த நன்னகர் இடத்திரான் ஏகும் என்று இசைத்தார்      2586-4

 

 689.  ஆவது ஒன்று இதுவே ஆகில் அதனையே விரைந்து செய்யப்       2587-1

 போவது என்று அவரைப் போக்கிப் பொய் பொருளாகக் கொண்டான்        2587-2

 யாவதும் உரை ஆடாதே எண்ணத்தில் கவலையோடும்   2587-3

 பூவணை அமளி புக்கான் பொங்கு எழில் தேவி சேர்ந்தாள்        2587-4

 

 690. மன்னவன் உரைப்பது இன்றி இருக்க மா தேவியார்தாம்     2588-1

 என் உயிருக்கு உயிராய் உள்ள இறைவா நீ உற்றது என்னோ     2588-2

 முன் உள மகிழ்ச்சி இன்றி முகம் புலர்ந்து இருந்தாய் இன்று      2588-3

 பன்னிய உள்ளத்து எய்தும் பருவரல் அருள் செய் என்றார்        2588-4

 

 691. தேவியார் தம்மை நோக்கித் தென்னவன் கூறுகின்றான்      2589-1

 காவி நீள் கண்ணினாய் கேள் காவிரி நாட்டில் மன்னும்   2589-2

 தாவில் சீர்க் கழுமலத்தான் சங்கரன் அருள் பெற்று இங்கு        2589-3

 மேவினான் அடிகள் மாரை வாதினில் வெல்ல என்றான்   2589-4

 

 692. வெண் பொடி பூசும் தொண்டர் விரவினார் அவரை எல்லாம்         2590-1

 கண்டு முட்டு அடிகள் மார்கள் கேட்டு முட்டியானும் காதல்       2590-2

 வண்டுணத் துதைந்த கோதை மானியே இங்கு வந்த      2590-3

 பண்பு மற்று இதுவேயாகும் பரிசு வேறு இல்லை என்றான்        2590-4

 

 693. மன்னவன் உரைப்பக் கேட்டு மங்கையர்க்கு அரசியார் தாம்   2591-1

 நின்னிலை இதுவே யாகில் நீடிய தெய்வத் தன்மை       2591-2

 அன்னவர் வாது செய்தால் வென்றவர் பக்கம் சேர்ந்து     2591-3

 துன்னுவது உறுதியாகும் சுழிவுறேல் மன்ன என்றார்      2591-4

 

 694. சிந்தையில் களிப்பு மிக்குத் திருக் கழு மலத்தார் வேந்தன்   2592-1    

 வந்தவாறு எம்மை ஆள என வரு மகிழ்ச்சி யோடும்     2592-2

 கொந்தலர் குழலார் போதக் குலச் சிறையார் அங்கு எய்த         2592-3

 இந்த நன் மாற்றம் எல்லாம் அவர்க்கு உரைத்து இருந்த பின்னர்   2592-4

 

 695. கொற்றவன் அமைச்சனாரும் கைதலை குவித்து நின்று      2593-1

 பெற்றனம் பிள்ளையார் இங்கு அணைந்திடப் பெறும் பேறு என்பார்        2593-2

 இற்றை நாள் ஈசன் அன்பர் தம்மை நாம் இறைஞ்சப் பெற்றோம் 2593-3

 மற்று இனிச் சமணர் செய்யும் வஞ்சனை அறியோம் என்றார்     2593-4

 

 696. மானியார் தாமும் அஞ்சி வஞ்சகப் புலையர் தாங்கள்        2594-1

 ஈனமே புரிய வல்லார் செய்வது என் நாம் என்று எண்ணி        2594-2

 ஞான சம்பந்தர் தம்பால் நன்மை அல்லாது செய்யும்     2594-3

 ஊனம் வந்து அடையில் யாமும் உயிர் துறந்து ஒழிவது என்றார் 2594-4

 

 697. இவர் நிலை இதுவே ஆக இலங்குவேல் தென்னவன் ஆன   2595-1

 அவன் நிலை அதுவாம் அந்நாள் அருகர் தம் நிலை யாது என்னில்        2595-2

 தவம் மறைந்து அல்ல செய்வார் தங்கள் மந்திரத்தால் செந்தீ     2595-3

 சிவ நெறி வளர்க்க வந்தார் திரு மடம் சேரச் செய்தார்   2595-4

 

 698.  ஆதி மந்திரம் அஞ்சு எழுத்து ஓதுவார் நோக்கும்   2596-1

 மாதிரத்தினும் மற்றை மந்திர விதி வருமே      2596-2

 பூதி சாதனர் மடத்தில் தாம் புனைந்த சாதனைகள்        2596-3

 சாதியா வகை கண்ட அமண் குண்டர்கள் தளர்ந்தார்      2596-4

 

 699. தளர்ந்து மற்று அவர் தாம் செய்த தீத்தொழில் சரியக்       2597-1

 கிளர்ந்த அச்சம் முன் கெழுமிய கீழ்மையோர் கூடி       2597-2

 விளங்கு நீள் முடி வேந்தன் ஈது அறியின் நம் மேன்மை 2597-3

 உளம் கொள்ளான் நமர் விருத்தியும் ஒழிக்கும் என்று உணர்வார் 2597-4

 

 700.  மந்திரச் செயல் வாய்த்து இல மற்று இனிச் செய்யும்      2598-1

 புந்தியாவது இங்கு இது எனப் பொதி தழல் கொடு புக்கு   2598-2

 அந்தண் மாதவர் திரு மடப் புறத்து அயல் இருள் போல் 2598-3

 வந்து தம் தொழில் புரிந்தனர் வஞ்சனை மனத்தோர்      2598-4

 

 701. திரு மடப் புறச் சுற்றினில் தீய பாதகத்தோர்        2599-1

 மருவுவித்த அத்தொழில் வெளிப்படுதலும் மறுகிப்       2599-2

 பரிசனத்தவர் பதைப் பொரும் சிதைத்து நீக்கி    2599-3

 அருகர் இத்திறம் புரிந்தமை தெளிந்து சென்று அணைவார்        2599-4

 

 702. கழுமலப் பதிக் கவுணியர் கற்பகக் கன்றைத்        2600-1

 தொழுது நின்ற அமண் குண்டர் செய் தீங்கினைச் சொன்ன        2600-2

 பொழுது மாதவர் துயிலும் இத்திரு மடப் புறம்பு 2600-3

 பழுது செய்வதோ பாவிகாள் எனப் பரிந்து அருளி        2600-4

 

 703.  என் பொருட்டு அவர் செய்த தீங்கு ஆயினும் இறையோன் 2601-1

 அன்பருக்கு எய்துமோ என்று பின்னையும் அச்சம்        2601-2

 முன்புற பின்பு முனிவுற முத்தமிழ் விரகர்       2601-3

 மன் புரக்கும் மெய்ம்முறை வழு என மனம் கொண்டார் 2601-4

 

 704.  வெய்ய தீங்கு இது வேந்தன் மேற்று எனும் விதி முறையால்       2602-1

 செய்யனே திரு ஆலவாய் எனும் திருப்பதிகம்    2602-2

 சைவர் வாழ் மடத்து அமணர்கள் இட்ட தீத் தழல் போய்ப்        2602-3

 பையவே சென்று பாண்டியற்கு ஆக எனப் பணித்தார்     2602-4

 

 705. பாண்டிமா தேவியார் தமது பொற்பில் பயிலும் நெடு மங்கல நாண் பாதுகாத்தும் 2603-1

 ஆண் தகையார் குலச் சிறையார் அன்பினாலும் அரசன் பால் அபராதம் உறுதலாலும் 2603-2

 மீண்டும் சிவ நெறி அடையும் விதியினாலும் வெண்ணீறு வெப்பு அகலப் புகலி வேந்தர் 2603-3

 தீண்டி இடப் பேறு உடையன் ஆதலாலும் தீப்பிணி பையவே செல்க என்றார்       2603-4

 

 706. திருந்து இசைப் பதிகம் தொடை திரு ஆல வாயின் 2604-1

 மருந்தினைச் சண்பை மன்னவர் புனைந்திட அருளால்    2604-2

 விரிந்த வெம் தழல் வெம்மை போய்த் தென்னனை மேவிப்      2604-3

 பெருந்தழல் பொதி வெதுப்பு எனப் பெயர் பெற்றதன்றே   2604-4

 

 707. செய்ய மேனியர் திருமகனார் உறை மடத்தில்      2605-1

 நையும் உள்ளத்தராய் அமண் கையர் தாம் நணுகிக்      2605-2

 கையினால் எரி இட உடன் படும் எல்லி கரப்ப   2605-3

 வெய்யவன் குண கடல் இடை எழுந்தன மீது    2605-4

 

 708. இரவு பாதகர் செய்த தீங்கு இரவி தன் மரபில்      2606-1

 குரவ ஓதியார் குலச் சிறை யாருடன் கேட்டுச்    2606-2

 சிவபுரப் பிள்ளை யாரை இத் தீயவர் நாட்டு      2606-3

 வரவழைத்த நாம் மாய்வதே என மனம் மயங்கி 2606-4

 

 709. பெருகும் அச்சமோடும் ஆருயிர் பதைப்பவர் பின்பு 2607-1

 திரு மடப்புறம் மருங்கு தீது இன்மையில் தெளிந்து      2607-2

 கரும் உருட்ட மண்கையர் செய்தீங்கு இது கடைக்கால்    2607-3

 வருவது எப்படியாம் என மனம் கொளும் பொழுது       2607-4

 

 710. அரசனுக்கு வெப்பு அடுத்தது என்று அருகு கஞ்சுகிகள்       2608-1

 உரை செயப் பதைத்து ஒரு தனித் தேவியார் புகுத       2608-2

 விரைவும் அச்சமும் மேல் கொளக் குலச்சிறையாரும்    2608-3

 வரை செய் பொன்புய மன்னவன் மருங்கு வந்து அணைந்தார்     2608-4

 

 711. வேந்தனுக்கு மெய் விதிர்ப்புற வெதுப்புறும் வெம்மை       2609-1

 காந்து வெந்தழல் கதும் என மெய் எலாம் கவர்ந்து       2609-2

 போந்து மாளிகை புறத்து நின்றார்களும் புலர்ந்து 2609-3

 தீந்து போம்படி எழுந்தது விழுந்துடல் திரங்க     2609-4

 

 712. உணர்வும் ஆவியும் ஒழிவதற்கு ஒரு புடை ஒதுங்க         2610-1

 அணையல் உற்றவர் அருகு தூரத்து இடை அகலப்       2610-2

 புணர் இளம் கதலிக் குருத்தொடு தளிர் புடையே 2610-3

 கொணரினும் சுருக்கொண்டு அவை நுண்துகள் ஆக      2610-4

 

 713. மருத்து நூலவர் தங்கள் பல் கலைகளில் வகுத்த    2611-1

 திருத்தகும் தொழில் யாவையும் செய்யவும் மேல் மேல் 2611-2

 உருத்து எழுந்த வெப்பு உயிரையும் உருக்குவது ஆகக்    2611-3

 கருத்து ஒழிந்து உரை மறந்தனன் கௌரியர் தலைவன்   2611-4

 

 714.  ஆனவன் பிணி நிகழ்வுழி அமணர்கள் எல்லாம்    2612-1

 மீனவன் செயல் கேட்டலும் வெய்து உயிர்த்து அழிந்து    2612-2

 போன கங்குலில் புகுந்தது இன் விளைவு கொல் என்பார் 2612-3

 மான முன் தெரியா வகை மன்னன் மாட்டு அணைந்தார் 2612-4

 

 715. மால் பெருக்கும் சமண்கையர் மருங்கு சூழ்ந்து வழுதி நிலை கண்டு அழிந்து வந்த நோயின் 2613-1

 மூல நெறி அறியாதே தங்கள் தெய்வ மொழி நவில் மந்திரம் கொண்டு முன்னும் பின்னும் 2613-2

 பீலிகொடு தை வருதற்கு எடுத்த போது பிடித்த பீலிகள் பிரம்பினோடும் தீந்து      2613-3

 மேல் எரியும் பொறி சிதறி வீழக் கண்டு வெப்பின் அதிசயம் நோக்கி வெருவல் மிக்கார் 2613-4

 

 716. கருகிய மாசு உடையக்கைத் தீயோர் தங்கள் கை தூங்கு குண்டிகை நீர் தெளித்துக்காவாய்         2614-1

 அருகனே அருகனே என்று என்று ஓதி அடல் வழுதி மேல் தெளிக்க அந்நீர்ப் பொங்கிப் 2614-2

 பெருகும் எரி தழல் சொரிந்த நெய் போல் ஆகி பேர்த்தும் ஒரு தழல் அதன் மேல் பெய்தாற் போல         2614-3

 ஒருவரும் இங்கு இருமருங்கும் இராது போம் என்று அமணரைப் பார்த்து உரைத்த அரசன் உணர்வு சோர்ந்தான்2614-4

 

 717. பாண்டி மாதேவியாரும் பயம் எய்தி அமைச்சர் பாரம்       2615-1

 பூண்டவர் தம்மை நோக்கிப் புகலியில் வந்து நம்மை     2615-2

 ஆண்டு கொண்டவர் பால் கங்குல் அமணர் தாம் செய்த தீங்கு     2615-3

 மூண்டவாறு இனையது ஆகி முடிந்ததோ என்று கூற     2615-4

 

 718. கொற்றவன் அமைச்சராம் குலச்சிறையாரும் தாழ்ந்து       2616-1

 மற்று இதன் கொடுமை இந்த வஞ்சகர் மதில்கள் மூன்றும்        2616-2

 செற்றவர் அன்பர் தம்பால் செய்தது ஈங்கு அரசன் பாங்கு         2616-3

 முற்றியது இவர்கள் தீர்க்கின் முதிர்வதே ஆவது என்பார் 2616-4

 

 719. இரு திறத்தவரும் மன்னன் எதிர் பணிந்து இந்த வெப்பு      2617-1

 வரு திறம் புகலி வந்த வள்ளலார் மதுரை நண்ண       2617-2

 அருகர்கள் செய்த தீய அனுசிதம் அதனால் வந்து        2617-3

 பெருகியது இதற்குத் தீர்வு பிள்ளையார் அருளே என்று   2617-4

 

 720. காயமும் மனமும் மாசு கழுவுதல் செய்யார் செய்யும்       2618-1

 மாயமும் இந்த நோயை வளர்ப்பதே வளர் வெண் திங்கள்        2618-2

 மேய வேணியர்பால் ஞானம் பெற்றவர் விரும்பி நோக்கில்       2618-3

 தீய இப்பிணியே அன்றி இப் பிறவியும் தீரும் என்றார்    2618-4

 

 721. மீனவன் செவியின் ஊடு மெய் உணர்வளிப்போர் கூற       2619-1

 ஞான சம்பந்தர் என்னும் நாம மந்திரமும் செல்ல        2619-2

 ஆன போது அயர்வு தன்னை அகன்றிட அமணர் ஆகும்   2619-3

 மானம் இல்லவரைப் பார்த்து மாற்றம் ஒன்று உரைக்கல் உற்றான்         2619-4

 

 722. மன்னவன் அவரை நோக்கி மற்று இவர் செய்கை எல்லாம் 2620-1

 இன்னவாறு எய்து நோய்க்கே ஏது ஆயின என்று எண்ணி         2620-2

 மன்னிய சைவ நீதி மா மறைச் சிறுவர் வந்தால்         2620-3

 அன்னவர் அருளால் இந்நோய் அகலுமேல் அறிவேன் என்றான்    2620-4

 

 723. என்று முன் கூறிப் பின்னும் யான் உற்ற பிணியைத் தீர்த்து 2621-1

 வென்றவர் பக்கம் சேர்வன் விரகு உண்டேல் அழையும் என்ன    2621-2

 அன்று அவர் உவகை பொங்கி ஆர்வத்தால் அணையை நூக்கிச்   2621-3

 சென்ற நீர் வெள்ளம் போலும் காதல் வெள்ளத்தில் செல்வார்     2621-4

 

 724. பாய் உடைப் பாதகத்தோர் திரு மடப் பாங்கு செய்த         2622-1

 தீவினைத் தொழிலை நோக்கி உள் அழி திரு உள்ளத்தான்        2622-2

 மேய அத்துயரம் நீங்க விருப்புறு விரைவினோடு         2622-3

 நாயகப் பிள்ளையார் தம் நற்பதம் பணிவார் ஆகி        2622-4

 

 725. மன்னவன் இடும்பை தீர மற்று அவன் பணி மேல் கொண்டே        2623-1

 அன்னமென் நடையினாரும் அணிமணிச் சிவிகை ஏறி    2623-2

 மின் இடை மடவார் சூழ வேல் படை அமைச்சனாரும்   2623-3

 முன் அணைந்து ஏகச் சைவ முதல்வனார் மடத்தைச் சார்ந்தார்   2623-4

 

 726. திருமடம் சாரச் சென்று சேயரிக் கண்ணினார் முன் 2624-1

 வருபரி இழிந்து நின்ற அமைச்சனார் வந்த பான்மை     2624-2

 சிரபுர பிள்ளையார்க்கு விண்ணப்பம் செய்வீர் என்னப்     2624-3

 பரிசனத்தவரும் புக்கு பதம் அறிந்து உணர்த்து கின்றார்   2624-4

 

 727.  பாண்டி மாதேவியாரும் பரிவுடை அமைச்சனாரும்         2625-1

 ஈண்டும் வந்து அணைந்தார் என்று விண்ணப்பம் செய்ய சண்பை 2625-2

 ஆண் தகையாரும் ஈண்ட அழையும் என்று அருளிச் செய்ய      2625-3

 மீண்டு போந்து அழைக்கப் புக்கார் விரை உறும் விருப்பின் மிக்கார்        2625-4

 

 728. ஞானத்தின் திரு உருவை நான் மறையின் தனித் துணையை        2626-1

 வானத்தின் மிசை அன்றி மண்ணில் வளர் மதிக் கொழுந்தைத்    2626-2

 தேன் நக்க மலர்க் கொன்றைச் செஞ் சடையார் சீர் தொடுக்கும்    2626-3

 கானத்தின் எழுபிறப்பைக் கண் களிப்பக் கண்டார்கள்      2626-4

 

 729. கண்ட பொழுது அமண் கொடியோர் செய்த கடும் தொழில் நினைந்தே        2627-1

 மண்டிய கண் அருவி நீர் பாய மலர்க் கை குவித்துப்     2627-2

 புண்டரிகச் சேவடிக் கீழ்ப் பொருந்த நில முற விழுந்தார் 2627-3

 கொண்ட குறிப் போடும் நெடிது உயிர்த்த கொள்கையராய்         2627-4

 

 730. உரை குழறி மெய்ந் நடுங்கி ஒன்றும் அறிந்திலர் ஆகித்      2628-1

 தரையின் மிசைப் புரண்டு அயந்து சரண கமலம் பற்றிக் 2628-2

 கரையில் கவலைக் கடலுக்கு ஓர் கரை பற்றினால் போன்று       2628-3

 விரைவுறு மெய் அன்பினால் விடாது ஒழிவார் தமைக்கண்டு      2628-4

 

 731. அருமறை வாழ் பூம்புகலி அண்ணலார் அடி பூண்ட 2629-1

 இருவரையும் திருக்கையால் எடுத்து அருளித் தேற்றிடவும்        2629-2

 தெரு மந்து தெளியாதார் தமை நோக்கிச் சிறப்பு அருளிச் 2629-3

 திருவுடையீர் உங்கள் பால் தீங்கு உளதோ என வினவ   2629-4

 

 732. வெஞ்சமணர் முன் செய்த வஞ்சனைக்கு மிக அழிந்தே      2630-1

 அஞ்சினோம் திருமேனிக்கு அடாது என்றே அது தீந்தோம்         2630-2

 வஞ்சகர் மற்று அவர் செய்த தீத்தொழில் போய் மன்னவன் பால் 2630-3

 எஞ்சல் இலாக் கொடுவிதுப்பாய் எழா நின்றது எனத் தொழுது     2630-4

 

 733.  வெய்ய தொழில் அமண் குண்டர் விளைக்க வரும் வெதுப்பவர் தாம்       2631-1

 செய்யும் மதி மாயைகளால் தீராமைத் தீப்பிணியால்     2631-2

 மையல் உறு மன்னவன் முன் மற்று அவரை வென்று அருளில்   2631-3

 உய்யும் எமது உயிரும் அவன் உயிரும் என உரைத்தார்கள்       2631-4

 

 734. என்று அவர் உரைத்த போதில் எழில் கொள் பூம் புகலி வேந்தர்      2632-1

 ஒன்றும் நீர் அஞ்ச வேண்டா உணர்வு இலா அமணர் தம்மை     2632-2

 இன்று நீர் உவகை எய்த யாவரும் காண வாதில்        2632-3

 வென்று மீனவனை வெண் நீறு அணிவிப்பன் விதியால் என்றார் 2632-4

 

 735. மொழிந்து அருள அது கேட்டு முன் இறைஞ்சி முகம் மலர்வார்      2633-1

 அழுந்தும் இடர்க் கடல் இடை நின்று அடியோமை எடுத்து அருள 2633-2

 செழும் தரளச் சிவிகையின் மேல் தென்னாடு செய்தவத்தால்      2633-3

 எழுந்து அருளப் பேறு உடையேம் என் பெறோம் எனத் தொழலும்         2633-4

 

 736.  ஆவதும் அழிவும் எல்லாம் அவர் செயல் அமணர் ஆகும்   2634-1

 பாவ காரிகளை நோக்கும் பழுது உடன் நீங்க வெல்லச்   2634-2

 சேவுயர் கொடியினார் தம் திரு உள்ளம் அறிவேன் என்று         2634-3

 பூவலர் பொழில் சூழ் சண்பைப் புரவலர் போதுகின்றார்    2634-4

 

 737. வையகம் உய்ய வந்த வள்ளலார் மடத்தினின்று    2635-1

 மெய்யணி நீற்றுத் தொண்டர் வெள்ளமும் தாமும் போந்து        2635-2

 கை இணை தலையின் மீது குவிய கண் மலர்ச்சி காட்டச்        2635-3

 செய்யவார் சடையார் மன்னும் திரு ஆல வாயுள் புக்கார் 2635-4

 

 738.  நோக்கிட விதி இலாரை நோக்கி யான் வாது செய்யத்      2636-1

 தீக் கனல் மேனியானே திருவுளமே என்று எண்ணில்     2636-2

 பாக்கியப் பயனாய் உள்ள பால் அறா வாயர் மெய்மை    2636-3

 நோக்கி வண் தமிழ் செய் மாலைப் பதிகம் தான் நுவலல் உற்றார்         2636-4

 

 739. கான் இடை ஆடுவாரைக் காட்டு மா உரி முன் பாடித்       2637-1

 தேன் அலர் கொன்றையார் தம் திருவுளம் நோக்கிப் பின்னும்      2637-2

 ஊனமில் வேத வேள்வி என்று எடுத்துத் துரையின் மாலை       2637-3

 மானமில் அமணர் தம்மை வாதில் வென்று அழிக்கப்பாடி         2637-4

 

 740.  ஆலமே அமுதம் ஆக உண்டு வானவர்க்கு அளித்துக்       2638-1

 காலனை மார்க் கண்டர்க்காக் காய்ந்தனை அடியேற்கு இன்று      2638-2

 ஞலம் நின் புகழே ஆக வேண்டும் நான் மறைகள் ஏத்தும்        2638-3

 சீலமே  ஆலவாயில் சிவ பெருமானே என்றார்   2638-4

 

 741. நாதர் தம் அருள் முன்பெற்று நாடிய மகிழ்ச்சி பொங்கப்     2639-1

 போதுவார் பணிந்து போற்றி விடை கொண்டு புனித நீற்று        2639-2

 மேதகு கோலத்தோடும் விருப்புறு தொண்டர் சூழ        2639-3

 மூது எயில் கபாடம் நீடு முதல் திரு வாயில் சார்ந்தார்   2639-4

 

 742. அம் மலர்க் குழலினார்க்கும் அமைச்சர்க்கும் அருள வேண்டிச்       2640-1

 செம் மணிப் பலகை முத்தின் சிவிகை மேல் கொண்ட போதில்   2640-2

 எம் மருங்கிலும் தொண்டர் எடுத்த ஆர்ப்பு எல்லை இன்றி        2640-3

 மும்மை நீடு உலகம் எல்லாம் முழுதுடன் நிறைந்தது அன்றே    2640-4

 

 743. பல்லிய நாதம் பொங்கப் படர் திருநீற்றின் சோதி    2641-1

 நல் ஒளி வட்டம் ஆகி நண்ணி மேல் வருவது என்ன    2641-2

 வில் வளர் தரளக் கோவை வெண்குடை நிழற்ற வெவ்வேறு     2641-3

 எல்லையில் முத்தின் தாளம் தாரை சங்கு எங்கும் ஓத   2641-4

 

 744. கண்ணினுக்கு அணியாய் உள்ளர் எழுச்சியில் காட்சி பெற்றார்       2642-1

 நண்ணிய சமயம் வேறு நம்பினர் எனினும் முன்பு       2642-2

 பண்ணிய தவங்கள் என் கொல் பஞ்சவன் தஞ்சம் மேவிப்        2642-3

 புண்ணிய மூர்த்தி வந்து மதுரையில் புகுத என்றார்       2642-4

 

 745. தென்னவர் தேவி யாரும் திருமணிச் சிவிகை மீது 2643-1

 பின் வர அமைச்சர் முன்பு பெரும் தொண்டர் குழத்துச் செல்லப் 2643-2

 பொன் அணி மாட வீதி ஊடு எழுந்து அருளிப் புக்கார்    2643-3

 கன்னி நாடு உடையான் கோயில் காழி நாடு உடையப் பிள்ளை   2643-4

 

 746. கொற்றவன் தன் பால் முன்பு குலச்சிறையார் வந்து எய்திப் 2644-1

 பொன் தட மதில் சூழ் சண்பைப் புரவலர் வரவு கூற     2644-2

 முன் துயர் சிறிது நீங்கி முழுமணி அணிப் பொன் பீடம் 2644-3

 மற்றவன் முடியின் பக்கத்து இடுக என வல்லன் ஆனான்         2644-4

 

 747. மந்திரி யாரைப் பின்னும் எதிர் செல மன்னன் ஏவச்         2645-1

 சிந்தை உள் மகிழ்ந்து போந்தார் செயலை யான் சமயத்து உள்ளோர்       2645-2

 பைந்துணர் அலங்கல் மன்னன் பரிசு கண்டு இதுவோ பண்பால்    2645-3

 நம் தனிச் சமயம் தன்னை நாட்டு மாறு என்று பின்னும் 2645-4

 

 748. நின் அற நெறியை நீயே காத்து அருள் செய்தி ஆகில்       2646-1

 அன்னவர் தம்மை இங்கே அழைத்தனை அவரும் யாமும்        2646-2

 முன் உற ஒக்கத் தீர்க்க மொழிந்து மற்று அவரால் தீர்ந்தது       2646-3

 என்னினும் யாமும் தீர்த்தோம் ஆகவும் இசைவாய் என்றார்       2646-4

 

 749. பொய் தவம் ஆகக் கொண்ட புன் தலைச் சமணர் கூறச்     2647-1

 செய்தவப் பயன் வந்து எய்தும் செவ்வி முன் உறுதலாலே        2647-2

 எய்திய தெய்வச் சார்வால் இரு திறத்தீரும் தீரும்        2647-3

 கைதவம் பேசமாட்டேன் என்று கைதவனும் சொன்னான் 2647-4

 

 750. என்று அவன் உரைப்பக் குண்டர் எண்ணம் கெட்டு இருந்த எல்லைத் 2648-1

 தென் தமிழ் நாடு செய்த செய்தவக் கொழுந்து போல்வார்         2648-2

 வன் தனிப் பவன முன்னர் வாயிலுள் அணைந்து மாடு   2648-3

 பொன் திகழ் தரளப் பத்திச் சிவிகை நின்று இழிந்து புக்கார்        2648-4

 

 751. குலச்சிறையார் முன்பு எய்த கொற்றவன் தேவியாரும்       2649-1

 தலத்திடை இழிந்து சென்றார் தண் தமிழ் நாட்டு மன்னன்         2649-2

 நிலத்து இடை வானின் நின்று நீள் இருள் நீங்க வந்த     2649-3

 கலைச் செழும் திங்கள் போலும் கவுணியர் தம்மைக் கண்டார்    2649-4

 

 752. கண்ட அப்பொழுதே வேந்தன் கை எடுத்து எய்த நோக்கித்    2650-1

 தண்டுணர் முடியின் பாங்கர்த் தமனிய பீடம் காட்ட       2650-2

 வண் தமிழ் விரகர் மேவி அதன் மிசை இருந்தார் மாயை        2650-3

 கொண்டவல் அமணர் எல்லாம் குறிப்பினுள் அச்சம் கொண்டார்   2650-4

 

 753. செழியனும் பிள்ளையார் தம் திருமேனி காணப் பெற்று      2651-1

 விழி உற நோக்கல் ஆலே வெம்மை நோய் சிறிது நீங்கி 2651-2

 அழிவுறு மன நேர் நிற்க அந்தணர் வாழ்வை நோக்கிக்    2651-3

 கெழுவுறு பதியாது என்று விருப்புடன் கேட்ட போது      2651-4

 

 754.  பொன்னி வளம் தரு நாட்டுப் புனல் பழனப் புறம் பணை சூழ்       2652-1

 கன்னி மதில் கழுமலம் நாம் கருதும் ஊர் எனச் சிறந்த   2652-2

 பன்னிரண்டு பெயர் பற்றும் பரவிய சொல் திருப்பதிகம்   2652-3

 தென்னவன் முன்பு அருள் செய்தார் திருஞான சம்பந்தர்   2652-4

 

 755. பிள்ளையார் செம் பொன் மணிப் பீடத்தில் இருந்த பொழுது 2653-1

 உள்ள நிறை பொறாமையினால் உழை இருந்த கார் அமணர்      2653-2

 கொள்ளும் மனத்திடை அச்சம் மறைத்து முகம் கோபத்தீத்       2653-3

 துள்ளி எழும் எனக் கண்கள் சிவந்து பல சொல்லுவார்    2653-4

 

 756. காலை எழும் கதிரவனைப் புடை சூழும் கருமுகில் போல்   2654-1

 பீலி சேர் சமண் கையர் பிள்ளையார் தமைச் சூழ்வார்    2654-2

 ஏலவே வாதினால் வெல்வதனுக்கு எண்ணித் தாங்கு     2654-3

 கோலுநூல் எடுத்து ஓதித் தலை திமிர்ப்பக் குரைத்தார்கள்         2654-4

 

 757. பிள்ளையார் அது கோளாப் பேசுக நும் பொருள் எல்லை     2655-1

 உள்ளவாறு என்று அருள ஊத்தைவாய்ப் பறி தலையார் 2655-2

 துள்ளி எழும் அநேகராய்ச் சூழ்ந்து பதறிக் கதற   2655-3

 ஒள்ளிழையார் அது கண்டு பொறார் ஆகி உள் நடுங்கி    2655-4

 

 758. தென்னவன் தன்னை நோக்கித் திருமேனி எளியர் போலும்   2656-1

 இன் அருள் பிள்ளையார் மற்று இவர் உவர் எண்ணிலார்கள்      2656-2

 மன்ன நின் மயக்கம் எங்கள் வள்ளலார் தீர் நல்கும்      2656-3

 பின்னை இவ்வமணர் மூள்வார் வல்லரேல் பேச என்றார் 2656-4

 

 759. மாறனும் அவரை நோக்கி வருந்தநீ என்று மற்று    2657-1

 வேறு ஆவது என் கொல் என்மேல் வெப்பு ஒழித்து அருகர் நீரும் 2657-2

 ஆறு அணி சடையினார்க்கு அன்பராம் இருவரும் நீங்கள்         2657-3

 தேறிய தெய்வத்தன்மை என்னிடைத் தெரிப்பீர் என்றான் 2657-4

 

 760. ஞான ஆரமுதம் உண்டார் நல்தவத் திருவை நோக்கி        2658-1

 மானினேர் விழியினாய் கேள் மற்று எனைப் பாலன் என்று        2658-2

 நீ நனி அஞ்ச வேண்டாம் நிலை அமணர்க்கு என்றும்     2658-3

 யான் எளியேன் அலேன் என்று எழும் திருப்பதிகம்பாடி    2658-4

 

 761. பெற்றியால் அருளிச் செய்த பிள்ளையார் தமக்கும் முன்னம்         2659-1

 சுற்று நின்று அழைத்தல் ஓவா அருகர்க்கும் தென்னர் கோமான்   2659-2

 இற்றைநாள் என்னை உற்ற பிணியை நீர் இகலித் தீரும் 2659-3

 தெற்று எனத் தீர்த்தார் வாதில் வென்றவர் என்று செப்ப   2659-4

 

 762 . மன்னவன் மாற்றம் கேட்டு வடிவு போல் மனத்து மாசு     2660-1

 துன்னிய அமணர் தென்னர் தோன்றலை நோக்கி நாங்கள் 2660-2

 உன் உடம்பு அதனில் வெப்பை ஒருபுடை வாம பாகம்    2660-3

 முன்ன மந்திரித்துத் தெய்வ முயற்சியால் தீர்த்தும் என்றார்       2660-4

 

 763. யாதும் ஒன்று அறிவு இலாதார் இருள் என அணையச் சென்று       2661-1

 வாதினில் மன்னவன் தன் வாம பாகத்தைத் தீர்ப்பார்      2661-2

 மீது தம் பீலி கொண்டு தடவிட மேல் மேல் வெப்புத்     2661-3

 தீதுறப் பொறாது தென்னவன் சிரபுரத்தவரைப் பார்த்தான் 2661-4

 

