11.023 சிவபெருமான் திருவந்தாதி

திருச்சிற்றம்பலம்

ஒன்று முதலாக நூறளவும் 
  ஆண்டுகள்வாழ்ந்
தொன்றும் மனிதர் 
  உயிரையுண் - டொன்றும்
மதியாத கூற்றுதைத்த 
  சேவடியான் வாய்ந்த
மதியான் இடப்பக்கம் மால்.  1 

மாலை ஒருபால் 
  மகிழ்ந்தானை வண்கொன்றை
மாலை ஒருபால் 
  முடியானை - மாலை
ஒளியானை உத்தமனை 
  உண்ணாநஞ் சுண்டற்
கொளியானை ஏத்தி உளம்.  2 

உளமால்கொண் டோடி 
  ஒழியாது யாமும்
உளமாகில் ஏத்தவா 
  றுண்டே - உளம்மாசற்
றங்கமலம் இல்லா 
  அடல்வெள்ளே றூர்ந்துழலும்
அங்கமல வண்ணன் அடி.  3 

அடியார்தம் ஆருயிரை 
  அட்டழிக்குங் கூற்றை
அடியால் அருவாகச் 
  செற்றான் - அடியார்தம்
அந்தரத்தால் ஏத்தி 
  அகங்குழைந்து மெய்யரும்பி
அந்தரத்தார் சூடும் அலர்.  4 

அலராளுங் கொன்றை 
  அணியலா ரூரற்
கலராகி யானும் 
  அணிவன் - அலராகி
ஓதத்தான் ஒட்டினேன் 
  ஓதுவன்யான் ஓங்கொலிநீர்
ஓதத்தான் நஞ்சுண்டான் ஊர்.  5 

ஊரும தொற்றியூர் 
  உண்கலனும் வெண்தலையே
ஊரும் விடையொன் 
  றுடைதோலே - ஊரும்
படநாகம் மட்டார் 
  பணமாலை ஈதோ
படநாகம் அட்டார் பரிசு.  6 

பரியானை ஊராது 
  பைங்கணே றூரும்
பரியானைப் பாவிக்க 
  லாகா - பரியானைக்
கட்டங்கம் ஏந்தியாக் 
  கண்டுவாழ் நன்னெஞ்சே
கட்டங்கம் ஏந்தியாக் கண்டு.  7 

கண்டங் கரியன் 
  உமைபாலுந் தன்பாலும்
கண்டங் கரியன் 
  கரிகாடன் - கண்டங்கள்
பாடியாட் டாடும் 
  பரஞ்சோதிக் கென்னுள்ளம்
பாடியாக் கொண்ட பதி.  8 

பதியார் பழிதீராப் 
  பைங்கொன்றை தாவென்
பதியான் பலநாள் 
  இரக்கப் - பதியாய
அம்மானார் கையார் 
  வளைகவர்ந்தார் அஃதேகொல்
அம்மானார் கையார் அறம்.  9 

அறமானம் நோக்கா 
  தநங்கனையும் செற்றங்
கறமாநஞ் சுண்ட 
  அமுதன் - அறமான
ஓதியாள் பாகம் 
  அமர்ந்தான் உயர்புகழே
ஓதியான் தோற்றேன் ஒளி.  10 

ஒளியார் சுடர்மூன்றுங் 
  கண்மூன்றாக் கோடற்
கொளியான் உலகெல்லாம் 
  ஏத்தற் - கொளியாய
கள்ளேற்றான் கொன்றையான் 
  காப்பிகந்தான் நன்னெஞ்சே
கள்ளேற்றான் கொன்றை கடிது.  11 

கடியரவர் அக்கர் 
  கரிதாடு கோயில்
கடியரவர் கையதுமோர் 
  சூலம் - கடியரவர்
ஆனேற்றார்க் காட்பட்ட 
  நெஞ்சமே அஞ்சல்நீ
ஆனேற்றார்க் காட்பட்டேம் யாம்.  12 

யாமான நோக்கா 
  தலர்கொன்றைத் தார்வேண்ட
யாமானங் கொண்டங் 
  கலர்தந்தார் - யாமாவா
ஆவூரா ஊரும் 
  அழகா அனலாடி
ஆவூரார்க் கென்னுரைக்கோம் யாம்.  13 

