நிம்பைச் சங்கர நாரணர்
இயற்றிய மதுரைக் கோவை

உ

திருச்சிற்றம்பலம்

சென்னைச் சர்வகலாசாலைத் தமிழ் லெக்ஸிகன் பதிப்பாசிரியர்
S. வையாபுரிப் பிள்ளை, B.A., B.L., பரிசோதித்தது 
உரிமை செய்யப்பட்டது-1934
விலை அணா 8

சிறப்புப்பாயிரம் 

தேவுக் கரசு திருவால வாய்க்கொரு தீபமென்னுங்
கோவுக் கருந்தமிழ்க் கோவைசெய் தான்கொண் டெழுமொருசொற்
காவிற் படிதடஞ் சூழ்நிம்பை காவலன் கற்றுணர்ந்தோர்
நாவுக் கினியனன் சொற்பாடற் சங்கர நாரணனே.

உ
சிவமயம்
மதுரைக்கோவை

காப்பு

குமரன் துணை: ஞானதேசிகன் துணை: வடிவே துணை.

நூல்
1. களவு

I. இயற்கைப் புணர்ச்சி.

இயற்கைப் புணர்ச்சி முற்றும்.

II. இடந்தலைப்பாடு

இடந்தலைப்பாடு முற்றும்

III. பாங்கற் கூட்டம்

பாங்கற் கூட்டம் முற்றும்.

IV. மதியுடன் படுத்தல் 

மதியுடன் படுத்தல் முற்றும்.

V. குறையுறவுணர்தல் 

குறையுற வுணர்தல் முற்றும்.

VI. முன்னுற வுணர்தல். 

முன்னுறவுணர்தல் முற்றும்.

VII. நாண நாட்டம். 

நாண நாட்டம் முற்றும்.

VIII. நடுங்க நாட்டம் 

கோடுங் குடரும் குருதியு மாயலை குங்குமநீ
சாடுங் கடமலை யொன்றுகண் டேனய லேயிருவர்
தேடுங் கடவுள் திருவால வாய்தனிற் சென்றுவஞ்சி
சூடுஞ் சுடரிலை வேல்துரந் தானொரு தோன்றலுண்டே.

[111]

தலைவன் முகம்புகுதல்

நறைக்கா வணமல ரோதிநல் விருமை நாளுமொரு
குறைக்கா விரந்து வருந்தல்கண் டாற்சொக்கர் கூடல்மண
வறைக்காகு மீதிது முன்றிலுக் காமென் றமைத்தசிற்றி
லிறைக்கா வணநிழல் [*1] நில்லென்கி லீர்புரிந் தின்னமுமே.

[112]

தழைக் கையுறை மாட்டல்

மழையுங் கொடியு மிகல்மது ரேசர் வரையில்வண்டும்
உழையும் பிணங்குந் தடங்கணல் லீர்நெஞ் சுருகிநின்று
குழையுந் தமியினைப் போற்சந்த னாடவி கொய்துவந்த
தழையும் பிழைசெய்த தோவிது காலஞ் சருகெழவே.

[113]

தழை தகாதென்றல்

மாந்தழை மேனி யுமைபாகர் சொக்கர் மதுரையன்னாட்
காந்தழை யிதென் றறிந்திலை யேயின காரவண்ட
லேந்திழை யாக முலையார் வடிவுக் கிணங்குவதிப்
பூந்தழை யோவண்ண லேவெளிதோ வண்டர் பொற்றழையே.

[114]

முத்தக் கையுறை காட்டல்

மாகந் திறையிட்ட வெண்பிறை யாளர் மதுரையிலென்
னாகந் திறையிட் டடி மைநிற் பேனன காடவிக்கு
மேகந் திறையிட்ட முத்தன்று காணுமிவ் வெண்முத்தமென்
மோகந் திறையிட்ட தாலணி வீரு[ம்]முகிண்முலைக்கே.

[115]

முத்தக் கையுறை மறுத்தல்

மைத்தா மரைக்கண் ணுமைபாகர் சொக்கர் மதுரையிலுன்
கைத்தா மரைமுத்த மாரறி வார்நறை கான்றமலர்க்
கொத்தா *ரளக முகிண்முலை யார்பொற் குமுதநல்கு
முத்தாரங் கண்டிலை யோவடல் வாகை முடிமன்னனே.

[116]

மாணிக்கக் கையுறை காட்டல்

இழைக்காய் வளரு மிளமுலைக் காம்வளை யேந்துபசுங் 
கழைக்கா மலதுங்கள் மேகலைக் காம்வெயில் கான்றமணிக் 
குழைக்கா டாவணி வார்சொக்க நாயகர் கூடல்வெற்பில்
மழைக்கா ரளகநல் லீர்குழைக் காமிந்த மாணிக்கமே.

[117]

மாணிக்கக் கையுறை யேலாதென மறுத்தல்

குலவிக் குறுநகை யாடுமப் போது கொழிக்குமந்த 
நிலவிற் கிளவெயி லொக்கும தோவுமை நேமிமுலை 
கலவிக் கினிய கடம்பா டவிக்கறைக் கண்டர்வெற்பா 
நலவித் தகனல்லை யோமணி யோவணி நல்குவதே.

[118]

காவியம்போது கையுறை காட்டல்

அக்கு வளைக்குந் தொடையால வாயரன் றாடல்மதன்
இக்கு வளைக்க வெரிவளைப் பார்வரை யீன்றதனை
மைக்குவ ளைக்கண் மடந்தைநல் லீருங்கள் வார்குழற்கென்
கைக்குவளைக்கொழும் போதணியீர்கண் [*1]களிப்பதற்கே.
[*1கழிப்பதற்கே]

[119]

இல்லையென்று மறுத்தல்

இக்காலை தோறுங் கொழும்பா கொழுகி யிருகரையுஞ்
செய்க்கால் பெருகுந் திருவால வாயர் சிலம்பில்வல்லி 
மைக்காவி யன்றித் தொடைக்காவி யந்திரு மார்பமற்றோர் 
கைக்காவி யென்பது கண்டறி யோமொரு காலத்துமே.

[120]

படைத்துமொழிக் கிளவி

கருங்குஞ் சாமுரித் தோர்கடம் பாடவிக் காமர்வெற்பைப்
பொருங்குங் குமந்திகழ் தோளண்ண லேபுடை போயடங்கா 
நெருங்கும் பணைமுலைக் காற்றாத நுண்ணிடை நேரிழைக்கோர்
மருங்குந் தரவல்லை யோமணி மாலிகை வாங்குதற்கே.

[121]

அறியே னென்றல்

சுருப்பார வார மறாமது ராபுரிச் சொக்கர்வெற்பில்
மருப்பாயு மாலிகைத் தோளண்ண லேவண்ட *லாட்டயர்ந்து
திருப்பாவை கோடி யிருப்பா ரெனுமித் தெரிவையரில் 
விருப்பா யவரெவ ரோதிரு மேனி மெலிவதற்கே.

[122]

அறியே னென்றவர் கறி[ய]வுரைத்தல்

செல்லாறு சோலைத் திருவால வாயர் சிலம்பில்வல்லி
நல்லா யுனையன்றி யாரறி வார்நளி னாரவிந்தைக் 
கல்லார மைக்கண் கடைக்கே கிடக்குமென் காதலென்பால் 
நில்லாது சென்றவர் பின்னே யலம்வரு நெஞ்சமுமே.

[123]

பெருமையிற் பெயர்த்தல் 

மல்லற் பழன வயல்மது ரேசர் வரையிலுவம் 
புல்லப் பொருத புயத்தண்ண லேமுறை பூண்டதங்க 
ளில்லத் தவரன்றி யென்போல் பவரு மினையவெல்லாஞ் 
சொல்லச் சிறியளன் றேயெம்மை யாளுஞ் சுரிகுழலே.

[124]

குலமுறை கிளத்தல்

உலம்பார்த்த தோளண்ணல் நீயர சாள்வ தொருகுலமெங் 
குலம்பார்க்கி லென்ன குலமுரைப் போங்குறு மூரல்கொண்டு 
வலம்பார்த்த செஞ்சிலை யார்சொக்க நாதர் மதுரையிலிச் 
சிலம்பார்க்குஞ் சீறடி வல்லி யெவ்வாறுனைத் தீண்டுவதே.

[125]

குலமுறை கிளத்தற் கெதிர்மொழி கொடுத்தல் 

உண்ணா வுவரி யமுதுமுத் தாரமு மும்பருக்கு 
மண்ணாளும் வேந்தர்க்கும் வீறல்ல வோமது ரேசர்வெற்பிற் 
பண்ணாகி வண்டமி ழின்பய னாகுமிப் பாவையுமோர்
பெண்ணா ரமுதல்ல வோபிறப் போவின்று பேசுவதே.

[126]

உலகுரைத் தொழித்தல்

கடம்பா[ர்]த்த வெங்களிற் றார்கடம் பாடவிக் கானல்முத்த
வடம்பா[ர்]த்த மாலிகைத் தோளண்ண லேகடல்மத்திட்ட நாள்
விடம்பா[ர்]த்த கண்ணியு நீயுமெங் கேளிர் விரும்புவதோ 
ரிடம்பா[ர்]த்த பின்பல்ல வோகொண்ட காத லிணங்குவதே.

[127]

வரைவு மறுத்தல்

கரும்பயர்க் குங்கனி வாய்வல்லி பால்வைத்த காதலுக்குப்
பெரும்பணைத் தோளி வரைவுநன் றேயிளம் பேடணைத்துச்
சுரும்பாற் றுந்தொங்க வார்மது ராபுரிச் சொக்கர்வெற்பிற் 
பொரும்படைக் கின்றரும் பும்பனை யாமுன் புனைந்துரையே.

[128]

அருமையி னகற்சி
மின்னங் கொடியை யருக்க லார்பெற்ற மெல்லியலா 
ரென்னம்பி யென்னை யிரந்துநின் றாயிமை யோர்பரவு 
மன்னஞ் சலிபுரி வார்மது ரேசர் வளைத்தெடுத்த 
பொன்னஞ் சிலைவெற்ப னேதமி யேனென் புகலுவதே.

[129]

தலைவன் ஆற்றாதுரைத்தல்
மலயுஞ் சிலைகுனிப் பார்மது ரேசர் வரையிலிந்த 
வலையுங் குழவியு மஞ்சலென் னாள்விர காலைத்தால்
விலையுந் தளர்ந்தொரு பாவிநெஞ் சேசென்று நின்றுநின்றீங்
குலையுந் தயாவுனக் கெத்தனை நாளென் றுணர்கிலமே.

[130]

அவளறிவுறுத்துப் பின்வாவென்றல்
கானேர் சடையர் கடம்பா டவியிடைக் கங்குல்வந்து
போநோ நீவரு நேரம்வந் தாலென் பொலன்கொடியைத்
தேனே திரைபெற்ற தெள்ளமு தேயென்று சென்றிரந்து
நானே தொடுத்தணி வேனண்ண லேயுன் னறுந்தழையே.

[131]

நின்குறை நீயே கூறென்றல்
தேன்போது மாலைத் திருவால வாயர் திசையளக்குங்
கான்போ தணிகடம் பாடவி யார்பொற் கரத்திருக்கு 
மான்போலுங் கண்ணி மனம்போல நின்றொரு வார்த்தை சொல
நான்போது மோநண்ப னேயுனைப் போலநலம்புனைந்தே.

[132]

தலைவனைப் பேதைமை யூட்டல்
காதமை சங்கக் குழையாளர் சொக்கர் கடம்பவனத்
தேதமை வாயென் றறிசிலை யேயுன தெண்ணிறந்த
சூதமை கல்விப் பரப்பிது வோமுன் றுணிந்ததெல்லாம்
பே[தை]தமை யோவண்ண லேயினியானென் கொல் பேசுவதே.

[133]

இளமைத்தன்மை கூறல்
நீரிற் குளிப்பித்து வண்டலம் பாவையை நீர்புகுந்து
வாரித் தருகில தென்றழு வாள்மது ரேசர்வெற்பில்
வேரித் தொடையண்ணல் நீகொண்ட காம விரகுக்கிவ
ளாரித் தரமுமுண் டோ கொண்ட காத லறிபவரே.

