1. | பரசிவ வணக்கம் | 3 | 3267 - 3269 |
2. | திருச்சிற்றம்பலத் தெய்வமணிமாலை | 13 | 3270 - 3282 |
3. | ஆற்றாமை | 10 | 3283 - 3292 |
4. | பிறப்பவம் பொறாது பேதுறல் | 10 | 3293 - 3302 |
5. | மாயைவலிக் கழுங்கல் | 10 | 3303 - 3312 |
6. | முறையீடு | 10 | 3313 - 3322 |
7. | அடியார் பேறு | 20 | 3323 - 3342 |
8. | ஆன்ம விசாரத் தழுங்கல் | 10 | 3343 - 3352 |
9. | அவா அறுத்தல் | 13 | 3353 - 3365 |
10. | தற் சுதந்தரம் இன்மை | 10 | 3366 - 3375 |
11. | அத்துவித ஆனந்த அனுபவ இடையீடு | 10 | 3376 - 3385 |
12. | பிள்ளைச் சிறு விண்ணப்பம் | 24 | 3386 - 3409 |
13. | பிள்ளைப் பெரு விண்ணப்பம் | 133 | 3410 - 3542 |
14. | மாயையின் விளக்கம் | 10 | 3543 - 3552 |
15. | அபயத் திறன் | 28 | 3553 - 3580 |
16. | ஆற்றமாட்டாமை | 10 | 3581 - 3590 |
17. | வாதனைக் கழிவு | 20 | 3591 - 3610 |
18. | அபயம் இடுதல் | 10 | 3611 - 3620 |
19. | பிறிவாற்றாமை | 10 | 3621 - 3630 |
20. | இறை பொறுப்பியம்பல் | 10 | 3631 - 3640 |
21. | கைம்மாறின்மை | 10 | 3641 - 3650 |
22. | நடராபதி மாலை | 34 | 3651 - 3684 |
23. | சற்குருமணி மாலை | 25 | 3685 - 3709 |
24. | தற்போத இழப்பு | 10 | 3710 - 3719 |
25. | திருமுன் விண்ணப்பம் | 10 | 3720 - 3729 |
26. | இனித்த வாழ்வருள் எனல் | 10 | 3730 - 3739 |
27. | திருவருள் விழைதல் | 20 | 3740 - 3759 |
28. | திருக்கதவந் திறத்தல் | 10 | 3760 - 3769 |
29. | சிற்சபை விளக்கம் | 10 | 3770 - 3779 |
30. | திருவருட் பேறு | 10 | 3780 - 3789 |
31. | உண்மை கூறல் | 10 | 3790 - 3799 |
32. | பிரியேன் என்றல் | 11 | 3800 - 3810 |
33. | சிவ தரிசனம் | 11 | 3811 - 3821 |
34. | அனுபோக நிலயம் | 10 | 3822 - 3831 |
35. | சிவயோக நிலை | 10 | 3832 - 3841 |
36. | பெற்ற பேற்றினை வியத்தல் | 10 | 3842 - 3851 |
37. | அழிவுறா அருள்வடிவப் பேறு | 10 | 3852 - 3861 |
38. | பேரருள் வாய்மையை வியத்தல் | 10 | 3862 - 3871 |
அடிக்குறிப்புகளில் காணப்படும் பதிப்பாசிரியர்களின் பெயர்ச் சுருக்க விரிவு
திருச்சிற்றம்பலம்
ஆறாம் அருட்பா - முதற் பகுதி
1. பரசிவ வணக்கம்குறள்வெண்பா
3267 | எல்லாம் செயல்கூடும் என்ஆணை அம்பலத்தே எல்லாம்வல் லான்தனையே ஏத்து.197 | 1 |
197. எல்லாம்வல் லான்தாளை ஏத்து - முதற்பதிப்பு, பொ. சு. பதிப்பு. | ||
எண்சீர்க்கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் | ||
3268 | திருவிளங்கச் சிவயோக சித்திஎலாம் விளங்கச் சிவஞான நிலைவிளங்கச் சிவானுபவம் விளங்கத் திருக்கூத்து விளங்கஒளி சிறந்ததிரு விளக்கே உலகமெலாம் விளங்கஅருள் உதவுபெருந் தாயாம் வயங்குமணிப் பொதுவிளங்க வளர்ந்தசிவக் கொழுந்தே.198 | 2 |
198. 2500 ஆம் பாடலின் உத்தரவடிவம். | ||
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம் | ||
3269 | அன்பெனும் பிடியுள் அகப்படும் மலையே அன்பெனும் குடில்புகும் அரசே அன்பெனும் வலைக்குட் படுபரம் பொருளே அன்பெனும் கரத்தமர் அமுதே அன்பெனும் கடத்துள் அடங்கிடும் கடலே அன்பெனும் உயிர்ஒளிர் அறிவே அன்பெனும் அணுவுள் ளமைந்தபே ரொளியே அன்புரு வாம்பர சிவமே. | 3 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3270 | அகரநிலை விளங்குசத்தர் அனைவருக்கும் அவர்பால் அமர்ந்தசத்தி மாரவர்கள் அனைவருக்கும் அவரால் பகுதிகள்அங் கனைத்தினுக்கும் பதங்கள்அனைத் தினுக்கும் எப்பொருட்கும் அனுபவங்கள் எவைக்கும்முத்தி எவைக்கும் திருச்சிற்றம் பலந்தனிலே தெய்வம்ஒன்றே கண்டீர். | 1 |
3271 | வண்ணமிகு பூதவெளி பகுதிவெளி முதலா வகுக்குமடி வெளிகளெலாம் வயங்குவெளி யாகி இசைத்தபர வெளியாகி இயல்உபய வெளியாய் அமர்ந்தபெரு வெளியாகி அருளின்ப வெளியாய்த் திருச்சிற்றம் பலந்தனிலே தெய்வம்ஒன்றே கண்டீர். | 2 |
3272 | சார்பூத விளக்கமொடு பகுதிகளின் விளக்கம் தத்துவங்கள் விளக்கமெலாந் தருவிளக்க மாகி நிலைத்தபரா பரைவிளக்க மாகிஅகம் புறமும் பெருவிளக்க மாகிஎலாம் பெற்றவிளக் கமதாய்ச் திருச்சிற்றம் பலந்தனிலே தெய்வம்ஒன்றே கண்டீர். | 3 |
3273 | இடம்பெறும்இந் திரியஇன்பம் கரணஇன்பம் உலக இன்பம்உயிர் இன்பம்முதல் எய்தும்இன்ப மாகித் சத்தியப்பே ரின்பம்முத்தி இன்பமுமாய் அதன்மேல் ஞானசித்திப் பெரும்போக நாட்டரசின் பமுமாய்த் திருச்சிற்றம் பலந்தனிலே தெய்வம்ஒன்றே கண்டீர். | 4 |
3274 | எல்லாந்தான் உடையதுவாய் எல்லாம்வல் லதுவாய் எல்லாந்தான் ஆனதுவாய் எல்லாந்தான் அலதாய்ச் துணிந்தளக்க முடியாதாய்த் துரியவெளி கடந்த மதித்திடுங்கால் அரியதுவாய்ப் பெரியதுவாய் அணுவும் திருச்சிற்றம் பலந்தனிலே தெய்வம்ஒன்றே கண்டீர். | 5 |
3275 | அயர்வறுபே ரறிவாகி அவ்வறிவுக் கறிவாய் அறிவறிவுள் அறிவாய்ஆங் கதனுள்ளோர் அறிவாய் மன்னும்அறி வனைத்தினுக்கும் வயங்கியதா ரகமாய்த் துரியநிலை கடந்ததன்மேல் சுத்தசிவ நிலையாய் ஓங்குகின்ற தனிக்கடவுள் ஒருவர்உண்டே கண்டீர். | 6 |
3276 | அண்டம்எலாம் பிண்டம்எலாம் உயிர்கள்எலாம் பொருள்கள் ஆனஎலாம் இடங்கள்எலாம் நீக்கமற நிறைந்தே கொள்வதற்கே இடங்கொடுத்துக் கொண்டுசலிப் பின்றிக் கடந்தவெளி யாய்அதுவும் கடந்ததனி வெளியாம் ஓங்குகின்ற தனிக்கடவுள் ஒருவர்உண்டே கண்டீர். | 7 |
3277 | பாரொடுநீர் கனல்காற்றா காயம்எனும் பூதப் பகுதிமுதல் பகர்நாதப் பகுதிவரை யான இயம்பியகா ரணமுதலாய்க் காரணத்தின் முடிவாய் நித்தியமாய்ச் சத்தியமாய் நிற்குணசிற் குணமாய் ஓங்குகின்ற தனிக்கடவுள் ஒருவர்உண்டே கண்டீர். | 8 |
3278 | இரவிமதி உடுக்கள்முதல் கலைகள்எலாம் தம்மோர் இலேசமதாய் எண்கடந்தே இலங்கியபிண் டாண்டம் பகர்அகத்தும் புறத்தும்அகப் புறத்துடன்அப் புறத்தும் விளம்பரிய பேரொளியாய் அவ்வொளிப்பே ரொளியாய் ஓங்குகின்ற தனிக்கடவுள் ஒருவர்உண்டே கண்டீர். | 9 |
3279 | ஆற்றுவிட யானந்தம் தத்துவா னந்தம் அணியோகா னந்தம்மதிப் பருஞானா னந்தம் பிரமானந் தம்சாந்தப் பேரானந் தத்தோ இயன்றசச்சி தானந்தம் சுத்தசிவா னந்த ஓங்குகின்ற தனிக்கடவுள் ஒருவர்உண்டே கண்டீர். | 10 |
3280 | வகுத்தஉயிர் முதற்பலவாம் பொருள்களுக்கும் வடிவம் வண்ணநல முதற்பலவாங் குணங்களுக்கும் புகுதல் புகல்கரணம் உபகரணம் கருவிஉப கருவி விதித்திடுமற் றவைமுழுதும் ஆகிஅல்லார் ஆகி ஓங்குகின்ற தனிக்கடவுள் ஒருவர்உண்டே கண்டீர். | 11 |
3281 | இயற்கையிலே பாசங்கள் ஒன்றும்இலார் குணங்கள் ஏதுமிலார் தத்துவங்கள் ஏதுமிலார் மற்றோர் திரிபில்லார் களங்கம்இல்லார் தீமைஒன்றும் இல்லார் மெய்யேமெய் ஆகிஎங்கும் விளங்கிஇன்ப மயமாய் ஓங்குகின்ற தனிக்கடவுள் ஒருவர்உண்டே கண்டீர். | 12 |
3282 | ஒன்றும்அலார் இரண்டும்அலார் ஒன்றிரண்டும் ஆனார் உருவும்அலார் அருவும்அலார் உருஅருவும் ஆனார் ஆதியிலார் அந்தமிலார் அரும்பெருஞ்சோ தியினார் யாவும்இலார் யாவும்உளார் யாவும்அலார் யாவும் ஓங்குகின்ற தனிக்கடவுள் ஒருவர்உண்டே கண்டீர். | 13 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3283 | எழுவினும் வலிய மனத்தினேன் மலஞ்சார் ஈயினும் நாயினும் இழிந்தேன் புன்மையேன் புலைத்தொழிற்கடையேன் மாண்பிலா வஞ்சக நெஞ்சக் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 1 |
3284 | கற்றமே லவர்தம் உறவினைக் கருதேன் கலகர்தம் உறவினிற் களித்தேன் உலகியற் போகமே உவந்தேன் தெய்வம்ஒன் றெனும்அறி வறியேன் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 2 |
3285 | கடுமையேன் வஞ்சக் கருத்தினேன் பொல்லாக் கண்மனக் குரங்கனேன் கடையேன் நீசனேன் பாசமே உடையேன் நச்சுமா மரம்எனக்கிளைத்தேன் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 3 |
3286 | நிலத்திலும்பணத்தும் நீள்விழிமடவார் நெருக்கிலும்பெருக்கிய நினைப்பேன் போக்கிவீண் போதுபோக் குறுவேன் நாயினுங் கடையனேன் நவையேன் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 4 |
3287 | செடிமுடிந் தலையும்மனத்தினேன் துன்பச் செல்லினால்அரிப்புண்டசிறியேன் அறிந்தவர் தங்களை அடையேன் பணத்திலும் கொடியனேன் வஞ்சக் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 5 |
3288 | அரங்கினிற் படைகொண் டுயிர்க்கொலை புரியும் அறக்கடை யவரினுங் கடையேன் இயலுறு நாசியுட் கிளைத்த சிறுநெறிச் சழக்கையே சிலுகுக் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 6 |
3289 | வாட்டமே உடையார் தங்களைக் காணின் மனஞ்சிறிதிரக்கமுற் றறியேன் கூற்றினும் கொடியனேன் மாயை அச்சமும் அவலமும் இயற்றும் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 7 |
3290 | கலைத்தொழில் அறியேன் கள்உணுங் கொடியேன் கறிக்குழல் நாயினும் கடையேன் விளம்புறும் வீணனேன் அசுத்தப் பொங்கிய மனத்தினேன் பொல்லாக் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 8 |
3291 | பணமிலார்க் கிடுக்கண் புரிந்துணுஞ் சோற்றுப் பணம்பறித் துழல்கின்ற படிறேன் இயற்றுவேன் எட்டியே அனையேன் மாடெனத் திரிந்துழல் கின்றேன் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 9 |
3292 | கடியரில் கடியேன் கடையரில் கடையேன் கள்வரில் கள்வனேன் காமப் பொய்யரில் பொய்யனேன் பொல்லாச் தீயரில் தீயனேன் பாபக் குறிப்பினுக் கென்கட வேனே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3293 | குலத்திடையும் கொடியன்ஒரு குடித்தனத்தும் கொடியேன் குறிகளிலும் கொடியன்அன்றிக் குணங்களிலும் கொடியேன் வன்மனத்துப் பெரும்பாவி வஞ்சநெஞ்சப் புலையேன் நாய்க்குநகை தோன்றநின்றேன் பேய்க்கும்மிக இழிந்தேன் நிர்க்குணனே நடராஜ நிபுணமணி விளக்கே. | 1 |
3294 | விளக்கறியா இருட்டறையில் கவிழ்ந்துகிடந் தழுது விம்முகின்ற குழவியினும் மிகப்பெரிதும் சிறியேன் அலைந்தலைந்து மெலிந்ததுரும் பதனின்மிகத் துரும்பேன் கெடுமதியேன் கடுமையினேன் கிறிபேசும் வெறியேன் கருணைநடத் தரசேநின் கருத்தைஅறி யேனே. | 2 |
3295 | அறியாத பொறியவர்க்கும் இழிந்ததொழி லவர்க்கும் அதிகரித்துத் துன்மார்க்கத் தரசுசெயுங் கொடியேன் கொல்லாமை என்பதைஓர் குறிப்பாலும் குறியேன் சினத்தாலும் மதத்தாலும் செறிந்தபுதல் அனையேன் இதயமறி யேன்மன்றில் இனித்தநடத் திறையே. | 3 |
3296 | இனித்தபழச் சாறுவிடுத் திழித்தமலங் கொளும்ஓர் இழிவிலங்கில் இழிந்துநின்றேன் இரக்கம்ஒன்றும் இல்லேன் அறக்கடையர் தமக்கெல்லாம் அறக்கடையன் ஆனேன் பாதகமும் சூதகமும் பயின்றபெறும் படிறேன் தனிக்கருத்தை அறிந்திலேன் சபைக்கேற்றும் ஒளியே. | 4 |
3297 | ஏறுகின்றேம் எனமதித்தே இறங்குகின்ற கடையேன் ஏதமெலாம் நிறைமனத்தேன் இரக்கமிலாப் புலையேன் செய்வகைஒன் றறியாத சிறியரினும் சிறியேன் வஞ்சம்எலாம் குடிகொண்ட வாழ்க்கைமிக உடையேன் மெய்க்கருத்தை அறிந்திலேன் விளங்குநடத் தரசே. | 5 |
3298 | அரசர்எலாம் மதித்திடப்பே ராசையிலே அரசோ டால்எனவே மிகக்கிளைத்தேன் அருளறியாக் கடையேன் புங்கெனவும் புளிஎனவும் மங்கிஉதிர் கின்றேன் பசைஅறியாக் கருங்கல்மனப் பாவிகளிற் சிறந்தேன் வியக்குமணி மன்றோங்கி விளங்குபரம் பொருளே. | 6 |
3299 | பொருளறியேன் பொருளறிந்தார் போன்றுநடித் திங்கே பொங்கிவழிந் துடைகின்றேன் பொய்யகத்தேன் புலையேன் வையுண்டும் உழவுதவா மாடெனவே தடித்தேன் வீணர்களில் தலைநின்றேன் விலக்கனைத்தும் புரிவேன் திருவுளத்தை அறிந்திலேன் தெய்வநடந் தவனே. | 7 |
3300 | தவம்புரியேன் தவம்புரிந்தார் தமைப்போல நடித்துத் தருக்குகின்றேன் உணர்ச்சியிலாச் சடம்போல இருந்தேன் பயனறியா வஞ்சமனப் பாறைசுமந் துழல்வேன் ஐயாநின் அடியடைந்தார்க் கணுத்துணையும் உதவேன் நல்லதிரு வுளம்அறியேன் ஞானநடத் திறையே. | 8 |
3301 | இறைஅளவும் அறிவொழுக்கத் திச்சையிலேன் நரகில் இருந்துழன்று வாடுகின்றோர் எல்லார்க்கும் இழிந்தேன் புரிகின்றேன் எரிகின்ற புதுநெருப்பிற் கொடியேன் நெடுஞ்சால நெஞ்சகத்தேன் நீலவிடம் போல்வேன் கருத்தறியேன் கருணைநடங் காட்டுகின்ற குருவே. | 9 |
3302 | காட்டுகின்ற உவர்க்கடல்போல் கலைகளிலும் செல்வக் களிப்பினிலும் சிறந்துமிகக் களித்துநிறை கின்றேன் நெடுந்தூரம் ஆழ்ந்துதவாப் படுங்கிணறு போல்வேன் அச்சமிலேன் நாணமிலேன் அடக்கம்ஒன்றும் இல்லேன் குறிப்பறியேன் மன்றில்நடங் குலவுகுல மணியே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3303 | தாவு மான்எனக் குதித்துக்கொண் டோ டித் தைய லார்முலைத் தடம்படுங் கடையேன் கொடுக்க நேர்ந்திடாக் கொடியரில் கொடியேன் ஓடி ஓடியே தேடுறும் தொழிலேன் தந்தை யேஎனைத் தாங்கிக்கொண் டருளே. | 1 |
3304 | போக மாதியை விழைந்தனன் வீணில் பொழுது போக்கிடும் இழுதையேன் அழியாத் சிரங்கு நெஞ்சகக் குரங்கொடும் உழல்வேன் காட்ட நேர்ந்திடாக் கடையரில் கடையேன் அப்ப னேஎனை ஆண்டுகொண் டருளே. | 2 |
3305 | விழியைத் தூர்க்கின்ற வஞ்சரை விழைந்தேன் விருந்தி லேஉண வருந்திஓர் வயிற்றுக் கோப வெய்யனேன் பாபமே பயின்றேன் மாய மேபுரி பேயரில் பெரியேன் பரம னேஎனைப் பரிந்துகொண் டருளே. | 3 |
3306 | மதத்தி லேஅபி மானங்கொண் டுழல்வேன் வாட்ட மேசெயும் கூட்டத்தில் பயில்வேன் ஈயும் மொய்த்திடற் கிசைவுறா துண்பேன் கோடை வெய்யலின் கொடுமையிற் கொடியேன் தெய்வ மேஎனைச் சேர்த்துக்கொண் டருளே. | 4 |
3307 | கொடிய வெம்புலிக் குணத்தினேன் உதவாக் கூவம் நேர்ந்துளேன் பாவமே பயின்றேன் கழுதை யேன்அவப் பொழுதையே கழிப்பேன் வேட னேன்முழு மூடரில் பெரியேன் அப்ப னேஎனை ஆண்டுகொண் டருளே. | 5 |
3308 | தூங்கு கின்றதே சுகம்என அறிந்தேன் சோற தேபெறும் பேறதென் றுணர்ந்தேன் இரக்கின் றோர்களே என்னினும் அவர்பால் வஞ்ச நெஞ்சினால் பஞ்செனப் பறந்தேன் உடைய வாஎனை உவந்துகொண்ட ருளே. | 6 |
3309 | வருத்த நேர்பெரும் பாரமே சுமந்து வாடும் ஓர்பொதி மாடென உழன்றேன் பன்றி போன்றுளேன் நன்றியொன் றறியேன் கடைய நாயினிற் கடையனேன் அருட்குப் புண்ணி யாஎனைப் புரிந்துகொண் டருளே. | 7 |
3310 | துருக்க லோகொடுங் கருங்கலோ வயிரச் சூழ்க லோஎனக் காழ்கொளும் மனத்தேன் சந்தை நாயெனப் பந்தமுற் றலைவேன் தீய னேன்பெரும் பேயனேன் உளந்தான் உடைய வாஎனை உவந்துகொண் டருளே. | 8 |
199. வெருக்கு - பூனை. ககரமெய் விரிக்கும் வழி விரித்தல். முதற்பதிப்பு | ||
3311 | கான மேஉழல் விலங்கினிற் கடையேன் காம மாதிகள் களைகணிற் பிடித்தேன் வாழ்க்கை யேஎன வாரிக்கொண் டலைந்தேன் இரக்கம் என்பதோர் எட்டுணை அறியேன் நாய காஎனை நயந்துகொண் டருளே. | 9 |
3312 | இருளை யேஒளி எனமதித் திருந்தேன் இச்சை யேபெரு விச்சைஎன் றலந்தேன் வனமெ லாஞ்சுழன் றினம்எனத் திரிந்தேன் பொதுவி லேநடம் புரிகின்றோய் உன்றன் அப்ப னேஎனை ஆண்டுகொண் டருளே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3313 | மருந்தறியேன் மணிஅறியேன் மந்திரம்ஒன் றறியேன் மதிஅறியேன் விதிஅறியேன் வாழ்க்கைநிலை அறியேன் செய்தறியேன் மனமடங்கும் திறத்தினில்ஓர் இடத்தே எந்தைபிரான் மணிமன்றம் எய்தஅறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 1 |
3314 | அகங்காரக் கொடுங்கிழங்கை அகழ்ந்தெறிய அறியேன் அறிவறிந்த அந்தணர்பால் செறியும்நெறி அறியேன் நச்சுமரக் கனிபோல இச்சைகனிந் துழல்வேன் மணிமன்றந் தனைஅடையும் வழியும்அறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 2 |
3315 | கற்குமுறை கற்றறியேன் கற்பனகற் றறிந்த கருத்தர்திருக் கூட்டத்தில் களித்திருக்க அறியேன் நெடுங்காமப் பெருங்கடலை நீந்தும்வகை அறியேன் திருவடிஎன் சென்னிமிசைச் சேர்க்கஅறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 3 |
3316 | தேகமுறு பூதநிலைத் திறம்சிறிதும் அறியேன் சித்தாந்த நிலைஅறியேன் சித்தநிலைஅறியேன் உலகநடை யிடைக்கிடந்தே உழைப்பாரில் கடையேன் அம்பலத்தில் ஆடுகின்ற அடியைஅறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 4 |
3317 | வேதாந்த நிலைநாடி விரைந்துமுயன் றறியேன் மெய்வகையும் கைவகையும் செய்வகையும் அறியேன் நான்ஆர்என் றறியேன்எங் கோன்ஆர்என் றறியேன் பூரணா காயம்எனும் பொதுவைஅறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 5 |
3318 | கலைமுடிவு கண்டறியேன் கரணமெலாம் அடக்கும் கதிஅறியேன் கதிஅறிந்த கருத்தர்களை அறியேன் கொடுங்காமக் கடல்கடக்கும் குறிப்பறியேன் குணமாம் மணிமன்றந் தனைஅடையும் வழியும்அறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 6 |
3319 | சாதிமதம் சமயம்எனும் சங்கடம்விட் டறியேன் சாத்திரச்சே றாடுகின்ற சஞ்சலம்விட் டறியேன் ஆனந்தப் பெரும்போகத் தமர்ந்திடவும் அறியேன் நிருத்தமிடும் ஒருத்தர்திருக் கருத்தைஅறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 7 |
3320 | சாகாத தலைஅறியேன் வேகாத காலின் தரம்அறியேன் போகாத தண்ணீரை அறியேன் அறியேன்மெய்ந் நெறிதனைஓர் அணுஅளவும் அறியேன் மணிமன்றந் தனைஅடையும் வழியும்அறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 8 |
200. ஏகம் - முத்தி, ஈறுதொக்கு நின்றது, முதற்பதிப்பு. | ||
3321 | தத்துவம்என் வசமாகத் தான்செலுத்த அறியேன் சாகாத கல்விகற்கும் தரஞ்சிறிதும் அறியேன் அறியேன்மெய் அறிந்தடங்கும் அறிஞரையும் அறியேன் தூயநடம் புரிகின்ற ஞாயமறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 9 |
3322 | வரைஅபர மார்க்கமொடு பரமார்க்கம் அறியேன் மரணபயம் தவிர்த்திடுஞ்சன் மார்க்கமதை அறியேன் தெள்ளமுதம் உணவறியேன் சினமடக்க அறியேன் ஒருமைநடம் புரிகின்றார் பெருமைஅறி வேனோ யார்க்குரைப்பேன் என்னசெய்வேன் ஏதும்அறிந் திலனே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3323 | அடியார் வருத்தம் தனைக்கண்டு தரியார் இன்பம் அளித்திடுவார் வடியாக் கருணைப் பெருங்கடலார் என்ற பெரியர் வார்த்தைஎலாம் நெடியார்க் கரியாய் கொடியேன்என் ஒருவன் தனையும் நீக்கியதோ கடியாக் கொடுமா பாதகன்முன் கண்ட பரிசுங் கண்டிலனே. | 1 |
3324 | பையார் பாம்பு கொடியதெனப் பகர்வார் அதற்கும் பரிந்துமுன்னாள் ஐயா கருணை அளித்தனைஎன் அளவில் இன்னும் அளித்திலையே மையார் மிடற்றோய் ஆனந்த மன்றில் நடிப்போய் வல்வினையேன் நையா நின்றேன் ஐயோநான் பாம்பிற் கொடியன் ஆனேனே. | 2 |
3325 | பீழை புரிவான் வருந்துகின்ற பேய்க்கும் கருணை பெரிதளிப்பான் ஊழை அகற்றும் பெருங்கருணை உடையான் என்பார் உனைஐயோ மோழை மனத்தால் குரங்கெறிந்த விளங்கா யாகி மொத்துண்ணும் ஏழை அடியேன் வருத்தங்கண் டிருத்தல் அழகோ எங்கோவே. | 3 |
3326 | மருணா டுலகில் கொலைபுரிவார் மனமே கரையாக் கல்என்று பொருணா டியநின் திருவாக்கே புகல அறிந்தேன் என்னளவில் கருணா நிதிநின் திருவுளமுங் கல்என் றுரைக்க அறிந்திலனே இருணா டியஇச் சிறியேனுக் கின்னும் இரங்கா திருந்தாயே. | 4 |
3327 | முன்னுங் கொடுமை பலபுரிந்து முடுகிப் பின்னுங் கொடுமைசெய உன்னுங் கொடியர் தமக்கும்அருள் உதவுங் கருணை உடையானே மன்னும் பதமே துணைஎன்று மதித்து வருந்தும் சிறியேனுக் கின்னுங் கருணை புரிந்திலைநான் என்ன கொடுமை செய்தேனோ. | 5 |