யானென்றங் கண்ணா 
  மலையான் அகம்புகுந்து
யானென்றங் கையறிவும் 
  குன்றுவித்து - யானென்றங்
கார்த்தானே யாயிடினும் 
  அம்பரன்மேல் அங்கொன்றை
ஆர்த்தானேல் உய்வ தரிது.  14 

அரியாரும் பூம்பொழில் சூழ் 
  ஆமாத்தூர் அம்மான்
அரியாரும் பாகத் 
  தமுதன் - அரியாரும்
வேங்கடத்து மேயானை 
  மேவா உயிரெல்லாம்
வேங்கடத்து நோயால் வியந்து.  15 

வியந்தாழி நன்னெஞ்சே 
  மெல்லியலார்க் காளாய்
வியந்தாசை யுள்மெலிய 
  வேண்டா - வியந்தாய
கண்ணுதலான் எந்தைகா 
  பாலி கழலடிப்பூக்
கண்ணுதலாம் நம்பாற் கடன்.  16 

கடனாகம் ஊராத 
  காரணமுங் கங்கை
கடனாக நீகவர்ந்த 
  வாறும் - கடனாகப்
பாரிடந்தான் மேவிப் 
  பயிலும் பரஞ்சோதி
பாரிடந்தான் மேயாய் பணி.  17 

பணியாய் மடநெஞ்சே 
  பல்சடையான் பாதம்
பணியாத பத்தர்க்குஞ் 
  சேயன் - பணியாய
ஆகத்தான் செய்துமேல் 
  நம்மை அமரர்கோ
னாகத்தான் செய்யும் அரன்.  18 

அரன்காய நைவேற் 
  கநங்கவேள் அம்பும்
அரன்காயும் அந்தியும்மற் 
  றந்தோ - அரங்காய
வெள்ளில்சேர் காட்டாடி 
  வேண்டான் களிறுண்ட
வெள்ளில்போன் றுள்ளம் வெறிது.  19 

வெறியானை ஊர்வேந்தர் 
  பின்செல்லும் வேட்கை
வெறியார்பூந் தாரான் 
  விமலன் - வெறியார்தம்
அல்லல்நோய் தீர்க்கும் 
  அருமருந்தாம் ஆருர்க்கோன்
அல்லனோ நெஞ்சே அயன்.  20 

அயமால்ஊண் ஆடரவம் 
  நாண்அதள தாடை
அயமாவ தானேறூர் 
  ஆரூர் - அயமாய
என்னக்கன் தாழ்சடையன் 
  நீற்றன் எரியாடி
என்னக்கன் றாழும் இவள்.  21 

ஆழும் இவளையும் 
  கையகல ஆற்றேனென்
றாழும் இவளை 
  அயராதே - ஆழும்
சலமுடியாய் சங்கரனே 
  சங்கக் குழையாய்
சலமுடியா தின்றருளும் தார்.  22 

தாராய தண்கொன்றை 
  யானிரப்பத் தானிதனைத்
தாராதே சங்கம் 
  சரிவித்தான் - தாராவல்
ஆனைமேல் வைகும் 
  அணிவயல்ஆ ரூர்க்கோன்நல்
ஆனையும் வானோர்க் கரசு.  23 

அரசுமாய் ஆள்விக்கும் 
  ஆட்பட்டார்க் கம்மான்
அரசுமாம் அங்கொன்று 
  மாலுக் - கரசுமான்
ஊர்தி எரித்தான் 
  உணருஞ் செவிக்கின்பன்
ஊர்தி எரித்தான் உறா.  24 

உறாவேயென் சொற்கள் 
  ஒளிவளைநின் உள்ளத்
துறாவேதீ உற்றனகள் 
  எல்லாம் - உறாவேபோய்க்
காவாலி தார்நினைந்து 
  கைசோர்ந்து மெய்மறந்தாள்
காவாலி தாநின் கலை.  25 

கலைகாமின் ஏர்காமின் 
  கைவளைகள் காமின்
கலைசேர் நுதலீர்நாண் 
  காமின் - கலையாய
பான்மதியன் பண்டரங்கன் 
  பாரோம்பு நான்மறையன்
பான்மதியன் போந்தான் பலிக்கு.  26 