 764. தென்னவன் நோக்கம் கண்டு திருக்கழு மலத்தார் செல்வர்    2662-1

 அன்னவன் வலப்பால் வெப்பை ஆலவாய் அண்ணல் நீறே        2662-2

 மன்னும் மந்திரமும் ஆகி மருந்துமாய் தீர்ப்பது என்று    2662-3

 பன்னிய மறைகள் ஏத்திப் பகர் திருப்பதிகம் பாடி 2662-4

 

 765. திருவளர் நீறு கொண்டு திருக்கையால் தடவத் தென்னன்    2663-1

 பொருவரு வெப்பு நீங்கிப் பொய்கையில் குளிர்ந்தது அப்பால்      2663-2

 மருவிய இடப்பால் மிக்க அழல் என மண்டு தீப்போல்     2664-3

 இருபுடை வெப்பும் கூடி இடம் கொளாதுஎன்னப் பொங்க2663-4

 

 766. உறி உடைக் கையர் பாயின் உருக்கையர் நடுக்கம் எய்தி     2664-1

 செறி மயில் பீலி தீய தென்னவன் வெப்பு உறு தீத்தம்மை        2664-2

 ஏறிய மாகடலும் கன்றி அருகு விட்டு ஏற நிற்பார்        2664-3

 அறிவுடையாரை ஒத்தார் அறிவு இலா நெறியில் நின்றார்         2664-4

 

 767. பலர் தொழும் புகலி மன்னர் ஒரு புடை வெப்பைப் பாற்ற    2665-1

 மலர்தலை உலகின்மிக்கார் வந்து அதிசயத்துச் சூழ       2665-2

 இலகு வேல் தென்னன் மேனி வலம் இடம் எய்தி நீடும்   2665-3

 உலகினில் தண்மை வெம்மை ஒதுங்கினால் ஒத்தது அன்றே      2665-4

 

 768. மன்னவன் மொழிவான் என்னே மதித்த இக் காலம் ஒன்றில் 2666-1

 வெம் நரகு ஒரு பால் ஆகும் வீட்டு இன்பம் ஒரு பால் ஆகும்    2666-2

 துன்னு நஞ்சு ஒரு பால் ஆகும் சுவை அமுது ஒரு பால் ஆகும்   2666-3

 என் வடிவு ஒன்றில் உற்றேன் இரு திறத்து இயல்பும் என்பான்     2666-4

 

 769.  வெந்தொழில் அருகர் தோற்றீர் என்னை விட்டு அகல நீங்கும்       2667-1

 வந்து எனை உய்யக் கொண்ட மறைக்குல வள்ளலாரே   2667-2

 இந்த வெப்பு அடைய நீங்க எனக்கு அருள் புரிவீர் என்று 2667-3

 சிந்தையால் தொழுது சொன்னான் செல் கதிக்கு அணியன் ஆனான்        2667-4

 

 770. திருமுகம் கருணை காட்டத் திருக்கையால் நீறு காட்டிப்     2668-1

 பெருமறை துதிக்கும் ஆற்றால் பிள்ளையார் போற்றிப் பின்னும்   2668-2

 ஒருமுறை தடவ அம் கண் ஒழிந்து வெப்பு அகன்று பாகம்       2668-3

 மருவு தீப் பிணியும் நீங்கி வழுதியும் முழுதும் உய்ந்தான்        2668-4

 

 771. கொற்றவன் தேவியாரும் குலச்சிறையாரும் தீங்கு 2669-1

 செற்றவர் செய்ய பாத தாமரை சென்னி சேர்த்துப்        2669-2

 பெற்றனம் பெருமை இன்று பிறந்தனம் பிறவா மேன்மை         2669-3

 உற்றனன் மன்னன் என்றே உளம் களித்து உவகை மிக்கார்        2669-4

 

 772. மீனவன் தன் மேல் உள்ள வெப்பு எலாம் உடனே மாற      2670-1

 ஆன பேர் இன்பம் எய்தி உச்சி மேல் அங்கை கூப்பி      2670-2

 மானம் ஒன்று இல்லார் முன்பு வன் பிணி நீக்க வந்த    2670-3

 ஞான சம்பந்தர் பாதம் நண்ணி நான் உய்ந்தேன் என்றான்         2670-4

 

 773. கந்து சீறும் மால் யானை மீனவர் கருத்து நேர்     2671-1

 வந்து வாய்மை கூற மற்று மாசு மேனி நீசர் தாம்       2671-2

 முந்த மந்திரத்து விஞ்சை முற்றும் எஞ்ச அஞ்சியே      2671-3

 சிந்தை செய்து கைவரும் திறம் தெரிந்து தேடுவார்       2671-4

 

 774. சைவமைந்தர் சொல்லின் வென்றி சந்த இன் சொல் மாலையால்     2672-1

 கைதவன் தன் வெப்பு ஒழிந்த தன்மை கண்டு அறிந்தனம்         2672-2

 மெய் தெரிந்த தர்க்க வாதம் வெல்லலால் ஆவது அன்று வேறு   2672-3

 எய்து தீயின் நீரில் வெல்வது என்று தம்மில் எண்ணினார்        2672-4

 

 775. பிள்ளையாரும் உங்கள் வாய்மை பேசுமின்கள் என்றலும்    2673-1

 தள்ளு நீர்மை யார்கள் வேறு தர்க்கவாதின் உத்தரம்      2673-2

 கொள்ளும் வென்றி அன்றியே குறித்த கொள்கை உண்மைதான்    2673-3

 உள்ளவாறு கண் புலத்தில் உய்ப்பது என்ன ஒட்டினார்     2673-4

 

 776. என்று வாது கூறலும் இருந்த தென்னர் மன்னனும் 2674-1

 கன்றி என் உடம்பு ஒடுங்க வெப்புநோய் கவர்ந்த போது   2674-2

 என்றும் அங்கு ஒழித்திலீர்கள் என்னவாது உமக்கு எனச் 2674-3

 சென்று பின்னும் முன்னும் நின்று சில்லி வாயர் சொல்லுவார்     2674-4

 

 777.  என்ன வாது செய்வது என்று உரைத்தே வினா எனச்       2675-1

 சொன்னவாசகம் தொடங்கி ஏடு கொண்டு சூழ்ச்சியால்     2675-2

 மன்னும் தம் பொருள் கருத்தின் வாய்மை தீட்டி மாட்டினால்      2675-3

 வெம் நெருப்பின் வேவு உருமை வெற்றி ஆவது என்றனர்        2675-4

 

 778. என்ற போது மன்னன் ஒன்று இயம்பும் முன்பு பிள்ளையார் 2676-1

 நன்று நீர் உரைத்தவாறு நாடு தீயில் ஏடுதான்    2676-2

 வென்றிடில் பொருள் கருத்து மெய்ம்மை ஆவது என்றிரேல்       2676-3

 வன் தனிக்கை யானை மன்னன் முன்பு வம்மின் என்றனர்        2676-4

 

 779. அப்படிக்கு எதிர் அமணரும் அணைந்துறும் அளவில்        2677-1

 ஒப்பில் வண்புகழ்ச் சண்பையர் காவலர் உரையால்       2677-2

 செப்பரும் திறல் மன்னனும் திருந்து அவை முன்னர்     2677-3

 வெப்புறும் தழல் அமைக்க என வினை ஞரை விடுத்தான்        2677-4

 

 780.  ஏயமாந்தரும் இந்தனம் குறைத்து உடன் அடுக்கி   2678-1

 தீ அமைத்தலும் சிகை விடும் புகை ஒழிந்து எழுந்து     2678-2

 காயும் வெவ் அழல் கடவுளும் படர் ஒளி காட்ட 2678-3

 ஆயும் முத்தமிழ் விரகரும் அணைய வந்து அருளி      2678-4

 

 781.  செங்கண் ஏற்றவரே பொருள் என்று தாம் தெரித்த 2679-1

 பொங்கு இசைத் திருப்பதிகங்கள் முறையினைப் போற்றி 2679-2

 எங்கள் நாதனே பரம் பொருள் எனத் தொழுது எடுத்தே   2679-3

 அங்கையால் முடி மிசைக் கொண்டு காப்பு நாண் அவிழ்த்தார்     2679-4

 

 782. சாற்றும் மெய்ப் பொருள் தரும் திருமுறையினைத் தாமே   2680-1

 நீற்று வண்கையால் மறித்தலும் வந்து நேர்ந்து உளதால் 2680-2

 நால்தடம் புயத்து அண்ணலார் மருவு நள்ளாறு   2680-3

 போற்றும் அப்பதிகம் போகம் ஆர்த்த பூண் முலையாள்   2680-4

 

 783. அத் திருப் பதிகத்தினை அமர்ந்து கொண்டு அருளி 2681-1

 மைத்த வெம் கடு மிடற்று நள்ளாறரை வணங்கி         2681-2

 மெய்த்த நல் திரு ஏட்டினைக் கழற்றி மெய்ம் மகிழ்ந்து   2681-3

 கைத் தலத்து இடைக் கொண்டனர் கவுணியர் தலைவர்   2681-4

 

 784.  நன்மை உய்க்கும் மெய்ப் பதிகத்தின் நாதன் என்று எடுத்தும்        2682-1

 என்னை ஆள் உடை ஈசன் தன் நாமமே என்றும்         2682-2

 மன்னும் மெய்ப் பொருளாம் எனக் காட்டிட வன்னி       2682-3

 தன்னில் ஆக எனத் தளிர் இள வளர் ஒளி பாடி 2682-4

 

 785. செய்ய தாமரை அக இதழினும் மிகச் சிவந்த       2683-1

 கையில் ஏட்டினைக் கைதவன் பேர் அவை காண        2683-2

 வெய்ய தீயினில் வெற்று அரையவர் சிந்தை வேவ      2683-3

 வையம் உய்ந்திட வந்தவர் மகிழ்ந்து முன் இட்டார்      2683-4

 

 786. இட்ட ஏட்டினில் எழுதிய செந்தமிழ்ப் பதிகம்        2684-1

 மட்டுலாங்குழல் வனமுலை மலைமகள் பாகத்து         2684-2

 அட்ட மூர்த்தியைப் பொருள் என உடைமையால் அமர்ந்து        2684-3

 பட்ட தீயிடைப் பச்சையாய் விளங்கியது அன்றே         2684-4

 

 787. மையல் நெஞ்சு உடை அமணரும் தம் பொருள் வரைந்த    2685-1

 கையில் ஏட்டினைக் கதுவு செம் தீயினில் இடுவார்       2685-2

 உய்யுமோ இது என உறும் கவலையாம் உணர்வால்     2685-3

 நையும் நெஞ்சினர் ஆகியே நடுங்கி நின்றிட்டார் 2685-4

 

 788. அஞ்சும் உள்ளத்தர் ஆகியும் அறிவிலா அமணர்     2686-1

 வெம் சுடர்ப் பெரும் தீயினில் விழுத்திய ஏடு    2686-2

 பஞ்சு தீ இடைப் பட்டது படக் கண்டு பயத்தால்   2686-3

 நெஞ்சு சோரவும் பீலிகை சோர்ந்து திலர் நின்றார்        2686-4

 

 789. மான மன்னவன் அவையின் முன் வளர்த்த செந்தீயின்      2687-1

 ஞானம் உண்டவர் இட்ட ஏடு இசைத்த நாழிகையில்      2687-2

 ஈனம் இன்மை கண்டு யாவரும் வியப்பு உற எடுத்தார்    2687-3

 பான்மை முன்னையில் பசுமையும் புதுமையும் பயப்ப    2687-4

 

 790. எடுத்த ஏட்டினை அவையின் முன் காட்டி அம் முறையில்   2688-1

 அடுத்த வண்ணமே கோத்தலும் அதிசயித்து அரசன்      2688-2

 தொடுத்த பீலி முன் தூக்கிய கையரை நோக்கிக் 2688-3

 அடுத்த நீர் இட்ட ஏட்டினைக் காட்டுமின் என்றான்        2688-4

 

 791. அருகர் தாம் இட்ட ஏடு வாங்கச் சென்று அணையும் போதில்        2689-1

 பெருகு தீக் கதுவ வெந்து பேர்ந்தமை கண்ட மன்னன்    2689-2

 தருபுனல் கொண்டு செம் தீத் தணிப்பித்தான் சமணர் அங்குக்      2689-3

 கருகிய சாம்ப ரோடும் கரி அலால் மற்று என் காண்பர்   2689-4

 

 792. செய்வது ஒன்று அறிகிலாதார் திகைப்பினால் திரண்ட சாம்பல்       2690-1

 கையினால் பிசைந்து தூற்றிப் பார்ப்பது கண்ட மன்னன்   2690-2

 எய்திய நகையினோடும் ஏடு இன்னம் அரித்து காணும்    2690-3

 பொய்யினால் மெய்யை ஆக்கப் புகுந்த நீர் போமின் என்றான்     2690-4

 

 793.  வெப்பு எனும் தீயில் யான் முன் வீடு பெற்று உய்ய நீங்கள்        2691-1

 அப்பொழுது அழிந்து தோற்றீர் ஆதலால் அதுவாறு ஆக   2691-2

 இப்பொழுது எரியில் இட்ட ஏடு உய்ந்தது இல்லை என்றால்       2691-3

 துப்புர உடையீர் நீங்கள் தோற்றிலீர் போலும் என்றான்    2691-4

 

 794. தென்னவன் நகை உட்கொண்டு செப்பிய மாற்றம் தேரார்    2692-1

 சொன்னது பயனாகக் கொண்டு சொல்லுவார் தொடர்ந்த வாது     2692-2

 முன்னுற இருகால் செய்தோம் முக்காலில் ஒரு கால் வெற்றி     2692-3

 என்னினும் உடையோம் மெய்ம்மை இனி ஒன்று காண்பது என்றார்        2692-4

 

 795. தோற்கவும் ஆசை நீங்காத் துணிவிலார் சொல்லக் கேட்டு இம்       2693-1

 மாற்றம் என் ஆவது என்று மன்னவன் மறுத்த பின்னும் 2693-2

 நீற்று அணி விளங்கு மேனி நிறை புகழ் சண்பை மன்னர்         2693-3

 வேற்று வாது இனி என் செய்வது என்றலும் மேற்கோள் ஏற்பார்   2693-4

 

 796.  நீடு மெய்ப் பொருளின் உண்மை நிலை பெறும் தன்மை எல்லாம்   2694-1

 ஏடுற எழுதி மற்றவ் வேட்டினை யாமும் நீரும் 2694-2

 ஓடு நீர் ஆற்றில் இட்டால் ஒழுகுதல் செய்யாது அங்கு    2694-3

 நாடி முன் தங்கும் ஏடு நற்பொருள் பரிப்பது என்றார்     2694-4

 

 797. என்று அமண் கையர் கூற ஏறு சீர் புகலி வேந்தர்   2695-1

 நன்று அது செய்வோம் என்று அங்கு அருள் செய நணுக வந்து   2695-2

 வென்றிவேல் அமைச்சனார் தாம் வேறு இனிச் செய்யும் இவ்வாது        2695-3

 ஒன்றினும் தோற்றார் செய்வது ஒட்டியே செய்வது என்றார்       2695-4

 

 798. அங்கது கேட்டு நின்ற அமணரும் அவர் மேல் சென்று       2696-1

 பொங்கிய வெகுளி கூரப் பொறாமை காரணமே ஆகத்    2696-2

 தங்கள் வாய் சோர்ந்து தாமே தனிவாதில் அழிந்தோம் ஆகில்     2696-3

 வெங்கழு ஏற்றுவான் இவ் வேந்தனே என்று சொன்னார்   2696-4

 

 799. மற்றவர் சொன்ன வார்த்தை கேட்டலும் மலய மன்னன்     2697-1

 செற்றத்தால் உரைத்தீர் உங்கள் செய்கையும் மறந்தீர் என்று      2697-2

 பற்றிய பொருளின் ஏடு படர் புனல் வைகை ஆற்றில்     2697-3

 பொற்புற விடுவதற்குப் போதுவ என்று கூற     2697-4

 

 800. பிள்ளையார் முன்னம் பைம் பொன் பீடத்தில் இழிந்து போந்து       2698-1

 தெள்ளு நீர்த் தரளப் பத்தி சிவிகை மேல் ஏறிச் சென்றார்         2698-2

 வள்ளலார் அவர் தம் பின்பு மன்னன் மா ஏறிச் சென்றான்        2698-3

 உள்ளவாறு அறிகிலாதார் உணர்வு மால் ஏறிச் சென்றார் 2698-4

 

 801. தென்னவன் வெப்புத் தீர்ந்து செழுமணிக் கோயில் நீங்கிப்    2699-1

 பின்னுற அணைந்த போது பிள்ளையார் பெருகும் செல்வம்       2699-2

 மன்னிய மூதூர் மறுகில் வந்து அருளக் கண்டு   2699-3

 துன்னிய மாதர் மைந்தர் தொழுது வேறு இனைய சொன்னார்     2699-4

 

 802.  மீனவன் கொண்ட வெப்பை நீக்கி நம் விழுமம் தீர்த்த      2700-1

 ஞான சம்பந்தர் இந்த நாயனார் காணும் என்பார் 2700-2

 பால் நறும் குதலைச் செய்ய பவளவாய் பிள்ளையார் தாம்       2700-3

 மான சீர்த் தென்னன் நாடு வாழ வந்து அணைந்தார் என்பார்      2700-4

 

 803.  எரியிடை வாதில் தோற்றது இவர்க்கு நம் அருகர் என்பார் 2701-1

 புரிசடை அண்ணல் நீறே பொருள் எனக் கண்டோம் என்பார்       2701-2

 பெருகு ஒளி முத்தின் பைம் பொன் சிவிகை மேல் பிள்ளையார் தாம்     2701-3

 வரும் அழகு என்னே என்பார் வாழ்ந்தன கண்கள் என்பார்        2701-4

 

 804.  ஏதமே விளைந்த இந்த அடிகள் மார் இயல் பால் என்பார்   2702-1

 நாதனும் ஆல வாயில் நம்பனே காணும் என்பார்         2702-2

 போதம் ஆவதுவும் முக்கண் புராணனை அறிவது என்பார்         2702-3

 வேதமும் நீறும் ஆகி விரவிடும் எங்கும் என்பார்         2702-4

 

 805.  அடிகள்மார் முகங்கள் எல்லாம் அழிந்தன பாரீர் என்பார்    2703-1

 கொடிய வஞ்சனைகள் எல்லாம் குலைந்தன போலும் என்பார்     2703-2

 வடிகொள் வேல் மாறன் காதல் மாறின வண்ணம் என்பார்        2703-3

 விடிவதாய் முடிந்தது இந்த வெஞ்சமணர் இருளும் என்பார்       2703-4

 

 806.  நெருப் பினில் தோற்றார் தாங்கள் நீரிவெல்வார் களோ என்பார்     2704-1

 இருப்பு நெஞ்சு உடையர் ஏனும் பிள்ளையார்க்கு எதிரோ என்பார் 2704-2

 பருப் பொருள் உணர்ந்தார் தாங்கள் படுவன் பாரீர் என்பார்        2704-3

 கருப்புடைக் கழுக்கோல் செய்தார் மந்திரியார் தாம் என்பார்       2704-4

 

 807.  ஏடுகள் வைகை தன்னில் இடுவதற்கு அணைந்தார் என்பார் 2705-1

 ஓடும் நீருடன் செலாது நிற்குமோ ஓலை என்பார்        2705-2

 நீடிய ஞானம் பெற்றார் நிறுத்தவும் வல்லார் என்பார்     2705-3

 நாடு எலாம் காண இங்கு நண்ணுமா காணீர் என்பார்     2705-4

 

 808.  தோற்றவர் கழுவில் ஏறத் துணிவதே அருகர் என்பார்      2706-1

 ஆற்றிய அருளின் மேன்மைப் பிள்ளையார்க்கு அழகு இது என்பார்        2706-2

 நீற்றினால் தென்னன் தீங்கு நீங்கிய வண்ணம் கண்டார்   2706-3

 போற்றுவார் எல்லாம் சைவ நெறியினைப் போற்றும் என்பார்     2706-4

 

 809. இன்னன இரண்டு பாலும் ஈண்டினர் எடுத்துச் சொல்ல       2707-1

 மின் ஒளி மணி பொன் வெண் குடை மீது போதப்       2707-2

 பன் மணி சிவிகை தன் மேல் பஞ்சவன் நாட்டு உளோர்க்கு       2707-3

 நன் நெறி காட்ட வந்தார் நான் மறை வாழ வந்தார்      2707-4

 

 810. தென் தமிழ் விளங்க வந்த திருக்கழு மலத்தான் வந்தான்    2708-1

 மன்றுளார் அளித்த ஞான் வட்டில் வண்கையன் வந்தான் 2708-2

 வென்றுலகு உய்ய மீளவை கையில் வெல்வான் வந்தான்        2708-3

 என்றுபன் மணிச் சின்னங்கள் எண் திசை நெருங்கி ஏங்க 2708-4

 

 811. பன் மணி முரசம் சூழ்ந்த பல்லியம் இயம்பப் பின்னே       2709-1

 தென்னனும் தேவியாரும் உடன் செலத் திரண்டு செல்லும்        2709-2

 புன் நெறி அமணர் வேறு ஓர் புடைவரப் புகலி வேந்தர்   2709-3

 மன்னிய வைகை ஆற்றின் கரை மிசை மருவ வந்தார்   2709-4

 

 812. கார் கெழு பருவம் வாய்ப்பக் காமுறும் மகளிர் உள்ளம்     2710-1

 சீர் கெழு கணவன் தன்பால் விரைவு உறச் செல்லுமா போல்     2710-2

 நீர் கெழு பௌவம் நோக்கி நிரை திரை இரைத்துச் செல்லும்      2710-3

 பார் கெழு புகழின் மிக்க பண்புடை வைகை ஆறு        2710-4

 

 813.  ஆற்றில் நீர் கடுக ஓடும் மருங்கு உற அரசன் நோக்கி      2711-1

 நீற்று அணி திகழ்ந்த மேனி நிறை மதிப் பிள்ளையாரும் 2711-2

 வேற்றுரு அருகர் நீரும் விதித்த ஏடு இடுக என்றான்     2711-3

 தோற்றவர் தோலார் என்று முன்னுறத் துணிந்து இட்டார்கள்      2711-4

 

 814. படு பொருள் இன்றி நெல்லில் பதடி போல் உள் இலார் மெய்        2712-1

 அடுபவர் பொருளை அத்தி நாத்தி என்று எழுதி ஆற்றில் 2712-2

 கடுகிய புனலைக் கண்டும் அவாவினால் கையில் ஏடு     2712-3

 விடுதலும் விரிஅந்து கொண்டு வேலை மேல் படர்ந்தது அன்றே 2712-4

 

 815.  ஆறு கொண்டு ஓடும் ஏட்டைத் தொடர்ந்து எதிர் அணைப்பார் போலத்       2713-1

 தேறு மெய் உணர்வு இலாதார் கரைமிசை ஓடிச் சென்றார்        2713-2

 பாறும் அப்பொருள் மேல் கொண்ட பட்டிகை எட்டாது அங்கு      2713-3

 நூறுவில் கிடைக்கு முன்னே போனது நோக்கிக் காணார்   2713-4

 

 816. காணவும் எய்தா வண்ணம் கடலின் மேல் செல்லும் ஏடு     2714-1

 நாணிலா அமணர் தம்மை நாட்டாற்றில் விட்டுப் போகச் 2714-2

 சேணிடைச் சென்று நின்றார் சிதறினார் திகைத்தார் மன்னன்      2714-3

 ஆணையில் வழுவ மாட்டாது அஞ்சுவார் அணைய மீண்டார்      2714-4

 

 817. வேறு ஒரு செயல் இலாதார் வெரு உற்று நடுங்கித் தம்பால்         2715-1

 ஈறு வந்து எய்திற்று என்றே மன்னவன் எதிர் வந்து எய்தி        2715-2

 ஊறுடை நெஞ்சில் அச்சம் வெளிப்பட ஒளிப்பார் போன்று         2715-3

 மாறு கொண்டு ஈரும் இட்டால் வந்தது காண்டும் என்றார்         2715-4

 

 818. மாசு சேர் அமணர் எல்லாம் மதியினில் மயங்கிக் கூற       2716-1

 ஆசிலா நெறியில் சேர்ந்த அரசனும் அவரை விட்டுத்     2716-2

 தேசு உடைப் பிள்ளையார் தம் திருக்குறிப்பு அதனை நோக்கப்     2716-3

 பாசுரம் பாடல் உற்றார் பர சமயங்கள் பாற      2716-4

 

 819. தென்னவன் மாறன் தானும் சிரபுரத்துத் தலைவர் தீண்டிப்    2717-1

 பொன் நவில் கொன்றையார் தம் திருநீறு பூசப் பெற்று   2717-2

 முன்னை வல் வினையும் நீங்க முதல்வனை அறியும் தன்மை    2717-3

 உன்னினான் வினைகள் ஒத்துத் துலை என நிற்றலாலே 2717-4

 

 820. உலகியல் வேத நூல் ஒழுக்கம் என்பதும்   2718-1

 நிலவு மெய்ந் நெறி சிவ நெறியது என்பதும்     2718-2

 கலதி வாய் அமணர் காண்கிலார்கள் ஆயினும்   2718-3

 பலர் புகழ் தென்னவன் அறியும் பான்மையால்   2718-4

 

 821.  அந்தணர் தேவர் ஆன் இனங்கள் வாழ்க என்று     2719-1

 இந்த மெய்ம் மொழிப் பயன் உலகம் இன்பு உறச்        2719-2

 சந்த வேள்விகள் முதல் சங்கரர்க்கு முன்        2719-3

 வந்த அர்ச்சனை வழிபாடும் அன்னவாம்         2719-4

 

 822. வேள்வி நல் பயன் வீழ் புனல் ஆவது      2720-1

 நாளும் அர்ச்சனை நல் உறுப்பு ஆதலால்        2720-2

 ஆளும் மன்னனை வாழ்த்தியது அர்ச்சனை      2720-3

 மூளும் மற்று இவை காக்கும் முறைமையால்   2720-4

 

 823.  ஆழ்க தீயது என்று ஓதிற்று அயல் நெறி 2721-1

 வீழ்க என்றது வேறு எல்லாம் அரன் பெயர்      2721-2

 சூழ்க என்றது தொல் உயிர் யாவையும் 2721-3

 வாழி அஞ்சு எழுத்து ஓதி வளர்கவே    2721-4

 

 824. சொன்ன வையகமும் துயர் தீர்கவே        2722-1

 என்னும் நீர்மை இக பரத்தில் உயர்      2722-2

 மன்னி வாழும் உலகத்தவர் மாற்றிட    2722-3

 முன்னர் ஞான சம்பந்தர் மொழிந்தனர்   2722-4

 

 825.  அரிய காட்சியர் என்பது அவ் வாதியைத் 2723-1

 தெரியலாம் நிலையால் தெரியார் என   2723-2

 உரிய அன்பினில் காண்பவர்க்கு உண்மையாம்   2723-3

 பெரிய நல் அடையாளங்கள் பேசினார்   2723-4

 

 826.  ஆயினும் பெரியார் அவர் என்பது         2724-1

 மேய இவ் இயல்பே அன்றி விண் முதல்        2724-2

 பாய பூதங்கள் பல் உயிர் அண்டங்கள்   2724-3

 ஏயும் யாவும் இவர் வடிவு என்பதாம்    2724-4

 

 827. பின்பும் ஆர் அறிவார் அவர் பெற்றியே     2725-1

 என்பது யார் உணர்வான் எனும் சென்று எட்ட ஒணா     2725-2

 மன்பெரும் தன்மையார் என வாழ்த்தினார்       2725-3

 அன்பு சூழ் சண்பை ஆண் தகையார் அவர்       2725-4

 

 828.  வெந்த சாம்பல் விரை என்பது தமது      2726-1

 அந்தம் இல் ஒளி அல்லா ஒளி எலாம்   2726-2

 வந்து வெம் தற மற்றப் பொடி அணி    2726-3

 சந்த மாக் கொண்ட வண்ணமும் சாற்றினார்     2726-4

 

 829. தமக்குத் தந்தையர் தாய் இலர் என்பதும்   2727-1

 அமைத்து இங்கு யாவையும் ஆங்கு அவை வீந்த போது 2727-2

 இமைத்த சோதி அடங்கிப் பின் ஈதலால் 2727-3

 எமக்கு நாதர் பிறப்பு இலர் என்றதாம்    2727-4

 

 830.  தம்மையே சிந்தியார் எனும் தம்மை தான்         2728-1

 மெய்ம்மை ஆகி விளங்கு ஒளி தாம் என        2728-2

 இம்மையே நினைவார் தம் இருவினைப்         2728-3

 பொய்ம்மை வல் இருள் போக்குவர் என்றதாம்   2728-4

 

 831.  எந்தையார் அவர் எவ்வகையார் கொல் என்று      2729-1

 இந்த வாய்மை மற்ற எப்பொருள் கூற்றினும்    2729-2

 முந்தையோரை எக் கூற்றின் மொழிவது என்று 2729-3

 அந்தண் பூந்தராய் வேந்தர் அருளினார்   2729-4

 

 832.  ஆதி ஆட்பால் அவர்க்கு அருளும் திறம்   2730-1

 நாதன் மாட்சிமை கேட்க நவிலுங் கால் 2730-2

 ஓதும் எல்லை உலப்பில ஆதலின்      2730-3

 யாதும் ஆராய்ச்சி இல்லையாம் என்றதாம்       2730-4

 

 833. அன்ன ஆதலில் ஆதியார் தாள் அடைந்து   2731-1

 இன்ன கேட்கவே ஏற்ற கோள் பலவும்   2731-2

 முன்னை வல் வினையும் முடிவு எய்தும் அத்   2731-3

 தன்மையார்க்கு என்றனர் சண்பை காவலர்       2731-4

 

 834. மன்னும் ஏதுக்களால் எனும் வாய்மைதான் 2732-1

 அன்னது ஒப்பு வேறு இன்மையில் சங்கரன்      2732-2

 இன்ன தன்மையை ஏது எடுத்துக் காட்டு 2732-3

 அன்ன ஆற்றால் அளப்பு இலன் என்றதாம்       2732-4

 

 835. தோன்று காட்சி சுடர் விட்டு உளன் என்பது         2733-1

 ஆன்ற அங்கிப் புறத்து ஒளியாய் அன்பில்        2733-2

 ஊன்ற உள் எழும் சோதியாய் நின்றனன்         2733-3

 ஏன்று காண்பார்க்கு இது பொருள் என்ற தாம்    2733-4

 

 836.  மாதுக்கம் நீக்கல் உறுவீர் மனம் பற்றும் என்பது   2734-1

 ஆதிச் சுடர்ச் சோதியை அன்பின் அகத்துள் ஆக்கிப்       2734-2

 போதித்த நோக்கு உற்று ஒழியாமல் பொருந்தி வாழ்ந்து 2734-3

 போதித்த பந்தப் பிறப்பின் நெறி பேர்மின் என்றாம்       2734-4

 

 837.  ஈண்டு சாதுக்கள் என்று எடுத்து ஓதிற்று   2735-1

 வேண்டும் வேட்கைய எல்லாம் விமலர்தாள்     2735-2

 பூண்ட அன்பினில் போற்றுவீர் சார்மின் என்று    2735-3

 ஆண்ட சண்பை அரசர் அருளினார்      2735-4

 

 839.  ஆடும் எனவாம் திருப்பாட்டின் அமைத்த மூன்றும் 2736-1

 நீடும் புகழோ பிறர் துன்பம் நீத்தற்கோ என்று    2736-2

 தேடும் உணர்வீர் உலகுக்கு இவை செய்த ஈசர்   2736-3

 கூடும் கருணைத் திறம் என்றனர் கொள்கை மேலோர்    2736-4

 

 839. கருதும் கடிசேர்ந்த என்னும் திருப் பாட்டில் ஈசர்    2737-1

 மருவும் பெரும் பூசை மறுத்தவர்க் கோறல் முத்தி       2737-2

 தரு தன்மையது ஆதல் சண்ணீசர் தம் செய்கை தக்கோர் 2737-3

 பெரிதும் சொலக் கேட்டனம் என்றனர் பிள்ளையார் தாம் 2737-4

 

 840.  வேத முதல்வன் எனும் மெய்த் திருப்பாட்டினினேர்         2738-1

 ஆதி உலகோர் இடர் நீங்கிட ஏத்த ஆடும்        2738-2

 பாதம் முதலாம் பதிணெண் புராணங்கள் என்றே 2738-3

 ஓது என்று உரை செய்தனர் யாவும் ஓதாது உணர்ந்தோர் 2738-4

 

 841.  பாவுற்ற பார் ஆழி வட்டத் திருப்பாட்டின் உண்மை         2739-1

 காவல் தொழிலான் எனும் கண்ணனும் காவல் பெற்றது 2739-2

 யாவர்க்கும் மேல் ஆய ஈசன் அருள் ஆழி பெற்று        2739-3

 மேவுற்ற சீர் உற்றது என்றனர் வேத வாயர்      2739-4

 

 842.  மாலா யவன் என்ன வரும் திருப்பாட்டில் மாலும் 2740-1

 தோலா மறை நான்முகனும் தொடர்வாம் அமரர் 2740-2

 ஏலா வகை சுட்ட நஞ்சு உண்டு இறவாமை காத்த        2740-3

 மேலாம் கருணைத் திறம் வெம் குருவேந்தர் வைத்தார்   2740-4

 