[134]

இளையவ ளென்றவட் கெதிர்மொழி கூறல்
துளவுக் கிணங்கு முகில்தொழு வார்சொக்கர் சூடுமதிப்
பிளவுக் கிணங்குந் திருநுத லாயிவன் பெண்பருவத்
தளவுக் கிளையவ ளானாலு மால மளந்தவிழிக்
களவுக் கிளமையுண் டோவென்கோ னீசொன்ன கட்டுரையே.

[135]

விளைவில ளென்றல்
நீயழிப் பாய்கட லேமணற் பாவையை நின்னையுமென்
றாயழிப் பாளென்று தான்முனி வாளன்பர் தங்கள்வினைத்
தீயழிப் பார்தந் திருவால வாயுறை செம்மலுற
வாயளிப் பாளிவ ளோகொண்ட காதல் வருந்துயரே.

[136]

மூதறிவுடைமை கூறல்
தன்சிற்றில் வாசலுமூதலு மாகத் தவிக்குமிந்த 
நெஞ்சிற் கிடக்கு நினைவறி வாளை நினையுமெழுத் 
தஞ்சிற் றெளிபா னாராவ வாயி வளவறநீ
வஞ்சித் தனையணங் கேயறி யாளென்ற வாசகமே.

[137]

என்னை மறைப்பி னெண்ணிய தரிதென நகுதல்
தூர்க்குந் தாள வயல்மது ராபுரிச் சொக்கர்வெற்ப 
[*1]ரேற்குங் கலவி யெனைமறைத் தார்சங் கெடுத்துதறி
யார்க்கும் படுதிரை முத்தறி யார்தர மாய்ந்தறிந்து 
சேர்க்கும் பொழுதினல் லாலிணங் காது தெரியலுக்கே.
[*1 ரேற்றுங்]

[138]

நகையாற்றாமை கூறல்
மறையால் வடித்த தமிழ்மைந்த னேடெதிர் வையையந்தண்
டுறையாளர் சொக்கர் வரையணங் கேயுன் றுணைவிமைக்கட்
கறையாடல் வேலின் கடையா லெறிந்து கவர்ந்துகொண்ட 
குறையா வியுமுன் குறுநகைக் கேகொள்ளை கொண்டனையே.

[139]

அஞ்சியச்சுறுத்தல்
காலம்பொல் லாதினிக் கங்குல்பொல் லாதுவிற் கானவர்தஞ் 
சீலம்பொல் லாதையர் செய்கைபொல் லாது திரிபுரத்தை
மாலம்பொல் லாதெரிப் பார்சொக்க நாதர் மதுரையிலிக்
கோலம்பொல் லாதண்ணலேகுறு காகொளெங் கோப்புனமே.

[140]

தலிவி[யை] நொந்து கூறல்
காலந் தெரிந்து மிளங்கா விடைசென்று கண்டுமிவர் 
சீலந் தெரிந்தும் பயனென் கொலோதிரை சிந்துவையை
கூலம் படச்சமப் பார்சொக்க நாயகர் கூடவிலென்
போலந் தரம்படு வாருள ரோமயல் பூண்டவரே.

[141]

மடற்றிறம் நினைதல்
சேதித்த போந்தை மடல்மாவை மேல்கொண்டு சென்றவரூர்
வீதித் தலைபுக்கு மீட்கைநன் றேகொள்ளை வேரிவண்டு
கோதிக்கமழ்கொன்றை யார்சொக்க நாயகர் கூடல்வஞ்ச
நீதிக் கயல்விழி யார்கவர்ந் தேகிய நெஞ்சினையே.

[142]

மடவேற்றையுலகின்வைத் துரைத்தல்
தொடியுங் குழையும் பணியணி வார்தமிழ்ச் சொக்கர்புயம்
படியும் படியி லிளைஞரெல் லாமெம் பரனணியும்
பொடியுந் திருத்தொங்க லுஞ்சங்க மேனிப் புதுநிறத்தோன்
கொடியுங் கிடைத்தல்ல வோபிழைத் தார்மயல் கொண்டபின்பே.

[143]

தலைவன் மடலேறுவே னென்றல்
செய்ப்பட்ட காவித் திருவால வாயர் சிலம்பில்வெறும்
பொய்ப்பட்ட நுண்ணிடைப் பூந்திருவேயொருபூங்கிழிபோர்
மைப்பட்ட கோல மதர்விழி யார்தம் வடிவொடுமென்
கைபட்ட போதவர் கற்பென தாமென்று காண்குவனே.

[144]

தன்னொடு மவளோடுஞ் சாற்றி வெளிப்படக்கூறல்
வன்னத் தருமவு லிச்சொக்க நாதர் மதுரைசுற்றும்
பன்னைப் பொதும்பர் விரகறி யாது புகுந்தழிய
மென்னைக் கிழியி லெழுதாதென் பேரு மெழுதிமற்றுன்
மின்னைத் தனியெழு திப்புகு வேனுங்கள்*ன் வீதியிலே.

[145]

தோழி எழுதவரிதென்றல்
விண்ணிற் றிரிநதி வீறாளும் வேணியர் வெள்ளிமன்றி
லுண்ணிற் பவர்பொற் கயிலைவெற் பாசரு ளோதிமொழிப்
பண்ணிற் சுவையு மெழுதிமுத் தோலையைப் பாயுமிரு
கண்ணிற் களவு மெழுதுவை யாகிலுன் கல்வி நன்றே.

[146]

எழுத வெளிதென்றல்
சினைத்தா ரிதழித் திருவால வாயர் சிலம்பில்வண்டு
கனைத்தா தரிக்குங் கனங்குழ லாயின்றுன் கன்னிகள்ள
வினைத்தா[ரை]ர வேல்விழி யாலென்னை யாளும் விரகொருகால்
நினைத்தா லெழுத வரிய[தொ]தென் றோவிந்த நெஞ்சினுக்கே.

[147]

அருட்குணங் கூறி மறுத்தல்
எழுதா மறையை யெழுதவென் றாலு மிடங்கொடுத்து
முழுதாளு மொன்றை முனியும தோநிண முக்கலகை
தொழுதாடு மூவிலை வேற்சொக்கர் மால்வரைத் [*1]தோன்றலென்னைப்*
பழுதாக வெண்ணினை யோயிது வோவுன் பயனறிவே.
[*தோன்றலென்னப்]

[148]

தோழி மடல் விலக்கல்
மானின்ற செங்கை மதுரேசர் சுந்தர மாறர்வெற்பிற்
கானின்ற கூந்தற் கயல்விழி யாளிதங் கண்டிங்ஙனே 
நீ நின்ற சோகமு முன்னா தரவு நிலையுஞ்சொல்லி
யானின்று வந்தல்ல வோநண்ப னேமட லேறுவதே.

[149]

தலைவனைக் கண்டமை கூறல்
மழைக்கோல மாட மதுரா புரேசர் வயிரமணிக்
குழைக்கோல வல்லிக் கிடங்கொடுப் பார்பொற் குலகிரியி
லுழைக்கோல நீல விழியா யொருவர்கை யோடுணங்குந்
தழைக்கோ லமுமவர் கோலமுங் காணத் தகாதெனக்கே.

[150]

மறுத்த லரிதென்றல்
தனைப்பார்ப்ப ருள்ளந் தளர்வர்தள் ளாடுவர் தண்டிவரால்
சினைப்பா[ர்]த்த வாவித் திருவால வாயர் சிலம்பில்வஞ்சி
யுனைப்பார்ப்ப தன்றி யினிவினை யேனென் னுரைப்பதுவே. 
[*1 லலகோட வற்குற்]

[151]

மறைந்தவ ளருகல்
சங்கத் தமிழுந் தமிழே டெதிர்சென்ற [*1]தண்டுறையுந் 
திங்கட் கலையமு தந்தரு பேருந் திசையெறியுங்
கங்கைச் சடிலர் கடம்பா டவிநின்ற காட்சியும்போல் 
மங்கைப் பருவநல் வாயுள தேயொரு மாநகரே.
<[*1தண்டுழையுந்]

[152]

தோழி புலந்து கூறல்
வெற்புஞ் சிலைகொண்ட வெள்ளிமன் றாளர் வியன்கிரியென் 
சொற்புன் கிழமை பொறுத்தணங்கேயுங்கள் தொல்குலத்தின் 
பொற்பும் புகழு மடனாணு மில்லறம் பூண்டுவிடாக்
கற்புந் தரமு நிலைபெறு மாறு கருதுகவே.

[153]

தலைவன் மடலேறுவ ளென்றல்
கிளிக்கே மதுரந் தருமின்சொ லாய்கொண்ட கேண்மையினி 
[*1]யொளிக்கே னெனுந்தர மல்லகண்டாய்கொன்றையூறுசெந்தேன்
துளிக்கே யலம்புஞ் சடைச்சொக்கர் மால்வரைத் தோன்றல்கையில் 
வெளிக்கே வருவை கிழிக்கே தெரியநம் வீதியிலே. 
[*1 மொழிக்கே]

[154]

தலைவி [*1]நேர்தல் 
தொல்லைத் தனிமர பும்பெரு நாணமுஞ் சோர்வுபடா
தெல்லைப் படுநமக் கென்றுகண் டாய்தரை யேழுங்கொண்டு
மல்லை பொருபுயத் தார்சொக்க நாதர் மதுரைவெற்பில் 
முல்லைக் குழலி யெனைய லாக மொழிந்தனையே.
[*1 நோதல்]

[155]

தோழி தழை யேற்றல்
மருப்பார் சடைமுடி யார்மது ரேசர் வடித்ததமிழ்ப்
பொருப்பா வுனக்கினி யாவரொப் பார்புதுப் பூங்கமலத்
திருப்பாவை செவ்வியும் யான்செய்குற் றேவலுஞ்சேரநிற்கச்
சுருப்பார வண்டழை யின்றல்லவோ வந்து சோபித்ததே.

[156]

கூறுவன [வ]றியாது வந்தேனெனத் தழையேற்பித்தல்
விண்டார் புரஞ்செற்ற வெள்ளிமன் றாளர் வியன்கிரியிற்
றண்டா மரைத்திரு வேயென்சொல் வேன்சரு காயுணங்கும்
வண்டார் தழையு மவர்நின்ற சோகமும் வாசகமுங்
கண்டா லதற்கு மறுமொழி யாதொன்றுங் காண்கிலனே.

[157]

கைம்மாறு செய்ய வேண்டுமெனத் தழையேற்பித்தல்
வெறிக்குங் குமப்புய வெள்ளிமன் றாளர் வியன்கிரிமான்
மறிக்குங் கிளிக்கும் புனம்புக்க நாள்மதி யாதுநம்மைக்
குறிக்குங் கடகரிக் கோடுபுய்த் தாளக் குறித்தகையா
னெறிக்குந் தழையல்ல வோவணங் கேயென் னினைவதுவே.

[158]

தலைவியைத் தழை யேற்பித்தல்
கழைக்குந் தறிக்கு மடங்கா திருகவு ளுங்கரடங்
கொழிக்குங் கடாசலத் தார்சொக்க நாயகர் கூடல்வெற்பில்
மழைக்கொந் தளக மயிலேயுன் கோல வனப்பனைத்துந்
தழைக்குந் தழையித் தழையிது வாடுந் தழையல்லவே.

[159]

தழைவியந் துரைத்தல்
ஆயுந் தமிழறி வாரால வாய ரணிவரைத்தேன்
பாயுந் தழைபட்ட பாடுகண் டால்மடப் பாவைகொங்கை
தோயும் பொழுதுன் றிருமார்பு மின்பத் துறைதெளிந்த
நீயும் புயமுமங் கேதுப டாது நெடுந்தகையே.

[160]

பகற்குறியிடங் கூறல்
மால்விரிக் கும்புக ழார்மது ரேசர் வடித்ததமிழ்
நூல்விரிக் குஞ்செம்மல் யாம்விளை யாடிட நொந்துவளை
சூல்விரிக் குந்தர ளக்குவை தோறுஞ் சொரியுநிலாக்
கால்விரிக் கும்பக லேவண்ட றாமலர்க் காவகமே.

[161]

குறியிடத்துக் கொண்டு சேறல்
சுனைபார்த்த நீலமுஞ் செங்கழு நீருஞ் சொருகிமுல்லை
நனைபார்த் துதறு நறுங்குழ லா[ய்]மட நாரைநந்தின்
சினைபார்க்கும் வாவித் திருவால வாயர் சிலம்பில்வண்டல்
மனைபார்த் திழைக்கவு நீர்விளை யாடவும் வந்தருளே.

