திருச்சிற்றம்பலம்

ஈசருக்கே அன்பு ஆனார் 
  யாவரையும் தாம் கண்டால்
கூசி மிகக் குது குதுத்துக் 
  கொண்டாடி மனம் மகிழ்வுற்று
ஆசையினால் ஆவின்பின் கன்று 
  அணைந்தால் போல் அணைந்து
பேசுவன பணிந்த மொழி 
  இனியனவே பேசுவார்  1 

தாவரிய அன்பினால் 
  சம்புவினை எவ்விடத்தும்
யாவர்களும் அர்ச்சிக்கும் படி 
  கண்டால் இனிது உவந்து
பாவனையால் நோக்கினால் பலர் 
  காணப் பயன் பெறுவார்
மேவரிய அன்பினால் மேலவர்க்கும் 
  மேல் ஆனார்  2 

அங்கணனை அடியாரை 
  ஆராத காதலினால்
பொங்கிவரும் உவகையுடன் தாம் 
  விரும்பிப் பூசிப்பார்
பங்கய மா மலர் மேலான் 
  பாம்பணையான் என்று இவர்கள்
தங்களுக்கும் சார்வரிய சரண் 
  சாரும் தவம் உடையார்  3 

யாதானும் இவ்வுடம்பால் 
  செய்வினைகள் ஏறுயர்த்தார்
பாதார விந்தத்தின் பால் 
  ஆக எனும் பரிவால்
காதார் வெண் குழையவர்க்காம் 
  பணி செய்வார் கருக்குழியில்
போதார்கள் அவர் புகழ்க்குப் 
  புவனம் எல்லாம் போதாவால்  4 

சங்கரனைச் சார்ந்த கதை 
  தான் கேட்கும் தன்மையராய்
அங்கணனை மிக விரும்பி 
  அயல் அறியா அன்பினால்
கங்கை நதி மதி 
  இதழி காதலிக்கும் திருமுடியார்
செங்கமல மலர்ப் பாதம் 
  சேர்வதனுக்கு உரியார்கள்  5 

ஈசனையே பணிந்து உருகி இன்பம் 
  மிகக் களிப்பு எய்திப் 
பேசினவாய் தழுதழுப்பக் கண்ணீரின் 
  பெருந் தாரை
மாசிலா நீறழித்து அங்கு அருவி 
  தர மயிர் சிலிப்பக்
கூசியே உடல் கம்பித்திடுவார் 
  மெய்க் குணம் மிக்கார்  6 

நின்றாலும் இருந்தாலும் 
  கிடந்தாலும் நடந்தாலும்
மென்றாலும் துயின்றாலும் 
  விழித்தாலும் இமைத்தாலும்
மன்றாடும் மலர்ப்பாதம் ஒரு 
  காலும் மறவாமை
குன்றாத உணர்வு உடையார் 
  தொண்டராம் குணம் மிக்கார்  7 

சங்கரனுக்காளான தவம் காட்டித் 
  தாம் அதனால்
பங்கமறப் பயன் துய்யார் 
  படி விளக்கும் பெருமையினார்
அங்கணனைத் திருவாரூர் 
  ஆள்வானை அடிவணங்கிப்
பொங்கி எழும் சித்தம் உடன் 
  பத்தராய்ப் போற்றுவார்  8 

  

திருச்சிற்றம்பலம்