04.062 வேதியா வேத

வேதியா வேத கீதா 
  விண்ணவர் அண்ணா என்றென்
றோதியே மலர்கள் தூவி 
  ஒருங்கிநின் கழல்கள் காணப்
பாதியோர் பெண்ணை வைத்தாய் 
  படர்சடை மதியஞ் சூடும்
ஆதியே ஆல வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.  1 

நம்பனே நான்மு கத்தாய் 
  நாதனே ஞான மூர்த்தி
என்பொனே ஈசா என்றென் 
  றேத்திநான் ஏசற் றென்றும்
பின்பினே திரிந்து நாயேன் 
  பேர்த்தினிப் பிறவா வண்ணம்
அன்பனே ஆலவாயில் அப்பனே 
  அருள் செயாயே.  2 

ஒருமருந் தாகி யுள்ளாய் 
  உம்பரோ டுலகுக் கெல்லாம்
பெருமருந் தாகி நின்றாய் 
  பேரமு தின்சு வையாய்க்
கருமருந் தாகி யுள்ளாய் 
  ஆளும்வல் வினைகள் தீர்க்கும்
அருமருந் தால வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.  3 

செய்யநின் கமல பாதஞ் 
  சேருமா தேவர் தேவே
மையணி கண்டத் தானே 
  மான்மறி மழுவொன் றேந்துஞ்
சைவனே சால ஞானங் 
  கற்றறி விலாத நாயேன்
ஐயனே ஆல வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.  4 

வெண்டலை கையி லேந்தி 
  மிகவுமூர் பலிகொண் டென்றும்
உண்டது மில்லை சொல்லில் 
  உண்டது நஞ்சு தன்னைப்
பண்டுனை நினைய மாட்டாப் 
  பளகனேன் உளம தார
அண்டனே ஆல வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.  5 

எஞ்சலில் புகலி தென்றென் 
  றேத்திநான் ஏசற் றென்றும்
வஞ்சக மொன்று மின்றி 
  மலரடி காணும் வண்ணம்
நஞ்சினை மிடற்றில் வைத்த 
  நற்பொருட் பதமே நாயேற்
கஞ்சலென் றால வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.  6 

வழுவிலா துன்னை வாழ்த்தி 
  வழிபடுந் தொண்ட னேன்உன்
செழுமலர்ப் பாதங் காணத் 
  தெண்டிரை நஞ்ச முண்ட
குழகனே கோல வில்லீ 
  கூத்தனே மாத்தா யுள்ள
அழகனே ஆல வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.  7 

நறுமலர் நீருங் கொண்டு 
  நாடொறு மேத்தி வாழ்த்திச்
செறிவன சித்தம் வைத்துத் 
  திருவடி சேரும் வண்ணம்
மறிகடல் வண்ணன் பாகா 
  மாமறை யங்க மாறும்
அறிவனே ஆல வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.  8 

நலந்திகழ் வாயின் நூலாற் 
  சருகிலைப் பந்தர் செய்த
சிலந்தியை அரச தாள 
  அருளினாய் என்று திண்ணங்
கலந்துடன் வந்து நின்றாள் 
  கருதிநான் காண்ப தாக
அலந்தனன் ஆல வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.  9 

பொடிக்கொடு பூசிப் பொல்லாக் 
  குரம்பையிற் புந்தி யொன்றிப்
பிடித்துநின் றாள்க ளென்றும் 
  பிதற்றிநா னிருக்க மாட்டேன்
எடுப்பனென் றிலங்கைக் கோன்வந் 
  தெடுத்தலும் இருப துதோள்
அடர்த்தனே ஆல வாயில் 
  அப்பனே அருள்செ யாயே.

இத்தலம் பாண்டி நாட்டிலுள்ளது; சுவாமிபெயர் - சொக்கநாதேசுவரர், தேவியார் - மீனாட்சியம்மை.  10