 843.  ஆன அற்று அன்றி என்ற அத்திருப் பாட்டில் கூடல்        2741-1

 மா நகரத்துச் சங்கம் வைத்தவன் தேற்றத் தேறா         2741-2

 ஈனர்கள் எல்லைக் கிட்ட ஏடு நீர் எதிர்ந்து செல்லில்      2741-3

 ஞானம் ஈசன் பால் அன்பே என்றனர் ஞானம் உண்டார்   2741-4

 

 844. வெறியார் பொழில் சண்பையர் வேந்தர் மெய்ப் பாசுரத்தைக் 2742-1

 குறி ஏறிய எல்லை அறிந்து கும்பிட்டேன் அல்லேன்      2742-2

 சிறியேன் அறிவுக்கு அவர் தந்து திருப்பாதம் தந்த        2742-3

 நெறியே சிறிது யான் அறி நீர்மை கும்பிட்டேன் அன்பால்         2742-4

 

 845. அலரும் விரை சூழ் பொழில் காழியுள் ஆதி ஞானம்        2743-1

 மலரும் திருவாக்கு உடை வள்ளலார் உள்ள வண்ணம்   2743-2

 பலரும் உணர்ந்து உய்யப் பகர்ந்து வரைந்து ஆற்றில்     2743-3

 நிலவும் திரு ஏடு திருக்கையால் நீட்டி இட்டார்   2743-4

 

 846. திரு உடைப் பிள்ளையார் தம் திருக்கையால் இட்ட ஏடு     2744-1

 மரு உறும் பிறவி ஆற்றில் மாதவர் மனம் சென்றால் போல்      2744-2

 பொரு புனல் வைகை ஆற்றில் எதிர்ந்து நீர் கிழித்துப் போகும்     2744-3

 இரு நிலத்தோர் கட்கு எல்லாம் இது பொருள் என்று காட்டி       2744-4

 

 847.  எம்பிரான் சிவனே எல்லாப் பொருளும் என்று எழுதும் ஏட்டில்      2745-1

 தம்பிரான் அருளால் வேந்தன் தன்னை முன் ஓங்கப் பாட         2745-2

 அம்புய மலராள் மார்பன் அனபாயன் என்னும் சீர்த்திச்    2745-3

 செம்பியன் செங்கோல் என்னத் தென்னன் கூன் நிமிர்ந்தது அன்றே         2745-4

 

 848.  ஏடு நீர் எதிர்ந்து செல்லும் பொழுது இமையோர்கள் எல்லாம்       2746-1

 நீடிய வாழ்த்தில் போற்றி நிமிர்ந்த பூமாரி தூர்த்தார்       2746-2

 ஆடியல் யானை மன்னன் அற்புதம் எய்தி நின்றான்       2746-3

 பாடு சேர் அமணர் அஞ்சி பதைப்புடன் பணிந்து நின்றார் 2746-4

 

 849.  ஆற்றின் மேல் செல்லும் ஏடு தொடர்ந்து எடுப்பதற்கு வேண்டிக்     2747-1

 காற்றென விசையில் செல்லும் கடும் பரி ஏறிக் கொண்டு         2747-2

 கோல் தொழில் திருத்த வல்ல குலச்சிறையார் பின் சென்றார்     2747-3

 ஏற்று உயர் கொடியினாரைப் பாடினார் ஏடு தங்க 2747-4

 

 850.  ஏடகம் பிள்ளையார் தாம் வன்னி என்று எடுத்துப் பாடக்    2748-1

 கூடிய நீரில் ஏடு குலச்சிறை யாரும் கூடிக்      2748-2

 காடு இடமாக ஆடுங்கண்ணுதல் கோயில்மாடு    2748-3

 சீர் நடவுட் புக்கு நின்ற ஏடு எடுத்துக் கொண்டார் 2748-4

 

 851. தலை மிசை வைத்துக்கொண்டு தாங்க அரும் மகிழ்ச்சி பொங்க      2749-1

 அலைபுனல் கரையில் ஏறி அங்கு இனிது அமர்ந்த மேருச்        2749-2

 சிலை உடையவர் தாள் போற்றி மீண்டு சென்று அணைவார் தெய்வ      2749-3

 மலை மகள் குழைத்த ஞானம் உண்டவர் தம்பால் வந்தார்       2749-4

 

 852. மற்றவர் பிள்ளையார் தம் மலர் அடி வணங்கிப் போற்றிக்   2750-1

 கொற்றவன் முதலாய் உள்ளோர் காண முன் கொணர்ந்த ஏடு     2750-2

 பற்றிய கையில் ஏந்திப் பண்பினால் யார்க்கும் காட்ட     2750-3

 அற்றருள் பெற்ற தொண்டர் அர ஒலி எழுந்தது அன்றே   2750-4

 

 853. மன்னவன் மாறன் கண்டு மந்திரியாரை நோக்கி     2751-1

 துன்னிய வாதில் ஒட்டித் தோற்ற இச் சமணர் தாங்கள்    2751-2

 முன்னமே பிள்ளையார் பால் அனுசிதம் முற்றச் செய் தார்       2751-3

 கொல் நுனைக் கழுவில் ஏற முறை செய்க என்று கூற   2751-4

 

 854. புகலியில் வந்த ஞானப் புங்கவர் அதனைக் கேட்டும்         2752-1

 இகல் இலர் எனினும் சைவர் இருந்து வாழ் மடத்தில் தீங்கு      2752-2

 தகவு இலாச் சமணர் செய்த தன்மையால் சாலும் என்றே         2752-3

 மிகை இலா வேந்தன் செய்கை விலக்கி இடாது இருந்த வேலை 2752-4

 

 855. பண்பு உடை அமைச்சனாரும் பார் உளோர் அறியும் ஆற்றால்       2753-1

 கண்புடை பட்டு நீண்ட கழுத்தறி நிரையில் ஏற்ற 2753-2

 நண்பு உடை ஞானம் உண்டார் மடத்துத் தீ நாடி இட்ட    2753-3

 எண் பெரும் குன்றத்து எண்ணாயிரவரும் ஏறினார்கள்    2753-4

 

 856. தோற்றவர் கழுவில் ஏறித் தோற்றிடத் தோற்றும் தம்பம்     2754-1

 ஆற்று இடை அமணர் ஓலை அழிவினால் ஆர்த்த தம்பம்        2754-2

 வேற்று ஒரு தெய்வம் இன்மை விளக்கிய பதாகைத் தம்பம்      2754-3

 போற்று சீர்ப் பிள்ளையார் தம் புகழ்ச் சயத் தம்பம் ஆகும்        2754-4

 

 857. தென்னவன் தனக்கு நீறு சிரபுரச் செல்வர் ஈந்தார்    2755-1

 முன்னவன் பணிந்து கொண்டு முழுவதும் அணிந்து நின்றான்     2755-2

 மன்னன் நீறு அணிந்தான் என்று மற்றவன் மதுரை வாழ்வார்     2755-3

 உன்னி நின்றார்கள் எல்லாம் தூய நீறு அணிந்து கொண்டார்       2755-4

 

 858. பூதி மெய்க்கு அணிந்து வேந்தன் புனிதனாய் உய்ந்த போது 2756-1

 நீதியும் வேதநீதி ஆகியே நிகழ்ந்தது எங்கும்     2756-2

 மேதினி புனிதம் ஆக வெண்ணீற்றின் விரிந்த சோதி      2756-3

 மாதிரம் தூய்மை செய்ய அமண் இருள் மாய்ந்தது அன்றே        2756-4

 

 859. மீனவற்கு உயிரை நல்கி மெய்ந் நெறி காட்டி மிக்க 2757-1

 ஊனமாம் சமணை நீக்கி உலகு எலாம் உய்யக் கொண்ட 2757-2

 ஞான சம்பந்தர் வாய்மை ஞாலத்தில் பெருகி ஓங்கத்     2757-3

 தேனலர் கொன்றையார் தம் திருநெறி நடந்தது அன்றே   2757-4

 

 860. மறையவர் வேள்வி செய்ய வானவர் மாரி நல்க    2758-1

 இறைவன் நல் நெறியின் ஓங்க இகத்தினில் அவனி இன்பம்       2758-2

 குறைவிலது எனினுங் கூற்றை உதைத்தவர் நாமம் கூறி 2758-3

 நிறை கடல் பிறவித் துன்பம் நீங்கிடப் பெற்றது அன்றே 2758-4

 

 861. அம் கயல் கண்ணி தன்னோடு ஆலவாய் அமர்ந்த அண்ணல்         2759-1

 பங்கயச் செய்ய பாதம் பணிவன் என்று எழுந்து சென்று 2759-2

 பொங்கு ஒளிச் சிவிகை ஏறிப் புகலியர் வேந்தர் போந்தார்         2759-3

 மங்கையர்க்கு அரசியாரும் மன்னனும் போற்றி வந்தார்   2759-4

 

 862. எண்ணரும் பெருமைத் தொண்டர் யாவரும் மகிழ்ச்சி எய்திப்        2760-1

 புண்ணியப் பிள்ளையாரைப் புகழ்ந்து அடி போற்றி போத 2760-2

 மண் எலாம் உய்ய வந்த வள்ளலார் தம்மைக் கண்டு     2760-3

 கண்ணினால் பயன் கொண்டார்கள் கன்னி நாட்டவர்கள் எல்லாம் 2760-4

 

 863.  ஆலவாய் அண்ணல் கோயில் அம் கண் முன் தோன்றக் கண்டு     2761-1

 பால் அறாவாயர் பண்பினால் தொழுது சென்று   2761-2

 மாலும் நான்முகனும் போற்ற மன்னினார் கோயில் வாயில்       2761-3

 சீல மாதவத்தோர் முன்பு சிவிகை நின்று இழிந்து புக்கார் 2761-4

 

 864. தென்னவன் தானும் எங்கள் செம்பியன் மகளார் தாமும்     2762-1

 நன்னெறி அமைச்சனாரும் ஞான சம்பந்தர் செய்ய       2762-2

 பொன்னடிக் கமலம் போற்றி உடன் புகப் புனிதர் கோயில் 2762-3

 தன்னை முன் வலம் கொண்டுள்ளால் சண்பையர் தலைவர் புக்கார்        2762-4

 

 865. கைகளும் தலை மீது ஏறக் கண்ணில் ஆனந்த வெள்ளம்    2763-1

 மெய் எலாம் பொழிய வேத முதல்வரைப் பணிந்து போற்றி       2763-2

 ஐயனே அடியனேனை அஞ்சல் என்று அருள வல்ல      2763-3

 மெய்யனே என்று வீடல் ஆலவாய் விளம்பல் உற்றார்    2763-4

 

 866.  ஒன்று வேறு உணர்வும் இல்லேன் ஒழிவற நிறைந்த கோலம்       2764-1

 மன்றில் நான் மறைகள் ஏத்த மானுடர் உய்ய வேண்டி   2764-2

 நின்று நீ ஆடல் செய்கை நினைப்பதே நியமம் ஆகும்    2764-3

 என்று பூம் புகலி மன்னர் இன் தமிழ்ப் பதிகம் பாட       2764-4

 

 867. தென்னவன் பணிந்து நின்று திரு ஆல வாயில் மேவும்      2765-1

 மன்னனே அமணர் தங்கள் மாய்கை ஆல் மயங்கி யானும்        2765-2

 உன்னை யான் அறிந்திலேனை உறு பிணி தீர்த்து ஆட் கொள்ள   2765-3

 இன் அருள் பிள்ளையாரைத் தந்தனை இறைவா என்றான்        2765-4

 

 868. சீர் உடைப் பிள்ளையாரும் சிறப்பு உடை அடியாரோடும்     2766-1

 காரினில் பொலிந்த கண்டத்து இறைவர் தாள் வணங்கிக் காதல்   2766-2

 ஆர் அருள் பெற்றுப் போற்றி அங்கு நின்று அரிது நீங்கி   2766-3

 ஏர் இயல் மடத்தில் உள்ளால் இனிது எழுந்து அருளிப் புக்கார்     2766-4

 

 869. நீடு சீர்த் தென்னர் கோனும் நேரியன் பாவை ஆரும்        2767-1

 மாடு சென்று இறைஞ்சி நோக்கி மாளிகை தன்னில் போகக்       2767-2

 கூடிய மகிழ்ச்சி பொங்கக் கும்பிடும் விருப்பினாலே      2767-3

 நாடி அங்கு இருந்து தங்கள் நாதரைப் பாடல் உற்றார்     2767-4

 

 870. திருவியம் அகத்தின் உள்ளும் திரு நீல கண்டப் பாணர்க்கு   2768-1

 அருளிய திறமும் போற்றி அவர் ஒடும் அளவளாவித்    2768-2

 தெருள் உடைத் தொண்டர் சூழத் திருத் தொண்டின் உண்மை நோக்கி      2768-3

 இருள் கெட மண்ணில் வந்தார் இனிது அமர்ந்து இருந்தார் அன்றே        2768-4

 

 871. பூழியன் மதுரை உள்ளார் புறத்து உளார் அமணர் சேரும்    2769-1

 பாழியும் அருகர் மேவும் பள்ளியும் ஆன எல்லாம்       2769-2

 கீழ் உறப் பறித்துப் போக்கிக் கிளர் ஒளித் தூய்மை செய்தே       2769-3

 வாழி அப் பதிகள் எல்லாம் மங்கலம் பொலியச் செய்தார்         2769-4

 

 872. மீனவன் தேவி யாரும் குலச் சிறையாரும் மிக்க    2770-1

 ஞான சம்பந்தர் பாதம் நாள் தொறும் பணிந்து போற்ற    2770-2

 ஆன சண்பையர் கோன் ஆரும் ஆலவாய் அமர்ந்தார் பாதம்      2770-3

 ஊன் அமர்ந்து உருக ஏத்தி உளம் களித்து உறையும் நாளில்      2770-4

 

 873. செய் தவத்தால் சிவ பாத இருதயர் தாம் பெற்று எடுத்த     2771-1

 வைதிக சூளா மணியை மா தவத்தோர் பெரு வாழ்வை 2771-2

 மை திகழும் திரு மிடற்றார் அருள் பெற்ற வான் பொருளை      2771-3

 எய்திய பூம் புகலியிலே இருந்த நாள் மிக நினைந்தார்    2771-4

 

 874.  ஆன புகழ்த் திருநாவுக்கரசர் பால் அவம் செய்த    2772-1

 மானம் இலா அமணர் உடன் வாது செய்து வெல்வதற்கும்        2772-2

 மீனவன் தன் நாடு உய்ய வெண் நீறு பெருக்கு தற்கும்   2772-3

 போனவர் பால் புகுந்தபடி அறிவன் எனப் புறப்படுவார்    2772-4

 

 875. துடி இடையாள் தன்னோடும் தோணியில் வீற்று இருந்த பிரான்      2773-1

 அடி வணங்கி அலர் சண்பை அதன் இன்றும் வழிக் கொண்டு      2773-2

 படியின் மிசை மிக்கு உளவாம் பரன் கோயில் பணிந்து ஏத்தி     2773-3

 வடி நெடு வேல் மீனவன் தன் வள நாடு வந்து அணைந்தார்      2773-4

 

 876. மா மறையோர் வளம் பதிகள் இடைத் தங்கி வழிச் செல்வார்        2774-1

 தே மருவு நறும் பைந்தார்த் தென்னவன் தன் திரு மதுரை        2774-2

 தாம் அணைந்து திரு ஆலவாய் அமர்ந்த தனி நாதன்     2774-3

 பூ மருவும் சேவடிக் கீழ் புக்கு ஆர்வத்தோடும் பணிந்தார் 2774-4

 

 877. அங்கணரைப் பணிந்து போந்து அருகு அணைந்தார் தமை வினவ    2775-1

 இங்கு எம்மைக் கண் விடுத்த காழியர் இள ஏறு 2775-2

 தங்கும் இடம் திரு நீற்றுத் தொண்டர் குழாம் சாரும் இடம்       2775-3

 செங்கமலத் திருமடம் மற்று இது என்றே தெரிந்து உரைத்தார்    2775-4

 

 878. செப்புதலும் அது கேட்டுத் திரு மடத்தைச் சென்று எய்த     2776-1

 அப்பர் எழுந்து அருளினார் எனக் கண்டோர் அடி வணங்கி         2776-2

 ஒப்பில் புகழ்ப் பிள்ளையார் தமக்கு ஓகை உரை செய்ய 2776-3

 எப்பொழுது வந்து அருளிற்று என்று எதிரே எழுந்து அருள        2776-4

 

 879. சிவ பாத இருதயர் தாம் முன் தொழுது சென்று அணையத் 2777-1

 தவம் ஆன நெறி அணையும் தாதையார் எதிர் தொழுவார்        2777-2

 அவர் சார்வு கண்டு அருளித் திருத் தோணி அமர்ந்து அருளிப்     2777-3

 பவ பாசம் அறுத்தவர் தம் பாதங்கள் நினைவுற்றார்      2777-4

 

 880. இருந்தவத்தோர் அவர் முன்னே இணை மலர்க்கை குவித்து அருளி 2778-1

 அரும் தவத்தீர் எனை அறியாப் பருவத்தே எடுத்து ஆண்ட        2778-2

 பெரும் தகை எம் பெருமாட்டி உடன் இருந்ததே என்று   2778-3

 பொருந்து புகழ்ப் புகலியின் மேல் திருப் பதிகம் போற்றி இசைத்தார்       2778-4

 

 881.  மண்ணின் நல்ல என்று எடுத்து மனத்து எழுந்த பெரு மகிழ்ச்சி     2779-1

 உள் நிறைந்த காதலினால் கண் அருவி பாய்ந்து ஒழுக   2779-2

 அண்ணலார் தமைவினவித் திருப்பதிகம் அருள் செய்தார்         2779-3

 தண் நறும்பூஞ் செங்கமலத்தார் அணிந்த தமிழ் விரகர்    2779-4

 

 882. திருப் பதிகம் திருக்கடைக் காப்புச் சாத்திச் சிறப்பின் மிகு    2780-1

 விருப்பினால் அவர் தமக்கு விருந்து அளித்து மேவும் நாள்       2780-2

 அருப்புறு மெய்க் காதல் புரி அடியவர்கள் தம்மோடும்     2780-3

 பொருப்புறு கைச் சிலையார் சேர் பதி பிறவும் தொழப் போவார்   2780-4

 

 883.  ஆலின் கீழ் நால்வர்க்கு அன்று அறம் உரைத்த அங்கணனை        2781-1

 நூலின் கண் பொருள் பாடி நூல் அறிவார்க்கு ஈந்தானை 2781-2

 காலம் பெற்று இனிது இறைஞ்சிக் கை தொழுது புறம் போந்தார்   2781-3

 சீலம் கொள் தென்னவனும் தேவியரும் உடன் போத     2781-4

 

 884. தேன் நிலவு பொழில் மதுரைப் புறத்துப் போந்த தென்னவனார் தேவியார் அமைச்சர்சிந்தை         2782-1

 ஊன் நெகிழும் படி அழிந்து அங்கு ஒழுகு கண்ணீர் பாய்ந்து இழிய உணர்வு இன்றி வீழக் கண்டே 2782-2

 யான் உம்மைப் பிரியாத வண்ணம் இந் நாட்டு இறைவர் பதி எனைப்பலவும் பணீவீர் என்று 2782-3

 ஞானம் உணர்வார் அருள அவரும் போத நம்பர் திருப்பரம் குன்றை நண்ணினாரே 2782-4

 

 885.  ஆறு அணிந்தார் தமை வணங்கி அங்குப் போற் அணி ஆப்பன் ஊரை அணைந்து பணிந்துபாடி         2783-1

 நீறு அணிந்த செல்வர் பதி பிறவும் சேர்ந்து நிலவு திருப் பதிகங்கள் நிகழப் பாடிச் 2783-2

 சேறு அணிந்த வயல் பழனக் கழனி சூழ்ந்த சிர புரத்து வந்து அருளும் செல்வர் செங்கண் 2783-3

 ஏறு அணிந்த வெல் கொடியார் திருப்புத்தூரை எய்தி இறைஞ்சிச் சில நாள் இருந்தார் அன்றே 2783-4

 

 886. பற்றார் தம் புரங்கள் மலைச் சிலையால் செற்ற பரமனார் திருப்புத்தூர் பணிந்து போந்து 2784-1

 புற்று ஆரும் பணி பூண்ட புனிதனார் தம் பூவணத்தைப் புக்கு இறைஞ்சிப் புகழ்ந்து பாடிக் 2784-2

 கற்றார்கள் தொழுது ஏத்தும் கானப் பேரும் கைதொழுது தமிழ் பாடிச் சுழியல் போற்றிக் 2784-3

 குற்றாலம் குறும் பலாக் கும்பிட்டு ஏத்திக் கூற்று உகைத்தார் நெல்வேலி குறுகினாரே 2784-4

 

 887. புண்ணியனார் நெல்வேலி பணிந்து போற்றி புரிசடையார் திருப்பதிகள் பிறவும் சென்று 2785-1

 நண்ணி இனிது அமர்ந்து அங்கு நயந்து பாடி நல்தொண்டர் உடன் நாளும் போற்றிச் செல்வார் 2785-2

 விண்ணவரை செற்று உகந்தான் இலங்கை செற்ற மிக்க பெரும் பாதகத்தை நீக்க வேண்டித் 2785-3

 திண்ணிய பொன் சிலைத் தடக்கை இராமன் செய்த திரு இராமேச் சுரத்தைச் சென்று சேர்ந்தார்         2785-4

 

 888. செங்கண் மால் வழிபட்ட கோயில் நண்ணித் திருமுன்பு தாழ்ந்து எழுந்து தென்ன னோடும் 2786-1

 மங்கையர்க்கு நாயகியார் தாமும் மெய்ம்மை மந்திரியாரும் சூழ் மணி நீள் வாயில்        2786-2

 பொங்கி எழும் விருப்பினால் உடனே புக்குப் புடை வலம் கொண்டு உள் அணைவார் போற் செய்து         2786-3

 பங்கயச் செங்கை குவித்துப் பணிந்து நின்று பாடினார் மன்னவனும் பரவி ஏத்த    2786-4

 

 889. சேதுவின்கட் செங்கண் மால் பூசை செய்த சிவபெருமான் தனைப்பாடிப் பணிந்து போந்து 2787-1

 காதலுடன் அந் நகரில் இனிது மேவிக் கண் நுதலான் திருத் தொண்டனார்க் கெல்லாம் 2787-2

 கோதில் புகழ்ப் பாண்டிமா தேவி யார் மெய்க் குலச்சிறையார் குறை அறுத்துப் போற்றிச் செல்ல         2787-3

 நாதர் தமை நாள் தோறும் வணங்கி ஏத்தி நளிர் வேலைக் கரையில் நயந்து இருந்தார் அன்றே 2787-4

 

 890. அந்நகரில் அமர்ந்து அங்கண் இனிது மேவி ஆழிபுடை சூழ்ந்து ஒலிக்கும் ஈழம் தன்னில் 2788-1

 மன்னு திருக்கோண மலை மகிழ்ந்த செம் கண் மழ விடையார் தமைப் போற்றி வணங்கிப்பாடி 2788-2

 சென்னி மதி புனை மாடம் மா தோட்டத்தில் திருக் கேதீச் சரத்து அண்ணல் செய்ய பாதம் 2788-3

 உன்னி மிகப் பணிந்து ஏத்தி அன்பரோடும் உலவாத கிழி பெற்றார் உவகை உற்றார் 2788-4

 

 891. அப் பதியைத் தொழுது வடதிசை மேல் செல்வார் அங்கை அனல் தரித்த பிரான் அமரும் கோயில்        2789-1

 புக்கு இறைஞ்சிப் பல பதியும் தொழுது போற்றிப் புணரி பொரு தலை கரைவாய் ஒழியப் போந்தே         2789-2

 செப்ப அரிய புகழ்த் திருவாடானை சேர்ந்து செந்தமிழ் மாலைகள் சாத்திச் சிவனார் மன்னும் 2789-3

 ஒப்பரிய புனவாயில் போற்றி செய்து வணங்கினார் உலகு உய்ய ஞானம் உண்டார் 2789-4

 

 892. பதி நிலவு பாண்டி நாடு அதனில் முக்கண் பரமனார் மகிழ் இடங்கள் பலவும் போற்றி 2790-1

 விதி நிலவு வேத நூல் நெறியே ஆக்கி வெண்ணீற்றின் சார்வினால் மிக்கு உயர்ந்த         2790-2

 கருதி அருளிக் காழி நகர் சூழ வந்தார் கண் நுதலான் திருத்தொண்டர் பலரும் சூழ 2790-3

 மதி நிலவு குலவேந்தன் போற்றிச் செல்ல மந்திரியார் மதி மண மேற்குடியில் வந்தார் 2790-4

 

 893. அந் நகரில் இனிது அமர்வார் அருகு சூழ்ந்த பதிகளில் நீடு அங்கணர் தம் கோயில் தாழ்ந்து 2791-1

 மன்னு திருத் தொண்டருடன் மீண்டு சேர்ந்து மன்னவனும் மங்கையருக்கு அரசியாரும் 2791-2

 கொன்னவில் வேல் குலச்சிறையார் தாமும் கூடிக் குரைகழல்கள் பணிந்து குறை கொண்டு போற்றச்         2791-3

 சென்னி வளர் மதி அணிந்தார் பாதம் போற்றிச் சிரபுரத்துச் செல்வர் இனிது இருந்த நாளில் 2791-4

 

 894. பொங்கு புனல் காவிரி நாடு அதனின் மீண்டு போதுதற்குத் திருவுள்ளம் ஆகப் போற்றும் 2792-1

 மங்கையர்க்கு அரசியார் தாமும் தென்னர் மன்னவனும் மந்திரியார் தாமும் கூட    2792-2

 அங்கு அவர் தம் திருப்பாதம் பிரியல் ஆற்றாது உடன் போக ஒருப்படும் அவ் அளவு நோக்கி 2792-3

 இங்கு நான் மொழிந்த அதனுக்கு இசைந்தீர் ஆகில் ஈசர் சிவநெறி போற்றி இருப்பீர் என்று 2792-4

 

 895. சால மிகத் தளர் வாரைத் தளரா வண்ணம் தகுவன மற்று அவர்க்கு அருளிச் செய்த பின்பு 2793-1

 மேலவர் தம் பணி மறுக்க அவரும் அஞ்சி மீள்வதனுக்கு இசைந்து திருவடியில் வீழ்ந்து 2793-2

 ஞாலம் உய்ய வந்து அருளும் பிள்ளையாரை பிரியாத நண்பினொடும் தொழுது நின்றார் 2793-3

 ஆல விடம் உண்டவரை அடிகள் போற்ற அந் நாட்டை அகன்று மீண்டு அணையச் செல்வார் 2793-4

 

 896. பொன்னி வளம் தரு நாடு புகுந்து மிக்க பொருவில் சீர்த் திருத் தொண்டர் குழாத்தினோடும்         2794-1

 பன்னகப் பூண் அணிந்தவர் தம் கோயில் தோறும் பத்தர் உடன் பதி உள்ளோர் போற்றச் சென்று 2794-2

 கன்னி மதில் திருக்களரும் போற்றிக் கண்டம் கறை அணிந்தார் பாதாள ஈச்சுரமும் பாடி 2794-3

 முன் அணைந்த பதி பிறவும் பணிந்து போற்றி முள்ளிவாய்க் கரை அணைந்தார் முந்நூல் மார்பர் 2794-4

 

 897. மலைவளர் சந்தனம் அகிலும் தேக்கும் உந்தி மலர்ப் பிறங்கல் வண்டு இரைப்பச் சுமந்து பொங்கி         2795-1

 அலை பெருகி ஆள் இயங்கா வண்ணம் ஆறு பெருகுதலால் அத்துறையில் அணையும் ஓடம் 2795-2

 நிலை புரியும் ஓடக் கோல் நிலை இலாமை நீர் வாழ்நர் கரையின் கண் நிறுத்திப் போகக் 2795-3

 கலை பயிலும் கவுணியர் கோன் அதனைக் கண்டு அக் கரையின் கண் எழுந்தருளி நின்ற காலை 2795-4

 

 898. தேவர் பிரான் அமர்ந்த திருக்கொள்ளம் பூதூர் எதிர் தோன்றத் திரு உள்ளம் பணியச் சென்று         2796-1

 மேவுதலால் ஓடங்கள் விடுவார் இன்றி ஒழிந்திடவும் மிக்கதோர் விரைவால் சண்பைக் 2796-2

 காவனார் ஓடத்தின் கட்டு அவிழ்த்துக் கண் நுதலான் திருத்தொண்டர் தம்மை ஏற்றி 2796-3

 நாவலமே கோலாக அதன் மேல் நின்று நம்பர் தமைக் கொட்டம் என நவின்று பாட 2796-4

 

 899. உம்பர் உய்ய நஞ்சு உண்டார் அருளால் ஓடம் செலச் செல்ல உந்து தலால் ஊடு சென்று 2797-1

 செம் பொன் நேர் சடையார் தம் கொள்ளம் பூதூர் தனைச் சேர அக்கரையில் சேர்ந்த பின்பு 2797-2

 நம்பர் அவர் தமை வணங்க ஞானம் உண்ட பிள்ளையார் நல் தொண்டருடன் இழிந்து 2797-3

 வம்பலரும் நறும் கொன்றை நயந்தார் கோயில் வாயிலின் முன் மகிழ்ச்சியொடு வந்து சார்ந்தார்         2797-4

 

 900. நீண் நிலைக் கோபுரம் அதனை இறைஞ்சி புக்கு நிகர் இலாத் தொண்டருடன் நெருங்கச் சென்று         2798-1

 வாண் நிலவு கோயிலினை வலம் கொண்டு எய்தி மதிச் சடையார் திரு முன்பு வணங்கி நின்று 2798-2

 தாணுவே  ஆற்றின் கண் ஓடம் உய்க்கும் தன்மையால் அருள் தந்த தலைவா நாகப்       2798-3

 பூணினாய் களிற்றுரிவை போர்த்த முக்கண் புனிதனே எனப் பணிந்து போற்றிச் செய்தார் 2798-4

 

 901. போற்றி இசைத்துப் புறம் போந்து அங்கு உறையும் நாளில் பூழியன் முன் புன் சமயத்து அமணர் தம்மோடு       2799-1

 ஏற்ற பெரு வாதின் கண் எரியின் வேவாப் பதிகம் உடை இறையவரை இறைஞ்ச வேண்டி 2799-2

 ஆற்றவும் அங்கு அருள் பெற்றுப் போந்து முன்னம் அணைந்த பதிகளும் இறைஞ்சி அன்பர் சூழ 2799-3

 நாற்றிசையும் பரவும் திரு நள்ளாறு எய்தி நாடு உடை நாயகர் கோயில் நண்ணினாரே 2799-4

 

 902. நீடு திருத் தொண்டர் புடை சூழ அம்கண் நித்தில யானத்து இடை நின்று இழிந்து சென்று 2800-1

 பீடு உடைய திருவாயில் பணிந்து புக்குப் பிறை அணிந்த சென்னியர் மன்னும் கோயில் 2800-2

 மாடு வலம் கொண்டு உள்ளால் மகிழ்ந்து புக்கு மலர்க் கரங்கள் குவித்து இறைஞ்சி வள்ளலாரைப் 2800-3

 பாடக மெல் அடி எடுத்துப் பாடி நின்று பரவினார் கண் அருவி பரந்து பாய        2800-4

 

 903. தென்னவர் கோன் முன் அமணர் செய்த வாதில் தீயின் கண் இடும் ஏடு பச்சையாகி 2801-1

 என் உள்ளத் துணையாகி ஆலவயில் அமர்ந்து இருந்தவாறு என் கொல் எந்தாய் என்று 2801-2

 பன்னு தமிழ்த் தொடை சாத்தி பரவிப்போந்து பண்பினிய தொண்டருடன் அங்குவைகி 2801-3

 மன்னுப்புகழ்ப் பதி பிறவும் வணங்கச் சண்பை வள்ளலார் நல்லாறு வணங்கிச் செல்வார் 2801-4

 

 904. சீர் நிலவு திருத்தெளிச் சேரியினைச் சேர்ந்து சிவபெருமாள் தனைப் பரவிச் செல்லும் போது         2802-1

 சார்வு அறியாச் சாக்கியர்தம் போதி மங்கை சார்தலும் மற்ற அது அறிந்த சைவர் எல்லாம் 2802-2

 ஆர் கலியின் கிளர்ச்சி எனச் சங்கு தாரை அளவு இறந்த பல்லியங்கள் முழக்கி ஆர்த்துப் 2802-3

 பார் குலவு தனக் காளம் சின்னம் எல்லாம் பர சமய கோள் அரி வந்தான் என்று ஊத      2802-4

 

 905. புல் அறிவில் சாக்கியர்கள் அறிந்தார் கூடிப் புகலியர் தம் புரவலனார் புகுந்து தங்கள் 2803-1

 எல்லையினில் எழுந்து அருளும் பொழுது தொண்டர் எடுத்த ஆர்ப்பு ஒலியாலும் எதிர் முன் சென்று         2803-2

 மல்கி எழும் திருச்சின்ன ஒலிகளாலும் மனம் கொண்ட பொறாமையினால் மருண்டு தங்கள் 2803-3

 கல்வியினில் மேம்பட்ட புத்த நந்தி முதலான தேரார்க்கும் கனன்று சொன்னார்2803-4

 

 906. மற்றவர்கள் வெவ்வுரையும் பிள்ளையார் முன் வருசின்னப் பெருகு ஒலியும் மன்னும் தொண்டர்         2804-1

