பதினொன்றாம் திருமுறை
சேரமான் பெருமாள் நாயனார் அருளியது
பொன் வண்ணத்து அந்தாதி

திருச்சிற்றம்பலம்

சிந்தனை செய்ய மனம் அமைத்தேன் செப்ப நா அமைத்தேன்
வந்தனை செய்யத் தலை அமைத்தேன் கை தொழ அமைத்தேன்
பந்தனை செய்வதற்கு அன்பமைத்தேன் மெய் அரும்ப வைத்தேன்
வெந்த வெண்ணீறணி ஈசற்கு இவை யான் விதித்தனவே

திருச்சிற்றம்பலம்

eleventh thirumuRai
cEramAn perumAL n^AyanAr aruLiyathu
ponvaNNaththan^dhAdhi

thirucciRRambalam

cin^thanai ceyya manam amaiththEn ceppa n^A amaiththEn
van^thanai ceyyath thalai amaiththEn kai thoza amaiththEn
pan^thanai ceyvathaRku anbamaiththEn mEy arumba vaiththEn
ven^tha veNNIRaNi IcaRku ivai yAn vidhiththanavE

thirucciRRambalam

Meaning:
To contemplate I kept the mind;
To chant I kept the tongue;
To salute I kept the head;
To worship I kept the hands;
To bind all these together I kept the love;
Made the body blossom;
This is the ritual I perform to the God Who wears the burnt ash.

Notes:
1. Worship without love would be a body without soul.
Worship without ritual is hard to be channeled 
and sustained as the bodily expressions help bring out
the love in a pleasant way. When these two things are
tied together that becomes the desirable worship.
That is the fruit of having the body and mind.
2. c.f. cin^thanai n^inRanakkAkki n^AyinEnRan
            kaNNiNai n^in thiruppAdhap pOdhukkAkki
        van^thanaiyum ammalarkkE Akki vAkkun
            maNivArththaikku Akki aimpulankaL Ara
        van^thanai ATkoNDu ....
             - thiruvAcakam.
        sA rasanA te nayane tAveva karau sa eva kR^itakR^ityaH
        yA ye yau yo bhargam vadatikshete sadArcataH smarati
             - shankarar