பலிக்குத் தலையேந்திப் 
  பாரிடங்கன் சூழப்
பலிக்கு மனைப்புகுந்து 
  பாவாய் - பலிக்குநீ
ஐயம்பெய் என்றானுக் 
  கையம்பெய் கின்றேன்மேல்
ஐயம்பெய் தான்அநங்கன் ஆய்ந்து.  27 

ஆயம் அழிய 
  அலர்கொன்றைத் தார்வேண்டி
ஆயம் அழிய 
  அயர்வேன்மேல் - ஆயன்வாய்த்
தீங்குழலும் தென்றலும் 
  தேய்கோட் டிளம்பிறையும்
தீங்குழலும் என்னையே தேர்ந்து.  28 

தேரோன் கதிரென்னுஞ் 
  செந்தழலால் வெந்தெழுபேய்த்
தேரோன் கதிரென்னுஞ் 
  செய்பொருள்நீ - தேராதே
கூடற்கா வாலி 
  குரைகழற்கா நன்னெஞ்சே
கூடற்கா வாலிதரக் கூர்.  29 

கூரால மேயாக் 
  குருகோடு நைவேற்குக்
கூரார்வேற் கையார்க்காய்க் 
  கொல்லாமே - கூரார்
பனிச்சங்காட் டார்சடைமேற் 
  பால்மதியைப் பாம்பே
பனிச்சங்காட் டாய்கடிக்கப் பாய்ந்து.  30 

பாயும் விடையூர்தி 
  பாசுபதன் வந்தெனது
பாயிற் புகுதப் பணை 
  முலைமேல் - பாயிலனற்
கொன்றாய் குளிர்சடையாற் 
  கென்நிலைமை கூறாதே
கொன்றாய் இதுவோ குணம்.  31 

குணக்கோடி கோடாக் 
  குளிர்சடையான் வில்லின்
குணக்கோடி குன்றஞ்சூழ் 
  போகிக் - குணக்கோடித்
தேரிரவில் வாரான் சிவற் 
  காளாஞ் சிந்தனையே
தேரிரவில் வாழும் திறம்.  32 

திறங்காட்டுஞ் சேயாள் 
  சிறுகிளியைத் தான்தன்
திறங்காட்டுந் தீவண்ணன் 
  என்னும் - திறங்காட்டின்
ஊரரவம் ஆர்த்தானோ 
  டென்னை உடன்கூட்டின்
ஊரரவஞ் சால உடைத்து.  33 

உடையோடு காடாடி 
  ஊர்ஐயம் உண்ணி
உடையாடை தோல்பொடிசந் 
  தென்னை - உடையானை
உன்மத் தகமுடிமேல் 
  உய்த்தானை நன்னெஞ்சே
உன்மத் தகமுடிமேல் உய்.  34 

உய்யாதென் ஆவி 
  ஒளிவளையும் மேகலையும்
உய்யா துடம்பழிக்கும் 
  ஒண்திதலை - உய்யாம்
இறையானே ஈசனே 
  எம்மானே நின்னை
இறையானும் காண்கிடாய் இன்று.  35 

இன்றியாம் உற்ற 
  இடரும் இருந்துயரும்
இன்றியாம் தீர்தும் 
  எழில்நெஞ்சே - இன்றியாம்
காட்டாநஞ் சேற்றாஅன் 
  காமரு வெண்காட்டான்
காட்டான்அஞ் சேற்றான் கலந்து.  36 

கலம்பெரியார்க் காஞ்சிரங்காய் 
  வின்மேரு என்னும்
கலம்பெரிய ஆற்கீழ் 
  இருக்கை - கலம்பிரியா
மாக்கடல்நஞ் சுண்டார் 
  கழல்தொழார்க் குண்டாமோ
மாக்கடனஞ் சேரும் வகை.  37 

கையா றவாவெகுளி 
  அச்சங் கழிகாமம்
கையாறு செஞ்சடையான் 
  காப்பென்னும் - கையாறு
மற்றிரண்ட தோளானைச் 
  சேர்நெஞ்சே சேரப்போய்
மற்றிரண்ட தோளான் மனை.  38 