 பொற்பு உடைய ஆர்ப்பு ஒலியும் செவியின் ஊடு புடைத்த நாராசம் எனப் புக்க போது 2804-2

 செற்றமிகு உள்ளத்துப் புத்த நந்தி செயிர்த்து எழுந்து தேரர் குழாம் சூழச் சென்று 2804-3

 வெற்றிபுனை சின்னங்கள் வாதில் எமை வென்று அன்றோ பிடிப்பது என வெகுண்டு சொன்னான் 2804-4

 

 907. புத்தர் இனம் புடை சூழப் புத்த நந்தி பொருவில் ஞானப் புனிதர் திருமுன்பு ஊதும் 2805-1

 மெய்த்த விறல் சின்னங்கள் விலக்கும் காலை வெகுண்டு எழுந்த திருத்தொண்டர் வெறுத்து நோக்கி         2805-2

 இத்தகைய செயற்கு இவரைத் தடிதல் செய்யாது இது பொறுக்கில் தங்கள் நிலை ஏற்பர் என்று 2805-3

 முத்து நிரைச் சிவிகையின் மேல் மணியை வந்து முறை பணிந்து புகுந்தபடி மொழிந்து நின்றார் 2805-4

 

 908.  வரும் இடத்தில் அழகு இதாம் நமக்கு வாதில் மற்று இவர் தம் பொருள் நிலைமை மாறாத வண்ணம்       2806-1

 பொரும் இடத்தில் அறிகின்றோம் புத்த நந்தி பொய்ம் மேற் கோள் எனப் புகலி வேந்தர் கூற 2806-2

 அருமறை சொல் திருப்பதிகம் எழுதும் அன்பர் ஆளுடைய பிள்ளையார் திருவாக்காலே 2806-3

 உரும் இடித்து விழப் புத்தன் உத்த மாங்கம் உருண்டு வீழ்க என பொறா உரை முன் விட்டார் 2806-4

 

 909.  ஏறு உயர்த்தார் சைவ நெறி ஆணை உய்க்க எதிர் விலக்கும் இடையூற்றை எறிந்து நீக்கும் 2807-1

 மாறு இல் வலி மந்திரமாம் அசனி போல வாய்மை உரைத் திருத் தொண்டர் வாக்கினாலே 2807-2

 வேறு மொழிப் போர் ஏற்பான் வந்த புத்தன் மேனியும் தலையினையும் வெவ்வேறாகக் 2807-3

 கூறுபட நூறி இடப் புத்தர் கூட்டம் குலைந்து ஓடி விழுந்து வெருக் கொண்டது அன்றே 2807-4

 

 910. மற்றவர்கள் நிலைமையையும் புத்த நந்தி வாக்கின் போர் ஏற்றவன் தன் தலையும் மெய்யும் 2808-1

 அற்று விழ அத்திர வாக்கு அதனால் அன்பர் அறுத்ததுவும் கண்ட அரசன் அடியார் எல்லாம் 2808-2

 வெற்றி தரும்பிள்ளையார் தமக்குச் சென்று விண்ணப்பம் செய எதிர்ந்த விலக்கு நீங்க 2808-3

 உற்ற விதி அதுவே யாம் அர என்று எல்லாம் ஒதுக என அவ் ஒலி வான் உற்றது அன்றே 2808-4

 

 911. அஞ்சி அகன்று ஓடிய அப்புத்தர் எலாம் அதிசயித்து மீண்டும் உடன் அணைந்து கூடி 2809-1

 வஞ்சனையோ இதுதான் மற்றவர்தம் சைவ வாய்மையோ என மருண்டு மனத்தில் கொள்வார் 2809-2

 எஞ்சலின் மந்திர வாதம் அன்றி எம்மோடு பொருள் பேசுவற்கு இசைவது என்று    2809-3

 தம் செயலின் மிக்கு உள்ள சாரி புத்தன் தன்னையே முன் கொண்டு பின்னும் சார்ந்தார் 2809-4

 

 912. அத்தன்மை கேட்டு அருளிச் சண்பை வந்த அடல் ஏறு திரு உள்ளத்து அழகு இது என்று 2810-1

 மெத்த மகிழ்ச்சியின் ஓடும் விரைந்து சென்று வெண் தரள சிவிகையின் நின்று இழிந்து வேறு ஓர் 2810-2

 சத்திரமண்டபத்தின் மிசை ஏறி நீடு சைவருடன் எழுந்து அருளி இருந்து சாரும்    2810-3

 புத்தர்களை அழைக்க எனத் திரு முன் நின்றார் புகலி காவலர் போற்றிச் சென்றார் 2810-4

 

 913. சென்றவர்கள் தேரர் குழாம் அணைந்து நீங்கள் செப்பி வரும் பொருள் நிலைமை தெரிக்கஎங்கள்         2811-1

 வென்றி மழ இளம் களிறு சண்பை யாளி வேத பாரகன் மும்மைத் தமிழின் வேந்தன்      2811-2

 நன்று மகிழ்ந்து அழைக்கின்றான் ஈண்டநீரும் நண்ணூம் எனக் கூறுதலும் நன்மை சாராத் 2811-3

 தன் தகைமைப் புத்தருடன் சாரி புத்தன் சந்திர மண்டபமும் சார வந்தான் 2811-4

 

 914. அங்கு அணைந்து மண்டபத்துப் புத்தரோடும் பிள்ளையார் அருகு அணைய நின்ற போதில் 2812-1

 எங்கும் நிகழ் திருச்சின்னம் தடுத்த புத்தன் இரும் சிரத்தைப் பொடி ஆக்கும் எதிரில் அன்பர் 2812-2

 பொங்கு புகழ்ப் புகலி காவலர் தம் பாதம் போற்றி அருளால் சாரிபுத்தன் தன்னை   2812-3

 உங்கள் தலைவனும் பொருளும் உரைக்க என்ன உற்ற வாதினை மேற்கொண்டு உரை செய்கின்றான்         2812-4

 

 915. கற்பங்கள் அனைத்தினிலும் பிறந்து வீந்து கதிமாறும் கணபங்க இயல்பு தன்னில் 2813-1

 பொற்புடைய தானமே தவமே தன்மை புரிந்த நிலை யோகமே பொருந்தச் செய்ய 2813-2

 உற்பவிக்கும் ஒழிவு இன்றி உரைத்த ஞானத்து ஒழியாத பேரின்ப முத்தி பெற்றான்         2813-3

 பற்பலரும் பிழைத்து உய்ய அறமுன் சொன்ன பான்மை யான் யாங்கள் தொழும் பரமன் என்றான் 2813-4

 

 916. என்று உரைத்த சாரி புத்தன் எதிர் வந்து ஏற்ற இரும் தவத்துப் பெரும் தன்மை அன்பர்தாமும்         2814-1

 நன்று உமது தலைவன் தான் பெற்றான் என்று நாட்டுகின்ற முத்தி தான் ஆவது என்றார் 2814-2

 நின்றவுரு வேதனையே குறிப்புச் செய்கை நேர் நின்ற ஞானம் என நிகழ்ந்த ஐந்தும் 2814-3

 ஒன்றிய அகம் அந்த விவேகமுத்தி என்ன உரை செய்தான் பிடகத்தின் உணர்வு மிக்கான் 2814-4

 

 917.  ஆங்கு அவன்தான் உரைத்த மொழி கேட்ட அன்பர் அதனை அனுவாதம் செய்தவனை நோக்கித்         2815-1

 தாங்கிய ஞானத்துடனாம் அந்தம் ஐந்தும் தாம் வீந்து கெட்டன வேல் தலைவன் தானும் 2815-2

 ஈங்கு உளன் என்ற அவனுக்கு விடயம் ஆக யாவையும் முன் இயற்றுதற்கு விகாரமே செய்து 2815-3

 ஓங்கு வடிவு அமைத்து விழ எடுக்கும் பூசை கொள்வார் ஆர் உரைக்க என உரைக்கல் உற்றான் 2815-4

 

 918. கந்தமாம் வினை உடம்பு நீங்கி எம் கோன் கலந்து உளன் முத்தியில் என்றான் என்ன காணும்         2816-1

 இந்திரியம் கண் முதல் ஆம் கரணம் தானும் இல்லையேல் அவன் உணர்ச்சி இல்லை என்றார் 2816-2

 முந்தை அறிவிலன் ஆகி உறங்கினானை நிந்தித்து மொழிந்து உடல் மீது ஆடினார்க்கு 2816-3

 வந்த வினைப் பயன் போல வழிபட்டார்க்கும் வரும் அன்றோ நன்மை என மறுத்துச் சொன்னான் 2816-4

 

 919. சொன்ன உரை கேட்டு அருளி அன்பர் தாமும் தொடர்ந்த வழிபாடு பல கொள்கின்றானுக்கு 2817-1

 அன்னவற்றின் உடன்பாடும் எதிர்வும் இல்லை ஆன போது அவன் பெறுதல் இல்லை என்றார் 2817-2

 முன் அவற்றில் உடன்பாடும் எதிர்வும் இன்றி முறுகு துயில் உற்றானை முனிந்து கொன்றால் 2817-3

 இன் உயிர் போய்க் கொலை ஆகி முடிந்தது அன்றோ இப்படியால் எம் இறைவற்கு எய்தும் என்றான்         2817-4

 

 920.  இப்படியால் எய்தும் என இசைத்து நீ இங்கு எடுத்துக் காட்டிய துயிலும் இயல்பினான் போல்         2818-1

 மெய்ப் படியே கரணங்கள் உயிர் தாம் இங்கு வேண்டுதியால் நும் இறைவற்கு ஆன போது 2818-2

 செப்பிய அக் கந்தத்தின் விளைவு இன்றாகித் திரிவு இல்லா முத்தியில் சென்று இலனும் ஆனான்         2818-3

 அப்படி அக் கந்தத்துள் அறிவும் கெட்டால் அம்முத்தி உடன் இன்பம் அணையாது என்றார் 2818-4

 

 921. அவ் உரை கேட்டு எதிர் மாற்றம் அறைவது இன்றி அணைந்துடன் அம்முத்தி எனும் அதுவும் பாழாம்         2819-1

 கவ்வையில் நின்றவனை எதிர் நோக்கி ஞானக் கடல் அமுதம் அனையவர் தம் காதல் அன்பர் 2819-2

 பெய்வகையே முத்தியினில் போனான் முன்பே பொருள் எல்லாம் உணர்ந்து உரைத்துப் போனான் என்றாய்        2819-3

 எவ்வகையால் அவன் எல்லாம் உணர்ந்த தீதும் இல்லது உரைப்பாய் எனினும் ஏற்போம் என்றார் 2819-4

 

 922. உணர்வு பொதுச் சிறப்பு என்ன இரண்டின் முன் உளவான மரப் பொதுமை உணர்த்தல் ஏனைப்         2820-1

 புணர் சிறப்பு மரங்களில் வைத்து இன்னது என்றல் இப்படியால் வரம்பு இல்லா பொருள்கள் எல்லாம்         2820-2

 கொணரும் விறகினைக் குவை செய்திடினும் வேறு குறைத்து அவற்றை தனித்தனியே இடினும் வெந்தீத்து      2820-3

 உணர் கதுவிச் சுடவல்ல வாறு போலத் தொகுத்தும் விரித்தும் தெரிக்கும் தொல்லோன் என்றான்         2820-4

 

 923. எடுத்து உரைத்த புத்தன் எதிர் இயம்பும் அன்பர் எரி உணர்வுக்கு எடுத்துக் காட்டாகச் சொன்னாய்         2821-1

 அடுத்த உணர்வு உரு உடையது அன்று சொன்ன அனல் வடிவிற்றாம் அதுவும் அறிதி நுங்கோன்         2821-2

 தொடுத்த நிகழ்காலமே அன்றி ஏனைத் தொடர்ந்த இரு காலமும் தொக்கு அறியும் ஆகில்   2821-3

 கடுத்த எரி நிகழ் காலத்து இட்டது அல்லால் காணாத காலத்துக்கு அதுவாம் என்றார்       2821-4

 

 924.  ஆதல்¢னால் உன் இறைவன் பொருள்கள் எல்லாம் அறிந்த நும் முத்தி போல் ஆயிற்று அன்றே 2822-1

 ஏதமாம் இவ் அறிவால் உரைத்த நூலும் என்ற அவனுக்கு ஏறுகுமாறு அருளிச் செய்ய 2822-2

 வாதம் மாறு ஒன்று இன்றித் தோற்றான் புத்தன் மற்று அவனை வென்று அருளிப் புகலி மன்னர் 2822-3

 பாத தாமரை பணிந்தார் அன்பர் தங்கள் பான்மையழி புத்தர்களும் பணிந்து வீழ்ந்தார் 2822-4

 

 925. புந்தியினால் அவர் உரைத்த பொருளின் தன்மை பொருள் அன்றாம் படி அன்பர் பொருந்தக் கூற         2823-1

 மந்தவுணர் உடையவரை நோக்கிச் சைவம் அல்லாது மற்று ஒன்றும் இல்லை என்றே 2823-2

 அந்தமில் சீர் மறைகள் ஆதமங்கள் ஏனை அகில கலைப் பொருள் உணர்ந்தார் அருளிச் செய்ய         2823-3

 சிந்தையினில் அது தெளிந்து புத்தர் சண்பைத் திரு மறையோர் சேவடிக்கீழ் சென்று தாழ்ந்தார் 2823-4

 

 926. அன்று அவர்க்குக் கவுணியர் கோன் கருணை நோக்கம் அணைதலினால் அறிவின்மைஅகன்று நீங்கி   2824-1

 முன் தொழுது விழுந்து எழுந்து சைவர் ஆனார் முகைமலர் மாரியின் வெள்ளம் பொழிந்தது எங்கும்         2824-2

 நின்றனவும் சரிப்பனவும் சைவமேயாம் நிலைமை அவர்க்கு அருள் செய்து சண்பை வேந்தர் 2824-3

 சென்று சிவனார் பதிகள் பணிய வேண்டித் திருக்கடவூர் அதன் மருங்கு சேர வந்தார் 2824-4

 

 927. அந்நகரில் அடியார்கள் எதிர் கொள்ளப் புக்கு அருளி         2825-1

 கொன் நவிலும் கூற்று உதைத்தார் குரை கழல்கள் பணிந்து ஏத்தி         2825-2

 மன்னி அமர்ந்து உரையும் நாள் வாகீசமா முனிவர்       2825-3

 எந்நகரில் எழுந்து அருளிற்று என்று அடியார் தமை வினவ       2825-4

 

 928. அங்கு அவரும் அடி போற்றி ஆண்ட அரசு எழுந்து அருளிப் 2826-1

 பொங்கு புனல் பூந்துருத்தி நகரின் கண் போற்றி இசைத்து         2826-2

 தங்கு திருத்தொண்டு செயும் மகிழ்ச்சியினால் சார்ந்து அருளி     2826-3

 எங்கும் நிகழ்ந்திட இருந்தபடி எல்லாம் இயம்பினார்      2826-4

 

 929. அப்பரிசு அங்கு அவர் மொழிய ஆண்ட அரசினைக் காணும் 2827-1

 ஒப்பு அரிய பெருவிருப்பு மிக்கு ஓங்க ஒளிபெருகு        2827-2

 மைப் பொருவு கறைக் கண்டர் கழல் வணங்கி அருள் பெற்றுச்    2827-3

 செப்ப அரிய புகழ்ப் புகலிப் பிள்ளையார் செல்கின்றார்    2827-4

 

 930. பூ விரியும் தடம் சோலை புடை பரப்பப் புனல் பரக்கும்     2828-1

 காவிரியின் தென்கரை போய்க்கண் நுதலார் மகிழ்ந்த இடம்       2828-2

 மேவி இனிது அமர்ந்து இறைஞ்சி விருப்பு உறுமெய்த் தொண்டரோடு      2828-3

 நாவரசர் உழைச் சண்பை நகர் அரசர் நண்ணுவார்       2828-4

 

 931. அந்தணர் சூளா மணியார் பூந்துருத்திக்கு அணித்தாக        2829-1

 வந்து அருளும் பெருவார்த்தை வாகீசர் கேட்டு அருளி    2829-2

 நம் தமையாளுடையவரை நாம் எதிர் சென்று இறைஞ்சுவது      2829-3

 முந்தை வினைப்பயன் என்று முகம் மலர அகம் மலர்வார்       2829-4

 

 932.  எதிர் சென்று பணிவன் என எழுகின்ற பெருவிருப்பால்     2830-1

 நதி தங்கு சடை முடியார் நல் பதங்கள் தொழுது அந்தப் 2830-2

 பதி நின்றும் புறப்பட்டு பர சமயம் சிதைத்தவர் பால்      2830-3

 முதிர்கின்ற பெரும் தவத்தோர் முன் எய்த வந்து அணைந்தார்    2830-4

 

 933. திருச்சின்னம் பணிமாறக் கேட்ட நால்திசை உள்ளோர்       2831-1

 பெருக்கின்ற ஆர்வத்தால் பிள்ளையார் தமைச் சூழ்ந்த    2831-2

 நெருகின் இடையவர் காணா வகை நிலத்துப் பணிந்து உள்ளம்    2831-3

 உருக்கி எழும் மனம் பொங்கத் தொண்டர் குழாத்துடன் அணைந்தார்       2831-4

 

 934. வந்து அணைந்த வாகீசர் வண் புலி வாழ் வேந்தர் 2832-1

 சந்த மணித் திருமுத்தின் சிவிகையினைத் தாங்கியே     2832-2

 சிந்தை களிப்பு உற வந்தார் திருஞான சம்பந்தர் 2832-3

 புந்தியில் வேறு ஒன்று நிகழ்ந்திட முன் புகல்கின்றார்     2832-4

 

 935. அப்பர் தாம் எங்கு உற்றார் இப்பொழுது என்று அருள் செய்யக்       2833-1

 செப்ப அரிய புகழ்த் திருநாவுக் கரசர் செப்புவார் 2833-2

 ஒப்பு அரிய தவம் செய்தேன் ஆதலினால் உம் அடிகள்    2833-3

 இப்பொழுது தாங்கிவரப் பெற்று உய்ந்தேன் யான் என்றார்         2833-4

 

 936. அவ் வார்த்தை கேட்டு அஞ்சி அவனியின் மேல் இழிந்து அருளி     2834-1

 இவ்வாறு செய்து அருளிற்று என்னாம் என்று இறைஞ்சுதலும்     2834-2

 செவ்வாறு மொழி நாவலர் திருஞான சம்பந்தர்க்கு       2834-3

 எவ்வாறு செயத் தகுவது என்று எதிரே இறைஞ்சினார்    2834-4

 

 937. சூழ்ந்து மிடைந்த கருணையும் தொண்டர் எல்லாம் அது கண்டு      2835-1

 தாழ்ந்து நிலம் உற வணங்கி எழுந்து தலை கை குவித்து         2835-2

 வாழ்ந்து மனக் களிப்பினராய் மற்று இவரை வணங்கப் பெற்று    2835-3

 ஆழ்ந்த பிறப்பு உய்ந்தோம் என்று அண்டமெலாம் உற ஆர்த்தார்   2835-4

 

 938. திருஞான சம்பந்தர் திருநாவுக்கரசர் தமைப்         2836-1

 பெருகு ஆர்வத் தொடும் அணைந்து தழீஇக் கொள்ளப் பிள்ளையார்       2836-2

 மருவாரும் மலர் அடிகள் வணங்கி உடன் வந்து அணைந்தார்     2836-3

 பொருவாரும் புனல் சடையார் மகிழ்ந்த திருப்பூந் துருத்தி         2836-4

 

 939. அன்பர் குழாத்தொடும் செல்வார் ஆன் ஏற்றார் மகிழ் கோயில்       2837-1

 முன் பணித்து ஆகச் சென்று கோபுரத்தை முன் இறைஞ்சித்       2837-2

 துன்பம் இலாத் திருத் தொண்டர் உடன் தொழுது புக்கு அருளி     2837-3

 என்பு உருக வலம் கொண்டு பணிந்து ஏத்தி இறைஞ்சினார்        2837-4

 

 940. பொய்யிலியாரைப் பணிந்து போற்றியே புறத்து அணைவார் 2838-1

 செய்ய சடையார் கோயில் திருவாயில் முன்னாக        2838-2

 மையறு சீர் தொண்டர் குழாம் வந்து புடை சூழ உலகு   2838-3

 உய்யவந்தார் தங்களுடன் மகிழ்ந்து அங்கு இனிது இருந்தார்       2838-4

 

 941. வாக்கின் தனி மன்னர் வண்புகலி வேந்தர் தமை    2839-1

 போக்கும் வரவும் வினவப் புகுந்தது எல்லாம்    2839-2

 தூக்கின் தமிழ் விரகர் சொல் இறந்த ஞான மறை        2839-3

 தேக்கும் திருவாயால் செப்பி அருள் செய்தார்    2839-4

 

 942. காழியினில் வந்த கவுணியர் தம் போர் ஏற்றை     2840-1

 ஆழி மிசை கல் மிதப்பில் வந்தார் அடிவணங்கி 2840-2

 வாழி திருத்தொண்டு என்னும் வான் பயிர்தான் ஒங்குதற்குச்      2840-3

 சூழும் பெரு வேலி ஆனீர் எனத் தொழுதார்      2840-4

 

 943. பிள்ளையார் தாமும் அவர் முன் தொழுது பேர் அன்பின்     2841-1

 வெள்ளம் அனைய புகழ் மாதினியர் மேன்மையையும்    2841-2

 கொள்ளும் பெருமைக் குலச் சிறையார் தொண்டினையும் 2841-3

 உள்ள பரிசு எல்லாம் மொழிந்து ஆங்கு உவந்து இருந்தார்        2841-4

 

 944. தென்னற்கு உயிரோடு நீறு அளித்துச் செங்கமலத்து 2842-1

 அன்னம் அனையார்க்கும் அமைச்சர்க்கும் அன்பு அருளித் 2842-2

 துன்னும் நெறி வைதிகத்தின் தூ நெறியே ஆக்குதலால்   2842-3

 மன்னு புகழ் வாகீசர் கேட்டு மனம் மகிழ்ந்தார்   2842-4

 

 945. சொல்லின் பெரு வேந்தர் தொண்டை வள நாடு எய்தி       2843-1

 மல்கு புகழ்க் காஞ்சி ஏகாம்பரம் என்னும்        2843-2

 செல்வர் கழல் பணிந்து சென்றது எல்லாம் செப்புதலும்   2843-3

 புல்கு நூல் மார்பரும் போய்ப் போற்ற மனம் புரிந்தார்    2843-4

 

 946. அங்கணரைப் போற்றி எழுந்த ஆண்ட அரசு அமர்ந்த        2844-1

 பொங்கு திரு மடத்தில் புக்கு அங்கு இனிது அமர்ந்து     2844-2

 திங்கள் பகவணியும் சென்னியார் சேவடிக்கீழ்த்   2844-3

 தங்கு மனத்தோடு தாள் பரவிச் செல்லும் நாள்   2844-4

 

 947. வாகீச மாமுனிவர் மன்னும் திரு ஆலவாய்        2845-1

 நாகம் அரைக்கு அசைத்த நம்பர் கழல் வணங்கப்        2845-2

 போகும் பெரு விருப்புப் பொங்கப் புகலியின்மேல்        2845-3

 ஏகும் பெரும் காதல் பிள்ளையார் ஏற்று எழுவார்        2845-4

 

 948. பூந்துருத்தி மேவும் புனிதர் தமைப் புக்கு இறைஞ்சிப்        2846-1

 போந்து திருவாயில் புறத்து அணைந்து நாவினுக்கு       2846-2

 வேந்தர் திரு உள்ளம் மேவ விடை கொண்டு அருளி     2846-3

 ஏந்தலார் எண்ணிறந்த தொண்டருடன் ஏகினார்   2846-4

 

 949. மாடு புனல் பொன்னி இழிந்து வட கரையில்        2847-1

 நீடு திரு நெய்த்தானம் ஐயாறு நேர்ந்து இறைஞ்சிப்       2847-2

 பாடு தமிழ் மாலைகளும் சாத்திப் பரவிப் போய் 2847-3

 ஆடல் புரிந்தார் திருப் பழனம் சென்று அணைந்தார்      2847-4

 

 950. செங்கண் விடையார் திருப் பழனம் சேர்ந்து இறைஞ்சிப்     2848-1

 பொங்கிய காதலின் முன் போற்றும் பதி பிறவும் 2848-2

 தங்கிப்போய்ச் சண்பை நகர் சார்ந்தார் தனிப் பொருப்பின் 2848-3

 மங்கை திருமுலைப்பால் உண்டு அருளும் வள்ளலார்    2848-4

 

 951. தென்னாட்டு அமண் மாசு அறுத்துத் திரு நீறே      2849-1

 அந்நாடு போற்று வித்தார் வந்து அணையும் வார்த்தை கேட்டு    2849-2

 எந் நாள் பணிவது என ஏற்று எழுந்த மா மறையோர்    2849-3

 முன்னாக வேதம் முழங்க எதிர் கொண்டார்      2849-4

 

 952. போத நீடு மா மறையவர் எதிர் கொளப் புகலி காவலரும் தம்       2850-1

 சீத முத்து அணிச் சிவிகை நின்று இழிந்து எதிர் செல்பவர் திருத் தோணி 2850-2

 நாதர் கோயில் முன் தோன்றிட நகை மலர்க் கரம் குவித்து இறைஞ்சிப் போய்     2850-3

 ஓத நீரின் மேல் ஓங்கு கோயிலின் மணிக் கோபுரம் சென்று உற்றார்       2850-4

 

 953. அங்கம் மா நிலம் தெட்டுற வணங்கிப் புக்கு அஞ்சலி முடி ஏறப்      2851-1

 பொங்கு காதலில் புடைவலம் கொண்டு முன் பணிந்து போற்றி எடுத்து ஓதித்      2851-2

 துங்க நீள் பெரும் தோணி ஆம் கோயிலை அருளினால் தொழுது ஏறி     2851-3

 மங்கையோடு உடன் வீற்று இருந்து அருளினார் மலர்க் கழல் பணிவுற்றார்        2851-4

 

 954. முற்றும் மெய் எலாம் புளகங்கள் முகிழ்த்து எழ முகந்து கண் களிகூரப்      2852-1

 பற்றும் உள்ளம் உள் அலைத்து எழும் ஆனந்தம் பொழிதரப் பணிந்து ஏத்தி        2852-2

 உற்றுமை சேர்வது எனும் திருவியமகம் உவகையால் எடுத்து ஓதி        2852-3

 வெற்றியாக மீனவன் அவை எதிர் நதி மிசை வருகான் என்பார்   2852-4

 

 955. சீரின் மல்கிய திருப்பதிகத்தினில் திருக் கடைக் காப்பு ஏற்றி 2853-1

 வாரின் மல்கிய வன முலையாள் உடன் மன்னினார் தமைப் போற்றி      2853-2

 ஆரும் இன் அருள் பெற்று மீண்டு அணைபவர் அம்கையால் தொழுது ஏத்தி       2853-3

 ஏரின் மல்கிய கோயில் முன் பணிந்து போந்து இறைஞ்சினர் மணிவாயில்         2853-4

 

 956. தாதையாரும் அங்கு உடன் பணிந்து அணைந்திடச் சண்பையார் தனி ஏறு    2854-1

 மூது எயில் திருவாயிலைத் தொழுது போய் முகை மலர்க் குழலார்கள்    2854-2

 ஆதரித்து வாழ்த்துரை இரு மருங்கு எழ அணி மறுகு இடைச் சென்று    2854-3

 காதலித்தவர்க்கு அருள் செய்து தம் திருமாளிகைக் கடை சார்ந்தார்        2854-4

 

 957. நறவம் ஆர் பொழில் புகலியில் நண்ணிய திருஞான சம்பந்தர்       2855-1

 விறலியார் உடன் நீல கண்ட பெரும் பாணர்க்கு மிக நல்கி        2855-2

 உறையுளாம் அவர் மாளிகை செல விடுத்து உள் அணைதரும் போதில்    2855-3

 அறலின் நேர் குழலார் மணி விளக்கு எடுத்து எதிர்கொள அணை உற்றார் 2855-4

 

 958. அங்கு அணைந்து அருமறைக் குலத் தாயர் வந்து அடி வணங்கிடத் தாமும்   2856-1

 துங்க நீள் பெரும் தோணியில் தாயர் தாள் மனம் கொளத் தொழுவாராய்த்         2856-2

 தங்கு காதலின் அங்கு அமர்ந்து அருளும் நாள் தம்பிரான் கழல் போற்றிப் 2856-3

 பொங்கும் இன் இசை திருப்பதிகம் பல பாடினார் புகழ்ந்து ஏத்தி   2856-4

 

 959. நீல மா விடம் திரு மிடற்று அடக்கிய நிமலரை நேர் எய்தும்        2857-1

 காலம் ஆனவை அனைத்தினும் பணிந்து உடன் கலந்த அன்பர்களோடும்   2857-2

 சால நாள் அங்கு உறைபவர் தையலாள் தழுவிடக் குழை கம்பர் 2857-3

 கோலம் ஆர்தரக் கும்பிடும் ஆசை கொண்டு எழும் குறிப்பினர் ஆனார்     2857-4

 

 960. தாண்டகத் திரு நாட்டினைச் சார்ந்து வந்து எம்பிரான் மகிழ் கோயில்         2858-1

 கண்டு போற்றி நாம் பணிவது என்று அன்பருக்கு அருள் செய்வார் காலம் பெற்று 2858-2

 அண்டருக்கு அறிவரும் பெரும் தோணியில் இருந்தவர் அருள் பெற்றுத்   2858-3

 தொண்டர் சூழ்ந்து உடன் புறப்படத் தொடர்ந்து எழும் தாதையார்க்கு உரை செய்வார் 2858-4

 

 961.  அப்பர் நீர் இனி இங்கு ஒழிந்து அருமறை அங்கி வேட்டு அன்போடும்       2859-1

 துப்பு நேர் சடையார் தமைப் பரவியே தொழுது இரும் எனச் சொல்லி     2859-2

 மெய்ப் பெரும் தொண்டர் மீள்பவர் தமக்கு எலாம் விடை கொடுத்து அருளிப்போய்         2859-3

 ஒப்பு இலாதவர் தமை வழி இடைப் பணிந்து உருகும் அன்போடு செல்வார்        2859-4

 

 962. செல்வம் மல்கிய தில்லை மூதூரினில் திரு நடம் பணிந்து ஏத்திப்    2860-1

 பல் பெரும் தொண்டர் எதிர் கொளப் பரமர் தன் திருத்தினை நகர் பாடி     2860-2

 அல்கு தொண்டர்கள் தம்முடன் திருமாணிக் குழியினை அணைந்து ஏத்தி 2860-3

 மல்கு வார் சடையார் திருப் பாதிரிப் புலியூரை வந்து உற்றார்     2860-4

 

 963. கன்னி மாவனம் காப்பு என இருந்தவர் கழல் இணை பணிந்து அங்கு         2861-1

 முன்ன மா முடக்கு கான் முயற்கு அருள் செய்த வண்ணமும் மொழிந்து ஏத்தி    2861-2

 மன்னுவார் பொழில் திரு வடுகூரினை வந்து எய்தி வணங்கிப்போய்       2861-3

 பின்னுவார் சடையார் திருவக்கரை பிள்ளையார் அணைவுற்றார்   2861-4

 

 964. வக்கரைப் பெருமான் தன்னை வணங்கி அங்கு அமரும் நாள் அருகாலே      2862-1

 செக்கர் வேணியர் இரும்பை மாகாளமும் சென்று தாழ்ந்து உடன் மீண்டு   2862-2

 மிக்க சீர் வளர் அதிகை வீரட்டமும் மேவுவார் தம் முன்பு        2862-3

 தொக்க மெய்த் திருத்தொண்டர் வந்து எதிர் கொளத் தொழுது எழுந்து அணைவுற்றார் 2862-4

 

 965.  ஆதி தேவர் அங்கு அமர்ந்த வீரட்டானம் சென்று அணைபவர் முன்னே      2863-1

 பூதம் பாட நின்று ஆடுவார் திரு நடம் புலப்படும் படி காட்ட      2863-2

 வேத பாலகர் பணிந்து மெய் உணர்வுடன் உருகிய விருப்போடும் 2863-3

 கோது இலா இசை குலவு குண்டைக்குறள் பூதம் என்று எடுத்து ஏத்தி      2863-4

 

 966. பரவி ஏத்திய திருப் பதிகத்து இசை பாடினார் பணிந்து அங்கு        2864-1

 விரவும் அன்பொடு மகிழ்ந்து இனிது உறைபவர் விமலரை வணங்கிப் போய்       2864-2

 அரவ நீள் சடை அங்கணர் தாம் மகிழ்ந்துறை திரு வாமாத்தூர்    2864-3

 சிர புரத்து வந்து அருளிய திருமறைச் சிறுவர் சென்று அணைவுற்றார்     2864-4

 

 967. சென்று அணைந்து சிந்தையின் மகிழ் விருப்பொடு திகழ் திருவாமாத்தூர்ப்    2865-1

 பொன்ற அங்கு பூங்கொன்றையும் வன்னியும் புனைந்தவர் அடி போற்றிக்   2865-2

 குன்ற வார் சிலை எனும் திருப்பதிகம் மெய் குலவிய இசை பாடி         2865-3

 நன்றும் இன்புறப் பணிந்து செல்வார் திருக்கோவலூர் நகர் சேர்ந்தார்       2865-4

 