3328 | அங்கே அடியர் தமக்கெல்லாம் அருளார் அமுதம் அளித்தையோ இங்கே சிறியேன் ஒருவனுக்கும் இடர்தான் அளிக்க இசைந்தாயேல் செங்கேழ் இதழிச் சடைக்கனியே201 சிவமே அடிமைச் சிறுநாயேன் எங்கே புகுவேன் என்செய்வேன் எவர்என் முகம்பார்த் திடுவாரே. | 6 |
201. செங்கேழ் வண்ணத் தனிக்கனியே - முதற்பதிப்பு, பொ. சு; பி. இரா. பாடம். | ||
3329 | அளியே அன்பர் அன்பேநல் லமுதே சுத்த அறிவான வெளியே வெளியில் இன்பநடம் புரியும் அரசே விதிஒன்றும் தெளியேன் தீங்கு பிறர்செயினும் தீங்கு நினையாத் திருவுளந்தான் எளியேன் அளவில் நினைக்கஒருப் படுமோ கருணை எந்தாயே. | 7 |
3320 | தீது நினைக்கும் பாவிகட்கும் செய்தாய் கருணை எனத்தெளிந்து வாது நினைக்கும் மனக்கடையேன் மகிழ்வுற் றிருந்தேன் என்னளவில் சூது நினைப்பாய் எனில்யார்க்குச் சொல்வேன் யாரைத் துணைகொள்வேன் ஏது நினைப்பேன் ஐயோநான் பாவி உடம்பேன் எடுத்தேனே. | 8 |
3331 | பொதுவென் றறிந்தும் இரங்காத சிலர்க்கும் கருணை புரிவதன்றிக் கதுவென் றழுங்க நினையாநின் கருணை உளந்தான் அறிவென்ப திதுவென் றறியா எனைவருத்த எந்த வகையால் துணிந்ததுவோ எதுவென் றறிவேன் என்புரிவேன் ஐயோ புழுவில் இழிந்தேனே. | 9 |
3332 | வெடிக்கப் பார்த்து நிற்கின்ற வெய்யர் தமையும் வினைத்துயர்கள் பிடிக்கப் பார்க்கத் துணியாத பெருமான் நினது திருவுளந்தான் நடிக்கப் பார்க்கும் உலகத்தே சிறியேன் மனது நவையாலே துடிக்கப் பார்த்திங் கிருந்ததுகாண் ஐயோ இதற்குந் துணிந்ததுவோ. | 10 |
3333 | கல்லுங் கனியத் திருநோக்கம் புரியும் கருணைக் கடலேநான் அல்லும் பகலுந் திருக்குறிப்பை எதிர்பார்த் திங்கே அயர்கின்றேன் கொல்லுங் கொடியார்க் குதவுகின்ற குறும்புத் தேவர் மனம்போலச் சொல்லும் இரங்கா வன்மைகற்க எங்கே ஐயோ துணிந்தாயோ. | 11 |
3334 | படிமேல் ஆசை பலவைத்துப் பணியும் அவர்க்கும் பரிந்துசுகக் கொடிமேல் உறச்செய் தருள்கின்றாய் என்பால் இரக்கங் கொண்டிலையே பொடிமேல் அணிநின் அருட்கிதுதான் அழகோ பொதுவில் நடிக்கும்உன்றன் அடிமேல் ஆசை அல்லால்வே றாசை ஐயோ அறியேனே. | 12 |
3335 | நாயேன் உலகில் அறிவுவந்த நாள்தொட் டிந்த நாள்வரையும் ஏயேன் பிறிதி லுன்குறிப்பே எதிர்பார்த் திருந்தேன் என்னுடைய தாயே பொதுவில் நடம்புரிஎந் தாயே தயவு தாராயேல் மாயேன் ஐயோ எதுகொண்டு வாழ்ந்திங் கிருக்கத் துணிவேனே. | 13 |
3336 | நயத்தால் உனது திருவருளை நண்ணாக் கொடியேன் நாய் உடம்பை உயத்தான் வையேன் மடித்திடுவேன் மடித்தாற் பின்னர் உலகத்தே வயத்தால் எந்த உடம்புறுமோ என்ன வருமோ என்கின்ற பயத்தால் ஐயோ இவ்வுடம்பைச் சுமக்கின் றேன்எம் பரஞ்சுடரே. | 14 |
3337 | இன்ப மடுத்துன் அடியர்எலாம் இழியா தேறி யிருக்கின்றார் வன்ப ரிடத்தே பலகாற்சென் றவரோ டுறவு வழங்கிஉன்றன் அன்பர் உறவை விடுத்துலகில் ஆடிப் பாடி அடுத்தவினைத் துன்ப முடுகிச் சுடச்சுடவுஞ் சோறுண் டிருக்கத் துணிந்தேனே. | 15 |
3338 | எந்நாள் கருணைத் தனிமுதல்நீ என்பால் இரங்கி அருளுதலோ அந்நாள் இந்நாள் இந்நாள்என் றெண்ணி எண்ணி அலமந்தேன் சென்னாள் களில்ஓர் நன்னாளுந் திருநா ளான திலைஐயோ முன்னாள் என்னை ஆட்கொண்டாய் என்ன நாணம் முடுகுவதே. | 16 |
3339 | எந்த வகைசெய் திடிற்கருணை எந்தாய் நீதான் இரங்குவையோ அந்த வகையை நான்அறியேன் அறிவிப் பாரும் எனக்கில்லை இந்த வகைஇங் கையோநான் இருந்தால் பின்னர் என்செய்வேன்202 பந்த வகைஅற் றவர்உளத்தே நடிக்கும் உண்மைப் பரம்பொருளே203. | 17 |
202. என்செய்கேன் - ச மு க. பதிப்பு. 203. பரஞ்சுடரே - படிவேறுபாடு. ஆ பா. | ||
3340 | அடுக்குந் தொண்டர் தமக்கெல்லாம் அருளீந் திங்கே என்னளவில் கொடுக்குந் தன்மை தனைஒளித்தால் ஒளிக்கப் படுமோ குணக்குன்றே தடுக்குந் தடையும் வேறில்லை தமியேன் தனைஇத் தாழ்வகற்றி எடுக்குந் துணையும் பிறிதில்லை ஐயோ இன்னும் இரங்கிலையே. | 18 |
3341 | எல்லாம் உடையாய் நின்செயலே எல்லாம் என்றால் என்செயல்கள் எல்லாம் நினது செயல்அன்றோ என்னே என்னைப் புறந்தள்ளல் வல்லாய் என்னைப் புறம்விடுத்தால் புறத்தும் உன்றன் மயம்அன்றே நல்லார் எங்கும் சிவமயம்என் றுரைப்பார் எங்கள் நாயகனே. | 19 |
3342 | கூடுங் கருணைத் திருக்குறிப்பை இற்றைப் பொழுதே குறிப்பித்து வாடுஞ் சிறியேன் வாட்டம்எலாந் தீர்த்து வாழ்வித் திடல்வேண்டும் பாடும் புகழோய் நினைஅல்லால் துணைவே றில்லைப் பரவெளியில் ஆடுஞ் செல்வத் திருவடிமேல் ஆணை முக்கால் ஆணையதே. | 20 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3343 | போகமே விழைந்தேன் புலைமனச் சிறியேன் பூப்பினும் புணர்ந்தவெம் பொறியேன் இச்சையால் எருதுநோ வறியாக் களித்த பாதகத்தொழிற் கடையேன் முனிந்திடேல் காத்தருள் எனையே. | 1 |
3344 | பூப்பினும் பலகால் மடந்தையர் தமைப்போய்ப் புணர்ந்தவெம் புலையனேன் விடஞ்சார் பள்ளனேன் கள்ளனேன் நெருக்கும் அன்பினால் அடுத்தவர் கரங்கள் கோபியேல் காத்தருள் எனையே. | 2 |
3345 | விழுத்தலை நெறியை விரும்பிலேன் கரும்பின் மிகஇனிக் கின்றநின் புகழ்கள் வாழ்க்கையே துணைஎன மதித்துக் கொக்கனேன் செக்கினைப் பலகால் என்னினும் காத்தருள் எனையே. | 3 |
3346 | புலைவிலைக் கடையில் தலைகுனித் தலைந்து பொறுக்கிய சுணங்கனேன் புரத்தில் தயவிலாச் சழக்கனேன் சழக்கர் உழன்றுழன் றழன்றதோர் உளத்தேன் என்னினும் காத்தருள் எனையே. | 4 |
3347 | கொட்டிலை அடையாப் பட்டிமா டனையேன் கொட்டைகள் பரப்பிமேல் வனைந்த கடையனேன் கங்குலும் பகலும் அறவுண்டு குப்பைமேற் போட்ட நினைத்திடேல் காத்தருள் எனையே. | 5 |
3348 | நேரிழை யவர்தம் புணர்முலை நெருக்கில் நெருக்கிய மனத்தினேன் வீணில் புனைகலை இலர்க்கொரு கலையில் உடுத்துடுத் தூர்தொறுந் திரிந்தேன் என்னினும் காத்தருள்எனையே. | 6 |
3349 | அளத்திலே படிந்த துரும்பினும் கடையேன் அசடனேன் அறிவிலேன்உலகில் குழியிலே குளித்தவெங் கொடியேன் மனங்கொணட சிறியேனன் மாயைக் என்னினும் காத்தருள் எனையே. | 7 |
3350 | தொழுதெலாம் வல்ல கடவுளே நின்னைத் துதித்திலேன் தூய்மைஒன் றறியேன் கலந்துணக் கருதிய கருத்தேன் பாவியேன் தீமைகள் சிறிதும் என்னினும் காத்தருள் எனையே. | 8 |
3351 | வட்டியே பெருக்கிக் கொட்டியே ஏழை மனைகவர் கருத்தினேன் ஓட்டைச் தயவிலேன் சூதெலாம் அடைத்த பெரியவர் மனம்வெறுக் கச்செய் என்னினும் காத்தருள் எனையே. | 9 |
3352 | உடுத்திலேம் சிறிதும் உண்டிலேம் எனவந் தோதிய வறிஞருக் கேதும் குணம்பெரி துடையநல் லோரை அவனிமேல் நல்லவன் எனப்பேர் றிருக்கின்றேன் காத்தருள் எனையே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3353 | தாலவாழ்க் கையிலே சார்ந்தவர் எல்லாம் தக்கமுப் போதினும் தனித்தே சிறியனேன் தவஞ்செய்வான் போலே நவிலும்இந் நாய்வயிற் றினுக்கே கடன்முடித் திருந்தனன் எந்தாய். | 1 |
3354 | சோற்றிலே விருப்பஞ் சூழ்ந்திடில் ஒருவன் துன்னுநல் தவம்எலாஞ் சுருங்கி றறிஞர்கள் உரைத்திடல் சிறிதும் பொருந்திய காரசா ரஞ்சேர் தங்கினேன் என்செய்வேன் எந்தாய். | 2 |
3355 | விருப்பிலேன் போலக் காட்டினேன் அன்றி விளைவிலா தூண்எலாம் மறுத்த கருத்துவந் துண்ணுதற் கமையேன் நீரிடாத் தயிரிலே நெகிழ்ந்த பற்றினேன் என்செய்வேன் எந்தாய். | 3 |
3356 | உறியிலே தயிரைத் திருடிஉண் டனன்என் றொருவனை உரைப்பதோர் வியப்போ கொண்டுபோய் உண்டனன் பருப்புக் கறியிலே கலந்தபே ராசை வீங்கிட உண்டனன் எந்தாய். | 4 |
3357 | கீரையே விரும்பேன் பருப்பொடு கலந்த கீரையே விரும்பினேன் வெறுந்தண் நீரையே விரும்பினேன் உணவில் அய்யகோ அடிச்சிறு நாயேன் பிடிக்குமே என்செய்வேன் எந்தாய். | 5 |
3358 | பாலிலே கலந்த சோறெனில் விரைந்தே பத்தியால் ஒருபெரு வயிற்றுச் தகுபலா மாமுதற் பழத்தின் சூழ்ந்தவர்க் கீந்திடத் துணியேன் வாய்ப்புளேன் என்செய்வேன் எந்தாய். | 6 |
3359 | உடம்பொரு வயிறாய்ச் சருக்கரை கலந்த உண்டியே உண்டனன் பலகால் கட்டிநல் தயிரிலே கலந்த சம்பழச் சோற்றிலே தடித்தேன் செருக்கினேன் என்செய்வேன் எந்தாய். | 7 |
3360 | மிளகுமேன் மேலும் சேர்த்தபல் உணவில் விருப்பெலாம் வைத்தனன்உதவாச் துவையலே சுவர்க்கம்என் றுண்டேன் எவற்றிலும் இச்சைவைத் திசைத்தேன் கொண்டனன் என்செய்வேன்எந்தாய். | 8 |
3361 | தண்டுகாய் கிழங்கு பூமுதல் ஒன்றும் தவறவிட் டிடுவதற் கமையேன் கொட்டினேன் குணமிலாக் கொடியேன் மலங்கொட்ட ஓடிய புலையேன் பாவியேன் என்செய்வேன் எந்தாய். | 9 |
3362 | வறுத்தலே பொடித்து மலர்த்தலே புரட்டி வைத்தலே துவட்டலில் சுவைகள் ஒருமல வயிற்றுப்பை உள்ளே துணிந்தரைக் கணத்தும்வன் பசியைப் பொறுத்தனன் என்செய்வேன் எந்தாய். | 10 |
3363 | பருப்பிடி யரிவா லிடிகளா திகளால் பண்ணிய பண்ணிகா ரங்கள் ஒருபெரு வயிற்றிலே அடைத்தேன் கடையரில் கடையனேன் உதவாத் தூங்கினேன் என்செய்வேன் எந்தாய். | 11 |
3364 | அடிக்கடி நுண்மை விழைந்துபோய் அவைகள் அடுக்கிய இடந்தொறும் அலைந்தே தவம்புரிந் தான்என நடித்தேன் பொங்கினேன் அய்யகோ எனது மூடனேன் என்செய்வேன் எந்தாய். | 12 |
3365 | உண்டியே விழைந்தேன் எனினும்என் தன்னை உடையவா அடியனேன் உனையே அப்பநின் ஆணைநின் தனக்கே தூயனே துணைநினை அல்லால் கைவிடேல் கைவிடேல் எந்தாய். | 13 |
திருச்சிற்றம்பலம்
அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3366 | இப்பாரில் உடல்ஆவி பொருளும்உன்பாற் கொடுத்தேன்மற் றெனக்கென் றிங்கே அருட்சோதி இயற்கை என்னும் இன்னும்எனைச் சோதிப் பாயோ வடியேனால் ஆவ தென்னே. | 1 |
3367 | என்னேஎம் பெருமான்இங் கின்னும்அணைந் திலன்என்றே ஏங்கி ஏங்கி வாழ்வேநல் வரத்தாற் பெற்ற புகலேமெய்ப் போத மேஎன் அடியேனால் ஆவ தென்னே. | 2 |
3368 | பொடிஎடுக்கப் போய்அதனை மறந்துமடி எடுத்தரையில் புனைவேன் சில்லோர் ஓடுவனித் தரத்தேன் இங்கே அருள்இலதேல் முன்னே வைத்த சிறியேனால் ஆவ தென்னே. | 3 |
3369 | பாட்டுவித்தால் பாடுகின்றேன் பணிவித்தால் பணிகின்றேன் பதியே நின்னைக் குழைகின்றேன் குறித்த ஊணை உறங்குகின்றேன் உறங்கா தென்றும் சிறியேனால் ஆவ தென்னே. | 4 |
3370 | உடுப்பவனும் உண்பவனும் நானேஎன் னவும்நாணம் உறுவ தெந்தாய் பிறப்பிறப்புத் தன்னை நீக்கி பவஉருவாய் என்னுள் ஓங்கி சிறியேனால் ஆவ தென்னே. | 5 |
3371 | சாவதென்றும் பிறப்பதென்றும் சாற்றுகின்ற பெரும்பாவம் தன்னை எண்ணி தால்இந்த நோவை நீக்கி ஆகும்மற்றை இறைவ ராலே சிறியேனால் ஆவ தென்னே. | 6 |
3372 | இசைத்திடவும் நினைத்திடவும் பெரிதரிதாம் தனித்தலைமை இறைவா உன்றன் ஐந்தொழில்செய் நாத ராலும் தங்கள்சுதந் தரத்தால் இங்கே சிறியேனால் ஆவ தென்னே. | 7 |
3373 | கல்லாய மனத்தையும்ஓர் கணத்தினிலே கனிவித்துக் கருணை யாலே தருட்பதமும் பாலிக் கின்றோய் ஆடல்இடு கின்றோய் நின்னால் சிறியேனால் ஆவ தென்னே. | 8 |
3374 | கரைசேரப் புரிந்தாலும் கடையேன்செய் குற்றமெலாம் கருதி மாயைத் துணைஎனநான் சிந்தித் திங்கே உறவேஎன் உயிரே என்றன் சிறியேனால் ஆவ தென்னே. | 9 |
3375 | இன்பேநன் றருளிஅருள் இயற்கையிலே வைத்தாலும் இங்கே என்னைத் நின்னருளே துணைஎன் றந்தோ எல்லாங்கண் டிருக்கும் என்றன் சிறியேனால் ஆவ தென்னே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3376 | திருத்தகுபொன் னம்பலத்தே திருநடஞ்செய் தருளும் திருவடிகள் அடிச்சிறியேன் சென்னிமிசை வருமோ உருப்படிவம் அடைவேனோ ஒன்றிரண்டென் னாத பொங்கிஅகம் புறங்காணா தெங்கு நிறைந்திடுமோ அதுவாகப் பெறுவேனோ அறிந்திலன்மேல் விளைவே. | 1 |
3377 | கரணமெலாம் கரைந்ததனிக் கரைகாண்ப துளதோ கரைகண்ட பொழுதெனையுங் கண்டுதெளி வேனோ அவ்வெளிக்குள் ஆனந்த அனுபவந்தான் உறுமோ வாய்த்திடுமோ மூலமல வாதனையும் போமோ தனதுதிரு உளம்எதுவோ சற்றுமறிந் திலனே. | 2 |
3378 | நாதாந்தத் திருவீதி நடந்துகடப் பேனோ ஞானவெளி நடுஇன்ப நடந்தரிசிப் பேனோ புதுமையறச் சிவபோகம் பொங்கிநிறைந் திடுமோ வெறுவெளியில் சுத்தசிவ வெளிமயந்தான் உறுமோ பரமர்திரு உளம்எதுவோ பரமம்அறிந் திலனே. | 3 |
3379 | சிதம்பரத்தே ஆனந்த சித்தர்திரு நடந்தான் சிறிதறிந்த படிஇன்னும் முழுதும்அறி வேனோ பசுநெய்யும் கலந்ததெனப் பாடிமகிழ் வேனோ நித்தர்பணி புரிந்தின்ப சித்திபெறு வேனோ வள்ளல்குரு நாதர்திரு உள்ளம்அறி யேனே. | 4 |
3380 | களக்கமறப் பொதுநடம்நான் கண்டுகொண்ட தருணம் கடைச்சிறியேன் உளம்பூத்துக் காய்த்ததொரு காய்தான் வெம்பாது பழுக்கினும்என் கரத்தில்அகப் படுமோ குரங்குகவ ராதெனது குறிப்பில்அகப் படினும் ஜோதிதிரு உளம்எதுவோ ஏதும்அறிந் திலனே. | 5 |
3381 | திருப்பொதுவில் திருநடம்நான் சென்றுகண்ட தருணம் சித்திஎனும் பெண்ணரசி எத்திஎன்கை பிடித்தாள் காரிகைதான் கண்டளவில் கனிந்துமகிழ்ந் திடுமோ விளைந்திடுமோ இவர்க்குநிதம் சண்டைவிளைந் திடுமோ தடைபடுமோ திருஉளந்தான் சற்றும்அறிந் திலனே. | 6 |
3382 | ஆனந்த நடம்பொதுவில் கண்டதரு ணத்தே அருமருந்தொன் றென்கருத்தில் அடைந்தமர்ந்த ததுதான் கடுங்கார மாகிஎன்றன் கருத்தில்உறைந் திடுமோ உணக்கசந்து குமட்டிஎதிர் எடுத்திடநேர்ந் திடுமோ நல்லதிரு உளம்எதுவோ வல்லதறிந் திலனே. | 7 |
3383 | தாய்கொண்ட திருப்பொதுவில் எங்கள்குரு நாதன் சந்நிதிபோய் வரவிடுத்த தனிக்கரணப் பூவை கனிந்தபழங் கொண்டுவருங் காலதனை மதமாம் பின்படுமோ முன்படுமோ பிணங்கிஒளித் திடுமோ மறந்திடுமோ திருஉளத்தின் வண்ணம்அறிந் திலனே. | 8 |
3384 | தீட்டுமணிப் பொதுநடஞ்செய் திருவடிகண் டேத்தச் செல்கின்றேன் சிறியேன்முன் சென்றவழி அறியேன் கால்இளைப்புக் கண்டிடுமோ காணாதோ களிப்பாம் விவேகம்எனும் துணையுறுமோ வேடர்பயம் உறுமோ எப்படியோ திருஉளந்தான் ஏதும்அறிந் திலனே. | 9 |
3385 | ஞானமணிப் பொதுநடஞ்செய் திருவடிகண் டிடவே நடக்கின்றேன் அந்தோமுன் நடந்தவழி அறியேன் உடைமைஎலாம் பறித்திடுமோ நடைமெலிந்து போமோ இச்சைஎனும் இராக்கதப்பேய் எனைப்பிடித்துக் கொளுமோ ஐயர்திரு உளம்எதுவோ யாதுமறிந் திலனே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3386 | தடித்தஓர் மகனைத் தந்தைஈண் டடித்தால் தாயுடன் அணைப்பள்தாய் அடித்தால் பேசிய தந்தையும் தாயும் புனிதநீ ஆதலால் என்னை அம்மைஅப் பாஇனி ஆற்றேன். | 1 |
3387 | பெற்றதம் பிள்ளைக் குணங்களை எல்லாம் பெற்றவர் அறிவரே அல்லால் வள்ளலே மன்றிலே நடிக்கும் குறிக்கொண்ட கொடியனேன் குணங்கள் முனிவதென் முனிவுதீர்ந் தருளே. | 2 |
3388 | வெம்மதிக் கொடிய மகன்கொடுஞ் செய்கை விரும்பினும் அங்ஙனம் புரியச் தந்தைதாய் மகன்விருப் பாலே என்றனை விழைவிக்க விழைந்தேன் திருவுளம் அறியுமே எந்தாய். | 3 |
3389 | பொய்பிழை அனந்தம் புகல்கின்றேன் அதில்ஓர் புல்முனை ஆயினும் பிறர்க்கு நண்ணிய கருணையால் பலவே கழற்பதம் விழைகின்றேன் அல்லால் திருவுளம் அறியுமே எந்தாய். | 4 |
3390 | அப்பணி முடி204என் அப்பனே மன்றில் ஆனந்த நடம்புரி அரசே டிந்தநாள் வரையும்என் தனக்கே இச்சையால் புரிந்ததொன் றிலையே திருவுளம் அறியுமே எந்தாய். | 5 |
204. அப்பணிசடை - ச. மு. க. பதிப்பு. | ||
3391 | முன்னொடு பின்னும் நீதரு மடவார் முயக்கினில் பொருந்தினேன் அதுவும் புணர்ப்பலால் என்புணர்ப் பலவே எந்தைவே றியம்புவ தென்னோ துரும்பெனக் காண்கின்றேன் தனித்தே. | 6 |
3392 | இன்னுமிங் கெனைநீ மடந்தையர் முயக்கில் எய்துவித் திடுதியேல் அதுவுன் சம்மதம் அன்றுநான் இதனைப் பால்உணும் காலையே உளதால் மதிப்பெலாம் திருவடி மலர்க்கே. | 7 |
3393 | அறிவிலாச் சிறிய பருவத்திற் றானே அருந்தலில் எனக்குள வெறுப்பைப் இன்றுநான் பேசுவ தென்னே திருவருள் அமுதமே விழைந்தேன் எட்டுணை யேனும்இன் றெந்தாய். | 8 |
3394 | இன்சுவை உணவு பலபல எனக்கிங் கெந்தைநீ கொடுப்பிக்கச் சிறியேன் நீதரு வித்திடில் அதுநின் சம்மதம் இல்லைநான் தானே தேடிய தும்இலை ஈண்டே. | 9 |
3395 | செறிவதில் மனத்தேன் காசிலே ஆசை செய்திலேன் இந்தநாள் அன்றி அடுத்தவர் கொடுத்தகா சவர்மேல் இருக்கின்ற நீ அறிந் ததுவே பெற்றனன் பேசுவ தென்னே. | 10 |
3396 | பணத்திலே சிறிதும் ஆசைஒன் றிலைநான் படைத்தஅப் பணங்களைப் பலகால் கேணியில் எறிந்தனன் எந்தாய் எறிகலேன் கொடுக்கின்றேன் பிறர்க்கே கண்டனன் இனிச்சொல்வ தென்னே. | 11 |
3397 | கிளைத்தஇவ் வுடம்பில் ஆசைஎள் ளளவும் கிளைத்திலேன் பசிஅற உணவு இன்றுமே வெறுப்பில்உண் கின்றேன் தடித்திட நினைத்திலேன் இன்றும் இயம்பல்என் நீஅறிந் ததுவே. | 12 |
3398 | இவ்வுல கதிலே இறைஅர சாட்சி இன்பத்தும் மற்றைஇன் பத்தும் எண்ணுதோ றருவருக் கின்றேன் அரிமுத லோர்அடை கின்ற எந்தைஎன் கருத்தறிந் ததுவே. | 13 |
3399 | சரியைஓர் நான்கும் கிரியைஓர் நான்கும் சாற்றிடும் யோகமோர் நான்கும் புந்தியில் ஆசைசற் றறியேன் பெற்றிலேன் முத்திபெற் றிடவும் உள்ளம்நீ அறிந்ததே எந்தாய். | 14 |
3400 | இறக்கவும் ஆசை இல்லைஇப் படிநான் இருக்கவும் ஆசைஇன் றினிநான் பெரியவர் பெரியவர் எனவே செய்யவும் ஆசைஒன் றில்லை தூங்கவும் ஆசைஒன் றிலையே. | 15 |
3401 | சற்சபைக் குரியார் தம்மொடும் கூடித் தனித்தபே ரன்புமெய் அறிவும் நல்லமெய் வாழ்க்கையும் பெற்றே தினந்தொறும் பாடிநின் றாடித் செய்வதென் இச்சையாம் எந்தாய். | 16 |
3402 | உருமலி உலகில் உன்னைநான் கலந்தே ஊழிதோ றூழியும் பிரியா உன்னையே பாடி நின்றாடி கிடுக்கணுற் றால்அவை தவிர்த்தே செய்யவும் இச்சைகாண் எந்தாய். | 17 |
3403 | எவ்வுயிர்த் திரளும் என்னுயிர் எனவே எண்ணிநல் இன்புறச் செயவும் அகற்றியே அச்சநீக் கிடவும் சிவசிவ என்றுகூத் தாடி ஓங்கவும் இச்சைகாண் எந்தாய். | 18 |
3404 | உலகறி வெனக்கிங் குற்றநாள் தொடங்கி உன்அறி வடையும்நாள் வரையில் எண்ணியும் நண்ணியும் பின்னர் மெய்யுறக் கூடிநின் றுனையே அடியனேற் கிச்சைகாண் எந்தாய். | 19 |
3405 | திருவளர் திருச்சிற் றம்பலம் ஓங்கும் சிதம்பரம் எனும்பெருங் கோயில் உரைத்தவா றியல்பெறப் புதுக்கி வண்ணங்கண் டுளங்களித் திடவும் காணவும் இச்சைகாண் எந்தாய். | 20 |
3406 | தங்கமே அனையார் கூடிய ஞான சமரச சுத்தசன் மார்க்கச் சார்திருக் கோயில்கண் டிடவும்205 துலங்கவும் சங்கத்தில் அடியேன் ஆடவும் இச்சைகாண் எந்தாய். | 21 |
205. சங்கம் சார்திருக்கோயில் - வடலூர் ஞானசபை. ச . மு. க. | ||
3407 | கருணையே வடிவாய்ப் பிறர்களுக் கடுத்த கடுந்துயர் அச்சமா திகளைத் தரவும்வன் புலைகொலை இரண்டும் உஞற்றவும் அம்பலந் தனிலே வாழ்த்தவும் இச்சைகாண்எந்தாய். | 22 |
3408 | மண்ணுல கதிலே உயிர்கள்தாம் வருந்தும் வருத்தத்தை ஒருசிறி தெனினும் கணமும்நான் சகித்திடமாட்டேன் இசைத்தபோ திசைத்தபோ தெல்லாம் நல்குதல் எனக்கிச்சை எந்தாய். | 23 |
3409 | இவையலால் பிறிதோர் விடயத்தில் இச்சை எனக்கிலை இவைஎலாம் என்னுள் திருவுளத் தறிந்தது தானே தருதலே வேண்டும்இவ் விச்சை அறிந்தனன் நவின்றனன் எந்தாய். | 24 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3410 | தனிப்பெருஞ் சோதித் தலைவனே எனது தந்தையே திருச்சிற்றம் பலத்தே கருதிநின் றுரைக்கும்விண் ணப்பம் எனக்கருள் புரிகநீ விரைந்தே இணைமலர்ப் பொன்னடி ஆணை. | 1 |