மனையாய் பலிக்கென்று 
  வந்தான்வண் காமன்
மனையா சறச்செற்ற 
  வானோன் - மனையாய
என்பாவாய் என்றேனுக் 
  கியானல்லேன் நீதிருவே
என்பாவாய் என்றான் இறை.  39 

இறையாய வெண்சங் 
  கிவைதருவேன் என்னும்
இறையாகம் இன்றருளாய் 
  என்னும் - இறையாய்
மறைக்காட்டாய் மாதவனே 
  நின்னுருவம் இங்கே
மறைக்காட்டாய் என்னும்இம் மாது.  40 

மாதரங்கந் தன்னரங்கஞ் 
  சேர்த்தி வளர்சடைமேல்
மாதரங்கக் கங்கைநீர் 
  மன்னுவித்து - மாதரங்கத்
தேரானை யூரான் 
  சிவற்காளாஞ் சிந்தனையே
தேரானை யூரானைத் தேர்.  41 

தெருளிலார் என்னாவார் 
  காவிரிவந் தேறும்
அருகில் சிராமலையெங் 
  கோமான் - விரியுலகில்
செல்லுமதில் மூன்றெரித்தான் 
  சேவடியே யாம்பரவிச்
செல்லும்எழில் நெஞ்சே தெளி.  42 

தெளியாய் மடநெஞ்சே 
  செஞ்சடையான் பாதம்
தெளியாதார் தீநெறிக்கட் 
  செல்வர் - தெளியாய
பூவார் சடைமுடியான் 
  பொன்னடிக்கே ஏத்துவன்நற்
பூவாய வாசம் புனைந்து.  43 

புனைகடற்குப் பொன்கொடுக்கும் 
  பூம்புகார் மேயான்
புனைகடுக்கை மாலைப் 
  புராணன் - புனைகடத்து
நட்டங்கம் ஆட்டயரும் 
  நம்பன் திருநாமம்
நட்டங்க மாட்டினேன் நக்கு.  44 

நக்கரை சாளும் 
  நடுநாளை நாரையூர்
நக்கரை வக்கரையோம் 
  நாமென்ன - நக்குரையாம்
வண்டாழங் கொன்றையான் 
  மால்பணித்தான் மற்றவர்க்காய்
வண்டாழங் கொண்டான் மதி.  45 

மதியால் அடுகின்ற 
  தென்னும்மால் கூரும்
மதியாதே வைதுரப்பர் 
  என்னும் - மதியாதே
மாதெய்வம் ஏத்தும் 
  மறைக்காடா ஈதேகொல்
மாதெய்வம் கொண்ட வனப்பு.  46 

வனப்பார் நிறமும் 
  வரிவளையும் நாணும்
வனப்பார் வளர்சடையான் 
  கொள்ள - வனப்பாற்
கடற்றிரையு மீருமிக் 
  கங்குல்வா யான்கட்
கடற்றிரையு மீருங் கனன்று.  47 

கனன்றாழி நன்னெஞ்சே 
  கண்ணுதலார்க் காளாய்க்
கனன்றார் களிற்றுரிமால் 
  காட்டக் - கனன்றோர்
உடம்பட்ட நாட்டத்தர் 
  என்னையுந்தன் ஆளா
உடம்பட்ட நாட்டன் உரு.  48 

உருவியலுஞ் செம்பவளம் 
  ஒன்னார் உடம்பில்
உருவியலுஞ் சூலம் 
  உடையன் - உருவியலும்
மாலேற்றான் நான்முகனும் 
  மண்ணோடு விண்ணும்போய்
மாலேற்றாற் கீதோ வடிவு.  49 

வடிவார் அறப்பொங்கி 
  வண்ணக்கச் சுந்தி
வடிவார் வடம்புனைந்தும் 
  பொல்லா - வடிவார்மேல்
முக்கூடல் அம்மா 
  முருகமருங் கொன்றையந்தார்
முக்கூட மாட்டா முலை.  50 