 968. கோவல் நீடிய வீரட்டம் அமர்ந்தவர் குரை கழல் பணிந்து ஏத்தி      2866-1

 ஆவின் ஐந்து உகந்து ஆடுவார் அறை அணி நல்லூரை அணைந்து ஏத்தி 2866-2

 பா அலர்ந்த செந்தமிழ் கொடு பரவுவார் பரவு சீர் அடியார்கள்     2866-3

 மேவும் அன்புறு மேன்மையாம் தன்மையை விளங்கிட அருள் செய்தார்    2866-4

 

 969. சீரின் மன்னிய பதிகம் முன் பாடி அத் திரு அறை அணி நல்லூர்    2867-1

 வாரின் மல்கிய கொங்கையாள் பங்கர் தம் மலை மிசை வலம் கொள்வார்         2867-2

 பாரின் மல்கிய தொண்டர்கள் இமையவர் நாள்தொறும் பணிந்து ஏத்தும்   2867-3

 காரின் மல்கிய சோலை அண்ணாமலை அன்பர் காட்டிடக் கண்டார்        2867-4

 

 970. அண்ணாமலை அங்கு அமரர்பிரான் வடிவு போன்று தோன்றுதலும்   2868-1

 கண்ணால் பருகிக் கை தொழுது கலந்து போற்றும் காதலினால்    2868-2

 உண்ணா முலையாள் எனும் பதிகம் பாடி தொண்டருடன் போந்து 2868-3

 தெண்ணீர் முடியார் திருவண்ணாமலைச் சென்று சேர்வுற்றார்     2868-4

 

 971. அங்கண் அணைவார் பணிந்து எழுந்து போற்றி செய்து அம்மலை மீது       2869-1

 தங்கு விருப்பில் வீற்று இருந்தார் தட்டாமறைகள் தம் முடி மேல்         2869-2

 பொங்கும் ஆர்வத் தொடும் புனைந்து புளகம் மலர்ந்த திரு மேனி 2869-3

 எங்கும் ஆகிக் கண் பொழியும் இன்ப அருவி பெருக்கினார்        2869-4

 

 972.  ஆதி மூர்த்தி கழல் வணங்கி அங்கண் இனிதின் அமரும் நாள்       2870-1

 பூத நாதர் அவர் தம்மைப் பூவார் மலரால் போற்றி இசைத்து      2870-2

 காதலால் அத் திருமலையில் சில நாள் வைகிக் கமழ் கொன்றை 2870-3

 வேத கீதர் திருப்பதிகள் பிறவும் பணியும் விருப்புறுவார் 2870-4

 

 973. மங்கை பாகர் திருவருளால் வணங்கிப் போந்து வட திசையில்       2871-1

 செங்கண் விடையர் பதி பலவும் பணிந்து புகலிச் செம்மலார்      2871-2

 துங்க வரைகள் கான் பலவும் கடந்து தொண்டை திருநாட்டில்     2871-3

 திங்கள் முடியார் இனிது அமரும் திருவோத்தூரைச் சேர்வுற்றார்   2871-4

 

 974. தேவர் முனிவர்க்கு ஒத்து அளித்தார் திருவோத்தூரில் திருத் தொண்டர்       2872-1

 தாவில் சண்பைத் தமிழ் விரகர் தாம் அங்கு அணையக் களி சிறந்து       2872-2

 மேவும் கதலி தோரணங்கள் விளக்கு நிரைத்து நிறை குடமும்    2872-3

 பூவும் பொரியும் சுண்ணமும் முன் கொண்டு போற்றி எதிர் கொண்டார்     2872-4

 

 975. சண்பை வேந்தர் தண் தரளச் சிவிகை நின்றும் இழிந்து அருளி      2873-1

 நண்பின் மிக்க சீர் அடியார் சூழ நம்பர் கோபுரம் சூழ்      2873-2

 விண் பின் ஆக முன் ஓங்கும் வியன் பொன் புரிசை வலம் கொண்டு      2873-3

 பண்பு நீராடி பணிந்து எழுந்து பரமர் கோயிலுள் அடைந்தார்       2873-4

 

 976. வாரணத்தின் உரி போர்த்த மைந்தர் உமையாள் மணவாளர் 2874-1

 ஆரணத்தின் உள் பொருளாய் நின்றார் தன் முன் அணைந்து இறைஞ்சி    2874-2

 நாரணற்கும் பிரமற்கும் நண்ண அரிய கழல் போற்றும்   2874-3

 காரணத்தின் வரும் இன்பக் கண்ணீர் பொழியக் கைதொழுதார்     2874-4

 

 977. தொழுது விழுந்து பணிந்து எழுந்து சொல் மாலைகளால் துதி செய்து        2875-1

 முழுதும் ஆனார் அருள் பெற்றுப் போந்து வைகி முதல்வர் தம்மைப்      2875-2

 பொழுது தோறும் புக்கு இறைஞ்சிப் போற்றி செய்து அங்கு அமர்வார் முன்        2875-3

 அமுது வணங்கி ஒரு தொண்டர் அமணர் திறத்து ஒன்று அறிவிப்பார்      2875-4

 

 978.  அங்கை அனல் ஏற்றவர்க்கு அடியேன் ஆக்கும் பனைகள் ஆன எலாம்       2876-1

 மங்குலுற நீள் ஆண் பனையாய்க் காயா வாகக் கண்ட அமணர்    2876-2

 இங்கு நீர் இட்டு ஆக்குவன காய்த்தற்கு கடை உண்டோ என்று    2876-3

 பொங்கு நகை செய்து இழைத்து உரைத்தார் அருள வேண்டும் எனப் புகல 2876-4

 

 979. பரமனார் திருத் தொண்டர் பண்பு நோக்கிப் பரிவு எய்த்      2877-1

 விரவு காதலொடும் விரைந்து விமலர் கோயில் புக்கு அருளி     2877-2

 அரவும் மதியும் பகை தீர அணிந்தார் தம்மை அடி வணங்கி      2877-3

 இரவு போற்றித் திருப்பதிகம் இசையில் பெருக எடுத்து அருளி    2877-4

 

 980. விரும்பு மேன்மைத் திருக் கடைக் காப்பு அதனில் விமலர் அருளாலே        2878-1

 குரும்பை ஆண்பனை ஈனும் என்னும் வாய்மை குலவு தலால்    2878-2

 நெருங்கும் ஏற்றுப் பனை எல்லாம் நிறைந்த குலைகளாய்க் குரும்பை     2878-3

 அரும்பு பெண்ணை ஆகி இடக் கண்டோர் எல்லாம் அதிசயித்தார் 2878-4

 

 981. சீரின் மன்னும் திருக்கடைக் காப்பு ஏற்றிச் சிவனார் அருள் பெற்றுப் 2879-1

 பாரில் நீடும் ஆண் பனை முன் காய்த்துப் பழுக்கும் பண்பினால்   2879-2

 நேரும் அன்பர் தம் கருத்து நேரே முடித்துக் கொடுத்து அருளி     2879-3

 ஆரும் உவகைத் திருத் தொண்டர் போற்ற அங்கண் இனிது அமர்ந்தார்     2879-4

 

 982. தென் நாட்டு அமண் மாசு அறுத்தார் தம் செய்கை கண்டு திகைத்த அமணர் 2880-1

 அந்நாடு அதனை விட்டு அகல்வார் சிலர் தம் கையில் குண்டிகைகள்      2880-2

 என்ன ஆவன மற்று இவை என்று தகர்ப்பார் இறைவன் ஏறு உயர்த்த     2880-3

 பொன்னார் மேனிப் புரிசடையான் அன்றே என்று போற்றினார்     2880-4

 

 983. பிள்ளையார் தம் திருவாக்கில் பிறத்தலால் அத் தாலமும் முன்பு     2881-1

 உள்ள பாசம் விட்டு அகல ஒழியாப் பிறவி தனை ஒழித்துக்      2881-2

 கொள்ளும் நீர்மைக் காலங்கள் கழித்துச் சிவமே கூடினவால்      2881-3

 வள்ளலார் மற்று அவர் அருளின் வாய்மை கூறின் வரம்பு என்னாம்       2881-4

 

 984. அங்கண் அமரர் பெருமானைப் பணிந்து போந்து ஆடு அரவின் உடன்         2882-1

 பொங்கு கங்கை முடிக்கு அணிந்தார் மகிழும் பதிகள் பல போற்றி 2882-2

 மங்கை பாகர் அமர்ந்து அருளும் வயல் மாகறலை வழுத்திப் போய்க்      2882-3

 கொங்கு மலர் நீர்க் குரங்கணி முட்டத்தைச் சென்று குறுகினார்    2882-4

 

 985.  ஆதி முதல்வர் குரங்கணின் முட்டத்தை அணிந்து பணிந்து ஏத்தி   2883-1

 நீதி வாழும் திருத்தொண்டர் போற்ற நிகரில் சண்பையினில்       2883-2

 வேதமோடு சைவ நெறி விளங்க வந்த கவுணியனார்     2883-3

 மாதோர் பாகர் தாம் மன்னும் மதில் சூழ் காஞ்சி மருங்கு அணைந்தார்     2883-4

 

 986. நீடு காஞ்சி வாணரும் நிலவு மெய்ம்மை அன்பரும் 2884-1

 மாடு சண்பை வள்ளலார் வந்து அணைந்த ஓகையால்    2884-2

 கூடுகின்ற இன்ப நேர் குலாவு வீதி கோலினார்    2884-3

 காடு கொண்ட பூகம் வாழை காமர் தோரணங்களால்      2884-4

 

 987. கொடி நிரைத்த வீதியில் கோலவே திகைப்புறம்     2885-1

 கடி கொள் மாலை மொய்த்த பந்தர் கந்த நீர்த் தசும்புடன் 2885-2

 மடிவில் பொன் விளக்கு எடுத்து மாதர் மைந்தர் மல்குவார்       2885-3

 படி விளங்கும் அன்பரும் பரந்த பண்பில் ஈண்டுவார்      2885-4

 

 988. கோதைமார் ஆடலும் குலாவும் தொண்டர் பாடலும்         2886-1

 வேத கீத நாதமும் மிக்கு எழுந்து விம்மவே     2886-2

 காதல் நீடு காஞ்சி வாணர் கம்பலைத்து எழுந்து போய்    2886-3

 மூது எயில் புறம்பு சென்று அணைந்து முன் வணங்கினார்        2886-4

 

 989. சண்பை ஆளும் மன்னர் முன்பு தொண்டர் வந்து சார்தலும் 2887-1

 பண்பு நீடியான முன்பு இழிந்து இறைஞ்சு பான்மை கண்டு        2887-2

 எண் பெருக்கும் மிக்க தொண்டர் அஞ்சலித்து எடுத்த சொல்       2887-3

 மண் பரக்க வீழ்ந்து எழுந்து வானமுட்ட ஆர்த்தனர்       2887-4

 

 990. சேண் உயர்ந்த வாயில் நீடு சீர் கொள் சண்பை மன்னனார்   2888-1

 வாண் நிலாவும் நீற்று அணி விளங்கிட மனத்தினில்      2888-2

 பூணும் அன்பர் தம் உடன் புகுந்திடப் புறத்து உளோர்     2888-3

 காணும் ஆசையில் குவித்த கைந்நிரை எடுத்தனர்        2888-4

 

 991. வியன் நெடும் தெருவின் ஊடு மிக்க தொண்டர் ஆர்ப்பு எழக்        2889-1

 கயல் நெடும் கண் மாதரும் காதல் நீடும் மாந்தரும்      2889-2

 புயல் பொழிந்ததாம் எனப் பூவினொடு பொன் சுண்ணம்   2889-3

 இயலும் ஆறு வாழ்த்து எடுத்து இரு மருங்கும் வீசினார் 2889-4

 

 992. இன்ன வண்ணம் யாவரும் இன்பம் எய்த எய்துவார்         2890-1

 பின்னுவார் சடை முடிப் பிரான் மகிழ்ந்த கோயில்கள்    2890-2

 முன் உறப் பணிந்து போய் மொய் வரைத் திருமகள்     2890-3

 மன்னு பூசனை மகிழ்ந்த மன்னர் கோயில் முன்னினார்   2890-4

 

 993. கம்பவாணர் கோயில் வாயில் கண்டுகை குவித்து எடுத்து    2891-1

 உம்பர் ஓங்கும் கோபுரத்தின் முன் இறைஞ்சி உள் அணைந்து     2891-2

 அம் பொன் மாளிகைப் புறத்தில் அன்பரோடு சூழ வந்து   2891-3

 இம்பர் ஞாலம் உய்ய வந்த பிள்ளையார் இறைஞ்சுவார்   2891-4

 

 994. செம் பொன் மலைக் கொடி தழுவக் குழைந்து அருளும் திருமேனிக் 2892-1

 கம்பவரை வந்து எதிர் வணங்கும் கவுணியர்தம் காவலனார்      2892-2

 பம்பு துளிக் கண் அருவி பாய்ந்து மயிர்ப் புளகம் வரத்து 2892-3

 அம் பெருகு மனக் காதல் தள்ள நிலம் மிசைத் தாழ்ந்தார்        2892-4

 

 995. பல முறையும் பணிந்து எழுந்து பங்கயச் செங்கை முகிழ்ப்ப        2893-1

 மலரும் முகம் அளித்த திரு மணிவாயால் மறையான் என்று     2893-2

 உலகுய்ய எடுத்து அருளி உருகிய அன்பு என்பு உருக்க    2893-3

 நிலவு மிசை முதற்று ஆளம் நிரம்பிய நீர்மையில் நிகழ 2893-4

 

 996. பாடினார் பணிவுற்றார் பரிவுறும் ஆனந்தக் கூத்து   2894-1

 ஆடினார் அகம் குழைந்தார் அஞ்சலி தம் சென்னியின் மேல்      2894-2

 சூடினார் மெய்ம் முகிழ்த்தார் சூகரமும் அன்னமுமாய்த்   2894-3

 தேடினார் இருவருக்கும் தெரிவரியார் திருமகனார்        2894-4

 

 997. மருவிய ஏழ் இசை பொழிய மனம் பொழியும் பேர் அன்பால்        2895-1

 பெருகிய கண் மழை பொழியப் பெரும் புகலிப் பெரும் தகையார் 2895-2

 உருகிய அன்புள் அலைப்ப உமை தழுவக் குழைந்தவரைப்        2895-3

 பருகிய மெய் உணர்வினொடும் பரவியே புறத்து அணைந்தார்     2895-4

 

 998. புறத்து அணைந்த தொண்டருடன் போந்து அமைந்த திருமடத்தில்    2896-1

 பெறற்கு அரும் பேறு உலகு உய்யப் பெற்று அருளும் பிள்ளையார்        2896-2

 மறப்பு அரிய காதல் உடன் வந்து எய்தி மகிழ்ந்து உறைவார்      2896-3

 அறம் பெரும் செல்வக் காமக் கோட்டம் அணைந்து இறைஞ்சினார்        2896-4

 

 999. திரு ஏகம்பத்து அமர்ந்த செழும் சுடரைச் சேவடியில்        2897-1

 ஒரு போதும் தப்பாதே உள் உருகிப் பணிகின்றார்        2897-2

 மருவு திரு இயமகமும் வளர் இருக்கும் குறள் மற்றும்   2897-3

 பெருகும் இசைத் திருப்பதிகத் தொடை புனைந்தார் பிள்ளையார்   2897-4

 

 1000. நீடு திருப் பொழில் காஞ்சி நெறிக்காரைக் காடு இறைஞ்சிச் 2898-1

 சூடு மதிக் கண்ணியார் துணை மலர்ச் சேவடி பாடி       2898-2

 ஆடும் அவர் இனிது அமரும் அனே கதங்கா வதம் பரவி 2898-3

 மாடு திருத் தானங்கள் பணிந்து ஏத்தி வைகும் நாள்      2898-4

 

 1001. எண் திசையும் போற்றி இசைக்கும் திருப்பதி மற்று அதன் புறத்துத் 2899-1

 தொண்டருடன் இனிது ஏகித் தொல்லை விடம் உண்டு இருண்ட   2899-2

 கண்டர் மகிழ் மேல் தளியும் முதலான கலந்து ஏத்தி     2899-3

 மண்டு பெரும் காதலினால் வணங்கி மீண்டு இனிது இருந்தார்     2899-4

 

 1002. அப்பதியில் விருப்பினோடும் அங்கணரை பணிந்து அமர்வார்       2900-1

 செப்பரிய புகழ்ப் பாலித் திரு நதியின் தென் கரை போய் 2900-2

 மைப் பொலியும் கண்டர் திருமால் பேறு மகிழ்ந்து இறைஞ்சி     2900-3

 முப்புரம் செற்றவர் தம்மை மொழி மாலை சாத்தினார்    2900-4

 

 1003. திருமால் பேறு உடையவர் தம் திரு அருள் பெற்று எழுந்து அருளிக்        2901-1

 கருமாலும் கருமாவாய் காண்பரிய கழல் தாங்கி 2901-2

 மரு ஆற்றல் மழவிடையார் திருவல்லம் வணங்கித் தம் 2901-3

 பொருமாற்கு திருப்பதிகப் பெரும் பிணையல் அணிவித்தார்       2901-4

 

 1004. அங்கு உள்ள பிற பதியில் அரிக்கு அரியார் கழல் வணங்கி         2902-1

 பொங்கு புனல் பால் ஆற்றின் புடையில் வடபால் இறைவர்       2902-2

 எங்கும் உறை பதி பணிவார் இலம்பை அம் கோட்டூர் இறைஞ்சிச்         2902-3

 செங்கண் விடை உகைத்தவரைத் திருப்பதிகம் பாடினார் 2902-4

 

 1005. திருத்தொண்டர் பலர் சூழ திரு வில் கோலமும் பணிந்து   2903-1

 பொருட் பதிகத் தொடை மாலை புரம் எரித்த படி பாடி   2903-2

 அருள் புகலி ஆண் தகையார் தக்கோலம் அணைந்து அருளி       2903-3

 விருப்பினோடும் திருவூறல் மேவினார் தமைப் பணிந்தார்        2903-4

 

 1006. தொழுது பல முறை போற்றிச் சுரர் குருவுக்கு இளைய முனி       2904-1

 வழுவில் தவம் புரிந்து ஏத்த மன்னினார் தமை மலர்ந்த 2904-2

 பழுதில் செழும் தமிழ் மாலை பதிக இசை புனைந்து அருளி      2904-3

 முழுதும் அளித்தவர் அருளால் போந்தனர் முத்தமிழ் விரகர்      2904-4

 

 1007. குன்ற நெடும் சிலை ஆளர் குலவிய பல் பதி பிறவும்      2905-1

 நின்ற விருப்புடன் இறைஞ்சி நீடு திருத் தொண்டர் உடன்         2905-2

 பொன் தயங்கு மணி மாடப் பூந்தராய்ப் புரவலனார்       2905-3

 சென்று அணைந்தார் பழையனூர்த் திரு ஆலம் காட்டு அருகு     2905-4

 

 1008.  இம்மையிலே புவி உள்ளோர் யாரும் காண ஏழ் உலகும் போற்றி இசைப்ப எம்மை ஆளும் 2906-1

 அம்மை திருத் தலையாலே நடந்து போற்றும் அம்மை அப்பர் திரு ஆலம் காடாம் என்று 2906-2

 தம்மை உடையவர் மூதூர் மிதிக்க அஞ்சிச் சண்பை வரும் சிகாமணியார் சாரச் சென்று 2906-3

 செம்மை நெறி வழுவாத பதியின் மாடோர் செழும் பதியில் அன்று இரவு பள்ளி சேர்ந்தார் 2906-4

 

 1009. மாலை இடை யாமத்துப் பள்ளி கொள்ளும் மறையவனார் தம் முன்பு கனவிலே வந்து 2907-1

 ஆல வனத்து அமர்ந்து அருளும் அப்பர் நம்மை அயர்தனையோ பாடுதற்கு என்று அருளிச் செய்ய 2907-2

 ஞாலம் இருள் நீங்க வரும் புகலி வேந்தர் நடு இடை யாமத்தின் இடைத் தொழுது உணர்ந்து 2907-3

 வேலை விடம் உண்டவர் தம் கருணை போற்றி மெய் உருகித் திருப்பதிகம் விளம்பல் உற்றார் 2907-4

 

 1010.  துஞ்ச வருவார் என்றே எடுத்த ஓசைச் சுருதி முறை வழுவாமல் தொடுத்த பாடல் 2908-1

 எஞ்சல் இலா வகை முறையே பழையன் ஊரார் இயம்பு மொழி காத்த கதை சிறப்பித்து ஏத்தி 2908-2

 அஞ்சன மா கரி உரித்தார் அருளாம் என்றே அருளும் வகை திருக்கடைக் காப்பு அமையச்சாத்திப்         2908-3

 பஞ்சுரமாம் பழைய திறம் கிழமை கொள்ளப் பாடினார் பார் எல்லாம் உய்ய வந்தார்        2908-4

 

 1011. நீடும் இசைத் திருப் பதிகம் பாடிப் போற்றி நெடும் கங்குல் இருள் நீங்கி நிகழ்ந்த காலை 2909-1

 மாடு திருத் தொண்டர் குழாம் அணைந்த போது மாலையினில் திரு ஆல வனத்து மன்னி 2909-2

 ஆடும் அவர் அருள் செய்த படியை எல்லாம் அருளிச் செய்து அகம்மலர பாடி ஏத்திச் 2909-3

 சேடர் பயில் திருப்பதியைத் தொழுது போந்து திருப்பாசூர் அதன் மருங்கு செல்லல் உற்றார் 2909-4

 

 1012. திருப்பாசூர் அணைந்து அருளி அங்கு மற்றச் செழும் பதியோர் எதிர் கொள்ளச் சென்று புக்குப்         2910-1

 பொருப்பு அரையன் மடப்பாவை இடப் பாகத்துப் புராதனர் வேய் இடம் கொண்ட புனிதர் கோயில்         2910-2

 விருப்பின் உடன் வலம் கொண்டு புக்குத் தாழ்ந்து வீழ்ந்து எழுந்து மேனி எல்லாம் முகிழ்ப்ப நின்றே         2910-3

 அருள் கருணைத் திருவாளன் நாமம் சிந்தை இடையார் என்று இசைப் பதிகம் அருளிச் செய்தார் 2910-4

 

 1013. மன்னு திருப்பதிக இசைப் பாடிப் போற்றி வணங்கிப் போந்து அப்பதியில் வைகி மாடு 2911-1

 பிஞ்ஞகர் வெண் பாக்கம் முதலாய் உள்ள பிறபதிகள் பணிந்து அணைவார் பெருகும் அன்பால் 2911-2

 முன் நிறைந்த திருவாய் மஞ்சன நீர் ஆட்டும் முதல் வேடர் கண்ணப்ப நாயனாரை         2911-3

 உன்னி ஒளிர் காளத்தி மலை வணங்க உற்ற பெரு வேட்கை உடன் உவந்து சென்றார் 2911-4

 

 1014. மிக்க பெரும் காதலுடன் தொண்டர் சூழ மென்புனல் நாட்டினை அகன்று வெற்பும் கானும் 2912-1

 தொக்க பெருவன் புலக்கான் அடைந்து போகிச் சூல கபாலக் கரத்துச் சுடரும் மேனி 2912-2

 முக்கண் முதல் தலைவன் இடம் ஆகி உள்ள முகில் நெருங்கும் காரி கரை முன்னர் சென்று 2912-3

 புக்கு இறைஞ்சி போற்றி இசைத்து அப் பதியில் வைகிப் பூதியரோடு உடன் மகிழ்ந்தார் புகலி வேந்தர்         2912-4

 

 1015. இறைவர் திருக்காரிகரை இறைஞ்சி அப்பால் எண் இல் பெருவரைகள் இருமருங்கும் எங்கும்         2913-1

 நிறை அருவி நிரைபலவாய் மணியும் பொன்னும் நிறை துவலை புடை சிதறி நிகழ் பலவாகி 2913-2

 அறை கழல் வானவர்க்கு இறைவன் குலிச ஏற்றால் அற்ற சிறை பெற்றவன் மேல் எழுவதற்குச் 2913-3

 சிறகு அடித்துப் பறக்க முயன்று உயர்ந்த போலும் சிலை நிலத்தில் எழுந்து அருளி செல்லா நின்றார்         2913-4

 

 1016. மாதவர்கள் நெருங்கு குழாம் பரந்து செல்ல மணி முத்தின் பரிச் சின்னம் வரம்பு இன்று ஆகப்         2914-1

 பூதி நிறை கடல் அணைவது என்னச் சண்பைப் புரவலனார் எழுந்து அருளும் பொழுது சின்னத் 2914-2

 தீதில் ஒலி பல முறையும் பொங்கி எங்கும் திருஞான சம்பந்தன் வந்தான் என்னும் 2914-3

 நாதம் நிறை செவியின் வாய் மக்கள் எல்லாம் நலம் மருவு நினைவு ஒன்றாய் மருங்கு நண்ண 2914-4

 

 1017. கானவர் தம் குலம் உலகு போற்ற வந்த கண்ணப்பர் திருப் பாதச் செருப்பு தோய 2915-1

 மான வரிச் சிலை வேட்டை ஆடும் கானும் வான மறை நிலை பெரிய மரமும் தூறும்     2915-2

 ஏனை இமையோர் தாமும் இறைஞ்சி ஏத்தி எய்தவரும் பெருமையவாம் எண் இலாத 2915-3

 தானமும் மற்று அவை கடந்து திருக் காளத்தி சார எழுந்து அருளினார் சண்பை வேந்தர் 2915-4

 

 1018.  அம்பொன் மலைக் கொடி முலையாள் குழைத்த ஞானத்து அமுது உண்ட பிள்ளையார் அணைந்தார் என்று 2916-1

 செம்பொன் மலை வில்லியார் திருக்காளத்தி சேர்ந்த திருத் தொண்டர் குழாம் அடைய ஈண்டிப் 2916-2

 பம்பு சடைத் திரு முனிவர் கபாலக் கையர் பல வேடச் சைவர் குல வேடர் மற்றும்        2916-3

 உம்பர் தவம் புரிவார் அப்பதியில் உள்ளோருடன் விரும்பி எதிர்கொள்ள உழைச் சென்று உற்றார் 2916-4

 

 1019. திசை அனைத்தும் நீற்றின் ஒளி தழைப்ப மண் மேல் சிவலோகம் அணைந்தது எனச் சென்றபோது    2917-1

 மிசை விளங்கும் மணி முத்தின் சிவிகை நின்றும் வேத பாலகர் இழிந்து வணங்கி மிக்க 2917-2

 அசைவில் பெரும் தொண்டர் குழாம் தொழுது போற்றி அர எனும் ஓசையின் அண்டம் நிறைப்ப அன்பால்        2917-3

 இசை விளங்கும் தமிழ் விரகர் திருக்காளத்தித் திருமலை இம் மலைகளில் யாது என்று கேட்டார்         2917-4

 

 1020. வந்து அணைந்த மாதவத்தோர் வணங்கித் தாழ்ந்து மறைவாழ்வே சைவ சிகாமணியேதோன்றும்   2918-1

 இந்த மலை காளனோடு அத்தி தம்மில் இகலி வழிபாடு செய இறைவர் மேவும்    2918-2

 அந்தமில் சீர் காளத்தி மலையாம் என்ன அவனிமேல் பணிந்து எழுந்து அஞ்சலி மேல் கொண்டு         2918-3

 சிந்தை களி மகிழ்ச்சி வரத் திரு விராகம் வானவர் தானவர் என்று எடுத்துச் செல்வார் 2918-4

 

 1021. திருந்திய இன் இசை வகுப்பு திருக் கண்ணப்பர் திருத் தொண்டு சிறப்பித்துத் திகழ பாடிப்         2919-1

 பொருந்து பெரும் தவர் கூட்டம் போற்ற வந்து பொன் முகலிக் கரை அணைந்து தொழுது போகி         2919-2

 அருந்தவர்கள் எம் மருங்கும் மிடைந்து செல்ல ஆளுடைப் பிள்ளையார் அயன் மால் தேடும் 2919-3

 மருந்து வெளியே இருந்த திருக்காளத்தி மலை அடிவாரம் சார வந்து தாழ்ந்தார்    2919-4

 

 1022. தாழ்ந்து எழுந்து திருமலையைத் தொழுது கொண்டே தடம் சிலாதலம் சோபானத்தால்  ஏறி         2920-1

 வாழ்ந்து இமையோர் குழாம் நெருங்கு மணி நீள் வாயில் மருங்கு இறைஞ்சி உள் புகுந்து வளர் பொன் கோயில்2920-2

 சூழ்ந்து வலம் கொண்டு இறைவர் திருமுன்பு எய்தித் தொழுது தலை மேல் கொண்ட செங்கை போற்றி         2920-3

 வீழ்ந்து எழுவார் கும்பிட்ட பயன் காண்பார் போல் மெய் வேடர் பெருமானைக் கண்டு வீழ்ந்தார் 2920-4

 

 1023. உள்ளத்தில் தெளிகின்ற அன்பின் மெய்ம்மை உருவினையும் அவ் அன்பின் உள்ளே மன்னும் 2921-1

 வெள்ளச் செஞ்சடைக் கற்றை நெற்றிச் செங்கண் விமலரையும் உடன் கண்ட விருப்பும் பொங்கிப்         2921-2

 பள்ளத்தில் இழி புனல் போல் பரந்து செல்லப் பைம் பொன் மலைவல்லி பரிந்து அளித்த செம்பொன்         2921-3

 வள்ளத்தில் ஞான ஆர் அமுதம் உண்டார் மகிழ்ந்து எழுந்து பல முறையும் வணங்குகின்றார் 2921-4

 

 1024. பங்கயக் கண் அருவி நீர் பாய நின்று பரவும் இசைத் திருப்பதிகம் பாடி ஆடி         2922-1

 தங்கு பெரும் களி காதல் தகைந்து தட்பத் தம் பெருமான் கழல் போற்றும் தன்மை நீட 2922-2

 அங்கு அரிதில் புறம் போந்து அங்கு அயன் மால் போற்ற அரியார் தம் திருமலைக் கீழ் அணைந்து இறைஞ்சிப்2922-3

 பொங்கு திருத்தொண்டர் மடம் காட்ட அங்குப் புக்கு அருளி இனிது அமர்ந்தார் புகலி வேந்தர் 2922-4

 

 1025. யாவர்களும் அறிவரிய இறைவன் தன்னை ஏழ் உலகும் உடையானை எண் இலாத 2923-1

 தேவர்கள் தம் பெருமானைத் திருக்காளத்தி மலையின் மிசை வீற்றிருந்த செய்ய தேனைப் 2923-2

 பூவலரும் பொழில் புடைசூழ் சண்பை ஆளும் புரவலனார் காலங்கள் தோறும் புக்குப் 2923-3

 பாமலர் கொண்டு அடி போற்றிப் பருகி ஆர்ந்து பண்பு இனிய திருப்பதியில் பயிலும் நாளில் 2923-4

 

 1026. அங்கண் வடதிசை மேலும் குடக்கின் மேலும் அரும் தமிழின் வழக்கு அங்கு நிகழாது ஆக 2924-1

 திங்கள் புனை முடியார் தம் தானம் தோறும் சென்று தமிழ் இசை பாடும் செய்கை போல 2924-2

 மங்கை உடன் வானவர்கள் போற்றி இசைப்ப வீற்று இருந்தார் வட கயிலை வணங்கிப் பாடி 2924-3

 செம் கமல மலர் வாவித் திருக்கேதாரம் தொழுது திருப்பதிக இசை திருந்த பாடி   2924-4

 

 1027. கூற்றுதைத்தார் மகிழ்ந்த கோ கரணம் பாடி குலவு திருப் பருப்பகத்தின் கொள்கைபாடி         2925-1

 ஏற்றின் மிசை வருவார் இந்திரன் தன் நீல பருப்பதமும் பாடி மற்று இறைவர் தானம்      2925-2

 போற்றிய சொல் மலர் மாலை பிறவும் பாடிப் புகலியார் தம் பெருந் தகையார் புனிதம் ஆகும் 2925-3

 நீற்றின் அணி கோலத்துத் தொண்டர் சூழ நெடிது மகிழ்ந்து அப்பதியில் நிலவுகின்றார் 2925-4

 

 1028. தென் திசையில் கயிலை எனும் திருக்காளத்தி போற்றி இனிது அமர்கின்றார் திரை சூழ் வேலை2926-1

 ஒன்று திரு ஒற்றியூர் உறைவர் தம்மை இறைஞ்சுவது திரு உள்ளத்து உன்னி அங்கண் 926-2

 இன் தமிழின் விரகர் அருள் பெற்று மீள்வார் எந்தையார் இணை அடி என் மனத்த என்று 2926-3

 பொன் தரளம் கொழித்து இழி பொன் முகலி கூடப் புனைந்த திருப்பதிக இசை போற்றிப் போந்தார்         2926-4

 

 1029. மன்னு புகழ்த் திருத் தொண்டர் குழாத்தினோடும் மறைவாழ வந்தவர் தாம் மலையும் கானும்         2927-1

 முன் அணைந்த பதி பிறவும் கடந்து போந்து முதல்வனார் உறைபதிகள் பலவும் போற்றிப் 2927-2

 பன் மணிகள் பொன்வர் அன்றி அகிலும் சந்தும் பொருது அலைக்கும் பாலி வடகரையில் நீடு 2927-3

 சென்னி மதி அணிந்தவர்தம் திருவேற்காடு சென்று அணைந்தார் திருஞானம் உண்ட செல்வர் 2927-4

 

 1030. திருவேற்காடு அமர்ந்த செழும் சுடர் பொன் கோயில் சென்று அணைந்து பணிந்து த்¢ருப்பதிகம் பாடி    2928-1