3411 | திரிபிலாப் பொருளே திருச்சிற்றம் பலத்தே திகழ்கின்ற தெய்வமே அன்பர் பண்பனே பரையிடப் பாகா பேரருட் சோதியே எனக்கே உரைக்கின்றேன் கேட்டருள் இதுவே. | 2 |
3412 | தானலா திறையும் உயிர்க்கசை வில்லாத் தலைவனே திருச்சிற்றம் பலத்தே வயங்கிய மெய்யின்ப வாழ்வே உவப்புற இனிக்குந்தெள் ளமுதே நவில்கின்றேன் கேட்டருள் இதுவே. | 3 |
3413 | என்னுயிர்க் குயிராம் தெய்வமே என்னை எழுமையும் காத்தருள் இறைவா எனக்கறி வுணர்த்திய குருவே எனக்கருள் புரிந்தமெய் இன்பே இசைக்கின்றேன் கேட்கஇம் மொழியே. | 4 |
3414 | கருணையார் அமுதே என்னுயிர்க் குயிரே கனிந்தசிற் றம்பலக் கனியே வயங்கிய வள்ளலே அன்பர் தெய்வமே திருவருட் சிவமே தரித்தருள் திருச்செவிக் கிதுவே. | 5 |
3415 | என்னைஆண் டருளி என்பிழை பொறுத்த இறைவனே திருச்சிற்றம் பலத்தே கீகுதும் என்றஎன் குருவே எனக்குளே விளங்குபே ரொளியே கேற்றருள் திருச்செவிக் கிதுவே. | 6 |
3416 | இரும்புநேர் மனத்தேன் பிழையெலாம் பொறுத்தென் இதயத்தில் எழுந்திருந் தருளி விளங்கிட விளக்கியுட் கலந்தே கலந்தென இனிக்கின்றோய் பொதுவில் அடைத்தருள் என்மொழி இதுவே. | 7 |
3417 | மலத்திலே கிடந்தேன் தனையெடுத் தருளி மன்னிய வடிவளித் தறிஞர் கொடுத்துளே விளங்குசற் குருவே பலத்திலே அன்பர்தம் அறிவாம் தந்தையே கேட்கஎன் மொழியே. | 8 |
3418 | விண்டபோ தகரும் அறிவரும் பொருளே மெய்யனே ஐயனே உலகில் சூழ்ந்தவர் உறவினர் தாயர் குறிப்பினர் முகங்களில் இளைப்பைக் கலங்கிய கலக்கம்நீ அறிவாய். | 9 |
3419 | சீர்த்தசிற் சபைஎன் அப்பனே எனது தெய்வமே என்பெருஞ் சிறப்பே அடுத்தவர் உறவினர் நேயர் மெய்யுளம் வெதும்பிய வெதுப்பைப் பதைத்ததுன் உளம்அறி யாதோ. | 10 |
3420 | பரைத்தனி வெளியில் நடம்புரிந் தருளும் பரமனே அரும்பெரும் பொருளே சங்கடப் பாவியால் வருந்தி நண்பன்என் றவரவர் குறைகள் உடைந்ததுன் உளம்அறி யாதோ. | 11 |
3421 | அன்னையே அப்பா திருச்சிற்றம் பலத்தென் ஐயனே இவ்வுல கதிலே புகலும்ஆ டவர்இவர் களுக்குள் தளர்கின்றார் தருணம்ஈ தெனவே சோபத்தை நீஅறி யாயோ. | 12 |
3422 | உண்டதோ றெல்லாம் அமுதென இனிக்கும் ஒருவனே சிற்சபை உடையாய் மேவும்ஓர் அகத்திலே ஒருவர் றொருவரோ டொருவர்தாம் பேசிக் குலைநடுங் கியதறிந் திலையோ. | 13 |
3423 | காவிநேர் கண்ணாள் பங்கனே206 தலைமைக் கடவுளே சிற்சபை தனிலே வீதிஆ திகளிலே மனிதர் அழுகுரல் கேட்டபோ தெல்லாம் பதைத்ததுன் உளம்அறி யாதோ. | 14 |
206. காவியல் கருணை வடிவனே - முதற் பதிப்பு, பொ. சு. பதிப்பு. | ||
3424 | நாதனே என்னை நம்பிய மாந்தர் ஞாலத்தில் பிணிபல அடைந்தே எய்திய சோபமும் இளைப்பும் உற்றபேர் ஏக்கமா திகளும் திடுக்கிடல் நீஅறிந் திலையோ. | 15 |
3425 | கற்றவர் உளத்தே கரும்பினில் இனிக்கும் கண்ணுதற் கடவுளே என்னைப் பெருகிய பழக்கமிக் குடையோர் மறைந்திட்ட தோறும்அப் பிரிவை உடைந்தனன் உடைகின்றேன் எந்தாய். | 16 |
3426 | என்றும்நா டுறுவோர்க் கின்பமே புரியும் எந்தையே என்றனைச் சூழ்ந்தே நாயினேன் கண்டுகேட் டுற்ற அளவிலை அளவிலை அறிவாய் எய்திடும் துயரும்நீ அறிவாய். | 17 |
3427 | நிலைபுரிந் தருளும் நித்தனே உலகில் நெறியலா நெறிகளில் சென்றே றயலவர் குறித்தபோ தெல்லாம் உற்றென நடுநடுக் குற்றே துயர்ந்ததும் நீஅறிந் ததுவே. | 18 |
207. தொலைபுரிந்து முதற்பதிப்பு, பொ.சு, ச.மு.க. | ||
3428 | ஓர்ந்தஉள் ளகத்தே நிறைந்தொளிர் கின்ற ஒருவனே உலகியல் அதிலே வல்லொலி கேட்டபோ தெல்லாம் கடவுள்நீ யேஅறிந் திடுவாய் என்னுளம் நடுங்குவ தியல்பே. | 19 |
3429 | மறைமுடி வயங்கும் ஒருதனித் தலைமை வள்ளலே உலகர சாள்வோர் உயிரறச் செய்தனர் எனவே தளர்ந்துள நடுங்கிநின் றயர்ந்தேன் என்னுளம் நடுங்குவ தியல்பே. | 20 |
208. உறைஉறு - முதற்பதிப்பு, பொ.சு., ச. மு. க. | ||
3430 | தாய்மொழி குறித்தே கணக்கிலே மற்றோர் தாய்க்குநால் என்பதை இரண்டாய் நடுங்கினேன் நினைத்ததை மனத்தே சூழ்ந்தனன் நினைத்தது துயர்ந்தேன் கலங்கினேன் அதுநினைத் தெந்தாய். | 21 |
3431 | எட்டரும் பொருளே திருச்சிற்றம் பலத்தே இலகிய இறைவனே உலகில் பரதவிக் கின்றனர் என்றே உளம்பகீர் எனநடுக் குற்றேன் என்னுளம் நடுங்குவ தியல்பே. | 22 |
3432 | பல்லிகள் பலவா யிடத்தும்உச் சியினும் பகரும்நேர் முதற்பல வயினும் சொல்கின் றவோஎனச் சூழ்ந்தே வெங்குரல் செயுந்தொறும் எந்தாய்209 வருந்தினேன் எந்தைநீ அறிவாய். | 23 |
209. எந்தாய் கூகை வெங்குரல் செயுந்தோறும் - முதற்பதிப்பு, பொ.சு.,பி. இரா. | ||
3433 | காக்கைகள் கூவக் கலங்கினேன் பருந்தின் கடுங்குரல் கேட்டுளங் குலைந்தேன் சாக்குரல் பறவையால் தளர்ந்தேன் வீக்களால் மயங்கினேன் விடத்தில்210 ஒடுங்கினேன் நடுங்கினேன் எந்தாய். | 24 |
210. விடத்தின் - ச. மு. க. | ||
3434 | வேறுபல் விடஞ்செய் உயிர்களைக் கண்டு வெருவினேன் வெய்யநாய்க் குழுவின் தியங்கினேன் மற்றைவெஞ் சகுனக் கோள்செயும்211 ஆடவர் மடவார் உயங்கினேன் மயங்கினேன் எந்தாய். | 25 |
211. செறும் - பி. இரா. பதிப்பு. | ||
3435 | நிறமுறு விழிக்கீழ்ப் புறத்தொடு தோளும் நிறைஉடம் பிற்சில உறுப்பும் உன்னிமற் றவைகளை அந்தோ பேதுற்று மயங்கிநெஞ் சுடைந்தேன் நடுங்கினேன் எந்தைநீ அறிவாய். | 26 |
3436 | மங்கையர் எனைத்தாம் வலிந்துறுந் தோறும் மயங்கிநாம் இவரொடு முயங்கி இன்னல்உற் றிடும்நமக் கின்னல் ஆகும்அத் துயருறத் தரியேம் பயந்ததும் எந்தைநீ அறிவாய். | 27 |
212. துயர்களை - ச. மு. க. | ||
3437 | வலிந்தெனை அழைக்கும் மடந்தையர் தெருவில் மறைந்துவந் தடுத்தபின் நினைந்தே மயங்கிஉள் மகிழ்ந்தனம் எனிலோ நடுங்குற வரும்எனப் பயந்தே மேவினேன் எந்தைநீ அறிவாய். | 28 |
3438 | களிப்புறு சுகமாம் உணவினைக் கண்ட காலத்தும் உண்டகா லத்தும் நேர்ந்தபல் சுபங்களில் நேயர் அவர்களுக் கன்பினோ டாங்கே பயத்தொடும் உற்றனன் எந்தாய். | 29 |
3439 | இன்புறும் உணவு கொண்டபோ தெல்லாம் இச்சுகத் தால்இனி யாது சூழ்வெறு வயிற்றொடும் இருந்தேன் ஐயகோ213 தெய்வமே இவற்றால் வாங்கியுண் டிருந்தனன் எந்தாய். | 30 |
213. ஐயவோ - படிவேறுபாடு. ஆ. பா. | ||
3440 | உற்றதா ரணியில் எனக்குல குணர்ச்சி உற்றநாள் முதல்ஒரு சிலநாள் பேருண வுண்டனன் சிலநாள் உறுவதற் கஞ்சினேன் உண்டேன் மனநடுங் கியதுநீ அறிவாய். | 31 |
3441 | தொழுந்தகை உடைய சோதியே அடியேன் சோம்பலால் வருந்திய தோறும் அளவிடற் கெய்துமோ பகலில் விட்டிடா வன்மையால் தூங்கி என்செய்வேன் என்செய்வேன் என்றே. | 32 |
3442 | அந்தமோ டாதி இல்லதோர் பொதுவில் அரும்பெருஞ் சோதியே அடியேன் தூக்கமே கண்டனன் தூக்கம் மற்றுநான் எழுந்தபோதெல்லாம் தொலைவதெக் காலம்என் றெழுந்தேன். | 33 |
3443 | உடையஅம் பலத்தில் ஒருவனே என்றன் உயிர்க்குயிர் ஆகிய ஒளியே கணக்கிலே சிறிதுறும் கனவில் எண்ணவும் எழுதவும் படுமோ நடுங்கிடா நாளும்ஒன் றுளதோ. | 34 |
3444 | பகலிர வடியேன் படுத்தபோ தெல்லாம் தூக்கமாம் பாவிவந் திடுமே எய்துமே என்செய்வோம் என்றே உன்னுளம் அறியுமே எந்தாய் நடுங்கிடா நாளும்ஒன் றுளதோ. | 35 |
3445 | தொகுப்புறு சிறுவர் பயிலுங்கால் பயிற்றும் தொழிலிலே வந்தகோ பத்தில் தருணம்நான் கலங்கிய கலக்கம் மற்றுஞ்சில் உயிர்களில் கோபம் மெய்யநீ அறிந்ததே அன்றோ. | 36 |
3446 | ஒடித்தஇவ் வுலகில் சிறுவர்பால் சிறிய உயிர்கள்பால் தீமைகண் டாங்கே ஆற்றிடாக் காலத்தில் சிறிதே புந்தியில் அறிந்ததே எந்தாய் வெதும்பிய நடுக்கம்நீ214 அறிவாய். | 37 |
214. நடுக்கமும் - படிவேறுபாடு. ஆ. பா. | ||
3447 | கோபமே வருமோ காமமே வருமோ கொடியமோ கங்களே வருமோ தாமதப் பாவிவந் திடுமோ பயனில்மாற் சரியம்வந் திடுமோ றையநான் தளர்ந்ததும் அறிவாய். | 38 |
3448 | காமமா மதமாங் காரமா திகள்என் கருத்தினில் உற்றபோ தெல்லாம் நடுங்கிய நடுக்கம்நீ அறிவாய் செறிந்தவர் தங்களைக் கண்டே ஐயநின் திருவுளம் அறியும். | 39 |
3449 | கருத்துவே றாகிக் கோயிலில் புகுந்துன் காட்சியைக் கண்டபோ தெல்லாம் வந்துநொந் திளைத்தனன் எந்தாய் நெகிழ்ச்சிஇல் லாமையால் நடுங்கிப் படுத்ததும் ஐயநீ அறிவாய். | 40 |
3450 | புன்புலால் உடம்பின் அசுத்தமும் இதனில் புகுந்துநான் இருக்கின்ற புணர்ப்பும் ஏங்கிய ஏக்கம்நீ அறிவாய் மயங்கிஉள் நடுங்கிஆற் றாமல் இளைப்பையும் ஐயநீ அறிவாய். | 41 |
3451 | இந்தவிர் சடைஎம் இறைவனே என்னோ டியல்கலைத் தருக்கஞ்செய் திடவே மனம்மிக நடுங்கினேன் அறிவாய் தமியனேன் மீளவுங் கண்டே நொந்ததும் ஐயநீ அறிவாய். | 42 |
3452 | முனித்தவெவ் வினையோ நின்னருட் செயலோ தெரிந்திலேன் மோகமே லின்றித் ஒருத்தியைக் கைதொடச் சார்ந்தேன் கலப்பிலேன் மற்றிது குறித்தே பகர்வதென் எந்தைநீ அறிவாய். | 43 |
3453 | பதியனே பொதுவில் பரமநா டகஞ்செய் பண்பனே நண்பனே உலகில் ஒருசில வாதங்கள் புரிந்தே வள்ளல்உன் அருளினால் அறிந்தே மெய்யனே நீஅறிந் ததுவே. | 44 |
3454 | அருளினை அளிக்கும் அப்பனே உலகில் அன்புளார் வலிந்தெனக் கீந்த புழுங்கிய புழுக்கம்நீ அறிவாய் மனமிக இளைத்ததும் பொருளால் எந்தைநின் திருவுளம் அறியும். | 45 |
3455 | பொருளிலே உலகம் இருப்பதா தலினால் புரிந்துநாம் ஒருவர்பால் பலகால் மருவுகின் றான்எனக் கருதி மேவிலேன் எந்தைநீ அறிவாய் உவட்டினேன் இதுவும்நீ அறிவாய். | 46 |
3456 | தகைத்தபே ருலகில் ஐயனே அடியேன் தடித்தஉள் ளத்தொடு களித்தே நல்லவா கனங்களில் ஏறி ஓட்டிய போதெலாம் பயந்தேன் பதுங்கினேன் ஒதுங்கினேன் எந்தாய். | 47 |
3457 | சகப்புற வாழ்வைப் பார்த்திடில் கேட்கில் சஞ்சலம் உறும்எனப் பயந்தே நண்ணியும் பிறவிடத் தலைந்தும் பகலன்றி இரவும்அப் படியே விளம்பலென் நீஅறிந் ததுவே. | 48 |
3458 | உருவுள மடவார் தங்களை நான்கண் ணுற்றபோ துளநடுக் குற்றேன் உவளகத் தொளித்தயல் இருந்தேன் காலத்தில் நான்உற்ற கலக்கம் செவிபுகில் கனல்புகு வதுவே. | 49 |
3459 | பண்ணிகா ரங்கள் பொசித்தஅப் போதும் பராக்கிலே செலுத்திய போதும் இசைந்தனு பவித்தஅப் போதும் நவின்றசங் கீதமும் நடமும் கலங்கிய கலக்கம்நீ அறிவாய். | 50 |
3460 | நயந்தபொற் சரிகைத் துகில்எனக் கெனது நண்பினர் உடுத்திய போது பயந்தனர் வெய்யிலிற் கவிகை வெருவினேன் கைத்துகில் வீசி அரைக்குமேல் வீக்கினன் எந்தாய். | 51 |
3461 | கையுற வீசி நடப்பதை நாணிக் கைகளைக் கட்டியே நடந்தேன் மெய்எலாம் ஐயகோ215 மறைத்தேன் வண்ணமும் அண்ணலே சிறிதும் பார்ப்பனேல் பயமிகப் படைப்பேன். | 52 |
215. ஐயவோ - படிவேறுபாடு. ஆ. பா | ||
3462 | வைகிய நகரில் எழிலுடை மடவார் வலிந்தெனைக் கைபிடித் திழுத்தும் தனித்தெனைப் பலவிசை அறிந்தும் பொருள்முத லியகொடுத் திசைத்தும் கடிந்ததும் இல்லைநீ அறிவாய். | 53 |
3463 | எளியரை வலியார் அடித்தபோ தையோ என்மனம் கலங்கிய கலக்கம் திருவுளம் அறியுமே எந்தாய்216 கடலினும் பெரியது கண்டாய் அறிந்தஎன் நடுக்கம்ஆர் அறிவார். | 54 |
216. அறியும் எந்தாயே - பி. இரா. பதிப்பு. | ||
3464 | இரவிலே பிறர்தம் இடத்திலே இருந்த இருப்பெலாம் கள்ளர்கள் கூடிக் காதிலே விழுந்தபோ தெல்லாம் வெதுப்பல்போல் வெதும்பினேன் எந்தாய் டுளம்நடுக் குற்றனன் பலகால். | 55 |
217. விரைவிலே - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச. மு. க., பி. இரா. பதிப்பு. | ||
3465 | உரத்தொரு வருக்கங் கொருவர் பேசியபோ துள்ளகம் நடுங்கினேன் பலகால் தையவோ கலங்கினேன் கருத்தில் எனப்பிறர் புகன்றசொல் புகுந்தே தந்தைநீ அறிந்தது தானே. | 56 |
3466 | மண்ணினீள் நடையில் வந்தவெந் துயரை மதித்துளம் வருந்திய பிறர்தம் கண்ணினீர் விட்டுளங் கவன்றேன் அழைத்தபோ தடியனேன் எண்ணா ஏன்எனல் மறந்தனன் எந்தாய். | 57 |
218. அசைப்பிலே - படிவேறுபாடு. ஆ. பா. | ||
3467 | தேட்டிலே மிகுந்த சென்னையில் இருந்தால் சிலுகுறும்219 என்றுளம் பயந்தே நண்ணினேன் ஊர்ப்புறம் அடுத்த களத்திலே திரிந்துற்ற இளைப்பை எந்தைநீ அறிந்தது தானே. | 58 |
219. சிறுகுறும் - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச.மு. க. பதிப்பு. | ||
3468 | என்புடை வந்தார் தம்முகம் நோக்கி என்கொலோ என்கொலோ இவர்தாம் சொல்லுவ தென்னையோ என்றே வாஎனல் மறந்தனன் எந்தாய் என்கொலோ என்றயர்ந் தேனே. | 59 |
220. இன்புடை - ச.மு க. பதிப்பு. | ||
3469 | காணுறு பசுக்கள் கன்றுக ளாதி கதறிய போதெலாம் பயந்தேன் இளைத்தவை கண்டுளம் இளைத்தேன் கூவுதல் கேட்டுளங் குலைந்தேன் திர்த்தல்கண் டென்என வெருண்டேன். | 60 |
221. மிருகம் - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச.மு.க., பி. இரா. பதிப்பு. | ||
3470 | பிதிர்ந்தமண் உடம்பை மறைத்திட வலியார் பின்முன்நோக் காதுமேல் நோக்கி அவர்புகன் றிட்டதீ மொழிகள் புண்ணியா நின்துதி எனும்ஓர் முறிந்தகாய் கண்டுளம் தளர்ந்தேன். | 61 |
3471 | வாடிய பயிரைக் கண்டபோ தெல்லாம் வாடினேன் பசியினால் இளைத்தே வெற்றரைக் கண்டுளம் பதைத்தேன் நேர்உறக் கண்டுளந் துடித்தேன் சிளைத்தவர் தமைக்கண்டே இளைத்தேன். | 62 |
222. ஈடு - ஒப்பு, முதற் பதிப்பு. | ||
3472 | நலிதரு சிறிய தெய்வமென் றையோ நாட்டிலே பலபெயர் நாட்டிப் பலிக்கடா முதலிய உயிரைப் புந்திநொந் துளநடுக் குற்றேன் கண்டகா லத்திலும் பயந்தேன். | 63 |
3473 | துண்ணெனக் கொடியோர் பிறவுயிர் கொல்லத் தொடங்கிய போதெலாம் பயந்தேன் கண்டகா லத்திலும் பதைத்தேன் வகைகளும் கண்டபோ தெல்லாம் எந்தைநின் திருவுளம்223 அறியும். | 64 |
223. திருவருள் - முதற் பதிப்பு, பொ. சு. பதிப்பு. | ||
3474 | நடுநிலை இல்லாக் கூட்டத்தைக் கருணை நண்ணிடா அரையரை நாளும் கேடரைப் பொய்யலால் கிளத்தாப் பயந்தனன் சுத்தசன் மார்க்கம் வெருவினேன் வெருவினேன் எந்தாய். | 65 |
3475 | ஓங்கிய திருச்சிற் றம்பல முடைய ஒருதனித் தலைவனே என்னைத் தயாநிதிக் கடவுளே நின்பால் அவர்தமை நினைத்தபோ தெல்லாம் திருவுளம் அறியுமே எந்தாய். | 66 |
3476 | காட்டுயர் அணைமேல் இருக்கவும் பயந்தேன் காலின்மேல் கால்வைக்கப் பயந்தேன் பஞ்சணை படுக்கவும் பயந்தேன் நன்குறக் களித்துக் கால்கீழே நினைக்கவும் பயந்தனன் எந்தாய். | 67 |
3477 | தலைநெறி ஞான சுத்தசன் மார்க்கம் சார்ந்திட முயலுறா தந்தோ கனிவுற வைத்தனர் ஆகிப் பொதுஎனக் கண்டிரங் காது எந்தைநான் கூறுவ தென்னே. | 68 |
3478 | இவ்வணஞ் சிறியேற் குலகியல் அறிவிங் கெய்திய நாளது தொடங்கி நடுக்கமும் துன்பமும் உரைக்க இசைப்பதென் இசைத்ததே அமையும் திருவுளம் அறிந்ததே எல்லாம். | 69 |
224. அலகுறாது - குறைவுபடாது. முதற் பதிப்பு. | ||
3479 | தரைத்தலத் தெனைநீ எழுமையும் பிரியாத் தம்பிரான் அல்லையோ மனத்தைக் கடவுள்நீ அல்லையோ எனைத்தான் எந்தைநீ அல்லையோ நின்பால் நீஅறி யாததொன் றுண்டோ . | 70 |
3480 | கைதலத் தோங்கும் கனியின்225 என் னுள்ளே கனிந்தஎன் களைகண்நீ அலையோ மெய்யன்நீ அல்லையோ எனது பரிந்துநின் திருமுன்விண் ணப்பம் திருவுளம் தெரிந்ததே226 எல்லாம். | 71 |
225. கனியில் - பி. இரா. பதிப்பு. 226. அறிந்ததே - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச. மு. க. பதிப்பு. | ||
3481 | இன்னவா றடியேன் அச்சமுந் துயரும் எய்திநின் றிளைத்தனன் அந்தோ சூழ்ந்திடும் மறைப்பும்இங் குனைத்தான் என்பவால் என்செய்வேன் எனது வல்லவா இதுதகு மேயோ. | 72 |
3482 | எள்ளலாம் பயத்தால் துயரினால் அடைந்த இளைப்பெலாம் இங்குநான் ஆற்றிக் கூடவே அடுத்ததென் அந்தோ மன்னவா நின்னலால் அறியேன் உன்னதே என்னதன் றெந்தாய். | 73 |
3483 | என்சுதந் தரம்ஓர் எட்டுணை யேனும் இல்லையே எந்தைஎல் லாம்உன் தமியனேன் தனைப்பல துயரும் மாயையும் வினையும்ஆ ணவமும் இவைக்கெலாம் நான்இலக் கலவே. | 74 |
3484 | அறிவொரு சிறிதிங் கறிந்தநாள் முதல்என் அப்பனே நினைமறந் தறியேன் சிந்தைசெய் தறிந்திலேன் உலகில் பிழைத்தனன் ஆயினும்என்னைக் குணப்பெருங் குன்றினுக் கழகோ. | 75 |
3485 | ஐயநான் ஆடும் பருவத்திற் றானே அடுத்தநன் னேயனோ டப்பா புகல்என அவனும்அங் கிசைந்தே மெய்யருள் மீட்டிட மீண்டேம் இன்றுநான் சொல்லுவ தென்னே. | 76 |
3486 | தேர்விலாச் சிறிய பருவத்திற் றானே தெய்வமே தெய்வமே எனநின் தந்தையும் குருவும்நீ என்றேன் பிதற்றினேன் பிறர்மதிப் பறியேன் இன்றுநான் உரைப்பதிங் கென்னே. | 77 |
3487 | பொறித்துனைப் பதியாப் பெற்றநாள் அடிமை புரிந்தது போலவே இன்றும் தெய்வமும் குருவும்மெய்ப் பொருளும் நேயமும் நீஎனப் பெற்றே குதித்ததென் கூறுக நீயே. | 78 |
3488 | பரிந்துனைப் பதியாப் பெற்றநாள் அடிமை பணிபுரிந் தாங்கிது வரையில் பொருளும்என் புணர்ப்பும்என் அறிவும் மெய்ம்மையும் யாவும்நீ என்றே செய்கைஎன் செப்புக நீயே. | 79 |
3489 | மைதவழ் விழிஎன் அம்மைஓர் புடைகொள்227 வள்ளலே நின்னைஅன் பாலும் வாழ்த்துகின் றோர்தமை வாழ்த்தி உன்அருள் அறியநான் வேறு திருவுளத் தடைத்திடல் அழகோ. | 80 |
227. மைதவழ் முகில்போன் றருள்பொழி கருணை - முதற் பதிப்பு, பொ. சு., ச. மு. க. 'மைதவழ் விழியென் னம்மையோர் புடைகொள் வள்ளலே' என்றும் பாடம் எனச் ச.மு.க. அடிக்குறிப்பிடுகிறார். | ||
3490 | ஆரணம் உரைத்த வரைப்பெலாம் பலவாம் ஆகமம் உரைவரைப் பெல்லாம் கணிப்பருங் களிப்பிலே ஓங்கி நடக்கின்ற பெருமைநான் அறிந்தும் தனையனேன் தளருதல் அழகோ. | 81 |
3491 | பார்முதல் நாதப் பதிஎலாங் கடந்தப் பாலும்அப் பாலும்அப் பாலும் உரைப்பரும் பெருமையின் ஓங்கிச் சிறந்தமெய்த் தந்தைநீ இருக்க மகன்மனம் வருந்துதல் அழகோ. | 82 |
3492 | ஆர்ந்தவே தாந்தப் பதிமுதல் யோகாந் தப்பதி வரையும்அப் பாலும் செல்லஓர் சிற்சபை இடத்தே தந்தையே தனிப்பெருந் தலைவா பிள்ளைநான் வருந்துதல் அழகோ. | 83 |
3493 | சித்திகள் எல்லாம் வல்லதோர் ஞானத் திருச்சபை தன்னிலே திகழும் தழைத்திடத் தனிஅருட் செங்கோல் தனிமுதல் தந்தையே தலைவா பிள்ளைநான் வாடுதல் அழகோ. | 84 |
3494 | சாற்றுபே ரண்டப் பகுதிகள் அனைத்தும் தனித்தனி அவற்றுளே நிரம்பித் சோதியால் விளக்கிஆ னந்த அரும்பெருந் தந்தையே இன்பப் பிள்ளைநான் பேதுறல் அழகோ. | 85 |
3495 | சிறந்ததத் துவங்கள் அனைத்துமாய் அலவாய்த் திகழ்ஒளி யாய்ஒளி எல்லாம் பெருவெளி யாய்அதற் கப்பால் நீதிநல் தந்தையே இனிமேல் பிள்ளைநான் வாடுதல் அழகோ. | 86 |
3496 | எண்ணிய எல்லாம் வல்லபே ரருளாம் இணையிலாத் தனிநெடுஞ் செங்கோல் நடத்தும்ஓர் ஞானநா யகனே தனையன்நான் பயத்தினால் துயரால் ஐயகோ வாடுதல் அழகோ. | 87 |
3497 | கலைஎலாம் புகலும் கதிஎலாம் கதியில் காண்கின்ற காட்சிகள் எல்லாம் நிறைவெலாம் விளங்கிடப் பொதுவில் வாய்மையான் நடத்தும்ஓர் தனிமைத் தனையன்நான் தளருதல் அழகோ. | 88 |
3498 | ஆதியே நடுவே அந்தமே எனும்இவ் வடைவெலாம் இன்றிஒன் றான தூயபே ரருள்தனிச் செங்கோல் நிருத்தனே ஒருத்தனே நின்னை உறுகணால் தளருதல் அழகோ. | 89 |
3499 | அத்தனே திருச்சிற் றம்பலத் தரசே அரும்பெருஞ் சோதியே அடியார் பெரிதருள் புரிதனித் தலைமைச் செல்வனே சிறப்பனே சிவனே துயர்ந்துளம் வாடுதல் அழகோ. | 90 |
