04.071 மனைவிதாய் தந்தை

திருச்சிற்றம்பலம்

மனைவிதாய் தந்தை மக்கள் 
  மற்றுள சுற்ற மென்னும்
வினையுளே விழுந்த ழுந்தி 
  வேதனைக் கிடமா காதே
கனையுமா கடல்சூழ் நாகை 
  மன்னுகா ரோணத் தானை
நினையுமா வல்லீ ராகில் 
  உய்யலாம் நெஞ்சி னீரே.  1 

வையனை வைய முண்ட 
  மாலங்கந் தோண்மேற் கொண்ட
செய்யனைச் செய்ய போதிற் 
  திசைமுகன் சிரமொன் றேந்துங்
கையனைக் கடல்சூழ் நாகைக் 
  காரோணங் கோயில் கொண்ட
ஐயனை நினைந்த நெஞ்சே 
  அம்மநாம் உய்ந்த வாறே.  2 

நிருத்தனை நிமலன் றன்னை 
  நீணிலம் விண்ணின் மிக்க
விருத்தனை வேத வித்தை 
  விளைபொருள் மூல மான
கருத்தனைக் கடல்சூழ் நாகைக் 
  காரோணங் கோயில் கொண்ட
ஒருத்தனை உணர்த லால்நாம் 
  உய்ந்தவா நெஞ்சி னீரே.  3 

மண்டனை இரந்து கொண்ட 
  மாயனோ டசுரர் வானோர்
தெண்டிரை கடைய வந்த 
  தீவிடந் தன்னை யுண்ட
கண்டனைக் கடல்சூழ் நாகைக் 
  காரோணங் கோயில் கொண்ட
அண்டனை நினைந்த நெஞ்சே 
  அம்மநாம் உய்ந்த வாறே.  4 

நிறைபுனல் அணிந்த சென்னி 
  நீணிலா அரவஞ் சூடி
மறையொலி பாடி யாடல் 
  மயானத்து மகிழ்ந்த மைந்தன்
கறைமலி கடல்சூழ் நாகைக் 
  காரோணங் கோயில் கொண்ட
இறைவனை நாளு மேத்த 
  இடும்பைபோய் இன்ப மாமே.  5 

வெம்பனைக் கருங்கை யானை 
  வெருவவன் றுரிவை போர்த்த
கம்பனைக் காலற் காய்ந்த 
  காலனை ஞால மேத்தும்
உம்பனை உம்பர் கோனை 
  நாகைக்கா ரோண மேய
செம்பொனை நினைந்த நெஞ்சே 
  திண்ணம்நாம் உய்ந்த வாறே.  6 

வெங்கடுங் கானத் தேழை 
  தன்னொடும் வேட னாய்ச்சென்
றங்கமர் மலைந்து பார்த்தற் 
  கடுசரம் அருளி னானை
மங்கைமார் ஆட லோவா 
  மன்னுகா ரோணத் தானைக்
கங்குலும் பகலுங் காணப் 
  பெற்றுநாங் களித்த வாறே.  7 

தெற்றினர் புரங்கள் மூன்றுந் 
  தீயினில் விழவோ ரம்பால்
செற்றவெஞ் சிலையர் வஞ்சர் 
  சிந்தையுட் சேர்வி லாதார்
கற்றவர் பயிலும் நாகைக் 
  காரோணங் கருதி யேத்தப்
பெற்றவர் பிறந்தார் மற்றுப் 
  பிறந்தவர் பிறந்தி லாரே.  8 

இப்பதிகத்தில் 9-ம் செய்யுள் சிதைந்து போயிற்று.  9 

கருமலி கடல்சூழ் நாகைக் 
  காரோணர் கமல பாதத்
தொருவிரல் நுதிக்கு நில்லா 
  தொண்டிறல் அரக்க னுக்கான்
இருதிற மங்கை மாரோ 
  டெம்பிரான் செம்பொ னாகந்
திருவடி தரித்து நிற்கத் 
  திண்ணம்நாம் உய்ந்த வாறே

இத்தலம் சோழ நாட்டிலுள்ளது.
சுவாமி : காயாரோகணேசுவரர்; அம்பாள் : நீலாயதாட்சியம்மை.  10 

  

திருச்சிற்றம்பலம்

Previous Next