09.023 பவளமால் வரையைப்

திருச்சிற்றம்பலம்

பவளமால் வரையைப் பனிபடர்ந்(து) 
  அனையதோர் படரொளிதரு திருநீறும்
குவளை மாமலர்க் கண்ணியும் கொன்றையும் 
  துன்றுபொற் குழல்திருச் சடையும்
திவள மாளிகை சூழ்தரு 
  தில்லையுள்திரு நடம்புரி கின்ற
தவள வண்ணனை நினைதொறும் 
  என்மனம் தழல்மெழு(கு)ஒக் கின்றதே.  1 

ஒக்க ஒட்டந்த அந்தியும் 
  மதியமும் அலைகடல் ஒலியோடு
நெக்கு வீழ்தரு நெஞ்சினைப் 
  பாய்தலும் நிறையழிந்(து) இருப்பேனைச்
செக்கர் மாளிகை சூழ்தரு 
  தில்லையுள் திருநடம் வகையாலே
பக்கம் ஒட்டந்த மன்மதன் 
  மலர்க்கணை படுந்தொறும் அலந்தேனே.  2 

அலந்து போயினேன் அம்பலக் 
  கூத்தனே அணிதில்லை நகராளீ
சிலந்தியை அரசாள்க என்(று) 
  அருள்செய்த தேவதே வீசனே
உலந்தமார்க் கண்டிக் காகிஅக் 
  காலனை உயிர்செக வுதைகொண்ட
மலர்ந்த பாதங்கள் வனமுலை 
  மேலொற்ற வந்தருள் செய்யாயே.  3 

அருள்செய்(து) ஆடுநல் அம்பலக் 
  கூத்தனே ! அணிதில்லை நகராளீ
மருள்செய்(து) என்றனை வனமுலை 
  பொன்பயப் பிப்பது வழக்கமோ
திரளும் நீள்மணிக் கங்கையைத் 
  திருச்சடைச் சேர்த்திஅச் செய்யாளுக்(கு)
உருவம் பாகமும் ஈந்துநல் 
  அந்தியை ஒண்ணுதல் வைத்தோனே.  4 

வைத்த பாதங்கள் மாலவன் 
  காண்கிலன் மலரவன் முடிதேடி
எய்த்து வந்திழிந்(து) இன்னமும் 
  துதிக்கின்றார் எழில்மறை அவற்றாலே 
செய்த்தலைக் கமலம் மலர்ந்தோங்கிய 
  தில்லை அம்பலத் தானைப்
பத்தியாற் சென்று கண்டிட 
  என்மனம் பதைபதைப்(பு) ஒழியாதே.  5 

தேய்ந்து மெய்வெளுத்(து) அகம் வளைந்து 
  அரவினை அஞ்சித்தான் இருந்தேயும்
காய்ந்து வந்துவந்(து) என்றனை 
  வலிசெய்து கதிர்நிலா எரிதூவும்
ஆய்ந்த நான்மறை அந்தணர் 
  தில்லையுள் அம்பலத்(து) அரன்ஆடல்
வாய்ந்த மாமலர்ப் பாதங்கள் 
  காண்பதோர் மனத்தினை உடையேற்கே.  6 

உடையும் பாய்புலித் தோலும்நல் 
  அரவமும் உண்பதும் பலிதேர்ந்து
விடைய(து) ஊர்வதும் மேவிடங் 
  கொடுவரை, ஆகிலும் என்நெஞ்சம்
மடைகொள் வாளைகள் குதிகொளும் 
  வயல்தில்லை அம்பலத்து அனலாடும்
உடைய கோவினை அன்றிமற்று 
  ஆரையும் உள்ளுவது அறியேனே.  7 

அறிவும் மிக்கநல் நாணமும் 
  நிறைமையும் ஆசையும் இங்குள்ள
உறவும் பெற்றநற் றாயொடு 
  தந்தையும் உடன்பிறந் தவரோடும்
பிறிய விட்டுனை அடைந்தனன் 
  ஏன்றுகொள் பெரும்பற்றப் புலியூரின்
மறைகள் நான்கும்கொண் டந்தணர் 
  ஏத்தநன் மாநடம் மகிழ்வானே.  8 

வான நாடுடை மைந்தனே ! 
  ஓஎன்பன் 'வந்தரு ளாய்' என்பன்
பால்நெய் ஐந்துடன் ஆடிய 
  படர்சடைப் பால்வண்ணனேஎன்பன்
தேனமர் பொழில் சூழ்தரு 
  தில்லையுள் திருநடம் புரிகின்ற
என் மாமணிப் பூணணி 
  மார்பனே ! எனக்கருள் புரியாயே.  9 

புரியும் பொன்மதில் சூழ்தரு 
  தில்லையுள் பூகரர் பலர்போற்ற
எரிய(து) ஆடும்எம் ஈசனைக் 
  காதலித்(து) இனைபவள் மொழியாக
வரைசெய் மாமதில் மயிலையர் 
  மன்னவன் மறைவல திருவாலி
பரவல் பத்திவை வல்லவர் 
  பரமன(து) அடியிணை பணிவாரே.  10 

  

திருச்சிற்றம்பலம்