3500 | உற்றதோர் திருச்சிற் றம்பலத் தோங்கும் ஒருதனித் தந்தையே நின்பால் குயிற்றினேன் என்னில்அக் குற்றம் இன்புறப் பயிற்றுதல் வேண்டும் வழக்கிது நீஅறி யாயோ. | 91 |
3501 | குற்றமோ குணமோ நான்அறி யேன்என் குறிப்பெலாம் திருச்சிற்றம் பலத்தே உற்றன228 மற்றென தலவே செய்திடில் திருத்தலே அன்றி மரபிது நீஅறி யாயோ. | 92 |
228. உற்றிடின் - முதற்பதிப்பு; பொ. சு., ச. மு. க. பதிப்பு. 229. தெற்றென - விரைந்து. முதற்பதிப்பு. | ||
3502 | மாயையால் வினையால் அரிபிர மாதி வானவர் மனமதி மயங்கித் சிறியனேன் செய்வது புதிதோ அறிவித்துத் திருத்துதல் அன்றி நெறிக்கழ கல்லவே எந்தாய். | 93 |
3503 | கருணையும் சிவமே பொருள்எனக் காணும் காட்சியும் பெறுகமற் றெல்லாம் வண்ணமே பெற்றிருக் கின்றேன் எய்திய தென்செய்வேன் எந்தாய் சிறுநெறி பிடித்ததொன் றிலையே. | 94 |
3504 | கலங்கிய போதும் திருச்சிற்றம் பலத்தில் கருணையங் கடவுளே நின்பால் எந்தைநின் உளம்அறி யாதோ மாயையால் வரும்பிழை எல்லாம் டடிக்கடி அறைந்தனன் ஆண்டே. | 95 |
3505 | இரும்பினும் கொடிய மனஞ்செயும் பிழையும் என்பிழை அன்றெனப் பலகால் வேறுநான் செய்ததிங் கென்னே அப்பனே என்றிருக் கின்றேன் தூயதாம் திருவுளம் அறியும். | 96 |
3506 | வருமுயிர் இரக்கம் பற்றியே உலக வழக்கில்என் மனஞ்சென்ற தோறும் விண்ணப்பஞ் செய்கின்றேன் இன்றும் ஒன்றதே இரண்டிலை இரக்கம் தொருவனே நின்பதத் தாணை. | 97 |
3507 | தலைவர்கள் எல்லாம் தனித்தனி வணங்கும் தலைவனே இன்றும்என் உளமும் வழக்கிலே உயிர்இரக் கத்தால் என்னுயிர் என்னவே றிலையே நீங்கும்நின் திருவுளம் அறியும். | 98 |
3508 | ஆதலால் இரக்கம் பற்றிநான் உலகில் ஆடலே அன்றிஓர் விடயக் கருத்தெனக் கில்லைஎன் றிடல்இப் புந்தியில் அறிந்தது தானே இல்லைநான் இசைப்பதென் எந்தாய். | 99 |
3509 | என்னையும் இரக்கந் தன்னையும் ஒன்றாய் இருக்கவே இசைவித் திவ்வுலகில் வள்ளல்நீ நினக்கிது விடயம் பாங்கினால் உரைக்கின்றேன் எந்தாய் திருந்ததோர் இறையும்இங் கிலையே. | 100 |
3510 | உறுவினை தவிர்க்கும் ஒருவனே உலகில் ஓடியும் ஆடியும் உழன்றும் சிறியனேன் ஒருதின மேனும் நின்பணி மதிப்பலால் எனக்குச் திருவுளம் அறியுமே எந்தாய். | 101 |
3511 | தந்தையர் வெறுப்ப மக்கள்தாம் பயனில் சழக்குரை யாடிவெங் காமச் சிறியனேன் ஒருதின மேனும் டிவ்வுல கியலில்அவ் வாறு திருவுளம் அறியநான் அறியேன். | 102 |
3512 | அம்புவி தனிலே தந்தையர் வெறுப்ப அடிக்கடி அயலவர் உடனே வள்ளலே நின்பணி விடுத்தே ஏழையேன் பிறரொடு வெகுண்டே மெய்யநின் ஆணைநான் அறியேன். | 103 |
3513 | வள்ளல்இவ் வுலகில் தந்தையர் வெறுப்ப மக்கள்தாம் ஒழுக்கத்தை மறந்தே கடைதொறும் மயங்குதல் பொய்யே மெய்யநின் திருப்பணி விடுத்தே எந்தைநின் ஆணைநான் அறியேன். | 104 |
3514 | மலைவிலாத் திருச்சிற் றம்பலத் தமர்ந்த வள்ளலே உலகினில் பெற்றோர் கொடியதீ நெறியிலே மக்கள் புண்ணிய நின்பணி விடுத்தே உண்பதத் தாணைநான் அறியேன். | 105 |
3515 | தனிப்பெருஞ் சோதித் தந்தையே உலகில் தந்தையர் பற்பல காலும் கேற்கவே பயிற்றிடுந் தோறும் பண்பனே என்னைநீ பயிற்றத் திருவுளம் அறியநான் அறியேன். | 106 |
3516 | தன்னைநே ரில்லாத் தந்தையே உலகில் தந்தையர் தங்களை அழைத்தே சூழலே போகின்றார் அடியேன் இலக்கெனக் கொள்கின்றேன் அல்லால் பெரியநின் ஆணைநான் அறியேன். | 107 |
3517 | போற்றுவார் போற்றும் புனிதனே மக்கள் பொருந்துதம் தந்தையர் தமையே மெல்லிய சரிகைவத் திரந்தா இரங்குவார் இவைகுறித் தடியேன் திருவுளம் அறியநான் அறியேன். | 108 |
3518 | குணம்புரி எனது தந்தையே உலகில் கூடிய மக்கள்தந் தையரைப் பதிபுரி ஏற்றபெண் பார்த்தே மனத்திலே ஒருசிறி தேனும் எந்தைநின் ஆணைநான் அறியேன். | 109 |
3519 | இகத்திலே எனைவந் தாண்டமெய்ப் பொருளே என்னுயிர்த் தந்தையே இந்தச் தாழ்ந்தவ ராய்ப்புறங் காட்டி ஐயவோ வஞ்சம்நின் அளவில் முதல்வநின் ஆணைநான் அறியேன். | 110 |
3520 | தன்மைகாண் பரிய தலைவனே எனது தந்தையே சகத்திலே மக்கள் வைகின்றார் வள்ளலே மருந்தே என்னுயிர்க் கிசைந்தமெய்த் துணையே நின்பதத் தாணைநான் அறியேன். | 111 |
3521 | ஒப்பிலா மணிஎன் அப்பனே உலகில் உற்றிடு மக்கள்தந் தையரை மனம்பொறுத் திருக்கின்றார் அடியேன் தரிப்பனோ தரித்திடேன் அன்றி விளையுமோ அறிந்திலேன் எந்தாய். | 112 |
230. தப்பிலா - முதற்பதிப்பு., பொ.சு., ச. மு. க. பதிப்பு. | ||
3522 | இத்தகை உலகில் இங்ஙனம் சிறியேன் எந்தைநின் திருப்பணி விடுத்தே தெரிந்தநாள் முதல்இது வரையும் அப்பனே அம்பலத் தாடும் சிந்தித்தே இருக்கின்றேன் இன்றும். | 113 |
3523 | பொய்வகை மனத்தேன் என்னினும் எந்தாய் பொய்யுல காசைசற் றறியேன் நண்ணிய மெய்ப்பொருள் நமது கருதினேன் கருத்தினை முடிக்கச் தெய்வமே என்றிருக் கின்றேன். | 114 |
3524 | அன்னையே என்றன் அப்பனே திருச்சிற் றம்பலத் தமுதனே எனநான் குலகிலே கருணைஎன் பதுதான் இருக்கின்றேன் என்உள மெலிவும் வண்ணமும் திருவுளம் அறியும். | 115 |
3525 | பொய்படாப் பயனே பொற்சபை நடஞ்செய் புண்ணியா கண்ணினுள் மணியே கணிப்பருங் கருணையங் கடலே திருப்பணி புரிந்திருக் கின்றேன் வண்ணமும் திருவுளம் அறியும். | 116 |
3526 | தன்னிகர் அறியாத் தலைவனே தாயே தந்தையே தாங்குநற் றுணையே என்னுடை எய்ப்பினில் வைப்பே உன்னையே நினைத்திருக் கின்றேன் வண்ணமும் திருவுளம் அறியும். | 117 |
3527 | திருவளர் திருஅம் பலத்திலே அந்நாள் செப்பிய மெய்ம்மொழிப் பொருளும் உணர்த்திய மெய்ம்மொழிப் பொருளும் காட்டிய மெய்ம்மொழிப் பொருளும் வண்ணமும் திருவுளம் அறியும். | 118 |
3528 | உவந்தென துளத்தே உணர்த்திய எல்லாம் உறுமலை இலக்கென நம்பி நின்றதும் நிலைத்தமெய்ப் பொருள்இப் பற்பல குறிகளால் அறிந்தே திகைப்பதும் திருவுளம் அறியும். | 119 |
3529 | ஏய்ந்தபொன் மலைமேல் தம்பத்தில் ஏறி ஏகவும் ஏகவும் நுணுகித் தீர்த்துமேல் ஏற்றிய திறத்தை மனங்களிப் புற்றுமெய் இன்பம் சுழல்வதும் திருவுளம் அறியும். | 120 |
3530 | வாட்டமோ டிருந்த சிறியனேன் தனது வாட்டமும் மாயையா திகளின் என்னைஓர் பொருள்என மதித்தே செலுத்திய திருச்சிலம் பொலிநான் கிலேசமுந் திருவுளம் அறியும். | 121 |
3531 | கற்றவர் கல்லார் பிறர்பிறர் குரல்என் காதிலே கிடைத்தபோ தெல்லாம் மரபினர் உறவினர் தமக்குள் ஓடிப்பார்த் தோடிப்பார்த் திரவும் ஏக்கமுந் திருவுளம் அறியும். | 122 |
3532 | கருணையம் பதிநங் கண்ணுள்மா மணிநம் கருத்திலே கலந்ததெள் ளமுதம் வள்ளல்சிற் றம்பலம் மன்னும் புண்ணியம் வருகின்ற தருணம் தன்மையும் திருவுளம் அறியும். | 123 |
3533 | இமையவர் பிரமர் நாரணர் முதலோர் எய்துதற் கரியபே ரின்பம் தயாநிதி தனிப்பெருந் தந்தை ஐயர் தாம் வருகின்ற சமயம் தன்மையும் திருவுளம் அறியும். | 124 |
3534 | அடியனேன் உள்ளம் திருச்சிற்றம் பலத்தென் அமுதநின் மேல்வைத்த காதல் நிகழ்கின்ற ஆவலும் விரைவும் பார்ப்பறப் பார்த்திருக் கின்றேன் திருவுளங் கண்டதே எந்தாய். | 125 |
3535 | பன்னிரண் டாண்டு தொடங்கிநான் இற்றைப் பகல்வரை அடைந்தவை எல்லாம் ஒருசில உரைத்தனன் எனினும் இயல்புறப் புறத்தினும் விளங்கி வண்ணமே வகுப்பதென் நினக்கே. | 126 |
3536 | இதுவரை அடியேன் அடைந்தவெம் பயமும் இடர்களும் துன்பமும் எல்லாம் புலையனேன் பொருட்டல இதுநின் வகுத்தனன் அடியனேன் தனக்கே இடரும்மற் றிலைஇலை எந்தாய். | 127 |
3537 | என்னள விலையே என்னினும் பிறர்பால் எய்திய கருணையால் எந்தாய் உயிரொடும் தின்கின்ற தந்தோ இருந்திடில்231 என்உயிர் தரியா அமுதனே அளித்தருள் எனையே. | 128 |
231. இருக்கில் - பி. இரா. பதிப்பு, | ||
3538 | பயத்தொடு துயரும் மறைப்புமா மாயைப் பற்றொடு வினையும்ஆ ணவமும் கருத்திலே இனிஒரு கணமும் மெய்யருள் அளித்திடல் வேண்டும் உயிர்விடு கின்றனன் இன்றே. | 129 |
3539 | ஐயநான் பயத்தால் துயரினால் அடைந்த அடைவைஉள் நினைத்திடுந் தோறும் மிகஇவற் றால்இளைத் திட்டேன் வசமிலேன் இவைஎலாம் தவிர்த்தே உயிர்விடு கின்றனன் இன்றே. | 130 |
232. விடுத்தல் - முதற்பதிப்பு, பொ. சு.,ச. மு. க., பி. இரா. பதிப்பு. | ||
3540 | பயந்துயர் இடர்உள் மருட்சியா தியஇப் பகைஎலாம் பற்றறத் தவிர்த்தே நாடிஈண் டெண்ணிய எல்லாம் விண்ணப்பம் நின்திரு உளத்தே வள்ளலே சிற்சபை வாழ்வே. | 131 |
233. அருளாம் - ச. மு. க. பதிப்பு. | ||
3541 | என்னுயிர் காத்தல் கடன்உனக் கடியேன் இசைத்தவிண் ணப்பம்ஏற் றருளி உறுகண்மற் றிவைஎலாம் ஒழித்தே நிரப்பியாட் கொள்ளுதல் வேண்டும் வள்ளலே சிற்சபை வாழ்வே. | 132 |
3542 | பரிக்கிலேன் பயமும் இடரும்வெந் துயரும் பற்றறத் தவிர்த்தருள் இனிநான் தரிக்கிலேன் தரிக்கிலேன் அந்தோ பொற்சபை அண்ணலே கருணை வள்ளலே சிற்சபை வாழ்வே. | 133 |
234. வரிக்கணேர் இன்ப வல்லியை மணந்த - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச.மு.க. பதிப்பு. |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3543 | திடுக்கற எனைத்தான் வளர்த்திடப் பரையாம் செவிலிபாற் சேர்த்தனை அவளோ என்செய்வேன் இன்னும்என் னிடைப்பால் வந்தெனைப் பார்த்திலை அந்தோ தனையனேன் தளர்ந்திடல் அழகோ. | 1 |
3544 | தளர்ந்திடேல் மகனே என்றெனை எடுத்தோர் தாய்கையில் கொடுத்தனை அவளோ மாயமே புரிந்திருக் கின்றாள் கேட்பதற் கடைந்திலன் அந்தோ உற்றிலை பெற்றவர்க் கழகோ. | |
3545 | தாங்கஎன் தனைஓர் தாய்கையில் கொடுத்தாய் தாயவள் நான்தனித் துணர்ந்து சூதையே நினைத்திருக் கின்றாள் உளந்தளர் வுற்றனன் நீயும் எந்தைநின் திருவருட் கழகோ. | 3 |
3546 | அத்தநீ எனைஓர் தாய்கையில் கொடுத்தாய் ஆங்கவள் மகள்கையில் கொடுத்தாள் நீலியோ தன்புடை ஆடும் தனித்தனி அவர்அவர் எடுத்தே கலங்கினேன் கலங்கிடல் அழகோ. | 4 |
3547 | வாங்கிய செவிலி அறிவொடும் துயிற்ற மகள்கையில் கொடுத்தனள் எனைத்தான் என்செய்வேன் என்னையே உணர்ந்து தொட்டிலும் ஆட்டிடு கின்றாள் ஈன்றவர் அறிவரே எந்தாய். | 5 |
3548 | வலத்திலே செவிலி எடுத்திடச் சோம்பி மக்கள்பால் காட்டிவிட் டிருந்தாள் வந்தெனை எடுத்திலார் அவரும் என்செய்வேன் என்னுடை அருமை நீயும்இங் கறிந்திலை யேயோ. | 6 |
3549 | தும்மினேன் வெதும்பித் தொட்டிலிற் கிடந்தே சோர்ந்தழு திளைத்துமென் குரலும் காதுறக் கேட்டிருக் கின்றாள் சிரித்திருக் கின்றனர் அந்தோ இருப்பதோ நீயும்எந் தாயே. | 7 |
3550 | துருவிலா வயிரத் தொட்டிலே தங்கத் தொட்டிலே பலஇருந் திடவும் சிறியனைக் கிடத்தினள் எந்தாய் பிள்ளைநான் எனக்கிது பெறுமோ கண்டிடில் சகிக்குமோ நினக்கே. | 8 |
3551 | காய்ந்திடு மனத்தாள் போன்றனள் சிறிதும் னிவிலாள் காமமா திகளாம் பயம்புரி வித்தனள் பலகால் திருமதி எனநினைந் தறியாள் தந்தது சாலும்எந் தாயே. | 9 |
3552 | ஞானஆ னந்த வல்லியாம் பிரியா நாயகி யுடன்எழுந் தருளி இன்னமு தனைத்தையும் அருத்தி உறப்புரிந் தெனைப்பிரி யாமல் மாமணி மன்றில்எந் தாயே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3553 | ஆடக மணிப்பொற் குன்றமே என்னை ஆண்டுகொண் டருளிய பொருளே மெய்யொளிக் குள்ளொளி வியப்பே தவிர்த்தருள் வழங்கிய மன்றில் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 1 |
3554 | வட்டவான் சுடரே வளரொளி விளக்கே வயங்குசிற் சோதியே அடியேன் இன்பமே என்பெரும் பொருளே கடவுளே கனகமன் றகத்தே நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 2 |
3555 | புல்லவா மனத்தேன் என்னினும் சமயம் புகுதவா பொய்ந்நெறி ஒழுக்கம் சொப்பனத் தாயினும் நினையேன் கனகமா மன்றிலே நடிக்கும் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 3 |
3556 | புண்படா உடம்பும் புரைபடா மனமும் பொய்படா ஒழுக்கமும் பொருந்திக் கருத்தில்வைத் தேத்துதற் கிசைந்தேன் உலகரை நம்பிலேன் எனது நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 4 |
3557 | புண்ணிலே புகுந்த கோல்எனத் துயரம் புகுந்தெனைக் கலக்கிய போதும் கருத்தனே நின்றனை அல்லால் மதித்திலேன் மதிக்கின்றார் தமையும் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 5 |
3558 | ஊன்பெறும் உயிரும் உணர்ச்சியும் அன்பும் ஊக்கமும் உண்மையும் என்னைத் தனிப்பெருந் தெய்வமுந் தவமும் மக்களும் மனைவியும் உறவும் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 6 |
3559 | வாட்டமும் துயரும் அச்சமும் தவிர்த்தென் வடிவமும் வண்ணமும் உயிரும் தேகமும் உருவும்மெய்ச் சிவமும் ரின்பமும் அன்பும்மெய்ஞ் ஞான நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 7 |
3560 | வம்பனேன் பிறர்போல் வையமும் வானும் மற்றவும் மதித்திலேன் மதஞ்சார் உலகமும் வாழ்கவென் றிருந்தேன் செயவல்ல சித்தனே சிவனே நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 8 |
3561 | ஆயகால் இருந்தும் நடந்திட வலியில் லாமையால் அழுங்குவார் எனஉண் விருப்பிலா மையின்மிக மெலிந்தேன் சித்தனே சத்திய சபைக்கு நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 9 |
3562 | அற்றமும் மறைக்கும் அறிவிலா தோடி ஆடிய சிறுபரு வத்தே குணப்பெருங் குன்றமே குருவே சிந்தையில் இனிக்கின்ற தேனே நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 10 |
3563 | படம்புரி பாம்பிற் கொடியனேன் கொடிய பாவியிற் பாவியேன் தீமைக் என்னினும் துணைஎந்த விதத்தும் சிந்தனை செய்திருக் கின்றேன் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 11 |
3564 | படித்தனன் உலகப் படிப்பெலாம் மெய்ந்நூல் படித்தவர் தங்களைப் பார்த்து நோக்கினேன் பொய்யர்தம் உறவு பெரியரில் பெரியர்போல் பேசி நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 12 |
3565 | பஞ்சுநேர் உலகப் பாட்டிலே மெலிந்த பாவியேன் சாவியே போன பொய்யெலாம் பூரித்த வஞ்ச நெடியனேன் கொடியனேன் காம நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 13 |
3566 | கயந்துளே உவட்டும் காஞ்சிரங் காயில் கடியனேன் காமமே கலந்து வெகுளியேன் வெய்யனேன் வெறியேன் மக்களை ஒக்கலை மதித்தே நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 14 |
3567 | ஓடினேன் பெரும்பே ராசையால் உலகில் ஊர்தொறும் உண்டியே உடையே தியங்கினேன் மயங்கினேன் திகைத்து வஞ்சமே பொருளென மதித்து நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 15 |
3568 | காட்டிலே திரியும் விலங்கினிற் கடையேன் கைவழக் கத்தினால் ஒடிந்த உலுத்தனேன் ஒருசிறு துரும்பும் எச்சிலும் உமிழ்ந்திடேன் நரக நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 16 |
3569 | துனித்தவெம் மடவார் பகல்வந்த போது துறவியின் கடுகடுத் திருந்தேன் தழுவினேன் தடமுலை விழைந்தேன் இடர்ப்பட்ட நாயென இளைத்தேன் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 17 |
3570 | தார்த்தட முலையார் நான்பல ரொடுஞ்சார் தலத்திலே வந்தபோ தவரைப் பாதகப் பூனைபோல் இருந்தேன் பேசினேன் வஞ்சரிற் பெரியேன் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 18 |
3571 | பெண்மையே விழைந்தேன் அவர்மனம் அறியேன் பேய்எனப் பிடித்தனன் மடவார்க் டுவந்தகங் களித்தபொய் யுளத்தேன் சாத்திரம் புகன்றுவாய் தடித்தேன் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 19 |
3572 | வன்மையில் பொருள்மேல் இச்சைஇல் லவன்போல் வாதிபோல் வார்த்தைகள் வழங்கி அடிக்கடி வாங்கிய கொடியேன் எனைவிடக் கொடியருக் கீந்தேன் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 20 |
3573 | கட்டமே அறியேன் அடுத்தவர் இடத்தே காசிலே ஆசையில் லவன்போல் பகல்எலாம் தவசிபோல் இருந்தேன் இழுதையிற் றூங்கினேன் களித்து நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 21 |
3574 | காணியே கருதும் கருத்தினைப் பிறர்க்குக் காட்டிடா தம்பெலாம் அடங்கும் சுகத்தினால் சோம்பினேன் உதவா ஈந்திலேன் ஈந்தவன் எனவே நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 22 |
3575 | அடுத்தவர் மயங்கி மதித்திட நினைத்தேன் அடிக்கடி பொய்களே புனைந்தே றிகழ்ந்தனன் அகங்கரித் திருந்தேன் கொடாதவர் தமைஇகழ்ந் துரைத்தேன் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 23 |
3576 | எளியவர் விளைத்த நிலமெலாங் கவரும் எண்ணமே பெரிதுளேன் புன்செய்க் காய்ச்சுபால் கேட்டுண்ட கடையேன் சுவைபெறச் சுவைத்தநாக் குடையேன் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 24 |
3577 | கொலைபல புரிந்தே புலைநுகர்ந் திருந்தேன் கோடுறு குரங்கினிற் குதித்தே அறிந்தவன் போல்பிறர்க் குரைத்தேன் மயங்கிய மதியினேன் நல்லோர் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 25 |
3578 | ஈயெனப் பறந்தேன் எறும்பென உழன்றேன் எட்டியே எனமிகத் தழைத்தேன் பிதற்றொடும் ஊர்தொறும் பெயர்ந்தேன் கல்லெனக் கிடந்தனன் குரைக்கும் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 26 |
3579 | ஒன்றியே உணவை உண்டுடல் பருத்த ஊத்தையேன் நாத்தழும் புறவே வீணனேன் ஊர்தொறுஞ் சுழன்ற பகடெனத் திரிகின்ற படிறேன் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 27 |
3580 | கவையெலாந் தவிர்ந்த வெறுமரம் அனையேன் கள்ளனேன் கள்ளுண்ட கடியேன் துட்டனேன் தீதெலாந் துணிந்தேன் இந்தநாள் இறைவநின் அருளால் நம்பினேன் கைவிடேல் எனையே. | 28 |
திருச்சிற்றம்பலம்
அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3581 | இப்பார் முதல்எண் மூர்த்தமதாய் இலங்கும் கருணை எங்கோவே தடுத்தாட் கொண்ட தயாநிதியே இறைவா எல்லாம் வல்லோனே ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 1 |
3582 | புரைசேர் துயரப் புணரிமுற்றும் கடத்தி ஞான பூரணமாம் கடலைக் குடிப்பித் திடல்வேண்டும் ஒளிமா மணியே உடையானே ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 2 |
3583 | கண்ணார் அமுதக் கடலேஎன் கண்ணே கண்ணுட் கருமணியே தழைத்த சுடரே தனிக்கனலே எல்லாம் நிறைந்த அருட்சோதி ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 3 |
3584 | பொய்யா தென்றும் எனதுளத்தே பொருந்தும் மருந்தே புண்ணியனே கரும்பே கனியே கடையேற்குச் தேவே மூவாத் தெள்ளமுதே ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 4 |
3585 | இத்தா ரணியில் என்பிழைகள் எல்லாம் பொறுத்த என்குருவே நிருத்தா எல்லாஞ் செயவல்ல தேவே சித்த சிகாமணியே ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 5 |
3586 | எம்மே தகவும் உடையவர்தம் இதயத் தமர்ந்த இறையவனே திட்ட கருணை எம்மானே நாதா என்னை நயந்தீன்ற ஆற்ற மாட்டேன்கண்டாயே. | 6 |
3587 | செப்பார் கலைகள் மொழிந்தபொருள் திறங்கள் அனைத்துந் தெரிந்துதெளிந் கின்ற பெரிய ரின்மொழிப்பாட் டெல்லாம் உவந்த உடையானே ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 7 |
3588 | துப்பார் கனகப் பொதுவில்நடத் தொழிலால் உலகத் துயர்ஒழிக்கும் வல்லிக் கிசைந்த மணவாளா ஒருவா எல்லாம் உடையானே ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 8 |