முலைநலஞ்சேர் கானப்பேர் 
  முக்கணான் என்னும்
முலைநலஞ்சேர் மொய்சடையான் 
  என்னும் -முலைநலஞ்சேர்
மாதேவா என்று 
  வளர்கொன்றை வாய்சோர
மாதேவா சோரல் வளை.  51 

வளையாழி யோடகல 
  மால்தந்தான் என்னும்
வளையாழி நன்னெஞ்சே 
  காணில் - வளையாழி
வன்னஞ்சைக் கண்டமரர் 
  வாய்சோர வந்தெதிர்ந்த
வன்னஞ்சக் கண்டன் வரில்.  52 

வரிநீல வண்டலம்பு 
  மாமறைக்காட் டங்கேழ்
வரிநீர் வலம்புரிகள் உந்தி - வரிநீர்
இடுமணல்மேல் அந்நலங்கொண் 
  டின்னாநோய் செய்தான்
இடுமணல்மேல் ஈசன் எமக்கு.  53 

அக்காரம் ஆடரவம் 
  நாண்அறுவை தோல்பொடிசாந்
தக்காரம் தீர்ந்தேன் 
  அடியேற்கு -வக்காரம்
பண்டரங்கன் எந்தை 
  படுபிணஞ்சேர் வெங்காட்டுப்
பண்டரங்கன் எங்கள் பவன்.  54 

பவனடிபார் விண்நீர் 
  பகலோன் மதிதீப்
பவனஞ்சேர் ஆரமுதம் 
  பெண்ஆண் -பவனஞ்சேர்
காலங்கள் ஊழி அவனே கரிகாட்டிற்
காலங்கை ஏந்தினான் காண்.  55 

காணங்கை இன்மை 
  கருதிக் கவலாதே
காணங்கை யாற்றொழுது 
  நன்னெஞ்சே - காணங்கை
பாவனையாய் நின்றான் 
  பயிலும் பரஞ்சோதி
பாவனையாய் நின்ற பதம்.  56 

பதங்க வரையுயர்ந்தான் 
  பான்மகிழ்ந்தான் பண்டு
பதங்கன் எயிறு 
  பறித்தான் - பதங்கையால்
அஞ்சலிகள் அன்பாலும் 
  ஆக்குதிகாண் நெஞ்சேகூர்ந்
தஞ்சலிகள் அன்பாலும் ஆக்கு.  57 

ஆக்கூர் பனிவாடா 
  ஆவிசோர்ந் தாழ்கின்றேன்
ஆக்கூர் அலர்தான் 
  அழகிதா - ஆக்கூர்
மறையோம்பு மாடத்து 
  மாமறையோ நான்கு
மறையோம்பு மாதவர்க்காய் வந்து.  58 

வந்தியான் சீறினும் 
  ஆழி மடநெஞ்சே
வந்தியா உள்ளத்து 
  வைத்திராய் -வந்தியாய்
நம்பரனை யாடும் 
  நளிர்புன் சடையானை
நம்பரனை நாள்தோறும் நட்டு.  59 

நட்டமா கின்றன 
  வொண்சங்கம் நானவன்பால்
நட்டமா நன்னீர்மை 
  வாடினேன் - நட்டமா
டீயான் எரியாடி 
  எம்மான் இருங்கொன்றை
ஈயானேல் உய்வ திலம்.  60 

இலமலரஞ் சேவடியார் 
  ஏகப் பெறாரே
இலமலரே ஆயினும் 
  ஆக - இலமலரும்
ஆம்பல்சேர் செவ்வாயார்க் 
  காடாதே ஆடினேன்
ஆம்பல்சேர் வெண்தலையர்க் காள்.  61 

ஆளானம் சேர்களிறும் 
  தேரும் அடல்மாவும்
ஆளானார் ஊரத்தான் 
  ஏறூரும் - தாளான்பொய்
நாடகங்க ளாட்டயரும் 
  நம்பன் திருநாமம்
நாடகங்கள் ஆடி நயந்து.  62 

நயந்தநாள் யானிரப்ப 
  நற்சடையான் கொன்றை
நயந்தநாள் நன்னீர்மை 
  வாட - நயந்தநாள்
அம்பகலஞ் செற்றான் 
  அருளான் அநங்கவேள்
அம்பகலம் பாயும் அலர்ந்து.  63 