[162]

குறியிடத்துய்த்து நீங்கல்
யாய்க்கோலங் கொண்டழும் புல்வா யிளங்கன்றின் [*1] யாய்ப்புலியார் 
தீக்கோல மேனித் திருவால வாயர் சிலம்பின்மின்னே
சாய்க்கோல வல்லிக்கு நீமணக் கோலந் தரித்திருநான்
போய்க்கோல நாண்மலர் கொய்திங்ங னேவரும் போதளவே.
[*1 யாய்ப்புலியூர்த்]

[163]

இடத்துய்த்து நீங்குந் தோழி தலைவனோடு கூறல்
எறிக்கும் படையண்ண லேவிடுப் பாய்விரைந் தெங்களைநீ
குறிக்குங் குறிவழி வந்தனம் யாஞ்சொக்கர் கூடல்வெற்பி
னெறிக்குங் கருங்குழல் வண்டலம் பாவையை நீர்முகந்து
தெறிக்குந் திவலை *கெடுத்தழி யாமுன்னஞ் செல்வதற்கே.
[*1 கொடுத்தழி]

[164]

பகற்குறி யெதிர்ப்பாடு
தேமென் குதலைத் திருவே யுமைப்பெற்ற தெண்டிரையிப்
பூமென் றழையிவர் பொங்கர்மற் றோவன்பு பூண்டடிமை
யாமென் பவர்க்குற வாரால வாய ரணிசிலம்பி
னாமென் பரிபுரத் தாமரை நோவ நடந்தனமே.

[165]

கலந்துழி மகிழ்தல்
கவட்டா யிரம்பொங்கர் சூழ்கடம் பாடவிக் காவலர்விற்
குவட்டா டகப்பொருப் பார்சொக்க நாயகர் கூடல்வெற்பின்
றெவிட்டா வமுதத் திருவனை யார்முலைச் செப்பிணையின்
சுவட்டா நிறையத் தவஞ்செய்த வாவென் றுணைப்புயமே.

[166]

தலம் பாராட்டல்
மயல்புக்க நெஞ்சுக் கயல்புக்க [*1]வாறு மதுரைப்பிரா
னியல்புக்க வெற்பி லெதிர்ப்பட்ட நாளென்னை யீடழிக்குஞ்
செயல்புக்க கண்ணி யனகா டவிகண்டு தேம்பிநெடும்
புயல்புக் கொளித்த துயர்சக்ர வாளப் பொருப்பெங்குமே.
[*1 வாளு]

[167]

ஆயத் துய்த்தல்
மஞ்சுக் கிணங்கும் பொழில்மது ரேசர் வரைபுகுது
மஞ்சொற் குதலை யயில்விழி யீரெமை யாளவந்த
பஞ்சுக் கிணங்கு மடிக்கே கிடந்து பரதவிக்கு
நெஞ்சுக் கொருநிலை சொல்லியன் றோவின்று நீர்சொல்வதே.

[168]

மறைந்தவற் காண்டல்
விரிந்திருக் காய்நின்ற வெள்ளிமன் றாளர்பொன் வெற்பிலெம்மைப்
பிரிந்திருப் பாரையும் போலிங்ங னேமுகம் பின்புரிந்து
புரிந்திருப் பாருமிப் பொற்றேரு மின்னமிப் [*1]பூம்புனமுந்
தெரிந்தொருக் கால்வரு மோதெரி யாதுமுன் செய்தவமே.
[*1 பூம்புனமத்]

[169]

தோழி கையுறை காட்டல்
மகம்பார்த் தயரும் வலாரிபொற் காமலர் மாலையிதென்
முகம்பார்த்து வாங்கி முடித்தருள் வாய்முடி மாறனுமாய்ச்
செகம்பார்த்த நீதித் திருவால வாயர் சிலம்பிடையஞ்
சுகம்பார்க்கு மின்சொ[ன]ல் லாய்புறந் தாழுஞ் சுரிகுழற்கே.

[170]

விருந்து விலக்கல்
திரைப்பால் வளைமூக் கெறிந்த நிலாமுத்தஞ் சிந்தியிரு
கரைப்பாயும் வையையந் தண்டுறை யார்கடம் பாடவிச்செம்
மரைப்பாலுந் தேனும்பசுந்தினை மாவு மகிழ்ந்துதழைப்
புரைப்பா னுகர்ந்தண்ண லேதங்கி யேகுள பொன்னகர்க்கே.

[171]

விருந்திறை விரும்பல்
பெருந்தாரை நெஞ்சன்றி யன்புசெய் வார்பிற விப்பிணிக்கு 
மருந்தா கியமது ரைப்பெரு மாள்செம்பொன் மால்வரையிற்
பொருந்தாரை வேற்கணல் வீர்கொடுப் பீரெனிற் புக்கிருந்தங்
கருந்தா தவருமுண் டோவுங்கண் மாளிகை யாரமுதே.

[171]

பொழுதுநீட வருந்திக் கூறல்
பொன்னந் திகிரிப் பொருப்புமண் ணேழும் புரக்கவைத்த
சொன்னந் தருமவு லிச்சொக்கர் மால்வரைத் தோகைநல்லாய்
தன்னந் தனிக்கு மெனதாவி நின்று தவிப்பதற்கு
மின்னந் தலைவர் வருகில ராகிலிங் கென்செய்வதே.

[173]

தோழி கழறல்
துறக்கத் தவர்தொழு வார்மது ராபுரிச் சொக்கர்வெற்பி
லறக்கற் பனையவ ரோகடப் பாருன் னளவிலன்பு
சிறக்கத் தருநெஞ் சொழியநண் பாளர் திருவுளத்தே
மறக்கக் கொடுத்தனை யோவணங் கேயொரு வன்னெஞ்சமே.

[174]

தலைவியொடு பாங்கி தலைவன் வந்தமை கூறல்
கார்மணி நீழற் கடம்பா டவிக்கறைக் கண்டர்கொன்றைத்
தார்மணி மார்ப[த்] தடங்கிரி வாயிடை சாய்த்தடங்கா
வார்மணி யார வனமுலை யாய்நம் மவுணர்வருந்
தேர்மணி யோசை சிலம்புநஞ் சாரற் சிலம்பெங்குமே.

[175]

தலைவி பொறுத்தமை கூறல்
தானுந் தனிமையு மாகியிவ் வாறொரு தஞ்சமற்றென்
மானுந் தளர மறந்தனை யேபிறை வாயமுதுங்
கானுங் கமழ்கொன்றை யார்கடம் பாடவிக் கானவண்டுந்
தேனுந் தருந்தொங்க லாயிது போலுமுன் சிந்தனையே.

[176]

வரைவுகடாதல்
வனக்கொன்றை யஞ்சடையார் மதுரேசர் வளைத்தசெம்பொற்
கனக்குன் றிரண்டன்ன தோளண்ண லேயுன் கரும்பனையாள்
தனக்குங் குடிமை யழகழி யாதுங்கள் சார்பினின்ற
வெனக்கும் பழுது படாதினி நீயெண்ணி லெண்ணநன்றே.

[177]

செவிலி மையந் தலைவற் குணர்த்தல்
நாவிக் கருங்குழல் வாசங்கண் டோவல்லி நாணயனக்
காவிக் கடையின் விரகுகண் டோநஞ்ச யோனிமுதல்
சேவிக்கு நாதர் திருவால வாயர் சிலம்பிலினி
மேவித் தனிவிளை யாடலென் றாளன்னை வேலவனே.

[178]

தினைவிளைத்தமை கூறல்
மாலாற் புரப்பதை மாற்றிவிண் ணேழுமண் ணேழுமொரு
கோலாற் றனிபுரப் பார்சொக்க நாயகர் கூடலிளஞ்
சூலாய்ப் பசுங்கதி ராயண்ண லேகுரல் தூங்கியநீ[ள்]
காலாய்க் கிடக்கவுங் காலங்கண் டாயெங் கருந்தினையே.

[179]

களவொழுக்கத்தை வேங்கை நீக்கிற்றெனத்
தோழி தலைவற் குரைத்தல்

குழைபூட் டியகுறுங் கட்செவி யார்தமிழ்க் கூடல்வெற்பை
விழைபூட் டியதிருத் தோளண்ண லேகொலை வேங்கைவந்து
மழைபூட் டியகொடுங் கண்ணியு மாக வளைந்துகொண்டா 
லிழைபூட் டியகன்று மாவெங்ங[னே]யிங் கிடைநிற்பதே.

[180]

சிறைப்புறமாகத் தலைவி யிரங்கல்.
தாங்கத் தலைதள ருங்குலை வாழையின் றாறுசெந்நெல்
தூங்கத் தலைமணக் குங்கூடல் நாயகர் சொக்கர்வெற்பில்
வேங்கைக் கொழுஞ்சினை நீமுகை யாகப்பின் வெற்பரெம்மை
நீங்கப் பருவமு மாயல ராகி நிறைவதற்கே.

[181]

தோழி சிறைப்புறமாக வருந்திக்கூறல்.
உணங்கிச் சருகு படுந்தழை யாகிலு மோலவண்டு
பிணங்கிச் சுழலுமிச் சந்தனச் சோலை பிணங்கசுரர்
வணங்கிச் சரணம் புகுமது ரேசர் மலையவெற்பி
லிணங்கப் பிரியு மனமெமக் காகு மிளங்கொடியே.

[182]

தினைகொய்தமை கூறிவருந்தல்
நையுஞ் சிறுமருங் கிற்றிருப் பாவையு நானுமன்றே
கொய்யுந் தினையென் றறிந்தில மேயிளங் கூன்பிறையு
மையுந் தவழு மதில்மது ரேசர் வரையினியில்நான்
செய்யும் பரிசெது வோவிது வோமுன்செய் தீவினையே.

[183]

புனம்விட் டகல்வோர் புலம்பிக் கூறல்
கோடும் பிறைமவு லிச்சொக்க நாயகர் கூடல்வெற்பி
னீடுந் தனிநெஞ்சு நின்றுரு காமல்முன் னின்றதினை
தேடும் பசுங்கிளி காளெமைத் தேடித் திகைத்துநொந்து
வாடும் புரவலற் குத்துணை யாக வரவிடுமே.

[184]

இறைவனிலைக் கிரங்கல்
அனமென் சொலுங்கிள்ளை யென்சொலு மோவது இன்றிகல்வி
யினமென் [*1]சொலும்பிக னென் சொலுமோபுன வேற்றிருண்ட
கனமென் களத்தா னார்கடம் பாடவிக் காவுடுத்த
புனமென் சொலுமறி யேன்வந்து வாடும் புரவலற்கே.
[*1 சொலுமிக]

[185]

தலைவற் கிடங்கூறிற்றிலமென வருந்தல்
என்னேநங் கேள்வற் கிடமுஞ்செல் காலமு மின்னதென்று
முன்னே யறிய மொழிந்தில மேசங்க முத்தமிழுஞ்
சொன்னே *ர {*ய}முதுந் தெரிசொக்கர் கூடலிற் றோயவரு
மன்னோ மும்வெற்றி தணுங்கண் டாலெங்ங னாகுவரே.

[186]

வறும்புனத் தழுங்கல்
மருவிற் பொலிகொன்றை போலமண் ணேழு மதுரையுந்த
மிருபொற் [*1] புயம்பரிப் பார்சொக்க நாத ரியல்வளர்க்கு
மருவிச் சிலம்பு மிதணும்பொன் னூசலு மாயிருந்துந்
திருவைப் புறந்தந்த தாமரை போலுந் தினைப்புனமே. 
[*1 பரம்புயப்]

[187]

மனமழிந்திரங்கல்
அலையுந் திருநதி யுஞ்சந்த்ர ரேகையு மாடரவு
மிலையுஞ் சடைமுடி வெள்ளிமன் றாளர் வியன்சிலம்பில் 
வலையுங் கணியுமில் லாமலென் னேயொரு மாலுமெண்ணெண்
கலையுங் கவர்ந்தன ரோவஞ்ச ரோசிலைக் கானவரே.

[188]

பதிநோக்கி வருந்தல்
வானா டருமறி யாமது ரேசரை வந்திறைஞ்சா
தானாடும் பேரின்ப வீடல்ல வோசந் ததமுமொரு
வேனாக நின்று மறுகியுள் ளாசைகொண் டீடழிந்து
தேனார் குதலையின் சொல்லிசிற் றூர்செலச் சிந்திப்பதே.