3589 | ஒப்பா ருரைப்பார் நின்பெருமைக் கெனமா மறைகள் ஓலமிடும் சோதிப் படிக வண்ணத்தாய் விருந்து புரிதல் வேண்டும்என்றன் ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 9 |
3590 | வெப்பார் உள்ளக் கலக்கமெலாம் இற்றைப் பொழுதே விலக்கிஒழித் எல்லாம் விரைவின் ஈந்தருள்க உரைத்தேன் கருணை உடையானே ஆற்ற மாட்டேன் கண்டாயே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3591 | பாழுது விடிந்த தினிச்சிறிதும் பொறுத்து முடியேன் எனநின்றே கூவிக் கூவி அயர்கின்றேன் பட்ட திலையோ பலகாலும்235 துணைவே றறியேன் உடையானே. | 1 |
235. பலநாளும் - ச. மு. க. பதிப்பு. | ||
3592 | உடையாய் திருஅம் பலத்தாடல் ஒருவா ஒருவா உலவாத கூவிக் கூவி அயர்கின்றேன் தாழ்க்கில் அழகோ புலைநாயிற் மதமோ கருணைக் கருத்தினுக்கே. | 2 |
3593 | கருணைக் கருத்து மலர்ந்தெனது கலக்க மனைத்துந் தவிர்த்தேஇத் தரியேன் தளர்வேன் தளர்வதுதான் கழகோ அழகென் றிருப்பாயேல் சிரிப்பார் நானும் திகைப்பேனே. | 3 |
236. அடியரெலாம் - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச. மு. க., பி. இரா. | ||
3594 | திகைப்பார் திகைக்க நான்சிறிதும் திகையேன் எனநின் திருவடிக்கே மற்றொன் றறியேன் சிறியேற்குத் தாராய் எனிலோ பிறரெல்லாம் திருத்தல் அழகோ நாயகனே. | 4 |
3595 | நாயிற் கடையேன் கலக்கமெலாம் தவிர்த்து நினது நல்லருளை என்னே கெடுவ தியற்கையிலே குற்றம் புரிந்தோன் தன்னையும்ஓர் றுரைப்பா ருனைத்தான் தெரிந்தோரே. | 5 |
237. தாயிற் பெரிய - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., பி. இரா. | ||
3596 | தெரிந்த பெரியர்க் கருள்புரிதல் சிறப்பென் றுரைத்த தெய்வமறை சிறப்பிற் சிறப்பென் றுரைத்தனவே நீயே என்றால் புண்ணியனே கிரங்கி அருளல் வேண்டாவோ. | 6 |
3597 | வேண்டார் உளரோ நின்னருளை மேலோ ரன்றிக் கீழோரும் இன்று புதிதோ யான்வேண்டல் சோதி மணியே ஆறொடுமூன் ஆண்டாய் கருணை அளித்தருளே. | 7 |
3598 | அருளே வடிவாம் அரசேநீ அருளா விடில்இவ் வடியேனுக் எவரே எல்லாம் வல்லோய்நின் புறத்தும் அகத்தும் புணர்ந்தெங்குந் சிறந்த அருளாய்த் திகழ்வதுவே. | 8 |
3599 | திகழ்ந்தார் கின்ற திருப்பொதுவில் சிவமே நின்னைத் தெரிந்துகொண்டு புன்மை அறிவால் பொய்உரைத்தே என்னே புவிக்கிங் கிசைத்திலைநீ அமைத்தாய் எல்லாம் அமைத்தாயே. | 9 |
3600 | எல்லாம் வகுத்தாய் எனக்கருளில் ரே தடுப்பார் எல்லாஞ்செய் மகிழ்வார் என்கண் மணியேஎன் துரையே சோதித் திருப்பொதுவில் தருணம் இதுநீ நயந்தருளே. | 10 |
3601 | நயந்த கருணை நடத்தரசே ஞான அமுதே நல்லோர்கள் விளக்கே என்னை விதித்தோனே கலங்கி நரகக் கடுங்கடையில் அழகோ கடைக்கண் பார்த்தருளே. | 11 |
3602 | பார்த்தார் இரங்கச் சிறியேன்நான் பாவி மனத்தால் பட்டதுயர் தெய்வந் துணைஎன் றிருக்கின்றேன் சிறியேன் தனைவெந் துயர்ப்பாவி கருணைக் கழகிங் கெந்தாயே. | 12 |
238. சேர்த்தாய் - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச. மு. க., பி. இரா. | ||
3603 | தாயே எனைத்தான் தந்தவனே தலைவா ஞான சபாபதியே பொறுத்தாட் கொண்ட பெரியோனே நிலையில் இருந்தால் நீடுலகில் றெங்கே புகுவேன் நவிலாயே. | 13 |
3604 | ஆயேன் வேதா கமங்களைநன் கறியேன் சிறியேன் அவலமிகும் பெற்ற கருணைப் பெருமானே எல்லா நலமும் நிரம்புவன்நான் அன்றே நினது கருணைக்கே. | 14 |
3605 | கருணா நிதியே என்இரண்டு கண்ணே கண்ணிற் கலந்தொளிரும் சிவமே சித்த சிகாமணியே இருக்கத் தரியேன் இதுதருணம் தருவாய் என்முன் வருவாயே. | 15 |
3606 | வருவாய் என்கண் மணிநீஎன் மனத்திற் குறித்த வண்ணமெலாம் தலைவா ஞான சபாபதியே ஒருவும் உரைத்தேன் என்னுடைவாய் டிசைக்கும் ஒருவாய் இசைத்தேனே. | 16 |
239. ஒருவா - ச. மு. க. | ||
3607 | தேனே திருச்சிற் றம்பலத்தில் தெள்ளா ரமுதே சிவஞான மணியே என்கண் மணியேஎன் உடையாய் அடியேன் உவந்திடநீ தருணம் கைம்மா றறியேனே. | 17 |
3608 | அறியேன் சிறியேன் செய்தபிழை அனைத்தும் பொறுத்தாய் அருட்சோதிக் குறிக்கொண் டளித்தாய் சன்மார்க்க நிறைந்தாய் நின்னை ஒருகணமும் பெற்றேன் உற்றேன் பெருஞ்சுகமே. | 18 |
3609 | சுகமே நிரம்பப் பெருங்கருணைத் தொட்டில் இடத்தே எனைஅமர்த்தி அமுதம் அளித்தே அணைத்தருளி முழுதும் கொடுத்து மூவாமல் தாயே என்னைத் தந்தாயே. | 19 |
240. சகமே - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச.மு.க. | ||
3610 | தந்தாய் இன்றும் தருகின்றாய் தருவாய் மேலுந் தனித்தலைமை என்என் றுரைப்பேன் இவ்வுலகில் சிறிதே கூவு முன்என்பால் எனது பொழுது வான்பொழுதே. | 20 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3611 | உருவாய் அருவாய் ஒளியாய் வெளியாய் உலவா ஒருபேர் அருளார் அமுதம் தரியேன் சிறிதுந் தரியேன் இனிநீ மதிசேர் முடிஎம் பதியே அடியேன் குடிகொண் டவனே அபயம் அபயம். | 1 |
3612 | என்னே செய்வேன் செய்வகை ஒன்றிங் கிதுஎன் றருள்வாய் இதுவே தருணம் மதித்தற் கரிய பெரிய பொருளே அன்பே அறிவே அமுதே அழியாப் பொதுவாழ் புனிதா அபயம் அபயம். | 2 |
3613 | கருணா நிதியே அபயம் அபயம் கனகா கரனே அபயம் அபயம் அழகா அமலா அபயம் அபயம் தனிநா யகனே அபயம் அபயம் திருவம் பலவா அபயம் அபயம். | 3 |
3614 | மருளும் துயரும் தவிரும் படிஎன் மனமன் றிடைநீ வருவாய் அபயம் சினன்என் றிகழேல் அபயம் அபயம் விடுமா றருள்வாய் அபயம் அபயம் அபயம் அபயம் அபயம் அபயம். | 4 |
3615 | இனிஓர் இறையும் தரியேன் அபயம் இதுநின் அருளே அறியும் அபயம் கனியே241 கருணைக் கடலே அபயம் தகுமோ தகுமோ தலைவா அபயம் சுகநா டகனே அபயம் அபயம். | 5 |
241. களியே - படிவேறுபாடு. ஆ. பா. | ||
3616 | அடியார் இதயாம் புயனே அபயம் அரசே அமுதே அபயம் அபயம் முறையோ முறையோ முதல்வா அபயம் கருணா கரனே அபயம் அபயம் தருணா தவனே அபயம் அபயம். | 6 |
3617 | மலவா தனைதீர் கலவா அபயம் வலவா திருஅம் பலவா அபயம் உறைவாய் உயிர்வாய் இறைவா அபயம் பலவா பகவா பனவா அபயம் நடநா யகனே அபயம் அபயம். | 7 |
3618 | கொடியேன் பிழைநீ குறியேல் அபயம் கொலைதீர் நெறிஎன் குருவே அபயம் முயல்வேன் செயல்வே றறியேன் அபயம் பதியே கதியே பரமே அபயம் அரசே அருள்வாய் அபயம் அபயம். | 8 |
3619 | இடர்தீர் நெறியே அருள்வாய் அபயம் இனிநான் தரியேன் தரியேன் அபயம் விடுவேன் அலன்நான் அபயம் அபயம் குனவே எனவே அலவே அபயம் சுகநா டகனே அபயம் அபயம். | 9 |
3620 | குற்றம் பலஆ யினும்நீ குறியேல் குணமே கொளும்என் குருவே அபயம் பதியே அறியேன் அடியேன் அபயம் துணைவே றிலைநின் துணையே அபயம் சிறிதுந் தரியேன் தரியேன் அபயம். | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3621 | போக மாட்டேன் பிறரிடத்தே பொய்யிற் கிடந்து புலர்ந்துமனம் வேக மாட்டேன் பிறிதொன்றும் விரும்ப மாட்டேன் பொய்யுலகன் ஆக மாட்டேன் அரசேஎன் அப்பா என்றன் ஐயாநான் சாக மாட்டேன் உனைப்பிரிந்தால் தரிக்க மாட்டேன் கண்டாயே. | 1 |
3622 | செல்ல மாட்டேன் பிறரிடத்தே சிறிதுந் தரியேன் தீமொழிகள் சொல்ல மாட்டேன் இனிக்கணமுந் துயர மாட்டேன் சோம்பன்மிடி புல்ல மாட்டேன் பொய்யொழுக்கம் பொருந்த மாட்டேன் பிறஉயிரைக் கொல்ல மாட்டேன் உனைஅல்லால் குறிக்க மாட்டேன் கனவிலுமே242 | 2 |
242. கண்டாயே - முதற்பதிப்பு, பொ. க., ச.மு.க. | ||
3623 | வெறுக்க மாட்டேன் நின்றனையே விரும்பிப் பிடித்தேன் துயர்சிறிதும் பொறுக்க மாட்டேன் உலகவர்போல் பொய்யிற் கிடந்து புரண்டினிநான் சிறுக்க மாட்டேன் அரசேநின் திருத்தாள் ஆணை நின்ஆணை மறுக்க மாட்டேன் வழங்குவன எல்லாம் வழங்கி வாழியவே. | 3 |
3624 | கருணைப் பெருக்கே ஆனந்தக் கனியே என்னுட் கலந்தொளிரும் தருணச் சுடரே எனைஈன்ற தாயே என்னைத் தந்தோனே வருணப் படிக மணிமலையே மன்றில் நடஞ்செய் வாழ்வேநற் பொருண்மெய்ப் பதியே இனித்துயரம் பொறுக்க மாட்டேன் கண்டாயே. | 4 |
3625 | திண்ணம் பழுத்த சிந்தையிலே தித்தித் துலவாச் சுயஞ்சோதி வண்ணம் பழுத்த தனிப்பழமே மன்றில் விளங்கு மணிச்சுடரே தண்ணம் பழுத்த மதிஅமுதே தருவாய் இதுவே தருணம்என்றன் எண்ணம் பழுத்த தினிச்சிறியேன் இறையுந் தரியேன் தரியேனே. | 5 |
3626 | நாட்டுக் கிசைந்த மணிமன்றில் ஞான வடிவாய் நடஞ்செயருள் ஆட்டுக் கிசைந்த பெருங்கருணை அப்பா என்றன் அரசேஎன் பாட்டுக் கிசைந்த பதியேஓர் பரமா னந்தப் பழமேமேல் வீட்டுக் கிசைந்த விளக்கேஎன் விவேகம் விளங்க விளக்குகவே. | 6 |
3627 | வேதந் தலைமேற் கொளவிரும்பி வேண்டிப் பரவு நினதுமலர்ப் பாதந் தலைமேற் சூட்டிஎனைப் பணிசெய் திடவும் பணித்தனைநான் சாதந் தலைமேல் எடுத்தொருவர் தம்பின் செலவும் தரமில்லேன் ஏதந் தலைமேற் சுமந்தேனுக் கிச்சீர் கிடைத்த243 தெவ்வாறே. | 7 |
243. கொடுத்த - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., பி. இரா. ச.மு.க. | ||
3628 | பொய்விட் டகலாப் புலைக்கொடியேன் பொருட்டா இரவில் போந்தொருநின் கைவிட் டகலாப் பெரும்பொருள்என் கையிற் கொடுத்தே களிப்பித்தாய் மைவிட் டகலா விழிஇன்ப வல்லி மகிழும் மணவாளா மெய்விட் டகலா மனத்தவர்க்கு வியப்பாம் உனது மெய்யருளே. | 8 |
3629 | சாமத் திரவில் எழுந்தருளித் தமியேன் தூக்கந் தடுத்துமயல் காமக் கடலைக் கடத்திஅருட் கருணை அமுதங் களித்தளித்தாய் நாமத் தடிகொண் டடிபெயர்க்கும் நடையார் தமக்கும் கடையானேன் ஏமத் தருட்பே றடைந்தேன்நான் என்ன தவஞ்செய் திருந்தேனே. | 9 |
3630 | பாதி இரவில் எழுந்தருளிப் பாவி யேனை எழுப்பிஅருட் சோதி அளித்தென் உள்ளகத்தே சூழ்ந்து கலந்து துலங்குகின்றாய் நீதி நடஞ்செய் பேரின்ப நிதிநான் பெற்ற நெடும்பேற்றை ஓதி முடியா தென்போல்இவ் வுலகம் பெறுதல் வேண்டுவனே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3631 | தேடிய துண்டு நினதுரு வுண்மை தெளிந்திடச் சிறிதுநின் னுடனே உரைத்ததும் உவந்ததும் உண்டோ அம்பலத் தரும்பெருஞ் சோதி கூறவுங் கூசும்என் நாவே. | 1 |
3632 | மடம்புரி மனத்தாற் கலங்கிய துண்டு வள்ளலே நின்திரு வரவுக் இறையும்வே றெண்ணிய துண்டோ நான்செயும் வகையினி நன்றே சிறிதும் நான் பொறுக்கலேன் சிவனே. | 2 |
3633 | நீக்கிய மனம்பின் அடுத்தெனைக் கலக்கி நின்றதே அன்றிநின் அளவில் நோக்கிய திறையும் இங்குண்டோ துயரினிப் பொறுக்கலேன் சிறிதும் தெளிவித்தல் நின்கடன் சிவனே. | 3 |
3634 | ஈன்றநற் றாயுந் தந்தையும் குருவும் என்னுயிர்க் கின்பமும் பொதுவில் அன்றிவே றெண்ணிய துண்டோ உறுகணிங் காற்றலேன் சிறிதும் துலக்குதல் நின்கடன் துணையே. | 4 |
3635 | மாயையாற் கலங்கி வருந்திய போதும் வள்ளல்உன் தன்னையே மதித்துன் தலைவவே245 றெண்ணிய துண்டோ துயர்இனிச் சிறிதும்இங் காற்றேன் நன்றருள் புரிவதுன் கடனே. | 5 |
244. சாயையாற் 245. தலைவரென் - படிவேறுபாடுகள். ஆ. பா. | ||
3636 | வண்ணம் வேறெனினும் வடிவுவே றெனினும் மன்னிய உண்மை ஒன்றென்றே திறையும்வே றெண்ணிய துண்டோ அஞர்இனிச் சிறிதும்இங் காற்றேன் தெளிவித்துக் காப்பதுன் கடனே. | 6 |
3637 | ஊடல்செய் மதமும் சமயமும் இவற்றில் உற்றகற் பனைகளும் தவிர்ந்தேன் மன்றினை மறந்ததிங் குண்டோ ஐயவோ சிறிதும்இங் காற்றேன் பரிந்தருள் புரிவதுன் கடனே. | 7 |
3638 | உள்ளதே உள்ள திரண்டிலை எல்லாம் ஒருசிவ மயமென உணர்ந்தேன் கருத்தயல் கருதிய துண்டோ மயக்கினிச் சிறிதும்இங் காற்றேன் தெளிவித்தல் நின்கடன் சிவனே. | 8 |
3639 | எம்மத நிலையும் நின்னருள் நிலையில் இலங்குதல் அறிந்தனன் எல்லாம் தனித்துவே றெண்ணிய துண்டோ சிறிதும்இங் கினித்துயர் ஆற்றேன் தியற்றுவ துன்கடன் எந்தாய். | 9 |
3640 | அகம்புறம் மற்றை அகப்புறம் புறத்தே அடுத்திடும் புறப்புறம் நான்கில் இறையும்இங் கெண்ணிய துண்டோ உறுகணிங் கினிச்சிறி துந்தான் கென்னைஆண் டருள்வ துன்கடனே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3641 | இழைஎலாம் விளங்கும் அம்மை இடங்கொள்நின் கருணை என்னும் மழைஎலாம் பொழிந்தென் உள்ள மயக்கெலாம் தவிர்த்து நான்செய் பிழைஎலாம் பொறுத்த உன்றன் பெருமைக்கென் புரிவேன் அந்தோ உழைஎலாம் இலங்குஞ் சோதி உயர்மணி மன்று ளானே. | 1 |
3642 | போதுதான் வீணே போக்கிப் புலையனேன் புரிந்த பொல்லாத் தீதுதான் பொறுத்த உன்றன் திருவருட் பெருமைக் கந்தோ ஏதுதான் புரிவேன் ஓகோ என்என்று புகழ்வேன் ஞான மாதுதான் இடங்கொண் டோ ங்க வயங்குமா மன்று ளானே. | 2 |
3643 | சிற்றறி வுடையன் ஆகித் தினந்தொறும் திரிந்து நான்செய் குற்றமும் குணமாக் கொண்ட குணப்பெருங் குன்றே என்னைப் பெற்றதா யுடனுற் றோங்கும் பெருமநின் பெருமை தன்னைக் கற்றறி வில்லேன் எந்தக் கணக்கறிந் துரைப்பேன் அந்தோ. | 3 |
3644 | மையரி நெடுங்க ணார்தம் வாழ்க்கையின் மயங்கி இங்கே பொய்யறி வுடையேன் செய்த புன்மைகள் பொறுத்தாட் கொண்டாய் ஐயறி வுடையார் போற்றும் அம்பலத் தரசே நின்சீர் மெய்யறி வறியேன் எந்த விளைவறிந் துரைப்பேன் அந்தோ. | 4 |
3645 | பேயினும் பெரியேன் செய்த பிழைகளுக் கெல்லை இல்லை ஆயினும் பொறுத்தாட் கொண்டாய் அம்பலத் தரசே என்றன் தாயினும் இனிய உன்றன் தண்அருட் பெருமை தன்னை நாயினுங் கடையேன் எந்த நலமறிந் துரைப்பேன் அந்தோ. | 5 |
3646 | துரும்பினில் சிறியேன் வஞ்சம் சூழ்ந்தநெஞ் சகத்தேன் செய்த பெரும்பிழை அனைத்தும் அந்தோ பெருங்குண மாகக்கொண்டாய் அரும்பொருள் என்ன வேதம் ஆகமம் வழுத்து கின்ற கரும்பினில் இனியாய் உன்றன் கருணைஎன் என்பேன் அந்தோ. | 6 |
3647 | வரைகடந் தடியேன் செய்த வன்பிழை பொறுத்தாட் கொண்டாய் திரைகடந் தண்ட பிண்டத் திசைஎலாம் கடந்தே அப்பால் கரைகடந் தோங்கும் உன்றன் கருணையங் கடற்சீர் உள்ளம் உரைகடந் ததுஎன் றால்யான் உணர்வதென் உரைப்ப தென்னே. | 7 |
3648 | நனவினும் பிழையே செய்தேன் நாயினும் கடையேன் அந்தோ கனவினும் பிழையே செய்தேன் கருணைமா நிதியே நீதான் நினைவினும் குறியா தாண்டாய் நின்னருட் பெருமை தன்னை வினவினும் சொல்வார் காணேன் என்செய்வேன் வினைய னேனே. | 8 |
3649 | வன்செயல் பொறுத்தாட் கொண்ட வள்ளலே அடிய னேன்றன் முன்செயல் அவைக ளோடு முடுகுபின் செயல்கள் எல்லாம் என்செயல் ஆகக் காணேன் எனைக்கலந் தொன்றாய் நின்றோய் நின்செயல் ஆகக் கண்டேன் கண்டபின் நிகழ்த்தல் என்னே. | 9 |
3650 | இருமையும் ஒருமை தன்னில் ஈந்தனை எந்தாய் உன்றன் பெருமைஎன் என்று நான்தான் பேசுவேன் பேதம் இன்றி உரிமையால் யானும் நீயும் ஒன்றெனக் கலந்து கொண்ட ஒருமையை நினைக்கின் றேன்என் உள்ளகந் தழைக்கின் றேனே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
பன்னிருசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3651 | அருள்நிலை விளங்குசிற் றம்பலம்எ னுஞ்சிவ சுகாதீத வெளிநடுவிலே அண்டபகி ரண்டகோ டிகளும் சராசரம் அனைத்தும்அவை ஆக்கல்முதலாம் புறப்புறம் அகப்புறம் புறம்அகம் இவற்றின்மேல் பூரணா காரமாகித் திகழ்கின்ற மெய்ஞ்ஞான சித்திஅனு பவநிலை தெளிந்திட வயங்குசுடரே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 1 |
3652 | என்இயல் உடம்பிலே என்பிலே அன்பிலே இதயத்தி லேதயவிலே என்உயிரி லேஎன்றன் உயிரினுக் குயிரிலே என்இயற் குணம்அதனிலே என்இருகண் மணியிலே என்கண்மணி ஒளியிலே என்அனு பவந்தன்னிலே தன்மயம தாக்கியே தித்தித்து மேன்மேல் ததும்பிநிறை கின்றஅமுதே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 2 |
3653 | உடல்எலாம் உயிர்எலாம் உளம்எலாம் உணர்வெலாம் உள்ளனஎ லாங்கலந்தே ஒளிமயம தாக்கிஇருள் நீக்கிஎக் காலத்தும் உதயாத்த மானம்இன்றி இன்பநிலை என்னும்ஒரு சிற்சபையின் நடுவே இலங்கிநிறை கின்றசுடரே காணாத பொருள்எனக் கலைஎலாம் புகலஎன் கண்காண வந்தபொருளே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 3 |
3654 | மெய்தழைய உள்ளங் குளிர்ந்துவகை மாறாது மேன்மேற் கலந்துபொங்க விச்சைஅறி வோங்கஎன் இச்சைஅறி வனுபவம் விளங்கஅறி வறிவதாகி ஊற்றெழுந் தென்னையும் தானாக்கி என்னுளே உள்ளபடி உள்ளஅமுதே கற்பனைஇ லாதோங்கு சிற்சபா மணியே கணிப்பருங் கருணைநிறைவே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 4 |
3655 | எண்ணிலா அண்டபகி ரண்டத்தின் முதலிலே இடையிலே கடையிலேமேல் ஏற்றத்தி லேஅவையுள் ஊற்றத்தி லேதிர டெய்துவடி வந்தன்னிலே கலையாதி நிலையிலே சத்திசத் தாகிக் கலந்தோங்கு கின்றபொருளே சித்தெலாஞ் செயவல்ல தெய்வமே என்மனத் திருமாளி கைத்தீபமே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 5 |
3656 | அம்புவியி லேபுவியின் அடியிலே முடியிலே அம்மண்ட லந்தன்னிலே அகலத்தி லேபுவியின் அகிலத்தி லேஅவைக் கானவடி வாதிதனிலே மேலும்அவை அவையாகி அவைஅவைஅ லாததொரு மெய்ந்நிலையும் ஆனபொருளே சாகாத வித்தைக் கிலக்கண இலக்கியம் தானாய்இ ருந்தபரமே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 6 |
3657 | நீரிலே நீர்உற்ற நிறையிலே நிறைஉற்ற நிலையிலே நுண்மைதனிலே நிகழ்விலே நிகழ்வுற்ற திகழ்விலே நிழலிலே நெகிழிலே தண்மைதனிலே உற்றநீர்க் கீழிலே மேலிலே நடுவிலே உற்றியல் உறுத்தும்ஒளியே கனகசபை நடுநின்ற கடவுளே சிற்சபைக் கண்ணோங்கும் ஒருதெய்வமே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 7 |
3658 | ஒள்ளிய நெருப்பிலே உப்பிலே ஒப்பிலா ஒளியிலே சுடரிலேமேல் ஓட்டிலே சூட்டிலே உள்ளாடும் ஆட்டிலே உறும்ஆதி அந்தத்திலே சித்தாய் விளங்கிஉப சித்தாய சத்திகள் சிறக்கவளர் கின்றஒளியே மணியேஎன் இருகண்ணுள் மணியேஎன் உயிரேஎன் வாழ்வேஎன் வாழ்க்கைவைப்பே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 8 |
3659 | அறைகின்ற காற்றிலே காற்றுப்பி லேகாற்றின் ஆதிநடு அந்தத்திலே ஆனபல பலகோடி சத்திகளின் உருவாகி ஆடும்அதன் ஆட்டத்திலே ஓங்கிஅவை தாங்கிமிகு பாங்கினுறு சத்தர்கட் குபகரித் தருளும்ஒளியே குலஅமுத மயமாகி எவ்வுயி ரிடத்தும் குலாவும்ஒரு தண்மதியமே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 9 |
3660 | வானிலே வானுற்ற வாய்ப்பிலே வானின்அரு வத்திலே வான்இயலிலே வான்அடியி லேவானின் நடுவிலே முடியிலே வண்ணத்தி லேகலையிலே வளரனந் தானந்த சத்தர்சத் திகள்தம்மை வைத்தஅருள் உற்றஒளியே தித்திப்பெ லாங்கூட்டி உண்டாலும் ஒப்பெனச் செப்பிடாத் தெள்ளமுதமே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 10 |
3661 | என்றிரவி தன்னிலே இரவிசொரு பத்திலே இயல்உருவி லேஅருவிலே ஏறிட்ட சுடரிலே சுடரின்உட் சுடரிலே எறிஆத பத்திரளிலே ஒன்றாகி நன்றாகி நின்றாடு கின்றஅருள் ஒளியேஎன் உற்றதுணையே அறிவனே அமுதனே அன்பனே இன்பனே அப்பனே அருளாளனே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 11 |
3662 | அணிமதியி லேமதியின் அருவிலே உருவிலே அவ்வுருவின் உருவத்திலே அமுதகிர ணத்திலே அக்கிரண ஒளியி அவ்வொளியின் ஒளிதன்னிலே பாங்குபெற ஓங்கும்ஒரு சித்தேஎன் உள்ளே பலித்தபர மானந்தமே மன்னேஎன் அன்பான பொன்னேஎன் அன்னேஎன் வரமே வயங்குபரமே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 12 |