 வரு வேற்று மனத்து அவுணர் புரங்கள் செற்றார் வலிதாயம் வந்து எய்தி வணங்கிப் போற்றி 2928-2

 உரு வேற்றார் அமர்ந்து உறையும் ஓத வேலை ஒற்றியூர் கை தொழச் சென்று உற்ற போது 2928-3

 பெரு வேட்கை தருவாழ்வு பெற்ற தொண்டர் பெரும் பதியோர் எதிர் கொள்ளப் பேணி வந்தார் 2928-4

 

 1031. மிக்க திருத் தொண்டர் தொழுது அணையத் தாமும் தொழுது இழிந்து விடையவன் என்று எடுத்துப் பாடி   2929-1

 மைக் குலவு கண்டத்தார் மகிழும் கோயில் மன்னு திருக் கோபுரத்து வந்து தாழ்ந்து        2929-2

 தக்க திருக் கடைக் காப்புச் சாற்றித் தேவர் தம் பெருமான் திருவாயில் ஊடு சென்று 2929-3

 புக்கருளி வலம் கொண்டு புனிதர் முன்பு போற்று எடுத்துப் படியின் மேல் பொருந்த வீழ்ந்தார் 2929-4

 

 1032. பொன் திரள்கள் போல் புரிந்த சடையார் தம்பால் பொங்கி எழும் காதல் மிகப் பொழிந்து விம்மிப்2930-1

 பற்றி எழும் மயிர்ப் புளகம் எங்கும் ஆகிப் பரந்து இழியும் கண் அருவி பாய நின்று        2930-2

 சொல் திகழும் திருப்பதிகம் பாடி ஏத்தித் தொழுது புறத்து அணைந்தருளித் தொண்டரோடும் 2930-3

 ஒற்றி நகர் காதலித்து அங்கு இனிது உறைந்தார் உலகுய்ய உலவாத ஞானம் உண்டார் 2930-4

 

 1033. இன்ன தன்மையில் பிள்ளையார் இருந்தனர் இப்பால்       2931-1

 பன்னு தொல் புகழ்த் திரு மயிலாப் புரி பதியில் 2931-2

 மன்னு சீர்ப் பெரும் வணிகர் தம் தோன்றலார் திறத்து    2931-3

 முன்னம் எய்தியது ஒன்றினை நிகழ்ந்தவா மொழிவாம்   2931-4

 

 1034. அரு நிதித் திறம் பெருக்குதற்கு அரும்கலம் பலவும்        2932-1

 பொரு கடல் செலப் போக்கி அப் பொருள் குவை நிரம்ப 2932-2

 வரும் மரக்கலம் மனைப் படப்பு அணைக்கரை நிரைக்கும்        2932-3

 இரு நிதிப் பெரும் செல்வத்தின் எல்லையில் வளத்தார்   2932-4

 

 1035. தம்மை உள்ளவாறு அறிந்த பின் சங்கரற்கு அடிமை       2933-1

 மெய்ம்மையே செயும் விருப்புடன் மிக்கது ஓர் அன்பால் 2933-2

 பொய்ம்மை நீக்கிய பொருள் இது எனக் கொளும் உள்ளச்         2933-3

 செம்மையே புரி மனத்தினார் சிவநேசர் என்பார் 2933-4

 

 1036. கற்றை வார் சடை முடியினார் அடியவர் கலப்பில்         2934-1

 உற்ற செய்கையில் ஒழிவு இன்றி உருகிய மனமும்      2934-2

 பற்று இலா நெறிப் பர சமயங்களைப் பாற்றும்   2934-3

 செற்றம் மேவிய சீலமும் உடையார் ஆய்த் திகழ்வார்    2934-4

 

 1037.  ஆன நாள் செல அருமறைக் கவுணியர் பெருமான்        2935-1

 ஞான போனகம் நுகர்ந்ததும் நானிலம் உய்ய     2935-2

 ஏனை வெம் சமண் சாக்கியம் இழித்து அழித்ததுவும்     2935-3

 ஊனம் இல் புகழ் அடியார் பால் கேட்டு உவந்து உளராய் 2935-4

 

 1038. செல்வம் மல்கிய சிர புரத்தலைவர் சேவடிக் கீழ்   2936-1

 எல்லை இல்லது ஓர் காதலின் இடை அறா உணர்வால்   2936-2

 அல்லும் நண் பகலும் புரிந்தவர் அருள் திறமே   2936-3

 சொல்லவும் செயல் கேட்கவும் தொழிலினர் ஆனார்      2936-4

 

 1039. நிகழும் ஆங்கு அவர் நிதிப் பெரும் கிழவனின் மேலாய்த்   2937-1

 திகழும் நீடிய திருவினில் சிறந்து உளர் ஆகிப்    2937-2

 புகழும் மேன்மையில் உலகினில் பொலிந்து உளார் எனினும்      2937-3

 மகவு இலாமையின் மகிழ் மனை வாழ்க்கையின் மருண்டு       2937-4

 

 1040. அரிய நீர்மையில் அரும் தவம் புரிந்து அரன் அடியார்க்கு   2938-1

 உரிய அர்ச்சனை உலப்பில செய்த அந் நலத்தால்        2938-2

 கரியவாங்குழல் மனைவியார் வயிறு எனும் கமலத்து    2938-3

 தூரிய பூமகள் என ஒரு பெண் கொடி உதித்தாள் 2938-4

 

 1041. நல்ல நாள் பெற ஓரையின் நலம் மிக உதிப்பப்    2939-1

 பல் பெரும் கினை உடன் பெரு வணிகர் பார் முழுதும்   2939-2

 எல்லையில் தனம் முகந்து கொண்டு யாவரும் உவப்ப   2939-3

 மல்லல் ஆவண மறுகு இடைப் பொழிந்து உளம் மகிழ்ந்தார்      2939-4

 

 1042.  ஆறு சூடிய முடியினார் அடியவர்க்கு அன்பால்    2940-1

 ஈறு இலாத பூசனைகள் யாவையும் மிகச் செய்து        2940-2

 மாறு இலா மறையவர்க்கு வேண்டின எல்லாம் அளித்துப்         2940-3

 பேறு மற்று இதுவே எனும் பெரும் களி சிறந்தார்        2940-4

 

 1043. சூத நல் விணை மங்கலத் தொழில் முறை தொடங்கி      2941-1

 வேத நீதியின் விதி உளி வழா வகை விரித்த   2941-2

 சாதகத் தொடு சடங்குகள் தச தினம் செல்லக்    2941-3

 காதல் மேவிய சிறப்பினில் கடி விழா அயர்ந்தார்        2941-4

 

 1044. யாவரும் பெரு மகிழ்ச்சியால் இன்புறப் பயந்த     2942-1

 பாவை நல் உறுப்பு அணி கிளர் பண்பு எலாம் நோக்கி    2942-2

 பூவினாள் என வருதலில் பூம்பாவை என்றே     2942-3

 மேவும் நாமமும் விளம்பினர் புவியின் மேல் விளங்க    2942-4

 

 1045. திங்கள் தோறும் முன் செய்யும் அத் திருவளர் சிறப்பின்    2943-1

 மங்கலம் புரி நல்வினை மாட்சியில் பெருக      2943-2

 அங்கண் மா நகர் அமைத்திட ஆண்டு எதிர் அணைந்து   2943-3

 தங்கு பேர் ஒளிச் சீறடி தளி நடை பயில        2943-4

 

 1046. தளரும் மின்னின் அங்குரம் எனத் தமனியக் கொடியின்     2944-1

 வளர் இளம் தளிர்க் கிளை என மணி கிளர் ஒளியின்     2944-2

 அளவிஇல் அஞ்சுடர் கொழுந்து என அணை உறும்பருவத்து      2944-3

 இள வனப்பு இணை அனையவர்க்கு ஏழி ஆண்டு எய்த   2944-4

 

 1047. அழகின் முன் இளம் பதம் என அணிவிளக்கு என்ன       2945-1

 விழவு கொண்டு எழும் பேதையர் உடன் விளையாட்டில் 2945-2

 கழலொடு அம்மனை கந்துகம் என்று மற்று இனைய     2945-3

 மழலை மெல் கிளிக் குலம் என மனை இடை ஆடி      2945-4

 

 1048. பொன் தொடிச் சிறு மகளிர் ஆயத்து ஒடும் புணர்ந்து       2946-1

 சிற்றில் முற்றவும் இழைத்து உடன் அடும் தொழில் சிறு சோறு   2946-2

 உற்ற உண்டிகள் பயின்று ஒளி மணி ஊசல் ஆடி        2946-3

 மற்றும் இன்புறு வண்டல் ஆட்டு அயர்வுடன் வளர       2946-4

 

 1049. தந்தையாரும் அத் தளிர் இளம் கொம்பு அனாள் தகைமை 2947-1

 இந்த வையகத்து இன்மையால் இன்புறு களிப்பு   2947-2

 வந்த சிந்தையின் மகிழ்ந்து மற்று இவள் மணம் பெறுவன்       2947-3

 அந்தமில் என அருநிதிக்கு உரியன் என்று அறைந்தார்    2947-4

 

 1050.  ஆய நாள்களில் அமண் பயில் பாண்டி நாடு அதனைத்    2948-1

 தூய ஞானம் உண்டு அருளிய தோன்றலார் அணைந்து    2948-2

 மாயம் வல்ல அமண் கையரை வாதில் வென்றதுவும்    2948-3

 மேய வெப்பு இடர் மீனவன் மேல் ஒழித்ததுவும் 2948-4

 

 1051. நெருப்பில் அஞ்சினார் தங்களை நீரில் ஒட்டிய பின்        2949-1

 மருப்பு நீள் கழுக் கோலில் மற்று அவர்கள் ஏறியதும்     2949-2

 விருப்பினால் திருநீறு மீனவற்கு அளித்து அருளிப்       2949-3

 பொருப்பு வில்லியார் சாதனம் போற்று வித்ததுவும்      2949-4

 

 1052. இன்னவாறு எலாம் அறிந்துளார் எய்தி அங்கு இசைப்பச்    2950-1

 சொன்னவர்க்கு எலாம் இருநிதி தூசு உடன் அளித்து      2950-2

 மன்னு பூந்தராய் வள்ளலார் தமைத் திசை நோக்கிச்      2950-3

 சென்னி மேல் கரம் குவித்து வீழ்ந்து எழுந்து செந்நின்று 2950-4

 

 1053. சுற்றம் நீடிய கிளை எலாம் சூழ்ந்து உடன் கேட்பக்         2951-1

 கற்ற மாந்தர் வாழ் காழி நாடு உடையவர்க்கு அடியேன்   2951-2

 பெற்று எடுத்த பூம் பாவையையும் பிறங்கிய நிதியும்     2951-3

 முற்றும் என்னையும் கொடுத்தனன் யான் என்று மொழிந்தார்     2951-4

 

 1054. எல்லையில் பெரும் களிப்பினால் இப்பரிசு இயம்பி        2952-1

 முல்லை வெண் நகை முகிழ் முலையார் உடன் முடியாமல்      2952-2

 மல்கு செல்வத்தின் வளமையும் மறை வளர் புகலிச்     2952-3

 செல்வரே உடையார் எனும் சிந்தையால் மகிழ்ந்தார்      2952-4

 

 1055.  ஆற்று நாள்களில் அணங்கு அனார் கன்னி மாடத்தின்      2953-1

 பால் தடம் பொழில் மருங்கினில் பனி மலர் கொய்வான் 2953-2

 போற்றுவார் குழல் சேடியர் உடன் புறம் போந்து 2953-3

 கோல் தொடித் தளிர் கையினால் முகை மலர் கொய்ய   2953-4

 

 1056. அன்பர் இன்புறும் ஆர்வத்தின் அளித்த பாங்கு அல்லால்    2954-1

 பொன் பிறங்கு நீர்ப் புகலி காவலர்க்கு இது புணராது      2954-2

 என்பது உள் கொண்ட பான்மை ஓர் எயிற்று இளம் பணியாய்     2954-3

 முன்பு அணைந்தது போல ஓர் முள் எயிற்று அரவம்     2954-4

 

 1057. மௌவல் மாதவிப் பந்தரில் மறைந்து வந்து எய்திச்       2955-1

 செவ்வி நாண்முகை கவர் பொழுதினில் மலர்ச் செங்கை 2955-2

 நவ்வி வாள் விழி நறு நுதல் செறி நெறி கூந்தல்        2955-3

 கொவ்வை வாய் அவள் முகிழ் விரல் கவர்ந்தது குறித்து 2955-4

 

 1058. நாலு தந்தமும் என்பு உறக் கவர்ந்து நஞ்சு உகுத்து         2956-1

 மேல் எழும் பணம் விரித்து நின்று ஆடி வேறு அடங்க   2956-2

 நீல வல் விடம் தொடர்ந்து எழ நேர் இழை மென்பூ      2956-3

 மாலை தீ இடைப் பட்டது போன்று உளம் மயங்கி       2956-4

 

 1059. தரையில் வீழ் தரச் சேடியர் வெருக்கொடு தாங்கி 2957-1

 விரை செய் மாடத்தின் உள் கொடு புகுந்திட வணிகர்     2957-2

 உரையும் உள்ளமும் நிலை அழிந்து உறு துயர் பெருகக் 2957-3

 கரையில் சுற்றமும் தாமும் முன் கலங்கினார் கலுழ்ந்தார்        2957-4

 

 1060. விடம் தொலைத் திடும் விஞ்சையில் பெரியராம் மேலோர்         2958-1

 அடர்ந்த தீ விடம் அகற்றுதற்கு அணைந்துளார் அனேகர் 2958-2

 திடம் கொள் மந்திரம் தியானம் பாவக நிலை முட்டி     2958-3

 தொடர்ந்த செய்வினைத் தனித் தனித் தொழிலராய் சூழ்வார்      2958-4

 

 1061. மருந்தும் எண்ணில மாறில செய்யவும் வலிந்து   2959-1

 பொருந்து வல் விடம் ஏழு வேகமும் முறை பொங்கிப்   2959-2

 பெரும் தடம் கண் மெல் கொடியனாள் தலை மிசைப் பிறங்கித்   2959-3

 திருந்து செய் வினை யாவையும் கடந்து தீர்ந்து இலதால்         2959-4

 

 1062.  ஆவி தங்கு பல் குறிகளும் அடைவில ஆக      2960-1

 மேவு காருட விஞ்சை வித்தகர் இது விதி என்று        2960-2

 ஓவும் வேலையில் உறு பெரும் சுற்றமும் அலறிப்       2960-3

 பாவை மேல் விழுந்து அழுதனர் படர் ஒலிக் கடல் போல்        2960-4

 

 1063. சிந்தை வெம் துயர் உறும் சிவநேசரும் தெளிந்து 2961-1

 வந்த செய்வினை இன்மையில் வையகத்து உள்ளோர்    2961-2

 இந்த வெவ்விடம் ஒழிப்பவருக்கு ஈகுவன் கண்ட        2961-3

 அந்தமில் நிதிக் குவை எனப் பறை அறைவித்தார்        2961-4

 

 1064. முரசு இயம்பிய மூன்று நாள் அகவையின் முற்ற 2962-1

 அரசர் பாங்கு உளோர் உள்பட அவனி மேல் உள்ள       2962-2

 கரையில் கல்வியோர் யாவரும் அணைந்து தம் காட்சி   2962-3

 புரையில் செய்கையில் தீர்ந்திடாது ஒழிந்திடப் போனார்   2962-4

 

 1065. சீரின் மன்னிய சிவநேசர் கண்டு உளம் மயங்கிக்   2963-1

 காரின் மல்கிய சோலை சூழ் கழுமலத் தலைவர்         2963-2

 சாரும் அவ்வளவும் உடல் தழல் இடை அடக்கிச்        2963-3

 சேர என்பொடு சாம்பல் சேமிப்பது தெளிவார்     2963-4

 

 1066.  உடைய பிள்ளையார்க்கு என இவள் தனை உரைத்த அதனால்     2964-1

 அடைவு துன்புறுவது அதற்கு இலையாம் நமக்கு என்றே 2964-2

 இடர் ஒழிந்த பின் அடக்கிய என்பொடு சாம்பல்   2964-3

 புடை பெருத்த கும்பத்தினில் புகப் பெய்து வைப்பார்      2964-4

 

 1067. கன்னி மாடத்தில் முன்பு போல் காப்புற அமைத்துப்        2965-1

 பொன்னும் முத்தும் மேல் அணிகலன் பூந்துகில் சூழ்ந்து 2965-2

 பன்னு தூவியின் பஞ்சணை விரைப் பள்ளி அதன் மேல் 2965-3

 மன்னும் பொன்னரி மாலைகள் அணிந்து வைத்தனரால்   2965-4

 

 1068. மாலை சாந்தொடும் மஞ்சனம் நாள் தொறும் வழாமைப்   2966-1

 பாலின் நேர் தரும் போனகம் பகல் விளக்கி இனைய     2966-2

 சாலும் நன்மையில் தகுவன நாள்தொறும் சமைத்தே     2966-3

 ஏலுமால் செய யாவரும் வியப்பு எய்தும் நாளில்        2966-4

 

 1069. சண்பை மன்னவர் திரு ஒற்றியூர் நகர் சார்ந்து     2967-1

 பண்பு பெற்ற நல் தொண்டர் களுடன் பணிந்து இருந்த    2967-2

 நண்பு மிக்க நல் வார்த்தை அந் நல் பதி உள்ளோர்       2967-3

 வண் புகழ்ப் பெரு வணிகர்க்கு வந்து உரை செய்தார்     2967-4

 

 1070. சொன்னவர்க்கு எலாம் தூசொடு காசு பொன் அளித்தே      2968-1

 இன்ன தன்மையர் என ஒணா மகிழ் சிறந்து எய்தச்       2968-2

 சென்னி வாழ் மதியார் திரு ஒற்றியூர் அளவும்   2968-3

 துன்னு நீள் நடைக் காவணம் துகில் விதானித்து 2968-4

 

 1071. மகர தோரணம் வண் குலைக் கமுகொடு கதலி    2969-1

 நிகரில் பல் கொடித் தாமங்கள் அணிபெற நிரைத்து       2969-2

 நகர நீள் மறுகு யாவையும் நலம் புனைந்து அணியால்   2969-3

 புகரில் பொன் உலகம் இழிந்ததாம் எனப் பொலிவித்தார் 2969-4

 

 1072. இன்னவாறு அணி செய்து பல் குறை அறுப்ப ஏவி         2970-1

 முன்னம் ஒற்றியூர் நகர் இடை முத்தமிழ் விரகர்         2970-2

 பொன் அடித் தலம் தலைமிசை புனைவான் என்று எழுவார்       2970-3

 அந்நகர் பெரும் தொண்டரும் உடன் செல அணைந்தார்   2970-4

 

 1073.  ஆய வேலையில் அருமறைப் புகலியர் பிரானும் 2971-1

 மேய ஒற்றியூர் பணிபவர் வியன் நகர் அகன்று   2971-2

 காயல் சூழ் கரைக் கடல் மயிலாப்புரி நோக்கித்   2971-3

 தூய தொண்டர் தம் குழாத்தொடும் எதிர் வந்து தோன்ற 2971-4

 

 1074. மாறில் வண் பெரு வணிகரும் தொண்டரும் மலர்ந்த      2972-1

 நீறு சேர் தவக் குழாத்தினை நீள் இடைக் கண்டே        2972-2

 ஆறு சூடினார் திருமகனார் அணைந்தார் என்று   2972-3

 ஈறிலாத ஓர் மகிழ்ச்சியினால் விழுந்து இறைஞ்ச        2972-4

 

 1075. காழி நாடரும் கதிர் மணிச் சிவிகை நின்று இழிந்து        2973-1

 சூழ் இரும் பெரும் தொண்டர் முன் தொழுது எழுந்து அருளி      2973-2

 வாழி மாதவர் வணிகர் செய் திறம் சொலக் கேட்டே     2973-3

 ஆழி சூழ் மயிலா புரித் திருநகர் அணைந்தார்    2973-4

 

 1076. அத் திறத்து முன் நிகழ்ந்தது திரு உள்ளத்து அமைத்துச்    2974-1

 சித்தம் இன்புறும் சிவநேசர் தம் செயல் வாய்ப்பப்        2974-2

 பொய்த்த அச் சமண் சாக்கியர் புறத்துறை அழிய         2974-3

 வைத்த அப்பெரும் கருணை நோக்கால் மகிழ்ந்து அருளி 2974-4

 

 1077. கங்கை வார் சடையார் கபாலீச்சரத்து அணைந்து   2975-1

 துங்க நீள் சுடர்க் கோபுரம் தொழுது புக்கு அருளி 2975-2

 மங்கை பங்கர் தம் கோயிலை வலம் கொண்டு வணங்கிச்        2975-3

 செங்கை சென்னி மேல் குவிந்திடத் திருமுன்பு சேர்ந்தார் 2975-4

 

 1078. தேவ தேவனைத் திருக் கபாலீச்சரத்து அமுதைப்   2976-1

 பாவை பாகனைப் பரிவுறு பண்பினால் பரவி     2976-2

 மேவு காதலின் விரும்பிய விரைவினால் விழுந்து       2976-3

 நாவின் வாய்மையில் போற்றினார் ஞான சம்பந்தர்       2976-4

 

 1079. போற்றி மெய் அருள் திறம் பெறு பரிவுடன் வணங்கி       2977-1

 நீற்றின் மேனியில் நிறை மயிர்ப் புளகங்கள் நெருங்கக்    2977-2

 கூற்று அடர்த்தவர் கோயிலின் புறம் போந்து அருளி      2977-3

 ஆற்றும் இன் அருள் வணிகர் மேற் செல அருள் செய்வார்       2977-4

 

 1080.  ஒருமை உய்த்த நல் உணர்வினீர் உலகவர் அறிய        2978-1

 அருமையால் பெறு மகள் என்பு நிறைத்த அக் குடத்தைப்         2978-2

 பெரு மயானத்து நடம் புரிவார் பெரும் கோயில் 2978-3

 திருமதில் புறவாய்தலிற் கொணர்க என்று செப்ப 2978-4

 

 1081. அந்தமில் பெரு மகிழ்ச்சியால் அவனி மேல் பணிந்து       2979-1

 வந்து தம் திரு மனையினில் மேவி அம்மருங்கு         2979-2

 கந்த வார் பொழில் கன்னி மாடத்தினில் புக்கு    2979-3

 வெந்த சாம்பலோடு என்பு சேர் குடத்தை வேறு எடுத்து   2979-4

 

 1082. மூடு பன் மணிச் சிவிகை உள்பெய்து முன்போத   2980-1

 மாடு சேடியர் இனம் புடை சூழ்ந்து வந்து அணைய       2980-2

 ஆடல் மேவினார் திருக் கபாலீச்சரம் அணைந்து 2980-3

 நீடு கோபுரத்து எதிர் மணிச் சிவிகையை நீக்கி    2980-4

 

 1083. அங்கணாளர் தம் அபிமுகத்தினில் அடி உறைப்பால்        2981-1

 மங்கை என்பு சேர் குடத்தினை வைத்து முன் வணங்கப் 2981-2

 பொங்கு நீள் புனல் புகலி காவலர் புவனத்துத்    2981-3

 தங்கி வாழ்பவர்க்கு உறுதியாம் நிலைமை சாதிப்பார்      2981-4

 

 1084. மாடம் ஓங்கிய மயிலை மா நகர் உளார் மற்றும் 2982-1

 நாடு வாழ்பவர் நன்றி இல் சமயத்தின் உள்ளோர்         2982-2

 மாடு சூழ்ந்து காண்பதற்கு வந்து எய்தியே மலிய         2982-3

 நீடு தேவர்கள் ஏனையோர் விசும்பு இடை நெருங்க       2982-4

 

 1085. தொண்டர் தம் பெரும் குழாம் புடை சூழ்தரத் தொல்லை   2983-1

 அண்டர் நாயகர் கோபுர வாயில் நேர் அணைந்து 2983-2

 வண்டு வார் குழலாள் என்பு நிறைந்த மண் குடத்தைக்   2983-3

 கண்டு தம்பிரான் கருணையின் பெருமையே கருதி       2983-4

 

 1086.  இந்த மாநிலத்து இறந்துளோர் என்பினைப் பின்னும்       2984-1

 நந்து நன்னெறிப் படுத்திட நன்மையாம் தன்மை 2984-2

 அந்த என்பொடு தொடர்ச்சியாம் என அருள் நோக்கால்    2984-3

 சிந்தும் அங்கம் அங்குடைய பூம்பாவை பேர் செப்பி      2984-4

 

 1087.  மண்ணினில் பிறந்தார் பெறும் பயன் மதி சூடும் 2985-1

 அண்ணலார் அடியார் தமை அமுது செய்வித்தல்         2985-2

 கண்ணினால் அவர் நல்விழாப் பொலிவு கண்டார் தல்    2985-3

 உண்மையாம் எனில் உலகர் முன் வருக என உரைப்பார் 2985-4

 

 1088. மன்னுவார் சடையாரை முன் தொழுது மட்டு இட்ட        2986-1

 என்னும் நல் பதிகத்தினில் போதியோ என்னும்   2986-2

 அன்ன மெய்த் திருவாக்கு எனும் அமுதம் அவ்வங்கம்    2986-3

 துன்ன வந்து வந்து உருவமாய்த் தொக்கது அக்குடத்துள் 2986-4

 

 1089.  ஆன தன்மையின் அத்திரு பாட்டினில் அடைவே 2987-1

 போன வாயுவும் வடிவமும் பொலிவொடு நிரம்பி        2987-2

 ஏனை அக்குடத்து அடங்கி முன் இருந்து எழுவதன் முன் 2987-3

 ஞான போனகர் பின் சமண்பாட்டினை நவில்வார்         2987-4

 

 1090. தேற்றமில் சமண் சாக்கியத் திண்ணரிச் செய்கை   2988-1

 ஏற்றது அன்று என எடுத்து உரைப்பார் என்ற போது      2988-2

 கோல் தொடிச் செங்கை தோற்றிடக் குடம் உடைந்து எழுவாள்    2988-3

 போற்று தாமரைப் போது அவிழ்ந்து எழுந்தனள் போன்றாள்       2988-4

 

 1091. எடுத்த பாட்டினில் வடிவு பெற்று இரு நான்கு திருப்பாட்டு 2989-1

 அடுத்த அம்முறைப் பன்னிரண்டு ஆண்டு அளவு அணைந்து       2989-2

 தொடுத்த வெஞ்சமண் பாட்டினில் தோன்றிடக் கண்டு     2989-3

 விடுத்த வேட்கையர் திருக் கடைக் காப்பு மேல் விரித்தார்        2989-4

 

 1092.  ஆங்கனம் எழுந்து நின்ற அணங்கினை நோக்குவார்கள்     2990-1

 ஈங்கு இது காணீர் என்னா அற்புதம் எய்தும் வேலைப்    2990-2

 பாங்கு சூழ் தொண்டர் ஆனோர் அரகர என்னப் பார்மேல் 2990-3

 ஓங்கிய ஓசை உம்பர் நாட்டினை உற்றது அன்றே        2990-4

 

 1093. தேவரும் முனிவர் தாமும் திருவருள் சிறப்பு நோக்கி       2991-1

 பூவரு விரை கொள் மாரி பொழிந்தனர் ஒழிந்த மண்ணோர்       2991-2

 யாவரும் இருந்த வண்ணம் எம்பிரான் கருணை என்றே 2991-3

 மேவிய கைகள் உச்சி மேல் குவித்து இறைஞ்சி வீழ்ந்தார்        2991-4

 

 1094. அங்கு அவள் உருவம் காண்பார் அதிசயம் மிகவும் எய்திப் 2992-1

 பங்கம் உற்றாரே போன்றார் பர சமயத்தின் உள்ளோர்     2992-2

 எங்குள செய்கை தான் மற்று என் செய்தவாறு இது என்று        2992-3

 சங்கையாம் உணர்வு கொள்ளும் சமணர் தள்ளாடி வீழ்ந்தார்      2992-4

 

 1095. கன்னி தன் வனப்புத் தன்னைக் கண்களால் முடியக் காணார்        2993-1

 முன்னுறக் கண்டார்க்கு எல்லாம் மொய் கரும் குழலின் பாரம்     2993-2

 மன்னிய வதனம் செம் தாமரையினில் கரிய வண்டு      2993-3

 துன்னிய ஒழுங்கு துற்ற சூழல் போல் இருண்டு தோன்ற 2993-4

 

 1096. பாங்கு அணி சுரும்பு மொய்த்த பனிமலர் அளகப் பந்தி     2994-1

 தேங்கமழ் ஆரம் சேரும் திருநுதல் விளக்கம் நோக்கில்   2994-2

 பூங்கொடிக்கு அழகின் மாரி பொழிந்திடப் புயல் கீழ் இட்ட         2994-3

 வாங்கிய வான வில்லின் வளர் ஒளி வனப்பு வாய்ப்ப    2994-4

 

 1097. பருவ மென் கொடிகள் பண்டு புரம் எரித்தவர் தம் நெற்றி   2995-1

 ஒரு விழி எரியின் நீறாய் அருள் பெற உளனாம் காமன் 2995-2

 செரு எழும் தனு அது ஒன்றும் சேம வில் ஒன்றும் ஆக 2995-3

 இரு பெரும் சிலைகள் முன் கொண்டு எழுந்தன போல ஏற்ப      2995-4

 

 1098. மண்ணிய மணியின் செய்ய வளர் ஒளி மேனியாள் தன்    2996-1

 கண்ணிணை வனப்புக் காணில் காமரு வதனத் திங்கள்   2996-2

 தண்ணளி விரிந்த சோதி வெள்ளத்தில் தகைவின் நீள    2996-3

 ஒண் நிறக் கரிய செய்ய கயல் இரண்டு ஒத்து உலாவ    2996-4

 

 1099. பணி வளர் அல்குல் பாவை நாசியும் பவள வாயும்        2997-1

 நணிய பேர் ஒளியில் தோன்றும் நலத்தினை நாடுவார்க்கு        2997-2

 மணி நிறக் கோபம் கண்டு மற்றது வவ்வத் தாழும்      2997-3

 அணி நிறக் காம ரூபி அணைவதாம் அழகு காட்ட       2997-4

 

 1100. இளமயில் அனைய சாயல் ஏந்து இழை குழை கொள் காது        2998-1

 வளம் மிகு வனப்பினாலும் வடிந்த தாள் உடைமையாலும்        2998-2

 கிளர் ஒளி மகரம் வேறு கெழுமிய தன்மையாலும்       2998-3

 அளவில் சீர் அனங்கன் வென்றிக் கொடி இரண்டு அனையாக      2998-4

 

 1101. வில் பொலி தரளக் கோவை விளங்கிய கழுத்து மீது       2999-1

 பொற்பமை வதனமாகும் பதும நல் நிதியம் பூத்த        2999-2

 நற்பெரும் பணிலம் என்னும் நன்னிதி போன்று தோன்றி 2999-3

 அற்பொலிவு கண்டார் தந்த அருட்கு அடையாளம் காட்ட 2999-4

 

 1102. எரியவிழ் காந்தள் மென்பூத் தலை தொடுத்து இசைய வைத்துத்    3000-1

 திரன் பெறச் சுருக்கும் செச்சை மாலையோ தெரியின் வேறு      3000-2

 கரு நெடு கயல் கண் மங்கை கைகளால் காந்தி வெள்ளம்        3000-3

 அருகு இழிந்தனவோ என்னும் அதிசயம் வடிவில் தோன்ற        3000-4

 

 1103.  ஏர் கெழு மார்பில் பொங்கும் ஏந்து இளம் கொங்கை நாகக்        3001-1

 கார் கெழு விடத்தை நீக்கும் கவுணியர் தலைவர் நோக்கால்      3001-2

 ஆர் திரு அருளில் பூரித்து அடங்கிய அமுதக் கும்பச்     3001-3

 சீர் கெழு முகிழைக் காட்டும் செவ்வியில் திகழ்ந்து தோன்ற      3001-4

 

 1104. காம வேள் என்னும் வேடன் உந்தியில் கரந்து கொங்கை   3002-1

 நேமி அம் புட்கள் தம்மை அகப்பட நேரிது ஆய 3002-2

 தாம நீள் கண்ணி சேர்ந்த சலாகை தூக்கியதே போலும்   3002-3

 வாமமே கலை சூழ் வல்லி மருங்கின் மேல் உரோம வல்லி       3002-4

 

 1105. பிணி அவிழ் மலர் மென் கூந்தல் பெண் அமுது அனையாள் செம்பொன்    3003-1

 அணி வளர் அல்குல் தங்கள் அரவு செய் பிழையால் அஞ்சி      3003-2

 மணி கிளர் காஞ்சி சூழ்ந்து வனப்புடை அல்குல் ஆகிப்    3003-3

 பணி உலகு ஆளும் சேடன் பணம் விரித்து அடைதல் காட்ட     3003-4

 

 1106. வரிமயில் அனைய சாயல் மங்கை பொன் குறங்கின் மாமை       3004-1

 கரி இளம் பிடிக்கை வென்று கதலி மென் தண்டு காட்ட   3004-2

 தெரிவுறும் அவர்க்கு மென்மைச் செழு முழந்தாளின் செவ்வி     3004-3

 புரிவுறு பொன் பந்து என்னப் பொலிந்து ஒளி விளங்கிப் பொங்க   3004-4

 