[189]

இரவிற்குறி வேண்டல்
கொங்கைத் துணைகொண் டனங்காபி ஷேகங் குறைபடுத்து
மங்கைப் பருவ மடந்தைநல் லாய்மது ரேசர்வெற்பிற்
கங்குற் பொழுது புயலள காடவிக் காடுபுக்க
கொங்கற் கொடிநெடுந் தேரையெவ் வாறின்று தூண்டுவதே.

[190]

ஆற்றது தீமையால் இரவுக்குறி மறுத்தல்
கடங்கொழிக் குங்கைப் பொருப்பொரு பாலொரு பாலடங்கா
விடங்கொழிக் கும்பைப் பணியொரு பால்முத்த வெள்ளைநிலா
வடங்கொழிக் கும்புயத் தார்மது ரேசர் வரையிலிந்தத்
தடங்கொழிக் கும்பகை வெள்ளமெவ் வாறண்ணல் சாதிப்பதே.

[191]

ஆறெளிதென்றல்
குலவும் பொருபரித் தேர்ச்சொக்க நாயகர் கூடலினா
லுலவுங் கருங்கங் குலுஞ்சரி சாரலு முங்கணகை
நிலவுங் கருணை விழிவேலு நீர்தந்த நெஞ்சும்பெற்றாற்
பலவெம் பகையுமொரு பொருளோ மடப் பாவையின்றே.

[192]

நினக் கேதமுறத் தலைவி யிறந்து[படு]மென்றல்
வாருக் கிணங்கு முலையுமை பாகர் மதுரையிலுன்
போருக் கடுகளி றஞ்சுமென் றாலும் பொருவரிய
தாருக் கிணங்கும் புயபூ [*1] தரர்தடஞ்* சாரனின்ற
சூருக் கிவளஞ்சு மஞ்சமென் னோவந்து சூழுமென்றே.
[*1 தரர்கடஞ்]

[193]

தலைவ னாற்றாதுரைத்தல்
வரிக்குங் குமமுலை தோயாத காதல் மதனவிடாய்
பரிக்குஞ் சலம்புரி பாவிநெஞ் சேயிளம் பானிலவங்
குரிக்குஞ் சடாடவி யார்சொக்க நாயகர் கூடலினான்
தரிக்குந் தகைமைய தோமடப் பாவை தருமயலே.

[194]

தோழி யுடம்படுதல்
சுணங்குங் கிணங்கு முலையிட மாகிய சொக்கர்வெற்பி
னிணங்கக்குஞ் செஞ்சுடர் வேலண்ண லேநிரை வெங்களிற்றின்
கணங்கெட் டிரிய வரிதிரி சாரலிக் கங்குல்வந்தால்
அணங்குக் கிணங்குவ தோவறி யேனு னவமதியே.

[195]

தோழி தலைவியோடு இரவுக்குறி வேண்டல்
வள்ளத் தமுதனை யாய்சிலை யாளி வடித்தமயல்
வெள்ளத் தளவின்மை யேதுசொல் வேன்கொள்ளை வேரிவண்டு
கொள்ளக் கமழ்கொன்றை யார்கூடல் வாய்நெஞ்சு கொண்டொருவர்
உள்ளப் பவனி வருங்கங்குல் தானொன் றுரைத்திலரே.

[196]

வருந்தொழிற் கருமைநினைந்து தலைவிவருந்தல்
மஞ்சுங் கடகரி யுந்தெரி யாமல் வயவரிதன்
னெஞ்சுங் கலையுங் கருங்கங்குல் வாய்நெடும் போர்மறலி
யஞ்சுஞ் சரணத்த னாரால வாயி லரும்புமதிப்
பிஞ்சும் பொருநுத லாயன்ப ரோவரும் பேறெமக்கே.

[197]

தலைவி இரவுக்குறி தேர்தல்
மறியாளர் செங்கை மழுவாளர் சொக்கர் மதுரைவெற்பர்
குறியா நெடுங்கங்குல் வந்துநின் றாலவர் கொள்கையொன்று
மறியாக் களவில்லை நீயறி யாத வறிவுமில்லைச்
சிறியா ளொருதமியே னணங்கே யென்கொல் செப்புவதே.

[198]

தலைவி இரவிற்குறி நேர்ந்தமை தோழி தலைவற் குரைத்தல்
கணைக்கோ டுலவுங் கடம்பா டவியர் கனகவெற்பி
லிணைக்கோடு சீறு மிளமுலை யாளென ரென்ற தந்திப்
பணைக்கோடு பாயும் புயகே சரியெனைப் பார்த்துரைத்த
துணைக்கோல வாய்மை மறுத்துள தோவொன்று சொல்லுவதே.

[199]

இரவிற் குறியிடம் வினாதல்
மற்குன் றடுபுயத் தார்மது ரேசர் வரையிலிரு
பொற்குன் றடுமுலைப் பூவைநல் லாய்விண் புகுந்தடங்காக்
கற்குன் றருகுங்கள் சீறூர் வருகருங் கங்குல்வந்து
நிற்கின்ற சூழலில் நீர்விளை யாடு நிலையதுவே.

[200]

இரவிற் குறியிடங் கூறல்
மண்ணும் புனலு மறாமுடி மாதர் மதுரைவெற்பி
லெண்ணும் பிரிவோ டிரவுநின் றாடிட மெக்கலையு
நண்ணுங் குருசி ல்ருகுசென் றார்தனி நன்னெஞ்சமுங்
கண்ணுங் கவரும் புதுமலர்ச் சோலையுங் கைதையுமே.

[201]

தாய் துயிலறிதல்
வல்லையஞ் சாத முலையுமை பாகர் மதுரையிலோ
ரெல்லையஞ் சாத களிமத யானை யிருளிடையே
கொல்லையஞ் சாரல் கடந்தணங் கேருங் குரம்பைமுன்றில்
முல்லையஞ் சாது பரிந்திடி போல முழங்கிநின்றே.

[202]

தோழி தலைவன் வந்தமை கூறல்
தொங்கற் சடாடவி யார்மது ராபுரிச் சொக்கர்வெற்பி
லங்கட் கயலம் புயத்திரு வேவண் டலையொழிவாய்
வங்கக் கடலும் வளர்தாரு வுங்கண் வளருமிந்தக்
கங்குற் பொழுது துயிலெழுந் தாலுங் களிமயிலே.

[203]

இரவிற் குறியிடத்துத் தலைவியைக் கொண்டுசேறல்
காமே தகுதடஞ் சூழ்கடம் பாடவிக் காவலர்நாட்
டாமே யினியணங் கேயின்ப வாரிநம் மன்பர்கங்குல்
தாமே வாவு மவற்கெதி ரேயிளந் தண்டலைவாய்
நாமே செலவுந் தவந்தந்த வரவிற்றை நாணமக்கே.

[204]

குறியிடத்து நீங்கல்
கொத்தலர் கொன்றையந் தார்ச்சொக்க நாயகர் கூடல்வெற்பிற்
புத்தலர் கொய்து வருவலின் னேயிமைப் போதளவுந்
தொத்தலர் மாலைச் சுரிகுழ லாயன் றுணைமுலைமே
னித்தில மாலை நிலவினில் லா[ய்]புன்னை நீழலிலே.

[205]

குறியெதிர்ப்பாடு
திரிபுரத் தாடற் றிருவால வாயர் சிலம்பிலின்பஞ்
சொரிபுரத் தாம வனமுலை யீர்கங்குல் தோடவிழ்க்கு
மரிபுரத் தாமரை யோவரை யாமத்தென் னாவிதந்த
பரிபுரத் தாமரை யோவினிப் பாவி பணிவதுவே.

[206]

கலந்துழி மகிழ்தல்
மல்லுங் குழைபுயத் தார்மது ரேசர் வரையில்வல்லிப்
புல்லும் புளகமு மானன சோபையும் புல்லப்புல்லக்
கல்லுங் குழையு நயமுமெய் யாத கலவியுநான்
சொல்லுந் தரமல்ல வேயெளி தோவது சொல்லுதற்கே.

[207]

நலம் பாராட்டல்
மண்ணிற் பரக்கும் புகழ்மது ரேசர் வரையினகை
வெண்ணித் திலத்தில் மகிழ்ந்தன மேரின்ப வீடளிக்கும்
பண்ணிற் கனிந்த குதலையஞ் சீறடிப் பாவைகடைக்
கண்ணிற் கிடக்கு மொருகோடி நேயமுங் காதலுமே.

[208]

விடுத்தல்
துறக்குந் தகைஞர் தொழுமது ராபுரி[ச்] சொக்கர்வெற்பின்
மறக்கும் படியல்ல நீ[ர்]தந்த காதல் மருங்கிறுக்கும்
நிறக்குங் குமமுலை யீர்தலை நாளையில் நீர்பிறந்த
சிறக்குஞ் சரோருகந் தேடுமுன் னேசெல்லுஞ் செல்லுமின்றே.

[209]

வரைவுகடாதல்
புனங்காவல் போனது கங்குலென் றாலெங்கள் பொன்னகர்யாய்
மனங்காவல் போலல்ல வேயையர் காவல் வணங்கலர்பாற்
சினங்காலும் வேற்கைத் திருவால வாயர் சிலம்பமற்றுன்
றனங்காவல் கொண்டிவள் போற்றனங் காவல் சமையினன்றே.

[210]

ஊர்புகு குறி கூறென்றல்
சிங்க முழக்குஞ் சிலநெறி நீநிகர் சென்றுபுக்கா[ற்]
சங்க முழக்குந் தடஞ்சிலம் பாசல ராசிபுக்க
வங்க முழக்கைத் திருமது ரேசர் வரையிலெங்கள்
அங்க முழக்கு மிடர்க்கது காணின் றருமருந்தே.

[211]

அவனளி சிறத்தல்
காதள வானகண் ணாயவர் பால்வைத்த காதனெடும்
போதள வாக விரித்துரைத் தாலும் பொருப்பரசின்
சூதள வாமுலை தோய்வா ரழகிய சொக்கர்வெற்பி
லேதள வாமறி யேனறி யேனிதற் கென்சொல்வதே.

[212]

அல்லகுறி தோழி தலைவிக் குரைத்தல்
ஓடைக் குவளையங் கண்ணியென் னோவென் றுணர்கிலமண்
கூடைச் சடாதரர் கூடலங் கானலிற் குன்றெழுந்த
வாடைக் கொசியு மிளமடற் றாழை வனத்தொதுங்கும் 
பேடைக் குருகொன்று துஞ்சிலகா ணும்பெருங்கங்குலே.

[213]

அல்லகுறி தலைவன் சிறைப்புறமாகத் தலைவி கூறல்
வளைக்கும் பிறையர் மதுரேசர் தாளை வணங்கலர்போ
லிளைக்குஞ் சிறிய மருங்குனல் லாய்சங் கெறிதரளம்
விளைக்குங் கருங்கழிப் புன்னையங் கானலில் வெள்ளிவந்து 
முளைக்குந் தனையுமென் கண்ணும்புள் வாயு முகிழ்த்திலவே.

[214]

காவல் கடுகுதல்
வாயுறங் காகலை சூழ்மது ரேசரை வாழ்த்தவர்போற்
பேயுறங் காத பெரு[ங்]கங்குல் வாயெனைப் பெற்றெடுத்த
தாயுறங் காளிந்த வூருறங் காதலை சாய்த்தொருகா
னீயுறங் கா[ய்]துடி யேயென் கொலாமன்பர் நெஞ்சுமின்றே.

[215]

காட்சியாசையினிற் களம்புக்குக் கலங்கல்
போரம் பழிய விருகுழை யோடிப் பொருதெனக்கு
வாரந் தருகண் மடமயி லேவணங் காதவர்க்குக் 
கோரந் தருமழு வார்சொக்க நாயகர் கூடலிற்கல்
லாரந் தருவதுண் டோகழிக் கான லலைக்கண்டலே.

[216]

தலைவி புறம்போதல் கண்டு செவிலி மையுறுதல்
வாம்பாய் பரிநெடுந் தேர்ச்சொக்க நாதர் மதுரைநறுந்
தேம்பாய் கமலத் திருவணை யாள்துயில் சேரவிந்தப்
பூம்பா யலுமென் புணர்முலைப் பாயலும் போலமற்று
மாம்பா யலுமுள தோவென்ன மாய மறிகிலமே.