3663 | அண்டஒரு மைப்பகுதி இருமையாம் பகுதிமேல் ஆங்காரி யப்பகுதியே ஆதிபல பகுதிகள் அனந்தகோ டிகளின்ந அடியினொடு முடியும்அவையில் கண்டதிக ரிக்கின்ற கூட்டமும் விளங்கக் கலந்துநிறை கின்றஒளியே குருதுரிய மேசுத்த சிவதுரிய மேஎலாம் கொண்டதனி ஞானவெளியே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 13 |
3664 | கரையிலாக் கடலிலே கடல்உப்பி லேகடற் கடையிலே கடல்இடையிலே கடல்முதலி லேகடல் திரையிலே நுரையி கடல்ஓசை அதன்நடுவிலே மற்றதன் வளத்திலே உற்றபல சத்தியுள் வயங்கிஅவை காக்கும் ஒளியே பொய்யாத செல்வமே நையாத கல்வியே புடம்வைத் திடாதபொன்னே மணிமன்றில் நடுநின்ற ஒருதெய்வ மேஎலாம் வல்லநட ராசபதியே. | 14 |
3665 | உற்றியலும் அணுவாதி மலைஅந்த மானஉடல் உற்றகரு வாகிமுதலாய் உயிராய் உயிர்க்குள்உறும் உயிராகி உணர்வாகி உணர்வுள்உணர் வாகிஉணர்வுள் பண்புறுசி தம்பரப் பொற்சபையு மாய்அதன் பாங்கோங்கு சிற்சபையுமாய்த் சித்தெலாம் செய்எனத் திருவாக் களித்தெனைத் தேற்றிஅருள் செய்தகுருவே மணிமன்றில் நடுநின்ற ஒருதெய்வ மேஎலாம் வல்லநட ராசபதியே. | 15 |
3666 | எவ்வுலகும் எவ்வுயிரும் எப்பொருளும் உடையதாய் எல்லாஞ்செய் வல்லதாகி இயற்கையே உண்மையாய் இயற்கையே அறிவாய் இயற்கையே இன்பமாகி அருள்நெறி விளங்கவே அருள்நடம் செய்தருள் அருட்பெருஞ் சோதியாகிக் கண்ணேஎன் அன்பிற் கலந்தெனை வளர்க்கின்ற கதியே கனிந்தகனியே மெய்ஞ்ஞான நிலைநின்ற விஞ்ஞான கலர்உளே மேவுநட ராசபதியே. | 16 |
3667 | நாதாந்த போதாந்த யோகாந்த வேதாந்த நண்ணுறு கலாந்தம்உடனே நவில்கின்ற சித்தாந்தம் என்னும்ஆ றந்தத்தின் ஞானமெய்க் கொடிநாட்டியே முத்தொழிலும் இருதொழிலும் முன்னின் றியற்றிஐம் மூர்த்திகளும் ஏவல்கேட்ப மாராச்சி யத்திலே திருவருட் செங்கோல் வளத்தொடு செலுத்துமரசே சுத்தசிவ சன்மார்க்க நிதியே அருட்பெருஞ் சோதிநட ராசபதியே. | 17 |
3668 | ஒருபிரமன் அண்டங்கள் அடிமுடிப் பெருமையே உன்னமுடி யாஅவற்றின் ஓராயி ரங்கோடி மால்அண்டம் அரன்அண்டம் உற்றகோ டாகோடியே திகழ்கின்ற மற்றைப் பெருஞ்சத்தி சத்தர்தம் சீரண்டம் என்புகலுவேன் ஊடசைய அவ்வெளியின் நடுநின்று நடனமிடும் ஒருபெருங் கருணைஅரசே மணிமன்றின் நடுநின்ற ஒருதெய்வ மேஎலாம் வல்லநட ராசபதியே. | 18 |
3669 | வரவுசெல வற்றபரி பூரணா காரசுக வாழ்க்கைமுத லாஎனக்கு வாய்த்தபொரு ளேஎன்கண் மணியேஎன் உள்ளே வயங்கிஒளிர் கின்றஒளியே என்தந்தை யேஎனது குருவேஎன் நேயமே என்னாசை யேஎன் அறிவே கனியே அருட்பெருங் கடலேஎ லாம்வல்ல கடவுளே கலைகள்எல்லாம் மெய்ஞ்ஞான நிலைநின்ற விஞ்ஞான கலர்உளே மேவுநட ராசபதியே. | 19 |
3670 | பாராதி பூதமொடு பொறிபுலன் கரணமும் பகுதியும் காலம்முதலாப் பகர்கின்ற கருவியும் அவைக்குமேல் உறுசுத்த பரமாதி நாதம்வரையும் திருவருட் பெருவெளியில் ஆனந்த நடனமிடு தெய்வமே என்றும்அழியா உற்றதுணை யேஎன்றன் உறவேஎன் அன்பே உவப்பேஎன் னுடையஉயிரே அகரநிலை முழுதுமாய் அப்பாலு மாகிநிறை அமுதநட ராசபதியே. | 20 |
3671 | உரைவிசுவம் உண்டவெளி உபசாந்த வெளிமேலை உறுமவுன வெளிவெளியின்மேல் ஓங்குமா மவுனவெளி யாதியுறும் அனுபவம் ஒருங்கநிறை உண்மைவெளியே செல்வமே ஒன்றான தெய்வமே உய்வகை தெரித்தெனை வளர்த்தசிவமே பண்புற உரைத்தருட் பேரமுத ளித்தமெய்ப் பரமமே பரமஞான மாறாத சன்மார்க்க நிலைநீதி யேஎலாம் வல்லநட ராசபதியே. | 21 |
3672 | ஊழிதோ றூழிபல அண்டபகிர் அண்டத் துயிர்க்கெலாம் தரினும்அந்தோ ஒருசிறிதும் உலவாத நிறைவாகி அடியேற் குவப்பொடு கிடைத்தநிதியே மதியினிறை மதியே வயங்குமதி அமுதமே மதிஅமுதின் உற்றசுகமே இரவுபகல் இல்லாத பெருநிலையில் ஏற்றிஎனை இன்புறச் செய்தகுருவே அகரநிலை முழுதுமாய் அப்பாலு மாகிஒளிர் அபயநட ராசபதியே. | 22 |
3673 | பூதமுத லாயபல கருவிகள் அனைத்தும்என் புகல்வழிப் பணிகள்கேட்பப் பொய்படாச் சத்திகள் அனந்தகோ டிகளும்மெய்ப் பொருள்கண்ட சத்தர்பலரும் இறவாத பெருநிலையில் இணைசொலா இன்புற் றிருக்கஎனை வைத்தகுருவே ஞானநெறி ஓங்கஓர் திருவருட் செங்கோல் நடத்திவரு நல்லஅரசே மணிமன்றின் நடுநின்ற ஒருதெய்வ மேஎலாம் வல்லநட ராசபதியே. | 23 |
3674 | வாட்டமொடு சிறியனேன் செய்வகையை அறியாது மனமிக மயங்கிஒருநாள் மண்ணிற் கிடந்தருளை உன்னிஉல கியலினை மறந்துதுயில் கின்றபோது நல்யோக ஞானம்எனி னும்புரிதல் இன்றிநீ நலிதல்அழ கோஎழுந்தே என்ஆசை யேஎன்றன் அன்பே நிறைந்தபே ரின்பமே என்செல்வமே மெய்ஞ்ஞான நிலைநின்ற விஞ்ஞான கலர்உளே மேவுநட ராசபதியே. | 24 |
3675 | என்செய்வேன் சிறியனேன் என்செய்வேன் என்எண்ணம் ஏதாக முடியுமோஎன் றெண்ணிஇரு கண்ணினீர் காட்டிக் கலங்கிநின் றேங்கிய இராவில்ஒருநாள் மேவிஎன் துன்பந் தவிர்த்தருளி அங்ஙனே வீற்றிருக் கின்றகுருவே நன்மகிழ்வின் ஒருகோடி பங்கதிகம் ஆகவே நான்கண்டு கொண்டமகிழ்வே மணிமன்றின் நடுநின்ற ஒருதெய்வ மேஎலாம் வல்லநட ராசபதியே. 25 | |
3676 | துன்பெலாந் தீர்ந்தன சுகம்பலித் ததுநினைச் சூழ்ந்ததருள் ஒளிநிறைந்தே சுத்தசன் மார்க்கநிலை அனுபவம் நினக்கே சுதந்தரம தானதுலகில் மன்னுயிர் எலாம்களித் திடநினைத் தனைஉன்றன் மனநினைப் பின்படிக்கே ஆட்சிதந் தோம்உனைக் கைவிடோ ம் கைவிடோ ம் ஆணைநம் ஆணைஎன்றே எல்லாஞ்செய் வல்லசித் தாகிமணி மன்றினில் இலங்குநட ராசபதியே. 26 | |
3677 | பேருற்ற உலகிலுறு சமயமத நெறிஎலாம் பேய்ப்பிடிப் புற்றபிச்சுப் பிள்ளைவிளை யாட்டென உணர்ந்திடா துயிர்கள்பல பேதமுற் றங்கும்இங்கும் புனிதமுறு சுத்தசன் மார்க்கநெறி காட்டிமெய்ப் பொருளினை உணர்த்திஎல்லாம் இவ்வேலை புரிகஎன் றிட்டனம் மனத்தில்வே றெண்ணற்க என்றகுருவே நிர்க்குணா னந்தபர நாதாந்த வரைஓங்கு நீதிநட ராசபதியே. 27 | |
3678 | சாகாத கல்வியே கல்விஒன் றேசிவம் தான்என அறிந்தஅறிவே தகும்அறிவு மலம்ஐந்தும் வென்றவல் லபமே தனித்தபூ ரணவல்லபம் மெய்த்தொழில தாகும்இந் நான்கையும் ஒருங்கே வியந்தடைந் துலகம்எல்லாம் மன்னும்இது நீபெற்ற சுத்தசன் மார்க்கத்தின் மரபென் றுரைத்தகுருவே சிற்சபையின் நடுநின்ற ஒன்றான கடவுளே தெய்வநட ராசபதியே. 28 | |
3679 | நீடுலகில் உற்றவர்கள் நன்குற உரைக்கின்ற நின்வார்த்தை யாவும்நமது நீள்வார்த்தை யாகும்இது உண்மைமக னேசற்றும் நெஞ்சம்அஞ் சேல் உனக்கே அன்பினால் எங்கெங்கும் எண்ணிய படிக்குநீ ஆடிவாழ் கென்றகுருவே நல்கிய பெருங்கருணை அப்பனே அம்மையே நண்பனே துணைவனேஎன் ஊறும்அமு தாகிஓர் ஆறின்முடி மீதிலே ஓங்குநட ராசபதியே. | 29 |
3680 | அந்நாளில் அம்பலத் திருவாயி லிடைஉனக் கன்புடன் உரைத்தபடியே அற்புதம்எ லாம்வல்ல நம்அருட் பேரொளி அளித்தனம் மகிழ்ந்துன்உள்ளே என்றும்இற வாநிலையில் இன்பஅனு பவனாகி இயல்சுத்தம் ஆதிமூன்றும் இனிஎந்த ஆற்றினும் பிரிவுறேம் உண்மைஈ தெம்மாணை என்றகுருவே மணிமன்றின் நடுநின்ற ஒருதெய்வ மேஎலாம் வல்லநட ராசபதியே. | 30 |
3681 | காய்எலாம் கனிஎனக் கனிவிக்கும் ஒருபெருங் கருணைஅமு தேஎனக்குக் கண்கண்ட தெய்வமே கலிகண்ட அற்புதக் காட்சியே கனகமலையே சாற்றிட நினைத்திட மதித்திட அறிந்திடச் சார்கின்ற தோறும்அந்தோ மன்னியமெய் அறிவெலாந் தித்திக்கும் என்னில்அதில் வரும்இன்பம் என்புகலுவேன் துரியவெளி நடுநின்ற பெரியபொரு ளேஅருட் சோதிநட ராசகுருவே. | 31 |
3682 | எய்ப்பற எனக்குக் கிடைத்தபெரு நிதியமே எல்லாஞ்செய் வல்லசித்தாய் என்கையில் அகப்பட்ட ஞானமணி யேஎன்னை எழுமையும் விடாதநட்பே கற்பக வனத்தே கனிந்தகனி யேஎனது கண்காண வந்தகதியே மெய்யான தெய்வமே மெய்யான சிவபோக விளைவேஎன் மெய்ம்மைஉறவே துரியவெளி நடுநின்ற பெரியபொரு ளேஅருட் சோதிநட ராசகுருவே. | 32 |
3683 | துன்புறு மனத்தனாய் எண்ணாத எண்ணிநான் சோர்ந்தொரு புறம்படுத்துத் தூங்குதரு ணத்தென்றன் அருகிலுற் றன்பினால் தூயதிரு வாய்மலர்ந்தே என்றனை எடுத்தணைத் தாங்குமற் றோரிடத் தியலுற இருத்திமகிழ்வாய் வள்ளலே உள்ளுதொறும் உள்ளக மெலாம்இன்ப வாரிஅமு தூறிஊறித் துரியவெளி நடுநின்ற பெரியபொரு ளேஅருட் சோதிநட ராசகுருவே. | 33 |
3684 | ஓங்கிய பெருங்கருணை பொழிகின்ற வானமே ஒருமைநிலை உறுஞானமே உபயபத சததளமும் எனதிதய சததளத் தோங்கநடு வோங்குசிவமே பாசநெறி செல்லாத நேசர்தமை ஈசராம் படிவைக்க வல்லபரமே ஆனந்த மயமாகி அதுவுங் கடந்தவெளி ஆகிநிறை கின்றநிறைவே துரியவெளி நடுநின்ற பெரியபொரு ளேஅருட் சோதிநட ராசகுருவே. | 34 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3685 | மாற்றறி யாதசெ ழும்பசும் பொன்னே மாணிக்க மேசுடர் வண்ணக் கொழுந்தே கோயில் இருந்த குணப்பெருங் குன்றே விச்சையில் வல்லவர் மெச்சுவி ருந்தே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 1 |
3686 | கற்கரை யும்படி கரைவிக்குங் கருத்தே கண்மணி யேமணி கலந்தகண் ஒளியே துரியமுங் கடந்திட்ட பெரியசெம் பொருளே தெள்ளமு தேகனி யேசெழும் பாகே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 2 |
3687 | என்னுயி ரேஎன தின்னுயிர்க் குயிரே என்அறி வேஎன தறிவினுக் கறிவே அற்புத மேபத மேஎன தன்பே பொருத்திய தயவுடைப் புண்ணியப் பொருளே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 3 |
3688 | காய்மனக் கடையனைக் காத்தமெய்ப் பொருளே கலைகளுங் கருதரும் ஒருபெரும் பதியே சித்தெலாம் வல்லதோர் சத்திய முதலே அம்பலத் தாடல்செய் செம்பதத் தரசே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 4 |
3689 | உருவமும் அருவமும் உபயமும் உளதாய் உளதில தாய்ஒளிர் ஒருதனி முதலே கண்ணுடை யாய்பெருங் கடவுளர் பதியே சிவகுரு துரியத்தில் தெளிஅனு பவமே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 5 |
3690 | ஆறந்த நிலைகளின் அனுபவ நிறைவே அதுஅது வாய்ஒளிர் பொதுவுறு நிதியே கூறிஎன் உள்ளத்தில் குலவிய களிப்பே பெருநெறிக் கேற்றிய ஒருபெரும் பொருளே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 6 |
3691 | சாகாத தலைஇது வேகாத காலாம் தரம்இது காண்எனத் தயவுசெய் துரைத்தே பொற்புற அமர்ந்ததோர் அற்புதச் சுடரே ஆகிய எனக்கென்றும் ஆகிய சுகமே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 7 |
3692 | தத்துவ மசிநிலை இதுஇது தானே சத்தியம் காண்எனத் தனித்துரைத் தெனக்கே ஏற்றிநான் இறவாத இயல்அளித் தருளால் செய்வித்த பேரருட் சிவபரஞ் சுடரே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 8 |
3693 | இதுபதி இதுபொருள் இதுசுகம் அடைவாய் இதுவழி எனஎனக் கியல்புற உரைத்தே மேனிலைக் கேற்றிய மெய்நிலைச் சுடரே புரையறும் உளத்திடைப் பொருந்திய மருந்தே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 9 |
3694 | என்னிலை இதுவுறு நின்னிலை இதுவாம் இருநிலை களும்ஒரு நிலைஎன அறிவாய் முன்னிலை பின்னிலை முழுநிலை உளவாம் இயனிலை அடைகஎன் றியம்பிய பரமே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 10 |
சிறிதுற - பி. இரா.பதிப்பு. சிறிதுறில் - படிவேறுபாடு. ஆ. பா. | ||
3695 | காரணம் இதுபுரி காரியம் இதுமேல் காரண காரியக் கருவிது பலவாய் அளந்திடும் நீஅவை அளந்திடன் மகனே பொழுதினில் அறிதிஎப் பொருள்நிலை களுமே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 11 |
3696 | பன்னெறிச் சமயங்கள் மதங்கள்என் றிடும்ஓர் பவநெறி இதுவரை பரவிய திதனால் செறிஇருள் அடைந்தனர் ஆதலின் இனிநீ புத்தமு தருள்கின்ற சுத்தசன் மார்க்கத் தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 12 |
247. சென்னெறி - முதற்பதிப்பு, பொ.,சு., பி. இரா., ச. மு. க. | ||
3697 | அடிஇது முடிஇது நடுநிலை இதுமேல் அடிநடு முடியிலா ததுஇது மகனே பதிஅடி முடியிலாப் பரிசையும் அறிவாய் செயலுற முயலுக என்றசிற் பரமே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 13 |
3698 | நண்ணிய மதநெறி பலபல அவையே நன்றற நின்றன சென்றன சிலவே அலைதரு கின்றனர் அலைவற மகனே பொதுநெறி எனஅறி வுறமுய லுதிநீ தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 14 |
3699 | அஞ்சலை நீஒரு சிறிதும்என் மகனே அருட்பெருஞ் சோதியை அளித்தனம் உனக்கே சூழ்ந்தசன் மார்க்கத்தில் செலுத்துக சுகமே விஞ்சைகள் பலவுள விளக்குக என்றாய் தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 15 |
3700 | வேதத்தின் முடிமிசை விளங்கும்ஓர் விளக்கே மெய்ப்பொருள் ஆகம வியன்முடிச் சுடரே நவைஅறும் உளத்திடை நண்ணிய நலமே ஏற்றிய கருணைஎன் இன்உயிர்த் துணையே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 16 |
3701 | சந்திர சூரியர் ஒளிபெற விளங்கும் தனிஅருட் பெருவெளித் தலத்தெழுஞ் சுடரே வாழ்கஎன் றருளிய வாழ்முதற் பொருளே மாநிலத் திடைஎனை வருவித்த பதியே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 17 |
3702 | அமரரும் முனிவரும் அதிசயித் திடவே அருட்பெருஞ் சோதியை அன்புடன் அளித்தே காத்தென துளத்தினில் கலந்தமெய்ப் பதியே எய்ப்பற வாழ்கஎன் றியம்பிய அரசே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 18 |
3703 | நன்மார்க்கத் தவர்உளம் நண்ணிய வரமே நடுவெளி நடுநின்று நடஞ்செயும் பரமே சுத்தசி வானந்தப் புத்தமு துவப்பே இறவாத பெருநலம் ஈந்தமெய்ப் பொருளே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 19 |
3704 | ஆதியும் அந்தமும் இன்றிஒன் றாகி அகம்புறம் அகப்புறம் புறப்புறம் நிறைந்தே உளங்கொள்சிற் சபைநடு விளங்குமெய்ப் பதியே சூழ்ந்தெனை வளர்க்கின்ற சுதந்தர அமுதே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 20 |
3705 | கற்பனை முழுவதும் கடந்தவர் உளத்தே கலந்துகொண் டினிக்கின்ற கற்பகக் கனியே அருள்நிலை தனில்உற அருளிய அமுதே பதமலர் முடிமிசைப் பதித்தமெய்ப் பதியே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 21 |
3706 | பவநெறி செலுமவர் கனவினும் அறியாப் பரம்பொரு ளாகிஎன் உளம்பெறும் ஒளியே நான்அருள் நிலைபெற நல்கிய நலமே சிவநிலை தனில்உறும் அனுபவ நிறைவே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 22 |
3707 | அறியாமல் அறிகின்ற அறிவினுள் அறிவே அடையாமல் அடைகின்ற அடைவினுள் அடைவே திளையாமல் திளைக்கின்ற திளைப்புறு திளைப்பே பிறவாமல் இறவாமல் எனைவைத்த பெருக்கே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 23 |
3708 | கருதாமல் கருதும்ஓர் கருத்தினுட் கருத்தே காணாமல் காணும்ஓர் காட்சியின் விளைவே இறவாத வரமுந்தந் தருளிய ஒளியே மாணிக்க மலைநடு மருவிய பரமே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 24 |
3709 | ஏகாஅ னேகாஎன் றேத்திடு மறைக்கே எட்டாத நிலையேநான் எட்டிய மலையே ஒருநிலை ஆக்கஎன் றுரைத்தமெய்ப் பரமே இன்புறப் புரிகின்ற இயல்புடை இறையே தனிநட ராசஎன் சற்குரு மணியே. | 25 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3710 | அவ்வண்ணம் பழுத்தவரும் அறிந்திலர்சற் றெனினும் அறிந்தனம்ஓர் சிறிதுகுரு அருளாலே அந்தச் தெரியாமல் இருப்பம்எனச் சிந்தனைசெய் திருந்தேன் இழுத்துவிடுத் ததுகடவுள் இயற்கைஅருட் செயலோ மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில்நடத் தரசே. | 1 |
3711 | கள்ளிருந்த மலர்இதழிச் சடைக்கனிநின் வடிவம் கண்டுகொண்டேன் சிறிதடியேன் கண்டுகொண்ட படியே நாடறியா திருப்பம்என்றே நன்றுநினைந் தொருசார் உன்செயலோ பெருமாயை தன்செயெலோ அறியேன் மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில்நடத் தரசே. | 2 |
3712 | இகத்திருந்த வண்ணம்எலாம் மிகத்திருந்த அருட்பேர் இன்பவடி வம்சிறியேன் முன்புரிந்த தவத்தால் தரம்நினைந்து பெரிதின்னும் தான்காண்பேம் என்றே ஆண்டவநின் அருட்செயலோ மருட்செயலோ அறியேன் மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில்நடத் தரசே. | 3 |
3713 | கருங்களிறு போல்மதத்தால் கண்செருக்கி வீணே காலம்எலாம் கழிக்கின்ற கடையர்கடைத் தலைவாய் உள்அமர்ந்தே உள்ளதனை உள்ளபடி உணர்த்திப் பிறர்அறியா வகைபெரிதும் பெறுதும்என உள்ளே மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில்நடத் தரசே. | 4 |
3714 | நாடுகின்ற மறைகள்எலாம் நாம்அறியோம் என்று நாணிஉரைத் தலமரவே நல்லமணி மன்றில் ஆடும்அன்பர் போல்நமக்கும் அருள்கிடைத்த தெனினும் வேண்டும்என இருந்தஎன்னை வெளியில்இழுத் திட்டு மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில்நடத் தரசே. | 5 |
3715 | நதிகலந்த சடைஅசையத் திருமேனி விளங்க நல்லதிருக் கூத்தாட வல்லதிரு அடிகள் கள்ளம்அற உள்ளபடி காட்டிடக்கண் டின்னும் பரிந்துள்ளே இருந்தஎன்னை வெளியில் இழுத் திட்டு மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில்நடத் தரசே. | 6 |
3716 | மஞ்சனைய குழலம்மை எங்கள்சிவ காம வல்லிமகிழ் திருமேனி வண்ணமது சிறிதே நாடறியா வகைஇன்னும் நீடநினைத் திருந்தேன் அலர்தூற்ற அளியஎனை வெளியில்இழுத் திட்டு மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில்நடத் தரசே. | 7 |
3717 | அரிபிரமர் உருத்திரரும் அறிந்துகொள மாட்டா தலமரவும் ஈதென்ன அதிசயமோ மலத்தில் பொருள்அளிக்கப் பெற்றனன்இப் புதுமைபிறர் அறியா உலகறிய வெளியில்இழுத் தலகில்விருத் தியினால் மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில் நடத் தரசே. | 8 |
3718 | விழற்கிறைத்துக் களிக்கின்ற வீணர்களிற் சிறந்த வினைக்கொடியேம் பொருட்டாக விரும்பிஎழுந் தருளிக் கருணைசெயப் பெற்றனம்இக் கருணைநம்மை இன்னும் நின்றஎன்னை வெளியில்இழுத் துலகவியா பார மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில்நடத் தரசே. | 9 |
3719 | அடிபிடித்துத் திரிகின்ற மறைகள்எலாம் காணா அருள்வடிவைக் காட்டிநம்மை ஆண்டுகொண்ட கருணைக் குறிப்பின்றி இருப்பம்எனக் கொண்டகத்தே இருந்தேன் படுவழக்கிட் டுலகியலாம் வெளியில்இழுத் தலைத்தே மனம்ஆலை பாய்வதுகாண் மன்றில் நடத் தரசே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3720 | மாழை மாமணிப் பொதுநடம் புரிகின்ற வள்ளலே அளிகின்ற வாழை வான்பழச் சுவைஎனப் பத்தர்தம் மனத்துளே தித்திப்போய் ஏழை நாயினேன் விண்ணப்பம் திருச்செவிக் கேற்றருள் செயல்வேண்டும் கோழை மானிடப் பிறப்பிதில் உன்னருட் குருஉருக் கொளும்ஆறே. | 1 |
3721 | பொன்னின் மாமணிப் பொதுநடம் புரிகின்ற புண்ணியா கனிந்தோங்கி மன்னு வாழையின் பழச்சுவை எனப்பத்தர் மனத்துளே தித்திப்போய் சின்ன நாயினேன் விண்ணப்பம் திருச்செவி சேர்த்தருள் செயல்வேண்டும் இன்ன என்னுடைத் தேகம்நல் ஒளிபெறும் இயல்உருக் கொளும்ஆறே. | 2 |
3722 | விஞ்சு பொன்னணி அம்பலத் தருள்நடம் விளைத்துயிர்க் குயிராகி எஞ்சு றாதபேர் இன்பருள் கின்றஎன் இறைவநின் அருள்இன்றி அஞ்சும் நாயினேன் விண்ணப்பம் திருச்செவி அமைத்தருள் செயல்வேண்டும் துஞ்சும் இவ்வுடல் இம்மையே துஞ்சிடாச் சுகஉடல் கொளும்ஆறே. | 3 |
3723 | ஓங்கு பொன்அணி அம்பலத் தருள்நடம் உயிர்க்கெலாம் ஒளிவண்ணப் பாங்கு மேவநின் றாடல்செய் இறைவநின் பதமலர் பணிந்தேத்தாத் தீங்கு நாயினேன் விண்ணப்பம் திருச்செவி சேர்த்தருள் செயல்வேண்டும் ஈங்கு வீழுடல் இம்மையே வீழ்ந்திடா இயலுடல் உறும்ஆறே. | 4 |