 1107. பூவலர் நறுமென் கூந்தல் பொன் கொடி கணைக்கால் காமன்        3005-1

 ஆவ நாழிகையே போலும் அழகினில் மேன்மை எய்த    3005-2

 மேவிய செம்பொன் தட்டின் வனப்பினை மீதிட்டு என்றும்         3005-3

 ஓவியர்க்கு எழுத ஒண்ணாப் பரட்டு ஒளி ஒளிர் உற்று ஓங்க      3005-4

 

 1108. கற்பகம் ஈன்ற செவ்விக் காமரு பவளச் சோதிப்   3006-1

 பொன் திரள் வயிரப் பத்திப் பூந்துணர் மலர்ந்த போலும்   3006-2

 நற்பதம் பொலிவு காட்ட ஞாலமும் விசும்பு எல்லாம்     3006-3

 அற்புதம் எய்தத் தோன்றி அழகினுக்கு அணியாய் நின்றாள்        3006-4

 

 1109. எண்ணில் ஆண்டு எய்தும் வேதாப் படைத்தவள் எழிலின் வெள்ளம்         3007-1

 நண்ணும் நான் முகத்தால் கண்டான் அவளினும் நல்லாள் தன்பால்        3007-2

 புண்ணியப் பதினாறு ஆண்டு பேர் பெறும் புகலி வேந்தர் 3007-3

 கண் நுதல் கருணை வெள்ளம் ஆயிரம் முகத்தால் கண்டார்      3007-4

 

 1110. இன்னணம் விளங்கிய ஏர் கொள் சாயலாள்        3008-1

 தன்னை முன் கண் உறக் கண்ட தாதையார்      3008-2

 பொன் அணி மாளிகைப் புகலி வேந்தர் தாள்     3008-3

 சென்னியில் பொருந்த முன் சென்று வீழ்ந்தனர் 3008-4

 

 1111. அணங்கினும் மேம்படும் அன்னம் அன்னவள்      3009-1

 பணம் புரி அரவரைப் பரமர் முன் பணிந்து      3009-2

 இணங்கிய முகில் மதில் சண்பை ஏந்தலை      3009-3

 வணங்கியே நின்றனள் மண்ணுளோர் தொழ      3009-4

 

 1112. சீர் கெழு சிவ நேசர் தம்மை முன்னமே   3010-1

 கார் கெழு சோலை சூழ் காழி மன்னவர் 3010-2

 ஏர் கெழு சிறப்பில் நும் மகளை கொண்டு இனிப்         3010-3

 பார் கெழு மனையில் படர்மின் என்றலும்        3010-4

 

 1113. பெருகிய அருள் பெறும் வணிகர் பிள்ளையார்     3011-1

 மருவு தாமரை அடி வணங்கிப் போற்றி நின்று   3011-2

 அருமையால் அடியனேன் பெற்ற பாவையைத்   3011-3

 திருமணம் புணர்ந்து அருள் செய்யும் என்றலும் 3011-4

 

 1114. மற்றவர் தமக்கு வண் புகலி வாணர் நீர்   3012-1

 பெற்ற பெண் விடத்தினால் வீந்த பின்னையான் 3012-2

 கற்றைவார் சடையவர் கருணை காண்வர       3012-3

 உற்பவிப் பித்தலால் உரை தகாது என   3012-4

 

 1115. வணிகரும் சுற்றமும் மயங்கிப் பிள்ளையார்       3013-1

 அணிமலர் அடியில் வீழ்ந்து அரற்ற ஆங்கு அவர்        3013-2

 தணிவில் நீள் பெருந்துயர் தணிய வேத நூல்    3013-3

 துணிவினை அருள் செய்தார் தூய வாய்மையார்         3013-4

 

 1116. தெள்ளு நீதியின் முறை கேட்ட சீர்க்கிளை         3014-1

 வெள்ளமும் வணிகரும் வேட்கை நீத்திடப்       3014-2

 பள்ள நீர்ச் செலவு எனப் பரமர் கோயிலின்      3014-3

 உள் எழுந்து அருளினார் உடைய பிள்ளையார்   3014-4

 

 1117. பான்மையால் வணிகரும் பாவை தன் மணம்      3015-1

 ஏனையோர்க்கு இசைகிலேன் என்று கொண்டு போய்      3015-2

 வானுயர் கன்னி மாடத்து வைத்தனர்    3015-3

 தேனமர் கோதையும் சிவத்தை மேவினாள்      3015-4

 

 1118. தேவர் பிரான் அமர்ந்து அருளும் திருக் கபாலீச்சரத்து      3016-1

 மேவிய ஞானத் தலைவர் விரிஞ்சன் முதல் எவ்வுயிர்க்கும்       3016-2

 காவலனார் பெருங்கருணை கை தந்த படி போற்றிப்      3016-3

 பாவலர் செந்தமிழ் பாடி பன் முறையும் பணிந்து எழுவார்        3016-4

 

 1119. தொழுது புறம் போந்து அருளித் தொண்டர் குழாம் புடை சூழ       3017-1

 பழுதில் புகழ் திருமயிலைப் பதியில் அமர்ந்து அருளும் நாள்     3017-2

 முழுதுலகும் தரும் இறைவர் முதல் தானம் பல இறைஞ்ச       3017-3

 அழுதுலகை வாழ்வித்தார் அப்பதியின் மருங்கு அகல்வார்        3017-4

 

 1120. திருத்தொண்டர் அங்கு உள்ளார் விடை கொள்ளச் சிவநேசர்        3018-1

 வருத்தம் அகன்றிட மதுர மொழி அருளி விடை கொடுத்து       3018-2

 நிருத்தர் உறை பிற பதிகள் வணங்கிப் போய் நிறை காதல்       3018-3

 அருத்தியோடும் திருவான்மியூர் பணிய அணைவுற்றார்   3018-4

 

 1121. திருவான்மியூர் மன்னும் திருத்தொண்டர் சிறப்பு எதிர       3019-1

 வருவார் மங்கல அணிகள் மறுகு நிரைத்து எதிர்கொள்ள 3019-2

 அருகாக இழிந்து அருளி அவர் வணங்கத் தொழுது அன்பு         3019-3

 தருவார் தம் கோயில் மணித்தடம் நெடுங்கோபுரம் சார்ந்தார்      3019-4

 

 1122. மிக்குயர்ந்த கோபுரத்தை வணங்கி வியன் திருமுன்றில்     3020-1

 புக்கருளி கோயிலினைப் புடை வலம் கொண்டு உள் அணைந்து   3020-2

 கொக்கு இறகும் மதிக் கொழுந்தும் குளிர் புனலும் ஒளிர்கின்ற     3020-3

 செக்கர் நிகர் சடை முடியார் சேவடியின் கீழ்த் தாழ்ந்தார் 3020-4

 

 1123. தாழ்ந்து பல முறை பணிந்து தம்பிரான் முன் நின்று       3021-1

 வாழ்ந்து களிவரப் பிறவி மருந்தான பெருந் தகையைச்   3021-2

 சூழ்ந்த இசைத் திருப்பதிகச் சொல் மாலை வினா உரையால்      3021-3

 வீழ்ந்த பெரும் காதலுடன் சாத்தி மிக இன்புற்றார்        3021-4

 

 1124. பரவி வரும் ஆனந்தம் நிறைந்த துளி கண் பனிப்ப         3022-1

 விரவு மயிர்ப் புளகங்கள் மிசை விளங்கப் புறத்து அணைவுற்று   3022-2

 அரவ நெடும் திரை வேலை அணிவான்மியூர் அதனுள்   3022-3

 சிரபுரத்துப் புரவலனார் சில நாள் அங்கு இனிது அமர்ந்தார்        3022-4

 

 1125. அங்கண் அமர்வார் உலகு ஆள் உடையாரை அரும் தமிழின்        3023-1

 பொங்கும் இசைப் பதிகங்கள் பல போற்றிப் போந்து அருளிக்      3023-2

 கங்கை அணி மணி முடியார் பதி பலவும் கலந்து இறைஞ்சிச்     3023-3

 செங்கண் விடைக் கொடியார் தம் இடைச் சுரத்தைச் சேர் உற்றார்         3023-4

 

 1126. சென்னி இள மதி அணிந்தார் மருவு திரு இடைச் சுரத்து   3024-1

 மன்னும் திருத் தொண்டர் குழாம் எதிர் கொள்ள வந்து அருளி    3024-2

 நல் நெடும் கோபுரம் இறைஞ்சி உள்புகுந்து நல் கோயில் 3024-3

 தன்னை வலம் கொண்டு அணைந்தார் தம்பிரான் திரு முன்பு      3024-4

 

 1127. கண்ட பொழுதே கலந்த காதலால் கை தலை மேல்        3025-1

 கொண்டு தலம் உற விழுந்து குலவு பெரு மகிழ்ச்சி உடன்        3025-2

 மண்டிய பேர் அன்பு உருகி மயிர் முகிழ்ப்ப வணங்கி எழுந்து      3025-3

 அண்டர் பிரான் திருமேனி வண்ணம் கண்டு அதிசயித்தார்         3025-4

 

 1128.  இருந்த இடைச் சுரம் மேவும் இவர் வண்ணம் என்னே என்று      3026-1

 அரும் தமிழின் திருப்பதிகத்து அலர் மாலை கொடு பரவித்        3026-2

 திருந்து மனம் கரைந்து உருகத் திருக்கடைக் காப்புச் சாத்திப்      3026-3

 பெரும் தனி வாழ்வினைப் பெற்றார் பேர் உலகின் பேறு ஆனார்   3026-4

 

 1129. நிறைந்து ஆரா வேட்கையினால் நின்று இறைஞ்சி புறம் போந்து அங்கு      3027-1

 உறைந்து அருளிப் பணிகின்றார் உமைபாகர் அருள் பெற்றுச்      3027-2

 சிறந்த திருத் தொண்டருடன் எழுந்து அருளிச் செந்துருத்தி        3027-3

 அறைந்து அளிகள் பயில் சாரல் திருக்கழுக் குன்றினை அணைந்தார்       3027-4

 

 1130. சென்று அணையும் பொழுதின் கண் திருத்தொண்டர் எதிர் கொள்ளப்        3028-1

 பொன் திகழும் மணிச் சிவிகை இழிந்து அருளி உடன் போந்து    3028-2

 மன்றல் விரி நறும் சோலைத் திருமலையை வலம் கொண்டு     3028-3

 மின் தயங்கும் சடையாரை விருப்பினுடன் பணிகின்றார் 3028-4

 

 1131. திருக்கழுக் குன்று அமர்ந்த செங்கனகத் தனிக் குன்றைப்    3029-1

 பெருக்க வளர் காதலினால் பணிந்து எழுந்து பேராத      3029-2

 கருத்தின் உடன் காதல் செயும் கோயில் கழுக்குன்று என்று       3029-3

 திருப்பதிகம் புனைந்து அருளிச் சிந்தை நிறை மகிழ் உற்றார்      3029-4

 

 1132. இன்புற்று அங்கு அமர்ந்து அருளி ஈறில் பெரும் தொண்டர் உடன்   3030-1

 மின் பெற்ற வேணியினார் அருள் பெற்றுப் போந்து அருளி        3030-2

 என்புற்ற மணிமார்பர் எல்லை இலா ஆட்சி புரிந்து       3030-3

 அன்புற்று மகிழ்ந்த திரு அச்சிறு பாக்கம் அணைந்தார்    3030-4

 

 1133.  ஆதி முதல் வரை வணங்கி ஆட்சி கொண்டார் என மொழியும்     3031-1

 கோயில் திருப்பதிக இசை குலாவிய பாடலில் போற்றி   3031-2

 மாதவத்து முனிவருடன் வணங்கி மகிழ்ந்து இன்புற்றுத்   3031-3

 தீது அகற்றும் செய்கையினார் சில நாள் அமர்ந்து அருளி         3031-4

 

 1134.  ஏறணிந்த வெல் கொடியார் இனிது அமர்ந்த பதி பிறவும் 3032-1

 நீறணிந்த திருத்தொண்டர் எதிர் கொள்ள நேர்ந்து இறைஞ்சி       3032-2

 வேறு பல நதி கானம் கடந்து அருளி விரிசடையில்      3032-3

 ஆறணிந்தார் மகிழ்ந்த திரு அரசிலியை வந்து அடைந்தார்        3032-4

 

 1135. அரசிலியை அமர்ந்து அருளும் அங்கண் அரசைப் பணிந்து 3033-1

 பரசி எழு திருப் புறவார் பனம் காட்டூர் முதலாய         3033-2

 விரை செய் மலர்க் கொன்றையினார் மேவு பதி பல வணங்கித்   3033-3

 திரை செய் நெடும் கடல் உடுத்த திருத்தில்லை நகர் அணைந்தார் 3033-4

 

 1136. எல்லையில் ஞானத் தலைவர் எழுந்து அருள எதிர் கொள்வார்      3034-1

 தில்லையில் வாழ் அந்தணர் மெய்த் திருத்தொண்டர் சிறப்பின் ஒடு       3034-2

 மல்கி எதிர் பணிந்து இறைஞ்ச மணிமுத்தின் சிவிகை இழிந்து    3034-3

 அல்கு பெரும் காதல் உடன் அஞ்சலி கொண்டு அணைகின்றார்    3034-4

 

 1137. திரு எல்லையினைப் பணிந்து சென்று அணைவார் சேண் விசும்பை        3035-1

 மருவி விளங்குஒளி தழைக்கும் வடதிசை வாயிலை வணங்கி    3035-2

 உருகு பெரும் காதல் உடன் உள் புகுந்து மறையின் ஒலி         3035-3

 பெருகி வளர் மணிமாடப் பெரும் திரு வீதியை அணைந்தார்      3035-4

 

 1138. நலம் மலியும் திருவீதி பணிந்து எழுந்து நல் தவர்தம்      3036-1

 குலம் நிறைந்த திருவாயில் குவித்த மலர்ச் செங்கையோடு       3036-2

 தலமுற முன் தாழ்ந்து எய்தித் தமனிய மாளிகை மருங்கு        3036-3

 வலமுற வந்து ஓங்கிய பேரம்பலத்தை வணங்கினார்     3036-4

 

 1139. வணங்கி மிக மனம் மகிழ்ந்து மால் அயனும் தொழும் பூத 3037-1

 கணங்கள் மிடை திருவாயில் பணிந்து எழுந்து கண் களிப்ப       3037-2

 அணங்கு தனி கண்டு அருள அம்பலத்தே ஆடுகின்ற      3037-3

 குணம் கடந்த தனிக் கூத்தர் பெரும் கூத்து கும்பிடுவார் 3037-4

 

 1140. தொண்டர் மனம் பிரியாத திருப்படியைத் தொழுது இறைஞ்சி       3038-1

 மண்டுபெருங் காதலினால் நோக்கி முகம் மலர்ந்து எழுவார்       3038-2

 அண்டம் எலாம் நிறைந்து எழுந்த ஆனந்தத்துள் அலைந்து        3038-3

 கண்ட பேரின் பத்தின் கரையில்லா நிலை அணைந்தார்   3038-4

 

 1141. அந்நிலைமை அடைந்து திளைத்து ஆங்கு எய்தாக் காலத்தில்       3039-1

 மன்னு திரு அம்பலத்தை வலம் கொண்டு போந்து அருளி        3039-2

 பொன் அணி மாளிகை வீதிப் புறத்து அணைந்து போது தொறும் 3039-3

 இன்னிசை வண்தமிழ் பாடிக் கும்பிட்டு அங்கு இனிது இருந்தார்   3039-4

 

 1142. திருந்திய சீர்த் தாதையார் சிவ பாத இருதயரும்   3040-1

 பொருந்து திருவளர் புகலிப் பூசுரரும் மாதவரும் 3040-2

 பெரும் திருமால் அயன் போற்றும் பெரும் பற்ற புலியூரில்        3040-3

 இருந் தமிழ் ஆகரர் அணைந்தார் எனக் கேட்டு வந்து அணைந்தார்         3040-4

 

 1143.  ஆங்கு அவரைக் கண்டு சிறப்பு அளித்து அருளி அவரோடும்       3041-1

 தாங்கரிய காதலினால் தம் பெருமான் கழல் வணங்க     3041-2

 ஓங்கு திருத் தில்லை வாழ் அந்தணரும் உடன் ஆகத்    3041-3

 தேன் கமழ் கொன்றைச் சடையார் திருச்சிற்றம்பலம் பணிந்தார்   3041-4

 

 1144. தென் புகலி அந்தணரும் தில்லை வாழ் அந்தணர் முன்     3042-1

 அன்பு நெறி பெருக்குவித்த அண்டகையார் அடி போற்றி   3042-2

 பொன் புரி செஞ்சடைக் கூத்தர் அருள் பெற்று போந்து அருளி     3042-3

 இன்புறு தோணியில் அமர்ந்தார் தமை வணங்க எழுந்து அருள    3042-4

 

 1145. நல் தவர் தம் குழாத்தோடும் நம்பர் திரு நடம் செய்யும்    3043-1

 பொன் பதியின் திரு எல்லை பணிந்து அருளிப் புறம் போந்து     3043-2

 பெற்றம் உயர்த்தவர் அமர்ந்த பிறபதியும் புக்கு இறைஞ்சிக்       3043-3

 கற்றவர்கள் பரவு திருக் கழுமலமே சென்று அடைவார்   3043-4

 

 1146. பல் பதிகள் கடந்து அருளிப் பன்னிரண்டு பேர் படைத்த     3044-1

 தொல்லை வளப் பூந்தராய் தூரத்தே தோன்றுதலும்       3044-2

 மல்கு திரு மணிமுத்தின் சிவிகை இழிந்து எதிர் வணங்கி        3044-3

 செல்வ மிகு பதி அதன் மேல் திருப்பதிகம் அருள் செய்வார்       3044-4

 

 1147. மன்னும் இசை மொழி வண்டார் குழல் அரிவை என்று எடுத்து     3045-1

 மின்னு சுடர் மாளிகை விண் தாங்குவ போல் வேணுபுரம்         3045-2

 என்னும் இசைச் சொல் மாலை எடுத்து இயம்பி எழுந்து அருளிப் 3045-3

 புன்னை மணம் கமழ் புறவப் புறம்பு அணையில் வந்து அணைந்தார்      3045-4

 

 1148. வாழி வளர் புறம்பு அணையின் மருங்கு அணைந்து வரி வண்டு    3046-1

 சூழும் மலர் நறும் தீப தூபங்களுடன் தொழுது   3046-2

 காழி நகர் சேர்மின் எனக் கடை முடிந்த திருப்பதிகம்     3046-3

 ஏழிசையின் உடன் பாடி எயின் மூதூர் உள் புகுந்தார்     3046-4

 

 1149. சேண் உயர்ந்த திருத்தோணி வீற்று இருந்த சிவபெருமான் 3047-1

 தான் நினைந்த ஆதரவின் தலைப்பாட்டு தனை உன்னி   3047-2

 நீள் நிலைக் கோபுரம் அணைந்து நேர் இறைஞ்சிப் புக்கு அருளி    3047-3

 வாண் நிலவு பெருங் கோயில் வலம் கொண்டு முன் பணிந்தார்   3047-4

 

 1150. முன் இறைஞ்சித் திருவருளின் முழு நோக்கம் பெற்று ஏறிப்        3048-1

 பொன் இமயப் பாவையுடன் புணர்ந்து இருந்த புராதனரைச்        3048-2

 சென்னி மிசைக் குவித்த கரம் கொடு விழுந்து திளைத்து எழுந்து 3048-3

 மன்னு பெரு வாழ்வு எய்தி மனம் களிப்ப வணங்குவார் 3048-4

 

 1151. பரவு திருப் பதிகங்கள் பலவும் இசையினில் பாடி 3049-1

 விரவிய கண் அருவி நீர் வெள்ளத்தில் குளித்து அருளி   3049-2

 அரவு அணிந்தார் அருள் பெருக புறம்பு எய்தி அன்பர் உடன்       3049-3

 சிரபுரத்துப் பெரும் தகையார் தம் திருமாளிகை சேர்ந்தார் 3049-4

 

 1152. மாளிகையின் உள் அணைந்து மறையவர்கட்கு அருள் புரிந்து       3050-1

 தாள் பணியும் பெரும் கிளைக்குத் தகுதியினால் தலை அளிசெய்து        3050-2

 ஆளுடைய தம் பெருமான் அடியவர் களுடன் அமர்ந்து   3050-3

 நீளவரும் பேரின்பம் மிகப் பெருக நிகழு நாள்    3050-4

 

 1153. காழி நாடு உடைய பிரான் கழல் வணங்கி மகிழ்வு எய்த    3051-1

 ஆழியினும் மிகப் பெருகும் ஆசையுடன் திருமுருகர்     3051-2

 வாழி திரு நீல நக்கர் முதல் தொண்டர் மற்று எணையோர்       3051-3

 சூழும் நெடும் சுற்றம் உடன் தோணிபுரம் தொழுது அணைந்தார்   3051-4

 

 1154. வந்தவரை எதிர் கொண்டு மனம் மகிழ்ந்து சண்பையர்கோன்        3052-1

 அந்தமில் சீர் அடியார்கள் அவரோடும் இனிது அமர்ந்து    3052-2

 சுந்தரவார் அணங்கின் உடன் தோணியில் வீற்று இருந்தாரைச்     3052-3

 செந்தமிழின் பந்தத்தால் திருப்பதிகம் பல பாடி   3052-4

 

 1155. பெரு மகிழ்ச்சியுடன் செல்லப் பெரும் தவத்தால் பெற்றவரும்      3053-1

 மருவு பெரும் கிளையான மறையவரும் உடன் கூடித்    3053-2

 திருவளர் ஞானத்தலைவர் திருமணம் செய்து அருளுதற்குப்       3053-3

 பருவம் இது என்று எண்ணி அறிவிக்கப் பாங்கு அணைந்தார்      3053-4

 

 1156. நாட்டு மறை முறை ஒழுக்கம் ஞான போனகருக்கும்       3054-1

 கூட்டுவது மனம் கொள்வார் கோதில் மறை நெறிச் சடங்கு       3054-2

 காட்டவரும் வேள்வி பல புரிவதற்கு ஓர் கன்னிதணை   3054-3

 வேட்டருள வேண்டும் என விண்ணப்பம் செய்தார்கள்    3054-4

 

 1157. மற்றவர் தம் மொழி கேட்டு மாதவத்தின் கொழுந்து அனையார்     3055-1

 சுற்றம் உறும் பெரும் பாசத் தொடர்ச்சி விடும் நிலைமையராய்   3055-2

 பெற்றம் உயர்த்தவர் அருள் முன் பெற்றதினால் இசையாது       3055-3

 முற்றியது ஆயினும் கூடாது என்று அவர் முன் மொழிந்து அருள         3055-4

 

 1158. அருமறையோர் அவர் பின்னும் கை தொழுது அங்கு அறிவிப்பார்   3056-1

 இருநிலத்து மறை வழக்கம் எடுத்தீர் நீர் ஆதலினால்     3056-2

 வருமுறையால் அறுதொழிலின் வைதிகமாம் நெறி ஒழுகும்      3056-3

 திருமணம் செய்து அருளுதற்குத் திரு உள்ளம் செய்யும் என      3056-4

 

 1159. மறை வாழ அந்தணர் வாய்மை ஒழுக்கம் பெருகும்        3057-1

 துறை வாழச் சுற்றத்தார் தமக்கு அருளி உடன் படலும்   3057-2

 பிறை வாழும் திருமுடியில் பெரும் புனலோடு அரவு அணிந்த    3057-3

 கறை வாழும் கண்டத்தார் தமைத் தொழுது மனம் களித்தார்      3057-4

 

 1160. திரு ஞான சம்பந்தர் திரு உள்ளம் செய்த அதற்குத்        3058-1

 தருவாய்மை மறையவரும் தாதையரும் தாங்க அரிய    3058-2

 பெருவாழ்வு பெற்றார் ஆய்ப் பிஞ்ஞகனார் அருள் என்றே 3058-3

 உருகா நின்று இன்பம் உறும் உள மகிழ்ச்சி எய்துவார்    3058-4

 

 1161.  ஏதமில் சீர் மறையவரில் ஏற்ற குலத்தோடு இசைவால்    3059-1

 நாதர் திருப் பெருமணத்து நம்பாண்டார் நம்பி பெறும்    3059-2

 காதலியைக் காழி நாடு உடையபிரான் கைப்பிடிக்க       3059-3

 போதும் அவர் பெரும் தன்மை எனப் பொருந்த எண்ணினார்      3059-4

 

 1162. திருஞான சம்பந்தர் சீர் பெருக மணம் புணரும்    3060-1

 பெருவாழ்வு திருத்தொண்டர் மறையவர்கள் மிகப்பேணி 3060-2

 வருவாரும் பெரும் சுற்றம் மகிழ் சிறப்ப மகள் பேசத்    3060-3

 தருவார் தண் பந்தணை நல்லூர் சார்கின்றார் தாதையார் 3060-4

 

 1163. மிக்க திருத்தொண்டர்களும் வேதியரும் உடன் ஏகத்        3061-1

 திக்கு நிகழ் திருநல்லூர் பெருமணத்தைச் சென்று எய்தத் 3061-2

 தக்க புகழ் நம்பாண்டார் நம்பிதாம் அது கேட்டுச் 3061-3

 செக்கர் சடைமுடியார் தம் திருப்பாதம் தொழுது எழுவார் 3061-4

 

 1164. ஒப்பரிய பேர் உவகை ஓங்கி எழும் உள்ளத்தால்   3062-1

 அப்பு நிறை குடம் விளக்கு மறுகு எல்லாம் அணி பெருக்கிச்      3062-2

 செப்பரிய ஆர்வம் மிகு பெரும் சுற்றத்து ஒடும் சென்றே 3062-3

 எப்பொருளும் எய்தினேன் எனத் தொழுது அங்கு எதிர் கொண்டார் 3062-4

 

 1165. எதிர் கொண்டு மணி மாடத்தினில் எய்தி இன்பமுறு        3063-1

 மதுர மொழி பல மொழிந்து வரன் முறையால் சிறப்பு அளிப்ப    3063-2

 சதுர் முகனின் மேலாய சண்பை வரு மறையவரும்      3063-3

 முதிர் உணர்வின் மாதவரும் அணைந்த திறம் மொழிகின்றார்.    3063-4

 

 1166.  ஞான போனகருக்கு நல்தவத்தின் ஒழுக்கத்தால்   3064-1

 ஊனமில் சீலத்து உம்பால் மகள் பேச வந்தது என       3064-2

 ஆன பேர் அந்தணர்கள் பால் அருள் உடைமை யாம் என்று       3064-3

 வான் அளவு நிறைந்த பெரு மனம் மகிழ்ச்சி ஒடு மொழிவார்     3064-4

 

 1167.  உம்முடைய பெரும் தவத்தால் உலகு அனைத்தும் ஈன்று அளித்த 3065-1

 அம்மை திருமுலைப் பாலில் குழைத்த ஆர் அமுது உண்டார்க்கு 3065-2

 எம்முடைய குலக் கொழுந்தை யாம் உய்யத் தருகின்றோம்       3065-3

 வம்மின் என உரைத்து மனம் மகிழ்ந்து செலவிடுத்தார்   3065-4

 

 1168. பேர் உவகையால் இசைவு பெற்றவர் தாம் மீண்டு அணைந்து       3066-1

 கார் உலவு மலர்ச் சோலைக் கழுமலத்தை வந்து எய்திக் 3066-2

 சீர் உடைய பிள்ளையார்க்கு அவர் நேர்ந்தபடி செப்பிப்    3066-3

 பார் குலவும் திருமணத்தின் பான்மையினைத் தொடங்குவார்      3066-4

 

 1169. திருமணம் செய் கலியாணத் திருநாளும் திகழ் சிறப்பின்    3067-1

 மருவிய ஓரையும் கணித மங்கல நூலவர் வகுப்பப்      3067-2

 பெருகு மண நாள் ஓலை பெரும் சிறப்பினுடன் போக்கி 3067-3

 அருள் புரிந்த நன்னாளில் அணிமுளைப் பாலிகை விதைத்தார்    3067-4

 

 1170. செல்வம் மலி திருப்புகலி செழும் திரு வீதிகள் எல்லாம்    3068-1

 மல்கு நிறை குடம் விளக்கு மகர தோரணம் நிரைத்தே   3068-2

 எல்லையிலா ஒளி முத்து மாலைகள் எங்கணும் நாற்றி   3068-3

 அல்கு பெரும் திரு ஓங்க அணி சிறக்க அலங்கரித்தார்    3068-4

 

 1171. அருந்தவத்தோர் அந்தணர்கள் அயல் உள்ளோர் தாம் உய்ய         3069-1

 பொருந்து திரு நாள் ஓலை பொருவு இறந்தார் கொண்டு அணையத்       3069-2

 திருந்து புகழ் நம்பாண்டார் நம்பி சிறப்பு எதிர் கொண்டு   3069-3

 வருந்தவத்தான் மகள் கொடுப்பார் வதுவை வினை தொடங்குவார்        3069-4

 

 1172. மன்னும் பெரும் சுற்றத்தார் எல்லாரும் வந்து ஈண்டி       3070-1

 நன்னிலைமைத் திருநாளுக்கெழுநாளாம் நல் நாளில்      3070-2

 பன்மணி மங்கல முரசம் பல்லியங்கள் நிறைந்து ஆர்ப்ப 3070-3

 பொன் மணிப் பாலிகை மீது புனித முளை பூரித்தார்      3070-4

 

 1173. சேண் உயரும் மாடங்கள் திருப் பெருகு மண்டபங்கள்      3071-1

 நீணிலைய மாளிகைகள் நிகரில் அணி பெற விளக்கிக்    3071-2

 காண வரும் கை வண்ணம் கவின் ஓங்கும் படி எழுதி    3071-3

 வாண் நிலவு மணிக் கடைக் கண் மங்கலக் கோலம் புனைந்து     3071-4

 

 1174. நீடு நிலைத் தோரணங்கள் நீள் மருகு தொறும் நிரைத்து    3072-1

 மாடுயரும் கொடி மாலை மணி மாலை இடைப் போக்கிச்        3072-2

 சேடுயரும் வேதிகைகள் செழும் சாந்து கொடு நீவிப்      3072-3

 பீடு கெழு மணி முத்தின் பெரும் பந்தர் பல புனைந்தார் 3072-4

 

 1175. மன்றல் வினைத் திரு முளை நாள் தொடங்கி வரும் நாள் எல்லாம்        3073-1

 முன்றில் தொறும் வீதி தொறும் முக நெடுவாயிகள் தொறும்     3073-2

 நின்று ஒளிரும் மணி விளக்கு நிறைவாசப் பொன் குடங்கள்      3073-3

 துன்று சுடர்த் தாமங்கள் தூபங்கள் துதைவித்தார்         3073-4

 

 1176. எங்கணும் மெய்த் திருத்தொண்டர் மறையவர்கள் ஏனையோர்       3074-1

 மங்கல நீள் மணவினை நாள் கேட்டு மிக மகிழ்வு எய்திப்        3074-2

 பொங்கு திருப்புகலிதனில் நாள்தோறும் புகுந்து ஈண்ட     3074-3

 அங்கண் அணைந்தவர்க்கு எல்லாம் பெரும் சிறப்பு மிக அளித்தார்         3074-4

 

 1177. மங்கல தூரிய நாதம் மறுகு தொறும் நின்று இயம்பப்      3075-1

 பொங்கிய நான்மறை ஓசை கடல் ஓசை மிசைப் பொலியத்       3075-2

 தங்கு நறும் குறை அகிலின் தழைத்த செழும் புகையின் உடன்    3075-3

 செங்கனல் ஆகுதிப் புகையும் தெய்வ விரை மணம் பெருக       3075-4

 

 1178. எண் திசையில் உள்ளோரும் ஈண்டு வளத்தொடு நெருங்கப்         3076-1

 பண்ட நிறை சாலைகளும் பல வேறு விதம் பயில      3076-2

 மண்டு பெரு நிதிக் குவைகள் மலைப் பிறங்கல் என மலிய       3076-3

 உண்டி வினைப் பெரும் துழனி ஓவாத ஒலி ஓங்க       3076-4

 

 1179. மா மறை நூல் விதிச் சடங்கில் வகுத்த முறை நெறி மரபின்      3077-1

 தூ மணம் நல் உபகரணம் சமைப்பவர் தம் தொழில் துவன்றத்    3077-2

 தாமரையோன் அனைய பெரும் தவ மறையோர் தாம் எடுத்த     3077-3

 பூமருவு பொன் கலசப் புண்ணிய நீர் பொலிவு எய்த      3077-4

 

 1180. குங்குமத்தின் செழும் சேற்றின் கூட்டு அமைப்போர் இனம் குழுமப் 3078-1

 பொங்குவிரைப் புதுக் கலவைப் புகை எடுப்போர் தொகை விரவத் 3078-2

 துங்க நறும் கர்ப்பூரச் சுண்ணம் இடிப்போர் நெருங்க      3078-3

 எங்கும் மலர்ப் பிணை புனைவோர் ஈடங்கள் மிகப் பெருக        3078-4

 

 1181. இனைய பல வேறு தொழில் எம்மருங்கும் நிரைத்து இயற்றும்      3079-1

 மனை வளரும் மறுகு எல்லாம் மண அணி செய் மறை மூதூர்   3079-2

 நினைவு அரிய பெரு வளங்கள் நெருங்குதலால் நிதிக் கோமான்   3079-3

 தனை இறைவர் தாம் ஏவச் சமைத்தது போல் அமைந்து உளதால்        3079-4

 