[217]

செவிலி தோழியை முனிதல்
ஊரார வாரந் தவிராத கங்குலி லூடுறுவத்
தேரார வார மனையுள தாம்புணர்ச் செப்பைவென்ற
வாராரா வார முலையுமைப் பாகர் மதுரையிலிப்
பேரார வாரம் பெருகவென் றோமகப் பெற்றதுவே.

[218]

அய்யச் செய்கை தாய்க்கெதிர் மறுத்துப்
பொய்[யெ]யன மாற்றி மெய்வழிக் கொடுத்தல்
தீயாடு செங்கைத் திருவால வாயர் சிலம்பின்முன்றிற்
போயாட வும்பக லஞ்சிநிற் பாடன்னைப் போக்கிநெடும்
பேயாடுங் கங்குற் கடைகடந் தாளென்று பெற்றெடுத்த
தாயா னவளுரைத் தாலினி யேனொரு சான்றிதற்கே.

[219]

செவிலியைத் தலைவன் சிறைப்புறமாகத் தோழி தலைவிக் குரைத்தல்
கடித்தா தவிழ்கொன்றை யார்கடம் பாடவிக் கானலிலோர்
வடித்தாரை வேலண்ணல் வந்ததுண் டோவென்பன் வாய்மடிப்பன்
அடித்தா மரையின் சுவடிதன் றோவென்ப ளன்னைகள்ளம்
பிடித்தா ளெனவணங் கேகிவந் தாடன் பிணைவிழியே.

[220]

இரவு வாரலென்றல்
நிறங்கடை வேலண்ண லேகங்குல் வய்வந்து நீநின்றெங்கள்
புறங்கடை பற்றிப் பொலிவழிந் தாலுமைப் பூதமுத
லறங்கடை நின்ற பிரானால வாயிலெம் மன்னைநெஞ்சின்
மறங்கடை நின்றுகொண் டாலென்செய் வேனிவ் வாவினுக்கே.

[221]

பகல் வார லென்றல்
எழுங்காள கூட விடங்கால நின்றெதி ரேன்றமர்புக்
குழுங்கால கண்டவை வேலண்ண லேயுள மொன்றுபட்டுத்
தொழுங்காத லர்க்குற வார்கடம் பாடவிச் சொக்கர்வெற்பிற்
கொழுங்கா விரவி யெழுங்கால் வருவது கொள்கையன்றே.

[222]

இரவும் பகலும் வாரலென்றல்
ஒருபோ தலரொரு போதையர் காவல்மற் றுன்வரவுக்
கிருபோதும் போதல்ல காணண்ண லேகல் லிபங்குழையக்
குருபோத ராயிருப் பார்கூட னாயகர் கொண்டவிடந்
தருபோர யில்விழி யாளெங்ங னேவுயிர் தாங்குவதே.

[223]

தோழி தலைவனை நொந்துகூறல்
எவர்க்கா யினுநல் லறிவொரு கோடி யெடுத்துரைக்கு
மவர்க்கா ரறிவு சொலத்தகு வாரவர் தாம்வணங்குங்
கவர்க்கால மூவிலை வேற்சொக்க நாதர் கடம்பவனத்
துவர்க் காமவல்லி துயரறியா ரென்கொல் சொல்லுவதே.

[224]

அலரறிவுறுத்தல்
மலர்மாலை யம்புயத் தார்மது ரேசர் வரையிலெங்கள்
குலமாலை வல்லி குவிமுலை மேல்வஞ்சிக் கொம்பனையார்
சிலமாலை முத்த மணிவதல் லாது தெரிந்துதெரிந்
தலர்மாலி கைபுனைந் தாலண்ண லேயென்கொ லாவதுவே.

[225]

ஒருவழித் தணப்பு கூறல்
கூடிற் பெருகுங் குவிமுலை போல்வசைக் குன்றகன்று
நீடிச் சுருங்கு மருங்குலைப் போற்பிறை நீரரவஞ்
சூடிச் சிறந்த முடிச்சொக்கர் மால்வரைத் தோன்றலினி
நாடித் தெரிவை பழிபிறங் காம னயந்தருளே.

[226]

பிரிந்தவழிக் கலங்கல்
மாகந் தரிக்கும் பிறைமுடி யாளர் வளர்மதுரைப்
போகந் தரிக்கும் புணர்முலை யாயுயிர் போய்விடவெற்
றாகந் தரித்திருந் தாலுநண் பாள ரறமறந்த
சோகந் தரித்[தெ]தங்ங னேயிருப் பாரொரு தோகையரே.

[227]

ஆடிட மறந்தமை கூறல்
கோட்டும் புதிய வரிமணற் பாவையைக் கோலஞ் செய்யச்
சூட்டுந் தொடைகொண்டு வந்துநிற் பார்சொக்கர் கூடல்வெற்பிற்
பூட்டுந் தரள வடமும்பொன் னாணும் பொறாதிடையை
வாட்டுந் துணைமுலை யாய்மலர்க் காவு மறந்தனரே.

[228]

பெற்றவழி மகிழ்தல்
கொன்றைச் சடாடவி யார்சொக்க நாயகர் கூடல்வெற்பி
லன்றைத் தலையளி செய்தகன் றார்குங்கு மாசலமு
மன்றற் றொடையு நிரம்பிய வாசம் வழங்குமிளந்
தென்றற் கொழுங்கன்றுக் கென்னகைம் மாறுகொல் செய்வதுவே.

[229]

தற்காட் டுறுத்தல்
[*1]காளக் கவிக்கருள் வார்கடம் பாடவிக் காவிலெம்மை
யாளத் தகுநண்பர்க் கார்சொல்லு வார்குழைக் கப்புறம்போய்
மீளப் பிறழுங் கடற்கே பிறந்து [*2] விரைகளபத் 
தாளச் சயிலத்தின் முத்தின் சலாபந் தலைப்பட்டதே. 
[*1 தாளக் ] [*2 விரைகளப்பத்]

[230]

பலவகையொடு புலம்பல்
கழிக்கான லங்கம்புள் கான்கண்டல் காள்வண்டு *காள்*{கால்}வருடச்
சுழிக்கா லமருங் கருநெய்தல் காள்முடி சூடித்தென்னர்
வழிக்கா யாகிருப் பார்சொக்க நாதர் மதுரையிற்பெண்
பழிக்கார் பரமறி யேனென்செய் தார்சென்ற பாதகரே.

[231]

மதியொடு புலம்பல்
நிலையா [*1]வுயிர்கொண்டு நீத்தகன் றாரை நினைந்துநினைந்
துலையா தவர்வர நாளுரை யாயும்ப ருண்ணவுண்ணத்
தொலையாத வாரமு தாமது ராபுரிச்சொக் கர்செம்பொற்
சிலையாளர் கண்மணி யேயவர் சூடுஞ் சிகாமணியே. 
[*1 யுயிர்கொண்டு]

[232]

கடலொடு புலம்பல்
மறங்காலுங் கூரிலை வாய்மழு வாளர் மதுரைநகர்ப் 
புறக்காவல் சூழும் புரிகட லேயொரு போதுகண்க
ளுறங்கா துழன்றொரு பெண்பாவி யிங்ங னுயிரழிவ 
தறங்காவ லோவுரை யாய்நெடுங் கால மகன்றவர்க்கே.

[233]

கடலொடு முனிதல்
சுழித்தாரை யங்கங்கை யார்சொக்கர் தாளைத் தொழாரெனவென்
விழித்தாரை வெள்ளஞ் சொரிதல்கண் டாயன்பர் மீண்டுசென்ற
வழித்தாரை யுஞ்சுவ டுந்தெரி யாது மறுதிரைகொண்
டழித்தாய் கடலுன்னை யோதிரு [*1]மாலுக் கணையென்பதே.
[*1 மாலக்]

[234]

கானலொடு புலம்பல்
தேக்கும் [பெ]பரும்பழி வெள்ளமுங் காதற் றிரைக்கடலுங்
கோக்கும் புறவெள்ளத் தார்பிழைப் பார்வெண் குடைநிழல்மண்
காக்குஞ் சடையர் கடம்பா டவிருறைக் கானல்முத்தம்
பூக்குந் தடம்புன்னை சூழ்கழிக் கானற் புளினங்களே.

[235]

புள்ளொடு புலம்பல்
உள்ளே நிரம்பி வரம்பழி காத லொருவருக்கும்
விள்ளே னெனவிருந் தேனிது நாள்வண்டு வீழவண்டு
கள்ளே கமழ்கொன்றை யார்கடம் பாடவிக் கானலிற்கம் 
புள்ளே யினியடங் காதடங் காதென் பொருமலுமே.

[236]

தன்படர் பிறர்மேற் சாற்றல்
அலராகி யாவி தளர்ந்துதள் ளாடி யலைந்துகண்ணீர்
புலராது மெய்பசந் தாய்நெய்த லேபொய் புரிந்தநெஞ்சிற்
கலரா னவரறி யாக்கடம் பாடவிக் கானலிலன்
பிலரா யகன்றன ரோவுன்னை யாளு மிறைவருமே.

[237]

இவற்றோடு தலைவற் குரைத்தது
குனியார் வளர்பிறை [சேர்]சொக்க நாயகர் கூடல்சுற்றும்
பனியார் மலர்ப்பொழில் காளளி காள்பெரும் பாவிபெறுந்
தனியாக நெஞ்ச மழிந்தறை போகத் தவிப்பதெல்லாம்
இனியா கிலுமுறை யீரெம்மை யாளு மிறைவருக்கே.

[238]

உரைத்திலையென நெஞ்சொடு நொந்து கூறல்
ஆயுஞ்சொல் லாள ரபிஷேகச் சொக்க ரடையலர்போற்
றேயும்பொய் யாவியின் செய்தியெல் லாமென் செயலறிவாள்
போயுஞ்சொல் லாள்செல்லும் பூவைசொல் லாதன்பு பூண்டநெஞ்சே
நீயுஞ்சொல் லாதுவந் தாயினி யார்சொல்லி நிற்பவரே.

[239]

கூடலிழைத்தல்
ஆருங் கருத்தறி வாரில்லை யேயுன்னை யன்றியன்பர்
சேருங் கருத்துள தோவுரை யாயிடை தேயவிம்மி
வாருஞ் செறுத்த முலையுமை பாகர் மதுரைபெற்ற
பேருந் தரித்தனை யேமட மாதர் பெருந்தவமே.

[240]

தோழியொடு புலம்பல்
எனக்குந் தலையெழுத் திப்படி யாலெனக் கேற்றநெஞ்சு
தனக்குங் கருணை சிறிதில்லை யாற்புரஞ் சாய்த்தசெங்கைக்
கனக்குன்ற வில்லி கடம்பா டவியிவை கண்டுமுள்ளன்
புனக்குஞ் சிறிதில்லை யாலுன்னை யோவென் னுயிரென்பதே.

[241]

தோழி யாற்றுவித்தல்
கவரோல முத்தலைச் சூலா யுதர்கடம் பாடவியிற்
றுவரோ டிணங்கிதழ் வாயணங் கேயுனைத் தோய்ந்தவன்றே
யுவரோத ஞாலஞ் சிறிதாக வுள்ளன் புடையநண்ப
ரவரோ பிரிந்திருப் பாரவர்க் கோநெஞ் சழிவதுவே.

[242]

ஆற்றாமை யுறுப்பு முதலியவற்றாற் கூறல்
மல்லார் புயத்தர் மதுரா புரிநண்பர் மாவின்பின்னே
செல்லா மறுகுமென் சிந்தனை போலெனைத் தேற்றுமிந்தச்
சொல்லா லமைந்துயிர் கொண்டிருந் தாலுந் துணைக்கைவளை
நில்லா ததற்கென்செய் வேனணங்கேயென்கொ னீசொல்வதே.

[243]

மாலைப்பொழுது கண்டிரங்கல்
மைம்மாலை வேல்விழி யீரன் பிலாத மவுணரொரு
கைம்மா றிதற்கினி யென்செய்வ ரோவறு கால்வருடுஞ்
செய்ம்மாலை மார்பர் [*1] திருவால வாயிலென் றீவினைபோ
லிம்மாலையும்பொரு தென்செய்ய வோவந் தெதிர்ப்பட்டதே. 
[*1. திருமாலை.]

