சேக்கிழார் பெருமான் அருளிய - திருத்தொண்டர் புராணம்

 
பன்னிரண்டாம் திருமுறை. 
 
திருச்சிற்றம்பலம்  
 
தூய வெண் நீறு துதைந்த பொன் மேனியும் தாழ் வடமும்  
நாயகன் சேவடி தைவரும் சிந்தையும் நைந்து உருகிப்  
பாய்வது போல் அன்பு நீர் பொழி கண்ணும் பதிகச் செஞ் சொல்  
மேய செவ்வாயும் உடையார் புகுந்தனர் வீதி உள்ளே         1405 
 
திருச்சிற்றம்பலம் 
 
 
 
thiruththoNDar purANam

 
panniraNDAm thirumuRai 
 
thiruchchiRRambalam  
 
thUya veN n^IRu thudhain^dha ponmEniyum thAzvadamum 
n^Ayagan cEvadi thaivaruny cin^dhaiyum n^ain^dhurukip 
pAyvadhu pOl anbu n^Ir pozi kaNNum padhikachchenychol 
mEya cevvAyum udaiyAr pukun^dhanar vIdhiyuLLE 
 
thiruchchiRRambalam 
 
Meaning of Thiruththondar Puranam

 
Golden body immersed in holy white ash, lengthy garland (of  
rudrAksha), heart sewed in with the Perfect Feet of the Lord,  
as if the melting heart is flooding out - eyes that shower the 
tears of love, perfect mouth that is the residence of the  
words of perfection - the thiruppadhikam - the one who has all 
these got in to the street. 
 
Notes

 
1. The entry of the victorious appar perumAn who crossed the 
ocean of hurdles put forward by the intolerants, by chanting 
the Holy Five Syllables of the God, into the town is described 
by cEkkizAr in this verse.  
   His heart did not keep the Feet of God to remember once in 
a while, but was sewed with that Glorious Feet - to sincerely 
say, "uRRirun^dha uNarvelAm AnAy n^IyE." 
   When does that flooding love stops from pouring out ! The 
sea may not be able to drown an ocean inside it, probably 
that is why it pushed him to the land to let him fill the  
hearts of the humankind with devotion !