அலங்காரம் ஆடரவம் 
  என்புதோல் ஆடை
அலங்கார வண்ணற் 
  கழகார் - அலங்காரம்
மெய்காட்டு வார்குழலார் 
  என்னாவார் வெள்ளேற்றான்
மெய்காட்டும் வீடாம் விரைந்து.  64 

விரையார் புனற்கங்கை 
  சேர்சடையான் பொன்னார்
விரையார் பொழிலுறந்தை 
  மேயான் - விரையாநீ
றென்பணிந்தான் ஈசன் 
  இறையான் எரியாடி
என்பணிந்தான் ஈசன் எனக்கு.  65 

எனக்குவளை நில்லா 
  எழில்இழந்தேன் என்னும்
எனக்குவளை நில்லாநோய் 
  செய்தான் - இனக்குவளைக்
கண்டத்தான் நால்வேதன் 
  காரோணத் தெம்மானைக்
கண்டத்தான் நெஞ்சேகாக் கை.  66 

காக்கைவளை என்பார்ப்பார்க் 
  கன்பாப்பா னையாதே
காக்கைவளை யென்பார்ப்பான் 
  ஊன்குரக்குக் - காக்கைவளை
ஆடானை ஈருரியன் 
  ஆண்பெண் அவிர்சடையன்
ஆடானை யான தமைவு.  67 

அமையாமென் தோள்மெலிவித் 
  தம்மாமை கொண்டிங்
கமையாநோய் செய்தான் 
  அணங்கே - எமையாளும்
சாமத்த கண்டன் 
  சடைசேர் இளம்பிறையன்
சாமத்தன் இந்நோய்செய் தான்.  68 

தானக்கன் நக்க பிறையன் 
  பிறைக்கோட்டுத்
தானக் களிற்றுரியன் 
  தண்பழனன் - தானத்
தரையன் அரவரையன் 
  ஆயிழைக்கும் மாற்கும்
அரையன் உடையான் அருள்.  69 

அருள்நம்பாற் செஞ்சடையன் 
  ஆமாத்தூர் அம்மான்
அருள்நம்பால் நல்கும் 
  அமுதன் - அருள்நம்பால்
ஓராழித் தேரான் 
  எயிறட்ட உத்தமனை
ஓராழி நெஞ்சே உவ.  70 

உவவா நறுமலர்கொண் 
  டுத்தமனை உள்கி
உவவா மனமகிழும் 
  வேட்கை - உவவா
றெழுமதிபோல் வான்முகத் 
  தீசனார்க் கென்னே
எழுமதிபோல் ஈசன் இடம்.  71 

இடமால் வலமாலை 
  வண்ணமே தம்பம்
இடமால் வலமானஞ் 
  சேர்த்தி -இடமாய
மூளா மதிபுரையும் 
  முன்னிலங்கு மொய்சடையான்
மூவா மதியான் முனி.  72 

முனிவன்மால் செஞ்சடையான் 
  முக்கணான் என்னும்
முனிவன்மால் செய்துமுன் 
  நிற்கும் - முனிவன்மால்
போற்றார் புரமெரித்த 
  புண்ணியன்தன் பொன்னடிகள்
போற்றாநாள் இன்று புலர்ந்து.  73 

புலர்ந்தால்யான் ஆற்றேன் 
  புறனுரையும் அ.•.தே
புலர்ந்தானூர் புன்கூரான் 
  என்னும் - புலர்ந்தாய
மண்டளியன் அம்மான் 
  அவர்தம் அடியார்தம்
மண்டளியன் பின்போம் மனம்.  74 

மனமாய நோய்செய்தான் 
  வண்கொன்றை தாரான்
மனமாய உள்ளார 
  வாரான் -மனமாயப்
பொன்மாலை சேரப் 
  புனைந்தான் புனைதருப்பைப்
பொன்மாலை சேர்சடையான் போந்து.  75 

போந்தார் புகஅணைந்தார் 
  பொன்னேர்ந்தார் பொன்னாமை
போந்தார் ஒழியார் 
  புரமெரித்தார் - போந்தார்
இலங்கோல வாள்முகத் 
  தீசனாற் கெல்லே
இலங்கோலந் தோற்ப தினி.  76 