3724 | இலங்கு பொன்னணிப் பொதுநடம் புரிகின்ற இறைவஇவ் வுலகெல்லாம் துலங்கும் வண்ணநின் றருளுநின் திருவடித் துணைதுணை என்னாமல் கலங்கு நாயினேன் விண்ணப்பம் திருச்செவி கலந்தருள் செயல்வேண்டும் அலங்கும் இவ்வுடல் இம்மையே அழிவுறா அருள்உடல் உறும்ஆறே. | 5 |
3725 | சிறந்த பொன்னணித் திருச்சிற்றம் பலத்திலே திருநடம் புரிகின்ற அறந்த வாதசே வடிமலர் முடிமிசை அணிந்தக மகிழ்ந்தேத்த மறந்த நாயினேன் விண்ணப்பம் திருச்செவி மடுத்தருள் செயல்வேண்டும் பிறந்த இவ்வுடல் இம்மையே அழிவுறாப் பெருநலம் பெறும்ஆறே. | 6 |
3726 | விளங்கு பொன்அணிப் பொதுநடம் புரிகின்ற விரைமலர்த் திருத்தாளை248 உளங்கொள் அன்பர்தம் உளங்கொளும் இறைவநின் ஒப்பிலாப் பெருந்தன்மை களங்கொள் நாயினேன் விண்ணப்பம் திருச்செவி கலந்தருள் செயல்வேண்டும் துளங்கும் இவ்வுடல் இம்மையே அழிவுறாத் தொல்லுடல் உறும்ஆறே. | 7 |
விளங்கு பொன்னணித் திருச்சிற்றம் பலத்திலே விரைமலர்த் திருத்தாளை - முதற் பதிப்பு. | ||
3727 | வாய்ந்த பொன்அணிப் பொதுநடம் புரிகின்ற வள்ளலே மறைஎல்லாம் ஆய்ந்தும் இன்னஎன் றறிந்திலா நின்திரு அடிமலர் பணியாமல் சாய்ந்த நாயினேன் விண்ணப்பம் திருச்செவி தரித்தருள் செயல்வேண்டும் ஏய்ந்த இவ்வுடல் இம்மையே திருவருள் இயல்உடல் உறும்ஆறே. | 8 |
3728 | மாற்றி லாதபொன் அம்பலத் தருள்நடம் வயங்கநின் றொளிர்கின்ற பேற்றில் ஆருயிர்க் கின்பருள் இறைவநின் பெயற்கழல் கணிமாலை சாற்றி டாதஎன் விண்ணப்பம் திருச்செவி தரித்தருள் செயல்வேண்டும் காற்றில் ஆகிய இவ்வுடல் இம்மையே கதியுடல் உறும்ஆறே.. | 9 |
3729 | தீட்டு பொன்அணி அம்பலத் தருள்நடம் செய்துயிர்த் திரட்கின்பம் காட்டு கின்றதோர் கருணையங் கடவுள்நின் கழலிணை கருதாதே நீட்டு கின்றஎன் விண்ணப்பம் திருச்செவி நேர்ந்தருள் செயல்வேண்டும் வாட்டும்249இவ்வுடல் இம்மையே அழிவுறா வளமடைந் திடும்ஆறே. | 10 |
249. ஆட்டும் - படிவேறுபாடு. ஆ. பா. | ||
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3730 | உரத்தவான் அகத்தே உரத்தவா ஞான ஒளியினால் ஓங்கும்ஓர் சித்தி புரத்தவா பெரியோர் புரத்தவா குற்றம் பொறுத்தடி யேன்தனக் களித்த வரத்தவா உண்மை வரத்தவா ஆக மங்களும் மறைகளும் காணாத் தரத்தவா அறிவா தரத்தவா பொதுவில் தனித்தவா இனித்தவாழ் வருளே. | 1 |
3731 | முன்னவா திபர்க்கு முன்னவா வேத முடிமுடி மொழிகின்ற முதல்வா பின்னவா திபர்க்குப் பின்னவா எவர்க்கும் பெரியவா பெரியவர் மதிக்கும் சின்னவா சிறந்த சின்னவா ஞான சிதம்பர வெளியிலே நடிக்கும் மன்னவா அமுதம் அன்னவா எல்லாம் வல்லவா நல்லவாழ் வருளே. | 2 |
3732 | விடையவா தனைதீர் விடையவா சுத்த வித்தைமுன் சிவவரை கடந்த நடையவா ஞான நடையவா இன்ப நடம்புரிந் துயிர்க்கெலாம் உதவும் கொடையவா ஓவாக் கொடையவா எனையாட் கொண்டெனுள் அமர்ந்தரு ளியஎன் உடையவா எல்லாம் உடையவா உணர்ந்தோர்க் குரியவா பெரியவாழ் வருளே. | 3 |
3733 | வலத்தவா நாத வலத்தவா சோதி மலையவா மனமுதல் கடந்த புலத்தவா எனது புலத்தவா தவிர்த்துப் பூரண ஞானநோக் களித்த நலத்தவா வரையா நலத்தவா மறைகள் நாடியும் காண்பதற் கரிதாம் பலத்தவா திருஅம் பலத்தவா எல்லாம் படைத்தவா படைத்தவாழ் வருளே. | 4 |
3734 | உணர்ந்தவர் உளத்தை உகந்தவா இயற்கை உண்மையே உருவதாய் இன்பம் புணர்ந்திட எனைத்தான் புணர்ந்தவா ஞானப் பொதுவிலே பொதுநடம் புரிந்தெண் குணந்திகழ்ந் தோங்கும் குணத்தவா குணமும் குறிகளும் கோலமும் குலமும் தணந்தசன் மார்க்கத் தனிநிலை நிறுத்தும் தக்கவா மிக்கவாழ் வருளே. | 5 |
3735 | தத்துவங் கடந்த தத்துவா ஞான சமரச சுத்தசன் மார்க்கச் சத்துவ நெறியில் நடத்திஎன் தனைமேல் தனிநிலை நிறுத்திய தலைவா சித்துவந் தாடும் சித்திமா புரத்தில் திகழ்ந்தவா திகழ்ந்தென துளத்தே ஒத்துநின் றோங்கும் உடையவா கருணை உளத்தவா வளத்தவாழ் வருளே. | 6 |
3736 | மதம்புகல் முடிபு கடந்தமெய்ஞ் ஞான மன்றிலே வயங்கொள்நா டகஞ்செய் பதம்புகல் அடியேற் கருட்பெருஞ் சோதிப் பரிசுதந் திடுதும்என் றுளத்தே நிதம்புகல் கருணை நெறியவா இன்ப நிலையவா நித்தநிற் குணமாம் சிதம்புகல் வேத சிரத்தவா இனித்த தேனவா ஞானவாழ் வருளே. | 7 |
3737 | மூவிரு முடிபும் கடந்ததோர் இயற்கை முடிபிலே முடிந்தென துடம்பும் ஆவியும் தனது மயம்பெறக் கிடைத்த அருட்பெருஞ் சோதிஅம் பலவா ஓவுரு முதலா உரைக்கும்மெய் உருவும் உணர்ச்சியும் ஒளிபெறு செயலும் மேவிநின் றவர்க்குள் மேவிய உணர்வுள் மேயவா தூயவாழ் வருளே. | 8 |
3738 | பங்கமோர் அணுவும் பற்றிடா அறிவால் பற்றிய பெற்றியார் உளத்தே தங்கும்ஓர் சோதித் தனிப்பெருங் கருணைத் தரந்திகழ் சத்தியத் தலைவா துங்கம்உற் றழியா நிலைதரும் இயற்கைத் தொன்மையாம் சுத்தசன் மார்க்கச் சங்கநின் றேத்தும் சத்திய ஞான சபையவா அபயவாழ் வருளே. | 9 |
3739 | இனித்தசெங் கரும்பில் எடுத்ததீஞ் சாற்றின் இளம்பதப் பாகொடு தேனும் கனித்ததீங் கனியின் இரதமும் கலந்து கருத்தெலாம் களித்திட உண்ட மனித்தரும் அமுத உணவுகொண் டருந்தும் வானநாட் டவர்களும் வியக்கத் தனித்தமெய்ஞ் ஞானஅமுதெனக் களித்த தனியவா இனியவாழ் வருளே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3740 | செய்வகை அறியேன் மன்றுள்மா மணிநின் திருவுளக் குறிப்பையும் தெரியேன் உறுகண்மேல் உறுங்கொல்என் றுலைந்தேன் வினையனேன் என்செய விரைகேன் புலையனேன் புகல்அறி யேனே. | 1 |
3741 | அறிவிலேன் அறிந்தார்க் கடிப்பணி புரியேன் அச்சமும் அவலமும் உடையேன் திருவுளத் தெனைநினை யாயேல் என்செய்வேன் யார்துணை என்பேன் பிழைபொறுத் தருள்வதுன் கடனே. | 2 |
3742 | உன்கடன் அடியேற் கருளல்என் றுணர்ந்தேன் உடல்பொருள் ஆவியும் உனக்கே பின்னும்நான் தளருதல் அழகோ என்செய்வேன் யார்துணை என்பேன் முறிதல்ஓர் கணம்தரி யேனே. | 3 |
3743 | தரித்திடேன் சிறிதும் தரித்திடேன் எனது தளர்ச்சியும் துன்பமும் தவிர்த்தே தெரித்திடாய் எனில்இடர் எனைத்தான் எய்துகேன் யார்துணை என்பேன் திருவுளம் தெரிந்தது தானே. | 4 |
3744 | தான்எனைப் புணரும் தருணம்ஈ தெனவே சத்தியம் உணர்ந்தனன் தனித்தே திருவுளம் தெரிந்ததெந் தாயே அரைக்கணம் ஆயினும் தாழ்க்கில் நடம்புரி ஞானநா டகனே. | 5 |
3745 | ஞானமும் அதனால் அடைஅனு பவமும் நாயினேன் உணர்ந்திட உணர்த்தி இந்தநாள் அடியனேன் இங்கே உழைக்கின்றேன் ஒருசிறி தெனினும் இறையும்நான் தரிக்கலன் இனியே. | 6 |
3746 | இனியநற் றாயின் இனியஎன் அரசே என்னிரு கண்ணினுண் மணியே கனகஅம் பலத்துறும் களிப்பே சோர்வுறு முகமும்கொண் டடியேன் தந்தநற் றந்தைநீ அலையோ. | 7 |
3747 | தந்தையும் தாயும் குருவும்யான் போற்றும் சாமியும் பூமியும் பொருளும் சுற்றமும் முற்றும்நீ என்றே திருவுளம் தெரிந்ததே எந்தாய் நீதியோ நின்அருட் கழகோ. | 8 |
3748 | அழகனே ஞான அமுதனே என்றன் அப்பனே அம்பலத் தரசே கொழுநனே சுத்தசன் மார்க்கக் கடவுளே கடவுளே எனநான் பழங்கணால் அழுங்குதல் அழகோ. | 9 |
3749 | பழம்பிழி மதுரப் பாட்டல எனினும் பத்தரும் பித்தரும் பிதற்றும் கிளர்ச்சிஎன் றறிந்தநாள் முதலாய் மற்றொரு பற்றும்இங் கறியேன் தந்தையுந் தாயும்நீ அலையோ. | 10 |
3750 | தாயும்என் ஒருமைத் தந்தையும் ஞான சபையிலே தனிநடம் புரியும் தூக்கமும் சோம்பலும் துயரும் வளைத்தெனைப் பிடித்திடல் வழக்கோ நல்அருட் சோதிதந் தருளே. | 11 |
3751 | சோதியேல் எனைநீ சோதனை தொடங்கில் சூழ்உயிர் விடத்தொடங் குவன்நான் நிகழ்த்தினேன் நிச்சயம் இதுவே உயிர்க்குயிர் ஆகிய ஒளியே நடுஅந்தம் இல்லதோர் அறிவே. | 12 |
3752 | இல்லைஉண் டெணும்இவ் விருமையும் கடந்தோர் இயற்கையின் நிறைந்தபே ரின்பே அம்பலத் தாடல்செய் அமுதே வழங்குக நின்அருள் வழங்கல் நான்உயிர் தரிக்கலன் அரசே. | 13 |
3753 | அரைசெலாம் வழங்கும் தனிஅர சதுநின் அருளர செனஅறிந் தனன்பின் உளம்எலாம் இடங்கொண்ட தெந்தாய் வழிகின்ற தென்வசங் கடந்தே ஈந்தருள் இற்றைஇப் போதே. | 14 |
3754 | போதெலாம் வீணில் போக்கிஏ மாந்த புழுத்தலைப் புலையர்கள் புணர்க்கும் தூயர்கள் மனம்அது துளங்கித் தனிஅருட் சோதியால் அந்த வழங்குவித் தருளுக விரைந்தே. | 15 |
3755 | விரைந்துநின் அருளை ஈந்திடல் வேண்டும் விளம்பும்இத் தருணம்என் உளந்தான் கரைஎலாம் கடந்தது கண்டாய் வல்லவா அம்பல வாணா திகழ்வித்த சித்தனே சிவனே. | 16 |
3756 | சிவந்திகழ் கருணைத் திருநெறிச் சார்பும் தெய்வம்ஒன் றேஎனும் திறமும் நன்மையும் நரைதிரை முதலாம் சுகவடி வம்பெறும் பேறும் தந்தருள் தருணம்ஈ தெனக்கே. | 17 |
3757 | தருணம்இஞ் ஞான்றே சுத்தசன் மார்க்கத் தனிநெறி உலகெலாம் தழைப்பக் கருத்தும்உற் றெம்மனோர் களிப்பப் புண்ணியம் பொற்புற வயங்க அருட்பெருஞ் சோதிஎன் அரசே. | 18 |
3758 | என்உள வரைமேல் அருள்ஒளி ஓங்கிற் றிருள்இர வொழிந்தது முழுதும் மங்கல முழங்குகின் றனசீர்ப் பூவையர் புணர்ந்திடப் போந்தார் துலங்கவந் தருளுக விரைந்தே. | 19 |
3759 | வந்தருள் புரிக விரைந்திது தருணம் மாமணி மன்றிலே ஞான சுத்தசன் மார்க்கசற் குருவே தனிஅருட் சோதியை எனது செய்வித் தருள்கசெய் வகையே. | 20 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3760 | திருக்கதவம் திறவாயோ திரைகளெலாம் தவிர்த்தே திருவருளாம் பெருஞ்சோதித் திருஉருக்காட் டாயோ ஒளிமயமே ஆக்குறமெய் உணர்ச்சிஅரு ளாயோ கங்குல்பகல் இன்றிஎன்றும் களித்திடச்செய் யாயோ சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 1 |
3761 | மணிக்கதவம் திறவாயோ மறைப்பையெலாம் தவிர்த்தே மாற்றறியாப் பொன்னேநின் வடிவதுகாட் டாயோ கரைகடந்த பெரும்போகம் கண்டிடச்செய் யாயோ தாங்கமுடி யாதினிஎன் தனித்தலைமைப் பதியே சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 2 |
3762 | உரைகடந்த திருவருட்பே ரொளிவடிவைக் கலந்தே உவட்டாத பெரும்போகம் ஓங்கியுறும் பொருட்டே என்காதல் பெருவெள்ளம் என்னைமுற்றும் விழுங்கிக் கண்டுகொள்வாய் நீயேஎன் கருத்தின்வண்ணம் அரசே சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 3 |
3 763 | உன்புடைநான் பிறர்போலே உடுக்கவிழைந் தேனோ உண்ணவிழைந் தேனோவே றுடைமைவிழைந் தேனோ அந்தோஎன் ஆசைவெள்ளம் அணைகடந்த தரசே என்சொலினும் சொல்லுகஎன் இலச்சைஎலாம் ஒழித்தேன் சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 4 |
3764 | இறந்திறந்தே இளைத்ததெலாம் போதும்இந்த உடம்பே இயற்கைஉடம் பாகஅருள் இன்னமுதம் அளித்தென் பூரணமாம் சிவபோகம் பொங்கியிட விழைந்தேன் பேதையர்போல் எனைநினையேல் பெரியதிருக் கதவம் சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 5 |
3765 | பொய்யுடையார் விழைகின்ற புணர்ச்சிவிழைந் தேனோ பூணவிழைந் தேனோவான் காணவிழைந் தேனோ விளையாட்டென் பதுஞானம் விளையும்விளை யாட்டே பண்பறிந்தே நண்புவைத்த பண்புடையோய் இன்னே சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 6 |
3766 | கூறுகின்ற சமயம்எலாம் மதங்கள்எலாம் பிடித்துக் கூவுகின்றார் பலன்ஒன்றும் கொண்டறியார் வீணே நீடுலகில் அழிந்துவிட நினைத்தேனோ நிலைமேல் இலங்குதிருக் கதவுதிறந் தின்னமுதம் அளித்தே சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 7 |
3767 | வேதநெறி ஆகமத்தின் நெறிபவுரா ணங்கள் விளம்புநெறி இதிகாசம் விதித்தநெறி முழுதும் உள்ளதனை உள்ளபடி உணரஉரைத் தனையே எள்ளளவும் எண்ணம்இலேன் என்னொடுநீ புணர்ந்தே சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 8 |
3768 | கலையுரைத்த கற்பனையே நிலைஎனக்கொண் டாடும் கண்மூடி வழக்கம்எலாம் மண்மூடிப் போக வாழ்ந்தோங்கக் கருதியருள் வழங்கினைஎன் தனக்கே உணர்த்தினைவந் தணைந்தருள்வாய் உண்மைஉரைத் தவனே சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 9 |
3769 | திருத்தகும்ஓர் தருணம்இதில் திருக்கதவம் திறந்தே திருவருட்பே ரொளிகாட்டித் திருஅமுதம் ஊட்டிக் கனிந்துயிரில் கலந்தறிவிற் கலந்துலகம் அனைத்தும் தொன்றாகிக் காலவரை உரைப்பஎலாம் கடந்தே சித்தசிகா மணியேஎன் திருநடநா யகனே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3770 | சோறு வேண்டினும் துகில்அணி முதலாம் சுகங்கள் வேண்டினும் சுகமலால் சுகமாம் மேவொ ணாதெனும் மேலவர் உரைக்கே வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே.250 | 1 |
250. இஃது 1492 ஆம் பாடலின் உத்தர வடிவம். | ||
3771 | எஞ்சல் இன்றிய துயரினால் இடரால் இடுக்குண் டையநின் இன்னருள் விரும்பி வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் அப்ப நின்னலால் அறிகிலேன் ஒன்றும் சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே. | 2 |
3772 | சூழ்வி லாதுழல் மனத்தினால் சுழலும் துட்ட னேன்அருட் சுகப்பெரும் பதிநின் வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் உன்னை விட்டயல் ஒன்றும்உற் றறியேன் சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே. | 3 |
3773 | ஆட்டம் ஓய்கிலா வஞ்சக மனத்தால் அலைதந் தையவோ அயர்ந்துளம் மயர்ந்து வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் நாயி னேன்பிழை பொறுத்திது251 தருணம் சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே. | 4 |
251. நயந்திது - படிவேறுபாடு. ஆ. பா. | ||
3774 | கருணை ஒன்றிலாக் கல்மனக் குரங்கால் காடு மேடுழன் றுளம்மெலிந் தந்தோ வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் ஐய வோதுணை அறிந்திலன் இதுவே சத்தி யச்சபைத் தனிபெரும் பதியே. | 5 |
3775 | கரண வாதனை யால்மிக மயங்கிக் கலங்கி னேன்ஒரு களைகணும் அறியேன் வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் இச்சை ஒன்றிலேன் எந்தைநின் உபய சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே. | 6 |
3776 | தூய நெஞ்சினேன் அன்றுநின் கருணைச் சுகம்வி ழைந்திலேன் எனினும்பொய் உலக வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் எந்தை நின்மலர் இணைஅடி அல்லால் சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே. | 7 |
3777 | சிரத்தை ஆதிய சுபகுணம் சிறிதும் சேர்ந்தி லேன்அருட் செயலிலேன் சாகா வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் கைவி டேல்ஒரு கணம்இனி ஆற்றேன் சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே. | 8 |
3778 | பத்தி யஞ்சிறி துற்றிலேன் உன்பால் பத்தி ஒன்றிலேன் பரமநின் கருணை வள்ளலே உன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் ஏழை யேன்உயிர் இழப்பன்உன் ஆணை சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே. | 9 |
3779 | கயவு செய்மத கரிஎனச் செருக்கும் கருத்தி னேன்மனக் கரிசினால் அடைந்த வள்ள லேஉன்றன் மனக்குறிப் பறியேன் உயிர் தரித்திடா துன்அடி ஆணை சத்தி யச்சபைத் தனிப்பெரும் பதியே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3780 | படிகள்எலாம் ஏற்றுவித்தீர் பரமநடம் புரியும் பதியைஅடை வித்தீர்அப் பதிநடுவே விளங்கும் கொடுத்தீர்அக் கோயிலிலே கோபுரவா யிலிலே திரும்பவும்நீர் மூடுவித்தீர் திறந்திடுதல் வேண்டும் அம்பலத்தே நடம்புரிவீர் அளித்தருள்வீர் விரைந்தே. | 1 |
3781 | பெட்டிஇதில் உலவாத பெரும்பொருள்உண் டிதுநீ பெறுகஎன அதுதிறக்கும் பெருந்திறவுக் கோலும் இதுதருணம் திறந்ததனை எடுக்கமுயல் கின்றேன் அரைக்கணத்துக் காயிரம்ஆ யிரங்கோடி ஆக மணிமன்றில் நடம்புரிவீர் வந்தருள்வீர் விரைந்தே. | 2 |
3782 | கைக்கிசைந்த பொருள்எனக்கு வாய்க்கிசைந்துண் பதற்கே காலம்என்ன கணக்கென்ன கருதும்இடம் என்ன விடுவேனோ இன்றடியேன் விழற்கிறைத்தேன் அலவே தினந்தோறும் காத்திருந்தேன் திருவுளமே அறியும் மகிழநடம் புரிகின்றீர் வந்தருள்வீர் விரைந்தே. | 3 |
3783 | பரிகலத்தே திருஅமுதம் படைத்துணவே பணித்தீர் பணித்தபின்னோ என்னுடைய பக்குவம்பார்க் கின்றீர் இவர்பெரியர் இவர்சிறியர் என்னல்வழக் கலவே உடல்பொருள்ஆ விகளைஎலாம் உம்மதெனக் கொண்டீர் சிவகாம வல்லிமகிழ் திருநடநா யகரே. | 4 |
3784 | பொய்கொடுத்த மனமாயைச் சேற்றில்விழா தெனக்கே பொன்மணிமே டையில்ஏறிப் புந்திமகிழ்ந் திருக்கக் கால்இரண்டும் கொடுத்தீர்எக் காலும்அழி யாத மேல்ஏறி னேன்இனிக்கீழ் விழைந்திறங்கேன் என்றும் மகிழநடம் புரிகின்றீர் வந்தருள்வீர் விரைந்தே. | 5 |
3785 | மின்போலே வயங்குகின்ற விரிசடையீர் அடியேன் விளங்கும்உம திணைஅடிகள் மெய்அழுந்தப் பிடித்தேன் முனிவறியீர் இனிஒளிக்க முடியாது நுமக்கே என்பிடிக்குள் இசைந்ததுபோல் இசைந்ததிலை பிறர்க்கே பொய்தவனேன் செய்தவம்வான் வையகத்திற் பெரிதே. | 6 |
3786 | எதுதருணம் அதுதெரியேன் என்னினும்எம் மானே எல்லாஞ்செய் வல்லவனே என்தனிநா யகனே வெளியேன்மேல் கருணைபுரிந் தெழுந்தருளல் வேண்டும் வாய்த்ததுசிற் சபைவிளக்கம் வயங்குகின்ற துலகில் வேலைஇது காலைஎன விளம்பவும்வேண் டுவதோ. | 7 |
3787 | கோள்அறிந்த பெருந்தவர்தம் குறிப்பறிந்தே உதவும் கொடையாளா சிவகாமக் கொடிக்கிசைந்த கொழுநா அம்பலத்தே நடம்புரியும் அரும்பெருஞ்சோ தியனே சந்தேகம் இல்லைஅந்தத் தனித்ததிரு வரவின் நனவிடையா யினும்அன்றிக் கனவிடையா யினுமே. | 8 |
3788 | அன்றெனக்கு நீஉரைத்த தருணம்இது எனவே அறிந்திருக்கின் றேன்அடியேன் ஆயினும்என் மனந்தான் கண்ணுடைய கரும்பேஎன் கவலைமனக் கலக்கம் புண்ணியர்கள் உளங்களிப்புப் பொருந்திவிளங் கிடநீ றெழுந்தருளி அருள்வதெலாம் இனிதருள்க விரைந்தே. | 9 |
252. கலக்குகின்ற - ச. மு. க. பதிப்பு. 253. மிசையின் - ச. மு. க. பதிப்பு. | ||
3789 | இதுதருணம் நமையாளற் கெழுந்தருளுந் தருணம் இனித்தடைஒன் றிலைகண்டாய் என்மனனே நீதான் வாடாதே மலங்காதே மலர்ந்துமகிழ்ந் திருப்பாய் குருவாணை நமதுபெருங் குலதெய்வத் தாணை புணர்ந்துரைத்த திருவார்த்தை பொன்வார்த்தை இதுவே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3790 | தனிப்பெருந் தலைவரே தாயவ ரேஎன் தந்தைய ரேபெருந் தயவுடை யவரே பார்வதி புரஞானப் பதிசிதம் பரரே இறையவ ரேஉமை இங்குகண் டல்லால் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 1 |
3791 | பெறுவது நுமைஅன்றிப் பிறிதொன்றும் விரும்பேன் பேசல்நும் பேச்சன்றிப் பிறிதொன்றும் பேசேன் உன்னல்உம் திறன்அன்றிப் பிரிதொன்றும் உன்னேன் வள்ளலே நும்திரு வரவுகண் டல்லால் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 2 |
3792 | கரும்பிடை இரதமும் கனியில்இன் சுவையும் காட்டிஎன் உள்ளம் கலந்தினிக் கின்றீர் மேல்விளை வறிகிலன் விச்சைஒன் றில்லேன் தூயநும் பேரருட் சோதிகண் டல்லால் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 3 |
3793 | தடுத்தெனை ஆட்கொண்ட தந்தைய ரேஎன் தனிப்பெருந் தலைவரே சபைநடத் தவரே தூயநும் திருவருள் நேயம்விட் டறியேன் வெருவுளக் கருத்தெல்லாம் திருவுளத் தறிவீர் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 4 |
3794 | காசையும் பணத்தையும் கன்னியர் தமையும் காணியின் ஆட்சியும் கருதிலேன் கண்டீர் நேசம்மற் றிலைஇது நீர்அறி யீரோ இறையவ ரேஉமை இன்றுகண் டல்லால் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 5 |