 1182. மாறிலா நிறை வளம் தரும் புகலியின் மணம் மீக்         3080-1

 கூறு நாளின் முன் நாளினில் வேதியர் குழாமும்         3080-2

 நீறு சேர் திருத்தொண்டரும் நிகர் இலாதவருக்கு 3080-3

 ஆறு சூடினார் அருள் திருக்காப்பு நாண் அணிவார்        3080-4

 

 1183. வேத வாய்மையின் விதி உளி வினையினால் விளங்க     3081-1

 ஓத நீர் உலகில் இயன் முறை ஒழுக்கமும் பெருகக்      3081-2

 காதல் நீள் திருத்தொண்டர்கள் மறையவர் கவின் ஆர்    3081-3

 மாதர் மைந்தர் பொன் காப்பு நாண் நகர் வலம் செய்தார் 3081-4

 

 1184. நகர் வலம் செய்து புகுந்த பின் நவமணி அணைந்த        3082-1

 புகரில் சித்திரவிதன மண்டபத்தினில் பொலியப்   3082-2

 பகரும் வைதிக விதிச் சமாவர்த்தனப் பான்மை 3082-3

 திகழ முற்றிய செம்மலார் திரு முன்பு சேர்ந்தார் 3082-4

 

 1185. செம் பொனின் பரிகலத்தினில் செந்நெல் வெண்பரப்பின்    3083-1

 வம்பு அணிந்த நீள் மாலை சூழ் மருங்குற அமைத்த     3083-2

 அம் பொன் வாச நீர்ப் பொன் குடம் அரசு இலை தருப்பை        3083-3

 பம்பு நீள்சுடர் மணி விளக்கு ஒளிர் தரும் பரப்பில்       3083-4

 

 1186. நாத மங்கல முழக்கொடு நல் தவ முனிவர்       3084-1

 வேத கீதமும் விம்மிட விரை கமழ் வாசப்      3084-2

 போது சாந்தணி பூந்துகில் புணைந்த புண்ணியம் போல்   3084-3

 மீது பூஞ்சயனத்து இருந்தவர் முன்பு மேவி      3084-4

 

 1187.  ஆர்வம் மிக்கு எழும் அன்பினால் மலர் அயன் அனைய   3085-1

 சீர்மறைத் தொழில் சடங்கு செய் திருந்து நூல் முனிவர் 3085-2

 பார் வழிப்பட வரும் இரு வினைகளின் பந்தச்   3085-3

 சார்பு ஒழிப்பவர் திருக்கையில் காப்பு நாண் சாத்த        3085-4

 

 1188. கண்ட மாந்தர்கள் கடி மணம் காண வந்து அணைவார்     3086-1

 கொண்ட வல்வினையாப்பு அவிழ் கொள்கைய ஆன      3086-2

 தொண்டர் சிந்தையும் வதனமும் மலர்ந்தன சுருதி       3086-3

 மண்டு மாமறைக் குலம் எழுந்து ஆர்த்தன மகிழ்ந்தே     3086-4

 

 1189. நிறைந்த கங்குலின் நிதிமழை விதி முறை எவர்க்கும்      3087-1

 புரந்த ஞான சம்பந்தர் தாம் புன் நெறிச் சமய    3087-2

 அரந்தை வல்லிருள் அகல வந்து அவதரித்தால் போல்    3087-3

 பரந்த பேர் இருள் துரந்து வந்து தொழுதனன் பகலோன்   3087-4

 

 1190. அஞ்சிறைச் சுரும்பு அறை பொழில் சண்பை ஆண் தகையார்       3088-1

 தஞ்சிவத் திருமணம் செயத் தவம் செய் நாள் என்று     3088-2

 மஞ்சனத் தொழில் புரிந்து என மாசு இருள் கழுவிச்      3088-3

 செஞ்சுடர்க் கதிர் பேரணி அணிந்தன திசைகள்   3088-4

 

 1191. பரம்பு தம் வயின் எங்கணும் உள்ள பல் வளங்கள் 3089-1

 நிரம்ப முன் கொணர்ந்து எண் திசையவர் நெருங்குதலால்        3089-2

 தரம் கடந்தவர் தம் திருக் கல்லி யாணத்தின்     3089-3

 வரம்பில் தன் பயன் காட்டுவது ஒத்தது வையம் 3089-4

 

 1192. நங்கள் வாழ்வு என வரும் திருஞான சம்பந்தர்    3090-1

 மங்கலத் திருமண எழுச்சியின் முழக்கு என்னத் 3090-2

 துங்க வெண்திரைச் சுரிவளை ஆர்ப்பொடு சூழ்ந்து        3090-3

 பொங்கு பேர் ஒலி முழக்குடன் எழுந்தது புணரி 3090-4

 

 1193. அளக்கர் ஏழும் ஒன்றாம் எனும் பெருமை எவ்வுலகும்      3091-1

 விளக்கு மாமண விழாவுடன் விரைந்து செல்வன போல் 3091-2

 துளக்கில் வேதியர் ஆகுதி தொடங்கிடா முன்னம்         3091-3

 வளர்க்கும் வேதியில் வலம் சுழித்து எழுந்தது வன்னி    3091-4

 

 1194. சந்த மென் மலர்த் தாது அணி நீறு மெய் தரித்துக்         3092-1

 கந்தம் மேவும் வண்டு ஒழுங்கு எனும் கண்டிகை பூண்டு 3092-2

 சிந்தை தூய அன்பர்களுடன் திருமணம் போத    3092-3

 மந்த சாரியின் மணம் கொணர்ந்து எழுந்தது மருத்து     3092-4

 

 1195. எண் திசை திறத்து யாவரும் புகலி வந்து எய்தி    3093-1

 மண்டும் அத்திருமண எழுச்சியின் அணிவாய்ப்பக்        3093-2

 கொண்ட வெண் நிறக் குரூஉச் சுடர்க் கொண்டல்கள் என்ன       3093-3

 வெண் துகில் கொடி நிரைத்தது போன்றது விசும்பு       3093-4

 

 1196.  ஏல இந்நலம் யாவையும் எழுச்சி முன் காட்டும் 3094-1

 காலை செய்வினை முற்றிய கவுணியர் பெருமான்       3094-2

 மூலம் ஆகிய தோணி மேல் முதல்வரை வணங்கிச்      3094-3

 சீலமார் திரு அருளினால் மணத்தின் மேல் செல்வார்     3094-4

 

 1197. காழி மாநகர் வேதியர் குழாத்தொடும் கலந்து      3095-1

 சூழும் அன்பர்கள் ஏனையோர் துதைந்து முன் செல்ல     3095-2

 வாழி மா மறை முழங்கிட வளம்பதி வணங்கி   3095-3

 நீழல் வெண் சுடர் நித்திலச் சிவிகை மேற்கொண்டார்     3095-4

 

 1198. யான வாகனம் ஏறுவார் யாரும் மேல் கொள்ளக்   3096-1

 கானம் ஆகிய தொங்கல் பிச்சம் குடை கவரி     3096-2

 மேல் நெருங்கிட விசும்பினும் நிலத்தினும் எழுந்த       3096-3

 வான துந்துபி முழக்குடன் மங்கல இயங்கள்     3096-4

 

 1199. சங்கொடு தாரை சின்னம் தனிப் பெரும் காளம் தாளம்     3097-1

 வங்கியம் ஏனை மற்று மலர் துளைக் கருவி எல்லாம்    3097-2

 பொங்கிய ஒலியின் ஓங்கிப் பூசுரர் வேத கீதம்    3097-3

 எங்கணும் எழுந்து மல்கத் திருமணம் எழுந்தது அன்றே   3097-4

 

 1200. கோதையர் குழல் சூழ் வண்டின் குழாத்து ஒலி ஓர் பால் கோல     3098-1

 வேதியர் வேத வாய்மை மிகும் ஒலி ஒரு பால் மிக்க    3098-2

 ஏதம் இல் விபஞ்சி வீணை யாழ் ஒலி ஒரு பால் ஏத்தும் 3098-3

 நாத மங்கலங்கள் கீத நயப்பு ஒலி ஒரு பாலலாக         3098-4

 

 1201. விண்ணினை விழுங்க மிக்க வெண் துகில் பதாகை வெள்ளம்      3099-1

 கண் வெறி படைப்ப மிக்க கதிர் விரி கவரிக் கானம்      3099-2

 மண்ணிய மணிப் பூண் நீடும் அரிசனம் மலிந்த பொற்பின்        3099-3

 எண்ணிலா வண்ணத்தூசின் பொதி பரப்பு எங்கும் நண்ண 3099-4

 

 1202. சிகையொடு மான் தோல் தாங்கும் இடையும் ஆசானும் செல்வார்   3100-1

 புகை விடும் வேள்விச் செந்தீ இல்லுடன் கொண்டு போவார்      3100-2

 தகையிலா விருப்பின் மிக்க பதிகங்கள் விளம்பிச் சார்வார்        3100-3

 வகையறு பகையும் செற்ற மாதவர் இயல்பின் மல்க     3100-4

 

 1203. அறுவகை விளங்கும் சைவத்து அளவிலா விரதம் சாரும் 3101-1

 நெறி வழி நின்ற வேடம் நீடிய தவத்தில் உள்ளோர்      3101-2

 மறுவறு மனத்தில் அன்பின் வழியினால் வந்த யோகக்   3101-3

 குறி நிலை பெற்ற தொண்டர் குழாமாகி ஏக      3101-4

 

 1204. விஞ்சையர் இயக்கர் சித்தர் கின்னரர் மிடைந்த தேவர்      3102-1

 அஞ்சனம் நாட்ட ஈட்டத்து அரம்பையர் உடனாய் உள்ளோர்       3102-2

 தஞ்சுடர் விமானம் ஏறித் தழைத்த ஆதரவின் ஓடு       3102-3

 மஞ்சுறை விசும்பின் மீது மாண அணி காணச் சென்றார் 3102-4

 

 1205. மற்றிவர் மிடைந்து செல்லும் மங்கல வனப்பின் காட்சி     3103-1

 முற்ற இத் தலத்தில் உள்ளோர் மொய்த்து உடன் படரும் போதில் 3103-2

 அற்புத நிகழ்ச்சி எய்த அணைதலால் மணம் மேல் செல்லும்      3103-3

 பொற்பு அமை மணத்தின் சாயை போன்று முன் பொலியச் செல்ல        3103-4

 

 1206. தவ அரசு ஆள உய்க்கும் தனிக்குடை நிழற்றச் சாரும்     3104-1

 பவம் அறுத்து ஆளவல்லார் பாதம் உள்ளத்துக் கொண்டு 3104-2

 புவனங்கள் வாழ வந்த பூந்தராய் வேந்தர் போந்து        3104-3

 சிவன் அமர்ந்து உறையும் நல்லூர் திருப் பெருமணத்தைச் சேர்ந்தார்      3104-4

 

 1207. பெருமணக் கோயில் உள்ளார் மங்கலம் பெருகும் ஆற்றால்         3105-1

 வருமணத் திறத்தின் முன்னர் வழி எதிர் கொள்ளச் சென்று       3105-2

 திருமணம் புணர எய்தும் சிரபுரச் செம்மலார் தாம்        3105-3

 இருள் மணந்து இலங்கும் கண்டத்து இறைவர் தம் கோயில் புக்கார்       3105-4

 

 1208. நாதரைப் பணிந்து போற்றி நல் பொருள் பதிகம் பாடி       3106-1

 காதல் மெய் அருள் முன் பெற்றுக் கவுணியர் தலைவர் போந்து   3106-2

 வேதியர் வதுவைக் கோலம் புனைந்திடவேண்டும் என்னப்         3106-3

 பூத நாயகர் தம் கோயில் புறத்து ஒரு மடத்தில் புக்கார்   3106-4

 

 1209. பொன் குடம் நிறைந்த வாசப் புனித அஞ்சனம் நீராட்டி     3107-1

 விற்பொலி வெண்பட்டு ஆடை மேதக விளங்கச் சாத்தி   3107-2

 நற்றிரு உத்தரீய நறும் துகில் சாத்தி நானப்      3107-3

 பற்பல கலவைச் சாந்தம் பான்மையின் அணிந்த பின்னர் 3107-4

 

 1210. திருவடி மலர் மேல் பூத்த செழு நகைச் சோதி என்ன      3108-1

 மருவிய தரளக் கோவை மணிச்சரி அணையச் சாத்தி    3108-2

 விரிசுடர்ப் பரட்டின் மீது விளங்கு பொன் சரட்டில் கோத்த        3108-3

 பெருகு ஒளி முத்தின் தாமம் பிறங்கிய தொங்கல் சாத்தி 3108-4

 

 1211. தண் சுடர் பரிய முத்துத் தமனிய நாணில் கோத்த 3109-1

 கண் கவர் கோவைப் பத்திக் கதிர்க் கடி சூத்திரத்தை      3109-2

 வெண் சுடர்த் தரள மாலை விரிசுடர்க் கொடுக்கின் மீது   3109-3

 வண் திரு அரையின் நீடு வனப்பு ஒளிவளரச் சாத்தி      3109-4

 

 1212. ஒளி கதிர்த் தரளக் கோவை உதர பந்தனத்தின் மீது        3110-1

 தளிர் ஒளி துளும்பு முத்தின் சன்ன வீரத்தைச் சாத்திக்    3110-2

 குளிர் நிலவு எறிக்கும் முத்தின் பூண நூல் கோவை சாத்தி        3110-3

 நளிர் கதிர் முத்து மாலை நகு சுடர் ஆரம்சாத்தி 3110-4

 

 1213. வாள் விடு வயிரக் கட்டு மணிவிரல் ஆழி சாத்தித்        3111-1

 தாளுறு தடக்கை முத்தின் தண்டையும் சரியும் சாத்தி    3111-2

 நீளளி முழங்கைப் பொட்டு நிரை சுடர் வடமும் சாத்தித் 3111-3

 தோள் வளைத் தரளப் பைம் பூண் சுந்தரத் தோள் மேல் சாத்தி    3111-4

 

 1214. திருக் கழுத்து ஆரம் தெய்வக் கண்டிகை மாலை சேரப்     3112-1

 பருத்த முத்து ஒழுங்கு கோத்த படர் ஒளி வடமும் சாத்தி        3112-2

 பெருக்கிய வனப்பின் செவ்விபிறங்கிய திருவார் காதில்   3112-3

 வருக்க வெண் தரளக் கொத்தின் வடிக் குழை விளங்க சாத்தி     3112-4

 

 1215. நீற்று ஒளி தழைத்துப் பொங்கி நிறை திரு நெற்றிமீது      3113-1

 மேற் பட விரிந்த சோதி வெண் சுடர் எழுந்தது என்னப்   3113-2

 பாற்படுமுத்தின் பாரப் பனிச்சுடர்த் திரணை சாத்தி        3113-3

 ஏற்பவைத்து அணிந்த முத்தின் எழில் வளர் மகுடம் சேர்த்தார்    3113-4

 

 1216. இவ்வகை நம்மை ஆளும் ஏர்வளர் தெய்வக் கோலம்      3114-1

 கைவினை மறையோர் செய்யக் கடிகொள் செங்கமலத் தாதின்    3114-2

 செவ்வி நீள் தாம மார்பர் திரு அடையாள மாலை       3114-3

 எவ்வுலகோரும் ஏத்தத் தொழுது தாம் எடுத்துப் பூண்டார் 3114-4

 

 1217. அழகினுக்கு அணியாம் வெண்ணீறும் அஞ்சு எழுத்தும் ஓதிச்சாத்திப்         3115-1

 பழகிய அன்பர் சூழப் படர் ஒளி மறுகில் எய்தி   3115-2

 மழ விடை மேலோர் தம்மை மனம் கொள வணங்கி வந்து       3115-3

 முழவொலி எடுப்ப முத்தின் சிவிகை மேல் கொண்டபோது        3115-4

 

 1218. எழுந்தன சங்க நாதம் இயம்பின இயங்கள் எங்கும்         3116-1

 பொழிந்தன விசும்பில் விண்ணேர் கற்பகப் புதுப்பூ மாரி   3116-2

 தொழுந்தகை முனிவர் தொண்டர் சுருதியின் வாழ்த்துப் பொங்கி   3116-3

 வழிந்தன திசைகள் மீது மலர்ந்தன உலகம் எல்லாம்     3116-4

 

 1219. படர் பெரும் தொங்கல் பிச்சம் பைம் கதிர்ப் பீலிப் பந்தர்    3117-1

 அடர் புனை செம் பொன் பாண்டில் அணிதுகில் சதுக்கம் மல்கக்   3117-2

 கடலின் மீது எழுந்து நிற்கும் கதிர் நிறை மதியம் போல 3117-3

 வடநிரை அணிந்த முத்தின் மணிக்குடை நிழற்ற வந்தார்         3117-4

 

 1220. சீரணி தெருவினூடு திருமணம் செல்ல முத்தின்   3118-1

 ஏரணி காளம் சின்னம் இலங்கு ஒளித் தாரை எல்லாம்    3118-2

 பேரொலி பெருக முன்னே பிடித்தன மறைகளோடு        3118-3

 தாரணி உய்ய ஞான சம்பந்தன் வந்தான் என்று 3118-4

 

 1221. மண்ணினுக்கு இடுக்கண் தீர வந்தவர் திரு நாமங்கள்       3119-1

 எண்ணில பலவும் ஏத்திச் சின்னங்கள் எழுந்த போது அவ்         3119-2

 அண்ணலார் வதுவை செய்ய அலங்கரித்து அணையப் பெற்ற     3119-3

 புண்ணிய மறையோர் மாட மங்கலம் பொழிந்து பொங்க 3119-4

 

 1222. முற்று மெய்ஞ்ஞானம் பெற்ற மூர்த்தியார் செங்கை பற்ற   3120-1

 நற்பெரும் தவத்தின் நீர்மை நலம் படைத்து எழுந்த தெய்வக்     3120-2

 கற்பகப் பூங்கொம்பு அன்னார் தம்மையும் காப்புச் சேர்த்துப்        3120-3

 பொற்புறும் சடங்கு முன்னர்ப் பரிவுடன் செய்தவேலை    3120-4

 

 1223. செம் பொன் செய் வாசிச் சூட்டுத் திருமணிப் புனை பூண் செல்வப் 3121-1

 பைம் பொனின் மாலை வேய்ந்த பவள மென் கொடி ஒப்பாரை    3121-2

 நம்பன் தன் அருளே வாழ்த்தி நல் எழில் விளங்கச் சூட்டி         3121-3

 அம் பொன் செய் தீபம் என்ன அழகு அலங்கரித்து வைத்தார்      3121-4

 

 1224. மா மறை மைந்தர் எல்லாம் மணத்து எதிர் சென்று மன்னும்       3122-1

 தூமலர்ச் செம் பொன் சுண்ணம் தொகு நவமணியும் வீசத்        3122-2

 தாமரை மலரோன் போல்வார் அரசிலை தருப்பை தோய்ந்த       3122-3

 காமர் பொன் கலச நன்னீர் இருக்குடன் கலந்து வீச       3122-4

 

 1225. விண்ணவர் மலரின் மாரி விசும்பு ஒளி தழைப்ப வீச      3123-1

 மண்ணகம் நிறைந்த கந்த மந்த மாருதமும் வீசக்        3123-2

 கண் ஒளி விளக்கம் மிக்கார் காமர் தோரணங்களூடு      3123-3

 புண்ணிய விளைவு போல்வார் பூம் பந்தர் முன்பு சார்ந்தார்        3123-4

 

 1226. பொன் அணி சங்கின் வெள்ளம் பொலிவுடன் முழங்கி ஆர்ப்ப       3124-1

 மன்னிய தரளப் பத்தி வளர் மணிச் சிவிகை நின்றும்     3124-2

 பன் மலர் நறும் பொன் சுண்ணம் பரந்த பாவாடை மீது   3124-3

 முன் இழிந்து அருளி வந்தார் மூவுலகு உய்ய வந்தார்    3124-4

 

 1227. மறைக்குல மனையின் வாழ்க்கை மங்கல மகளிர் எல்லாம்         3125-1

 நிரைத்த நீர்ப் பொன் குடங்கள் நிரை மணி விளக்குத் தூபம்      3125-2

 நறைக் குல மலர் சூழ் மாலை நறுஞ் சுடர் முளைப் பொன் பாண்டில்     3125-3

 உறைப் பொலி கலவை ஏந்தி உடன் எதிர் ஏற்று நின்றார் 3125-4

 

 1228.  ஆங்கு முன் இட்ட செம் பொன் அணி மணிப் பீடம் தன்னில்      3126-1

 ஓங்கிய ஞான வெள்ளம் உள் நிறைந்து எழுவது என்னத் 3126-2

 தாங்கிய முத்தின் பைம் பூண் தண் நிலா எறிப்ப ஏறிப்    3126-3

 பாங்கு ஒளி பரப்ப நின்றார் பர சமயங்கள் வீழ்த்தார்      3126-4

 

 1229. எதிர் வரவேற்ற சாயல் இளம் மயில் அனைய மாதர்       3127-1

 மதுரமங்கல முன் ஆன வாழ்த்து ஒலி எடுப்ப வந்து      3127-2

 கதிர் மணிக் கரக வாசக் கமழ் புனல் ஒழுக்கிக் காதல்    3127-3

 விதி முறை வலம் கொண்டு எய்திமேவும் நல் வினைகள் செய்தார்       3127-4

 

 1230. மங்கலம் பொலிய ஏந்தி மாதரார் முன்பு செல்லக் 3128-1

 கங்கையின் கொழுந்து செம் பொன் இம வரை கலந்தது என்ன    3128-2

 அங்கு அவர் செம் பொன் மாடத்து ஆதி பூமியின் உட்புக்கார்      3128-3

 எங்களை வாழ முன்னாள் ஏடு வைகையினுள் இட்டார்   3128-4

 

 1231. அகில் நறும் தூபம் விம்ம அணிகிளர் மணியால் வேய்ந்த 3129-1

 துகில் புனை விதான நீழல் தூ மலர் தவிசின் மீது       3129-2

 நகில் அணி முத்த மாலை நகை முக மடவார் வாழ்த்த 3129-3

 இகலில் சீர் மறையோர் சூழ இனிதின் அங்கு இருந்த வேலை     3129-4

 

 1232. திருமகள் கொடுக்கப் பெற்ற செழு மறை முனிவர் தாமும் 3130-1

 அருமையான் முன் செய் மெய்ம்மை அருந்தவ மனைவியாரும்   3130-2

 பெருமகிழ்ச்சியினால் பாதம் விளக்குவார் பிள்ளையார் முன்      3130-3

 உரிமையால் வெண் பால் தூ நீர் உடன் எடுத்து ஏத்திவந்தார்      3130-4

 

 1233. வந்து முன் எய்தித் தான் முன் செய் மா தவத்தின் நன்மை        3131-1

 நந்து நம்பாண்டார் நம்பி ஞான போனகர் பொன் பாதம்   3131-2

 கந்தவார் குழலினார் பொன் கரக நீர் எடுத்து வார்ப்ப      3131-3

 புந்தியால் நினை தியானம் புரி சடையான் என்றுன்னி     3131-4

 

 1234. விருப்பினால் விளக்கி மிக்க புனித நீர் தலைமேல் கொண்டு        3132-1

 பொருப்புறு மாடத்து உள்ளும் புறத்துளும் தெளித்த பின்னர்       3132-2

 உருப்பொலி உதரத் துள்ளும் பூரித்தார் உவகை பொங்கி   3132-3

 அருப்புறு கிளைஞர் மேலும் தெளித்தனர் ஆர்வத்தோடும் 3132-4

 

 1235. பெருகொளி ஞானம் உண்ட பிள்ளையார் மலர்க்கை தன்னில்       3133-1

 மருவும் மங்கல நீர் வாசக் கரகம் முன் ஏந்தி வார்பார்    3133-2

 தரு முறைக் கோத்திரத்தின் தம் குலம் செப்பி என்றன்   3133-3

 அருநிதிப் பாவை யாரைப் பிள்ளையர்க்கு அளித்தேன் என்றார்     3133-4

 

 1236. நல் தவக் கன்னியார் கை ஞான சம்பந்தர் செம்கை        3134-1

 பற்றுதற்கு உரிய பண்பில் பழுது இல் நல் பொழுது நண்ண       3134-2

 பெற்றவர் உடன் பிறந்தார் பெரு மணப் பிணை அன்னாரைச்      3134-3

 சுற்றம் முன் சூழ்ந்து போற்றக் கொண்டு முன் துன்னினார்கள்     3134-4

 

 1237.  ஏகமாம் சிவ மெய்ஞ் ஞானம் இசைந்தவர் வலப்பால் எய்தி       3135-1

 நாகமார் பணப்பேர் அல்குல் நல்தவக் கொழுந்து அன்னாரை       3135-2

 மாகமார் சோதி மல்க மன்னி வீற்று இருந்த வெள்ளை   3135-3

 மேகமொடு இசையும் மின்னுக் கொடி என விளங்க வைத்தார்     3135-4

 

 1238. புனித மெய்க் கோல நீடு புகலியார் வேந்தர் தம்மைக்       3136-1

 குனி சிலை புருவ மென் பூங்கொம்பனார் உடனே கூட    3136-2

 நனி மிகக் கண்ட போதின் நல்ல மங்கலங்கள் கூறி       3136-3

 மனிதரும் தேவர் ஆனார் கண் இமையாது வாழ்த்தி      3136-4

 

 1239. பத்தியில் குயிற்றும் பைம் பொன் பவளக் கால் பந்தர் நாப்பண்     3137-1

 சித்திர விதானத்தின் கீழ்ச் செழும் திரு நீல நக்கர்        3137-2

 முத் தமிழ் விரகர் முன்பு முதன் மறை முறையின் ஓடு 3137-3

 மெய்த்த நம் பெருமான் பாதம் மேவும் உள்ளத்தால் செய்ய       3137-4

 

 1240. மறையொலி பொங்கி ஓங்க மங்கல வாழ்த்து மலக        3138-1

 நிறை வளைச் செங்கை பற்ற நேர் இழை அவர் முன் அந்தப்     3138-2

 பொறை அணி முந்நூல் மார்பர் புகரில் பொரிகை அட்டி 3138-3

 இறைவரை ஏத்தும் வேலை எரிவலம் கொள்ள வேண்டி 3138-4

 

 1241. அருப்பு மென் முலையினார் தம் அணிமலர்க் கைப் பிடித்து அங்கு 3139-1

 ஒருப் படும் உடைய பிள்ளையார் திரு உள்ளம் தன்னில் 3139-2

 விருப்புறும் அங்கியாவார் விடை உயர்த்தவரே என்று     3139-3

 திருப் பெரு மணத்தை மேவும் சிந்தையில் தெளிந்து செல்வார்    3139-4

 

 1242. மந்திர முறையால் உய்த்த எரிவலம் ஆக மாதர்   3140-1

 தம் திருக் கையைப் பற்றும் தாமரைச் செங்கையாளர்    3140-2

 இந்த இல் ஒழுக்கம் வந்து சூழ்ந்ததே இவள் தன்னோடும் 3140-3

 அந்தமில் சிவன் தாள் சேர்வன் என்னும் ஆதரவு பொங்க 3140-4

 

 1243. மலர் பெரும் கிளையும் தொண்டர் கூட்டமும் மல்கிச் சூழ 3141-1

 அலகில் மெய்ஞ்ஞானத் தொல்லை அடைவுறும் குறிப்பால் அங்கண்       3141-2

 உலகின் எம்மருங்கும் நீங்க உடன் அணைந்து அருள வேண்டிக்   3141-3

 குல மணம் புரிவித்தார் தம் கோயிலை நோக்கி வந்தார் 3141-4

 

 1244. சிவன் அமர்ந்து அருளும் செல்வத் திருப் பெரு மணத்துள் எய்தித் 3142-1

 தவ நெறி வளர்க்க வந்தார் தலைப்படும் சார்பு நோக்கிப் 3142-2

 பவம் அற என்னை முன்னாள் ஆண்ட அப்பண்பு கூட    3142-3

 நவம் மலர்ப் பாதம் கூட்டும் என்னும் நல் உணர்வு நல்க 3142-4

 

 1245. காதல் மெய்ப் பதிகம் நல்லூர்ப் பெருமணம் எடுத்துக் கண்டோர்     3143-1

 தீதுறு பிறவிப் பாசம் தீர்த்தல் செம் பொருளாகக் கொண்டு        3143-2

 நாதனே நல்லூர் மேவும் பெரு மண நம்பனே உன்       3143-3

 பாத மெய்ந் நீழல் சேரும் பருவம் ஈது என்று பாட       3143-4

 

 1246. தேவர்கள் தேவர் தாமும் திருஅருள் புரிந்து நீயும் 3144-1

 பூவை அன்னாளும் இங்கு உன் புண்ணிய மணத்தின் வந்தார்      3144-2

 யாவரும் எம்பால் சோதி இதன் உள் வந்து எய்தும் என்று        3144-3

 மூவுலகு ஒளியால் விம்ம முழுச் சுடர்த் தாணுவாகி     3144-4

 

 1247. கோயில் உட் பட மேல் ஓங்கும் கொள்கையால் பெருகும் சோதி    3145-1

 வாயிலை வகுத்துக் காட்ட மன்னு சீர்ப் புகலி மன்னர்    3145-2

 பாயின ஒளியால் நீடு பரம் சுடர்த் தொழுது போற்றி      3145-3

 மாயிரு ஞாலம் உய்ய வழியினை அருளிச் செய்வார்    3145-4

 

 1248. ஞான மெய்ந் நெறி தான் யார்க்கும் நமச்சிவாய அச் சொலாம் என்று       3146-1

 ஆன சீர் நமச்சிவாயத் திருப்பதிகத்தை அங்கண் 3146-2

 வானமும் நிலமும் கேட்க அருள் செய்து இம் மணத்தில் வந்தோர்        3146-3

 ஈனமானம் பிறவி தீர யாவரும் புகுக என்ன     3146-4

 

 1249. வரு முறைப் பிறவி வெள்ளம் வரம்பு காணாது அழுந்தி   3147-1

 உரு எனும் துயரக் கூட்டில் உணர்வு இன்றி மயங்குவார்கள்       3147-2

 திருமணத்துடன் சேவித்து முன் செலும் சிறப்பினாலே    3147-3

 மருவிய பிறவி நீங்க மன்னு சோதியினுள் புக்கார்       3147-4

 

 1250. சீர் பெருகு நீல நக்கர் திரு முருகர் முதல் தொண்டர்       3148-1

 ஏர் கெழுவு சிவபாத இருதயர் நம்பாண்டார் சீர்   3148-2

 ஆர் திரு மெய்ப் பெரும் பாணர் மற்று எனையோர் அணைந்துளோர்       3148-3

 பார் நிலவு கிளை சூழப் பன்னிகளோடு உடன் புக்கார்     3148-4

 

 1251. அணி முத்தின் சிவிகை முதல் அணி தாங்கிச் சென்றேர்கள்        3149-1

 மணி முத்த மாலை புனை மடவார் மங்கலம் பெருகும்   3149-2

 பணி முற்றும் எடுத்தார்கள் பரிசனங்கள் வினைப்பாசம்   3149-3

 துணிவித்த உணர்வினர் ஆய்த் தொழுது உடன் புக்கு ஒடுங்கினார் 3149-4

 

 1252.  ஆறு வகைச் சமயத்தில் அரும் தவரும் அடியவரும்      3150-1

 கூறு மறை முனிவர்களும் கும்பிட வந்து அணைந்தாரும்        3150-2

 வேறு திரு அருளினால் வீடு பெற வந்தாரும்    3150-3

 ஈறில் பெரும் சேதியின் உள் எல்லாரும் புக்கு அதற்பின் 3150-4

 

 1253. காதியைக் கைப்பற்றிக் கொண்டு வலம் செய்து அருளித்    3151-1

 தீது அகற்ற வந்து அருளும் திருஞான சம்பந்தர் 3151-2

 நாதன் எழில் வளர் சோதி நண்ணி அதன் உள்புகுவார்    3151-3

 போத நிலை முடிந்த வழிப் புக்கு ஒன்றி உடன் ஆனார்   3151-4

 

 1254. பிள்ளையார் எழுந்து அருளிப் புக்கு அதன்பின் பெரும் கூத்தர்       3152-1

 கொள்ள நீடிய சோதிக் குறி நிலை அவ்வழி கரப்ப        3152-2

 வள்ளலார் தம் பழைய மணக் கோயில் தோன்றுதலும்    3152-3

 தெள்ளு நீர் உலகத்துப் பேறுஇல்லார் தெருமந்தார்        3152-4

 

 1255. கண் நுதலார் திருமேனி உடன் கூட கவுணியனார் 3153-1

 நண்ணியது தூரத்தே கண்டு நணுகப் பெறா      3153-2

 விண்ணவரும் முனிவர்களும் விரிஞ்சனே முதல் ஆனோர்        3153-3

 எண்ணிலவர் ஏசறவு தீர எடுத்து ஏத்தினார்       3153-4

 

 1256. அரும் தமிழா கரர் சரிதை அடியேனுக்கு அவர் பாதம்      3154-1

 தரும் பரிசால் அறிந்தபடி துதி செய்தேன் தாரணிமேல்    3154-2

 பெருங்கொடையும் திண்ணனவும் பேர் உணர்வும் திருத்தொண்டால்        3154-3

 வரும் தகைமை கலிக் காமனார் செய்கை வழுத்து வேன்         3154-4

 

திருச்சிற்றம்பலம்

 

 

 

 வம்பறா வரிவண்டு சருக்கத்தில் திருஞான சம்பந்த நாயனார் புராணம் முற்றிற்று

 

---

This webpage was last updated on 16 May 2004 
 

See Also: 
1. Stories of the nAyanmAr in English with Pictures