[244]

இரவீ னீட்டம்
கற்றைச் சடிலர் கடம்பா டவியிலிக் கங்குலைநா
னற்றைப் படுகங்கு வென்றிருந் தேனென் னளவிலிந்த
வொற்றைத் திகிரியஞ் செல்வனெங் கேபுக் கொளித்தனனோ
விற்றைப் படுங்கங்கு லோகஞ்ச மோனிக் கிடுங்கங்குலே.

[245]

தோழியோடு வீட்டுயிர்த் தழுங்கல்
ஆயந் துயரி னியல்பறி யாளென் னியலறிந்த
நீயுங் கவலுமென் னெஞ்சறி யாய்கங்கை நீர்பெருகித்
தோயுஞ் சடாடவி யார்சொக்கர் தாளைத் தொழாதவர்போன்
மாயும் படியன்றி யாரறி வாரென் மயல்வெள்ளமே.

[246]

நொந்து தோழி மொழிதல்
மூளுங் கொடுங்கனல் வெண்ணகை யால்முப் பாமுங்கண்ணால்
வேளும் படவென்ற வெள்ளிமன் றாளர் வியன்சிலம்பி
னாளுங் கலவி யனுராக போக நலந்தருவார்
சூளுந் தெரிந்தன மாலினி யேதென்று சொல்லுவதே.

[247]

செவிலி தலைவி மெலிவுகண்டு ஐயுற்று மொழிதல்
விழியும் பசந்து கழைத்தோ ளிணையு மெலிந்துதளர்ந்
தழியுந் தனிநெஞ்ச மாகிநின் றாள்வையை யாறுசென்ற
வழியுந் தமிழ்மணக் கும்மது ரேசர் வரையிலின்னம்
பழியுந் தரவொழி யாதென்செய் தாள்குலப் பாவையின்றே.

[248]

கட்டுவிச்சியை வினாதல்
முலையோ பசலைமற் றோவறி யேன்றான் முகிழ்ந்ததின்றென்
சிலையோ வெனும்புரு வத்திருப் பாவைக்குச் செங்களப
மலையோ வெனுமுலை யாரொரு பாகர் மதுரையிலுன்
கலையோ தெளிந்ததம் மேவந்த மாயமென் கட்டுரையே.

[249]

கட்டுவிச்சி கூறல்
பீலிச் சுமடு சடைக்கா டணிந்துதிர் பிட்டருந்திக்
கூலிக்கு மண்சுமப் பார்சொக்க நாயகர் கூடல்வெற்பி
லாலிக்கு மஞ்ஞையுஞ் செயவா ரணமு மயிலுமுறச்
சாலிக்கு ணின்று சுழலுமென் னோகுறி சாற்றுவதே.

[250]

வெறியாடுசென்றல்
செறியால கண்டர் திருவால வாயர் [*1]சிலம்பில்வினை
வறியாள் துயருக் கருமருந் தாவ தளவறியா
மறியா ருயிரிவ ளுக்குயி ராய[வ]ரமுருகன்
வெறியா டுவதன்றி வேறுமுண் டோசில மெய்மருந்தே. 
[*1 சிலம்பில்வழை]

[251]

வெறியாட்டிடத்து வெருவிக் கூறல்
சூராடல் மூவிலை வேற்சொக்கர் கூடவந் தொன்மரபுக்
கேரா வெறியென்னை யேற்குமென் றாளென் னிடரிதனாற்
றீரா தெனிலய லாரென்சொ லாரின்று தீருமென்றாற்
கூராடல் வேலவர் கொள்கையென் னாமென்று கூறுவதே.

[252]

தலைவி தோழிக் கறத்தொடு நிற்றல்
துதிக்குஞ் சதுமறை யார்சொக்கர் மால்வரைத் தோகைமுன்னா
மதிக்கும் புனத்தில் வழங்கிய நான்மதம் பாயவந்து
சதிக்குங் கடகரி கையற்ற சோரித் தடவருவி
குதிக்கும் புனலிற் குளித்தளித் தானொரு கோளரியே.

[253]

வெறி விலக்கல்
மருமுகங் கொண்டதண் டார்ச்சொக்க நாதர் மதுரைவெற்ப
ரொருமுகங் கண்டு தெளிவதல் லால்வெற் புருவத்தொட்ட
பொருமுக வேலண்ண லோராறு செவ்வியம் பூங்கமலத்
திருமுகங் கண்டு தெளிவதுண் டோதுயர் சேயிழைக்கே.

[254]

தோழி செவிலிக் கறத்தொடு நிற்றல்
குருமலர்க் கோதைவென் வேற்சொக்க நாயகர் கூடற்செந்தேன்
றருமலர்க் காவி லிவளரு ளாண்மைத் தடங்கணல்லாய்
மருமலர்க் கோயிலவ் வண்டலம் பாவையை மற்றொருபாற்
றிருமணக் கோலம் புகுத்துநின் றானொரு செம்மலுண்டே.

[255]

செவிலி நற்றாய்க் கறத்தொடு நிற்றல்
பொற்பா லிவளொரு பேதையென் றாலும் பொருவரிய
கற்பா லருந்ததி யுந்தர மோகட் செவிபுனைந்த
மற்பா வியபுயத் தார்மது ரேசர் வரையணங்கே
யிற்பா மரபின் மணிவிளக் காநமக் கெம்மனையே.

[256]

ஒருவழித் தணத்துவந்த தலைவனொடு தோழிபுலந்துகூறல்
காயுங் கவட்டிலை வேற்சொக்க நாதர் கடம்பவனத்
தாயுங் கலவி யழுந்திய நாள்நெடுஞ் சுழன்றுபட்டுத்
தோயும் பருவக் கரும்பைநண் பாகழைத் தோளகன்று
போயுந் தரித்தனை யோதரி யாரன்பு பூண்டவரே.

[257]

அயன்மண முரைத்தல்
வாளைப் பொருகண்ணி தன்மணம் பேசி வரைபொருளு
நாளைத் தருகைக்கு நாளுமிட் டாரிசை நாவலர்க்கு
வேளைப் படுசொக்கர் வெள்ளிமன் றாளர்வெற் பானமற்றுன்
றோளைப் பிரிந்துயிர் வாழ்வதெவ் வாறிவள் சொல்லெமக்கே.

[258]

முலைவிலை கூறல்
கொலைக்குத் தலைப்படுஞ் சூலா யுத[ர்]சொக்கர் கூடலிலுன்
னிலைக்குத் தரமென்று சொல்வதல் லாது நிரைநிரைவண்
டலைக்கச் சுரிகுழல் வல்லிமுத் தார மலம்புமிள
முலைக்குத் தரமல்ல வேயண்ண லேநெடு மூதண்டமே.

[259]

தலைவ னாற்றாதுரைத்தல்
தோயந்துளும்புஞ் சடைச்சொக்கர் தாளைத் தொழாதவர்போல்
மாயம் புகுந்தடங் காமன மேயரை மாத்திரையிற்
காயந் தனதென்னு மாவியொப் பாகவிக் கன்னிதந்த
நேயந் தனதென்று நின்றயர்ந் தாயென் னினைவுனக்கே.

[260]

தோழி தலைவற்குத் தலைவி கருத்தறிவித்தல்
சுரும்பாடு கொன்றையந் தார்ச்சொக்கர் மால்வரைத் தோகைநெஞ்சந்
தரும்பா வனையென்ன தாமறி யேன்வண்டு தாதருந்த
வரும்பா யலில்வளர் வண்டலம் பாவையை மார்பிலணைத்
தரும்பா முலைகொடுத் தஞ்சன வார்புன லாட்டினளே.

[261]

தலைவன் அதரதியல்பு கூறி மறுத்தல்
வெல்லுங் [*1]கொடிவிடை வெள்ளிமன் றாளர்பொன் மேருவெற்பும்
வல்லும் பொருத வனமுலை யாய்கட வாரணமுங்
கல்லுங் குதிகொண் டுருகும்வெம் பாலைக் கடங்கடந்து
செல்லும் படிவல்ல தோதிருப் பாவைசெஞ் சீறடியே. 
[*1 கொடியிடை]

[262]

ஆதரங் கூறல்
கள்ளந் தருகயற் கண்ணிவெம் பாலை கடப்பதற்கு
னுள்ளங் கவலைப் படுவதென் னோபகை யோடவென்று
துள்ளம் பொருவிடை யார்சொக்கர் மால்வரைத் தோன்றலருள்
வெள்ளந் தலைப்படும் [*1] போதெளி தாமந்த வெஞ்சுரமே. 
[*1 போதென]

[263]

பிரியின் உயிர்வாழா ளென்றல்
குருக்குஞ் சிறுபிறை யார்சொக்க நாயகர் கூடலன்னார்
பெருக்கும் பழிபொறுத் தாற்றுமென் றாலுமுன் பிள்ளைவண்டா
மருக்குங் குமபுய முந்திரு மார்பு மறந்துயிர்கொண்
டிருக்குந் தகைமைய ளோவண்ண லேயென் னிளங்கொடியே.

[264]

உடன்போக்கைத் தோழி தலைவிக் கறிவித்தல்
ஆன்பா லருந்துங் கிளிகன்று தேடி யழுங்கவரி
மான்பாலு நாளை யருந்துமென் றார்வரி வண்டுமுரல்
கான்பாயு மாலைக் கடம்பா டவியிறைக் கானவெற்பில்
மீன்பாயும் வேல்விழி யாரன்பர் காதல் விளைவதுவே.

[265]

தலைவி வருந்திக் கூறல்
காம்போடு காம்பள விக்கடுங் கானங் கனல்கொளுந்தி
வேம்போ திடைநின்ற மானமும் பாலை விசைபரியின்
வாம்போர் வயவர் மதுரேசர் தாளை வணங்கலர்போற்
றாம்போ கவுநெஞ்[சு] சென்றதந் தோநந் தலைவருக்கே.

[266]

கற்புநிலை கூறி ஒருப்படுத்தல்
மற்புக் கலம்பெறு கோனாளர் சொக்கர் மதுரைவளை
விற்பக் கணிபுரு வத்திரு வேபெண் விரும்பியநாண்
பொற்புக் கயல்படும் பேருள ராகிலும் பூண்டதங்கள்
கற்புக் கயல்படும் பேருள ரோகுலக் கன்னியரே.

[267]

நாணழி[வு]க் கிரங்கல்
கொள்ளத் தகுமட நாண்குலப் பால்வருங் கோதையர்க்கு
மெள்ளக் களைய விதித்தில வேமெய் யுணர்ந்தவர்க்கு
வள்ளத் தமுதர் மதுரா புரிக்கற்பு வந்துவந்து
தள்ளத் தளர்ந்து தளர்ந்தழி யாநின்று சாதித்ததே.

[268]

தலைவி யுடன்போக் கொருப்பட்டுக் கூறல்
காமாரி வேரிக் கடம்பா டவிமலர்க் காவினறுந்
தேமாலை யோதிச் செழுந்திரு வேயித் தெரிவையர்முன்
னேமாறி வம்பல ருக்கிலக் காகி யிராமலின்று
போமா றொருப்பட்ட நெஞ்சல்ல வோமறம் பூண்டநெஞ்சே.

[269]

தலைவி போக்குடன்பட்டமை தலைவற் குரைத்தல்
மழுவிற் பொலிகரத் தார்சொக்க நாதர் மதுரைநன்னாட்
டெழுவிற்பொலிதிருத்தோளண்ணலே கொள்ளையிற்றுவண்டு
கொழுதிக் குழல்புறஞ் சோரமைமாரி கொழிப்பவென்னைத்
தழுவித் தழுவித்தழும்புகொண்டாள்மைத் தடங்கண்ணியே.

[270]

வண்டற் கையடை
தொழும்போ தருக்கருள்வார்சொக்கர்கூடற் சுழிக்கழிவாய்க்
கொழும்போ தவிழுந் தடங்கைதை காள்குட பாலிரவி
விழும்போது துண்ணென்று வண்டலம்பாவை விளித்துவிம்மி
யழும்போ தரவணைப் பீர[ளியால்]வந் தருகிருந்தே.

[271]

தோழி குறியிடங் கூறல்
மையுண்ட கண்டர் மதுரேசர் தாளிணை வந்திறைஞ்சார்
பொய்யுண்ட நெஞ்சிற் புகுமிருள் வாயிளம் பொங்கரிலுன்
மெய்யுண்ட நெஞ்சின் விரும்பிய காதல் விளைவதற்கு
நெய்யுண்ட கூரிலை வேலண்ண லேவந்து நின்றருளே.