3795 | என்பொருள் என்உடல் என்உயிர் எல்லாம் ஈந்தனன் உம்மிடத் தெம்பெரு மானீர் என்செயல் ஒன்றிலை யாவும்நும் செயலே வள்ளலே நும்திரு வரவுகண் டல்லால் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 6 |
3796 | திருந்தும்என் உள்ளத் திருக்கோயில் ஞான சித்தி புரம்எனச் சத்தியம் கண்டேன் இன்புற அன்றுவந் தெழில்உருக் காட்டி வள்ளலே இன்றுநும் வரவுகண் டல்லால் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 7 |
3797 | கரைக்கணம் இன்றியே கடல்நிலை செய்தீர் கருணைக் கடற்குக் கரைக்கணஞ் செய்யீர் உரைக்கண விப்பல உதவிசெய் கின்றீர் வாய்மையில் குறித்தநும் வரவுகண் டல்லால் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 8 |
3798 | மடுக்கநும் பேரருள் தண்அமு தெனக்கே மாலையும் காலையும் மத்தியா னத்தும் காலையி னுந்தந்தென் கடும்பசி தீர்த்து இறையவ ரேஉம்மை இங்குகண் டல்லால் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 9 |
3799 | கறுத்துரைக் கின்றவர் களித்துரைக் கின்ற காலைஈ தென்றே கருத்துள் அறிந்தேன் நீடொளிப் பொற்பொது நாடகம் புரிவீர் சிற்சபை யீர்எனைச் சேர்ந்திடல் வேண்டும் அருட்பெருஞ் சோதியீர் ஆணைநும் மீதே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3800 | அப்பாநான் பற்பலகால் அறைவதென்னே அடியேன் அச்சம்எலாம் துன்பம்எலாம் அறுத்துவிரைந் துவந்தே எண்ணம்எலாம் முடித்தென்னை ஏன்றுகொளாய் எனிலோ தாளிணைகள் அறிகஇது தயவுடையோய் எவர்க்கும் சுத்தசிவா னந்தஅருட் சோதிநடத் தரசே. | 1 |
3801 | ஆணைஉன்மேல் ஆணைஉன்மேல் ஆணைஉன்மேல் ஐயா அரைக்கணமும் நினைப்பிரிந்தே இனித்தரிக்க மாட்டேன் குறும்புமொழி செவிகள்உறக் கொண்டிடவும் மாட்டேன் உவந்துவராய் எனில்என்றன் உயிரையும்விட் டிடுவேன் மனம்அறிவாய் இனம்உனக்கு வகுத்துரைப்ப தென்னே. | 2 |
3802 | படமுடியா தினித்துயரம் படமுடியா தரசே பட்டதெல்லாம் போதும்இந்தப் பயந்தீர்த்திப் பொழுதென் உடல்உயிரா தியஎல்லாம் உவந்தெனக்கே அளிப்பாய் மணியேஎன் குருமணியே மாணிக்க மணியே நன்மணியே பொன்மணியே நடராஜ மணியே. | 3 |
3803 | வாழையடி வாழைஎன வந்ததிருக் கூட்ட மரபினில்யான் ஒருவன்அன்றோ வகைஅறியேன் இந்த இதுதகுமோ இதுமுறையோ இதுதருமந் தானோ மகன்அலனோ நீஎனக்கு வாய்த்ததந்தை அலையோ கொடுத்தருள்நின் அருள்ஒளியைக் கொடுத்தருள்இப் பொழுதே. | 4 |
3804 | செய்வகைஎன் எனத்திகைத்தேன் திகையேல்என் றொருநாள் திருமேனி காட்டிஎனைத் தெளிவித்தாய் நீயே பொன்னடியே துணைஎனநான் என்உயிர்வைத் திருந்தேன் எந்தைவர வெதிர்பார்த்தே இன்னும்இருக் கின்றேன் அருட்சோதிப் பெரும்பொருளை அளித்தருள்இப் பொழுதே. | 5 |
3805 | முன்ஒருநாள் மயங்கினன்நீ மயங்கேல்என் றெனக்கு முன்னின்உருக் காட்டினைநான் முகமலர்ந்திங் கிருந்தேன் எண்ணிஎண்ணி வருந்துகின்றேன் என்னசெய்வேன் அந்தோ ஆருயிர்வைத் திருக்கின்றேன் ஆணைஇது கண்டாய் என்னுயிர்க்குப் பெருந்துணையே என்னுயிர்நா யகனே. | 6 |
3806 | உன்னைமறந் திடுவேனோ மறப்பறியேன் மறந்தால் உயிர்விடுவேன் கணந்தரியேன் உன்ஆணை இதுநீ என்னசெய்வேன் எங்குறுவேன் எவர்க்குரைப்பேன் எந்தாய் அகிலம்எலாம் அளித்திடும்நின் அருள்மறவா தென்றே இதுதருணம் அருட்சோதி எனக்குவிரைந் தருளே. | 7 |
3807 | நான்மறந்தேன் எனினும்எனைத் தான்மறவான் எனது நாயகன்என் றாடுகின்றேன் எனினும்இது வரையும் மறந்தேன்நம் உருத்திரரை மறந்தேன்என் னுடைய உலகம்எலாம் மறந்தேன்இங் குன்னைமறந் தறியேன் பரிந்துநின தருட்சோதி புரிந்துமகிழ்ந் தருளே. | 8 |
3808 | தெருவிடத்தே விளையாடித் திரிந்தஎனை வலிந்தே சிவமாலை அணிந்தனைஅச் சிறுவயதில் இந்த ஓடியதோ புதியஒரு உருவுவிழைந் ததுவோ கால்பிடித்தேன் விடுவேனோ கைப்பிடிஅன் றதுதான் விடமாட்டேன் விடமாட்டேன் விடமாட்டேன் நானே. | 9 |
3809 | பெரியன்அருட் பெருஞ்சோதிப் பெருங்கருணைப் பெருமான் பெரும்புகழைப் பேசுதலே பெரும்பேறென் றுணர்ந்தே துதித்தல்பெரி தலஇங்கே துதித்திடஎன் றெழுந்த அளவுகடந் திழுக்கின்ற தாதலினால் விரைந்தே உலகமெலாம் களித்தோங்க ஓங்குநடத் தரசே. | 10 |
3810 | கவலைஎலாம் தவிர்ந்துமிகக் களிப்பினொடு நினையே கைகுவித்துக் கண்களில்நீர் கனிந்துசுரந் திடவே தானேதான் ஆகிஇன்பத் தனிநடஞ்செய் இணைத்தாள் தானாகி நானாடத் தருணம்இது தானே குருவேஎன் குற்றமெலாம் குணமாக்கொண் டவனே. | 11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3811 | திருஉடையாய் சிற்சபைவாழ் சிவபதியே எல்லாம் செய்யவல்ல தனித்தலைமைச் சித்தசிகா மணியே உன்னுதொறும் என்னுளத்தே ஊறுகின்ற அமுதே அப்பாலும் ஆய்நிறைந்த அருட்பெருஞ்சோ தியனே வந்தருள்க அருட்சோதி தந்தருள்க விரைந்தே. | 1 |
3812 | சொல்லவனே பொருளவனே துரியபதத் தவனே தூயவனே நேயவனே சோதிஉரு வவனே நாயகனே தாயகனே நண்பவனே அனைத்தும் ஆண்டவனே தாண்டவனே அருட்குருவே எல்லாம் மன்னவனே என்னவனே வந்தருள்க விரைந்தே. | 2 |
3813 | துரியநிலை துணிந்தவரும் சொல்லரும்மெய்ப் பொருளே சுத்தசிவா னந்தசபைச் சித்தசிகா மணியே பேராசைப் படுகின்றேன் பித்தர்களில் பெரியேன் கண்மணியே நின்திறத்தைக் காணுதல்வல் லேனோ அளித்தனையேல் அறிந்துகொள்வேன் அளித்திடுக விரைந்தே. | 3 |
3814 | மறப்பறியாப் பேரறிவில் வாய்த்தபெருஞ் சுகமே மலைவறியா நிலைநிரம்ப வயங்கியசெம் பொருளே என்னுடைய நற்றாயே எந்தாயே நினது சித்தசிகா மணியேநீ சித்திஎலாம் விளங்கப் பெருங்கருணை அரசேநீ தருந்தருணம் இதுவே. | 4 |
254. திருநிலையில் - முதற் பதிப்பு, பொ. சு., பி. இரா. முடிவறியேன் எல்லாம்செய் முன்னவனே நீஎன் தனதுசுதந் தரமேஇங் கெனதுசுதந் தரமோ யானார்என் அறிவெதுமேல் என்னைமதிப் பவரார் பொதுநடஞ்செய் புண்ணியநீ எண்ணியவா றாமே. | 5 | |
3816 | விழித்துவிழித் திமைத்தாலும் சுடர்உதயம் இலையேல் விழிகள்விழித் திளைப்பதலால் விளைவொன்றும் இலையே முன்னவநின் பெருங்கருணை முன்னிடல்இன் றெனிலோ சிறுதுரும்போர் ஐந்தொழிலும் செய்திடல்சத் தியமே பரிந்தெனையும் பாடுவித்துப் பரிசுமகிழ்ந் தருளே. | 6 |
3817 | மாநிருபா திபர்சூழ மணிமுடிதான் பொறுத்தே மண்ணாள வானாள மனத்தில்நினைத் தேனோ தீஞ்சுவைகள் விரும்பினனோ தீமைகள்செய் தேனோ நாயகனே பொதுவிளங்கும் நடராஜ பதியே என்ஒருமை அறியாயோ யாவும்அறிந் தாயே. | 7 |
3818 | பாவிமனக் குரங்காட்டம் பார்க்கமுடி யாதே பதிவெறுத்தேன் நிதிவெறுத்தேன் பற்றனைத்தும் தவிர்ந்தேன் ஆசைமய மாகிஉனை அடுத்துமுயல் கின்றேன் குறிப்பறியேன் பற்பலகால் கூறிஇளைக் கின்றேன் தெருள்நிறைவான் அமுதளிக்கும் தருணம்இது தானே. | 8 |
3819 | கட்டவிழ்ந்த கமலம்எனக் கருத்தவிழ்ந்து நினையே கருதுகின்றேன் வேறொன்றும் கருதுகிலேன் இதுதான் திருவுளமே அறிந்ததுநான் செப்புதல்என் புவிமேல் விரைந்துவந்தே அருட்சோதி புரிந்தருளும் தருணம் சொல்வதலால் என்அறிவால் சொல்லவல்லேன் அன்றே. | 9 |
3820 | காட்டைஎலாம் கடந்துவிட்டேன் நாட்டைஅடைந் துனது கடிநகர்ப்பொன் மதிற்காட்சி கண்குளிரக் கண்டேன் கோயிலின்மேல் வாயிலிலே குறைகளெலாம் தவிர்ந்தேன் சித்திஎலாம் பெற்றேன்நான் திருச்சிற்றம் பலமேல் பலந்தரும்என் உளந்தனிலே கலந்துநிறைந் தருளே. | 10 |
3821 | சித்திஎலாம் வல்லசிவ சித்தன்உளம் கலந்தான் செத்தாரை எழுப்புகின்ற திருநாள்கள் அடுத்த கேற்றகுறி ஏற்றவிடத் திசைந்தியல்கின் றனநாம் சந்தேகித் தலையாதே சாற்றியஎன் மொழியை நெஞ்சேநீ அஞ்சேல்உள் அஞ்சேல்அஞ் சேலே. | 11 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3822 | இனிப்பிரிந் திறையும் இருக்கலேன் பிரிவை எண்ணினும் ஐயவோ மயங்கிப் பரதவிப் பதைஅறிந் திலையோ தனிநடம் புரிதனித் தலைவா கலந்தருள் கலந்தருள் எனையே. | 1 |
3823 | பிரிந்தினிச் சிறிதும் தரிக்கலேன் பிரிவைப் பேசினும் நெய்விடுந் தீப்போல் எங்கணும் கண்ணுடை எந்தாய் புண்ணியா என்னுயிர்த் துணைவா கலந்தருள் கலந்தருள் எனையே. | 2 |
255. கருகி - முதற் பதிப்பு, பொ. சு., பி. இரா., ச. மு. க. 256. கரைந்திடாது - முதற்பதிப்பு, பொ. சு., ச. மு. க. | ||
3824 | மேலைஏ காந்த வெளியிலே நடஞ்செய் மெய்யனே ஐயனே எனக்கு வல்லனே நல்லனே அருட்செங் குணத்தனே இனிச்சகிப் பறியேன் கலந்தருள் கலந்தருள் எனையே. | 3 |
3825 | பண்டுகொண் டெனைத்தான் பிழைகுறி யாத பண்பனே திருச்சிற்றம் பலத்தே தூயனே நேயனே பிரமன் விளங்குறக் காட்டிய விமலா கலந்தருள் கலந்தருள் எனையே. | 4 |
3826 | தனித்துணை எனும்என் தந்தையே தாயே தலைவனே சிற்சபை தனிலே என்னிரு கண்ணுள்மா மணியே அண்ணலே இனிப்பிரி வாற்றேன் கலந்தருள் கலந்தருள் எனையே. | 5 |
3827 | துன்பெலாம் தவிர்க்கும் திருச்சிற்றம் பலத்தே சோதியுட் சோதியே அழியா ஈன்றநல் தந்தையே தாயே அண்ணலே இனிப்பிரி வாற்றேன் புணர்ந்தருள் புணர்ந்தருள் எனையே. | 6 |
3828 | ஏதும்ஒன் றறியாப் பேதையாம் பருவத் தென்னைஆட் கொண்டெனை உவந்தே ஒருவனே என்னுயிர்த் துணைவா விளங்கிய விமலனே ஞான புணர்ந்தருள் புணர்ந்தருள் எனையே. | 7 |
3829 | எண்ணிய எனதுள் எண்ணமே எண்ணத் திசைந்தபேர் இன்பமே யான்தான் பலத்தினால் கிடைத்தஎன் பதியே தனித்தசிற் சபைநடத் தமுதே புணர்ந்தருள் புணர்ந்தருள் எனையே. | 8 |
3830 | மலப்பகை தவிர்க்கும் தனிப்பொது மருந்தே மந்திர மேஒளிர் மணியே நேயனே தாயனை யவனே பரமனே பரமசிற் சுகந்தான் புணர்ந்தருள் புணர்ந்தருள் எனையே. | 9 |
3831 | களிப்புறும் அடியேன் கையிலே கிடைத்த கற்பகத் தீஞ்சுவைக் கனியே விளங்கும்ஓர் விளக்கமே எனக்கே ஒருவனே இனிப்பிரி வாற்றேன் புணர்ந்தருள் புணர்ந்தருள் எனையே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
நேரிசை வெண்பா
3832 | மதிமண்ட லத்தமுதம் வாயார உண்டே பதிமண்ட லத்தரசு பண்ண - நிதிய நவநேய மாக்கும் நடராச னேயெஞ் சிவனே கதவைத் திற. | 1 |
3833 | இந்தார் அருளமுதம் யானருந்தல் வேண்டுமிங்கே நந்தா மணிவிளக்கே ஞானசபை - எந்தாயே கோவே எனது குருவே எனையாண்ட தேவே கதவைத் திற. | 2 |
3834 | சாகா அருளமுதம் தானருந்தி நான்களிக்க நாகா திபர்சூழ் நடராசா - ஏகா பவனே பரனே பராபரனே எங்கள் சிவனே கதவைத் திற. | 3 |
3835 | அருளோங்கு தண்ணமுதம் அன்பால் அருந்தி மருள்நீங்கி நான்களித்து வாழப் - பொருளாந் தவநேயர் போற்றும் தயாநிதியே எங்கள் சிவனே கதவைத் திற. | 4 |
3836 | வானோர்க் கரிதெனவே மாமறைகள் சாற்றுகின்ற ஞானோ தயஅமுதம் நானருந்த - ஆனாத் திறப்பா வலர்போற்றும் சிற்றம் பலவா சிறப்பா கதவைத் திற. | 5 |
3837 | எல்லாமும் வல்லசித்தென் றெல்லா மறைகளுஞ்சொல் நல்லார் அமுதமது நானருந்த - நல்லார்க்கு நல்வாழ் வளிக்கும் நடராயா மன்றோங்கு செல்வா கதவைத் திற. | 6 |
3838 | ஏழ்நிலைக்கும் மேற்பால் இருக்கின்ற தண்ணமுதம் வாழ்நிலைக்க நானுண்டு மாண்புறவே - கேழ்நிலைக்க ஆவாஎன் றென்னைஉவந் தாண்டதிரு அம்பலமா தேவா கதவைத் திற. | 7 |
3839 | ஈன உலகத் திடர்நீங்கி இன்புறவே ஞான அமுதமது நானருந்த - ஞான உருவே உணர்வே ஒளியே வெளியே திருவே கதவைத் திற. | 8 |
3840 | திரையோ தசத்தே திகழ்கின்ற என்றே வரையோது தண்ணமுதம் வாய்ப்ப - உரைஓது வானேஎம் மானேபெம் மானே மணிமன்றில் தேனே கதவைத் திற. | 9 |
3841 | சோதிமலை மேல்வீட்டில் தூய திருஅமுதம் மேதினிமேல் நான்உண்ண வேண்டினேன் - ஓதரிய ஏகா அனேகா எழிற்பொதுவில் வாழ்ஞான தேகா கதவைத் திற. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
எழுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3842 | சீரிடம் பெறும்ஓர் திருச்சிற்றம் பலத்தே திகழ்தனித் தந்தையே நின்பால் செய்தருள் செய்திடத் தாழ்க்கில் யார்க்கெடுத் தென்குறை இசைப்பேன் பொறுக்கலேன் அருள்கஇப் போதே. | 1 |
257. சேரிடம் அறிந்து சேர் - ஆத்திசூடி. | ||
3843 | போதுதான் விரைந்து போகின்ற தருள்நீ புரிந்திடத் தாழ்த்தியேல் ஐயோ யார்க்கெடுத் தென்குறை இசைப்பேன் திருவுளத் தடைத்திடு வாயேல் என்னுயிர்த் தந்தைநீ அலையோ. | 2 |
3844 | தந்தைநீ அலையோ தனயன்நான் அலனோ தமியனேன் தளர்ந்துளங் கலங்கி என்றுநின் றோலிடு கின்றேன் சிறியனேன் என்செய்கேன் ஐயோ தளர்ச்சியைத் தவிர்ப்பவர் யாரே. | 3 |
3845 | யாரினும் கடையேன் யாரினும் சிறியேன் என்பிழை பொறுப்பவர் யாரே பாவியேன் பிழைபொறுத் திலையேல் உடம்பைவைத் துலாவவும் படுமோ தெய்வத்துக் கடாதவன் என்றே. | 4 |
3846 | அடாதகா ரியங்கள் செய்தனன் எனினும் அப்பநீ அடியனேன் தன்னை விடுதியோ விட்டிடு வாயேல் உன்னருள் அடையநான் இங்கே பாடெலாம் நீஅறி யாயோ. | 5 |
3847 | அறிந்திலை யோஎன் பாடெலாம் என்றே அழைத்தனன் அப்பனே என்னை எடுத்தணைத் தஞ்சிடேல் மகனே பெருந்திறல் சித்திகள் எல்லாம் சென்னிதொட் டுரைத்தனை களித்தே. | 6 |
3848 | களித்தென துடம்பில் புகுந்தனை எனது கருத்திலே அமர்ந்தனை கனிந்தே சிறப்பினால் கலந்தனை உள்ளம் தடைபடாச் சித்திகள் எல்லாம் அடியன்மேல் வைத்தவா றென்னே. | 7 |
3849 | என்நிகர் இல்லா இழிவினேன் தனைமேல் ஏற்றினை யாவரும் வியப்பப் பூரண ஞானமும் பொருளும் உவகையும் உதவினை எனக்கே தயவைஎன் என்றுசாற் றுவனே. | 8 |
3850 | சாற்றுவேன் எனது தந்தையே தாயே சற்குரு நாதனே என்றே பூரணா எனஉல கெல்லாம் தூயபேர் உதவிக்கு நான்என் அப்பநின் சுதந்தரம் அன்றோ. | 9 |
3851 | சுதந்தரம் உனக்கே கொடுத்தனம் உனது தூயநல் உடம்பினில் புகுந்தேம் இன்புறக் கலந்தனம் அழியாப் பரிசுபெற் றிடுகபொற் சபையும் தெய்வமே வாழ்கநின் சீரே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
அறுசீர்க் கழிநெடிலடி ஆசிரிய விருத்தம்
3852 | சிவங்க னிந்தசிற் றம்பலத் தருள்நடம் செய்கின்ற பெருவாழ்வே நவங்க னிந்தமேல் நிலைநடு விளங்கிய நண்பனே அடியேன்றன் தவங்க னிந்ததோர் விண்ணப்பம் திருச்செவி தரித்தருள் புரிந்தாயே பவங்க னிந்தஇவ் வடிவமே அழிவுறாப் பதிவடி வாமாறே. | 1 |
3853 | விளங்கு கின்றசிற் றம்பலத் தருள்நடம் விளைக்கின்ற பெருவாழ்வே களங்க மில்லதோர் உளநடு விளங்கிய கருத்தனே அடியேன்நான் விளம்பி நின்றதோர் விண்ணப்பம் திருச்செவி வியந்தருள் புரிந்தாயே உளங்கொள் இவ்வடி விம்மையே மந்திர ஒளிவடி வாமாறே. | 2 |
3854 | விஞ்சு கின்றசிற் றம்பலத் தருள்நடம் விளைக்கின்ற பெருவாழ்வே எஞ்சல் அற்றமா மறைமுடி விளங்கிய என்னுயிர்த் துணையேநான் அஞ்சல் இன்றியே செய்தவிண் ணப்பம்ஏற் றகங்களித் தளித்தாயே துஞ்சும் இவ்வுடல் அழிவுறா தோங்குமெய்ச் சுகவடி வாமாறே. | 3 |
3855 | ஓங்கு கின்றசிற் றம்பலத் தருள்நடம் ஒளிர்கின்ற பெருவாழ்வே தேங்கு லாவிய தெள்ளமு தேபெருஞ் செல்வமே சிவமேநின் பாங்க னேன்மொழி விண்ணப்பம் திருச்செவி பதித்தருள் புரிந்தாயே ஈங்கு வீழுடல் என்றும்வீ ழாதொளிர் இயல்வடி வாமாறே. | 4 |
3856 | இலங்கு கின்றசிற் றம்பலத் தருள்நடம் இடுகின்ற பெருவாழ்வே துலங்கு பேரருட் சோதியே சோதியுள் துலங்கிய பொருளேஎன் புலங்கொள் விண்ணப்பம் திருச்செவிக் கேற்றருள் புரிந்தனைஇஞ்ஞான்றே அலங்கும் இவ்வுடல் எற்றையும் அழிவுறா அருள்வடி வாமாறே. | 5 |
3857 | சிறந்த பேரொளித் திருச்சிற்றம் பலத்திலே திகழ்கின்ற பெருவாழ்வே துறந்த பேருளத் தருட்பெருஞ் சோதியே சுகப்பெரு நிலையேநான் மறந்தி டாதுசெய் விண்ணப்பம் திருச்செவி மடுத்தருள் புரிந்தாயே பிறந்த இவ்வுடல் என்றும்இங் கழிவுறாப் பெருமைபெற் றிடுமாறே. | 6 |
3858 | வயங்கு கின்றசிற் றம்பலந் தன்னிலே வளர்கின்ற பெருவாழ்வே மயங்கு றாதமெய் அறிவிலே விளங்கிய மாமணி விளக்கேஇங் கியங்கு சிற்றடி யேன்மொழி விண்ணப்பம் ஏற்றருள் புரிந்தாயே தயங்கும் இவ்வுடல் எற்றையும் அழிவுறாத் தனிவடி வாமாறே. | 7 |
3859 | தீட்டு கின்றசிற் றம்பலந் தன்னிலே திகழ்கின்ற பெருவாழ்வே காட்டு கின்றதோர் கதிர்நடு விளங்கிய கடவுளே அடியேன்நான் நீட்டி நின்றதோர் விண்ணப்பம் திருச்செவி நிறைத்தருள் புரிந்தாயே பூட்டும் இவ்வுடல் எற்றையும் அழிவுறாப் பொன்வடி வாமாறே. | 8 |
3860 | தடையி லாதசிற் றம்பலந் தன்னிலே தழைக்கின்ற பெருவாழ்வே கடையி லாப்பெருங் கதிர்நடு விளங்கும்ஓர் கடவுளே அடியேன்நான் இடைவு றாதுசெய் விண்ணப்பம் திருச்செவிக் கேற்றருள் புரிந்தாயே புடையின் இவ்வுடல் எற்றையும் அழிவுறாப் பொன்வடி வாமாறே. | 9 |
3861 | கையின் நெல்லிபோல் விளங்குசிற் றம்பலங் கலந்தருள் பெருவாழ்வே மெய்யி லேவிளைந் தோங்கிய போகமே மெய்ப்பெரும் பொருளேநான் ஐய மற்றுரைத் திட்டவிண் ணப்பம்ஏற் றளித்தனை இஞ்ஞான்றே செய்யும் இவ்வுடல் என்றுமிங் கழிவுறாச் சிவவடி வாமாறே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்
கட்டளைக் கலித்துறை
3862 | நன்றே தருந்திரு நாடகம் நாடொறும் ஞானமணி மன்றே விளங்கப் புரிகின்ற ஆனந்த வார்கழலோய் இன்றே அருட்பெருஞ் சோதிதந் தாண்டருள் எய்துகணம் ஒன்றே எனினும் பொறேன்அருள் ஆணை உரைத்தனனே. | 1 |
3863 | தற்சோதி என்னுயிர்ச் சத்திய சோதி தனித்தலைமைச் சிற்சோதி மன்றொளிர் தீபக சோதிஎன் சித்தத்துள்ளே நற்சோதி ஞானநல் நாடக சோதி நலம்புரிந்த பொற்சோதி ஆனந்த பூரண சோதிஎம் புண்ணியனே. | 2 |
3864 | திரைகண்ட மாயைக் கடல்கடந் தேன்அருட் சீர்விளங்கும் கரைகண் டடைந்தனன் அக்கரை மேல்சர்க் கரைகலந்த உரைகண்ட தெள்ளமு துண்டேன் அருளொளி ஓங்குகின்ற வரைகண்ட தன்மிசை உற்றேன் உலகம் மதித்திடவே. | 3 |
3865 | மனக்கேத மாற்றிவெம் மாயையை நீக்கி மலிந்தவினை தனக்கே விடைகொடுத் தாணவம் தீர்த்தருள் தண்ணமுதம் எனக்கே மிகவும் அளித்தருட் சோதியும் ஈந்தழியா இனக்கேண்மை யுந்தந்தென் உட்கலந் தான்மன்றில் என்னப்பனே. | 4 |
3866 | வாதித்த மாயை வினையா ணவம்எனும் வன்மலத்தைச் சேதித்தென் உள்ளம் திருக்கோயி லாக்கொண்டு சித்திஎலாம் போதித் துடம்பையும் பொன்னுடம் பாக்கிநற் புத்தமுதும் சாதித் தருளிய நின்னருட் கியான்செயத் தக்கதென்னே. | 5 |
3867 | செத்தார் எழுகெனச் சிந்தைசெய் முன்னஞ் சிரித்தெழவே இத்தா ரணியில் அருட்பெருஞ் சோதி எனக்களித்தாய் எத்தாலும் என்றும் அழியா வடிவுதந் தென்னுள்நின்னை வைத்தாய் மணிமன்ற வாணநின் பேரருள் வாய்மையென்னே. | 6 |
3868 | ஆக்கல்ஒன் றோதொழில் ஐந்தையும் தந்திந்த அண்டபிண்ட வீக்கம்எல் லாம்சென்றுன் இச்சையின் வண்ணம் விளங்குகநீ ஏக்கமு றேல்என் றுரைத்தருட் சோதியும் ஈந்தெனக்கே ஊக்கமெ லாம்உற உட்கலந் தான்என் உடையவனே. | 7 |
3869 | என்னேஎன் மீதெம் பெருமான் கருணை இருந்தவண்ணம் தன்னேர் இலாத அருட்பெருஞ் சோதியைத் தந்துலகுக் கன்னே எனவிளை யாடுக என்றழி யாதசெழும் பொன்னேர் வடிவும் அளித்தென் உயிரில் புணர்ந்தனனே. | 8 |
3870 | அச்சோ என்என்று புகல்வேன்என் ஆண்டவன் அம்பலத்தான் எச்சோ தனையும் இயற்றாதென் னுட்கலந் தின்னருளாம் மெய்ச்சோதி ஈந்தெனை மேனிலைக் கேற்றி விரைந்துடம்பை இச்சோதி ஆக்கிஅழியா நலந்தந்த விச்சையையே. | 9 |
3871 | வாழிஎன் ஆண்டவன் வாழிஎங் கோன்அருள் வாய்மைஎன்றும் வாழிஎம் மான்புகழ் வாழிஎன் நாதன் மலர்ப்பதங்கள் வாழிமெய்ச் சுத்தசன் மார்க்கப் பெருநெறி மாண்புகொண்டு வாழிஇவ் வையமும் வானமும் மற்றவும் வாழியவே. | 10 |
திருச்சிற்றம்பலம்