இனியாரும் ஆளாக 
  எண்ணுவர்கொல் எண்ணார்
இனியானஞ் சூணிருக்கைக் 
  குள்ளான் - இனியானைத்
தாளங்கை யாற்பாடித் 
  தாழ்சடையான் தானுடைய
தாளங்கை யால்தொழுவார் தாம்.  77 

தாமரைசேர் நான்முகற்கும் 
  மாற்கும் அறிவரியார்
தாமரைசேர் பாம்பர் 
  சடாமகுடர் - தாமரைசேர்
பாணியார் தீர்ந்தளிப்பர் 
  பாரோம்பு நான்மறையார்
பாணியார் தீர்ந்தளிப்பர் பார்.  78 

பார்கால்வான் நீர்தீப் 
  பகலோன் பனிமதியோன்
பார்கோல மேனிப் 
  பரனடிக்கே - பார்கோலக்
கோகரணத் தானறியக் 
  கூறுதியே நன்னெஞ்சே
கோகரணத் தானாய கோ.  79 

கோப்பாடி ஓடாதே நெஞ்சம் 
  மொழி கூத்தன்
கோப்பாடிக் கோகரணங் 
  குற்றாலம் -கோப்பாடிப்
பின்னைக்காய் நின்றார்க் 
  கிடங்கொடுக்கும் பேரருளான்
பின்னைக்காம் எம்பெருமான் பேர்.  80 

பேரானை ஈருரிவை 
  போர்த்தானை ஆயிரத்தெண்
பேரானை ஈருருவம் 
  பெற்றானைப் - பேராநஞ்
சுண்டானை உத்தமனை 
  உள்காதார்க் கெஞ்ஞான்றும்
உண்டாம்நா ளல்ல உயிர்.  81 

உயிராய மூன்றொடுக்கி 
  ஐந்தடக்கி உள்ளத்
துயிராய ஒண்மலர்த்தாள் 
  ஊடே - உயிரான்
பகர்மனத்தான் பாசுபதன் 
  பாதம் பணியப்
பகர்மனமே ஆசைக்கட் பட்டு.  82 

பட்டாரண் பட்டரங்கன் 
  அம்மான் பரஞ்சோதி
பட்டார் எலும்பணியும் 
  பாசுபதன் - பட்டார்ந்த
கோவணத்தான் கொல்லேற்றன் 
  என்றென்று நெஞ்சமே
கோவணத்து நம்பனையே கூறு.  83 

கூற்றும் பொருளும்போற் 
  காட்டியென் கோல்வளையைக்
கூற்றின் பொருள்முயன்ற 
  குற்றாலன் - கூற்றின்
செருக்கழியச் செற்ற 
  சிவற்கடிமை நெஞ்சே
செருக்கழியா முன்னமே செய்.  84 

செய்யான் கருமிடற்றான் 
  செஞ்சடையான் தேன்பொழில்சூழ்
செய்யான் பழனத்தான் 
  மூவுலகும் - செய்யாமுன்
நாட்டுணாய் நின்றானை 
  நாடுதும்போய் நன்னெஞ்சே
நாட்டுணாய் நின்றானை நாம்.  85 

நாவாய் அகத்துளதே 
  நாமுளமே நம்மீசன்
நாவாய்போல் நன்னெறிக்கண் 
  உய்க்குமே - நாவாயால்
துய்க்கப் படும்பொருளைக் 
  கூட்டுதும் மற்றவர்க்காள்
துய்க்கப் படுவதாஞ் சூது.  86 

சூதொன் றுனக்கறியச் 
  சொல்லினேன் நன்னெஞ்சே
சூதன் சொலற்கரிய 
  சோதியான் - சூதின்
கொழுந்தேன் கமழ்சோலைக் 
  குற்றாலம் பாடிக்
கொழுந்தே இழந்தேன் குருகு.  87 

குருகிளவேய்த் தோள்மெலியக் 
  கொங்கைமார் புல்கிக்
குருகிளையார் கோடு 
  கொடாமே - குருகிளரும்
போதார் கழனிப் 
  புகலூர் அமர்ந்துறையும்
போதாநின் பொன்முடிக்கட் போது.  88 