[272]

தலைவியைத் தோழி குறியிடத்துக் கொண்டுசென்று
தலைவருக்குக் காட்டியுரைத்தல்
விள்ளாத காதலுன் மின்னனை யாளன்னை மெய்யுணர்ந்து
கொள்ளாது கங்குலில் வந்துநின் றாள்சொக்கர் கூடலிளம்
புள்ளார வாரந் தருமுன்ன மேயெம் புரவலனீ
துள்ளா நடவு பரிநெடுந் தேர்செலத் தூண்டுகவே.

[273]

தோழி தலைவியை ஓம்படுத்தல்
கங்குற் சுருளை நிகர்த்தற லோதி கலைநிரம்புந்
திங்கட் கதிரின் விரியுமந் நாளுந் திளத்துமையாள்
கொங்கைக் கிளகும் புயபூ தார்சொக்கர் கூடல்வெற்பா
மங்கைப் பருவ மெனவிரும் பாயிந்த வல்லியையே.

[274]

வழிப்படுத் துரைத்தல்
திருவே திரைபெற்ற தெள்ளமு தேயுமைச் செல்லவிட்டிங்
கொருவே னுயிர்தரித் தாற்றும தோவிறந் தோடிவரு
மருவே தனைதவிர்ப் பாரால வாயி லலாடக்கி
வருவே னொளித்தவெய் யோனலை யாள வருமுன்னமே.

[275]

[சுரத்தி]டைக் கொண்டேகல்
களினக் கமழ்கொன்றை யார்கடம் பாடவிக் கானலிளம்
புளினத் தனமென்னும் பூந்திரு வேநறும் போதவிழ்தேன்
றுளிநக் கொழுகும் பொழிலிருப் பாலுந் துயரகற்றி
நளினப் பரிபுரப் பாதங்கன் றாம னடந்தருளே.

[276]

உடன்போக்கு
தமர் வருவரென் றஞ்சிய தலைவியைத் தேற்றல்
விளையுங் கதிதந்த வெள்ளிமன் றானர் வியன்கிரிநாட்
டளையுங் கிளைவண் டலைகுழ லாயென் னடுசிலைக்கால்
வளையும் பொழுது புறஞ்சாய்வர் கோடி மறவர்மற்றுன்
கிளையும்பொரினுமஞ்சேனஞ்சுவேனொருகேண்மைகொண்டே.

[277]

சுரத்திடை நலம்பாராட்டல்
மல்லொன் றிருபுயத் தார்மது ரேசரை வாழ்த்தலர்போங்
கல்லென்ற பாலைக் கொடுமைகண் டாய்கனி வாயமுது
மெல்லென்ற கொங்கை யிளநீருந் தந்து விடாய்தணிய
நில்லென் றருளணங் கேயன காடவி நீழல்தந்தே.

[278]

கண்டோர் விருந்து விலக்கல்
மாதையும் பார்திரு மாதையும் பாரிந்த மாதினடிப்
போதையும் பார்சென்ற போதையும் பார்பொற் பொருப்பையும்பார்
சூதையும் பாரென் றெழுமுலை யாளன்பர் சொக்கர்வெற்பில்
யாதையும் பாரண்ண லேயெண்ண மேதெரிந் தேகுதற்கே.

[279]

தலைவன் தலைவிக்கு தகரணிமை கூறல்
குழைக்கா னிடையிடை யேயிரு பாலுங் குலைவிழும்நெற்
றழைக்கான மித்தனை யுங்கடந் தால்வண்டு கால்பரப்பித்
தழைக்கா னிசைக்குங் குழலணங் கேசொக்கர் சந்தனப்பூ
மழைக்கா ரணிபொங் கருந்தமிழ் நாடு மதுரையுமே.

[280]

தலைவன் தலைவிக்கு நகர்காட்டல்
தேம்பாய் கழனித் திருவால வாயர் சிலம்பிலினி
நாம்பாலை விட்டு நகர்புகுந் தேமண நாறுபச்சைக்
காம்பாடு தோளியுன் மங்கல நாணுங் களமுந்தந்த
பூம்பாளை வீசிளம் பூகா டவிநம் புறநகரே.

[281]

பதிவள முரைத்தல்
கொத்தம்புயமலர்க் கோதாயுன்பொன்னடிக் கொப்புளங்கொ
ளத்தஞ் செலமுன் விதித்தன வாயினு மாகமத்தின்
சுத்தம் பயில்சொக்கர் கூடலும் வீதியுந் தோரணமு
முத்தம் படுதிரு வாசலுங் காண முயன்றனமே.

[282]

செவிலி தோழியி வினாதல்
நற்றா[ய்] மனமுமென் னெஞ்சும்பின் னாக நடைபயிலும்
பொற்றா மரைமங்கை போனதெங் கேபிறைப் போதணிந்த
வற்றா நதிச்சடை யார்மது ரேசர் வரையில்வளை
விற்றா வியநுத லாயென்கொ னீகொண்ட வேதனையே.

[283]

தோழி யறத்தொடு நிற்றல்
மருளாத கற்பு மரபுமெண் ணாது மனம்பொருந்தப்
பொருளாசை யையர் புரிதல்கண் டாளன்பு பூண்டவருக்
கருளாளர் நம்பெரு மாளாவ வாய ரணிவரையிற்
சுருளா ரளகத் திருப்பாவை யென்கொல் துணிந்தனளே.

[284]

செவிலி தலைவி தொழி[ல்] நினைந்திரங்கல்
முகைத்தா மரைவிரிக் குங்கதி ரோனை முழுதுங்கண்டு
திகைத்தாடன் சீறடிக் குந்திகைத் தாணறுந் தேனொழுகும்
வகைத்தாம நீண்முடி யார்மது ரேசர் வரைவடவைத்
துகைத்தா ளலைப்பரப் புஞ்சுரம் போன கரிகுழலே.

[285]

செவிலி தலைவி பருவம் நினைந்திரங்கல்
துப்பிற் றிகழும் வரிமணற் பாவையைத் தோழியர்பா
லொப்பிக்க வாவென்றழைத்துநிற் பாள்கொல்லுலைமுகவாய்க்
கப்பித்த மூவிலை வேற்சொக்க நாதர் கடம்பவனத்
தெப்பித் தெனவறி யேன்சுரம் போகவு மெண்ணினளே.

[286]

செவிலி நற்றாய்க் குரைத்தல்
முலைவாய் நழுவிற் றழுவியெ யாதழ மூண்டுநெஞ்சு
கலைவான் முதுக்குறை வேதுசொல் வேன்வெண் கதிர்பரப்பும்
மலைவாணர் மாறர் மதுரா புரிநம்மை வாடிநின்று
குலைவா யெனவி [ட்] டருந்ததி நாணக் குறித்தனளே.

[287]

நற்றாய் புலம்பல்
துஞ்சுந் துயிலொழிந் தன்னையெங் கேயென்று சொல்லிநினைந்
தஞ்சுஞ் சிறுகிளிக் கேதுசொல் வேனரும் பும்பிறையு
மஞ்சுந் தவழு மதில்மது ரேசர் வரையமுது
நஞ்சுந் தருமயற் கண்ணிவெம் பாலை நடந்தனையே.

[288]

செவிலி கற்புநிலை கூறித் தேற்றல்
சுழிக்கும் புனலி லெடுத்தளித் தானொரு தோன்றல்கைம்மா
றளிக்கும் புதுநினை வுக்கரு கான தருந்தமிழைக்
கொழிக்குந் திருநதி யார்கூடல் மாதுங்கள் கொள்கையெல்லா
மொழிக்கும் பரிசல்ல வோவல்லி போக வொருப்பட்டதே.

[289]

நற்றாய் மழைமுகிற் பரவல்
புயல்கா ளுமக்குப் பொறாமையுண் டாகிலும் பூங்குழல்கண்
டயல்காய்வ துங்க ளறிவல்ல வேயய னாரைத்தொண்டர்
செயல்காணுங் கூடற் றிருவால வாயர் சிலம்பிற்சென்று
கயல்காயுங் [*1] கண்ணி தனக்கிடு வீர்நிழற் காவணமே.
[*1. கண்களினக்கிடு]

[290]

நற்றாய் புட் பரவல்
மண்பா வியசடை யார்மது ராபுரி வள்ளலுமென்
பெண்பாவி யும்வர நீகரைந் தாலுனைப் பேணியுண
வுண்பா யெனமேம் பலிதரு வேன்பின்னை யுன்னிரண்டு
கண்பாவை யும்பெறு வாய்கிளை பேணுங் கருங்கொடியே.

[291]

நற்றாய் வேதியரை நிமித்தம் வினாதல்
ஆலைத் தடவயல் சூழால வாய ரடிதொழுமுக்
காலைக் கடனறி யந்தணர் காள்மை கலந்தகன்ற
வேலைத் தடங்கண்ணி யுஞ்சிலைக் காளையு மீளவந்து
மாலைப் புதுமணஞ் செய்வதுண் டோவென் வளமனைக்கே.

[292]

தாடத் துணிதல்
வடிக்கே வடிவு தருங்கணல் வாயுன் மயிலையொரு
கொடிக்கே தருவ னினிவருந் தேலுமை நோற்றுப்பெற்ற
கொடிக்கே யிணங்கும் புயபூ தரர்சொக்கர் தூண்டும்விடை
யடிக்கே யமைந்ததன் றோகட லாடை யகலிடமே.

[293]

கழையொடு வெறுத்தல்
கண்பெற்ற நெற்றிக் கடவுளல் லாதொரு காலமுநீ
பெண்பெற்ற பேறல்ல வேகழை யேவெண் பிறையொடந்தி
விண்பெற்ற செஞ்சடை வெள்ளிமன் றாளர் வியன்கிரியென்
பண்பெற்ற சொல்லி பதம்பெற்றபேறொன்றும் பார்த்திலையே.

[294]

குரவொடு வெறுத்தல்
வண்டோ லுறுத்த வுறங்கினை யோவென் மயில்வரவு
கண்டோ [ை] கயிலுட் [1] கரைந்தனை யோமழைக் கார்தவழ
விண்டோய் நெடுமதில் வெள்ளிமன்றாளர்பொன்வெற்பிலெது
கொண்டோ தடுக்கிலை நீவெறும் பாவை கொடுங்குரவே.
[*1. கரைந்திலவோ.]

[295]

சுவடு கண்டிரங்கல்.
அந்தச் சுவடண்ணல் விற்கோடி நாணிட்ட தம்புபட்ட
தந்தக் கடாசலம் பட்டதிங் கேமுத்தி தங்குமா
விந்தச் சரணத்தர் வெள்ளிமன் றாளர்தம் மேருவெற்பி
லிந்தச் சுவடென் மடந்தைகண் மாரி யிடைநின்றதே.

[296]

சுரத்தியல் கண்டு வருந்தல்
தீராக் கடுங்கனல் தன்னுரு மாறித் திரையடங்கப்
பாராய்ப் பரந்தவெம் பாலையி லேவெம் பராகமெழத்
தூராப் பகைதுரக் குஞ்சொக்கர் மால்வரைச் சூதளக்க
வாராத் தடங்கண்ணி யோவடித் தாமரை வைப்பதுவே.

[297]

செவிலி புணர்ந்துடன் வருவாரை வினாதல்
உனைப்போ லொருதிரு வந்திரு வேயுன் னுயிரனையான்
றனைப்போ லொருவனும் வந்ததுண் டோசினைச் சங்குளைந்து
மனைப்போத வீதி புகுமது ரேசர் வரையிலிந்த
நினைப்போ ருளஞ்சுடும் வெவ்வழற் பாலை நிலங்கடந்தே.

[298]

செவிலிதனக் கெதிர்வருவோர் கூறல்
எதிராய் வருந்திரு வேயிது நேர [*1]மிளங்களப
முதிரா முலைவல்லி யுஞ்சிலைக் காளையு மூரிமுன்னீர்
அதிரால காலமுண் பாரால வாய ரரசிருக்கும்
மதுரா புரியிளம் பூங்கா டவிசென்று வைகுவரே. 
[*1 மினங்களப ]

[299]

முனிவரை வினாதல்
கவளக் கடகளிற் றார்சொக்க நாதர் கடம்பவனத்
தவளப் பொடியணி யுந்தவத் தீர்தன் றனிமருங்குல்
துவளத் துவள விருதன பாரஞ் சுமந்துவரு
மவளைக் குருசில்பின் கண்டதுண்டோ விவ் வருஞ்சுரத்தே.

[300]

வேதியரை வினாதல்
மண்பா வியபுயத் தார்மது ரேசர் வடித்தமறைப்
பண்பாடு நீதிப் பனுவல்வல் லீர்பெற்ற பாவிநைய
வின்பாயும் வேலைய நீரழற் பாலையில் மெல்லடிப்பூம்
பெண்பாவை வந்ததுண் டோசிலைக் காளையைப் பின்பற்றியே.

[301]

உலகியல் கூறி மறுத்தல்.
வடித்தாரை வேல்விழி யாய்நறுங் காவி மலரெடுத்து 
முடித்தார தன்பயன் கொள்வதல் லால்மண் முழுதுங்கொண்ட
கொடித்தாம நீள்புயத் தார்சொக்கர் கூடற் சுனைகளும்பின்
பிடித்தா தரிப்பதுண் டோமக வாசை பெரும்பிழையே.

[302]

பின் சென்ற தலைவிவருத்தங் கண்டு தலைவன் மீட்சி கூறல்
தேடற் கரிய திருவேயுன் பூவையைத் தேடிநெஞ்சில்
வாடற் கவலை யொறுமறு காலும் வயப்புரவி
யாடற் கொடிநெடுந் தேரால வாய ரரசிருக்குங்
கூடற் றடம்பொழில் சூடுங்க ணாடு குறுகுவமே.

[303]

மீண்ட தலைவிக்குத் தலைவன் வளநகர் காட்டல்
பூம்பாளை யுஞ்செழுங் காவியம் போதும் புனைதிருவே
மேம்பாடு பூணு மிளமரக் காவிது மீனவற்கு
வாம்பாய் பரியிடு வார்மது ரேசர் வரையிலிணைக் 
காம்பாடு தோளணங் கேயது போய்நுங் கடிநகரே.

[304]

மீண்ட தலைவி தன்வரவை யாயத்தார்க் குரையுமென
அந்தணர்க் குரைத்தல் 
செந்தே னலங்கற் றிருவால வாய்நகர் சென்றானார்
தந்தே சுரைக்குஞ் சதுமறை யீர்தந் தயாவடங்கப்
பைந்தே னலர்கொய்ய வுஞ்சுனை யாடல் பயிலவுநான்
வந்தே னெனவுரை யீரென தாய மடந்தையர்க்கே.

[305]

தலைவி மீண்டமை கண்டோர் தோழிக்குரைத்தல் 
செய்க்காவி நாறுந் திருவால வாயர் சிலம்பில்வல்லி
யெக்கால மிந்த வுவகைபெற் றாய்நெட் டிதழ்விரிந்த 
மைக்காவி யங்கண்ணி யுஞ்சிங்கக் காளையும் வந்துநகர்
புக்கா ரினியெய்து மோவொரு நாளிப் புதுவிருந்தே.

[306]

தோழி சுரத்தியல் வினாதல்
குழலாற் றருமின்சொற் கோமள மேயக் கொடுஞ்சாத்தின்
அழலாற்றி யேநடந் தாயரு[ள்] கூர்வெள்ளி யம்பலத்தே
சுழலாய்ப் பரிவுகொள்வார் சொக்கர்தாளைத் தொழார்புரம்போ
னிழலாற் றிடையிலை யேயிளைப் பாறவு நிற்கவுமே.

[307]

தலைவி தோழிக்குச் சுரத்தியல் புரைத்தல்
மண்ணளிக் கும்புயத் தார்மது ரேசர் வரையில்வண்டு
பண்ணளிக் குங்குழற் பாவைநல் லாய்கடற் பாரிலொரு
விண்ணளிக் குந்தரு நீழலொப் பான விடலைதருந்
தண்ணளிக் கெந்தத் தழற்சுர மாகிலுந் தண்ணெனுமே.

[308]

வரைபொருட்குப் பிரிகின்றமை தலைவன் 
தோழிக் குரைத்தல்
சீறுந் தழற்சுரஞ் சென்றணங் கேநுமர் சிந்தைசெய்து
கூறும் பொருளனைத் துங்கொணர் வேன்கொடிக் கூடைமண்ணு
மாறும் படச்சுமப் பார்மது ரேசர் வரையில்வல்லி
யாறும் பரிசுரைத் தாற்றுவிப் பாய்சென் றருகிருந்தே.

[309]

தோழி தலைவனை நீயே கூறென்றல்
குருநாண் மலர்த்தொடை யார்சொக்க நாயகர் கூடற்செம்பொன்
றருநா ணுமருவக் குந்திரு நாளத் தமனியங்கொண்
டொருநா ளெனினும் பிரியே னெனவு முரைத்தண்ணனீ
வருநாளுங் கூறிலன் றோதெளி வாளுன் மடமயிலே.

[310]

தலைவன் தோழியோ டாற்றுவித்தலரிதெனப் பிரிதல்
விரியுஞ் சடைமுடி வெள்ளிமன் றாளர்பொன் மேருவெற்பிற்
சரியுஞ் சுரிகுழற் றைபனல் வாய்மெய் தழுவியன்பு
புரியும் பொழுதுகை சற்றே நெகிழப் பொறாதவல்லி
பிரியும் பரிசுரைத் தாலெங்ங னேயுயிர் பேணுவதே.

[311]

தலைவன் வரைபொருட்குப் பிரிந்தமை
தோழி தலைவிக் குரைத்தல்
போகப் புளக முலைப்பொருப் பாளும் புரவலரின்
றேகத் துணிந்தகன் றாரணங் கேதிசை யெட்டுமெட்டி
மாகத் தளவும் புகழ்மது ரேசர் வரையினிமா
தாகத் தனந்தரு மாறு தனிநெறியே.

[312]

தலைவி புலம்பல்
வீறாக்கி நின்று வியனாடு வோர்வெள்ளி வெற்பிலிங்ங
னாறாத் துயர்கொண் டொழியுநெஞ் சேபொரு ளாதரிப்பார்
பேறாக் குவதன்றி யின்றுநண் பாளர் பிரிவுநம்பால்
மாறாக் கலவி தருவதென் றாலென் வருந்துவதே.

[313]

பருவங் கண்டிரங்கல்
தீவந்த செங்கைத் திருவால வாயர் சிலம்பிலிள
வேய்வந்த வெள்வளைத் தோளணங் கேகடல் வெள்ளமொண்டு
தோய்வந் ததிர முழங்கியந் நாள்வந்து சொன்னகொண்டல்
போய்வந்த தின்னமும் வந்திலர் காணம் புரவலரே.

[314]

தோழி தலைவன் வரவுரைத்தல்
வேர்வந் தணிந்த திருநீ றிலங்க வியனடஞ்செய்
வார்வந்து துங்க வனமுலைப் பாகர் மதுரைவெற்பிற்
கார்வந்த தென்று கலங்காகொ ளுன்னைக் கலந்தகன்றார்
தேர்வந் ததுதிரு வேயினி வேறென்கொல் சிந்தனையே.

[315]

தலைவி மணமுரசொலி கேட்டு வருந்தல்
வேலிக் கிடைமள்ளர் செஞ்சாலி முற்றி விளைவளவுஞ்
சூலிக் கெறிமது ரைச்சொக்கர் மால்வரைத் தும்பிவென்றும்
பாலிக்கும் வேலவர்க் கோவன்றி யேயையர் பாலவர்க்கோ
வாலிக்கு மிந்த முரசெவர்க் காகநின் றார்க்கின்றதே.

[316]

தோழி நிதிவரவுரைத்துத் தலைவியைத் தெளிவித்தல்.
முறைநின் றடுகரி முன்னின்ற காளைக்கு முன்றிலினின்
றறையுங் கடிமுர சாரணங் கேநச் சராவுமதிக்
குறையுந் திகழ்முடி யார்கூட னாயகர் கூடலர்தந்
திறையுங் கொணர்ந்துதந் தாரிது காணுன் றிருமணமே.

[317]

தகரணிமீ னேன்றல்

கடம்பா டவிச்சொக்கர் கன்னிநன் னாட்டன்ன கன்னிமண
முடம்பா டணிமுர சார்க்கின்ற தாலமு தூறுநிறை
குடம்பா ரியுமணி மாளிகை கோடியுங் கோவைமுத்த
வடம்பா டலம்பு நெடுந்தோ ரணநடும் வாசலிலே.

[318]

எரிவலஞ் செய்யு மியல்புகண்டு தோழி யுரைத்தல்

கொத்தார மாலை முடிச்சொக்க நாயகர் கூடல்சுற்று
மித்தா ரணியி லெவர்க்கெய்து மோதன் னிறைவன்மலர்க்
கைத்தா மரைமங்கை காட்டா மரைதொடுங் காட்சியிந்த
மைத்தா மரைமலர்க் குள்ளே குடிகொண்டு வாழுவதே.

[319]

உழையர் வாழ்த்து

விடம்பா வியகண்டர் வெள்ளிமன் றாளர் வியனடஞ்செய்
கடம்பா டவியுள்ள காலமெல் லாமெய்க் கலவியின்ப
முடம்பா மெனவு முயிரா மெனவு மொளிருமுத்த
வடம்பாய் முலைவல்லி யுஞ்சிலைக் காளையும் வாழியவே.

[320]

நெஞ்சு தளையவிழ்ந்த புணர்ச்சி கூறல்
தலைநா ளிவர்தந்த பேரின்ப வாரிக்குந் தண்ணளிக்கும்
விலைநா ணமருல கென்றிருந் தேன்சங்க மெய்த்தமிணூற்
கலைநா வலர்தம் பிரான்கடம் பாடவிக் கன்னிமண
முலைநாண் முயக்கின் விலைக்கினி யேது மொழிவதுவே.

[321]

மணமனைச் சென்ற செவிலிக்குத் தோழி கூறல்.
கொலைத்தலை மூவிலை வேற்சொக்க நாயகர் கூடல்முற்ற
முலைத்தலை வல்லிகற் பேதுசொல் வேன்கனல் முக்குளிக்கும்
உலைத்தலை வேல்விழி யாய்வடமீனு மொதுங்கும் வெய்யோன்
மலைத்தலை செல்லிற் கடைத்தலையா மண்ணல் வாரணமே.

[322]

மணமனைச் சென்ற செவிலி நற்றாய்க் குரைத்தல்.
காயுங் கனல்மழு வார்கடம் பாடவிக் கானவர்பொன்
மாயுந் துடியிடை வல்லிநல் லாயுன் வயிற்றுதித்த
யாயுந் துணைவனு மென்போல் பவரு மெழின்கரு
நீயுந் தலைவனும் யானுமிவ் வூரு நிகர்க்கு மன்றே.

[323]

இருவர் காதலு மருவுத லுரைத்தல்
அலைப்பட்ட வாருதி மந்தா கினியிரண் டன்றியொன்றாய்த்
தலைப்பட் டதுதரம் போதும தோசடைக் காடுசந்த்ர
கலைப்பட்ட நாதர் கடம்பா டவியிடைக் கைகலந்து
நிலைப்பட் டிவர்பெற்ற பேரின்ப வாரிக்கு நீணிலத்தே.

[324]

இல்லிருத்தல் முற்றும்.

III. மணஞ் சிறப்பு. 

மணஞ்சிறப்பு முற்றும்.

IV. பரத்தையிற் பிரிவு. 

பரத்தையிற் பிரிவு முற்றும்.

V. வினைமேற் பிரிவு.

வினைமேற் பிரிவு முற்றும்.

VI உற்றுழிப் பிரிவு. 

உற்றுழிப் பிருவு முற்றும்.

VII. இணங்கலர்ப் பொருத்தல்.

இணங்கலர்ப் பொருத்தல் முற்றும்.

VIII. பொருண்மேற் பிரிவு. 

பொருண்மேற் பிரிவு முற்றும்.

IX. ஓதற் பிரிவு. 

ஓதற் பிரிவு முற்றும்.
கற்பு முற்றும்

மதுரைக்கோவை முற்றிற்று

This file was last updated on 10 december 2006. 
Feel free to send corrections and suggestions to the webmaster