போதரங்க வார்குழலார் 
  என்னாவார் நன்னெஞ்சே
போதரங்க நீர்கரந்த 
  புண்ணியனைப் - போதரங்கக்
கானகஞ்சேர் சோதியே 
  கைவிளக்கா நின்றாடும்
கானகஞ்சேர் வாற்கடிமை கல்.  89 

கற்றான்அஞ் சாடுகா 
  வாலி களந்தைக்கோன்
கற்றானைக் கல்லாத 
  நாளெல்லாம் - கற்றான்
அமரர்க் கமரர் 
  அரர்க்கடிமை பூண்டார்
அமரர்க் கமரரா வார்.  90 

ஆவா மனிதர் 
  அறிவிலரே யாதொன்றும்
ஆவார்போற் காட்டி 
  அழிகின்றார் - ஆஆ
பகல்நாடிப் பாடிப் 
  படர்சடைக்குப் பல்பூப்
பகல்நாடி ஏத்தார் பகர்ந்து.  91 

பகனாட்டம் பாட்டயரும் 
  பாட்டோ டாட் டெல்லி
பகனாட்டம் பாழ்படுக்கும் 
  உச்சி - பகனாட்டம்
தாங்கால் தொழுதெழுவார் 
  தாழ்சடையார் தம்முடைய
தாங்கால் தொழுதல் தலை.  92 

தலையாலங் காட்டிற் 
  பலிதிரிவர் என்னும்
தலையாலங் காடர்தாம் 
  என்னும் -தலையாய
பாகீ ரதிவளரும் 
  பல்சடையீர் வல்லிடையீர்
பாகீ ரதிவளரும் பண்பு.  93 

பண்பாய நான்மறையான் 
  சென்னிப் பலிதேர்ந்தான்
பண்பாய பைங்கொன்றைத் 
  தார்அருளான் - பண்பால்
திருமாலு மங்கைச் சிவற் 
  கடிமை செய்வான்
திருமாலு மங்கைச் சிவன்.  94 

சிவன்மாட் டுகவெழுதும் 
  நாணும் நகுமென்னும்
சிவன்மேய செங்குன்றூர் 
  என்னும் -சிவன்மாட்டங்
காலிங் கனம்நினையும் 
  ஆயிழையீர் அங்கொன்றை
யாலிங் கனம்நினையு மாறு.  95 

ஆறாவெங் கூற்றுதைத் 
  தானைத்தோல் போர்த்துகந்தங்
காறார் சடையீர்க் 
  கமையாதே - ஆறாத
ஆனினித்தார் தாந்தம் 
  அணியிழையி னார்க்கடிமை
ஆனினத்தார் தாந்தவிர்ந்த தாட்டு.  96 

ஆட்டும் அரவர் அழிந்தார் 
  எலும்பணிவார்
ஆட்டும் இடுபலிகொண் 
  டார்அமரர் - ஆட்டுமோர்
போரேற்றான் கொன்றையான் 
  போந்தான் பலிக்கென்று
போரேற்றான் போந்தான் புறம்.  97 

புறந்தாழ் குழலார் 
  புறனுரைஅஞ் சாதே
புறந்தாழ் புலிப்பொதுவுள் 
  ஆடி - புறந்தாழ்பொன்
மேற்றளிக்கோன் வெண்பிறையான் 
  வெண்சுடர்போல் மேனியான்
மேற்றளிக்கோன் என்றுரையான் மெய்.  98 

மெய்யன் பகலாத 
  வேதியன் வெண்புரிநூல்
மெய்யன் விரும்புவார்க் 
  கெஞ்ஞான்றும் -வெய்ய
துணையகலா நோக்ககலா 
  போற்றகலா நெஞ்சே
துணையிகலா கூறுவான் நூறு.  99 

நூறான் பயன்ஆட்டி 
  நூறு மலர்சொரிந்து
நூறா நொடிஅதனின் 
  மிக்கதே - நூறா
உடையான் பரித்தஎரி 
  உத்தமனை வெள்ளே
றுடையானைப் பாடலால் ஒன்று.  100 

  

திருச்சிற்றம்பலம்